Nummer 8. Donderdag 8 Januari 1885,
8e Jaargang.
feuilleton.
Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen.
ANTOON TIELEN,
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
De soldaat van de landweer.
;;Se,bSti&het mijnlieer de hou™te ri"
Engeland.
Spt
>anje.
UITGEVER:
Waalwijk.
Eene Novelle.
hij'SÓet'hIr" PeterS?" vraaSd"e deze> nadat
//Mijne schoondochter?"
i/J a
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond
Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00.
hranco per post door het geheele rijk f 1,15.
aanndèoniritgfvTden Stukken-te enden
Advertentien 1-7 regels J 0,60 daarboven 8 cent per regel-,!
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsin A
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentien voor Duitscl*
land worden alleen aangnomen ioor liet advertentiebureau
A.DOLF Steinbr, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
De manier van stelen, zooals in den afgeloopen
zomer aan de Associatie-kas te Amsterdam ea
nog onlangs aan het agentschap der Nederland
sen bank te 's Gravenhage in practijk gebracht
is heeft ook aan de nationale bank te Antwer
pen helaas met maar al te goeden uitslag
navolging gevonden.
Een i0Ds bediende, Selens geheeten en 18
jaar oudhad aldaar voor zijn patroon eene
betaling van ruim fr. 12000 te doen en totdat
doel 13 biljetten van fr. 1000 medegekregen.
Aan de bank gekomen begaf hij zich eerst aan
een loket om éen dier biljetten te wisselen
teneinde het te betalen bedrag te kunnen af
passen Na één biljet uit het pakje genomen
ve hebben stak hij de overblijvende 12 weder
in den zak doch toen hij de gewisselde 1000
frs. had nageteld ontdekte hij tot zij schrik
dat de 12 biljetten uit zijn zak verdwenen waren.
Unmiddelijk gaf hij van zijn verlies kennis, de di
rectie liet alletoegangen tot de bank sluiten,
hopende den dief op die wijze nog te vaneen
maar cieze was natuurlijk reeds lang gevlogen
althans er werd na een streng onderzoek ten
laste van geen enkelen persoon in het gebouw
aanwezig, iets verdachts gevonden.
Te Boisd'Haine bij Brussel is een weduwe
overleden die den ouderdom van 104 jaren
heeft bereikt. Zij was in 1780 geboren,' had
kinderen en 84 klein-en achterkleinkinderen.
Uit Tamatave wordt bericht dat de Franschen
Sakalavastad en Vchemar bezet hebben en daarna
zumwaarts trekkende, Sakalava's stelling te Am'
boonio bezuiden Vohemaromsingelden. De
Hovas verdedigden Amboanio erbarmelijk, zoodat
er eigenlijk geen weerstand werd geboden D«'
Iranschen vermeesterden een paar kanonnen
maar maakten weinig gevangen, daar de meeste
belegerden sneuvelden, vermoedelijk ettelijke hon-
derdeü- Het verlles der Franschen is gering.
LIX.
„De Voorzienigheid heeft u ten minste nog
voor uwe Kinderen gespaard dank haar daar
voor en vervul getrouw de plichten die u als
opvoeder van uw kroost zijn opgelegd. Gij kunt
°p my rekenen ik houd mijn woord."
Hij drukte den werkman de hand als wilde
bij zijne belofte bekrachtigen en ging velr
ül? ™Ar"oI<i Petera voor hem.'
zoo stil en vreedzaam als anders. Er scheen
geene verandering te hebben plaatsgehad. Alles
as i behoorlijk onderhouden en verzorgd de
tóen en bed,ektende, b°om^ en vertoonden'een
Hde° ug door de reeds verwelkende
bladeren H,er had Arnold, oftehoon hij arm
as gelukkig geleefd, want men wist algemeen
houtveV® S"ze elkander innig liefhadden. De
houtvester naderde het venster.
zii aan 'dpT^f' Geertruida a™ de tafel, terwijl
Verras? zt 2K°d ESP" he' °Dtbijt ®af'
verrast zag zij den man aan.
//Zoekt gij Suze?"
//Ik wenschte haar te spreken."
//Van mijn zoon, mijn ArnoldIk kan
Almet gelooren> da' tij doods is,
wégT me° leruS' hiJ alla<=n Wijf'
De grijze moeder begon luidkeels te weenen.
Eene offlcieele dépêche uit Hanoi meldt
dat Negrier Zaterdagavond 6000 Cbiueezen ver
slagen heeft, eene dagreis oostelijk van Tclioe.
Den laatsten dag van het vorige jaar werd
door de Parijsche rechtbank de zaak van den
afgevaardigde Arèue en zijn vriend Bonfonte
beiden van Corsicabehandeld. Zooals men
zich herinnerthadden beide heeren zich den
zesden September naar het bureau van de.Radical
begeven om den redacteur Lefèvre eens onder
handen te nemen, omdat hij een artikel tegen
de vrouwen van Corsica had geschreven, In
het bureau van Lefèvre ontstond een gevecht
tengevolge van een klap, dien Arène aan Le-
fevre had gegeven en ten slotte schoot Bonfonte
een pistool af. Arèue en Bonfonte werden in
hechtenis genomen, maar onmiddellijk weder in
vrijheid gesteld. Woensdag werd deze zaak
eindelijk behandeld en iedereen dacht, dat beide
beschuldigden minstens een maand gevangenis
straf zouden krijgen. De rechtbank toonde zich
echter veel zachterArène werd een geldboete
van 200 francs en Bonfonte een van 100 francs
opgelegd.
In Redoutezaal te Parijs werd dezer da°-en
een bond opgericht tot bescherming der vrouwen,
m a. w. een bond, dat zich ten doel stelt, zelf
recht te oefenen, waar de justitie niet zou kun
nen of willen handelen. De aanwezigen waren
niet talrijk zoodat de beruchte Louise Barbe-
rousse - die uu de andere (Michel) gevangen
zitmeer en meer haar plaats tracht iu te nemen
en citoyen Allix met hun beiden hei bureau
moesten uitmaken. Laatstgenoemde gaf lezing
van de ingekomen adressen van adhaesie van
dames uit verschillende oorden van Frankrijk
waaronder een zelfs in verzen. Een ander schold
de mannen voor lafaards, wat van het gebaarde
gedeelte de vergadering de „femme b rbe
rousse" niet meegerekend natuurlijk heftige
protesten uitlokte. Nog bevond zich onder de
documenten een adres aan raad. Hugues van den
„kring der independente vrouwen arme
mannen van zulke vrouwen van Frankrijk.
deze taak te hebben volbracht, zette de
citoyen die scheen te meenen dat het scheld
woord „lafaard" hem niet gold, in breede
trekken de strekking van het „bond tot bescher
ming der vrouwen" uiteen, waarna mad. Hugues
e®r.?~voorz^8*er en Louise Barbarousse tot
werkelijke prestdente gekozen werd. Het comité
bestaat uit 33 mannen en 33 vrouwen.
m5, "Va bo?Qe ,leure"> roePfc een kapoen-
maker uit den hoop, „we zullen bruiloft viereD."
vnnrt n* bewaart het zwijgen en gaat
ort met aan te toonen hoe de vrouw zich
later met de politiek zal kunnen bezig houden
evenzeer als thans de man.
„Wie zal dan den pot koken?" roept een stem.
vprnn? met de yrouwen", riposteert een
verontwaardigde oude heer, vermoedelijk een
vieux garijon.
In weerwil van de spotlustige stemming der
„lafaards stelde citoyen Alix voor, dat het
bond een kunstvoorwerp aan raad Hugues zou
aanbieden waarop het in 't paleis van justitie
fgespeelde tooneel (de moord op Morin gepleegd)
zou voorkomen.
Alsdan namen twee „lafaards", het woord.
Ee n van hen gaf als meening te kennen dat
mad. Hugues zulk een eer niet verdiende, omdat
mnÜh? m18? beeft bedreyen, die niet vergood
rUpl 7 tW6edo beweerde het tegen
deel De slotscène werd geleverd door. een
tlöS,gpn T7a l6tterlijk °P de tribune
n e" trillende van moordlust schreeuwde
be.,Vr0wp; zlJn niet zinneloos als zij haar
rechten verdedigen. Vitriool is een verachtelijk
en laf wapen, maar met de edele revolver in de
rZ ju ZTt Vr°UW Diet meer tot het zwakke
moorden. moel m"^en zij zal
Leiif
is een hevige brand uitgebroken, di
acht dagen dnurt. Ei is niemand
Naar aanleiding van het ov
dichter en strijder voor de vrijL
uit Spaansch-Amerikawordt
innerd dat hijruim veertig
Madrid met eene zuster van,
d' Assiside infante Jor
t ad.
De prinses was sm
van Cuba verliefd eir*L
niettegenstaande hare familie -
verzettehardnekkig door.
De echtverbintenis was zeer ongelukkig c
eindigde daarmede dat donna Joseplia welke
bestendigheid niet als haar hoofddeugd kon noe
men van haar echtgenoot wegliep.
„Ga maar in den tuin," voegde zij er bij
z/daar zult gij mijne schoondochter vinden zij
zit weer in het prieel om haar verlies te bewee-
nen daar zij haren echtgenoot maar niet ver
geten kan dat neemt nooit een goed einde- de
arme vrouw praat zonderlinge dingen. Hier
helpt geen troosten en raden. Suze bezoekt
tegenwoordig zeer zelden de fabriek waarheen
zij anders zoo gaarne ging. Ik maak mij zeer
ongerust over haar, mijnheer.... troost gij haar
spreeK met haar een ernstig woordje
Frederik ging om het huisje heen in den tuin.
de. bericht der oude vrouw was geheel in.
strijd met het nieuws van baas Eckhardt eene
weduwe die den geheelen dag om haren overle
denen echtgenoot treurt, kan onmogelijk aan
trouwen denken. En voegt men hier dan nog
bij de gedachte aan dien terugstootenden zoon
van den schout, dan kan men niet anders dan
aan laster denken. De houtvester zag in den tuin
r? bemerkte van Suze geen spoor. Hoe
zindelijk waren die paden onderhouden, hoe orde-
lijk waren de struiken en jonge heesters aan
staken gebonden. De beddenop welke de zo-
mergewassen gestaan hadden, waren reeds
weder omgespit. Zelfs de herfstbladeren, die des
nachts van de boomen gevallen waren, had eene
zorgvuldige hand reeds weggeruimd. Tegen over
den ingang van het hek bevond zich hrt prieel
dat nog vrij dicht voor den tijd des jaars té
noemen was. Daar zou dus de weduwe te vin
den Zijn daar moet zij zoo als de oude weduwe
zeide zitten en weenen.
//Ik zal eens zien dacht Frederik. „Neen
Suze is geene lichtzinnige deerne, zij heeft haren'
Arnold nog niet vergeten."
f ^°0-j 1»Ihter ihij ?ij" het PriëeltJe kwam des
sprek hij' e6n 6en levendiS Se~
„Het is goed," zeide Suze; „gij hebt mij ge-
In den senaat heeft de minister van on
derwijs, de sprekers der oppositie beantwoordende,
verklaard dat het voorgevallene bij de univer
siteit te Madrid geen politiek karakter had.
- In de kamer van afgevaardigden is eene
motie waarin de houding der regeering ten
opz'chte van dat voorgevallene werd afgekeurd
met 141 tegen 43 stemmen verworpen.
T In d.e sfeenkolenmijn bij Villanova, geleden
m de provincie Sevilla en toebehoorende aan de
maatschappij van den spoorweg Madrid—Alicante,
Engeland s eerste ministerde heer Gladstone,
is sedert eeuige dagen ongesteld. Hij bracht
Donderdag een vrij onrustigen nacht door. Niet
temin was hij Vrijdag toch naar Londen gekomen
om den kabinetsraad bij te wonen. Na afloop
der zitting werd hij weder door zijn geneesheer
onderzochtdie bevestigdedat hij aan dezelfde
ziekte lijdt, welke hem twee jaren geleden overviel
en slapeloosheid ten hevolge heeft. Waarschijnlijk
zal de 75 jarige grijsaard zich gedurende eenigen
tijd aan zijne ambtsbezigheden moeten onttrekken.
Het huwelijk van prinses Hendrik van
Batten berg zal niet voor het begin van den zomer
piaats hebben. De koningin heeft bepaald dat
de plechtigheid te Windsor, in de St. George
kapelzal gehouden worden.
Alle voorname bladen hebben beschouwingen
geleverd over den toestand van het land aan het
einde van 1884, maar alle slaken jammerkreten
over de ontmoediging, welke Engeland in het
argeloopen jaar heeft moeten ondergaan, wat zijne
buitenlandsche als koloniale politiek betreft Zij
verwachten voor Engelaud nog meer vernederingen
en wijzen op de gevaren, waarmede het bedreigd
wordt door Frankrijk door Egypte door den
stilstand van handel en nijverheid.
Op den Nieuwjaarsdag van 1884 ging een
zien en kunt nu naar huis gaan. Neem u In
zien" V°0r men3chen» niemand mag u hier
Suze riep een mannestem.
„Want verlangt gij nog meer, Dirk?"
//Als gij geld noodig hebt, behoeft gij slechts
te spreken." &J
„Ik heb genoeg; val mij, verzoek ik n, toch
niet altijd met uw geld lastig
„Hebt gij mij om mij zei ven lief?"
"Doe, °?et zulke domme vragen; zoo gii mii
onverschillig waartzou ik u niet trouwen
uitzien "glJ miJ'D0 Vr°UtV ZijtZUlt gij' er aaders
„Zoo gij nu niet maakt, dat gij wegkomt, word
ik boos; ik kom nooit weder in het prieel
Een zacht geritsel in de takken van her prieel
deed zich hooren vervolgens was alles stil. De
hou vester schudde ontevreden het hoofd. Baas
Lckhard heeft dus gelijkSuze misleidt hare
schoonmoederde man die aan het hek geweest
was en wederom met zijn geld gepraald had
was geen ander dan Dirk Starke en Suze had
zelve gezegd, dat zij hem huwen zoude. De
weduwe was nu in de achting van den houtves
ter diep gedaald. Nog overlegde hij, hoe hij zich
tegenover üaar gedragen zou toen zij op eens
uit het prieel te voorschijn trad. Zij uitte een
kreet van verrassing en staarde eenige oogenblik-
den teruggekeerde aan. De houtvester nam zich
voor te onderzoeken hoe ver Suze hare luiche-
iarij drijven zou. Zij was nog geheel in rouw
gekked, en reeds dacht zij aan een tweede hu
welijk reeds had zij geheime bijeenkomsten met
den rijken bruidegom.
„Mijnheer de houtvester," fluisterde zii ver
legen. J
„Ik kom om u te bedanken."
„Waarvoor dan
heb?"ldat mijQe brieven 200 stiPt bezorgd
„Ik heb niets meer dan mijn plicht gedaan
liermine is mijne vriendin, zij heeft mij zoo
vele weldaden bewezenen gij mijnheer...."
Snikkend bracht zij haar voorschoot aan hare
oogen
„Gij waart ae weldoener van mijn overledenen
man voegde zij er bij. „Ik ben integendeel
aan u verplicht en zoo ik ooit ia mijn leven
nog meer kan doen
„Suze Arnold Peters heeft mij hel leven gered;
zoo hij niet zooveel moed en dapperheid betoond
had zou ik nimmer mijne woning hebben terug
gezien. Mijn leven hing aan een haar."
„Groote god
„Waarom verschrikt gij, trouw Peters?"
„Ik denk aan de arme Herminedie vau
verdriet zoude gestorven zijn als het ongeluk
gewild had.... doch neen, gij zijt ongedeerd
en kunt u nu met uwe trouwe Hermine ver-
eenigec.
De blos was op eens var. hare bleeke wangen
verdwenen en^ zij begon vreeselijk te beven.
„Dat is mijn ernstig, mijn vast besluit!" ver
zekerde Frederik.
„Hermine heeft nooit aan uwe troost getwij
feld en ook ik nietwij hebben veel voor uw
behoud gebeden en steeds van u gesproken. Elke
uwer brieven bracht vreugde en geluk aan Gij
zijt teruggekeerd, nu is alles goed, Hermiiiezal
weder herleven.... Zij vond nergens rustzoo
lang gij afwezig waart."
Deze worden had Suze haastig en met eene
trillende stem gesproken.
Vrouw Peters," begon Frederik ca eenig stil
zwijgen gedurende welken tijd hij de weduwe
steeds scherp aanzag, „gij denkt slechts aan
Ilermine en mijdoch vergeet u zelve de
Voorzienigheid heeft u in diepen rouw gedom
peld gij betreurt een verschrikkelijk verlies
Suze begon bitterlijk le weenen.