Nummer 54.
Zondag 6 Juli 1884.
7e Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON.
X
De soldaat van de landweer.
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
Uitgever: ANTOON TIELEN te Waalwijk.
Eene Novelle.
UTITMUDIIIII I I I III» W II V ■o.yKf—JWWW.aUl'naMiUfl
De Echo van het Zuiden,
Ti*
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden/1,00, franco per post door
het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden
enz., franco te zenden aan den Uitgever.
Advertentiën 1—7 regels 0,60 daarboven 8 cent per regel
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal terplaat
sing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor
Duischland worden alleen aangenomen door het advertentie
bureau van Adolf Steiner,Hamburg. Reclamesl5 cent perregel
ons vo
In ons ^vorig nummer spraken wij de hoop
aitdat ons gemeentebestuur toch eindelijk zou
joedvinden de reeds verleden jaar gedecreteerde
iproeimachine aan te schaften en in werking te
stellen. Wij wenschen thans eenige andere zaken
e besprekendie in de hoogste mate het alge
meen belang raken en die toch aan de aandacht
het dagelijksch bestuur schijnen te ont
snappen.
In de eerste plaats noemen wij de rioleering.
Zekerniemand zal het nut daarvan ontkennen;
maar wil zij goed werken wil zij door afvoer
ran vuile stoffen de volksgezondheid bevorderen,
dan behooren de zinkputten op tijd te worden
;ereinigd, en dit laat, helaas! veel te wenschen
over. Op 't oogenblik dan ook verspreiden deze
op verschillende punten der gemeente een on-
dragelijken stank. Een onzer medeingezetenen,
die dezer dagen den fungeerenden gemeente-ar-
ihitect hierop opmerkzaam maaktekreeg ten
antwoord ,/Och de gemeente-arbeider woont
zoover achteraf." En omdat die man „zoover
achteraf woont" worden de zinkputten eenvoudig
niet op tijd geledigd en verpesten den omtrek.
Waarom zorgt het bestuur niet dat het zui
veren dier verzamelbakken b. v. minstens om
de acht dagen geregeld plaats hebbe en dat dezelve
als het noodig mocht blqken worden gedesin
fecteerd.
Er komt nog bij dat, bij een flinke stortbui,
de rioleu dikwijls blijken verstopt te zijn en
het water niet kunnen afvoeren alles„omdat
,de gemeente-arbeider zoo ver achteraf woont."
Nn wij toch over de rioleering spreken dringt
zich de vraag aar. ons op, of het gemeentebestuur
niet bevoegdja zelfs verplicht zou zijn te
onderzoeken, of alle eigenaars aan de rioleering
hebben aangesloten en of er zich hier en daar
niet nog stinkpoelen bevinden die, den geheelen
dag aan de brandende zon blootgesteld, niet anders
dan nadeelig kunnen werken op den algemeenen
gezondheidstoestand. Worden er nog zulke poelen
aangetroffenzou men dan de eigenaars niet
kunnen dwingen ze op te ruimen
Ook zou het van het allergrootst belang zijn
dat het gemeentebestuur zich op de hoogte stelde
van den toestand der pompen vooral van die
in de zoogenaamde dammen of mijnen, waarvan
een groot getal huisgezinnen het water gebruiken,
Wanneer men zich de moeite gaf dienaangaande
een onderzoek te doen zou men tot de treurige
ervaring komen dal er pompen zijn wier put
gelegen is naastja zelfs onder privaatputten
XXIV.
Op hetzelfde oogenblik vertoonde zich de
opperhoutvester Grsaberg aan den hoek der haag,
die haar tuintje omgaf. Vriendelijk groette bij
de jonge vrouw, die van sohrik niet in staat was
don groet te beantwoorden. Grasberg was bij
de landlieden hoog geachtniet zoo zeer om
zijn rangals wel om zijn inborst. De wild
dieven vreesden, de braven vereerden hem.
„Toef een oogenblikgoede vrouw
„Zeer gaarnemijnheer."
Suze beefde over haar geheele lichaam; het
was voor de eerste maaldat zij met den vader
des houtvesters sprakvan wien zij hulp voor
de toekomst verwachtte.
„Ik heb heden een brief van mijn zoon gehad.
vervolgde Grasbergde hand der jonge vronw
grijpende.
„Dat is gelukkigzeide Suze. „Ook heeft
Espe aan zijne vrouw geschrevenik echter
wacht te vergeefs...., Mijnheergij ziet mij zoo
treurig aangij drukt mij de handgoede
Goduw zoon en mijn man zijn krijgsmak
kers
„Houd u bedaardgoede vrouw
„Waaiom heeft Arnold niet gescheven
„Omdat hij niet kon."
Snee werd doodsbleek.
„Kon hij niet?"
die niet altijd 'goed dicht zijn en wier inhoua
zich noodwendig met het water vermengt, dat
soms door een honderdtal menschen dagelijks
wordt gedronken.
Naar onze bescheiden meening zou het een
gebiedend vereischte zijn het gebruik van water
uit dusdanige pompen als schadelijk voor de
gezondheid te verbieden.
Kan het gemeentebestuur zelf zich de zorg
voor dit alles niet behoorlijk aantrekken, zooals
toch o. i. het geval wel moest zijn het stelle
den raad voor eene gezondheidscommissie te
benoemen met een duidelijk mandaat en uit
gebreide volmacht het handhave de strenge
toepassing der betrekkelijke politie-verordeningen
en zijn er die niethet zorge dat zij binnen
den kortst mogelijken tijd gemaakt worden.
Zoolang dit niet geschiedt blijft wel degelijk
het dagelijksch bestuur verantwoordelijk en zou,
bij eene eventueële epidemie, de beschuldiging
niet kunnen ontgaan dat het door zijne zor
geloosheid het ontstaan en den voortgang derzelve
had bevorderd.
Stappen wij nu van dit onderwerp af om te
spreken over de brandweer en de brandputten,
want ook van die zijde dreigt gevaar.
Jaren en jaren reeds is in den gemeenteraad
aangedrongen op het maken van brandputten
herhaaldelijk werden voor dat doel op de be
grooting posten uitgetrokken de brandmeesters
van hunne zijde vroegen hetzelfde alsook de
aanschaffing van nieuw materieel in plaats van
anderdat minder geschikt bleek te zijn
wij zelf zagen ons bij eiken brand genoodzaakt
te wijzen op gebreken aan brandbluschmiddelen
en vooral aan het gemis van brandputten.
In weerwil van dit alles schijnt hetdat ons
dagelijksch bestuur hoorende doof en ziende
blind iswant het kan er maar niet toe komen
een enkelen put te laten daarstellen, die krachtens
een onlangs genomen raadsbesluit als proef zou
gemaakt worden.
Baardwijk en Druuen maken er elk vier, maar
een enkele schijnt nog te veel voor Waalwijk
dat er zeker grooter behoefte aan heeft dan
eerstgenoemde gemeente.
Maarwanneer bij eene droogte als nu ge
durende eenige dagen geheerscht heeft, onverhoopt
een brand uitbrak en dezedoor gebrek aan
water de afmetingen eener groote ramp aannam,
zou men dan niet gerechtigd zijn te zeggen
„burgemeester en wethouders en niemand anders
zijn de schuld dat zooveel huizenzooveel
„De soldaat is geen meester van zijnen wil
hij moet gehoorzamenmoet daarheen gaan
waar het hem bevolen wordt. Officieren en
soldaten zijn gehoorzaamheid verschuldigd, daarom
treft beu in den strijd hetzelfde lot.
Suze stond beweegloos als een beeldhet
bloed was uit haar gelaat naar haar hart gewe
ken zij dreigde te stikken. Haar oog staarde
den man aan diezij had het wel begrepen,
haar op voorzichtige wijze op eene verschrikke
lijke tijding wilde voorbereiden.
„Het is eene groote eer het vaderland te die
nen, zich voor hetzelve op te offerenzelfs
veldheeren wenschen zulks. Ons leger heeft de
overwinning bevochtenhet staat daar alleen
op het slagveld en dat hebben wij aan uwen
dapperen mandie aan de zijde mijns zoons
als held gestreden heeftook te danken. Zoo
mijn Erederik gevallen wasik zou hem bewee-
nen maar tevens mij met schoone bewustzijn
troosten Uw zoon is den heldendood voor het
vaderland gestorven hij is aan zijne plicht ge
trouw geweestals man van eer en moed. De
nakomelingschap zal hem eeren zoo zou ik den
ken en dat zult gij ookgoede vrouw zoo
meD n de tijding bracht, dat Arnold Peters uit
den veldtocht niet terugkeert, die voor het groote
Duitsche vaderland ondernomen is. Moed ge
houden denk om uwe arme oude moeder
de staat zorgt voor u
„Met een gil stortte Suze ter aarde.
Hare moeder kwam buiten adem toeschieten.
Toen zij hare schoondochter bewusteloos in
de armen van den opperhoutvester liggen zag,
barstte in snikken losj had zij niet reeds de
inboedels door het vuur vernield zijn, dat zooveel
huisgezinnen ongelukkig zijn geworden."
't Is hard dusdanige zaken te moeten schrijven,
maar waar het de algemeene belangen geldt
zijn wij niet van plan te zwijgen.
Zaterdag is het uitvoerend comité der inter
nationale tentoonstelling te Antwerpen door den
nieuwen minister van landbouw, nijverheid en
openbare werken ontvangen en deze heeft het
comité verklaard dat het op de meeste onder
steuning van de zijde der regeering kan rekenen.
Aan den graaf van Vlaanderen zal het eere
voorzitterschap worden aangeboden.
Sedert den 20sten Junitoen de cholera zich
te Toulon begon te openbaren tot en met den
30sten dier maand zijn er aldaar aan die ziekte
bezweken 70 personen.. Dat is gemiddeld 6 a
7 's daags. Het grootste sterftecijfer was op den
22sten toen bedroeg het 13 het minste op
den 24stea toen overleed er 1.
Naar luid van een telegram uit Toulon breidt
de cholera zich uit naar de omliggende dorpen.
De geheele bezetting van Toulon is thans
buiten de stad gelegerd.
Bij voortduring worden er vele inlagen uit de
spaarbank teruggenomen.
De werklieden-in het arsenaal te Toulon hebben
een verzoek gericht tot den maritiemen prefect,
om hunnen werktijd van 8 uur 's daags tot 4
uur te verminderen ten einde hen in de gele
genheid te stellen zich voorloopig op een ee-
uigszins verwijderden afstand van de stad met
terwoon te vestigen.
Een 1500 arbeiders hebben reeds het arsenaal
verlaten.
De Italiaansche regeering heeft een transport
schip naar Toulon gezonden om alle zich aldaar
bevindende Italianenwelke die stad verlaten
willen aan boord te nemen. Deze zullen dan
voor la Spezzia eene langdurige quarantaine
moeten houden. De Eransche minister van bin-
nenland8che zaken heeft bevolende Italianen
bij hun vertrek naar boord te desinfecteeren.
De geneesheeren Brouardel en Proustdie
van regeeringswege naar Toulon gezonden waren,
hebben aan den oppersten gezondheidsraad te
PPM————m
verschrikkelijke tijding door het venster verno
men zij zou thans alles geraden hebben. Met
diepste medelijden droeg de opperhoutvester de
bewustelooze in de woning en zette haar op den
stoeldien de oude vrouw kort te voren verla
ten had. De avondzon scheen door het venster
op het bleek gelaat der arme Suze.
„Zij zal wel spoedig bijkomen troostte
Grasberg. „En ook gij moedertje, gij zult u
ook met christelijke onderwerping naar Gods
weg schikken."
„Gij hoeft mij niet meer voor te bereiden;
ik heb alles gehoordstamelde vrouw Peters.
Zij waggelde naar buiten om water te halen,
waarmede zij hare schoondochter de slapen wiesch.
Grasberg stond haar naar zijn vermogen bij. Reeds
na eenige minuten keerde het bewustzijn weder.
Als ontwaakte zij uit een angstigèn droom
staarde zij door het vertrek. Toen zij den opper
houtvester bemerkte begon zij hevig te beven.
„Het is toch waarfluisterde zij. „Arnold
i3 in den slag doodgeschoteno, die verschrik
kelijke angstdie mij nacht en dag folterde
heeft het mij voorspeld! Arnold, gij zijtdood!
Men heeft u van mijne zijde weggesleurd om
u ter slachtbank te voeren
Een vloed van tranen bracht eindelijk verzach
ting aan hare smart.
„Maar zou het toch wel waar zijn?,, vraagde
zij op eens.
„Mijr zoon heeft hem zien vallen hij wilde
hem te L ^lp komen; maar daar nadert een vijan
delijke koL hne die teiuggeslagen moest worden.
De vernieuwde aanval scheidde mijn zoon van
zijn vrienddie met honderden zijner dappere
Parijs verslag gedaan van hunne waarnemingen.
Ze zijn vooral ook met het oog op de ver
schijning der cholera te Marseillegeneigd te
geloovec dat het de Aziatische cholera is, die
zich te Toulon heeft geopenbaardmaar niet
van den gewonen hevigen aard.
Aan den Temps wordt uit Toulon van 2 dezer
geseind dat er in de laatste 24 uren 25 per
sonen aan de cholera waren bezweken. Er waren
in de ziekenhuizen 115 cholera lijders. Den
vorigen dag waren er 17 ingebracht.
Daarentegen heeft de maritieme prefect aan
den minister van marine den 2 dezer getelegra-
grafeerd dat er den vorigen nacht in het hos
pitaal Saint-Mandrier geen sterfgeval had plaats
gehad. Er waren vier lijders ingekomen van
welke twee zwaar waren aangetast. In het groote
hospitaal waren 's nachts twee overledenen
sedert den vorigen avond geen zieken onder
gebracht.
Evenals Toulon wordt Marseille door velen
verlaten hoewel de berichten uit die stad eer
aan het af- dan aan het toenemen der cholera
doen denken.
Te Parijs zijn vele voorzorgsmaatregelen tegen
de cholera verordend. De reizigers, die met den
spoortrein van Lyon komen moeten zich naar
eene bijzondere kamer van het station begeven,
die telkens in ruime mate besproeid wordt met
onlsmettings vloeistoffen. Terwijl de reizigers
daar vertoeven nemen inspecteurs van politie
bannen naam en hunne woonplaats op, ten einde
den oorsprong van het eerste geval van cholera,
dat zich te Parijs mocht voordoen te kunnen
nagaan.
Alle spoorwagensdie te Parijs van Marseille
komen, worden afzonderlijk geborgen en berookt
en gedesinfecteerd.
Dezelfde voorzorgmaatregelen ten opzichte der
reizigers worden genomen aan de tusschenstations,
waar treinen passagiers uit Marseille of uit Lyon
aanbrengen.
Naar de République Eran<?aise verzekert en
aanbeveelt, zal Erankrijk van China wegens de
bij Longson door de Chineesche troepen gepleegde
trouwloosheid niet alleen satisfactiebestraffing
en schadeloosstelling eischen maar ook waar
borgen tegen eene herhaling in de toekomst.
Het dagblad Paris meent te weten dat de
geëischte schadeloosstelling 500 millioen francs
zal bedragen.
In een woning van de Place de la Répu
blique te Parijs heeft eergisteren een dubbele
strijdmakkers op de plaats gebleven is. Hij
staat ook op de lijst der gevallenen. Erederik
zou mij zeker den last niet opgedragen hebben,
u de treurmare mede te deelen zoo hij ze niet
bevestigd had gezien. Ik weet dat Arnold Pe
ters met geheel zijn hart hem was toegedaan
moed gehouden wij zullen voor u zorgen."
Grasberg liet eenige thalers achter en verwij
derde zich.
Eene dooaelijke stilte heerschte in de hut
des houthakkers, toen de laatste schemering haar
zwak licht over de beide vrouwen verspreidde.
De oude vrouw zat op een bank en droogde
hare tranen de jonge weduwein den leun
stoel liggendehield haar brandend hoofd met
beide handen vast en zag naar den lindeboom
voor het huis en naar het wiegen der takken
door den avondwind. In de nabijheidvoor
de woning van Espe juichten en dartelden de
kinderen op het grasveld vroolijk rond. Hunne
moeder had hun het avondeten door het ven
ster toegereikt. Daar was het louter vreugde
hier diepe smart.
„Moederzeide Suze zacht.
„Wat wilt gijlief kind
„Zoudt gij wel een uurtje alleen kunnen blij
ven
„Ach ja ik zal aan mijn zoon denken."
„En ik zal Hermine de treurmare brengen
opdat ik mijn hart een weinig lucht geven kunne.
O, het is verschrikkelijkDat mijn Arnold
zoo ver van mij moest stervendat ik hem
in zijne laatste ure niet heb mogen bijstaan hem
de oogendie trouwe lieve oogenniet heb
kunnen 9luiien (Wordt vervolgd.)
