Nummer 71. Donderdag 7 September 1882. 5e Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON.
Frankrijk.
Spanje.
De brug van St. Martin.
Engeland.
Duitschland.
J11U) Iimiuiimij XJ
Uitgever: ANTOON TIELEN te Waalwijk
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00, franco per post door
het geheele rijk f 1,15. Brieveningezonden stukken, gelden
enz., franco te zenden aan den Uitgever.
Advertentiën 17 regels 0,60 daarboven 8 cent per regel
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal terplaat
sing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor
Duitschland worden alleen aangenomen door het advertentie
bureau van Adolf Steiner,Hamburg. Reclamesl5 cent perregel
Te Parijs neemt de sterfte aan typhus bui
tengewoon toe. Terwijl ei in de 3 voorafgaande
weken 3431 en 47 personen aan die ziekte
stierven overleden daaraan in de laatst bekende
week 105 van welke 68 mannen en 37 vrou
wen. Op 7 Augustus bevonden er zich 436
typhuslijders in de hospitalen gedurende de
volgende week kwamen daar niet minder dan
338 nieuwe gevallen bij. Sedert de laatste jaren
is de ziekte te Parijs inheemsch en was de
sterfte aan typhus in 1880 en 1881 viermalen
grooter dan te Londen.
In het departement Allier hebben op eenige
plaatsen wanordelijkheden plaats gehadzooals
onlangs te Montceaux-les-Mines zijn voorgeval
len. Acht kruisbeelden zijn door de geweldenaars
omvergehaald.
In het departement der Beide Sèvres heeft
zich het zeldzame geval voorgedaan dat het
hof van assiseswelks zitting tegen 4 dezer
geopend zou zijn geworden ditmaal niet is bij
eengekomen aangezien er geen crimineele zaak
op de rol voorkomt. Dit is in vier of vijf jaren
de tweede maal in dat departementdat de
jury op den gewonen tijd niet bijeengeroepen is.
De demonstratie tegen de Deutsche Verein
te Parijs heeft nog een naspel gehad in een
feestmaal van de Ligue patriotique. De Ligue
gaf dat in het Café St. IVIarc tot nog toe het
vergaderlokaal van de Verein maar dat thans
op aanstoken van Deroulèdedoor den eigenaar
aan de Duitsckers was ontzegd. Paul Deroulède
hield, als president, een heftige rede\oering
waarin de Duitsckers niet gespaard werden
Louis Ratisbonne droeg zijn ode aan Rouget de
Lisle voorin welker laatste couplet op den
verloren Elzas gezinspeeld wordten een El-
zasser sprak er van „revanche" en schilderde
den tegenwoordigen toestand van zijn land als
diep beklagenswaardig af.
Een en ander maakt in Duitschland natuurlijk
een zeeer slechten indruk. Maar de algemeene
opinie in Frankrijk moet tegen de heethoofdige
Ligue zijn.
EENE TOLEDOSCHE LEGENDE
III.
Zacht en vreugdevol in zich zelf zingend, ging
hij den weg op en onderzocht nauwkeurig alle.
voegen en verbindingen van de zware steenen
totdat hij op den middelsten boog stond. Toen
verstomde op eenmaal de zang op zijne lippen
en de vreugdeglans verdween van zijn gelaat.
Hij verliet de brug en keerde langzaam en treu
rig naar huis terug.
Toen Catalina hem zag- aankomen ging zij
hem met een van vreugde en liefde stralend
gelaat tegemoetmaar spoedig daarop werdz ij
doodsbleek, toen zij haar man had aangezien
en bemerkte hoe ontsteld zijn trekken waren.
Ochmijn lieve man gij zijt ziek riep
zij uit.
Neen liefsteantwoordde hij beproevend
zijn wanhoop te verbergen.
Neen tracht het niet te ontkennen gij
zijt wel ziek, ik kan het aan je gelaat zien, zei
zij bezorgd.
De avonden waren zoo koud en het werk
was te veel voor mijne krachten, antwoordde hij.
Kom dan binnen mijn Juan en warm je
bij het vuurzei de vrouw teeder. De warmte
en het avondeten zullen je gezondheid en vroo-
lijkheid wel weer opwekken.
Mijne vroolijkheidprevelde Juan binnens
monds, terwijl zijne vrouw bezig was den avond
maaltijd gereed te maken. Toen die gereed was,
deed Juan zich geweld aan om zijne droefheid
en gebrek aan eetlust te overwinnen maar te
vergeefs; hij kon geen stuk door zijn keel krijgen
en evenmin er vroolijk uitzien.
Dezer dagen overb ed te Madrid een schatrijk
man de hertog van Manzanedo die veel had
bijgedragen om de Bourbons weer op den troon
van Spanje te brengen. De millionnair begon
zij loopbaan als hoedenmakersknecht te Madrid
en werd op zekeren dag in een crimineele zaak
betrokken. Ten einde aan de handen van het
gerecht te ontsnapppenvluchtte hij naar de
Antillen hij werd nu bij verstek veroordeeld
maar dit was voor hem geen beletsel cm in
korten tijd op de Antillen zijn fortuin te maken.
Toen hij zich rijk genoeg waandekeerde hij
naar zijn vaderland terug. De schatten die hij
medebrachtdeden het verledene vergeten.
Nauwelijks was hij weer in Spanje of hij pachtte
de tabaksregie van den slaat en wist zoodoende
in enkele jaren zijn fortuin te verdubbelen. Van
dat oogeblik af werd Manzanedo de bankier der
regeering en om zoo te zeggen de geldschieter
van de kroon. Koningin Isabella maakte hem
markgraaf, haar zoon gaf hem den titel van
hertog. Hij zou zonder twijfel prins zijn ge
worden als zijn dood niet te spoedig ware ge
volgd. Zijn fortuin wordt op tachtig millioen
francs geschatdie onder de leden van zijn
familie verdeeld moet worden.
De sinds langen tijd heerschende spanning
tusschen de Dublinsche politie en de overheid
heeft Vrijdag tot eene uitbarsting geleid.
De politie-agenten (dit dient vooraf gezegd)
hebben grieven op het stuk van bezoldiging en
bevordering. De rechtmatigheid dier grieven
wordt vrij algemeen erkend. Niettemin bleef
de regeering er steeds maar doof voorterwijl
samenspanning tot het verkrijgen van lotsverbe
tering den manschappen verboden werd.
Ondanks dit verbod nu hadden Donderd. 234
mannen eenc bijeenkomst gehouden om middelen
te beramen tot verzet. Vrijdag-ochtend werd
daarop aan deze 234 te verstaan gegeven dat
zij wegens ongehoorzaamheid op staanden voet
hun ontslag hadden. Dit wekte de verontwaar
diging der overige manschappen zoodat dezen
Juan, voor 'teerst van je leven verberg
je iets voor me dat je verdriet doetbegon
Catalina met een teeder verwijt haar man aan
ziende. Ben ik het vertrouwen en de liefde
niet meer waard die je mij altijd hebt toege
dragen
Och Catalina, bedroef me niet door er aan
te twijfelen of ik je liefheb.
Er kan geen liefde zonder vertrouwen
zijn, Juan.
Voor je zelf en voor mij, ik bid je, tracht
het geheim niet te ontdekken dat ik voor je
moet verbergen.
Juan ik zie het zeer goed dat je geheim
een zeer groote smart is maar je vrouw mag
die toch wel weten om ze te kunnen verlichten?
Te verlichten 1 och liefste dat is onmo
gelijk zuchtte Juan.
Voor eene liefde zooals de mijne bestaan
geene „onmogelijkheden"; kom, vertel mij alles,
ik smeek er je om.
Nu danluister. Morgen zal ik mijn eer
zoowel als mijn leven verliezenbeide zullen
vergaan in de rivier met het werk, dat ik met
zooveel moeite en hoop heb tot stand gebracht.
Neen neen neen riep Catalina uiten
sloeg vol oneindige liefde haar armen om haar
echtgenoot heen terwijl zij de smartdie zijn
bekentenis veroorzaaktediep in haar hart ver-
borg.
En toch liefste, is het Zuo. Op het oogen-
blik dat het vertrouwen op het welgelukken van
mijn werk en mijn roem het hoogst was (geste
gen ontdekte ik een vergissing in mijne bere
keningen. De uitkomst zal morgen noodlottig
zijn. Als ik de steigers en de balken wegneem,
op den sluitsteen van den boog sta en de woeste
stroom tegen de onbeveiligde brug komt aan-
bruischenzal zij instorten in de Taag ver
dwijnen en mijn levenmijn eer en al wat ik
bijna allen ten getale van 1100hunne uni
form aflegden er. mede hun ontslag namen. Niet
dan eenige weinige uitbijtersde officieren of
inspecteurs en de rijdende politie bleven in
dienst.
Zoodra de zaken aldus stonden kregen de
militairen (waarvan er te Dublin 5000 liggen)
bevel om de posten te bezetten; tevens deed de
onderkoning eene oproeping tot het verkrijgen
van tijdelijke of speciale politie-agenten.
Terwijl er aan die oproeping slechts flauwtjes
gevolg werd gegeven, en bovendien het beëedigen
kleeden en in functie stellen der nieuwe man
schappen tijd moest kosten zat de stad Dublin
zoo goed als zonder politie. Er >vas letterlijk
geen diender op de straat te bekennen na
tuurlijk tot groote vreugde van Jan Rapdie
de gelegenheid schoon begon te vinden tot
balddadigheid.
In de vroegere avonduren reeds verdrong zich
in de voornaamste straten eene opgewonden
menigte, die zich geschreeuw en allerlei ruwheden
veroorloofde. De ontslagen agentendie bij
troepjes daar heenslenterden om hunnen triomf
te genietenwerden luide door het gepeupel
toegejuichtde rondgaande soldaten daarentegen
onthaalde men op gefluit en gejouw. Daarna
vermaakte men zich met het bestormen van
tramwagens. En zoo kwam het van het een
tot het ander.
Ten tien uur begon de volksoploop er drei
gend uit te zien. Er werden hier en daar ruiten
ingesmeten patrouilles werden aangerand; straks
had het grauw zijn gewoon wapen, straatsteeuen,
bij de handen in de Sack ville-st raat moesten
de soldaten om zich lucht te verschaffen, her
haaldelijk met gevelde bajonet den opdringenden
hoop terugdrijven. Het was middernacht voor
sterke patrouilles er in geslaagd waren de straten
schoon te vegen.
Blijkens een onderstaand telegram, hebben de
oproerige tooneelen^ tot welke in Dublin elk
voorwendsel goed genoeg iszich Donderdag
nacht herhaald. Tevens echter wordt daarbij
gemeld dat de werkstakende agenten zeker
verschrikt door de gevolgen hunner haudelswijze
in grooten getale zich weer ter beschikking van
de overheid hebben gesteld.
tevergeefs heb ontworpen en geleid met zich
meevoeren Terwijl hij dit zeide verborg hij
zijn hoofd in de handen en boog het in folte
rende wanhoop op de tafel neer.
Zijn vrouw stond op eenmaal met een gebaar
van moedige toewijding, op, die haar verheven
schoon maakte.
De brug mag in de rivier vallen maar
gij zult dit nietmijn geliefde. Ik zal naar den
edelen kardinaal gaan en hem op mijn knieën
smeeken, dat hij u niet aan uwe verschrikkelijke
gelofte zal houden.
Gij zult hem vergeefs smeeken mijn
Catalina, want hij zal uw verzoek natuurlijk niet
inwilligen en bovendien wensch ik geen leven
zonder eer.
Gij zult leven en uw eer behouden ant
woordde Catalina met overtuiging, de hemel zal
niet toestaan dat uw leven zoo wreed wordt op
geofferd. Komneem nog wat eten en ga dan
ter ruste.
De wintermorgen was nog niet aangebroken
en alles was nog stil in de stad Toledo. Cata
lina^ lag naast haar echtgenoot en veinsde te
slapen, terwijl Juan, overweldigd door smart en
vermoeidheid ten laatste in een onrustige slui
mering was vervallendis veel overeenkomst
had met die van iemand die onder den invloed
van een nachtmerrie was. Terwijl hij in zulk
een toestand wasstond Catalina die hem
oplettend had beschouwd stil op zorgdragend
geen geluid te maken en bijna zonder adem te
halen. Zij ging daarop naar de keuken, welker
venster uitzag op de Taag. Catalina opende het
zachtkens en zag naar buiten.
De nacht was zeer donkernu en dan echter
verlicht door enkele bliksemstralen. Zij staarde
:iaar de vallei van de Taag en luisterde inge
spannen naar 't geluid van menschelijke stemmen
in die richtingmaar geen enkel kon zij ver
De regeering besloot drie bataljons infan
terie en reserve tot een getal van 5000 man
naar Egypte te zenden om Wood's brigade ge
legenheid te geven zich met Wolseley te ver
eenigen.
In de Hasenhaide bij Berlijn heeft een schild
wacht een arbeider gedood. Het verhaal van
de arbeidersdie er bij tegenwoordig waren
luide ongeveer aldus
Bij het schietterrein in Hasenhaide zaten wij
vreedzaam te schaftentoen plotseling nabij
de laatste seinpostwaar wij zaten een soldaat
op ons toekwam en zijn geweer aanlegde. Wij
dachten eerst aan een grap en riepen hem dit
toe. De soldaat antwoordde echter „Gij weet
zeer goed wat ge doet" en schoot tegelijkertijd
zijn geweer af. De arbeider Becker werd in de
borst getroffen en viel dood neder. Kort te
voren had zijn vrouw hem het eten gebracht en
was met haar drie kinderen naar huis gegaan.
De overlbdene was ongeveer dertig jaren.
Dit is de verklaring van de arbeiders. De sol
daat die het ongelukkig schot lostewerd on
middellijk ontwapend en naar de militaire ge
vangenis gebracht. Het onderzoek is begonnen
en op de verklaring van de arbeiders zal wel
iets af te dingen zijn want het is toch niet te
verwachten dat de soldaat zonder eenigen grond
het schot loste of hij moest plotseling krank
zinnig geworden zijn. Van de negen scherpe
patronen die hij bij zich had gehadwerd er
nog slechts een teruggevonden. Hij moet, toen
de arbeiders hem te lijf wilden, nog verscheidene
schoten hebben gelost, die echter geen van alle
raakten.
Karlsruhe, 4 September. Gisteren is een
buitengewone trein op de lijn FreiburgColmar
op de terugreis nabij Kungstetten ontspoord.
Naar men zegthebben vijftig personen daarbij
het leven verloren en zijn er velen gekwetst.
Authentieke berichten ontbreken nog.
Freiburg 4 September, liet ongeluk met
den spoortrein van Colmar naar Freigurg is
veroorzaakt door een telegraafpaaldie in een
on weder was omvergeslagen. Dc trein, bezet met
nemen. Al wat zij hoordewas het wilde
bruischeü van den stroom en van den wind, die
huilde en floot door de steigers van de nieuwe
brug St. Martin.
Catalina sloot toen het venster behoedzaam
zonder geraa3 te makende koude nachtwind
had haar koud gemaakt, want zij beelde en zag
doodsbleek toen zij naar den haard ginghet
smeulend vuur wat oprakelde en haar magere
koude handen er over heen hield. Eenigen tijd
daarna wikkelde zij zich in een mantel, ontsloot
de straatdeur en verdween in de duisternis.
Waar kon zij op zulk een uur heengaan in
zulk een stormachtigen nacht en om welke reden?
Wie zal dit zeggen Laten wij haar volgen
terwijl zij zich behoedzaam in de diepe duisternis
rondom haar voortbeweegt, en tusschenbeiden
over een oneffen plek struikelt of valt over een
nedergestort stuk rots, dat overal het gevaarlijk
paddat zij betreedtbedekt. Doch moedig
gaat zij voorwaarts ondanks alle gevaren die
zij niet acht en met eene volhardingdie bijna
ongelooflijk schijnt voor iemand met zulk een
teeder gestel en fijne gestalte.
Na veel moeite bereikt zij eindelijk de brug
St. Martin en staat stil om adem te scheppen,
terwijl zij bezorgd naar alle zijden om zich heen
ziet. Het scheen echter, dat geen levend v ezen
in dien verschrikkelijken nacht zich buiten
waagde.
De wind huilde door de gewelven en schudde
de steigers als wilde hij beproeveu ze omver
te werpen. De rivier stroomde met donderend
geraas tegen de balken aan alsof zij woedend
was niet in staat te zijn deze belemmering op
haar weg te vernielenzooals de graaf de Tras-
tamara bijna twee eeuwen geleden had gedaan
en waarvan zij zich zelve later zoo menigmaal
bevrijd kdd.
Wordt vervolgd.