Nummer 57. Zondag 18 Juli 1880. 3e. Jaargang. ill Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Bekendmaking. FEUILLETON. Van den regen in den drop. A BUITENLAND. Belgie. Frankrijk. Uitgever: ANTOON TIELEN te Waalwijk SCHUTTERIJ. ui. Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00, franco per post door het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Advertentiën 17 regels 0,60, daarboven 8 cent per regel groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën, driemaal ter plaatsing opgegeven, worden tweemaal in rekening gebracht Reclames beneden de rubriek Binnenland 15 cent per regel. De waarnemende Kommandant der dienstdoende schutterij van Waalwijk roept alle schutters op tot het houden eener inspectie op aanstaanden Maandag 19 Juli, des namiddags te vijf uur, op het marktplein. De oefeningen tot het houden van excercitien zullen zijn op de navolgende dagen Maandag 2 Augustus. 16 30 13 September. 27 Bij ongunstig weder zal door het uitsteken der witte vlag op Tiet raadhuis worden aangetoond, dat de oefeningen den volgenden dag (Dinsdag) gebeuren. De le Luit. der d.d. Schutterij, P. F. VAN DER LEE. Baron d'Anethan oud-gezant bij het Vaticaan, is te Brussel aangekomen en heeft voorgoed zijn hotel in de rue .Royale betrokken. Ter gelegenheid van den 21 Juli zullen er ongeveer 200 onderwijzers van de lagere scholen of de Leopoldsorde of he*_ Burgerlijk kruis ont vangen. Vele buitenlandsche bladenen onder deze invloedrijkezullen aan het groot banket ver tegenwoordigd worden dat de pers, Zondag den 18n, aan de buitenlandsche confraters zal aan bieden. Tot heden zijn er slechts twee Nederlandsche bladendie toestemmend geantwoord hebben. Do anderen hebben in zeer goed gekozen en wel willende bewoordingen geantwoord, dat zij zich gelukkig zouden gevoelen, aan elk ander feest behalve dit deel te nemen en met hunne Belgi sche collega's te verbroederen. Tallooze familiën wier ^betrekkingen op het oogenblik ter gelegenheid van de militaire wapenoefeningen in het kamp van Beverloo liggen zijn door een hoogst misplaatste geestig heid van een grappenmaker in de grootste on- Beiden zochten nu zorgvuldig of de witte dunne stof door de onzachte aanraking niets geleden haddit was echter het geval niet. Thekla boog de klimop rankdievan het venster afhangendezich om haar hoofd had geslingerd ter zijdeen Otto verzocht een pen- nem.es. Terwijl zij in den schrijflessenaar alles het onderste boven haaldeom het gevraagde te zoeken, verhaalde zij den jongeman, dat de japon, waaraan zij werkte, bestemd was tot een bruidskleed voor hare vriendin en hij deelde haar mededat hij zich met schilderen bezig hielden naar eene geschikte stof voor zijn penseel zocht. Daarop sloeg zij hem voor uit de talrijke photographien die haar vader naar huis had medegebrachteene te kiezen, om, in plaats van hetgeen men anders gewoon is te doen, naar een portret te photographeeren naai eene photo graphic een portret te maken. Deze inval was Otto welkom, hij stak het pennemes in den zak, nam op den stoel tegenover dien van het meisje plaats en liet de photographien, die Thekla hem gegeven had de revue passeeren. De dochter van den retoucheur had intusschen haar werk weder ter hand genomen en boog zich menig- gerustheid gebracht. Deze had namelijk liet gerucht verspreiddat in gemeld kamp 400 manschappen door het gebruik van blikjes— vleesch vergiftigd waren. Niet minder dan 5G0 telegrammen werden door de beangste familiën om informatie afgezonden. Men heeft een ge streng onderzoek naar den verspreider van het valsch gerucht ingesteld. - Dezer dagen heeft men te Brussel een dief gevatop een oogenhlik dat niemand het ver wacht zou hebben. Voor het gerechtshof aldaar werd iemand verhoord ter zake van een bij hem gepleegden diefstaltoen hij op eens uitriep /,daar is de dief, ik herken hem'', en op een man wees die in een hoek van de zaal bedaard met een der gendarmes stond te praten en die blijkbaar eens een kijkje was komen nemen. De aldus aangewezene zette het wel terstond op een loopen maar werd toch spoedig achterhaald en in verzekerde bewaring [gebracht. Een-en-twintig kanonschoten van het Hotel des Invalides verkondigden Dinsdag-avond om 8 ure aan de Parijzenaarsdat het „nationale feest" een aanvang had genomen. Reeds in den morgen had men huizen pleinen zuilen standbeelden menschen dieren kortom alles wat maar mogelijkerwijs versierd kon worden met de nationale kleuren getooid zoodat alles er recht feestelijk uitzag, 't Werd nog verhoogd doordien verscheidene winkeliersdie hunne verlichtingstoestellen reeds in orde hadden, deze hadden aangestoken. Om 9 ure werd groote militaire taptoe met fakkellicht gehouden. De „Marseillaise" en het «Chant du depart" werden door het volk mee gezongen dat overal met de militairen frater- niseerde. Politie was er weinig te zien en die er was zag veel door de vingers en pakte de straatjongens niet opdie met voetzoekers wier pen. Met lampions gewapende troepen werk lieden trokken zingende door de straten. De versieringen waren hier en daar prachtig. Op vele pleinen had men gipsen reuzenbeelden der republiek geplaatstdie voor het volk als mid delpunt dienden voor vroolijke dansen. In het gebouw der rechtbank voor koophandel had een groote ontvangst plaats van afgevaar digden der gezamenlijke Fransche gemeenteraden, waar Victor Hugoin zijn bekenden trant, eene lofrede op Parijs hield. „Wat Parijs wil", ver maal vooroverom eene haar gedane vraag te beantwoorden. Zoo zaten zij tegenover elkanderer werd veel gevraagd en geantwoord, veel gelachen en geschertst en Otto stond eerst van zijn stoel op, toen zich een rinkinken van glazen en borden dee4 hooren waaruit hij beslootdat men ge reed was aan tafel te gaan. Van al de photographien die hij thans gezien had, was er niet een die hem genoeg beviel om ze tot stof voor eene schilderij te gebruiken. Dus heeft niet eene dier schoone dames de eer u te bevallen, zeide het meisje. Niet eene het zijn allen niets meer dan verwrongen modepoppen die ik niet kan uit staan och, wees zoo goed een weinig voorover te bukken en laat dan de klimoprank die op uwe lokken afhangtzich vrij hare plaats kiezen, waarom zoudt gij ze in eene onnatuurlijke lig ging klemmen Zou het u te veel tijd kosten, als ik u verzochtvoor mij in die houding te zitten het hoofd met de rank een weinig ge bogen en uwe lokken een weinig in wanorde dat zou een fraai beeld zijn. Zoo u dat genoegen kan geven waarom dan niet, sprak Theklaik kan toch intusschen werken en al kan ik dat niet wat komt er dat op aan de japon zal toch intijds gereed zijn het zou toch wel zoo goed zijn, inplaats van naar eene doffe photographie mijn gelaat in frissche kleuren uit eene andere lijst, dan die eener schilderij te voorschijn te doen komen. Verheugd over Thekla's bereidwilligheid zijn wensch te vervullen, liep Otto naar zijn kamer en maakte alles gereed om zijn werk aan te vangen. klaarde hij o. n., „dat wil gansch Europa." Op het Elysée werd mede eene schitterende receptie gehouden. Eergisteren evenwel begonnen de feestelijkheden eerst recht, 't Was prachtig wederen reeds vroeg in den ochtend was een aanzienlijke volks menigte op de been die naar het Bois de Boulogne en Longchamps stroomde om bij de uitreiking der vaandels tegenwoordig te zijn. Tiet paviljoen van den President der Republiek en de tribunen waren allerprachtigst versierd. Daar voor hadden zich de deputatiën uit de verschil lende regimenten opgesteld. Successievelijk reden nu voor de President van Kamer en Senaatde Ministers de Presi dent der Republiek, allen met daverend ge juich begroet. Op de tribune bevonden zich o. a. behalve de gewone autoriteiten, mevrouw Grevy en de moeder van Gambetta. Bij de uitreiking van de nienwe vaandels aan het leger heeft de President der Republiek de volgende toespraak gehouden Officierenonderofficieren en soldatendie het Fransche leger bij deze plechtigheid vertegen woordigt De Regeering der Republiek acht zich gelukkig het echt nationale leger voor zich te zien, dat Frankrijk vormt uit het beste deel van zich zelf, door het zijn gansche jongelingschapdat wil zeggen wat het dierbaarst en kloekmoedigst bezit, af te staanhet aldus doordringende van zijn geest en zijn zonen uit dat leger terugont vangende opgevoed in de mannelijke school der krijgstuchtwaaruit zij in het burgerlijke leven den eerbied voor het gezag en de liefde tot het vaderland jnedenemen. (Toejuichingen.) Indien niets het leger te veei is geweest om de krachtsinspanningen des lands te steunen, zoowel door ijverigen arbeid als door studie, het is voor Frankrijk een waarborg geworden voor den eer bied, welken men het verschuldigd is, en voor den vredewelke het bewaren wil. Het wenscht er u geluk mede en dankt u er voor. (Toej.) Met deze gevoelens stelt de Regeering der Repu bliek u deze vaandels vter hand. Ontvangt die ais de getuigen uwer dapperheid, getrouwe plichts betrachting en verknoentheid aan Frankrijk, dat de verdediging van .zijne eer, zijn grondgebied en zijne wetten aan u toevertrouwt! Luide kreten van ingenomenheid weerklonken na deze toespraak van de officieele tribunes en van alle zijden en duizendmaal werd de kreet herhaald „Leve de republiek Leve het leger Leve Grevy Hierop werden de vaandels uitgereikt. Onder het spelen der muziek traden achtereenvolgens de deputatien der regimenten naar voren. De kapiteins nemen het vaandel in ontvangst, buigen De verveling kwam niet wederwant zelfs gedurende de uren die hij niet aan zijn ezel doorbrachtzat de jongeman bij zijn schoone huisgenoot. De echtgenoole van den retoucheur kwam op geenerlei wijze tusschenbeidenoch door haar misnoegen er over te kennen te geven, noch door de uitmuntende eigenschappen harer dochter te roemen ook toonde zij niet zich ge streeld te gevoelen door de oplettendheid, welke haar huurder hare dochter bewees zij gedroeg zich ook nietals verlangde zij een deel zijner vriendelijkheid voor zich en bestuurde hare huis houding in de keuken zonder zich verder om hem_ of hare dochter te bekommeren. Welke onnoozele en weinig kwaaddenkende menschen zijn zij toch, dacht de jongeling, zij zien althans niet in elk vriendelijk woord eene liefdesverklaring, en elk onbeduidend compliment een „Ach, zoo gij de mijne wildet zijn De dagen werden weken gn vloden daarheen, zoodat Otto zelf niet wist hoe. Nog nooit had een meisje zijne gedachten zoo aangenaam bezig gehouden als Thekla. Wat schaadde het, of haar geest levendiger dan beschaafd was, haar gedrag meer ongedwongen dan in het enge keurs lijf der convenances. Hij had genoeg aan die marionetten cn geëmaneipeerden. Thekla behoorde niet tot de eersten en wist zeker niet wat de laatsten beteekenden. Niemand had haar gezegd: dat zegt men zoo niet niemand had haar onder het oog gebrachtwaarmede het mode was te dweepen. Zij prees wat haar aangenaam was en keurde af, wat haar niet beviel, zonder zich om het oordeel der wereld te bekommeren. Wat haar aan beschaving ontbrak werd door voor den president der Republiek die hun groet beantwoordt en geven dan het vaandel aan den vaandrig. Binnen het uur was alles afgeloopen. De wapenschouwingdie volgde liep in de beste orde af. Een eigenaardig gezicht was het na afloop, al de generaals met den Minister va» Oorlog aan 't hoofd voor de tribune te zien rijden om eerbiedig met den steek af, te komen buigen voor de drie zwartgerokte pekins, die daar stonden Jules Grévy, Gambetta en Léon Say. Een daverend „vive la République" weer klonk toen door de lucht. Het duizenden en tienduizenden tellende publiek legde de groostte geestdrift aan den dag. Nergens werd de orde gestoordook niet 's avondstoen de geheele stad prachtig was verlicht. Op de openbare pleinen vermaakte het volk zich met dansenhet zingen van volkslie deren en het roepen van „Leve de Republiek." Het vuurwerk slaagde uitmuntend. Gambetta, die in een open rijtuig een paar uren rondreed, werd overal met de hartelijkste toejuichingen begroet. Algemeen is men het er over eens dat het feest al zijne voorgangers heeft overtroffen. Een Duitsch bladde „Norddeutsche Allg., maaktnaar aanleidig van het Parijsche feest de eenigszins nuchtere, maar niet onverstandige opmerking dathoe aangenamer de Franschen het zich maken in hun eigen land hoe beter het zal zijn voor hen zeiven voor hunne buren en voor den Europeeschen vrede. Gisterenden dag na het feest hebben de beide Kamers vacantie genomen tot einde Octo ber. De radicalen zijn er tegen, maar de Re geering vindt het noodig. Ze wil niet gaarne worden geïnterpelleerd over de verdere tenuit voerlegging der Maartdecretenomdat zij het voorloopig bij het gedane wenscht te laten blijven, om eenige gematigde elementen onder de be volking niet al te zeer tegen zich in 't harnas te jagen. Door de Parijsche politie worden naspo ringen gedaan naar een oplichterdie er zijn werk van maaktedienstboden die buiten be trekking zijn af te zetten. Hij ging, deftig gekleed, naar een dienstboden- kantoor liet' zich daar inschrijven als de rente nier R., en deed dan een keus uit de dienst boden die zich daar hadden aangegeven, waarbij hij altijd zorgde eene te nemen, die een horloge met ketting had. haar verstand vergoed, en de vernuftige, juiste opmerkingen die zij maakte vermaakten den jongeling uitermate. Terwijl de tijd zoo aange naam voorbij ging dacht hij er niet eens aan, dat zijn vriend geen woord had gehouden, hem te bezoeken veel minder dat het Robert ge heel onmogelijk waszijne belofte te vervullen daar hij door beider verzuim niet wist waar Otto woonde. Op zekeren dag zat deze weder tegenover Theklaen deed zijn best de beeltenis, die hij op den ezel voor zich had, iets meer van den gloed mede te deelen dien hij in het origineel vond, doch het wilde hem niet gelukken en ontevreden legde hij palet en penseel neder. „Omdat gij mij van daag zoo verschrikkelijk lang hebt laten zitten zoo stijf aR een steenen beeld moet gij mij ook eens een pleizier doen, zeide Thekla. Gaarne, zoo het in mijn vermogen is. Ja, dat is het het is volkomen in uwe macht ik ga heden met mijn vader naar een bal hoeveel meer zou ik mij amuseeren als gij daar ook kwaamt of, nog liever, met ons gingt. En waar is dat bal In de „Roode Kameel" schrik maar niet, elegante jongeheer, al ben ik geen aanzienlijke dame dan ga ik toch niet naar plaatsen, waar men tegen een entree van twintig kreuzers met barbiersknechts en ridders van de uaald kan dan sen. Het is een besloten kringeen fatsoenlijk publiek ik kan u eene introductie geven zoo gij wilt. Wordt vervolgd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1880 | | pagina 1