Nummer 7.
Zondag 24 Januari 1886.
9e Jaargang.
t
EEN GODSGERICHT.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
BEKENDMAKING,
FEUILLETON.
ANTOON TIELEN
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
UITGEVER:
Waalwijk.
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterïag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden j 1,00.
Franco per post door het geheele rijk 1,15.
Brieven, ingezonden stukken, gelden e>z., franco te zenden
aan den Uitgever.
Advertentiën 17 regels f 0,60 daarboven 8 cent per regel
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Burgemeester en wethouders der gemeente
Waalwijk gelet op de artt. 26 en 99 der wet
van 19 Augustus 1861 [staatsblad no 72], brergen
ter kennis der belanghebbenden, dat het inschrij
vingsregister en de alphabetische lijst derlotdin-
gen voor de lichting der nationale militie over
het jaar 1886ter secretarie dezer gemeente ter
lezing zal liggen van den 24 tot 31 Januari i. s.
van des voormiddags 9 tot des middags 12 tre,
zullende een ieder, die daartegen bezwaren mccht
hebben in te brengen, dezelve gedurende het
voormelde tijdstip, bij een aan den heer com
missaris des konings gericht, op ongezegeld pader
geschreven verzoekschriftbij den burgemefeter
dezer gemeente kunnen indienen.
Waalwijk, den 23 Januari 1886.
Burgemeester en wethouders voorn.
De burgemeester,
Dr. DE HAAN l.b.:
De secretaris,
F. W. VAN LIEMPTJ
In de afdeelingen der Belgische kamer van
afgevaardigden hebben 45 leden voor en 27
tegen het ontwerp betreffenden de invoerreclien
op granen en vee gestemd terwijl 8 leden :ich
van stemming onthielden.
Vrijdag a. s. komt het correctioneele geciing
tegen den vermaarden burggraaf Dupleix de
Cadignan in de openbare zitting in behandeling.
Het schandaalzuchtige publiek zal daarbij zecer
niet ontbreken en nu reeds spitst men zichop
allerlei pikante onthullingen. De ambtgenoöen
van den heer Van der Smissen hebben niar
men zegteenstemmig beslistdat er zejier
thans nog geene enkele reden bestaatwaarim
hij zijn mandaat zou moeten neerleggen. Vehn
echter hopendat het proces-Cadignan hen
daartoe zal noodzaken niet om zijn persoon.of
Naar liet Duitsch van G. Wild.
13e HOOFDSTUK.
HET HUWELIJK.
XV.
Hij was een gewetenloos man, die reeds menig»
zonde op zijne rekening hadmaar, toen hi
uit 's graven mond vernomen had, dat Minui
Henry's gade zoude worden, was zijn gewetei
toch in verzet gekomen, en hij had reeds e;
over nagedachthoe hij dezen heilloozen echi
zou kunnen verhinderen. Maar de waarheid
zeggen dat beteekende eene misdaad bekennen,
en daartoe had dr. Burton toch niet kunnen
besluiten. Wel was hij reeds een oud man, die
met eenen voet in het graf stond, maar hij
wenschte toch den korten tijddie hem nog
was toegedachtkalm en aangenaam door te
brengen. In dien zin trachtte hij ook op Ethel
te werken door te zeggen, dat hij schriftelijk
eene openlijke bekentenis zijner schuld wilde
afleggen deze kon men dan na zijnen dood den
graaf ter hand stellen maar Ethel liet zich niet
vangen.
„Als gij mij niet wilt zeggen waar zich thani
de werkelijke erfgenaam ophoudt, goed, dan g«
ik alleen naar den graaf", sprak zij vastbesloten
„maar dan acht ik mij ook in geen enkel opzich
gebonden ik zal uwe schuld aan de misdaac
zoo klaar bewijzen als die van mij zelve, en
uwe straf zal niet uitblijven."
Zij sprak op zoo beslisten toon, dat de dokte]
niet meer kou twijfelen, dat zij hare bedreigin
gen zou uitvoeren.
„Ik zal met u naar het slot gaan", zeide hif
eindelijk „maar geen overijling, mylady, en laB'
mij eerst spreken."
„Ga dan zonder dralen met mij mede", dronj
om die ééne stem in de groote clericale partij
van de kamer, maar omdat eene nieuwe verkiezing,
die met groote meerderheid een liberalen candi-
daat den opengevallen zetel deed innemen aan
het toch reeds niet sterke prestige der „onafhan
kelijke" vertegenwoordigers vau Brussel een
gevoeligen knak zou geven.
Aan het zuider station te Brussel stond
een rijtuig gereed om weg te rijden. De koetsier
had op den bok een kistje met 6576 francs, dat
hem verhinderde langs den gewonen kant den
bok te beklimmen zoodat hij het rijtuig moest
omloopen. Terwijl hij achter het rijtuig omging,
heeft een behendige dief bet kistje gestolen.
Niemand zelfs niet de politieageutdie eenige
stappen van daar op post stond, had den diefstal
bemerkt.
Een ergerlijk geval van „gerechtelijke dwaling"
en nog veel ergerlijker menschelijke koppigheid
is te Schaerbeek bij Brusselontdekt.
Verleden jaar werd een der knechts van een
lederfabrikant aldaar beschuldigd van een diefstal
van twaalf huiden en door de rechtbank ver
oordeeld tot twee maanden gevangenisstraf en
een boete van 50 francs. Maar drie dagen na
de uitspraak van dat vonnis kwamen de vermiste
huiden terechten bleek dus zonneklaar dat de
knecht onschuldig was.
In plaats van nu den veroordeelde terstond in
zijn eer te doen herstellen beval de fabrikaut
zijn bedienden die van de zaak wisten stipte
geheimhouding. Hij liet den knecht zijn straf
uitzitten en zag niet om naar diens vrouw en
kinderen die ondertusschen gebrek leden.
De arme werkman kwam uit de gevangenis
maar was voor goed geschandvlekt. Hij zou dat
ook gebleven zijn, als niet onlangs een ontslagen
bediende van de fabriek de zaak ruchtbaar ge
maakt had.
Er werd nu een gerechtelijk onderzoek inge
steld dat de juistheid van de vermelde feiten
aantoonde, 't Is te hopen, dat er termen gevon
den worden om het slechte gedrag van den
fabrikant streng te straffen.
Ethel aan „ik wil alles verdragen om Wiliou's
hoop vernietigd te zien."
Doctor Burton gaf toe en reisde met Ethel
naar het slot Neville.
Bij het 'aatste spoorwegstation namen zij een
rijtuig, om in weerwil der invallende duisternis
hunnen tocht voor.t te zetten.
Onderweg overviel hen het onweder. Doctor
Burtor. was half dood van angst maar Ethel
behield geheel hare tegenwoordigheid van geest.
Zij vreesd3 de verschrikkingen des doods niet;
slechts eene zaak beangstigde haar, dat zij zou
kunnen omkomen, alvorens het slot Neville te
hebben bereikt en eene volledige bekentenis
harer schuld te hebben afgelegd.
Hare vrees zou maar te spoedig vervuld worden.
Door den donder en den bliksem schuw ge
worden, vlogen de paarden als de stormwind
voort het gillende hulpgeroep van dr. Burton
.verd op den eenzamen straatweg door niemand
gehoord, en den volgenden morgen vond men
naast het vernielde rijtuig, niet ver van het slot
Neville, twee lijkendat van den koetsier en
dat van Ethel.
Doctor Burton leefde nog, maar hij was zwaar
gekwetst. Met zwakke stem verzocht hij bij
graaf Neville gebracht te worden en hij verschrok
hevig, als men hem zeide, dat de graaf nog maar
eenige uren meer zoude te leven hebben.
„Breng mij onmiddellijk tot hem, ik heb hem
een gewichtig geheim mede te deelen", riep
Burton ontzet„vlug, vlug, eer het met mij en
hem gedaan is."
Men voldeed aan zijn verlangen en droeg den
zwaargewonden ouden man naar de kamer, waar
de graaf op sterven lag.
De graaf lag daar met halfgesloten oogen
Henry's hand in de zijne houdende. Aan het
voeteinde lagen de gravin en Minnie schreiend
neergeknield.
Doctor Burton richtte zich met moeite op.
„Graaf Neville", sprak hij op plcchtigen toon,
vhoor mijne bekentenis."
De Belgische Société d'économie politique
heeft Zondag, onder voorzitteischap van den heer
Lehardy de Beaulieu, het voorstel der Nyvelsche
afgevaardigden tot het htffen van een invoer
recht op vee en geslachttot het onderwerp
harer beraadslagingen gemaakt, of juister mis
schien onder h.it gewicht van het aantal ar
gumenten daartegen verpletterd. Prof. Denis,
hoogleeraar aan de universiteit van Brussel, leidde
het onderwerp in, en betoogde hoe nadeelig zulk
eer.e belasting vooral is voor de mindeae klassen,
welke wegens de lage loonen en de slapte in
handel en nijverheid toch reeds meer dan vroeger
de vleeschvoeding moesten missen. Uit dit
oogpunt beschouwd behoorde het voorstel van
den heer Dumout c. s. eigenlijk te heeten de
belasting op het arbeidsvermogen.
Uit hetzelfde oogpunt werd de zaak ook nog
behandeld door den heer Devergniesdie als
secretaris der Brusselsche coöperatieve vereeniging
door cijfers kon aantoonen, hoe de te verwachten
stijging der vleeschprijzen niet beoordeeld moest
worden naar hetgeen de gegoede standen voor
het vleesch prima qualiteit betalenmaar naar
de veel grooter consumptie van het vleesch van
mindere soortden afvalenz. Het verbruik
hiervan istengevolge van de slechte tijden
reeds zeer verminderd en wordt nu nog het
vee belastdan ligt het voor de handdat die
belasting bet zwaarste drukt op het minste vleesch,
zooals ook b.v. bij de tabaksbelasting de slechtste
sigaren het hoogst belast zijn daar de belasting
niet naar de waardemaar naar het gewicht
betaald wordt. Het gevolg zou dus zijn dat
in plaats dat het vleeschverbruikdat thans
reeds verminderd is zou toenemen de nieuwe
belasting dit nuttige voedsel nog langer buiten
het bereik der mingegoeden zou houden. En
hoewel het volkomen ondenkbaar is, wat de heer
Dumont verzekertdat de vleeschprijzen niet of
althans zeer weinig zouden stijgen, zou eenvoudig
het doel der. belasting aan niet bereikt zijn
namelijk de nationale veeteelt niet bevorderd en
tegen buitenlandsche concurrentie niet beveiligd
zijn zoodat dan de vetweiders gesteund door
De graaf spalkte zijne oogen wijd open en zag
den spreker aan hij had hem herkend.
„Voor twintig jaren", aldus vervolgde Burton,
werden u uit uwe echtgenoote twee kinderen
geboreu, eene dochter en een zoon...."
Een gil onderbrak hem, de gravin was opge
sprongen en liep op hem toe.
„Een zoon, ik had een zoon 1" riep zij onder
een stroom van tranen.
„Hier is hij 1"
„Mijn zoon, mijn zoon fluisterde graaf Ne
ville, zijne brekende oogen met eene uitdrukking
van onuitsprekelijke zaligheid op den jongen
man slaande, „mijn zoon, mijn zoon I" herhaal
de hij met steeds zwakker wordende stem zijne
laatste krachten verzamelende sloeg hij zijue
armen om Henry's hals en riep nogmaals „mijn
zoon, mijn vurig beminde zoon."
Vervolgens strekte hij zijne koude hand uit
naar de gravin en zijne dochter.
„Vergeving, vergeving 1" kermde hij.
Nog eenen blik van onuitsprekelijke liefde
sloeg hij op den geliefden zoon, dan liet hij
moede het hoofd zinken om voor immer te
ontslapen.
Doctor Burton leefde nog eenige dagen en
herstelde in zooverre, dat hij nog eene omstan
dige bekentenis konde afleggen.
Hij had nog brieven van Wilton en Ethel,
die duidelijk hun aandeel in de schuld,bewezen.
Inplaats van den knaap naar de zigeunerbende
te brengen, had dr. Barton hem ter verpleging
gegeven aan een boschwachter, wien juist een
kind gestorven was.
Daar vond graaf Neville den jongen, en
was het instinkt des harten of Gods beschikkiug
hij nam het kind onder zijne hoede en zorgde
voor hetzelve zooals alleen een liefhebbend
vader doen kan.
De bezorgdheid om den lieveling zijns harten
alle mogelijke voordeelen te verzekeren had hem
zelfs er toe gebracht hem Minnie tot vrouw te
willen geven, en had God niet te rechter tijd
de grondeigenaren, die alleen daardoor de pachten
weder zouden kunnen zien stijgen verhooging
der rechten eischen zouden.
Generaal De Courcy is du bepaaldelijk ontslagen
als commandant der Fransche strijdkrachten in
Ancam en Tonkin. Generaal Warnet zal hem
vervangen en mogelijk beter in staat zijn de
verschillende regeeringen die elkaar in Frankrijk
plegen af te wisselen te voldoen.
In de kamer heeft Rochefort een voorstel
ingediend strekkende tot het verleenen van
amnestie aan de gevangenen, die geen gratie ge
kregen hebben. Hij vroeg daarvoor de urgentie,
welke de miuister Goblet bestreeddaar de
misdrijven gepleegd door hen die Rochefort op
het oog heeftvergrijpen zijn tegen het gemeene
recht. De urgentie van het voorstel werd niet
temin met 251 tegen 248 stemmen uitgesproken.
De heer Develledoor de commissie voor
het tarief van in- en uitgaande rechten gehoord,
heeft als zijne zienswijze te kennen gegeven, dat
er tot geene nieuwe verhooging van rechten op
granen en vee behoort te worden overgegaan
voordat men nauwkeurig bekend is met de ge
volgen der invoerrechten die in de vorige zitting
zijn vastgesteld.
Omtrent de mooi denaars van den prefect
Barrcmedie is begraven is bij de politie nog
niets bekend. In het rapport van den controleur-
generaal wordt gezegddat de brigadier der
gendarmerie te Maison-Laflite en de politiebeamb
te die den nachtdienst vervulde ia het bureau
van den commissaris van het station St. Lazare
te Parijs hun plicht niet hebben gedaan. Toen
het bericht door den stationschef van Maison-
Laflite werd vernomen gaf hij er onmiddellijk
den brigadier der gendarmerie kennis van die
nu onmiddellijk had moeten telegrafeeren. Daar
hij echter het telegraafkantoor gesloten vond
verzuimde hij den directeurwaartoe hij het
recht hadte wekken. De depêchedie de
gericht, dan zouden broeder en zuster door den
band des huwelijks vereenigd zijn geworden.
Francis Wilton werd te Pa-ijs aangehouden,
en, daar hij zoovele bewijzen tegen zich zag,
legde bij ook eene volledige bekentenis af.
Op den moigen dat hij als schuldig veroor
deeld zoude wordeuvond men hem dood in
zijne celeen beroerte had een einde aan zijn
leven gemaakt.
Henri was nu de onbetwistbare erfgenaam
van de bezittingen der Neville's.
Een zijner eerste handelingen als hoofd der
familie was lot lord Oswald te gaan en hem om
zijne vriendschap te verzoeken, want Minnie had
haren broeder vrijmoedig hare liefde voor den
jongen lord medegedeeld.
De slagdien graaf Neville in zijnen toorn
den jongen man had toegebracht, was gelukkig
zonder ernstige gevolgen gebleven, ofschoon lord
Oswald eenige weken het bed had moeten
houden.
Het strenge beheer in het slot nam nu een
einde en een mild vriendelijk heer nam de plaats
in van den somberen gebieder.
Alles in het slot herleefde en de gravin, die
arme lijderes, zag eenen vriendelijken, door de
liefde harer kinderen gelukkigen ouderdom te
gemoei.
Na verloop van ruim een jaar, toen al de
duistere schaduweD van een droevig verleden
verdwenen waren, had er weder eene feestelijk
heid iu de slotkapel plaats.
Maar nu was liet geen donkere onweersnacht,
vol storm, schrik en ontzetting. Eene heldere
vriendelijke voorjaarszon lachte door de groote
boogvensters op twee gelukkige paren neder,
want lord Oswald's zuster legde hare hand in
die van graaf Neville, op denzelfden dag, dat
haar broeder Minnie ten altaar voerde.
EINDE.
