Nummer 5. Zondag 16 Januari 1887. 10e Jaargang. o 11 muj 111 iuuj AJ Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. ANTOON TIELEN, liSJ ÏTENLAND. Belgie. Frankrijk. UITGEVER: Waalwijk. STAAT VAN BRIEVEN HET KIND. Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden J 1,00. Franco per post door het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Advertentiën 17 regels J 0,60 daarbo/eu 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, •worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch- land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. geadresseerd aan onbekenden. Verzonden gedurende de le helft var. Nov. Van Waalwijk. Mej. J. Frankfort Bendien Amsterdam. Kunnende de brieven door tussclienkomst van het postkantoor terugbekomen worden. De directeur, BAGGERMAN. Er is op aarde niets zoo reinzoo liefe lijk en toch zoo machtig als het kind, leunende, aan den boezem zijner moeder, omgeven door den moederarm en zich lavende en sterkende met haar leven de onschuld gedekt door de vleugels der liefde zij kan nog de sprankjes deugd doen opgloren in het verdorven hartvoor haar deinst de beul, de barbaar ontzet terug, en zelfs het ongetemde dier in de wildernis, dorstig naar bloed, wijkt voor den blik eener moeder die haar kind ziet bedreigd. De onschuld met de liefde wat gaat er boven in schuldelooze teederheid en veelvermogende macht beide Gelukkig kind! Onbewust van wat het volgend leven u geven zal, wenscht ge groot en sterk te zijn als uw vader, en gemerkt niet eens, met hoeveel welgevallen de man van jaren u gadeslaat in uw dartel spel, veel minder, hoe hij, u ziende, met blijde herinnering terugdenkt aan zijne, helaas! voor immer vervlogene kindsheidGelukkig kind! Als er gezegd wordt: //het leven is een stap naar het graf", dan wordt daar mee toch wel het allerminst u w leeftijd bedoeldwie denkt er aan sterven onder u, terwijl ge zingend en schaterend in uw we reldje rondzwiert met. gloeiende wangen en tintelende oogjes? Als er gezegd wordt: „het leven is een droom", dan antwoordt ge door uw onschuldig spel„wel mogelijkmaar dan toch een blijde!" Als er gezegd wordt: MM I r----WJfiïen vol kinderlijke verbazing en zoudt den pessimist wel willen vragen, of alles daar boven wel pluis bij hem was. „Beminnelijk kind, speel, nuttig u deez' dagen Want 's waerelds grootheid schaft, aan ons 't genoegen niet, Dat door uw houten wagen En door uw kaartenhuis geschiedt." Zoo zong Willem van Haren, de eenmaal hooggeachte en invloedrijke edelman, die met den hoogstgeplaatsten persoon in Nederland jaren achtereen vertrouwelijk had omgegaan, in zijn schoon lyrisch gedicht, „het men- schelijk leven", waarvan hij walgde, behalve van dat tijdperk, waarin de mensch nog kind is. Wij leven snel, met ongeduldigen haast mogen we zeggen, en het tegenwoordig op voedingsstelsel van vroegtijdige veelweterij onze uithuizigheid de behoefte aan steeds scherpere prikkels van genot, de niet te bevredigen nieuwsgierigheidde onrust en het verlangen naar gestadige afwisseling in de genoegens dat alles heeft er toe geleid het tijdperk der kindsheid zooveel mogelijk te verkorten en van onze knapen en meisjes onnatuurlijke mannetjes en vrouwtjes te ma ken. Kinderen van 14', 15 en 16 jaren, de echte Hollandsche kinderen van Hildebrand, worden met den dag zeldzamer Dat is treurig voor hen zeiven treurig ook voor het geslachtdat hen zal opvolgen. Ziet hoe velen onzer knapen van nauwelijks hon derd maanden oud, meer verlangen naar een sigaar dan naar een koeketi vergelijkt ze dan met de jongeren van vroeger die van vader verlof kregen om te rooken als ze „geloot hadden!" Een kleinigheid? Op zich zelve genomen jamaar met het oog op de lichamelijke en vooral ook op de ze delijke gevolgen, is zoo iets ernstig genoeg, om de vraag te wettigen of het pas geeft, is niet zeldzaam, onder de werkende kinderen meevoeren naar een herberg, zeker niet met de bedoeling om ze vroegtijdig te gewennen aan den smook en rook zulke lokalen eigen, maar welken redelijken grond zouden zij dan wel kunnen aanvoeren voor deze hunne handelwijze? Uitspanning? Een onbedorven kind vindt die daar wel het allerminst, en bovendien hoort en ziet het op die plaats menigminaal zaken welke het noch dienstig, noch wenschelijk kunnen zijn: de vrije natuur en de frissche buitenlucht in het midden van zijn makkertjes, die krij gertje spelen ziedaar de atmosfeer waarin het zich b iwegeu moetzich bewegen wil zoolang het nog werkelijk kind is. En wat te zeggen van sommigendie hun kroost reeds in de prille jeugd jenever laten proeven, en er genoegen of trots in schijnen te vinden, wanneer een kuaap het zoover brengt, dat bij een glas van dien drank misschien later voor hein doodelijk vergif in één teug kan „naar binnen slaan" zonder dat hem het water uit de oogen loopt Het is schandelijk dom. Hoe menigmaal wordt op de publieke wegen ons oor niet pijnlijk getroffen, wanneer over de lippen van kinderenwoorden en uitdrukkingen vloeienwelke men alleen verwachten zou te hooreu uit den mond van onbeschofte of diepgezonken wezens Wat is het stuitend bovenal de onschuld te hooren vloekeu wat is het walgelijk en onnatuurlijk om der kinderen mond den vuilen droesem te zien van ontuchtige taalen wat een ellendeling is hij, dieop welke wijze ook er behagen in scheptdat een kinderhart blijken geeft van vroegtijdige rijpheid en rotheid? Is het niet waar, dat in onz^n tijd niet weinig knapen en meisjesdie nog in de kinderschoenen staan, reeds ingewijd zijn in sommige geheimen van het leven, waarvan zij het bestaan zelfs in het geheel niet mogen vermoeden Olaten we het kind zijn onschuld, zijn schooner is dan de onzezoo lang als zijn natuurlijke ontwikkeling bet eischtZijn we voorzichtig in het bijzijn van kinderen met alleswat ook slechts in het minst aanstoot kan geven of zijn onschuld kwetsen: als de lente zomer is wat hebt ge dan te wachten van den herfst Een reine, blijde kindsheid plooit nog een glimlach op het doorgroefde gelaat van den ouderdom, maar wie haar mistestaart voor en achter zich in het ledig duister en vloekt zijn bestaan Het Journal de Bruxellcs verklaart dat de neutraliteit van België niet anders kan worden opgevat dan deze, dat elke inval der oorlog voerende partijen, België dadelijk de bondgenoot van de andere partij maakt. De hoofdofficieren ziju aangeschreven zich ge reed te houdeu voor elke mogelijke mobielverkla ring des legers. Het in Luik verschijnend blad la Meuse deelt mededat de zich te Luik bevindende kanongieterij bevel heeft gekregen alle gereed zijnde stukken geschut voor verzending naar Ant- werpen in gereedheid te houden. Het gerechtshof te Charleroi veroordeelde deze week nog eenige mannen die medededen aan de ongeregeldheden in Maart 1886. Het hof veroordeelde drie mijnwerkers tot 25 en an deren tot 50 frs. boete. Enkelen kregen van een tot tien dagen gevangenisstraf. 't Is opmerkelijk, dat in alle parlementen door de regeeringen betuigd wordt, dat zij den vrede wenschen doch dat zij niet nalaten op het ge vaarlijke van den toestand Ic zinspelen. Ook in het Fransche parlement is de quaestie van vrede aangehaald. Nadat de waarnemende voorzitter nagenoeg alle groote ouderwerpen harl aangeroerd als den stand der wetgeving .de__feor.nmionL social'1 1

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1887 | | pagina 1