Nummer 83. Zondag 16 October 1881. 4e Jaargang i Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. FEUILLETON. BUITENLAND. Frankrijk. De Verstootene, Spanje. Engeland* Uitgever: ANTOON TIELEN te Waalwijk. De Echo van het Zuiden, Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00, franco per post door het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz,, franco te zenden aan den Uitgever. Advertentiën 1—7 regels 0,60. daarboven 8 cent per regel groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën, 3maal ter plaat sing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitschland worden alleen aangenomen door het advertentie bureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per reg. Grévy heeft Gambetta ontbodendie zich Donderdag na 12 uur naar den president begaf. Naar men verzekert hebben zij een onderhoud gehad over den algemeenen toestand. Gambetta gaf als zijn gevoelen te kennen dat dewijl het kabinet niet is afgetreden alsnu volgens consti tutioneel en parlementair beginselalvorens een nieuw kabinet te vormen de uitsiag moet wor den afgewacht van het kamerdebat, hot welk reeds terstonds na de opening der zittingen niet kan uitblijven. Na dit advies heeft Grévy hem geen opdracht tot het samenstellen van een kabinet gedaan. Zij hebben beloofd na de opening der kamerzittingen elkander nader te spreken. Boustan heeft aan de vertegenwoordigers der mogendheden eene circulaire doen toekomen, waarin hun wordt medegedeeld dat de bezetting der stad heeft plaats gehad en wel in overleg met den beyin het belang der veiligheid. De bezetting draagt een uitsluitend militair-defensief karakter en het bestuur zal blijven als vroeger. Al de consuls zegt Boustan hebben eenparig het noodzakelijke der bezetting erkend, en alleen die van Italië heeft geprotesteerd, een protest evenwel dat door de Italiaansche regeering zeker niet zal worden bekrachtigd daar hier een mis verstand in het spel moet zijn. Er is sprake van dat Constans, de minis ter van bmnenlandsche zaken, gouverneur-gen. van Algerie wordt. De statistiek der zelfmoorden in Frank rijk gedurende 1879 is weinig geschikt om de moralisten tevreden te stellen. Vergeleken bij 1878, is het aantal zelfmoorden vermeerderd met 62 en geklommen tot 6568. Neemt men in aanmerking, dat de bevolking nagenoeg onver anderd is gebleven dan valt er een nog on gunstiger licht op die verhouding. Sedert 54 jaren is het aantal zelfmoorden in Frankrijk verviervoudigd. LXVI. Op het bnlcon. Harriet bleef rustig aan het venster zitten tot haar man behoorlijk gekleed en met een lichten derai-saison op den arm het huis ver liet en in de richting van de koerzaal de straat afging. Daarop schreef zij eenige regels aan George Dallas en zette zich na ze geschreven te hebbenweder aan het venster. Het was reeds donker in de kamertoen George op zijne gewone hartelijke wijze binnentrad. wHier ber. ik, Mss. Bouth. Wat verlangt gij Er is immers geen zwarigheid Ik kan u ter nauwernood in de duisternis onderscheiden. Waar is Bouth?" /,Hij is uitgegaan. Hij was zijn woord kwijt en ik had grooten lust om uit te gaan en men- schen te zien vooral zou ik gaarne eens naar de koerzaal gaan en daar gij altijd zoo goed en vriendelijk zijten Stewart geen tijd heeft, wilde ik u zoo uwe moeder uw gezelschap niet be paald verlangtverzoeken mij een uurtje te willen rondleiden." z/Dat zal mij zeer aangenaam zijn," hernam George. „Ik ben volkomen vrij. Mr. Carruthers is bij mijne moeder en mijn oom schrijft brieven, welke de eerstvolgende post naar Amerika moet medenemen." Harriet bedankte hemverliet de kamer doch was spoedig weder terug. Zij had haren hoed opgezet en droeg een dichten zwarten sluier. z/Het zal u onder dien sluier te warm worden, en bovendien zult gij zoo maar half van de avondlucht genieten zeide George toen zij het huis verlieten. z/Ik zal hem toch niet afleggen zeide zy. Sir Garnet Wolseley heeft ineen schrijven aan een correspondent van de Parijsche Bourse verklaardernstig te hopen dat de tunnel onder het kanaalter verbinding van Engeland en Frankrijknooit tot stand zal komen, omdat hij daarin een voortdurende bron van gevaar voor Engeland zou zien. De werkstaking der timmerlieden te Parijs begint een ernstige wending aan te nemen. De werklieden zijn voornemens een monstermeeting te houden. In den Jardin Bullier heelt een stüden- tenoproertje plaats gehad vijf studenten waren daar gearresteerd waarop drieduizend kameraden va or het politiebureel samenschoolden en de vrijlating der gearresteerden vorderden. Spoedig ontstond er een botsing tusschen de studenten en de politiezoodat de laatste genoodzaakt was van hare sabels gebruik te maken. In de Parijsche modemagazijnen du Louvre bedroeg de winkelontvangst onlangs, op den dag deT opening van den verkoop voor het winter seizoen 1.740.000 franc. Alleen aan zijdenstoffen werd voor 735.000 franc en aan mantels voor 138.000 francs verkocht. Generaal Gallifetdie misschien het werk zaamste aandeel heeft genomen in het onder drukken der commune en die daarom den eeuwigen haat der onverzoenlijken op zich heeft geladen, heeft te Niortbij het onthullen van -een ge- denkteeken ter eere van de soldaten die daar in 1870 gevallen waren eene rede gehouden waarin hij o. a. het volgende zeide „gij kondet geen betere spreuk voor dit gedenkteeken kiezen dan het opschrift„roem aan de overwonnenen". Ja, roem aan hen, die hun laatsten druppel bloed voor hun vaderland gestort hebben. Mogen hunne namen gekend en geeerd zijn door allen en ge schreven worden op de muren der scholen. Ik ben slechts een soldaatmaar een soldaat die Frankrijk aanbidt. Een soldaat, die tot vrije mannen spreekt en verplicht is hun de waarheid te zeggen. Een vijandelijke inval is een ver schrikkelijke ramp en ik ken slechts een middel om de noodlottige gevolgen er van te ontgaan. Het middel is daarin gelegen dat gij u altijd „Er zijn hier eenige menschenvrienden van Stewartdoor wie ik niet gaarne herkend wilde worden." Zwijgend gingen zij verder. Harriet was in gedachten verzonken en George dacht er over nawat haar in zulk eene stemming zou hebben kunnen brengen en of die vrienden van Bouth misschien wel tot de „oude bende" behoorden. Hij hoopte om Harriet, dat Bouth zich niet weder op nieuw aan het spel zou overgeven. Deze gedroeg zich tegenwoordig wel bedaard maar George schudde het hoofdtoen hij be dacht dat Bouth zich weder aan zijn vorig leven zou kunnen overgeven. Het reeds zoo dikwijls beschreven tooneel eener koerzaalhad ook thans weder zijn gewoon karakter. Lichtverguldsel, vroolijkheid, schit terende ruischende kleederengegons van stemmen een vroolijk gelach in die vertrekken, welke niet voor het spel bestemd waren aan de'groene tafels stilte, ingespannen aandacht, en de afwisselende kansendie de hartstocht van het spel in hare geheele gedaante deden uitkomen van den' acbteloozen leeglooper af did door de zaal slentert en eenige weinige gul dens op de tafel werpt, om zijn geluk te be proeven tot de mannen en vrouwen toedie alleen voor het spel leven en de groene tafel dan eerst verlaten wanneer de bank gesloten wordt. George en Harriet waren reeds verscheidene kamers doorgegaan zij stonden aan den ingang van de eene salon en Harriet liet, ofschoon zij haren sluier niet oplichtteeen scherpen blik door de kamer gaan, toen op eens een onver wacht geschuifel en gefluister de opmerkzaam heid van beiden wekten. De beweging werd veroorzaakt door het bin nenkomen eener dame die zoo prachtig gekleed en zoo in het oogloopend schoon wasdat het opzien, hetwelk zij verwekte, geheel gerecht- bèreid houdt den inval af te slaan. Aanvaardt dus met edele fierheid den last van den militai- rën dienst. Laat u niet misleiden door hen die u de afschaffing van het staande, zorgvuldig geoefende en gedisciplineerde leger beloven. Die lieden kan het weinig schelen of Frankrijk ver- nèderd, op oorlogschatting gesteld, verminkt of zelfs van de kaart geschrapt wordt, als zij maar het doel hunner persoonlijke eerzucht kunnen bereiken. Uit naam uwer zonen, broeders en vrienden wier nagedachtenis wij thans vereeren, uit naam dier slachtoffers van hunnen plicht en vaderlandsliefdezeg ik u dat wij het onzen laDdgenoo.en die gedurende den oorlog van 1870—71 gevallen zijn, verplicht zijn in Frank rijk een stuk grond te behoudenwaarin zij kunnen rusten en om zulk een heiligen plicht te vervullen, moeten wij ons gereed houden. Aangaande de jongste bijeenkomst tusschen de koningen van Spanje en Portugal te Caceres blijkt nog, dat eerstgenoemde op een bij die gelegenheid gehouden feestmaal een toost heeft geblagen waarin hij wees op het roemrijk ver leden van Spanje en Portugal, door zooveel traditien aan elkander verwant. Gemeenschappe lijk hadden zij o. a. de beschaving naar Amerika overgebrachtNu dus vervolgde koning Alfonsozinspelende op den pas geopenden spoorweg nu gemakkelijker middelen van vefkeer beide landen nauwer aaneensluiten, zal het meer dan ooit zaak worden, die vereeniging nader te bevestigen. Koning Luiz van Portugal antwoordde niets liever te wenschen dan een eendrachtig verbond tusschen beide volkeren met eerbiediging hunner wederzijdsche onafhankelijkheid. In den Woensdag te Londen gehouden mi nisterraad, die vier uren duurde en door alle ministers op een na werd bijgewoond schijnt uitsluitend over de Egyptische zaken te zijn gehandeld. Altans the Standard weet er niets anders van -te melden, dan dat, na afloop, dé- vaardigd was. De plooien van haar blauw atlas kleed waren door een zwartkanten op Spaansche wijze over het hoofd gedragen mar.tille bedekt terwijl een vuurroode bloem zich tusschen de plooien van het rijk doorschijnend weefsel en het donkerbruine glanzige hoofdhaar half verborg. Hare oogen fonkelden, haar gelaat zorwel als hare taille droegen den stempel van zegevierende schoonheid. Het was Mrs. P. Ireton Bembridge dié binnentraddoor een stoet van heeren omgeven. „Wij treffen het gelukkig," zeide George. „Hier komt de schoone vriendin mijiis ooms, in al haren glans. Jammer, dat hij hier niet is dan zou zij mij misschien aanspreken." „Wie weetwat zij doen zal," fluisterde Harrietterwijl zij hare hand var. onder zijn arm terugtrok en achter hem op eene bank plaats nam. „Wees zoo goed, en blijf zoo staan ik wil niet gezien worden." Op hetzelfde oogenblik naderde Mrs. P. Ireton Bembridge George met haar gevolg. Har riet hiéld hare scherpe, blauwe oogen van achter zijne ellebogen strak op haar gericht. Mrs. P. Ireton Bembridge bemerkte dien blik niet. Een oogen blik bleef zij voor George staan. „Goeden avond Mr. Dallaszeide zij. „Is Mr. Felton hier? Niét? Zoo ik had hem verwacht met zijn zoon." „Op het oogenblik wéét hij niets van hem dat wil zeggen hij heeft sedert lang niets van hem vernomen hernam George. „Inderdaad Na Aruthur is altijd een slor dig briefschrijver geweest, maar hij zal eerst daags hier komen om zich te rechtvaardigen." „Zal hij hier komen Weet gij iets van hem? Mijn oom is zeer bekommerd Zij viel hem in dc reden met een luiden lach en eene beweging van verachting. «Uw- oom weetwaar hij mij vinden kan al» hij iets van mij vernemen welhernam zij, pêches werden gezonden aan de gezanten en vertegenwoordigers te ParijsConstantinopel Alexandrie of Cairo. Uit Pieter-Maritzburg (Natal) schrijft men aan Daily News, dat de Transvaalsche volksraad zijnen arbeid hervatte en dat men het voor waarschijnlijk houdt, dat in elk geval de con ventie voor 3 November zal bekrachtigd worden; zij het dan ook onwillig. Deed, zegt de schrij ver, Engeland nog eenige concessiesdan zou daardoor de sympathie voor dit land zeker grootelijks worden bevorderd. Het Londensche Transvaal-comité besloot bij de regeering aan te dringen op verdere concessies aan de Boeren en herziening van de overeenkomst. De commissie gaf bij deze gele genheid nogmaals te kennendat naar haar gevoelen de eenige bevredigende schikking is terugkeer tot het tractaat van de Zandrivier. De minister voor Ierland is Woensdag na afloop van den ministerraad naar Dublin ver trokken. Donderdag ochtend heeft hij onmid dellijk na zijne aankomst aldaar het mandaat tot gevangenneming van Parnell onderteekend. De politie begaf zich daarop naar het hotel waar Parnell zijn inlreK had genomen, die dien dag een bijeenkomst der ligue in Kildare zou presideeren. Hij lag nog te bed, toen de politic hem het bevel tot arrestatie bekend maakte. Hij scheen zeer verwonderd, maar klèedde zich terstond en ging met de agenten naar de ge vangenis in Kilmainhara. Zoodra de arrestatie was bekend geworden, hebben de hoofden der Ligue eene vergadering gehouden, waarin Dillon in heftige bewoordingen de handelingen van het gouvernement afkeurde. Toen Gladstone in de Guildhall, bij gelegen heid dat hem het adres werd overhandigd waarbij de City corporation hom gelukwenscht met zijne veelvuldige den lande bewezen diensten, en hem verzoekt voor een beeldhouwer te willen zitten ter vervaardiging van zijn borstbeeld in marmer, - mededeelde, dat Parnell gearresteerd was, stonden alle aanwezigen op en er volgde een daverende tofejuiching. Hij zeide dat die arrestatie de eerste stap was tot herstel van de terwijl zij verder gihg. „Goeden avondMr. Dallas." „Hebt gij het gehoord, Harriet?" vroeg George met opgewonden stemnadat de schitterende schoone in het gedrang verdwenen was. „Ja," zeide Harrietik heb hare woorden gehoord en ofschoon ik den zin niet versta, zoo geloof ik toch dat zij eene snoode en wreede bedoeling had. Zij is eene slechtegrillige vrouwGeorge en ofschoon ik niet gerechtigd ben a voor slechte vrienden te waarschuwen..." „Daartoe zijt gij gerechtigd, meer dan iemand anders hernam George met vuurterwijl hij haren arm weder op den zijnen legde en verder ging. „Gij zijt mijne beste vriendin en wanneer ik aan het verledene denk weet ik nauwelijks niethoe ik u dankbaar zijn zal. Wat is er al niet gebeurd voor ik naar Amsterdam gingen hoe hebt gij mij toen niet uit alle moeielijkheden gered hoe hebt gij mij bij alles, wat later geschiedde, met goeden raad bijgestaan. Wat zou er van mij geworden zijn zoo ik uw raad niet gevolgd ware Hij zou nog meer gezegd hebben zoo niei de ijzeren druk van haar vingar op zijn arm hem het zwijgen had opgelegd. „Ik bid u spreek daarvan nietzeide zij op smeekenden toon. „Ik ben niet sterk geno^ ik kan niets hooren wat mijne zenuwen so1 „Ik vraag u verschooning,,, zeide G' °P vriendeiijken toon. „Ik had er - m08*fn denken dat gij nimmer dank 'tvan?en T. Wat wiïdet gij zeggen, to- In onbedachtzaamheid in de „Ik wilde zeggen, W lk Amerikaansche voor eene gevaarlii' "rOUW boui f" geloof, dat zij eenig kwaau* ,00n? 'eh.ld voert her- "arnet. „Er lag iets boosaardigs in hare *8 Uw oom over z*Jn zoon on~ geru Wordt vervolgd1.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1881 | | pagina 1