Nummer 95. Donderdag 26 November 1885. 8e Jaargang. I ICN G0DS6ERIGHT. I Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. FEUILLETON. ANTOON TIELEN, BUITENLAND. Belgie. Frankrijk. Spanje. UITGEVER: Waalwijk. MISS ETHEL. DE HUT IN HET BOSCH. Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden f 1,00. Franco per post door het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden nan den Uitgever. Advertentiön 17 regels f 0,60 daarboven 8 cent per regel; groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsck- land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. Het Willemsfo i:ds heeft eene inteekening ge opend voor de veivaardiging van een bronzen borstbeeld van den burgemeester Buis als eeu blijk van erkenning voor de door hem aau de Vlaamsche zaak bewezen diensten De bekende beeldhouwer Jef Lambeaux is met het model- leeren van dit beeld belast, terwijl Peter Beuoit en Emmanuel Hiel de compostitie van muziek en woorden der cantate op zich genomeu hebben, die bij gelegenheid der aanbieding van voormeld huldeblijk ten uitvoer zal gebracht worden. Eveneens als ecu bewijs van erkenning, wardt voor den 29en dezer een feestmaal in bet „Palais des Beaux-Arts" georganiseerd door een vijf honderd Belgische exposanten op de Antwerpsche tentoonstelling, die de commissie, welke hunne belangen aldaar behartigd heeftbij deze gele genheid hunnen dank willen betuigen. Verschillende bladen maken gewag van de uitvinding van een nieuw kamw.jrktuig voor het bewerken van het vlas waardoor in plaats van 40 pet. afval slechts 10 pet. verloren wordt. Dat deze uitvinding van groot gewicht moet zijn blijkt uit de hooge som (500.000 fr.) die den uitvinder een Korlrijksch werkman voor het afstaan van het brevet voor België alleen is verleend. Een eerste gevolg van de exploitatie van dit brevet zal eene aanzienlijke prijsvermin dering der liunengarens zijn. 't Schijnt toch niet waar te zijn dat de be ruchte Bailey in Mecheleu gepakt is. Volgens de Zwitsersche bladen althans is het der Zuricher politie gelukt de hand te leggen op het individu dat zich onder den naam van captain Bailey in België en Frankrijk en onder dien van captain de Berg in Amsterdam als een ongeëvenaard brutaal oplichter had doen kennen. Deze gewaande Smerdis heet in werkelijkheid Melitschko en is van Teraesvariu Hongarijegeboortig. Te Belgrado als kassier aau de Servische spoorwe gen geplaatst had hij zich na eene niet onbe duidende som aan de hem toevertrouwde kas te Naar liet Duitsch van G. Wild. 2e HOOFDSTUK. III. Kinderloos nu was dit huwelijk niet gebleven, maar tochde erfgenaam was ook niet gekomen en de waagschaal was ten gunste van graaf Francis overgeslagen. Ook miss Ethel bad hare bijzondere redenen om zich te verheugen over de niet vervulling van der. hartewensch haars vadeis; oogenschijnlijic had zij geen deel genomen aan de te wachten gebeurtenissen, maar wie haar op dit uur in hare kamers gezieu had zou wel van meening veranderd zijn. De jonge lady was, niettegenstaande het vroege uur, geheel gekleed. Een donker wollen kleed omsloot hare slanke gestalte en hare prachtig zwarte lokken in zware vlechten opgestoken, omlijstten het schoone klassiek gevormde hoofd. Miss Ethel was niet alleen voor haar stond een schraal mannetjewiens listige oogen be schermd waren floer een lorgnet, dat hij tus- schenbeide verschoof als om beter te kunnen zien. Op het schoone gelaat der jonge dame tee- kende zich eene uitdrukking van woeste vreugde; in hare kleine hand hield zij eene beurs, waaruit zij eene banknoot nam vau groote waarde, die zij den voor haar staanden man overreikte. „Hier, doctor", sprak zij met volle, maar eenigszins harde stem„hier is de helft van hebben ontvreemd, ijlings uit de voeten gemaakt. Naar zijne volledige schuldbekentenis zou de hoofdcontroleur der Servische spoorwegen by die ontvreemdingen zijne medewerking verleend heb ben en is dientengevolge, deze ambtenaar te Belgrado aangehouden. Het schijnt dat Melitschko ook te Muncben met goed succes geopereerd had daar hij alvoreus het Belgische grondge bied te betreden wegens het ontvreemden van eene kostbare pelsjas vervolgd werd, een diefstal die met het oog op den winter zeker eer op verzachtende omstaudigheden aanspraak kan ma ken dan de vermolleling van de Medjidlé-orde of van den kolbak. Intusschen heeft de artillerie-divisiewier uitnoodiging de al te geloovige winkeliers in hun vertrouwen op de authenticiteit van den Servi- schen kolonel niet weinig versterkt haddeze laatsten door het betalen der opgelichte waren schadeloos gesteld. Brussel schijnt een ruim veld aan te bieden voor oplichters. Een tweede Bailey heeft zijne praktijken gedurende veertien dagen uitgeoefend doch voor hij de stad verliet was hij reeds in handen der politie. Deze oplichter was een reeds bejaard heer, van 72 jaar, die onder den naam vau Stopeuback zijn intrek genomen had in het hotel „la Ville d'Audenarde" in de Rue de Bra bant. De beste schotels waren voor hem nau welijks goed genoeg zoodat hij na verloop van eukele dagen reeds eeu belaugrijke rekening had gemaakt. De hotelhouder verheugde zich natuur lijk in zulk een gast, doch aangenamer nog zou het voor hem geweest zijn, wanneer hij geld had gezien. Hij legde eindelijk zijn gast de rekening .voor en deze gaf hem een wissel van 1000 fr. op eer. firmawier kantoor aan den Boulevard Anspach gevestigd was. De hotelhouder had liever geld gehaddoch besloot eindelijk den wissel te gaan ii.casseereu. Groot was zijne ont steltenis toen hij hoordedat de wissel valsch was maar nog grooter toen bij tehuis komende vernam dat zijn gast 't hazenpad had gekozen. Na lang zoeken vond men hem eindelijk in het „Hotel de Suède" met een servet, lepel en vork gewapend gereed om het spel opnieuw te be ginnen. De grijsaard werd daar gearresteerd en naar de gevangenis gebracht. Den 2deu Novem- het bedongen loon voor uwe dienstenhet an dere gedeelte zal sir Francis u geven." Begeerig strekte de doctor zijne hand naar het geld uit. „Wie had dat gedacht," zeide hij, „eei.e zoo zwakke vrouw, en tweelingen." „Genoeg daarvan," antwoordde zij koel; „het kind moet nu verwijderd worden. Zijt gij zeker dat de oude lletty geen vermoedens heelt „Onmogelijk missonmogelijk i Toen het kritieke oogenblik naderde zond ik haar onder een, voorwendsel de kamer uit, en toen zij te rugkwam was alles reeds voorbijhet meisje was daar eu den jongen had mijüe zuster snel verborgen." De doctor glimlachte. Miss Ethel fronste het voorhoofdde ver- trouwlijkheid van dezen man stond haar bepaald tegen; maar zoo lang zij hem noodig had moest zij zich veel laten welgevallen zonder spijt te toonen. „Ik dank u, doctor Burton, voor uwen ijver," sprak zij op ijskouden toon „maar nu moeten wij haast maken uwe zuster moet weder naar de gravin terug. Verlaat gij met het kind on middellijk het slot; ik zal u door den geheimen gang uitlaten"; zij nam een grooten wollen doek en hulde zich daarin, terwijl de doctorzonder gedruisch te maken, den met donker roode zijde behangen wand naderde, en denzelven met de vingers betastte. liij had de rechte plaats gevonden eene smalle tapijtendeur opende zich en de dokter betrad eene groote met kleerkasten gevulde ruimte. Voorzichtig opende doctor Burton een dezer kasten, stapte er in, en klopte zacht tegen den achterwand. Een licht geruisch werd hoorbaar, evenals of er een sleutel werd omgedraaid en de wand der ber had hij bij een juwelier ook een aantal ju- weelen mei een valschen wissel op hetzelfde huis betaald. Te Watiighem (België) heeft een jongen van 13 jaar de dienstbode zijner ouders dood geschoten. Zij had den knaap veertieu dagen geleden eenige kleine opmerkingen gemaakt over den hond en de jongen hierover verstoord had haar reeds verleden week met een geweer gedreigd. De dienstbode beschouw ie dit als een grap en sprak niemand hiervan. Bij de tweede maal is helaas gebleken dat de jongen geen grap op 'toog had. Onmiddellijk na de misdaad heett de kleine misdadiger zich met de grootse kalmte naar gendarmerie begeven om zich gevangeu te geven. De politieke en parlementaire crisis heeft eeue andere wending genomen nadat hei kabinet- Brisson zijne tanden laat zien. Het wil zich niet voegen naar het verlangen der radicalen om amnestie aan alle politieke veroordeelden te verleenen ever.min als dat wil toegeven aan dec wenseh der republi'keinsche groep om onmiddellijk den datum te bepalen waarop het congres zal bijeenkomen tol verkiezing van een president der republiek. De heer Brisson blijft bij zijn besluit, dat eerst over de kredieten iu de kamer gesterad moet zijn. Hoofdzakelijk betreft dit de reeds vroeger gevraagde 38 miliioen fr. voor Tonkin en Madagascar. Het blijkt dus, dat het ministerie Brisson niet verkiest geduld te worden tot de presidentsverkiezing heeft plaats gehad en dan heen te gaan. Bij de behandeling der kredieten zal de heer Brisson eene verklaring van de kamer uitlokken om dan naar omstandigheden te han delen. Allo raoeielijkheden tusschen Frankrijk en China zijn uit den weg geruimd. Cogordan, de Fransche gevolmachtigde is naar Tientsin terug gekeerd om de onderhandelingen met Li Hung Chang te hervatten. Talloos zijn de betuigingen van belang stelling die Ferdinand de Lesseps ter gelegenheid van zijn SOsten verjaardag heeft ontvangen. Te kast schoof langzaam uiteen. „Zijt gij het, James?" vroeg eene fluisterende stem. „Ja Geef snel het kind hier en keer dan terug naar de gravin geen mensch mag ver moeden, dat ik nog hier ben." „Heel goed; hier is het kind." Een bundei werd den dokter door de opening toegestoken hij nam denzelve snel in ontvangst en begaf zich toen weder naar miss Ethel. Mistress Bell, de zuster des dokters, een klein rond persoontje met een breed niets zeggend gefcicht, waarachter zij echtér groote sluwheid verborgnam een gereed staand glas op, dat een kalmeerenden drank bevatte, en verliet de kamer om door den corridor naar de vertrekken der gravin te gaan. Terwijl zijne zuster bij de jonge zoo schandelijk beroofde moeder binnentrad, volgde de dokter zijne geleidster door verscheidene lange gangen, die door niemand gebruikt werden daar zij tot een onbewoond gedeelte behoordenna eene wandeling vau eenige minuten hadden zij een poortje bereikt, dat toegang gaf tot het park. De jonge lady liet den dokter met het ge roofde uit, en hare lantaarn hoog opheffend om beter te kunnen zien keerde zij met vaste schreden naar hare kamers terug. 3e HOOFDSTUK. Dokter Burton sioeg zijnen wijden mantel vaster om het pak en ging haastig door de hem welbekende wegen van het park. Voor een uur had hij vormelijk in het slot afscheid genomen en was weggereden, dat wil zeggen, hij had den weg naar huis ingeslagen, en toen hij zich veilig achtte voor bespieders, was hij langs eenen zijweg naar bet slot teruggekeerd. In de nabijheid van het park had hij zijn oordeelen, aldus schrijft de Parijsche correspondent van de Times naar het aantal bloemenruikers en voorwerpen van kunstdie hem gezonden zijn door de oorspronkelijke aandeelhouders van het Suez-kanaal, of door hunne erfgenamen, welke hunne fortuin aan den tachtigjarige te danken hebben is dankbaarheid niet eene uit gestorvene deugd. De Turksche Spaansche Braziliaansche en Portugeesche gezanten kwamen hem uit naam van hunnen souverein gelukwen- schen en de tegenwoordige en de gewezen onderkoning van Egypte zonden hem per telegraaf hunne gelukwenschen. Hij zag er frisch en krachtig uit en wist aan een ieder der tallooze bezoekers eene andere aardigheid te zeggen dan die jegens de voorgaanden uit zijn mond was gevloeid. De gewezen keizerin Eugénie zond een telegram dat op de eereplaats neergelegd was daar het door haren invloed wasdat Said- pacha's bezwaren tegen de concessie aan de kanaal-maatschappij overwonnen werden. Lord Palmerston gelijk de Lesseps op zijn verjaardag zeide (zooals trouwens genoeg bekend was), werkte hem tegen maar de keizerin wilde het kanaal tot stand zien komen en zoo werd het eene der groote gebeurtenissen van de negentiende eeuw. De tachtigjarige man gaf voorts te kennen, dat hij nog dacht uil den Atlantischen Oceaan door het Panema-kanaal naar de Stille Zuidzee te varen. Driehonderd wevers in de fabriek van den heer Gabraud te Saint-Quentin hebben het werk gestaakt ten gevolge van eene aanzienlijke ver mindering van het loon. De werklieden zijn daarop door de straten getrokkenmet eene zwarte banier aan het hoofd en hebben in ver schillende woningen de vensterruiten ingeworpen. EeLigeu hunner zijn in verzekerde bewaring ge nomen. De troepen hebben aanzegging gekregen zich in de kazerne gereed te houden. Een piket soldaten houdt nu de wacht voor de werkplaatsen van den heer Gabraud. Het Marrokkaansch gezantschap is Maandag te Cadix aangekomen en wordt Woensdag hiea vernacht. paard aan een boom gebonden en was door eene kleine deur in den muur in het park gekomen, waar miss Ethel hem reeds stond te wachten. Nu legde hij- denzelfden weg af met zijnen lichten last beladen in de grauwe schemering schreed hij daar als een spook heen en hij haastte zich de parkdeur te bereiken om in 't vrije veld te zijü. Het kind op zijnen arm verroerde zich Diet men had het arme schepsel een slaapdrank in gegeven en het rustte uu zacht en kalm in de armen van den man, die het voor immer aan zijn rechtmatig tehuis wilde ontvoeren. De dokter maakte het geduldig wachtende paard los cn sproog in den zadel. Voorzichtig om zich höen ziend reed hij nu verder, tot hij den grooten boschweg bereikt had, die uren ver door de streek liep. Na een rit van een half uur had hij eindelijk eene boschweide bereikt, aan welker uiteinde zich eene kleine uit takken, vervaardigde hut bevond. De dokter bracht den viuger aan den mond en liet een langgerekt gefluit hoorenuit de hut werd op dezelfde wijze geantwoord. I De ruw samengevoegde deur werd geopend en een hooge mannengestalte in een donkeren mantel gehuld, verscheen op den drempel. De dokter knikte. „Zeer puntig" sprak hij zachtjes voor zich heen. Intusschen was het tamelijk licht geworden de dichte nevel begon op te trekken, en enkele matte zonnestralen trachtten door de grauwe wolken heen te dringen. Snel keerde de wachtende in de hut terug terwijl de dokier van het paard steeg omeven- eens naar binnen te gaan. (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1885 | | pagina 1