Nummer 34. Donderdag 28 April 1881.
4e. Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON.
Bekendmakin g
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
De Yerstootene.
Spanje.
Engeland.
Duitschland.
Baggerman.
Uitgever: ANTOOJV TIELEItf te Waalwijk
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00, franco per post door
het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden
enz., franco te zenden aan den Uitgever.
cswaesK/ssjassoviraasaii
De Directeur van het postkantoor maakt be
kend, dat sedert 16 dezer dagelijks eene ver
zending van brieven enz. plaats heeft naar
's Grevelduin-Capelle en Waspik des voorm.
ten half elf ure, en van Waspik naar Waalwijk
ten 12.30 ure.
Advertentien 17 regels 0,60, daarboven 8 cent per regel
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien, 3maal ter plaat
sing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentien voor
Diutschland worden alleen aangenomen door het advertentie
bureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per reg.
In de kolenmijn te Fontaine i'Evêque nabij
Bergen heeft eene ontplofliing plaats gehad
waarbij tien personen het leven hebben ver
loren.
Van de Fransche expeditie tegen Tunis weten
we nu ten minstedat een deel daarvan, onder
generaal Logeratde grenzen heeft overschreden.
De colonne vestigde haar legerkamp op de Oued
Melligue op Tunesisch gebied gelegen halver
wege tusschen de grens en Kef. Tot nu toe
vond men geen verzetmaar zware regens had
den het terrein zeer moeielijk gemaakt. Tabarca
is nog niet bezet daar de zee te hol staat voor
eene landing. Onze lezers moeten dit eilandje
vroeger eene bloeiende Yenetiaansche kolonie
maar thans vervallen zich denken op de Noord
kust van Tunisvier uren Oostelijk van La
Caile.
Naar the Times verneemt hebben de Khrou-
mirs hunne volledige en onvoorwaardelijke on
derwerping aangeboden doch slechts aan Ali—
Beyden bevelhebber van het Tunesische leger,
wat de Franschen natuurlijk nooit voldoende
zullen achten. De Europeanen te Tunis ver-
keeren in doodsangst tengevolge de verklaring
van den bey, dat hij niet voor hunne veiligheid
kan instaan wanneer de Franschen het gebied
XXXIX.
De Conferentie.
Maar het geheugen van mr. Evans was niet
aan inspanning gewoon en was met geen mo
gelijkheid in wrrking ie brengen. De vreemde
ling was nog jong geweest, van middelbare lengte
en een aangenaam uiterlijk meer hadden 10
paarden niet uit mr. Evans kunnen trekken.
Maar wacht Hoeveel heeft de vreemdeling voor
de jas betaald en in welke geldsoort In dit
opzicht zou men mogelijk eenig licht zien op
gaan. Mr. Evans herinnerde zich dat de vreem
deling drie en vijftig shillingen en zes pence
betaald en bem een banknoot van tien pond om
te wisselen gegeven had. Een tienpondnoot, die,
zooals mr. Evans door een hevige inspanning
zich herinnerdemet den stempel van het post
kantoor van Amherst voorzien was; hij bad er
den vreemdeling nog opmerkzaam op gemaakt.
Bezat mr. Evans de banknoot nog Neen, hij
had ze met ander geld uitgegeven, maar hij
herinnerde zich den^stcmpel nog zeer goed.
Mr. Carruthers hield dit punt van .het hoogste
gewicht, maar mr. Dalrymple zeide hem, toen
zij de winkel des kleermakers verlieten, dat alle
banknoten, die door de postdirectie ontvangen
en van haar weder uitgegeven worden, dezen
stempel ontvangenzoodat ook hiermede dat
licht, hetwelk men in de zaak hoopte te ver
krijgen, niet opging.
De beide heeren reden daarom naar Poynings
terug en zetten zich aldaar aan tafel, waaraar.
echter de dames niet verschenen, want mrs.
Carruthers was te ongesteld om hare kamer te
verlaten er. miss. Clara hield haar gezelschap
en paste haar op. Zoo gebruikten dan de beide
heeren alleen het middagmaalwaarbij zij een
binnenrukken. De Fransche consul de he^r
Roustan heeft daarop aan alle Europeanen, die
zich niet veilig waanden, eene schuilplaats op
het consultant aangeboden. Dat „instaan" van
den bey trouwens heeft nooit veel te beteekenen
gehad.
In Algerië zijn voorzorgsmaatregelen genomen
daar gebleken is dat de Mahomedaansche pries
ters onder de bevolking aan het stoken zijn
tengevolge waarvan zekere spanning heerscht. In'
de provincie Oran zouden een officier en vijf
Spahis zijn vermoord. Voorzorgsmaatregelen zijn
genomen dat de beweging zich niet uitbreidt
en de troependie aan de kust niet noodig
waren zijn naar hunne garnizoenen in het bin
nenland teruggekeerd.
De regeering van den bey heeft ernstige
maatregelen genomen om conflicten te verhoeden
De nachtelijke patrouilles worden talrijker. Elke
Arabierdie 's avonds na 9 ure op straat wordt
gevondenwordt gevangen. Het is verboden
uit te gaan met wapens.
Volgens berichten uit Algiers beschouwt
men wel eenige op zich zelf staande uitspattingen
van het Muzelmansche fanatisme voor mogelijk
maar is er in Algerie volstrekt geen ernstige
beweging te vreezen.
Generaal Forgemolde chef de expeditie
tegen Tunis heeft de dagblad-correspondenten
op hun eerewoord doen beloven, dal ze niets zullen
verzenden zonder zijn visum of dat van een zijner
officieren. Alsof geheimhouding in een oorlog
als deze eenig voordeel geven kon De bladen
spotten dan ook niet weinig met dezen maatre
gel en Albert Millaud van de Figaro, die trou
wens wel wat dikwijls het geheim van ironie
zoekt achter absolute verdichtinggeeft reeds
een aandoenlijk verbaal van het fusilleeren van
een correspondentdie deze bepaling had over
treden.
Het Journal des Débats vindt den maatregel
belachelijk en ziet daarin het bewijs dat men
begane fouten wil verhelen. In het algemeen
veroordeelt het blad ten zeerste het gedrag der
militaire autoriteiten in deze zaak.
Na afloop der Tunesische verwikkelingen
wenscht the Times de toekomst van Tunis door
aene verstandhouding tusschen de mogendheden,
die aan de Middellandschc zee wonen geregeld
te zien.
Madrid 25 April. Een officieel telegram van
Manilla van gisteren m. ldt, dat de zoon van den
overleden sultan der Soeloe-eilanden zijn vader
is opgevolgd. Hij neemt de souvereiniteit van
Spanje en de bestaande tractaten aan. Hij be
looft elke daad van rebellie tegen Spanje te
straften.
zeer ernstig gesprek hadden, en om acht uur
reed mr. Dalrymple naar het spoorwegstation
terwijl hij bij zich zelf overwoog, welke be
richten hij uit het weinige dat hij had opgedaan
aan lord Wolsienholm geven zou.
Mr. Carruthers van Poynings bleef nog eenigen
tijd in gedachten verzonken en zonder op de
ongesteldheid zijner echtgenoote acht te geven
bleef hij bij zijn wijnglazen en fruitschalen zitten;
daarna gebruikte hij alleen zijn kop thee en
draaide zijn gouden lorgnet in de hand rond
tot bij eindelijk tot het besluit kwam, zijne
nicht Clara het geheim mede te deelen haar
met het bezoek van den beambte van het mi
nisterie van binnenlandsche zaken bekend te
maken en haar te vragen wat zij wel van de
zaak dacht. Toen hij tot dit besluit kwam
bevond hij dat zijn horlogie half tien wees, en
het daarom eenen Carruthers op Poynings wel
vergund was naar zijne slaapkamer te gaan
zonder daardoor de welvoegelijkheid te kwetsen.
De waardige gentleman ging naar zijne kamer,
waar hij dan ook weinige minuten later den slaap
des rechtvaardigen sliep. Ook scheen mrs.
Carruthers vast te slapen tenminste had haar
echtgenoot haar met gesloten oogen gevonden.
Haar wezenlijke of schijnbare slaap zou
echter veel minder rustig geweest zijn, als zij
het gezien had, hoe hare oude getrouwe dienst
bode, mrs. Brooks, handenwringend en met alle
teekenen van vertwijfeling in de kamer op- en
nederliep. De bediendedie met mr. Car
ruthers en den zoo geheimzinnigen vreemdeling
des morgens naar Amherst was medegegaan
had de reden van hun bezoek bij mr. Evans
weten uit te vorschen. Hij had het gebeurde
up de meidenkamer verteld en ofschoon men op
Poynings weinig nieuwsbladen las, zoo hadden
toch de dienstboden hunne eigene bronnen
waaruit zij alle bijzonderheden aangaande den
moord wisteu te putten.
Mrs. Brooks had in den loop van den dag
Candahar is den 21sten April definitief door
de Engelsche troepen ontruimd.
Volgens nadere berichten van den bericht
gever van the Standard omtrent de jongste zitting
van den Transvaalschen volksraad, werd in die
zitting door sommige leien geklaagd over het
onbestemde van het vredesverdrag terwijl an
deren verklaarden dat althans de quaestie aan
gaande den afstand van grondgebied aan eene
volksstemming onderworpen moest worden. In
dit opzicht schijnt zich onder de Boeren aoor
krachtige tegenstand te openbaren. Maar men
hoopt op de rechtvaardigheid der koninklijke
commissie.
Krüger had in een toespraak verklaard dat
hij eerbied had voor Engeland's koningin, volk
en regeeringdie een bewijs hadden gegeven van
hunne edele liefde voor het recht.
Het voik in de Transvaalvoegde hij er bij,
moest zich nu maar niet al te veel in politieke
discussiën verdiepen iets waarvangelijk
men weetde Boer nog al eer. liefhebber is.
Te Dublin is onder Parnell's voorzitterschap
eene vergadering der land-league gehouden, waar
Gladstones nieuwe landwet heftig werd gecritiseerd.
Toch heeft men geen votnm van afkeuring dur
ven stellen. Integendeel werd verklaard, dat de
voorgestelde maatregel ernstige overweging ver
diende.
De Daily News verneemt uit Rome dat
Frankrijkspolitiek tegenover Tunis te Berlijn
en te Weenen de vrees doet uitendat zij zal
voeren tot Europeesche verwikkelingen.
Frankrijk beproefde Duitschland's goedkeuring
voor annaxatie te verkrijgenmaar Bismarck
handhaaft eene gereserveerde houding.
Op Paaschmaandag (bank Holiday) werd
het Crystal Palace te Londen bezocht door 47,296
menschen en het Alexandra Palace door 75,410
menschen. Te Hampstead Heath waren meer
dan 100,000 menschen verzameld om zich te
vermaken.
Ie Londen zijn blijkens een dezer dagen
verschenen parlementair stuk in 1880 niet min
der dan 101 (zegge een honderd en een) perso
nen van honger omgekomen.
twee of driemaal van het voorval hooren spreken,
doch zonder er acht op te geven. Toen de be
diende, die mr. Dalrymple naar den spoorweg
gebracht had terugkeerde had zij juist hare
meesteres het laatste bezoek gebracht en was
naar hare eigene kamer gegaan, waar zij met
oprechte smart aan George decht, juist toen een
der meiden met een ontsteld en tevens beden
kelijk gezicht binnentrad.
„O, mrs. Brooks, weet gij wie de heer ge
weest is, die hier dezen middag gegeten heeft
en met wien mr. Carruthers naar de stad ge
reden is vraagde zij.
//Neen", hernam mrs. Brooks met eenige
nieuwsgierigheid, „weet gij het
„Niet^ geheelmaar Thomas zegt, dat op zijne
kaart ministerie van binnenlandsche zaken stond,
en dat dit ministerie daarmede te doen heeft,
wanneer het er op aankomt misdadigers op te
sporen."
Mrs. Brooks begon eenigszins ongerust te
worden.
„Wat bedoelt gij vraagde zij. „Wie heeft
een misdaad begaan Wie moet er opgespoord
worden
„Niemand zooveel ik weet", hernam Martha
geheimzinnig. „Maar gij moet weten dat bij
den moord van welken mr. Downing ons heeft
voorgelezen, een vreemdeling met een dolk is
doorstokeu, omdat hij den koning van Frankrijk
had willen helpen ombrengen, of zoo iets. Mr.
Downing is van meening dat de gentleman
daarom hier gekomen is."
„Zou hij daarvoor hier gekomen zijn her
nam mrs. Brooks. „Wie heeft mr. Downing
zulken onzin wijs gemaakt
„Ja, mrs. Brooks; het is zoo even beneden
verteld en ik ben opzettelijk boven gekomen om
het u te vertellen. Mijnheer en de vreemde
gentleman zijn niet met het rijtuig in de stad
gereden maar voor zij aan de poort kwamen
afgestapt en zoo de stad ingewandeld en toen
Een Berlijnsch blad de Börsen-Courieris
door de regeering in beslag genomen, omdat het
een artikel van de In'raruigeant had overgeno
men waarin de moord aan keizer Alexander werd
goedgekeurd. De redactie van het Duitsche blad
had eenige afkeurende bewoordingen daaraan
toegevoegd doch dit Sfhijnf tin» ni'ot to Lotbuu
kunnen vrijwaren van deze straf.
Augusta Securius die reeds 116 lucht
reizen met goed gevolg heeft ten einde gebracht,
is verleden Zondag minder gelukkig geweest.
Met haren ballon Neptunus steeg zij des namid
dags op te Minden (Westphalen). Zij dreef eerst
westwaartsdoch eensklaps begon de lucht te
betrekkende wind veranderde en de ballon
werd op vervaarlijke wijze heen en weder geslin
gerd. Me"rouw Securius deed wanhopige po
gingen om te dalen doch het anker bleef ner
gens vasthaken en tot viermalen toe werd de
Neptunus tegen den grond geslingerddoch
telkens weer in de lucht opgeheven. Een voor
bijganger de heer Homann administrateur van
de mijn „Laura", trachtte het ankertouw te
grijpen doch kon het natuurlijk niet tegenhou
den. De koene luchtreizigster viel ten slotte uit
zij terugkwamen zag mijnheer er iood en zeer
boos uit en men kon het den vreemdeling ook
aanzien, dat het hem niet naar wensch gegaan
was. Toen Thomas de trede van het rijtuig
toesloeg, hoorde hij hem zeggen Er valt hier
niets te doen. Onze geheele hoop berustte op
Evans, maar hij is ons van geenerlei nut. Na
tuurlijk was Thomas zeer verwonderd en nieuws
gierig om te weten, wat zij van Evans vernemen
wilden en toen hij dezen avond den vreemde
ling naar het spoorwegstation bracht, zag hij ook
daar mr. Evans staan, en naar den vreemdeling
kijken. Toen deze vertrokken was spraken
Thomas en de koetsier Evans aan en deze ver
haalde hun alles."
„Wat verhaalde hij hun vraagde mrs Brooks.
„Wat de vreemdeling en onze heer bij hem
te doen gehad hadden. Hij meende dat onze
heer meer gezegd had, dan de vreemde verraden
wilde, en zoo was hij er achter gekomen, dat
het een moord betrof."
„Ik begrijp u nietMartha. Wat kon mr.
Carruthers met Evans over een moord te spreken
hebben
„Zij spraken ook niet van |den moord maar
vraagden naar den overjas. Onze heer zeide tot
Evans dat er een moord gepleegd was, doch de
vreemdeling was hem dadelijk in de reden ge
vallen en richtte daarop eene menigte vragen ret
Eva ris, over de soort van jassen die deze
maakte en aan wien hij ze verkocht en of hij
ook Witnëyjassen maakte. Mr. Evans zeide dat
hij er^ gewoonlijk geene raaakie er. er sedert
twee jaren niet meer dan een verkocht had en
wel aan een vreemd heer. Daarop vraagde de
vreemde, welke soort van persoon het geweest
was, jong of oud, groot of klein, aanzienlijk of
gering en Evans antwoordde zoo goed hij kon
daar hij echter een man is. die bij de waarheid
blijft, Zoo kon hij niets meer zeggen dan hij
wist en kon geen opheldering geven.
Wordt vervolgd.