X IV-
ADYERTENTIËN.
ECHTVEREENIGING j
M. Hülsken
J. M. Ingenhaaf.
J. B. Hoogeweegen,
De leder-industrie op de tentoon-
stelling te Nizza.
,J. A. J. VAN HEUST,
A. C. VAN DIJK,
politieagent, die hem verzocht zijn weg te willen
aaan dat hij dien beambte eensklaps aangreep.
Al worstelend vielen beiden op den grond. De
dronken man nam den agent zijn sabel afen
bracht hem daarmede zulk een hevigen slag op
het hoofd toe dat het bloed met stroomen uit
de wond golfde. Inmiddels gelastte een luitenant
van de veld—artillerie die bij dit tooneel tegen
woordig was aan eenige soldaten den woeste
ling te grijpen en ten minste zoolang vast te
honden tot er meer politiemacht kwam opdagen,
wie het gelukte met behulp van de militairen
den weerspanneling naar het bureau op de Haven
te brengen. De gewor.de agent ontving bij een
apotheker de eerste geneeskundige hulp.
In de gemeente Achtkarspelen had onlangs
een voerman zijne geldbeurs verloren waarin
eene tamelijk groote som geld was geborgen. Hij
wanhoopte reeds aan de mogelijkheid van het
verlorene terug te krijgen toen tot zijne groote
verbazing de geheele beurs hem ongeschonden
werd teruggebracht door niemand anders dan zijn
eigen hond. Het trouwe dier had de beurs
ergens onderweg gevonden, en had zich daarmede
ijlings naar zijn baas gespoed.
Zaterdaf1 ontstond te Maashees in eene
schuur van deD heer Boven» brand, die zóó snel
toenamdat weldra het raadhuis de onderwij
zerswoning benevens twee huizen aan de over
zijde mede werden aangetast. Door krachtdadige
inspanning en behulp van 4 brandspuiten werd
men den brand in zooverre meester, dat hij zich
bij de schuren van den heer Bovens en van den
landbouwer Heiligers bepaalde. Die schuren zijn
geheel afgebrand met al den voorraad hooi, stroo.
De schade aan schooi en raadhuis en andere
gebouwen zoomede aan meubels enz. is nogal
van belangdoch alles was bij verschillende
maatschappijen verzekerd behalve de schuur van
den heer Bovens.
Een treurig, vreeselijk voorval heeft Maan
dagmiddag te Groningen plaats gehad. Een
persoon te Leeuwarden woonachtig en niet gunstig
bekend was daar gekomen ten huize van zijn
hoogbejaarden vaderden heer W. in de Oude
Ebbingestraatwaar hij weldra zoo lastig werd,
dat de hulp van de politie moest worden inge
roepen. Zij werd verleendmaar J^on het vree-
selijke feit niet beletten. De woestaard viel in
wilde drift op zijn vader aan en bracht dezen
met eene groote schaar bij het bedrijf gebruikt,
ernstige wonden toe aan 't hoofd. Met moeite werd
hij gearresteerd.
De vadereen achtenswaardig grijsaard, ver
keert in een toestand die voor 't oogenblik niet
direct gevaarlijk maar op zijn hoogen leeftijd
niettemin bedenkelijk is. De ontaarde zoon is
een man van 54 jaar.
De commissaris van politie te Gouda waar
schuwt d e ingezetenen tegen de zoogenaamde
firma Heijstek en Co., die uit verschillende plaatsen
bestellingen doet op elk gebied en nimmer be
taalt. In Gouda heeft die firma dezer dagen
ook bestellingen a contant gedaan om te verzenden
naar Dordrecht, terwijl de Wiefkaart het post
merk Amsterdam droeg.
Uit Wanneperveen wordt aan de Mepp.
Ct, gemeld -. „Voor eenige dagen had hier een
niet alledaagsch voorval plaats. Een huisvader,
die zijn tcedere wederhelft gedurig onthaalde
op een dracht stokslagen had zich des morgens
van huis begevenna zijne echtgenoote eerst
een geduchte kastijding te hebben toegediend.
De laatste vreezende dat dien dag nog wel een
tweede editie kon volgenmaakte van zijn af
wezigheid gebruik om een andere woDing te
huren en dit nieuwe lokaal te betrekken. Alvorens
zij met de verhuizing enz. geheel gereed was
keerde de ega terug en maakte een einde aan
de verdeeling der roerende goederen, waarmede
de vrouw bijna gereed was. Zij had haar aandeel
ook bijna weggevoerd behalve een kind en een
daarbij behoorende wieghetgeen de man wei
gerde aan haar af te staan. Een rechtspraak
als die van wijlen koning Salomo achtte men
hier niet noodigdes nacht drongen eenige on
kenbare mannen gewapend met fuikstaken, in
de woning en maakten zich meester van het
kind en de wieg. Een en ander werd aan de
moeder ter hand gesteld. De huilende klanken,
welke later uit de woning van den vader werden
vernomen weet men niet te verklaren of deze
uit liefde voor het kind of uil respect voor de
fuikstaken moesten worden aangemerkt."
Te .Kesssenich brandde jl. Maandag eene
groote pachthoeve toebehoorende aan den baron
Michels van Kessenich voor het grootste ge
deelte af. Oorzaak niet bekend. Het verbrande
was verzekerd.
Uit Keulen wordt geschrevendat een
zekere Renner die aldaar een kantoor van in
formatie en inkasseering hield, onder den fraaien
titel „SecuritasDonderdag-avoDd met zijne
kasten bedrage van ruim 30,000 M. (het
geld van anderen) op den loop is gegaan. Ver
moedelijk heeft hij zich naar Nederland of naar
Belgie begeven.
Te Willemstad sloeg de bliksem in eene
overdekte schuit en verschroeide het beddegoed
van de daarin zich bevindende slaapstede. Ge
lukkig was niemand nog ter ruste gegaan.
DEUNEN 12 Mei Donderdag 8 Mei vierden
Jan Bakkers en zijne echtgenoote, Hendrika Van
der Ven het feest hunner 50jarige echtvereeni-
ging-
De buren hadden voor eene passende versiering
gezorgd. Aan den ingang van den tuin voor het
huis der jubilarissen stond een flinke eereboog
terwijl van daar tot aan het huis een dubbele rij
van groen was aangebracht. Vele bewoners van
de Hei toonden hunne deelneming in het feest
door het uitsteken nationale vlag.
De beide oudjesdie nog eene goede gezond
heid genieten werden gedurende den dag door
familieden vrienden en kennisspn bezocht en
geluk gewenschtterwijl de harmonie van het
dorp aan het feestvierende paar eene serenade
brachtdie de feestvreugde en het geluk der
oudjes zeer verhoogde en eene menigte volks voor
het huis der jubilarissen verzamelde.
Over belangstelling bij hun feestvooral van
de geheele buurthebben de feestvierende echte
lieden dus niet te klagen gehad, daar bovendien
eene menigte stoffelijke bewijzen dier belangstel
ling aanwezig waren een geheel kamertje was
namelijk met geschenken als gevuld.
Moge het God behagen de oude luidjes nog vele
gelukkige jaren te schenken.
Ik mag dit schrijven niet eindigen alvorens
hulde gebracht te hebben aan onze verdienstelijke
harmoniedie steeds gereed is de feesten te
Drunen met hare muziek op te luisteren.
Dat zij aan deze prijzenswaardige gewoonte
trouw moge blijven isgeloof ik, de wensch van
geheel Drunen.
MAASTRICHT, 11 Mei. Heden is de rij der
feesten geopend met een concert in het Stadspark,
gegeven door het 53ste regiment infanterie uit
Aken en georganiseerd vanwege de St. Serva-
tius-sociëteit. Prachtig weder begunstigde de
uitvoering van het welgekozen programma. Het
was eene goede gedachte, de feesten op die wijze
te beginnen. Onder de verdere feestelijkheden
moet ook nog worden gerangschikt de tentoon
stelling van vee en landbouwproducten, door de
vereeniging tot bevordering der veemarkten uit
geschreven. Men ziet daar vele der nieuwste
gereedschappen voor den landbouwzoomede
eenigeprachtigeexemplaren van paarden, runderen
en varkensalles bestemd om Dinsdag a. s. als
prijzen voor de loterij te dienen.
Voor het overige heeft onze stad een recht
feestelijk aanzien doordien van bijna alle huizen
de nationale driekleur wappert. Morgen heeft
de opening der kerkelijke feesten plaats.
Ons bezoek aan de Eransche schoenmakers
en fabrikanten voorzettende is thans de beurt
aan de heeren Dubois et ses fils te Parijs
die kennelijk aan den tentoonstelling hebben
deelgenomen om hun afzet aan schoenwin
kels uit te breiden. Immers, elk paar is
geprijsd per dozijn.
De schoenen en laarzen der heeren Dubois
zijn over het algemeen minder puntig, zoowel
wat het heeren- als wat het dameswerk aan
gaat. Verlakte schoenen en bottines zijn
in de minderheid. Bottines met laken treffen
wij veel aan. Over het algemeeu zien we
hier le bon ordinaire sterk en goed werk.
De heer Adr. Challet te Chartres doet
zich kennen als een specialiteit voor extra
zwaar werk. Hij stelt niets ten toon dan
mannen-schoeiselwaarvan de zolen bezet
zijn met ijzeren en koperen nagelsdie een
hal ven Nederlandschen duim uitsteken. Als
eenige afwisseling geeft hij eenige paren bot-
tinnes te zienwaarvan de geheele zolen
bezet zijn met naaisel van zwaar draad: van
gepikt dik touw zou ik bijna zeggen. De
heer Challet legt zich uitsluitend op dit
soort van werk toe en heeft den naam dit
ook het best te kunnen leveren.
Het kontrast tusschcn de expositie van
den heer Adr. Challet en zijn buurman op de
tentoonstellingde heer C. Sablonnière
wel te onderscheiden van zijn naamgenoot
den burgemeester van Kampen in de
rue Montmartre te Parijs is groot. Stelt de
eerste het zwaarste schoenwerkdat bestaat,
ten toonde laatste laat ons uitsluitend
luxe-werk voor dames zien schoentjes en
bottines van zijde en satijnvan fluweel en
goudleder, waaronder wij inzonderheid een
paar prachtige dameskuitbottines opmerken
van gemattelasseerd rood satijn met fijn wit
bonten rand en Louis XV hakken, die z66
mooi zijn dat we ons haast met die ondingen
verzoenen zoudenmaar let welik zeg
kaastenge weet hethaast is nog niet
half, zegt het spreekwoord.
Ik zou wel lust hebben elk stuk, dat de
heer S. exposeert in het breed te beschrijven,
om de eenvoudige reden dat ik bijna geen
keuze weet te doen. Maar, alles noemen
gaat nietik zou dan de halve courant noodig
hebben. Ik ben dus wel verplicht te kiezen,
en vestig daarom de aandacht vooral op
een paar lage paars satijnen damesschoentjes,
welke aan de achterzijde oploopen tot aan
den kuit. Wat men noemt „slot* aan voet
en been wordt gehouden door twee paars
satijnen bandenwaarvan de een is aange
bracht over de wreef en een om het been
ter hoogte van den kuiten wijders op een
paar lage schoentjes van dof zwart chevreau
met scherpe omhoog gekrulde punten.
Als de Parijsche schoenmakers bekend zijn
voor hun onvergelijkelijk schoon dameswerk,
dan heeft de heer Sablonnière ongetwijfeld
deel aan dien roem. Zijn werk is in alle
opzichten onberispelijk fraai: fraai van model
en met de meeste zorg bewerkt. Als ik
schoenmaker was en ik hield er een salon
op na, dan zette ik een paar schoenen of
bottines van den heer Sablonnière in mijn
salon onder een stolpzooals een ander er
een vaas met gemaakte bloemen neerzet.
Volgt de heer Torques te Paudie ons
een collectie heeren- en dameswerk laat zien,
waarvan de zolen rondom zóóver uitsteken
dat de schoenen zelf op een voetstuk schijnen
te staan. Alweereven als die bovenmatig
lage en breede hakken, een overdrijving van
de Engelsche mode. Als men op een re-
genachtigen dag met een paar bottines van
den heer Torques uitgaat, dan verzeker ik
udat men heel wat modder bij moeder de
vrouw thuis brengt. In het belang van den
huiselijken vrede zou ik daarom vooral in
Holland niemand aanraden een retourkaartje
naar Pau te nemen om zich daar bij den
heer Torques een paar schoenen te laten
aanmeten
Zooals ik u zeide laat de heer Adr. Challet
te Chartres ons prachtig, zwaar werk zien.
De kunst om dit genre te maken schijnt
inheemsch te zijn in de familie Challet.
Althans stelt de heer L. Challet te Ver
sailles een broeder van Adr. evenzeer
uitstekende schoenen met spijkers ten toon.
Toch is de een geen concurrent van den
ander. Adr. legt zich toe op schoenen bij
de gendarmeriede pompiers enz. in gebruik,
terwijl de specialiteit van L, bestaat in een
iets lichter soort, in visschers- en jachtschoe-
nen. Hoe de prijs van een schoen of laars
afhankelijk is niet alleen van de bewerking,
maar ook en vooral van de kwaliteit van
het leder, welke er voor gebruikt is, doet deze
laatste duidelijk uitkomen door 4 paar schoenen
van volkomen gelijk model en gelijke be
werking ten toon te stellen, doch van 4
verschillende kwaliteiten van leder en daar
door allen verschillend in prijs.
Naast den het r L. Challet staat een groote
vitrine van den heer Aug. Erétin te Parijs,
waarin het pièce de milieu gevormd wordt
door zijn edeles... papieren konterfeitsel
door zijn phothographisch portret in keurig
rood fluweelen lijst achter glas.
De heer Frétin is wat men noemt „een
knappe vent"; of hij getrouwd is weet ik
nietmaar zeker zullen heel wat dames
die zijn portret gezien hebbenzich een
paar schoenen bij hem komen laten aanmeten;
men kan nooit weten hoe een koe een haas
vangt
Zeg niet dat gij het dwaas vindt voor een
schoenfabrikant want dat is de heer
Frétin om zijn portret te exposeeren.
Als men middelmatige schoenen maakt, maar
er knap uitziet, kiest men de wijste partij
om aan zijn photopraphie de eereplaats in
zijn vitrine in te ruimen.
Ik zeide udat de heer Frétin fabrikant
isen ik neem daar niets van terug. Ik
moet er echter bijvoegen dat hij tevens een
beste klant is van heel veel andere fabri
kanten. Of dat nu komt omdat hij zoo
verbazend veel te doen heeft of omdat hij
zelf zoo weinig fabriceert booze tongen
beweren het laatste weet ik niet. Ik
constateer alleen het feit.
De heer Frétin heeft op de tentoonstelling
tot buurman den heer J. van Biema, uit de
rue Paradis te Parijseen genaturaliseerde
FranschmanHollander van geboorte. Zijn
naam en zijn werk deden de jury alhier
twijfelen aan zijn nationaliteit en de man
brieven van naturalisatie
heeft daarom zijn
moeten overleggen.
De heer v. B. stelt alleen vrouwen- en
kinderwerk ten toon. Ware hij thuis ge
bleven inderdaadwij zouden er niet veel
aan verloren hebben. Zijn modellen zijn
zéér middelmatig en missen in den regel
de vlugheiddie wij in de meeste vitrines
om hem heen opmerken.
Als nieuwigheid merken we hier een paar
wit lederen badschoenen opwaarvan de
zool voor aan den punt een veilingsstuk heeft
ter lengte van 8 of 4 Ned. duimeneen
vinding die niets moois heeft en waarvan ik
het practische nut ook geenszins inzie.
Is de heer v. Biema een fabrikant, de
heer Perchelletplace Vendöme te Parijs
wiens expositie thans aan de beurt isis
dit niet. Hij is een schoenmaker met een
aristocratische clientèle. Zelfs al wist men
dit niet, dan zou zijn inzending dit al ge
makkelijk doen vermoeden. Hij stelt rijk
werk ten toonmaar niets opzichtigs. Het
meest gevoelde ik mij aangetrokken donr een
paar eenvoudig, maar allerkeurigst bewerkte
zwart fluweelen dameslaarsjes. Trouwens
al zijn dameswerk is beter dan zijn heeren
artikelen.
Vrouwen- en mannenwerk even goed te
maken is een kunst die, zelfs bij de Parijsche
schoenmakers, maar hoogst zeldzaam gevonden
wordt.
In de vitrine van den heer Perchellet
mogen we ook een paar dames pantoffels
van rood marokko met gespenvierkante
neuzen en Weener hakken, niet onopgemerkt
voorbij gaan. Zij zijn uit één stuk met de
meeste zorg bewerkt.
De laatste Parijsche schoenmakermet
wien wij ons hebben bezig te houdenis de
heer F. Pinetuit de rue Paradis. In de
eerste plaats komt dezen lof toedat hij
niets overdrijft. Zijn Louis XV hakken zijn
hoogmaar niet te hoog. Zijn Engelsche
zijn laag en breed maar niet te laag of te
breed. Zijn puntschoenen zijn niet te
puntig en zijn overstekende zolen steken niet
te ver over. De lieer Pinet, is in een woord
een man van smaak. Zijn modellende
dessins van zijn borduursel en van zijn stiksel
bewijzen dit voldoendemaarhij is nog
meer dan dathij is een man die zijn vak
tot in alle onderdeelen verstaat; hij is een
uitmuntend werkman. In Amsterdam ont
ving hij ten vorigen jare een eere-diploma
hier blijft hij thans buiten mededinging; hij
is jury-lid.
Thans blijft mij nog over een iuzending
te vermelden van den heer J. Calissano te
Bastia op Korsika.
Ik doe dit alleen volledigheidshalve, want
waarlijkde beste dienst dien ik den heer
C. kan doen, is mij van een bespreking van
zijn werk te onthouden.
Behalve een aantal Franschenzeide ik
hierbovenexposeert een Rus. Het is de
heer Paschoud te Stary-Krima, die een paar
fraaie visscherslaarzen zond en een kleine
vitrinedie vol gegooid is met een twintig
heeren- cn damesschoenen en laarzen. Zij
zijn er als eenvoudig uit een zak in uitge
stort. Of dit een Russische mannier van
exposeeren isweet ik nietmaar dat het
een slechte manier isweet ik wèl. Het is
materieel onmogelijk goed te zien wat er
eigenlijk staat. Voor zooverre ik echter zien
kan geloof ik niet dat wij er veel bij verliezen;
het meeste schijnt lomp en plomp werk te
wezendat de Russische schoenen-industrie
weinig eer aandoet, te minder daar deze
feitelijk nog zulk slecht werk niet levert.
En hiermede ben ik aan het einde gekomen
van mijn verslag van de leder-industrie
zooals die vertegenwoordigd is op de inter
nationale tentoonstelling te Nizza. Mijn
totaal-indruk over het leder zelf in vergelij
king met de producten onzer looierijen gaf
ik reeds. Wat de schoenfabrikaadje aangaat,
daaromtrent merk ik op dat wij hier veel
luxe-werkbijna geen goedkoop geen zoo
genaamd „burgerwerk" aantreffen. Sterkte,
deugdzaamheid is bij luxe-werk van onderge
schikt, zelfs van zéér ondergeschikt belang.
Het komt daarbij hoofdzakelijk, zoo niet
uitsluitendaan op sierlijkheid en in dat
opzicht moeten wij de vlag strijken voor de
Franschen. Gaan wij evenwel de courante
artikelengaan wij le bon ordinaire na
waarbij deugdzaamheid een voorname factor
is dan blijf ik bij mijn reeds bij een vroegere
gelegenheid uitgedrukt gevoelen: dan verkies
ik het Hollandsche, speciaal het Noordbra-
bantsche werk. B. v. S.
1 VIJFTIG-JARIGE 0
j onzer geliefde ouders
en f
Hunne dankbare kinderen
caX) behuwd- en kleinkinderen.f
miLArnhem, 15 Mei 1884.
GETROUWD
Burgemeester van Baardwijk
met
die, mede namens wederzijdsche familièn harteiij-
ken dank betuigen voor de vele bewijzen van
belangstellingbij gelegenheid van hun huwelijk
ondervonden.
Ginneken, 13 Mei 1884.
tTe Botterdam overleed heden in|
den ouderdom van 88 jaren, onze
grootmoeder en behuwd-grootmoe-
der Mevrouw de weduwe
geboren van Tomputte.
M. A. J. RITS-Hoogeweegen.
Mr. H. C. F. RITS.
Waalwijk13 Mei. 1884.
1
