Nummer 71. Donderdag 7 September 1882. 5e Jaargang. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. FEUILLETON. Frankrijk. Spanje. De brug van St. Martin. Engeland. Duitschland. J11U) Iimiuiimij XJ Uitgever: ANTOON TIELEN te Waalwijk Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00, franco per post door het geheele rijk f 1,15. Brieveningezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Advertentiën 17 regels 0,60 daarboven 8 cent per regel groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal terplaat sing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitschland worden alleen aangenomen door het advertentie bureau van Adolf Steiner,Hamburg. Reclamesl5 cent perregel Te Parijs neemt de sterfte aan typhus bui tengewoon toe. Terwijl ei in de 3 voorafgaande weken 3431 en 47 personen aan die ziekte stierven overleden daaraan in de laatst bekende week 105 van welke 68 mannen en 37 vrou wen. Op 7 Augustus bevonden er zich 436 typhuslijders in de hospitalen gedurende de volgende week kwamen daar niet minder dan 338 nieuwe gevallen bij. Sedert de laatste jaren is de ziekte te Parijs inheemsch en was de sterfte aan typhus in 1880 en 1881 viermalen grooter dan te Londen. In het departement Allier hebben op eenige plaatsen wanordelijkheden plaats gehadzooals onlangs te Montceaux-les-Mines zijn voorgeval len. Acht kruisbeelden zijn door de geweldenaars omvergehaald. In het departement der Beide Sèvres heeft zich het zeldzame geval voorgedaan dat het hof van assiseswelks zitting tegen 4 dezer geopend zou zijn geworden ditmaal niet is bij eengekomen aangezien er geen crimineele zaak op de rol voorkomt. Dit is in vier of vijf jaren de tweede maal in dat departementdat de jury op den gewonen tijd niet bijeengeroepen is. De demonstratie tegen de Deutsche Verein te Parijs heeft nog een naspel gehad in een feestmaal van de Ligue patriotique. De Ligue gaf dat in het Café St. IVIarc tot nog toe het vergaderlokaal van de Verein maar dat thans op aanstoken van Deroulèdedoor den eigenaar aan de Duitsckers was ontzegd. Paul Deroulède hield, als president, een heftige rede\oering waarin de Duitsckers niet gespaard werden Louis Ratisbonne droeg zijn ode aan Rouget de Lisle voorin welker laatste couplet op den verloren Elzas gezinspeeld wordten een El- zasser sprak er van „revanche" en schilderde den tegenwoordigen toestand van zijn land als diep beklagenswaardig af. Een en ander maakt in Duitschland natuurlijk een zeeer slechten indruk. Maar de algemeene opinie in Frankrijk moet tegen de heethoofdige Ligue zijn. EENE TOLEDOSCHE LEGENDE III. Zacht en vreugdevol in zich zelf zingend, ging hij den weg op en onderzocht nauwkeurig alle. voegen en verbindingen van de zware steenen totdat hij op den middelsten boog stond. Toen verstomde op eenmaal de zang op zijne lippen en de vreugdeglans verdween van zijn gelaat. Hij verliet de brug en keerde langzaam en treu rig naar huis terug. Toen Catalina hem zag- aankomen ging zij hem met een van vreugde en liefde stralend gelaat tegemoetmaar spoedig daarop werdz ij doodsbleek, toen zij haar man had aangezien en bemerkte hoe ontsteld zijn trekken waren. Ochmijn lieve man gij zijt ziek riep zij uit. Neen liefsteantwoordde hij beproevend zijn wanhoop te verbergen. Neen tracht het niet te ontkennen gij zijt wel ziek, ik kan het aan je gelaat zien, zei zij bezorgd. De avonden waren zoo koud en het werk was te veel voor mijne krachten, antwoordde hij. Kom dan binnen mijn Juan en warm je bij het vuurzei de vrouw teeder. De warmte en het avondeten zullen je gezondheid en vroo- lijkheid wel weer opwekken. Mijne vroolijkheidprevelde Juan binnens monds, terwijl zijne vrouw bezig was den avond maaltijd gereed te maken. Toen die gereed was, deed Juan zich geweld aan om zijne droefheid en gebrek aan eetlust te overwinnen maar te vergeefs; hij kon geen stuk door zijn keel krijgen en evenmin er vroolijk uitzien. Dezer dagen overb ed te Madrid een schatrijk man de hertog van Manzanedo die veel had bijgedragen om de Bourbons weer op den troon van Spanje te brengen. De millionnair begon zij loopbaan als hoedenmakersknecht te Madrid en werd op zekeren dag in een crimineele zaak betrokken. Ten einde aan de handen van het gerecht te ontsnapppenvluchtte hij naar de Antillen hij werd nu bij verstek veroordeeld maar dit was voor hem geen beletsel cm in korten tijd op de Antillen zijn fortuin te maken. Toen hij zich rijk genoeg waandekeerde hij naar zijn vaderland terug. De schatten die hij medebrachtdeden het verledene vergeten. Nauwelijks was hij weer in Spanje of hij pachtte de tabaksregie van den slaat en wist zoodoende in enkele jaren zijn fortuin te verdubbelen. Van dat oogeblik af werd Manzanedo de bankier der regeering en om zoo te zeggen de geldschieter van de kroon. Koningin Isabella maakte hem markgraaf, haar zoon gaf hem den titel van hertog. Hij zou zonder twijfel prins zijn ge worden als zijn dood niet te spoedig ware ge volgd. Zijn fortuin wordt op tachtig millioen francs geschatdie onder de leden van zijn familie verdeeld moet worden. De sinds langen tijd heerschende spanning tusschen de Dublinsche politie en de overheid heeft Vrijdag tot eene uitbarsting geleid. De politie-agenten (dit dient vooraf gezegd) hebben grieven op het stuk van bezoldiging en bevordering. De rechtmatigheid dier grieven wordt vrij algemeen erkend. Niettemin bleef de regeering er steeds maar doof voorterwijl samenspanning tot het verkrijgen van lotsverbe tering den manschappen verboden werd. Ondanks dit verbod nu hadden Donderd. 234 mannen eenc bijeenkomst gehouden om middelen te beramen tot verzet. Vrijdag-ochtend werd daarop aan deze 234 te verstaan gegeven dat zij wegens ongehoorzaamheid op staanden voet hun ontslag hadden. Dit wekte de verontwaar diging der overige manschappen zoodat dezen Juan, voor 'teerst van je leven verberg je iets voor me dat je verdriet doetbegon Catalina met een teeder verwijt haar man aan ziende. Ben ik het vertrouwen en de liefde niet meer waard die je mij altijd hebt toege dragen Och Catalina, bedroef me niet door er aan te twijfelen of ik je liefheb. Er kan geen liefde zonder vertrouwen zijn, Juan. Voor je zelf en voor mij, ik bid je, tracht het geheim niet te ontdekken dat ik voor je moet verbergen. Juan ik zie het zeer goed dat je geheim een zeer groote smart is maar je vrouw mag die toch wel weten om ze te kunnen verlichten? Te verlichten 1 och liefste dat is onmo gelijk zuchtte Juan. Voor eene liefde zooals de mijne bestaan geene „onmogelijkheden"; kom, vertel mij alles, ik smeek er je om. Nu danluister. Morgen zal ik mijn eer zoowel als mijn leven verliezenbeide zullen vergaan in de rivier met het werk, dat ik met zooveel moeite en hoop heb tot stand gebracht. Neen neen neen riep Catalina uiten sloeg vol oneindige liefde haar armen om haar echtgenoot heen terwijl zij de smartdie zijn bekentenis veroorzaaktediep in haar hart ver- borg. En toch liefste, is het Zuo. Op het oogen- blik dat het vertrouwen op het welgelukken van mijn werk en mijn roem het hoogst was (geste gen ontdekte ik een vergissing in mijne bere keningen. De uitkomst zal morgen noodlottig zijn. Als ik de steigers en de balken wegneem, op den sluitsteen van den boog sta en de woeste stroom tegen de onbeveiligde brug komt aan- bruischenzal zij instorten in de Taag ver dwijnen en mijn levenmijn eer en al wat ik bijna allen ten getale van 1100hunne uni form aflegden er. mede hun ontslag namen. Niet dan eenige weinige uitbijtersde officieren of inspecteurs en de rijdende politie bleven in dienst. Zoodra de zaken aldus stonden kregen de militairen (waarvan er te Dublin 5000 liggen) bevel om de posten te bezetten; tevens deed de onderkoning eene oproeping tot het verkrijgen van tijdelijke of speciale politie-agenten. Terwijl er aan die oproeping slechts flauwtjes gevolg werd gegeven, en bovendien het beëedigen kleeden en in functie stellen der nieuwe man schappen tijd moest kosten zat de stad Dublin zoo goed als zonder politie. Er >vas letterlijk geen diender op de straat te bekennen na tuurlijk tot groote vreugde van Jan Rapdie de gelegenheid schoon begon te vinden tot balddadigheid. In de vroegere avonduren reeds verdrong zich in de voornaamste straten eene opgewonden menigte, die zich geschreeuw en allerlei ruwheden veroorloofde. De ontslagen agentendie bij troepjes daar heenslenterden om hunnen triomf te genietenwerden luide door het gepeupel toegejuichtde rondgaande soldaten daarentegen onthaalde men op gefluit en gejouw. Daarna vermaakte men zich met het bestormen van tramwagens. En zoo kwam het van het een tot het ander. Ten tien uur begon de volksoploop er drei gend uit te zien. Er werden hier en daar ruiten ingesmeten patrouilles werden aangerand; straks had het grauw zijn gewoon wapen, straatsteeuen, bij de handen in de Sack ville-st raat moesten de soldaten om zich lucht te verschaffen, her haaldelijk met gevelde bajonet den opdringenden hoop terugdrijven. Het was middernacht voor sterke patrouilles er in geslaagd waren de straten schoon te vegen. Blijkens een onderstaand telegram, hebben de oproerige tooneelen^ tot welke in Dublin elk voorwendsel goed genoeg iszich Donderdag nacht herhaald. Tevens echter wordt daarbij gemeld dat de werkstakende agenten zeker verschrikt door de gevolgen hunner haudelswijze in grooten getale zich weer ter beschikking van de overheid hebben gesteld. tevergeefs heb ontworpen en geleid met zich meevoeren Terwijl hij dit zeide verborg hij zijn hoofd in de handen en boog het in folte rende wanhoop op de tafel neer. Zijn vrouw stond op eenmaal met een gebaar van moedige toewijding, op, die haar verheven schoon maakte. De brug mag in de rivier vallen maar gij zult dit nietmijn geliefde. Ik zal naar den edelen kardinaal gaan en hem op mijn knieën smeeken, dat hij u niet aan uwe verschrikkelijke gelofte zal houden. Gij zult hem vergeefs smeeken mijn Catalina, want hij zal uw verzoek natuurlijk niet inwilligen en bovendien wensch ik geen leven zonder eer. Gij zult leven en uw eer behouden ant woordde Catalina met overtuiging, de hemel zal niet toestaan dat uw leven zoo wreed wordt op geofferd. Komneem nog wat eten en ga dan ter ruste. De wintermorgen was nog niet aangebroken en alles was nog stil in de stad Toledo. Cata lina^ lag naast haar echtgenoot en veinsde te slapen, terwijl Juan, overweldigd door smart en vermoeidheid ten laatste in een onrustige slui mering was vervallendis veel overeenkomst had met die van iemand die onder den invloed van een nachtmerrie was. Terwijl hij in zulk een toestand wasstond Catalina die hem oplettend had beschouwd stil op zorgdragend geen geluid te maken en bijna zonder adem te halen. Zij ging daarop naar de keuken, welker venster uitzag op de Taag. Catalina opende het zachtkens en zag naar buiten. De nacht was zeer donkernu en dan echter verlicht door enkele bliksemstralen. Zij staarde :iaar de vallei van de Taag en luisterde inge spannen naar 't geluid van menschelijke stemmen in die richtingmaar geen enkel kon zij ver De regeering besloot drie bataljons infan terie en reserve tot een getal van 5000 man naar Egypte te zenden om Wood's brigade ge legenheid te geven zich met Wolseley te ver eenigen. In de Hasenhaide bij Berlijn heeft een schild wacht een arbeider gedood. Het verhaal van de arbeidersdie er bij tegenwoordig waren luide ongeveer aldus Bij het schietterrein in Hasenhaide zaten wij vreedzaam te schaftentoen plotseling nabij de laatste seinpostwaar wij zaten een soldaat op ons toekwam en zijn geweer aanlegde. Wij dachten eerst aan een grap en riepen hem dit toe. De soldaat antwoordde echter „Gij weet zeer goed wat ge doet" en schoot tegelijkertijd zijn geweer af. De arbeider Becker werd in de borst getroffen en viel dood neder. Kort te voren had zijn vrouw hem het eten gebracht en was met haar drie kinderen naar huis gegaan. De overlbdene was ongeveer dertig jaren. Dit is de verklaring van de arbeiders. De sol daat die het ongelukkig schot lostewerd on middellijk ontwapend en naar de militaire ge vangenis gebracht. Het onderzoek is begonnen en op de verklaring van de arbeiders zal wel iets af te dingen zijn want het is toch niet te verwachten dat de soldaat zonder eenigen grond het schot loste of hij moest plotseling krank zinnig geworden zijn. Van de negen scherpe patronen die hij bij zich had gehadwerd er nog slechts een teruggevonden. Hij moet, toen de arbeiders hem te lijf wilden, nog verscheidene schoten hebben gelost, die echter geen van alle raakten. Karlsruhe, 4 September. Gisteren is een buitengewone trein op de lijn FreiburgColmar op de terugreis nabij Kungstetten ontspoord. Naar men zegthebben vijftig personen daarbij het leven verloren en zijn er velen gekwetst. Authentieke berichten ontbreken nog. Freiburg 4 September, liet ongeluk met den spoortrein van Colmar naar Freigurg is veroorzaakt door een telegraafpaaldie in een on weder was omvergeslagen. Dc trein, bezet met nemen. Al wat zij hoordewas het wilde bruischeü van den stroom en van den wind, die huilde en floot door de steigers van de nieuwe brug St. Martin. Catalina sloot toen het venster behoedzaam zonder geraa3 te makende koude nachtwind had haar koud gemaakt, want zij beelde en zag doodsbleek toen zij naar den haard ginghet smeulend vuur wat oprakelde en haar magere koude handen er over heen hield. Eenigen tijd daarna wikkelde zij zich in een mantel, ontsloot de straatdeur en verdween in de duisternis. Waar kon zij op zulk een uur heengaan in zulk een stormachtigen nacht en om welke reden? Wie zal dit zeggen Laten wij haar volgen terwijl zij zich behoedzaam in de diepe duisternis rondom haar voortbeweegt, en tusschenbeiden over een oneffen plek struikelt of valt over een nedergestort stuk rots, dat overal het gevaarlijk paddat zij betreedtbedekt. Doch moedig gaat zij voorwaarts ondanks alle gevaren die zij niet acht en met eene volhardingdie bijna ongelooflijk schijnt voor iemand met zulk een teeder gestel en fijne gestalte. Na veel moeite bereikt zij eindelijk de brug St. Martin en staat stil om adem te scheppen, terwijl zij bezorgd naar alle zijden om zich heen ziet. Het scheen echter, dat geen levend v ezen in dien verschrikkelijken nacht zich buiten waagde. De wind huilde door de gewelven en schudde de steigers als wilde hij beproeveu ze omver te werpen. De rivier stroomde met donderend geraas tegen de balken aan alsof zij woedend was niet in staat te zijn deze belemmering op haar weg te vernielenzooals de graaf de Tras- tamara bijna twee eeuwen geleden had gedaan en waarvan zij zich zelve later zoo menigmaal bevrijd kdd. Wordt vervolgd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1882 | | pagina 1