Nummer 5. Donderdag 15 Januari 1885. 8e Jaargang
L
L
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON.
ANTOON TIELEN
7^ Bekendmakingen.
POSTERIJEN.
De soldaat van de landweer.
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
Spanje.
UITGEVER:
Waalwijk.
Eene Novelle.
STAAT VAN BRIEVEN
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enzfranco te zenden
aan den Uitgever.
I
Advertentiën 17 regels 0,60 daarboven 8 cent per regel;
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsin g
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van
A.dolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
De directeur vau het postkantoor te Waalwijk
maakt bekend dat met ingang van 13 Januari
1885 de van het kantoor vertrekkende posten
zullen plaats vinden a's volgt
lo. ten 7.35 's morgens.
Naar Baardwijk, Drunen, Nieuvvkuik, Vlijmen
en 's Hertogeubosch.
2o. ten 7.45 's morgens.
Naar Bezooien SprangKaatsheuvel, Loon-
opzand Tilburg en de correspondeerende treinen.
3o. ten 10.35 's morgens.
Naar Kaatsheuvel, Tilburg en de correspon
deerende treinen.
4. ten 12,45 's avonds.
Naar 's Grevelduiu-KapelVrijhoeve-Kapel,
Waspik en Raamsdonk.
5. ten 3 ure 's avonds.
Naar Baardwijk Drunen, Elshout, Heusden,
en Gorinchem.
6. ten 3.45 's avonds.
Naar Bezooien Sprang KaatsheuvelLoou-
opzand Tilburg's Hertogenbosch en de cor
respondeerende treinen.
7. ten 5.45 's avonds.
Naar Bezooien 's Grevelduin- en Vrijhoeve-
Kapel Waspik en Raamsdonk.
8. ten 7.15 's avonds.
Naar Amsterdam Tilburg en de correspond
deerende treinen.
9. ten 7.45 's avonds.
Naar 's Grevelduin-Kapel en Waspik.
De buslichtingen aan deu Hoek hebben plaats
ten 10 ure des morgens en ten 3.15 en 6.15
's avonds.
De buslichtingen aan het kantoor hebben plaats
ecu vierde uur vóór het vertrek van elke post.
De aangeteekende stukken alsmede de post
pakketten moeten uiterlijk een half' uur vóór
het vertrek van elke post ten kantore zijn.
De bestellingen op werkdagen hebben plaats
1. ten 7.3Ö des morgens
2. 10
avonds
3.
4.
5.
10
12.45
6
LXI.
De zoon van den schout zag behoedzaam om
zich heen.
,/Mijnheer fluisterde hij„ik meen een ge
vaarlijken wilddief te kennen."
„Wie is dat?"
„Frans Fink."
„Frans Fink
„Hij heeft geen werk en moet toch leven; ik
heb gezien dat hij altijd veel geld in den zak
heefi. Gisteren avond nog heeft hij in de herberg
als een rijk man verteerd. Vau waar komt hij
aan dat geld Hij schiet de reeën en verkoopt
ze aan de wildkoopers."
„Ik meende dat Frans een stijven arm heeft."
„Maar hij kan even goed schieten als gij; zijn
stijve liukerarm hindert hem in het geheel niet.
Over hem zoudt gij niet gedacht hebben niet
waar? Ja, men zou het niet kunnen gelooven,
dat hij schieten kan maar hij treft ais een dui
vel."
„Ik zal goed acht op hem geveD."
„Wees voorzichtig, mijnheer, wees voorzichtig!
Frans is in staat u dadelijk neer te schieten
zoodat geen haan er naar kraait. Voor gij hem
arresteertmoet gij hem door een schot onscha
delijk makenen hem de buks uit de hand
schieten."
„Zoudt gij meenen dat Frans gisterenavond
op het stroopen uit geweest is
„Zeer mogelijk."
„Eu gij weet niets van het schot bij den tuin."
„Ik hoor er u het eerst van spreken."
„Goeden avond, mijnheer Starke
op Zon- en feestdagen
1. ten 10 des morgens
2. 12.45 avonds
3 6
Waalwijk, 12 Januari 1885.
De directeur voornoemd,
BAGGERMAN.
geadresseerd aan onbekenden.
Verzonden gedurende de le helft van November.
Van Waalwijk.
1. Jacob Werner. Gouda.
2. Jansen van de Limit Neerbosch.
Van Drunen
3. Otterspoor. Amsterdam.
Kunnende de brieven door tussclienkomst van
het postkantoor terugbekomen worden.
De Directeur,
BAGGERMAN.
Het schijnt dat de aardbevingen in Spanje
zich tot in België hebben doen gevoelen. Men
heeft opgemerktdat een der horloges in het
observatorium te Brussel stil was blijven staan
en dat een ander zeer onregelmatig ging. De
horlogemakerdie belast is met hei, onderhoud
van de uurwerken heeft bemerkt dat de ko
lommen waarop die uurwerken rustenniet
meer loodrecht waren. Andere waarnemingen
in het observatorium laten geen twijfel over
omtreDt den invloed der Spaansche aardbevingen
op den Belgischen bodem.
In het krankzinnigen gesticht te Doornik
i3 een treurig drama afgespeeld.
Twee verpleegden wandelden in den tuin vau
het gestichttoen eeösklaps een van hen een
plank greep en zijn mede-verpleegde hiermede
een hevigen slag op het hoofd toebracht. De
dood volgde oogenblikkelijk. De hoofdschedel
was geheel verbrijzeld.
Het rechtsgeding tegen mevr. Hughes le Parijs
Frcderik wilde verder gaan.
„Mijnheer Grasberg," riep de roode.
„Wat verlangt gij nog."
„Verraad mij niet."
„Ik zal er tot niemand van spreken.
„Maar ruim vooral dien Fink uit den weg,
hij is uw vijand dat weet ik. Zoodra ik iets
verneem zal ik het u doen weten. Nu denkt
gij and' rs over mij, niet waar?
Dirk Starke verdween tusschen het geboomte.
„Dat heb ik eens goed aangelegd om mijn
vijand een kooltje te stoven," dacht de roode,
terwijl hij in zijn vuistje lachte „Frans Fink
moet op het stroopen uitgaan opdat de hout
vester hem de eerste gelegenheid de beste kan
neerschieten. Dan ben ik voor altijd van mijn
vijand verlost. De houtvester aarzelt niethij
is een onverschrokken kerel. Niets gaat er toch
boven sluwheid. Die verstandige mijnheer Gras-
berg, die in de plaats zijns vaders denkt te
komen vermoedt het nietdat ik hem lot mijn
werktuig maak. Als ik maar eens wist welk
schot het geweest iswaarvan de houtvester
sprakdoch onverschillig, Fink moet alle
schoten gedaan hebben die men in het bosch
hoort. Is mijn vijand uit den weg geruimd, dan
kan ik in rust met mijne Suze leven."
Frederik had le vergeefs onderzochthet zou
hem veel waard geweest zijn, zoo het hem gelukt
was de onschuld van Börner te kunnen bewijzen.
Het schot moest ontdekt worden om den op
perhoutvester opheldering te geven. Ten zeven
uurzoo had Frederik in den brief aan Hermine
geschreven zou hij in het paviljoen zijn het
was nu half zeven. Langzaam vervolgde hij zijnen
weg tot aan den vonder, die over de rivier leidde.
In de schemering kon hij het zwakke bintwerk
van het brugje onderscheiden. Frederik sidderde
bij de gedachtedat het schuwe paard zijns va
ders hierover gegaan was 1 „Het is met recht
waarvan wij den uitslag in ons vorig nummer
hebben medegedeeld is Donderdag behandeld.
Nadat des middags om 4 uur het getuigenver
hoor dat niets nieuws opleverde, was afgeloopen,
werd de zitting tot des avonds half negen ge
schorst. Na heropenii g der zitting duurden de
redevoeringen van het openbaar ministerie en
van den verdediger van mevr. Hughes benevens
die van den advocaat der civiele partij tot 2
uur 's nachts. Eerst toen trokken de jury-leden
zich terug om hun oordeel over de hun gestelde
vragen te zeggen. Toen zij weder in de zaal
kwamen ontstond een buitengewoon geraas en
luide kreten van zitten zitten! werden gehoord.
Na de ingetreden rust deelde de president mede,
dat de jury alle vragen met „neen" had beant
woord. Een ongekend rumoer onder de toe
schouwers volgdewaaronder bijvalsbetuigingen
en gesis werden vernomen. De president beval
onmiddellijke vrijlating der beschuldigde. Ver
volgens las de president het vonnis voor, waarbij
mevr. Clovis Hughes tot 2000 francs boeie ten
gunste van Moriu's vader werd veroordeeld.
Na afloop der zitting ontstond in de zaal een
groot gewoel. Mevrouw Hughes werd gefelici
teerd met hare bevrijdingterwijl een gedeelte
van het pnbliek dat de macht van de revolver
afkeurtluide zijn misnoegen over de jury uit
sprak. De menigte stroomde toen naar de
Q,uai d'horlogewaar de uitgaug wasdoor
welke mevr. Hughes het rechtsgebouw moest
verlaten. Om half vier werd de kade door de
politie schoon geveegd. Kort daarop verliet
mevrouw Hughes met haar echtgenootden af
gevaardigde Clovis Hughes, het paleis van justi
tie en beiden werden met gesis ontvangen door
het publiek daarna ging alles rustig.
Onder de getuigen a décharge verscheen de
afgevaardigde Anatole de la Forgedie in zijne
getuigenis scherp partij koos voor de beschuldigde
door te verklaren dat zij goed gedaan had
Morin dood te schieten. De president protes
teerde tegen deze verheerlijking van de misdaad,
maar de afgevaardigde bleef bij zijne meening
en sprak vervolgens zijn leedwezen uit dat de
president over deze questie niet dezelfde opinie
was toegedaan.
I)e laatste dépêches uit Tonkin mélden
een wonder te noemen, dat de planken en balken
onder den zwaren last van het paard niet be
zweken zijn. En hoe diep is de stroom op deze
plaatshoe hoog zijn de oeversMen ont
zetting zag de houtvester in de diepte neder.
Zoo de voorzienigheid den grijzeu ruiter niet
beschermd had hij zou gewis een vrecselijken
dood gestor.en ziju."
„Neen riep de jongeling half luid, „daartoe
is Börner niet in staat Al is zijne verbittering
tegen mijn vader nog zoo groot, hij zal hem niet
naar het leven staan. O, hoe treurig is die
verwijdering die mijne liefde met zoovee' bitters
vermengt Doch ik zal volharden en Hermine
blijft ook standvastig, dan zullen wij met Gods
hulp de wolken verdrijven, die hare bliksems
boven onze hoofden neerschieten."
Hij ging verder.
Reeds stond hij vijf minuten later aan de deur
van het park. Hij had nog immer den sleutel
in zijn zak. Wat knarsten de verroeste hengsels,
wat kraakte de deur toen zij openging. Frederik
zette zijn geweer tegen den steenen deurpost
wierp zijn jachitasch er naast en beval den hond
wacht ti- houden het getrouwe dier legde zich
onmiddellijk op de tasch, als of het een antwoord
wilde geven op het ontvangen bevel. Frederik
sloeg het hem wel bekende pad naar den koepel
in. Het kleine elegante gebouw was reeds ge
opend maar er was nog geen licht ontstoken.
Door verlangen gedreven besteeg hij den trap
en trad binnen.
„Frederik riep eene stem.
„Hermine
Daar lag zij aan de borst van den geliefde
en hield hem vast in hare armen gekneld. Het
duurde geruimen tijd voordat de overmaat van
geluk der geliefden zich in woorden lucht geven
kon.
„Mijne bruid 1" riep de houtvester.
dat generaal Négrier een tocht naar Langson
met 10000 man heeft begonnen.
Tot heden heeft de minister van oorlog
Lewal nog geen besluit genomen omtrent de
afzending van troepen uit Tonkin naar Peking.
Het bevestigt zich, dat de heer Jules Ferry
aan alle diplomatieke agenten van Frankrijk bevel
heeft gegeven om Shanghai te verlaten.
In eene correspondentie aan het Journal
<jes Débats uit Cairo wordt gezegd dat de
anarchie in Egypie grooter is dan ooit. De
openbare veiligheid bestaat niet meer. Gewapende
benden verwoesten het land. De grondeigenaars
vluchten naar Cairo of Alexandrië.
De correspondent van de Imparcial schrijft
uit Albunuelas van 5 Januari
Op zeven mijlen afstands van Grenada, in het
dal Leerin omgeven door dichte olijfboomen
ligt of liever lag het stadje Albunuelasnu
slechts eene verzameling puiuhoopen voor wie
er op neerziet van de hooge rotsen die het om
geven. Ik meende dat het schouwspel van Al-
hama door niets kon overtroffen worden maar
het gezicht van Albunuelas gaat in akeligheid
alles te boven. Het plaatsje dat heel oud is
en nog torens had aau te wijzen uit den tijd der
Arabieren bestaat uit drie deelen een in het
dal een op de bergen en het derde, dat deze
beide verbindten waar zich de kerk bevond.
De huizen waren zeer eenvoudig, armoedig zelfs,
want de bewoners leefden voor het grootste
deel van den landbouw. Van die drie wijken
zijn er twee geheel verwoest. Zoodra de in
woners mij zagen omringden zij mij, vol hoop
dat ik hulp tn goede tijding zou brengen. Toen
ik hun het doel mijner komst meedeelde, smeekten
zij mij weenend aan mijn blad een juist beeld
van hunne ellende te geven en de algemeene
deernis op te wekken.
Voor wie niet op de plaats bekend was is
het onmogelijk te gissen waar de straten en de
markt geweest zijn; wij liepen over de puinhoopen,
die ter hoogte van een meter den grond bedek
ken en zoo trachtten de mij vergezel lenden mij.
„Mijn bruidegom snikte Ilermine.
„Ach hoe zeer heb ik naar u verlangd
„De angst voor uw lot heeft mij bijna het
leven gekost
„Nu is de nacht der zorgen voorbij; wij blij
ven bij elkander niets zal ons verder scheiden."
„Dat geve God
„De bedwelming der vreugde uitte zich in
vernieuwde kusseu en omhelzingen."
„Nu is mijn hart niet meer als door een
zwaren last gedruktFrederik I" fluisterde zij
hem in het oor „nu weet ik dat gij u buiten
alle gevaar bevindt en ziedat gij niet gewond
zijt.
„Uwe beeltenisHermiuedie ik op mijn
hart draagwas mij een talisman."
„Gij zijt vermetel geweest Frederik en hebt uw
leven te veel bloot gegeven. Ohoe vaak heb
ik gesidderd bij het lezen der berichten van den
strijd
„Nooit heb ik lichtzinnig gehandeld; de gedach
te aan u was mij immer bij
„En toch heeft men u tot kapitein benoemd."
„Omdat ik ais recht soldaat mijG plicht heb
gedaan. Zijn moed niet doen wankelen en ver
metel zich in gevaar begevenzijn twee ver
schillende dingen. De oorlog ligt achter ons
laat ons daarom het tegenwoordige door het ver-
ledene niet verbitteren; neen, Hermine het gevaar
bestaat niet meerWeg met de politiek en
denken wij alleen aan onze liefde en bespreken
wij alleen datgene wat ons na aan het harte
ligt. AchHerminewij moeten ons doel
trachten te bereiken ik kan die onzekerheid niet
langer dragen ook is het onzer onwaardig, dat
wijdoor de duisternis beschuthier in dezen
koepel sluipen alsof wij misdadigers waren. Wij
kunnen en moeten onze liefde voor de wereld
belyden."
(Wordt vervolgd.)
