Nummer 12. Donderdag 10 Februari 1881. 4e. Jaargang
111
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON.
Bekendmakin g.
BUITENLAND.
Belgie.
De Verstootene.
Frankrijk.
Engeland.
Loting voor de Nationale Militie.
Uitgever: ANTOON TIELEN te Waalwijk
De Echo van
ü't blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden J 1,00, iranco per post door
het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden
nz., franco te zenden aan. den Uitgever.
Burgemeester en Wethouders van Waalwijk
gezien de aanschrijving van den hoog edel ge-
strengen heer commissaris des konings in Noord-
Brabant van 7 Januari 1881, A. no 10 3e afdee-
ling, Bijblad no. 1.
brengen ter openbare kennis
Dat de loting der in het vorig jaar voor de
nationale militie ingeschreven dezer gemeente zal
plaats hebben op Donderdag den 17de Februari
1881des voormiddags ten elf ure, ten raadhuize
alhier.
Wijders: dat op Maandag den li dezer van
9 tot 12 uur v.middags ten raadhuize alhier aan
vraag kan geschieden voor de getuigschriften ter
bekoming van vrijstelling wegens broederdienst
of op grond van te zijn eenige wettige zoon
Dat het bewijsstuk wegens eigen- of broeder-
dienst ten minste 10 dagen voor de eerste zitting
bij den Burgemeester moet zijn ingeleverd.
Waalwijk 5 Februari 1881.
De burgemeester voorn.
VAN DER KLOKKEN.
De Secretaris,
F. W. VAN LIEMPT.
Burgemeester en Wethouders van Waalwijk
maken bekend, dat de suppletoirkohieren van
den hoofdelijken omslag en der belasting op de
honden voorloopig zijn opgemaakt en gedurende
14 dagen, te rekenen van af den 7 Februari 1881,
voor een ieder ter inzage zijn ncdergelegd.
Waalwijk, 5 Februari 1881.
Burgem. en Weth. voorn.,
VAN DElt KLOKKEN.
De Secretaris,
F. W. VAN LIEMPT.
In de bladen wordt de 23ste Mei a.s. als de
XXIV.
Luchtknstcclen.
„En ik heb u dat ten geschenke gegeven
mr. Ward", riep zij. „Maar wanneerwaar
hoe Hoe moet dat in zijn werk gegaan
zijn Ik herinner mij niet u ooit gesproken te
hebben en weet ook niets van eer. bal of een
myrtentakje. Wanneer en waar kan dat geschied
zijn Ik ben te Londen zoo zelden in gezelschap
geweest."
„Deze vragen kan ik u niet beantwoorden
miss Carrutliers dat is mijn geheim, mijn
zoet geheim", hernam George lachende, terwijl
hij het verdroogde takje weder zorgvuldig weg
borg. „Maar de tijd zal komen, ofschoon het
misschien nog zeer ver af isdat ik u kan
verhalen, waar cn hoe ik u het eerst gezien
heb. Wanneer echter die tijd gekomen is",
voegde hij er bij, terwijl hij een oogenblik zweeg,
„zullen mijne betrekkingen zoo geheel veranderd
zijn, dat ik geen reden heb te vreezen, of mij
behoef te schamen."
„Te schamen waarvoor te schamen, mr.
Ward vraagde Clara zacht en met eenige
verwondering. Hare eerste nieuwsgierigheid had
bij zijne laatste wooiden voor eenc innige deel
neming en sympathie plaats gemaakt.
„Gij meent dat ik zulk een woord niet moet
gebruiken en ik dank u voor die zachte be
oordeeling", zeide George met eene onbeschrij
felijke teederheid. „Zoo ik echter ooit tot dien
staat geraak u te zeggen maar waartoe al
die onzin Ik ben immers niets meer dan een
biesjeeen stofjedat de wind een oogenblik
op uwen weg heeft gebracht, om even spoedig
weder te verdwijnen en vergeten te worden."
Zij waren op een gevaarlijk terrein gekomen,
dat gevoelden zij beiden. Door de verleidelijke
Advertentiën 17 regels J 0,60, daarboven 8 cent per regel
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën, driemaal ter
plaatsing opgegeven, worden tweemaal in rekening gebracht
Reclames beneden de rubriek Binnenland 15 cent per regel.
dag opgegeven, waarop list huwelijk van prinses
Stefan ie met den Oostenrijkschen kroonprins
vermoedelijk gesloten zal worden. Den 21 Mei
zal de prinses den ouderdom van 17 jaar bereikt
hebben.
Zaterdag was het zes jaar geleden, dat de
oudste dochter van het Belgische koni klijk
paar met prins Philips van Saksen Coburg in
het huwelijk trad. Prinse3 Louise was toen nog
geen 17 jaar oud en werd dit eerst den 18
Februari 1875.
De Oostenrijksche kroonprins heeft Zaterdag
middag Brussel verlaten, teneinde te Weenen de
begrafenis bij te wonen van den dezer dagen
overleden aide-de-camp des keizers majoor
Bakalovics, die aan het militair huis van den
kroonprins was toegevoegd.
In den stand der gemeentelijke crisis te
Brussel is nog geen verandering gekomen. De
lieer Vauthier schijnt bepaald niet als burge-
maester te zullen optreden. Tot zijn benoeming
was besloten; maar daar hij bij de meerderheid
zijner collega's ten stadhuize niet voldoende
ondersteuning kon vinden, heeft hij geweigerd
en blijft hij bij zijn ontslag volharden. Onder
die orastandighoden is liet waarschijnlijkdat
Hét gocvernement alles in statu quo zal laten
tot in October de gemeenteraden in 't geheele
lahd voor de helft vernieuwd zullen zijn.
Er bestaat nog eene parlementaire commissie
van onderzoek naar bet disciplinair strafstelsel
in Nieuw Caledonic, waarvan indertijd verschrik
kelijke staaltjes zijn bijgebracht. De commissie;
die reeds eene menigte getuigen heeft gehoord,
ouder welke ook llochefort, heeft nu ook Louise
Michel verzocht voor haar te verschijnen. Maar
Louise heeft geweigerd te komen, en in een
brief aan den voorzitter der commissie geeft zij
er de reden van op. „Ik dank u voor de eer
uwer uitnoodiging", schrijft zij, „om verklaringen
af te leggen aangaande het disciplinaire straf
stelsel in Nieuw Caledonie. Hoewel ik het
betoovering vervoerd, welke liet gelaat van den
jongeling op haar uitoefende, gevoelde zij, dein
den strengsten zin des woords welopgevoede
dame, dat deze woorden, welke haar sen blik
in de toekomst deden slaan, haar het hart be
klemden. Hare wangen verbleekten. George
bemerkte die plotselinge bleekheid en zij wist
het, dat hij die bemerkte.
„Dat dat wil ik niet hopen dat ge
loof ik niet", hernam zij stamelend. „Gij zijt
een kunstenaar een dichter en ik zal van
u, zoowel als van anderen hooren."
„Gij, zoowel als anderen zult van mij hooren,"
herhaalde hij als in een droom. „Misschien. Ik
zal tenminste mijn best doen het te gelooveu
en er op te hopen."
Hij zweeg. Het karakter van den gentleman,
dat in weerwil van zijn diepen val nog altijd in
hem aanwezig was cn slechts behoefde gewekt
te worden belette hem verder te gaan. Voor
hem, die wist welke familiebanden hem en haar
vereenigden, had de vertrouwelijkheid, welke
tusschen hen ontstaan was, niets bevreemdends
en hij moest eerst bedenken, dat miss Carrutliers
van die banden onbewust was cn daarom een
geheel ander standpunt dan hij in deze zaak
innam. Echter besloot hij het gevaarlijke ter
rein te ontvluchten en dit besluit leverde een
bewijs, dat de jongeling den weg ten goede was
ingeslagen. Het lag in zijn hand zich op zijn
stiefvader te wreken. Het jonge meisje verried
duidelijk genoeg, dat hij eens levendige belang
stelling in haar verwekt had en het mocht als
een schoon begin van de verbetering van den
verloren zoon gelden, dat deze de wraak verre
van zich wierp.
„Ik zal de vrijheid nemen u mijn eerste werk
te zenden, miss Carrutliers, en gij belooft mij
daarentegen, het een plaatsje te verleenen in
de schoone bibliotheek, in welke ik gisteren een
enkelen blik mocht slaan", vervolgde hij op meer
lossen toon.
Eene kleine schaduw van teleurstelling ver
goedkeur, dat onze vrienden licht verspreiden
over liet beulenwerk, dat in gindscue verre stre
ken plaats heeft, zal ik niet voor de commissie
verschijnen, nu de generaal de Gallifet, dien ik
de gevangenen heb zien fusilleeren, dineert op
liet paleis Bourbon bij liet hoofd van den staat,
om te getuigen tegen de bandieten Alleyron en
Ribourt. Wat zou ik bij u (Urn?"
Verder schrijft zij: „Als Barthélemy St Hilairc
minister is, Maxime du Camp lid der Fransche
academieals er dingen gebeuren gelijk de
uitzetting van Cipriani (een Italiaan, die is gaan
komplotteeren, nadat hij bij de terugkomst van
Louise Michel politiedienaren aan liet station
had beleedigd waarvoor hem twee maanden
gevangenisstraf was opgelegd); als Gallifet an
dermaal zijn zwaard tegen Parijs kan opheffen
en zijne stem kan doen hooren om Alleyron en
llibourt vrij te spreken en te verheerlijken, dan
wacht, ik het uur af, waarop er gelijk recht voor
allen zal worden gedaan en Alleyron llibourt
en Gallifet, behandeld worden als lieden van den
zelfden stempel."
Aan het slot is Louise wel zoo goedden
voorzitter der commissie van haren eerbied te
verzekeren.
Op voorstel van den Nederlar.dschen ge
zant te Parijs hebben de Ncderlanilsche consuls
in) de voornaamste steden- vmv Frankrijk inschrij
vingen geopend ten behoeve van de slachtoffers
van den watersnood. Het bedrag der tot heden
ontvangen gelden beloopt ruim tienduizend fr.
De sultan van Turkije heeft aan president
Grcvy de Osmanie-orde le kl. met de insigniën
in brillanten en aan Jules Ferry, den len mi
nister en Barthélemy St. Hilaireden minister
van buiteniandsclie zaken, het grootkruis der
orde geschonken.
Andrieux, de Parijsche prefect van politie,
laat een onderzoek instellen naar de zeden-poli
tic, waarover den iaatsten tijd zoo dikwijls werd
geklaagd, en die gereorganiseerd wordt.
In de kerk Notre Dame de Bonne Nou
velle te Parijs is een dief, even na afloop van
toonde zich op Clara's gelaat. Die plotselinge
verandering van toon kwetste haar gevoel voor
het romantische, zoowel als hare ijdelheid. Want
ook van dit meuschelijk zwak was zij niet mis
deeld, in nog nooit was deze zoo aangenaam
gëstrceld geworden als bij deze gelegenheid.
Maar zij was te wel opgevoed en bezat te veel
kieschheid om aan hare teleurstelling eene leven
dige uitdrukking te geven. Zoo was er dan van
liet myrtentakje en de verdere ontdekkingen
géén sprake meer, maar verder liep het gesprek
over boeken en schilderijen over de zorgen, den
strijd en zegepraal van het leven eens auteurs
waaraan George, wij moeten het tot zijne recht
vaardiging erkennen, zich geen grooter aandeel
toeschreef dan hij werkelijk bezat. Het voetpad,
dat zij volgden, had hen eendelijk op een kleinen
ht^dvel gebracht, van welks hoogte zij eene
kleine in een tuin bijna verscholen woning ont
dekten, walker roode dak vriendelijk door het
groen heen zag. Toeo George het lieve huisje
zag, wist hij dat het uurtje van kortstondig
geluk voorbij was.
„Ziedaar het doel mijner wandeling", zeide
Clara, zooals Goorge tot zijn troost bemerkte,
zonder eenige verandering van stem of gelaat.
„Zult ge alleen naar de kastanjeboomen terug-
keeren vroeg George zoo kalm mogelijk. Eene
vermetele hoop Clara hier op te wachten en
naar huis te mogen geleiden, was in hem ont
waakt.
„Neen, ik keer niet terug," hernam Clara
blozende. „Mijne tante zal mij met haar rijtuig
tegemoet komen, en dezen avond zal ik met
haar naar Poynings gaan, waar ik veertien dagen
afwezig geweest ben."
George brandde van verlangen om haar naar
haar leven op Poynings te vragen en den naam
zijner moeder uit te spreken maar dat waag
stuk was te groot en hij moest den wensch
onderdrukken.
„En gaat gij daarna weder naar de kastanje
boomen terug?" vraagde hij.
de mis, op een onbewaakt oogenblik de sacristie
binnengedrongen en heeft er twee kelken een
zilveren en een verguld bronzen, gestolen.
Twee vrouwen, die zich vlak bij den ingang
bevonden, werden door den commissaris van
politie ondervraagd en verklaarden dat zij een
kleinen ouden man hadden zien binnengaan
maar volgens een koorknaap, die den dief er uit
zag komen, was hij een jongmensch van om
streeks twintig jaren.
l)e vrouwen, die men verdenkt van aan den
diefstal medeplichtig te zijn en opzettelijk ver
keerde inlichtingen te hebben gegeven, zijn in
hechtenis genomen.
De werkzaamheden aan het nieuwe stad
huis vorderen over het algemeen goed. Het
metselwerk is bijna voltooid, alleen de versieringen
moeten er nog worden aangebracht. De beelden
zijn reeds lang gereed en wachten slechts op
plaatsing. Het dakwerk is evenzeer ten einde
gebracht. De beide schoorstecnen waarop het
wapen van de republiek op een iu 'toog loopende
wijze prijkt, zijn opgetrokken. Al de vloeren ir«
't gebouw zijn reeds gelegd, de bindten zijn alle
van ijzer. De trappen moeten nog worden gesteld;
die voor. de eerste verdieping zullen vau steen
zijn. De ingang tegenover de rue Rivoli zal
met prachtige marmeren kolommen uit èén stuit,
6 meter hoog en 60 centimeter dikworden
versierd. De kosten van het geheele gebouw
worden op ongeveer 40 millioen frs. geraamd.
Men houdt het er voor dat de inwendige in
richting nog wel een paar jaar zal vergen.
Naar verzekerd wordt, zal de Iersche Land-
league door de Regeering worden ontbonden
en hare bureelen door de politie worden bezet.
De vrouwen-liga richtte een oproeping tot ler-
land's vrouwen tot ondersteuning der van hunne
hoeven gezette pachters.
Volgens Daily Telegraph hebben Parnell en
de zijnen van verdere obstructie bij de tweede
lezing der Iersche dwangwet afgezien, omdat hun
dit naar alle waarschijnlijkheid toch niet zal
baten.
„Dat is zeer onzeker", hernam zij. „Ik geloof
haast dat mijn oom een gedeelte van den zomer
te Londen gaat doorbrengen, maar wij weten het
niet zeker, want hij spreekt nooit vooraf van
zijne plannen." Op eens zweeg zij stildaar zij
bemerkte dat zij op het punt stond hem het
karakter haars ooms van geene zeer gunstige
zijde te leeren kennen.
Intusschen waren zij de hoogte afgedaald en
bevonden zich weldra in de nabijheid van de
tuindeur. Deze stond open en Cesar liep er heen.
„Hier, baasje", riep Clara. „Wees zoo goed
hem de mand te geven, mr. Ward. De oude
Willor heeft den hond voor mij afgericht en
ziet zoo gaarne, dat het dier zijne krachten
oefent. Ik dank u. Nu voorwaarts, Cesar."
llare hand lag reeds op den deurknop
zij wendde haar gelaat naar George. Het was
haar niet gemakkelijker dan hem het woord tot
afscheid uit ts spreken dat bemerkte hij wel,
maar het kon niet anders, en daarom deed hij
het ook.
„Hier moetik u dus verlaten, miss Carruthers
en weldra verlaat ik ook Amherst", sprak hij.
Misschien hoopte hij, dat zij de uitnoodiging
van den vorigen dag herhalen zoumaar zij
deed het niet.
„Vaarwel, mr. Wardik dank u voor uw
geleide", zeide zij alleen.
Het was een koel, gedwongen afscheidhij
gevoelde dit en toch betreurde hij het niet
integendeel, het zou hem meer gehinderd hebben,
zoo zij in staat geweest wasde lieftalligheid
van haar gedrag en de vroolijklieid in haar toon
vol te houden. Veel was het lieaa waard geweest
zoo hij bij het afscheid hare hand had mogen
drukken, maar zij reikte hem de hare niet toe.
Met eene kleine buiging trad zij het laantje in,
dat naar de deur der woning geleidde en George
Dallas keerde naar de herberg van Amherst terug.
Wordt vervolgd.
