Nummer 8. Donderdag 8 Januari 1885, 8e Jaargang. feuilleton. Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen. ANTOON TIELEN, BUITENLAND. Belgie. Frankrijk. De soldaat van de landweer. ;;Se,bSti&het mijnlieer de hou™te ri" Engeland. Spt >anje. UITGEVER: Waalwijk. Eene Novelle. hij'SÓet'hIr" PeterS?" vraaSd"e deze> nadat //Mijne schoondochter?" i/J a Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00. hranco per post door het geheele rijk f 1,15. aanndèoniritgfvTden Stukken-te enden Advertentien 1-7 regels J 0,60 daarboven 8 cent per regel-,! groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsin A opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentien voor Duitscl* land worden alleen aangnomen ioor liet advertentiebureau A.DOLF Steinbr, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. De manier van stelen, zooals in den afgeloopen zomer aan de Associatie-kas te Amsterdam ea nog onlangs aan het agentschap der Nederland sen bank te 's Gravenhage in practijk gebracht is heeft ook aan de nationale bank te Antwer pen helaas met maar al te goeden uitslag navolging gevonden. Een i0Ds bediende, Selens geheeten en 18 jaar oudhad aldaar voor zijn patroon eene betaling van ruim fr. 12000 te doen en totdat doel 13 biljetten van fr. 1000 medegekregen. Aan de bank gekomen begaf hij zich eerst aan een loket om éen dier biljetten te wisselen teneinde het te betalen bedrag te kunnen af passen Na één biljet uit het pakje genomen ve hebben stak hij de overblijvende 12 weder in den zak doch toen hij de gewisselde 1000 frs. had nageteld ontdekte hij tot zij schrik dat de 12 biljetten uit zijn zak verdwenen waren. Unmiddelijk gaf hij van zijn verlies kennis, de di rectie liet alletoegangen tot de bank sluiten, hopende den dief op die wijze nog te vaneen maar cieze was natuurlijk reeds lang gevlogen althans er werd na een streng onderzoek ten laste van geen enkelen persoon in het gebouw aanwezig, iets verdachts gevonden. Te Boisd'Haine bij Brussel is een weduwe overleden die den ouderdom van 104 jaren heeft bereikt. Zij was in 1780 geboren,' had kinderen en 84 klein-en achterkleinkinderen. Uit Tamatave wordt bericht dat de Franschen Sakalavastad en Vchemar bezet hebben en daarna zumwaarts trekkende, Sakalava's stelling te Am' boonio bezuiden Vohemaromsingelden. De Hovas verdedigden Amboanio erbarmelijk, zoodat er eigenlijk geen weerstand werd geboden D«' Iranschen vermeesterden een paar kanonnen maar maakten weinig gevangen, daar de meeste belegerden sneuvelden, vermoedelijk ettelijke hon- derdeü- Het verlles der Franschen is gering. LIX. „De Voorzienigheid heeft u ten minste nog voor uwe Kinderen gespaard dank haar daar voor en vervul getrouw de plichten die u als opvoeder van uw kroost zijn opgelegd. Gij kunt °p my rekenen ik houd mijn woord." Hij drukte den werkman de hand als wilde bij zijne belofte bekrachtigen en ging velr ül? ™Ar"oI<i Petera voor hem.' zoo stil en vreedzaam als anders. Er scheen geene verandering te hebben plaatsgehad. Alles as i behoorlijk onderhouden en verzorgd de tóen en bed,ektende, b°om^ en vertoonden'een Hde° ug door de reeds verwelkende bladeren H,er had Arnold, oftehoon hij arm as gelukkig geleefd, want men wist algemeen houtveV® S"ze elkander innig liefhadden. De houtvester naderde het venster. zii aan 'dpT^f' Geertruida a™ de tafel, terwijl Verras? zt 2K°d ESP" he' °Dtbijt ®af' verrast zag zij den man aan. //Zoekt gij Suze?" //Ik wenschte haar te spreken." //Van mijn zoon, mijn ArnoldIk kan Almet gelooren> da' tij doods is, wégT me° leruS' hiJ alla<=n Wijf' De grijze moeder begon luidkeels te weenen. Eene offlcieele dépêche uit Hanoi meldt dat Negrier Zaterdagavond 6000 Cbiueezen ver slagen heeft, eene dagreis oostelijk van Tclioe. Den laatsten dag van het vorige jaar werd door de Parijsche rechtbank de zaak van den afgevaardigde Arèue en zijn vriend Bonfonte beiden van Corsicabehandeld. Zooals men zich herinnerthadden beide heeren zich den zesden September naar het bureau van de.Radical begeven om den redacteur Lefèvre eens onder handen te nemen, omdat hij een artikel tegen de vrouwen van Corsica had geschreven, In het bureau van Lefèvre ontstond een gevecht tengevolge van een klap, dien Arène aan Le- fevre had gegeven en ten slotte schoot Bonfonte een pistool af. Arèue en Bonfonte werden in hechtenis genomen, maar onmiddellijk weder in vrijheid gesteld. Woensdag werd deze zaak eindelijk behandeld en iedereen dacht, dat beide beschuldigden minstens een maand gevangenis straf zouden krijgen. De rechtbank toonde zich echter veel zachterArène werd een geldboete van 200 francs en Bonfonte een van 100 francs opgelegd. In Redoutezaal te Parijs werd dezer da°-en een bond opgericht tot bescherming der vrouwen, m a. w. een bond, dat zich ten doel stelt, zelf recht te oefenen, waar de justitie niet zou kun nen of willen handelen. De aanwezigen waren niet talrijk zoodat de beruchte Louise Barbe- rousse - die uu de andere (Michel) gevangen zitmeer en meer haar plaats tracht iu te nemen en citoyen Allix met hun beiden hei bureau moesten uitmaken. Laatstgenoemde gaf lezing van de ingekomen adressen van adhaesie van dames uit verschillende oorden van Frankrijk waaronder een zelfs in verzen. Een ander schold de mannen voor lafaards, wat van het gebaarde gedeelte de vergadering de „femme b rbe rousse" niet meegerekend natuurlijk heftige protesten uitlokte. Nog bevond zich onder de documenten een adres aan raad. Hugues van den „kring der independente vrouwen arme mannen van zulke vrouwen van Frankrijk. deze taak te hebben volbracht, zette de citoyen die scheen te meenen dat het scheld woord „lafaard" hem niet gold, in breede trekken de strekking van het „bond tot bescher ming der vrouwen" uiteen, waarna mad. Hugues e®r.?~voorz^8*er en Louise Barbarousse tot werkelijke prestdente gekozen werd. Het comité bestaat uit 33 mannen en 33 vrouwen. m5, "Va bo?Qe ,leure"> roePfc een kapoen- maker uit den hoop, „we zullen bruiloft viereD." vnnrt n* bewaart het zwijgen en gaat ort met aan te toonen hoe de vrouw zich later met de politiek zal kunnen bezig houden evenzeer als thans de man. „Wie zal dan den pot koken?" roept een stem. vprnn? met de yrouwen", riposteert een verontwaardigde oude heer, vermoedelijk een vieux garijon. In weerwil van de spotlustige stemming der „lafaards stelde citoyen Alix voor, dat het bond een kunstvoorwerp aan raad Hugues zou aanbieden waarop het in 't paleis van justitie fgespeelde tooneel (de moord op Morin gepleegd) zou voorkomen. Alsdan namen twee „lafaards", het woord. Ee n van hen gaf als meening te kennen dat mad. Hugues zulk een eer niet verdiende, omdat mnÜh? m18? beeft bedreyen, die niet vergood rUpl 7 tW6edo beweerde het tegen deel De slotscène werd geleverd door. een tlöS,gpn T7a l6tterlijk °P de tribune n e" trillende van moordlust schreeuwde be.,Vr0wp; zlJn niet zinneloos als zij haar rechten verdedigen. Vitriool is een verachtelijk en laf wapen, maar met de edele revolver in de rZ ju ZTt Vr°UW Diet meer tot het zwakke moorden. moel m"^en zij zal Leiif is een hevige brand uitgebroken, di acht dagen dnurt. Ei is niemand Naar aanleiding van het ov dichter en strijder voor de vrijL uit Spaansch-Amerikawordt innerd dat hijruim veertig Madrid met eene zuster van, d' Assiside infante Jor t ad. De prinses was sm van Cuba verliefd eir*L niettegenstaande hare familie - verzettehardnekkig door. De echtverbintenis was zeer ongelukkig c eindigde daarmede dat donna Joseplia welke bestendigheid niet als haar hoofddeugd kon noe men van haar echtgenoot wegliep. „Ga maar in den tuin," voegde zij er bij z/daar zult gij mijne schoondochter vinden zij zit weer in het prieel om haar verlies te bewee- nen daar zij haren echtgenoot maar niet ver geten kan dat neemt nooit een goed einde- de arme vrouw praat zonderlinge dingen. Hier helpt geen troosten en raden. Suze bezoekt tegenwoordig zeer zelden de fabriek waarheen zij anders zoo gaarne ging. Ik maak mij zeer ongerust over haar, mijnheer.... troost gij haar spreeK met haar een ernstig woordje Frederik ging om het huisje heen in den tuin. de. bericht der oude vrouw was geheel in. strijd met het nieuws van baas Eckhardt eene weduwe die den geheelen dag om haren overle denen echtgenoot treurt, kan onmogelijk aan trouwen denken. En voegt men hier dan nog bij de gedachte aan dien terugstootenden zoon van den schout, dan kan men niet anders dan aan laster denken. De houtvester zag in den tuin r? bemerkte van Suze geen spoor. Hoe zindelijk waren die paden onderhouden, hoe orde- lijk waren de struiken en jonge heesters aan staken gebonden. De beddenop welke de zo- mergewassen gestaan hadden, waren reeds weder omgespit. Zelfs de herfstbladeren, die des nachts van de boomen gevallen waren, had eene zorgvuldige hand reeds weggeruimd. Tegen over den ingang van het hek bevond zich hrt prieel dat nog vrij dicht voor den tijd des jaars té noemen was. Daar zou dus de weduwe te vin den Zijn daar moet zij zoo als de oude weduwe zeide zitten en weenen. //Ik zal eens zien dacht Frederik. „Neen Suze is geene lichtzinnige deerne, zij heeft haren' Arnold nog niet vergeten." f ^°0-j 1»Ihter ihij ?ij" het PriëeltJe kwam des sprek hij' e6n 6en levendiS Se~ „Het is goed," zeide Suze; „gij hebt mij ge- In den senaat heeft de minister van on derwijs, de sprekers der oppositie beantwoordende, verklaard dat het voorgevallene bij de univer siteit te Madrid geen politiek karakter had. - In de kamer van afgevaardigden is eene motie waarin de houding der regeering ten opz'chte van dat voorgevallene werd afgekeurd met 141 tegen 43 stemmen verworpen. T In d.e sfeenkolenmijn bij Villanova, geleden m de provincie Sevilla en toebehoorende aan de maatschappij van den spoorweg Madrid—Alicante, Engeland s eerste ministerde heer Gladstone, is sedert eeuige dagen ongesteld. Hij bracht Donderdag een vrij onrustigen nacht door. Niet temin was hij Vrijdag toch naar Londen gekomen om den kabinetsraad bij te wonen. Na afloop der zitting werd hij weder door zijn geneesheer onderzochtdie bevestigdedat hij aan dezelfde ziekte lijdt, welke hem twee jaren geleden overviel en slapeloosheid ten hevolge heeft. Waarschijnlijk zal de 75 jarige grijsaard zich gedurende eenigen tijd aan zijne ambtsbezigheden moeten onttrekken. Het huwelijk van prinses Hendrik van Batten berg zal niet voor het begin van den zomer piaats hebben. De koningin heeft bepaald dat de plechtigheid te Windsor, in de St. George kapelzal gehouden worden. Alle voorname bladen hebben beschouwingen geleverd over den toestand van het land aan het einde van 1884, maar alle slaken jammerkreten over de ontmoediging, welke Engeland in het argeloopen jaar heeft moeten ondergaan, wat zijne buitenlandsche als koloniale politiek betreft Zij verwachten voor Engelaud nog meer vernederingen en wijzen op de gevaren, waarmede het bedreigd wordt door Frankrijk door Egypte door den stilstand van handel en nijverheid. Op den Nieuwjaarsdag van 1884 ging een zien en kunt nu naar huis gaan. Neem u In zien" V°0r men3chen» niemand mag u hier Suze riep een mannestem. „Want verlangt gij nog meer, Dirk?" //Als gij geld noodig hebt, behoeft gij slechts te spreken." &J „Ik heb genoeg; val mij, verzoek ik n, toch niet altijd met uw geld lastig „Hebt gij mij om mij zei ven lief?" "Doe, °?et zulke domme vragen; zoo gii mii onverschillig waartzou ik u niet trouwen uitzien "glJ miJ'D0 Vr°UtV ZijtZUlt gij' er aaders „Zoo gij nu niet maakt, dat gij wegkomt, word ik boos; ik kom nooit weder in het prieel Een zacht geritsel in de takken van her prieel deed zich hooren vervolgens was alles stil. De hou vester schudde ontevreden het hoofd. Baas Lckhard heeft dus gelijkSuze misleidt hare schoonmoederde man die aan het hek geweest was en wederom met zijn geld gepraald had was geen ander dan Dirk Starke en Suze had zelve gezegd, dat zij hem huwen zoude. De weduwe was nu in de achting van den houtves ter diep gedaald. Nog overlegde hij, hoe hij zich tegenover üaar gedragen zou toen zij op eens uit het prieel te voorschijn trad. Zij uitte een kreet van verrassing en staarde eenige oogenblik- den teruggekeerde aan. De houtvester nam zich voor te onderzoeken hoe ver Suze hare luiche- iarij drijven zou. Zij was nog geheel in rouw gekked, en reeds dacht zij aan een tweede hu welijk reeds had zij geheime bijeenkomsten met den rijken bruidegom. „Mijnheer de houtvester," fluisterde zii ver legen. J „Ik kom om u te bedanken." „Waarvoor dan heb?"ldat mijQe brieven 200 stiPt bezorgd „Ik heb niets meer dan mijn plicht gedaan liermine is mijne vriendin, zij heeft mij zoo vele weldaden bewezenen gij mijnheer...." Snikkend bracht zij haar voorschoot aan hare oogen „Gij waart ae weldoener van mijn overledenen man voegde zij er bij. „Ik ben integendeel aan u verplicht en zoo ik ooit ia mijn leven nog meer kan doen „Suze Arnold Peters heeft mij hel leven gered; zoo hij niet zooveel moed en dapperheid betoond had zou ik nimmer mijne woning hebben terug gezien. Mijn leven hing aan een haar." „Groote god „Waarom verschrikt gij, trouw Peters?" „Ik denk aan de arme Herminedie vau verdriet zoude gestorven zijn als het ongeluk gewild had.... doch neen, gij zijt ongedeerd en kunt u nu met uwe trouwe Hermine ver- eenigec. De blos was op eens var. hare bleeke wangen verdwenen en^ zij begon vreeselijk te beven. „Dat is mijn ernstig, mijn vast besluit!" ver zekerde Frederik. „Hermine heeft nooit aan uwe troost getwij feld en ook ik nietwij hebben veel voor uw behoud gebeden en steeds van u gesproken. Elke uwer brieven bracht vreugde en geluk aan Gij zijt teruggekeerd, nu is alles goed, Hermiiiezal weder herleven.... Zij vond nergens rustzoo lang gij afwezig waart." Deze worden had Suze haastig en met eene trillende stem gesproken. Vrouw Peters," begon Frederik ca eenig stil zwijgen gedurende welken tijd hij de weduwe steeds scherp aanzag, „gij denkt slechts aan Ilermine en mijdoch vergeet u zelve de Voorzienigheid heeft u in diepen rouw gedom peld gij betreurt een verschrikkelijk verlies Suze begon bitterlijk le weenen.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1885 | | pagina 1