Nummer 95. Donderdag 26 November 1885. 8e Jaargang.
I
ICN G0DS6ERIGHT.
I
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON.
ANTOON TIELEN,
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
Spanje.
UITGEVER:
Waalwijk.
MISS ETHEL.
DE HUT IN HET BOSCH.
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden f 1,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
nan den Uitgever.
Advertentiön 17 regels f 0,60 daarboven 8 cent per regel;
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsck-
land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Het Willemsfo i:ds heeft eene inteekening ge
opend voor de veivaardiging van een bronzen
borstbeeld van den burgemeester Buis als eeu
blijk van erkenning voor de door hem aau de
Vlaamsche zaak bewezen diensten De bekende
beeldhouwer Jef Lambeaux is met het model-
leeren van dit beeld belast, terwijl Peter Beuoit
en Emmanuel Hiel de compostitie van muziek
en woorden der cantate op zich genomeu hebben,
die bij gelegenheid der aanbieding van voormeld
huldeblijk ten uitvoer zal gebracht worden.
Eveneens als ecu bewijs van erkenning, wardt
voor den 29en dezer een feestmaal in bet „Palais
des Beaux-Arts" georganiseerd door een vijf
honderd Belgische exposanten op de Antwerpsche
tentoonstelling, die de commissie, welke hunne
belangen aldaar behartigd heeftbij deze gele
genheid hunnen dank willen betuigen.
Verschillende bladen maken gewag van de
uitvinding van een nieuw kamw.jrktuig voor het
bewerken van het vlas waardoor in plaats van
40 pet. afval slechts 10 pet. verloren wordt. Dat
deze uitvinding van groot gewicht moet zijn
blijkt uit de hooge som (500.000 fr.) die den
uitvinder een Korlrijksch werkman voor
het afstaan van het brevet voor België alleen is
verleend. Een eerste gevolg van de exploitatie
van dit brevet zal eene aanzienlijke prijsvermin
dering der liunengarens zijn.
't Schijnt toch niet waar te zijn dat de be
ruchte Bailey in Mecheleu gepakt is. Volgens
de Zwitsersche bladen althans is het der Zuricher
politie gelukt de hand te leggen op het individu
dat zich onder den naam van captain Bailey in
België en Frankrijk en onder dien van captain
de Berg in Amsterdam als een ongeëvenaard
brutaal oplichter had doen kennen. Deze gewaande
Smerdis heet in werkelijkheid Melitschko en is
van Teraesvariu Hongarijegeboortig. Te
Belgrado als kassier aau de Servische spoorwe
gen geplaatst had hij zich na eene niet onbe
duidende som aan de hem toevertrouwde kas te
Naar liet Duitsch van G. Wild.
2e HOOFDSTUK.
III.
Kinderloos nu was dit huwelijk niet gebleven,
maar tochde erfgenaam was ook niet gekomen
en de waagschaal was ten gunste van graaf
Francis overgeslagen.
Ook miss Ethel bad hare bijzondere redenen
om zich te verheugen over de niet vervulling
van der. hartewensch haars vadeis; oogenschijnlijic
had zij geen deel genomen aan de te wachten
gebeurtenissen, maar wie haar op dit uur in
hare kamers gezieu had zou wel van meening
veranderd zijn.
De jonge lady was, niettegenstaande het vroege
uur, geheel gekleed.
Een donker wollen kleed omsloot hare slanke
gestalte en hare prachtig zwarte lokken in
zware vlechten opgestoken, omlijstten het schoone
klassiek gevormde hoofd.
Miss Ethel was niet alleen voor haar stond
een schraal mannetjewiens listige oogen be
schermd waren floer een lorgnet, dat hij tus-
schenbeide verschoof als om beter te kunnen
zien.
Op het schoone gelaat der jonge dame tee-
kende zich eene uitdrukking van woeste vreugde;
in hare kleine hand hield zij eene beurs, waaruit
zij eene banknoot nam vau groote waarde, die
zij den voor haar staanden man overreikte.
„Hier, doctor", sprak zij met volle, maar
eenigszins harde stem„hier is de helft van
hebben ontvreemd, ijlings uit de voeten gemaakt.
Naar zijne volledige schuldbekentenis zou de
hoofdcontroleur der Servische spoorwegen by die
ontvreemdingen zijne medewerking verleend heb
ben en is dientengevolge, deze ambtenaar te
Belgrado aangehouden. Het schijnt dat Melitschko
ook te Muncben met goed succes geopereerd
had daar hij alvoreus het Belgische grondge
bied te betreden wegens het ontvreemden van
eene kostbare pelsjas vervolgd werd, een diefstal
die met het oog op den winter zeker eer op
verzachtende omstaudigheden aanspraak kan ma
ken dan de vermolleling van de Medjidlé-orde
of van den kolbak.
Intusschen heeft de artillerie-divisiewier
uitnoodiging de al te geloovige winkeliers in hun
vertrouwen op de authenticiteit van den Servi-
schen kolonel niet weinig versterkt haddeze
laatsten door het betalen der opgelichte waren
schadeloos gesteld.
Brussel schijnt een ruim veld aan te bieden
voor oplichters. Een tweede Bailey heeft zijne
praktijken gedurende veertien dagen uitgeoefend
doch voor hij de stad verliet was hij reeds in
handen der politie. Deze oplichter was een reeds
bejaard heer, van 72 jaar, die onder den naam
vau Stopeuback zijn intrek genomen had in het
hotel „la Ville d'Audenarde" in de Rue de Bra
bant. De beste schotels waren voor hem nau
welijks goed genoeg zoodat hij na verloop van
eukele dagen reeds eeu belaugrijke rekening had
gemaakt. De hotelhouder verheugde zich natuur
lijk in zulk een gast, doch aangenamer nog zou
het voor hem geweest zijn, wanneer hij geld had
gezien. Hij legde eindelijk zijn gast de rekening
.voor en deze gaf hem een wissel van 1000 fr.
op eer. firmawier kantoor aan den Boulevard
Anspach gevestigd was. De hotelhouder had
liever geld gehaddoch besloot eindelijk den
wissel te gaan ii.casseereu. Groot was zijne ont
steltenis toen hij hoordedat de wissel valsch
was maar nog grooter toen bij tehuis komende
vernam dat zijn gast 't hazenpad had gekozen.
Na lang zoeken vond men hem eindelijk in het
„Hotel de Suède" met een servet, lepel en vork
gewapend gereed om het spel opnieuw te be
ginnen. De grijsaard werd daar gearresteerd en
naar de gevangenis gebracht. Den 2deu Novem-
het bedongen loon voor uwe dienstenhet an
dere gedeelte zal sir Francis u geven."
Begeerig strekte de doctor zijne hand naar
het geld uit.
„Wie had dat gedacht," zeide hij, „eei.e zoo
zwakke vrouw, en tweelingen."
„Genoeg daarvan," antwoordde zij koel; „het
kind moet nu verwijderd worden. Zijt gij zeker
dat de oude lletty geen vermoedens heelt
„Onmogelijk missonmogelijk i Toen het
kritieke oogenblik naderde zond ik haar onder
een, voorwendsel de kamer uit, en toen zij te
rugkwam was alles reeds voorbijhet meisje
was daar eu den jongen had mijüe zuster snel
verborgen."
De doctor glimlachte.
Miss Ethel fronste het voorhoofdde ver-
trouwlijkheid van dezen man stond haar bepaald
tegen; maar zoo lang zij hem noodig had moest
zij zich veel laten welgevallen zonder spijt te
toonen.
„Ik dank u, doctor Burton, voor uwen ijver,"
sprak zij op ijskouden toon „maar nu moeten
wij haast maken uwe zuster moet weder naar
de gravin terug. Verlaat gij met het kind on
middellijk het slot; ik zal u door den geheimen
gang uitlaten"; zij nam een grooten wollen doek
en hulde zich daarin, terwijl de doctorzonder
gedruisch te maken, den met donker roode zijde
behangen wand naderde, en denzelven met de
vingers betastte.
liij had de rechte plaats gevonden eene
smalle tapijtendeur opende zich en de dokter
betrad eene groote met kleerkasten gevulde
ruimte.
Voorzichtig opende doctor Burton een dezer
kasten, stapte er in, en klopte zacht tegen den
achterwand.
Een licht geruisch werd hoorbaar, evenals of
er een sleutel werd omgedraaid en de wand der
ber had hij bij een juwelier ook een aantal ju-
weelen mei een valschen wissel op hetzelfde huis
betaald.
Te Watiighem (België) heeft een jongen
van 13 jaar de dienstbode zijner ouders dood
geschoten. Zij had den knaap veertieu dagen
geleden eenige kleine opmerkingen gemaakt over
den hond en de jongen hierover verstoord
had haar reeds verleden week met een geweer
gedreigd. De dienstbode beschouw ie dit als een
grap en sprak niemand hiervan. Bij de tweede
maal is helaas gebleken dat de jongen geen grap
op 'toog had. Onmiddellijk na de misdaad heett
de kleine misdadiger zich met de grootse kalmte
naar gendarmerie begeven om zich gevangeu te
geven.
De politieke en parlementaire crisis heeft eeue
andere wending genomen nadat hei kabinet-
Brisson zijne tanden laat zien. Het wil zich niet
voegen naar het verlangen der radicalen om
amnestie aan alle politieke veroordeelden te
verleenen ever.min als dat wil toegeven aan dec
wenseh der republi'keinsche groep om onmiddellijk
den datum te bepalen waarop het congres zal
bijeenkomen tol verkiezing van een president der
republiek. De heer Brisson blijft bij zijn besluit,
dat eerst over de kredieten iu de kamer gesterad
moet zijn. Hoofdzakelijk betreft dit de reeds
vroeger gevraagde 38 miliioen fr. voor Tonkin
en Madagascar. Het blijkt dus, dat het ministerie
Brisson niet verkiest geduld te worden tot de
presidentsverkiezing heeft plaats gehad en dan
heen te gaan. Bij de behandeling der kredieten
zal de heer Brisson eene verklaring van de kamer
uitlokken om dan naar omstandigheden te han
delen.
Allo raoeielijkheden tusschen Frankrijk en
China zijn uit den weg geruimd. Cogordan, de
Fransche gevolmachtigde is naar Tientsin terug
gekeerd om de onderhandelingen met Li Hung
Chang te hervatten.
Talloos zijn de betuigingen van belang
stelling die Ferdinand de Lesseps ter gelegenheid
van zijn SOsten verjaardag heeft ontvangen. Te
kast schoof langzaam uiteen.
„Zijt gij het, James?" vroeg eene fluisterende
stem.
„Ja Geef snel het kind hier en keer dan
terug naar de gravin geen mensch mag ver
moeden, dat ik nog hier ben."
„Heel goed; hier is het kind."
Een bundei werd den dokter door de opening
toegestoken hij nam denzelve snel in ontvangst
en begaf zich toen weder naar miss Ethel.
Mistress Bell, de zuster des dokters, een klein
rond persoontje met een breed niets zeggend
gefcicht, waarachter zij echtér groote sluwheid
verborgnam een gereed staand glas op, dat
een kalmeerenden drank bevatte, en verliet de
kamer om door den corridor naar de vertrekken
der gravin te gaan.
Terwijl zijne zuster bij de jonge zoo schandelijk
beroofde moeder binnentrad, volgde de dokter
zijne geleidster door verscheidene lange gangen,
die door niemand gebruikt werden daar zij tot
een onbewoond gedeelte behoordenna eene
wandeling vau eenige minuten hadden zij een
poortje bereikt, dat toegang gaf tot het park.
De jonge lady liet den dokter met het ge
roofde uit, en hare lantaarn hoog opheffend om
beter te kunnen zien keerde zij met vaste
schreden naar hare kamers terug.
3e HOOFDSTUK.
Dokter Burton sioeg zijnen wijden mantel
vaster om het pak en ging haastig door de hem
welbekende wegen van het park. Voor een uur
had hij vormelijk in het slot afscheid genomen
en was weggereden, dat wil zeggen, hij had den
weg naar huis ingeslagen, en toen hij zich
veilig achtte voor bespieders, was hij langs eenen
zijweg naar bet slot teruggekeerd.
In de nabijheid van het park had hij zijn
oordeelen, aldus schrijft de Parijsche correspondent
van de Times naar het aantal bloemenruikers
en voorwerpen van kunstdie hem gezonden
zijn door de oorspronkelijke aandeelhouders van
het Suez-kanaal, of door hunne erfgenamen,
welke hunne fortuin aan den tachtigjarige te
danken hebben is dankbaarheid niet eene uit
gestorvene deugd. De Turksche Spaansche
Braziliaansche en Portugeesche gezanten kwamen
hem uit naam van hunnen souverein gelukwen-
schen en de tegenwoordige en de gewezen
onderkoning van Egypte zonden hem per telegraaf
hunne gelukwenschen. Hij zag er frisch en
krachtig uit en wist aan een ieder der tallooze
bezoekers eene andere aardigheid te zeggen dan
die jegens de voorgaanden uit zijn mond was
gevloeid. De gewezen keizerin Eugénie zond een
telegram dat op de eereplaats neergelegd was
daar het door haren invloed wasdat Said-
pacha's bezwaren tegen de concessie aan de
kanaal-maatschappij overwonnen werden. Lord
Palmerston gelijk de Lesseps op zijn verjaardag
zeide (zooals trouwens genoeg bekend was), werkte
hem tegen maar de keizerin wilde het kanaal
tot stand zien komen en zoo werd het eene
der groote gebeurtenissen van de negentiende
eeuw. De tachtigjarige man gaf voorts te kennen,
dat hij nog dacht uil den Atlantischen Oceaan
door het Panema-kanaal naar de Stille Zuidzee
te varen.
Driehonderd wevers in de fabriek van den
heer Gabraud te Saint-Quentin hebben het werk
gestaakt ten gevolge van eene aanzienlijke ver
mindering van het loon. De werklieden zijn
daarop door de straten getrokkenmet eene
zwarte banier aan het hoofd en hebben in ver
schillende woningen de vensterruiten ingeworpen.
EeLigeu hunner zijn in verzekerde bewaring ge
nomen. De troepen hebben aanzegging gekregen
zich in de kazerne gereed te houden. Een piket
soldaten houdt nu de wacht voor de werkplaatsen
van den heer Gabraud.
Het Marrokkaansch gezantschap is Maandag
te Cadix aangekomen en wordt Woensdag hiea
vernacht.
paard aan een boom gebonden en was door eene
kleine deur in den muur in het park gekomen,
waar miss Ethel hem reeds stond te wachten.
Nu legde hij- denzelfden weg af met zijnen
lichten last beladen in de grauwe schemering
schreed hij daar als een spook heen en hij
haastte zich de parkdeur te bereiken om in 't
vrije veld te zijü.
Het kind op zijnen arm verroerde zich Diet
men had het arme schepsel een slaapdrank in
gegeven en het rustte uu zacht en kalm in de
armen van den man, die het voor immer aan
zijn rechtmatig tehuis wilde ontvoeren.
De dokter maakte het geduldig wachtende
paard los cn sproog in den zadel.
Voorzichtig om zich höen ziend reed hij nu
verder, tot hij den grooten boschweg bereikt
had, die uren ver door de streek liep.
Na een rit van een half uur had hij eindelijk
eene boschweide bereikt, aan welker uiteinde zich
eene kleine uit takken, vervaardigde hut bevond.
De dokter bracht den viuger aan den mond
en liet een langgerekt gefluit hoorenuit de
hut werd op dezelfde wijze geantwoord.
I De ruw samengevoegde deur werd geopend
en een hooge mannengestalte in een donkeren
mantel gehuld, verscheen op den drempel.
De dokter knikte.
„Zeer puntig" sprak hij zachtjes voor zich
heen.
Intusschen was het tamelijk licht geworden
de dichte nevel begon op te trekken, en enkele
matte zonnestralen trachtten door de grauwe
wolken heen te dringen.
Snel keerde de wachtende in de hut terug
terwijl de dokier van het paard steeg omeven-
eens naar binnen te gaan.
(Wordt vervolgd.)