Nummer 50. Donderdag 23 Juni 1881. 4e. Jaargang I Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. FEUILLETON. Bekendmaking. BUITENLAND. Frankrijk. De Verstootene. Uitgever: ANT00N TIELEN te Waalwijk. Loting voor de Schutterij. ■■■■re ZMBDBSBasw »»a Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00, franco per post door het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. '.TWHt Advertentiën 1—7 regels ƒ0,GO, daarboven 8 cent per rege1 groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën, 3maal ter plaat1 sing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voo Duitscbïand worden alleen aangenomen door het advertentie bureau van Adolf Steinek, Hamburg. Reclames 15 cent per reg De burgemeester der gemeente "Waalwijk maakt aan de belanghebbenden bekend Dat de loting voor de schutterij tusschen de ingeschrevenen van dit jaar zal plaats hebben onder toezicht eener commissie uit het bestuur, ten raadhuize dezer gemeente, op Maandag den 27 Juni 1881, des voormiddags ten 11 ure precies, wordende de belanghebbenden bij deze gelast, zich ter plaatse en op dato vermeld te laten vindenteneinde aldaar voor den dienst der schutterij te loten of zulks door behoorlijk ge machtigden te laten doen, zullende voor hen, aie persoonlijk afwezig blijven en zich niet op voorafgaande wijze hebben doen vertegenwoordi gen, door een der leden van de commissie worden getrokken. En dat eindelijk de belanghebbende personen, bij de loting de gelegenheid zal worden openge steld om ae redenen van vrijstelling, waarop sommigen aanspraak zouden mogen makenter kennisse van genoemde commissie te brengen met aanduiding van het artikel der wet en het onderdeel van dien, waarop zij hunne reclame hebben gegrond. En opdat niemand hiervan eenige onwetendheid zoude kunnen voorwenden, zal aeze worden af gekondigd en aangeplakt, waar zulks in deze gemeente gebruikelijk is. Waalwijk, 18 Juni 1881. De burgem. voorn., VAN ES. LB. Gambetta is op zijn dineer-compagne thans tot het ambacht der kunstdraaiers genaderd. Gisteren verkeerde hij met de leden van dit eerzamemaar voor een staatsman misschien beter te vermijden gilde te Saint-Mandé en at met hen. Natuurlijk dat hij ook weer hier zijn gewoon dessert medebracht en tot hen sprak zijn eerste optreden in het openbaar sedert zijn nederlaag. Met geen enkel woord trouwens werd door hem daarop gezinspeeld. In zijn toespraak (lade zooveelnummer XLVIII. Een Dilemma. South-Moltonstreet had naar het scheen eene groote aantrekkelijkheid voor Jim Svrain. Zijn verwilderd hoofd en armoedig gekleede gestalte vertoonden zich dagelijks twee- of driemaal in de straatwaar hij bij voorkeur in den omtrek der woning van Routh omzwierf. De poort, die tegenover het huis lag, had hij tot zijne eetzaal verkozen en gebruikte daar met grooten eetlust in de ongeloofelijkste standen zijn tarwebrood met worst, of, wanneer de verdiensten slecht geweest waren zijn roggebrood met kaas. Het gelaat van Jim Swain was niet vrij var. die uit drukking van nauwlettende opmerkzaamheid, den straatjongens van Londen eigen maar het on derscheidde zich bovendien door eene buitenge wone sluwheid vroolijkheid en onbeschaamdheid. Mrs. Routh scheen voor den knaap een zekere voorliefde te gevoelen. Zij lachte hem toezoo dikwijls zij hem op de straat ontmoetteknikte hem toeals hij voorbij haar venster ging en belastte hem nu en dan met kleine boodschappen, voor welke zij hem, naar zijne wijze van zien, rijkelijk beloonde. Jim Swain had een gevoelig hart, ofschoon hij maar een straatjongen was en de deelnemende vriendelijkheid met welke Harriet hemin weerwil van den angst en de onrust, die on miskenbaar uit hare blauwe oogen spraken, voor de eerste maal had aangesproken, had een diepen indruk op hem gemaakt. Zijne belangstelling in de familie Routh was overigens van vroegeren datum dan deze laatste ontmoeting, en wanneer een arme straatjongen, als Jim Swain de op merkzaamheid ven den een of anderen opletten- zooveel gelijk Figaro dezer dagen spotte) ver klaarde hij allereerstdat hij het niet over de politiek zou hebben hij constateerdedat het volk gelukkig was en vrij. Sedert tien jaren zeide hijzijn we op den goeden weg. Wel hebben we enkele stormen ondervonden maar het zijn tegenwoordig geen nietswaardigeper soonlijke kibbelarijen meerdie thans in de republiek in aanmerking komen. Wanneer een zaak waarvoor men zich moeite heeft gegeven, niet geluktwelnu dan onderneemt men haar den volgenden dag met te racer ijver. Men spreekt er van dus vervolgde Gambetta, dat ik mij op onderscheidene plaatsen candidaat zou willen stellen. Maar ik ken slechts een arrondissement dat mij waarschijnlijk wel niet zal betwist worden (groot applaus van de draaiers). Ook Jules Ferry, de minister-president, was dien dag aan het woord en wel te Epinal. Hij verklaarde in zijne redevoering, dat de nieuwe verkiezingendie over eenige weken zouden worden gehoudenvrij zouden wezen van elke inmenging der regeering. Die verkie zingen zullen zijn gematigd en republikeinsch, en noch dc qusestie van herziening der grond wet noch die van eenige andere verdeeldheid zullen daaraan ten grondslag liggen. Herziening wordt gewenscht door de monarchale partijen. Ferry wees vervo'gens op wat de gematigd republikeinsche partij had tot stand gebracht en noemde de radicale partij onmachtig. De be lastingen waren met 280 millioen verminderd. Hoeveel reden e en wel de republikeinsche partij ook hebben moge om zich te verheugenin kamer en senaat is nog steeds eene zeer aanzien lijke monarchaalgezinde meerderheid, die zooveel mogelijk moet verzwakt worden opdat niet te avond of morgen een monsterverbond ontsta van raonarchalen en radicalen. Gelukkig is het land kalm en bedaard en voldaan over de tot stand gebrachte hervormingen en het behoud van den vredeeene omstandigheid die Frankrijk nooit tot oneer kon strekken. Daarna zong Ferry den lof van Grévy, „dien verstandigsten onder verstandigen", onder wiens hoede de republikeinsche instellingen steeds meer zouden worden bestendigd. Reeds hoort men hier en daar van beginnende den waarnemer had opgewektzou zoodanig een al spoedig ontdekt hebben dat er een strijd in de ziel van den ijverigen bezoeker van South- Moltonstreet plaats greep. Ook Routh stelde belang in Jim en misschien sloeg hij nog meer acht op hem dan Harriet maar zoo hij dat deed geschiedde het met geheel andere gevoelens. Routh bezat de grootste zeltbeheersching en kon hoe zijne gezind heden ook zijn mochten tegen iedereen be- leeld en vriendelijk zijn, zoodra zijn belang zulks medebrachtmaar hij was er dc man niet naar menschendie beneden hem stonden beleefd te behandelen of zich van ruw- en hardheid te onthouden wanneer hij dezen zonder gevaar kon uitoefenen.. Daarom was hij bij dienstboden en andere slachtoffers zijner onvriendelijkheid bitter gehaat en ook Jim [Swain, dien hij van tijd tot tijd kleine diensten had laten verrichten, had afgezien van eenige bijzondere omstan digheden die hij zich herinnerde een zeer slechte meening van het karakter en den aard van dezen gentleman opgevat. „Hij is ecu schoft", bromde de knaap in zich zeiven toen Routh op zekeren dag den brief besteller een hand vol brieven uit de hand nam en toen snel in huis gingna zelf de deur te hebben geopend. „Een schoft en een onbe schofte hond dat is hij Heeft hij de brieven niet aangenomen als wilde hij ze verslinden Misschien zijn het minnebrieven Het zou mij niet verwonderen of die dame had een ander liever dan hem, en misschien is hij jaloersch en tracht hij al hare brieven op te vangen." Deze verstandige inval waarop Jim Swain door het lezen der Penny Romance gekomen kon zijn, was woor hem het'uitgangspunt van rijp overleg en hij had terwijl hij zich hierin verdiepte reeds een geheele braadworst gebruikt, toen Harriet llouth naar buiten trad en hem voorbij ging. Zij was zeer bleek en scheen in verkiezings-agitatie. De bonapartisten werken sterk voor Emile Ollivier. De president der republiek van verschil lende kanten aangezocht om gedurende de par lementaire vacantie deze en geen'e provincie te bezoeken, heeft die uitnoodigingen van de hand gewezen. Hij heeft verklaard dat hij met het oog op de aanstaande verkiezingenniet op reis wil gaandaar het den schijn zou hebben, alsof er achtei die reis electorale bedoelingen verscho len waren. liet ministerie van oorlog heeft bericht onlvangeu uit Algerie dat dc Fransche troepen in het gevecht, dat zij den 14 dezer bij Madena hebben gehad met den stam. der Laghouats 1000 kameel ui 5000 schapen en 250 ezels buit gemaakt hebben. 150 gevangenen vielen in hunne handen en 85 opstandelingen bleven dood op het slagveld. De Franschen hadden een verlies van 6 dooden en 22 gekwetsfen Mustapha de eerste minister van den bey van Tunis is met zijn uit elf personen bestaand gevolg te Parijs aangekomen. Men gelooft, dat hij omstreeks eene maand er blijven zal. Van Parijs zal hij zich naar Engeland begeven. Uit Oran wordt gemeld de overblijfselen der stammen Lagbouahts en Stettem?, in het geheel uitmakende 300 voetknechten en 250 ruitershadden na reeds den 14den geslagen 'te zijn den volgenden dag opnieuw eene ont moeting met den koramandant Balin die Lag- houat had verlaten. De insurgenteu werden andermaal geslagenzij lieten een honderdtal dooden en 19 gevangenen achter. Nu er kans schijnt te bestaan op de uit voering van een tunnel door het kanaal, worden er al dadelijk allerlei bezwaren tegen geopperd. The Times vreestdat er bij het eerste oorlogs alarm paniek-makers bij de hand zouden zijn die uit vrees voor den vijand den raad zouden geven om de boel maar te laten onderloopen. The Spectator zegtdat de Fenians slechts -wachten tot de tunnel voltooid is, om. hem in de lucht te laten springen. In het Champ de Mars in eene proef ge nomen met eene uitvinding om vuur ooger.blik- diepe gedachten verzonken, ofschoon hij toch even aan zijn haar trok, om haar te groeten. „'t Is dezelfde juffrouw niet meer" zeide Jim Swain in zich zelvcn. „Zij is bleek en mager geworden en ziet er uit alsof zij zooveel niet had om zich te verzadigen. Zoo ik het wistdat hij daarvan de schuld is zoo ik wist, dat hij haar slecht behandeltdan zou ik dadelijk alles aangeven wat ik weet. Maar neen, neen dat gaat niet dat kan nietwant dan voerde hij mij mede in zijn val. Maar toch moet ik het weten of zij misschien niet zoo ongelukkig is, als ik mij verbeeld." In geheel Londen was niemand die met zoo veel deelneming aan Harriet Routh dacht als Jim Swain. Zij was zoo geheel verlaten, deels omdat zij het zelve zoo had gewild deels omdat de leefwijze baars echtgenoots haar daartoe hai gedwongen. De vrienden van haar man zagen haar zelden en bemerkten dus de verandering nietwelke met haar plaats had en dio.de straat jongen zoo juist had opgemerkt. Ook had Routh het waargenomen, maar met ongeduld en weer zin. Hij had er niet de minste aanmerking op gemaakt en voor de eerste maal iu het leven wist Harriet niet wat er in hem omging. Zij was veranderd, verouderd naar het uit wendige in gelaat, in stem, in gewoonten van het dagelijksche leven. Zelfs de zorg voor haar toilet, waarop zij vroeger zoo zorgvuldig acht gaf was geheel veranderd. Wel zag zij er nog zindelijk en ordentlijk uitmaar ook niets meer dan dat. Vroeger had zij met smaak de kleuren van hare kleeding gekozen en contrasten ver meden, thans echter sloeg zij er geen acht meer op. Met betrekking [tot haar gemoed had er geen verandering plaats gehad, dan dat alle hoe danigheden waren versterkt. Haar wilskracht was onbuigzaamheid geworden hare toegene genheid voor Routh zelfverloochening. Hare hartstochtelijke liefde voor haar echtgenoot had kelijk te blusschcn. De opmerkelijkste proef was dat eene zee van vuur, ontstaan door het in brand steken van 7000 pond teer (de vlammen hadden de hoogte bereikt van eene derde ver dieping) in eene minuut werd gebluscht. Te Marseille heelt een bedenkelijk opstootje plaats gehad. Toen eene afdeeling waarschijn- uit Tunis terugkcerende troepen door de Rue de la Rcpublique defileerde, werd gefluit gehoord uit de vensters der Italiaansche club. De troepen marcheerden door maar toen ze voorbij waren verzamelde zich eene volksmenigte voor het ge bouw en poogde het wapenschild af te rukken. Toen ondanks den tegenstand van den prefect en eenige gendarmes twee personen er in ge slaagd waren het schild los te krijgen werden de troepen ontboden om de menigte uiteen te drijven. Alle mogelijke maatregelen zijn geno men tot handhaving der orde. Nadat de prefect Zaterdag de sluiting der Italiaansche club had gelastwaarvan eenige leden door hun gefluit aanleiding tot het op stootje hadden gegeven, hadden op straat telkens uitjouwerijen en mishandelingen van Italianen plaatsen dat is steeds crescendo gegaan, totdat bloedige botsingen tusschen Franschen en Itali anen er het gevolg van warenwaarbij zelfs dooden vielen. De prefect liet onmiddellijk de koffiehuizen sluiten en partrouilles de stad door kruisen maar niettemin hielden, op verschillende punten der stad de vechtpartijen aan. Volgens eene verklaring in de kamer van den minister Constans vielen er 4 dooden en 17 gewonden. 't Blijktdat men het beeld van Thiers te Saint-Germain heeft willen doen springen op tamelijk kinderachtige wijze namelijk door middel van oude sadinerblikjes met kruit ge vuld. Het feit geeft aan Rochefort gelegenheid om te verklaren dal het beeld niet in 't geheim moet woaden vernield maar op klaarlichten dag, ten aansclmuwe van duizenden neergehaald in het slijk. Te Commentry iu het Fransche depar tement Allierwaar 1600 mijnwerkers het werk gestaakt hebben heeft de socialistisch gezinde gemeenteraad het merkwaardige besluit genomen hm«h—H niet meer kunnen toenemen maar hare gemoeds rust was haar ontvloden. Ook de hartelijke omgang, de vrijheid en gelijkheid waren uit hunnen omgang verdwenen, en ofschoon Harriets deelneming in de belangen haars echtgenoots nog even groot was hare werkzaamheid voor dezen nog grooter scheen dan ooitzoo waren die deelneming en werkzaamheid niet het resul taat van vrije neiging, maar waren het gevolg van een besluitdat slechts eene vrouw kan nemen en volvoeren. Zij was in den laatsten tijd. veel alleen geweest. Routh had steeds zijne bezigheid buiten 'shuis. Zijne zaken met zijne actiën-compagnie namen goed op; daarna had hij nog andere ondernemingen bij de hand die insgelijks welslaagdenen zoo geraakten zijne financien in den meest bloeienden toestand. Stewart Routh was op den weg des voorspoeds en zoo het geluk hem nu met den rug toekeerde, bestond voor hem het vooruitzicht tot dat aan zien te geraken dat het gevolg is van verstandige speculatiën. Hij durft het natuurlijk niet ver wachten zijn vroeger standpunt in de maatschappij weder in te nemen doch hierheen strekte zijn verlangen ook niet uit en wellicht zou -hij het ook niet hebben ingenomen, zoo het hem ook mogelijk was geweest. Plannen maken, worste- leu, wagen en alle inspanning, welke daarmede samengaan waren hem eene behoefte geworden; hij speelde een wanhopig spel. Hoeveel de in zet was wist niemand dan hij zelf en Harriet en nu zelfs begon hij ook deze. eenige deel genoot daarin te vreezen. Niet dat hij aan haar trouw, volharding en toegenegenheid twijfelde Stewart Routh was vast overtuigd dat zijne vrouw even gewillig haar leven voor hem geven zou, als zij hare beste vermogens aan zijne be langen wijddemaar zijn geheele wezen was van nature slecht en de oorspronkelijke adel harer ziel, slechts door hem bevlekt en zoo diep ge zonken hinderde hem. Zoolang zij arm waren,

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1881 | | pagina 1