Nummer 68.
Zondag 29 Augustus 1880.
3e. Jaargang-,
rr
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON.
Een gevaarlijke Huwelijksreis.
liLi
BUITENLAND.
Frankrijk.
Engeland.
Onder de Roodhuiden.
Uitgever: ANTOON TIELEN te Waalwijk.
De Echo van
i
ui
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00, franco per post door
het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden
enz., franco te zenden aan den Uitgever.
De Minister van openbare werken in Frankrijk
heeft aan president Grcvy een rapport ingediend
betreffende den staat van zaken rakende den
geprojecteerdcn Saharaspoorwegwaaromtrent
wij van tijd tot tijd reeds iets hebben medege
deeld. Soleillet die de eerste expeditie aan
vaarde ten behoeve van het voorloopige terreili-
onderzoek werd den 20 Maart door roovers
geplunderd en moest terugkeeren. De andere
expedities hadden een beter resultaat. De inge
nieur Choissy onderzocht 2 parellel-lijnen in de
Saharavan Langhuat naar Elgolea. Hij deed
belangrijke onderzoekingen betreffende afstanden,
aard van den bodem enz. De kolonel Flatters
drong het land der Tuarags binnen, om te zien
of het hoog gebergte overwonnen kon worden.
Hij vond een vlakke "streek zonder zand van
150 kilom. lengteen men meent grond te
hebben voor de raeeningdat die streek zich
nog verder uitstrekt. In September zal Flatters
zijne onderzoekingen weder opnemen.
Door den raad van State is een ontwerp
goedgekeurd, strekkende om werklieden-vereeni-
gingen toe te laten als gegadigden bij aanbeste
dingen van openbare werken wier kosten be
neden de 50,000 francszijn geraamd.
Twee verkiezingen Zondag 11. gehouden
in Savoye en de Ardennen, hadden het resultaat
dat een Republikein gekozen werd en een ander
in herstemming komt.
Te Havre is men begonnen met het plaat
sen der electrische toestellen door middel van
welke de havan verlicht zal worden. Yoór 1
November zal alles gereed zijn. Men is te
Havre zeer ingenomen met deze verbetering van
de verlichtingter wille van het veilige verkeer
in de binnenhavens en van 't bekorten van den
den tijddien men voor het lossen en laden
noodig heeft.
II.
Hij beval den tweeden stuurman zijn mes
onmiddellijk op te steken. Toen wendde hij zich
tot den Indiaan.
„Hebt gij weer een uwer our}e kuien gekre
gen Sam?" vroeg"hij op gestrengen toon.
„De stuurman had ongelijk, mijnheer", hernam
de half wilde. „Hij dwingt mij tot werken, als
het niet noodig is. Het dek is schoon, begrijpt
gij. Ik heb den geheelen nacht aan 't roer
gestaan."
„Dat is wel waar Sam maar wij kunnen
aan boord geen volk gebruikendat zich ver
zetten durft. Ik waarschuwde u als het weder
gebeurdedat gij uw eigen weg kondet gaar.
dus zullen wij u te Ontonago aan wal zetten.
Afgedaan 1"
Hiermede verwijderde zich de kapitein, terwijl
de tweede stuurman de uitdrukking van zege
praal in zijn ruig gezicht niet verbergen kon.
„Eindelijk zal ik van u verlost worden", knarste
hij tusschen de tanden. Do Roodhuid antwoord
de slechts met een dreigendenboosaardigen
blik uit zijne donkere oogen welke echter als
vuur op buskruit in de toornige ziel van den
stuurman viel.
„Wat moet die blik beteekenen riep hij
„Ik zal u leeren hond, mij te dreigen. Jackson
breng de handboeien hier Ik zal dezen schurk
geboeid houden zoolang hij hier nog aan boord
is, dat hem hooren en zien vergaan."
„Sla mij niet in de boeien zeide de Indi
aan. „Dat is niet noodig. Sam doet niemand
eenig leed."
Nu trad Rotli tusschenbeiden om den be
dreigden tegen zulk eene vernedering te be
schermen,
„Mr. Jones", zeide hij tot den tweeden stuur-
Advertentiön 1 7 regels 0,60, daarboven 8 cent per regel
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën, dx-iemaal ter
plaatsing opgegeven, worden tweemaal in rekening gebracht
Reclames beneden de rubriek Binnenland 15 cent per regel.
De heer en mevrouw Léon Say zijn door
eene onvergetelijke ramp getroffengeworden.
Hun eenig overgebleven kind, een meisje, is
hun door den dood ontvallen. Zij stierf op
denzelfden dag, die haar 21ste verjaarfeest zou
zijn.
De Algerijnscho „Républicain de Constan-
tine berichtdat er sedert eenigen tijd op
Sicilië een Arabisch blad verschijntgetiteld
de Onafhankelijkedat de inboorlingen van
Algerie tot opstand aanzet. Exemplaren van dat
blad worden naar Tunis gezondenvanwaar ze
heimelijk naar Zuidelijk Algerie gebracht worden.
Ook wordt gemeld, dat een aanzienlijke voorraad
wapenen en ammunitie uit Italië in het Alge-
rijnsche gedeelte van de Sahara binnengesmok
keld is.
Het Journal des Débats behelst een brief uit
Konstantinopelwaain gezegd wordt, dat er
zeven Indische prinsen te dier plaatse zijn aan
gekomen en dat deze verklaard hebbendat
geheel Mohamedaausch Indie in opstand zou
komen zoodra er maar sein gegeven wordt, en
dat er eene beweging bestaat om den opstand
ook te doen uitstrekken tot Afrika.
Uit llome echter wordt het bericht tegen
gesproken volgens hetwelk wapenen en ammu
nitie uit Italië in Algerie binnengesmokkeld zijn.
De tijdingen uit Rome voegen er bij dat het
bestaan van een le Cagliari verschijnend Ara
bisch blad te eenen male onbekend is in Italië.
De Yicomte de Civry kleinzoon van den
overleden Hertog van Brunswijk die te Parijs
terecht stond beschuldigd van bedriegelijke
handelingen is door de rechtbank vrijgesproken.
Rosa Bonlieurde beroemde schilderes
kreeg eenige jaren geleden van den toenmaligen
onderkoning van Egypte de opdrachteen di.?—
renstuk voor hem te schilderen waarop niets
anders dan leeuwen voorkwamen.
Do kunstenares liet toen een prachtigen leeuw
en een leeuwin uit Afrika komen om haar tot
man „dat komt mij voor als eene nuttelooze
wreedheid. Deze man schijnt mij toe, niémand
eenig kwaad te zullen doen. Ik zal voor hem
instaan zoolang hij nog aan boord is."
De oogen van den Indiaan gloeiden als kolen,
toen bij eerst mr. Roth, daarna diens jonge
schoone vrouw aanzag. Wat die blik beduidde
was niet duidelijk.
De stuurman nam de inmenging van Rolh
zeer kwalijk en verzocht dezen zich niet met de
aangelegenheden der equipage te bemoeien. De
handboeien werden, gebracht en den Indiaan
onder vloeken en verwenschingen van den stuur
man aangedaan. Sam liet het geduldig toe, maar
de blik dien hij uit zijne oogen op den gehaten
stuurman sloeg, verried wat er in zijn binnenste
omging.
Rotli geleidde zijne vrouw weder naar het
dek. Een half uur laterterwijl de kapitein
bij het roer stond zocht mrs. Roth den kapitein
op en deed een goed woord voor den geboeiden
en opgesloten Indiaan.
„Zooals gij verkiest hernam deze zeer galant,
ging daarop naar beneden en bevrijdde Sam met
eigen handen.
Opnieuw scheen de Indiaan de jonge vrouw
met zijne blikken te willen verslinden. Hij bracht
zijne kleeding in orde wierp met een snelle
fiere beweging zijne lange lokken achterwaarts
en zette zich op een kist tusschendeks neder.
«Gij zult u nu immers wel bedaard houden,
niet waar", zeide mevrouw Roth tot hem. „Dan
zijt gij een brave kerel. Ik vrees dat men u
vooraf getergd heeftdaaraan echter kan ik
niets veranderen. Zoek in het vervolg geen twist
meer," Wat ik u bidden mag!"
Zij stopte hem een geldstuk in de hand hij
zag haar aan, als had hij haar met zijne oogen
willen doorbooren liet toen langzaam zijne oogen
over hare gestaltehare handen hare voeten
zwevenals wilde hij zich haar beeld geheel
en al in het geheugen prenten. Het geldstuk
stak hij onder een tevreden mompelen in den
zak.
Des avonds laat bereikte de stoomboot Onto-
modellen le dienen. Deze Dieren werden op
haar buitenplaats te Borbizon, bij Fontainebleau,
bewaard in een stevig maar sierlijk hok, waar
zij ruimte genoeg hadden om zich vrij te bewe
gen.
Het stuk is thans af en heeftnu de ex-
Khedive zich zulk een uitgaaf niet meer kan
veroorlooveu een anderen kooper gevonden voor
100.000 francs. Het leeuwenpaar is door de
kunstenaresnu zij het niet meer noodig heeft,
aan den Jardin d' Acclimatation in het Bois de
Boulogne geschonken.
Pc Parijs heeft in de laatste dagen her
haaldelijk het gerucht geloopen dat tusschen
het Vaticaan en de Regeering eene schikking
stond getroffen te worden krachtens welke in
de verbanning der Jezuïeten zou worden berust,
op voorwaarde dat men de overige congregaties
blijven liet. Hoe dit zijeen feit is hetdat
de Regtering geenerlei aanstalten maakt om
handelend tegenover bedoelde congregaties op te
treden, 'tls echter de vraag of dit in den smaak
van dat publiek zal vallen dat nog onlangs
Freycinet begroette met den kreet „Leven (ie
decreten
Op het meer van Bourget bij Chambéry,
is vrijdaggedurende een hevigen storm een
boot omgeslagen met tien personenwaarvan
er zes verdronken, zij behoorden allen tot het
Lyonsche tooneel.
Ook te Lyon en te Angoulème hebben hevige
stormen gewoed die het vee in de weiden deer
den en den oogst zwaar beschadigden.
Eindelijk toch komt het heugelijk bericht
uit Frankrijkdat de Phylloxera zijn meester
gevonden heeft.
De Heer Mares bij Monlpellierheeft zijn
geheele domein van 't vernielend insect gezuiverd,
terwijl de geheele omtrek zonder uitzondering
verwoest is.
De oogst van 't vorige jaar was gewoon, die
van dit jaar belooft buitengewoon overvloedig te
worden. Welk het toegepaste middel was, staat
niet vermeld.
Yolgens een Fransch blad het Journal de
Chateaubriand.is onlangs te Meilleraye een man,
die sedert eenigen tijd krankzinnig was, volkomen
genezen doorin een gloeienden oven te
gaan liggen.
Hij was op zekeren dag in een bijzonder woeste
vlaag zijn huis uitgeloopen had den oven van
zijn buurman waaruit een oogenblik te voren
het brood genomen was open gemaakten zich
daar in zijn volle lengte op de gloeiende plaat
uitgestrekt.
Eerst een geruime poos later vond men hem
daar bewusteloos en half verbrand liggen. Zijn
lichaam was aan de eene zijde met brandwonden
overdekt, die hem vreeselijke pijnen veroorzaakten,
maar door de goede zorg der geneeskundigen
en zijn sterk gestel kwam hij alles le boven, en
thans moet hijniet alleen naar het lichaam
maar naar'den geest volkomen genezen en ver
standiger dan ooit te voren zijn.
liet geneesmiddel is zeker nieuw-, en tot nu
toe in het brein van geen enkel geneeskundige
opgekomen maar wie weet of men nu niet
weldra, na dit gunstig resultaat, in de krank
zinnigengestichten de patiënten aan zulk een vuur
proef gaat onderwepen.
nagon. De lichten werden ontstoken, tafels en
stoelen als naar gewoonte op heldere avonden,
naar liet^ tusschendek gebracht en een kleine
troep Duitsche muzikanten, speelden een wals
waaraan de meeste dames zich buitengewoon
vermaakten. Ook was Edith eene hartstochte
lijke danseres.
Na eenigen tijd naderde Hendrik haar.
„Lieve Edith wij hebben Ontonagan bereikt
en er zijn eenige der passagiers, die met eene
boot naar wal willen roeien. Wij zijn niet meer
dan een kwartier van den oever verwijderd de
stoomboot kan echter wegens den lagen waterstand
niet nader komen. Wilt gij met ons gaar.
„Zeer gaarne. Waarheen gij gaat zal ik met
u gaan
„Goed. Ik zal uw hoed en mantel halen. Er
gaan nog een zestal andere dames mede."
Toen het gezelschap echter gereed was om te
vertrekken naderde de kapitein en sprak
„Zoo eenige der dames vreezen mochten zee
ziek te worden zou het beter zijn niet mede
te varen. Het meer staat zeer hol."
Tengevolge dezer waarschuwing bleven twee
dames achter. Edith echter kende geen vrees
en bleef bij het gezelschap. De boot danste op
de golven door de duisternis, op de lichten
aanhoudende die van het dorp Minen hun te-
genglinslérdeii. Kort daarna kwam zij aan en
allen stapten aan wal. "Zij vertoefden twee volle
uren aan wal waarna men zich tot het terug
keeren gereed maakte.
Op eens riep een der dames met schrik, dat
zij haar diamanten doekspeld verloren had en deze
waarschijnlijk in de gezelschapskamer van het
hotel was blijven liggen. Maar allen waren reeds
in de boot behalve mr. Rothen deze bood
zich aan naar de speld te zoeken.
Terwijl hij zich verwijderde, beval de stuur
man af te steken.
„Houd op wij moeten mijn echtgenoot niet
achterlaten riep Edith.
„Dat is nietsmevrouw", hernam de stuurman
een weinig ontevreden. „Wij zullen hem ook
weder halen. De boot moet toch nog verschei-
De uitval uit Candahar is den Engelschen
duur te staan gekomen. Hij slaagdevolgens
het telegram van den onderkoning,, doch tot den
prijs van zeven gesneuvelden onder de officieren
en 180 onder de minderen. Op de doodenlijst
komen een generaaleen koloneleen majoor
een kapitein, drie luitenants en een veldprediker
voor. Bovendien werden een vijftal officieren
zwaar gekwetst.
Het bleek dus opnieuw dat de Afghaansche
strijdmacht onder Ayoub-Khan niet gering te
achten is. Des te verlangender ziet men het
dene malen naar den wal. Nu kunnen wij niet
wachten daar er een storm in aantocht is."
Dit bleek weldra zoo te zijn. Die het Boven-
Meer kentweet ook hoe gevaarlijk eene be
weging der baren voor kleine vaartuigen is, zelfs
in de nabijheid der zandige kust. De roeiers
deden hun uiterst best om den storm te bekam
pen doch een plotselinge rukwind greep de
boot aan en wierp ze om.
Allen die er in waren geraakten in het water.
Edith hadtoen zij nog op de kostschool
vau Ra dl :y aan de Hudson was de zwemcursus
mede gemaakten was een uitmuntende zwem
ster in stil water doch in dit onstuimige meer
waren hare krachten spoedig uitgeput. Met een
blik op de lichten van de stoombootdie zij in
de verte zag flikkerenen waar de dansenden
zich vermaakten en met de laatste gedachte aan
haren geredden echtgenoot sloot zij uitgeput
hare oogen.
Tien menschen waren op eens aan den dood
overgeleverd.
Intusschen was Henry Roth aan den oever
teruggekeerd en bemerkte, dat de jol vertrokken
was.
Een paar man zaten aan de trappen bij een
hoeveelheid provisie, welke de stoomboot moest
innemen. Zij verzekerden den verbaasde, dat
de boot spoedig zou terugkeeren.
Inmiddels was de Indiaan Samdie door
dwang aan wal was gekomen daar ook bijge
komen.
„Een booze windSir", zeide hij„kwaad
voor de boot dezen nacht.
„Ik zie het gevaar", hernam Roth met be
vende stem. „Ik hoop dat zij behouden aan
de stoomboot kome
Dit zeggende dacht hij aan het doodsgevaar,
waarin zijne vrouw verkeerde. Hij en de andere
mannen wachtten nog een uur, doch de boot
verscheen niet. Eindelijk begon het te stort
regenen. Men wachtte nog tot laat in den nacht
en moest eindelijk eene schuilplaats zoeken in
het dorp.
Wordt vervolgd.
