Nummer 24, Donderdag 24 Maart 1887. 10e Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
ANTOON TIELBN,
Samenwerking.
Frankrijk.
BUITENLAND.
Belgie.
UITGEVER:
Waalwijk.
De Echo van het Zuiden,
III,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00.
Franco per post' door het geheeie rijk f 1,15.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
"Jill mi
Advertentiën 17 regels ƒ0,60 daarbo ven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
In verschillende plaatsen van ons land
bestaan tegenwoordig samenwerkende
coöperatieve noemt men ze vereenigingen,
opgericht met het doel om aan de leden de
eerste levensbehoeften en verdere benoo-
digdheden op goedkoope wijze te verschaffen.
Tegen het beginsel kan men niet zijn
niemand kan op beslisten toon zeggen //ik
ben tegen samenwerking, alleen kan men
wezen tegen enkele geheel op zicli zelf
staande toepassingen van dat beginsel.
En inderdaadwij zijn niet tegen het
beginsel, en de neringdoenden kunnen er
ook niet tegen zijn, maar wij zijn tegen de
wijze, waarop dat beginsel al meer en meer
begint toegepast te worden, en waarbij men
onzes inziens een geheel verkeerden hveg
inslaat.
Ieder zoekt zijn voordeel, dat is begrijpe
lijk, dat is natuurlijk. De strijd om het
bestaan wordt voortdurend* zwaarder; dat is
ook een uitgemaakte zaak. Dat hij, die
vreest er alléén niet te kunnen komen, steun
zoekt bij anderen, door zich met een of meer
anderen te vereenigen om zoodoende den
strijd beter te kunnen volhouden, zie,
dat nemen wij aan; dat heeft men trouwens
altijd gedaan. Zoodanige samenwerking bil
lijken wij.
In beginsel zijn wij er dus niet tegen.
Maar waar wij wel tegen zijn, is tegen
de toepassing, welke zij thans verkrijgt. Wij
zijn tegen de oprichting van samenwerkende
maatschappijen, die zich ten doel stellen
schier alle neringdoenden overbodig te maken.
Wij zijn daartegen niet alleen omdat daar
door aan duizenden en tienduizenden het
brood uit den mond wordt gestooten, maar
vooral en in de eerste plaats omdat
daardoor heel de maatschappij uit haar ver
band wordt gerukt; omdat, naar onze meening,
de oprichting dier maatschappijen een veel,
een ontzaglijk veel verdere strekking heeft
dan alléén de opheffing van den kleinen
handel; men wil daardoor geheel onze maat
schappelijke inrichting op hare grondvesten
doen schudden
Wij zeiden //men wil/ maar wij willen
dadelijk erkennen daarbij te bout gesproken
te hebben. Bij sommigen zit die bedoeling
voor, slechts sommiger blik rijkt zoo ver.
Het meerendcel denkt alleen aan persoon
lijk en dadelijk voordeel, maar biedt niet
temin ondoordacht de behulpzame hand aan
de verwezenlijking der plannen van die vèr-
zienersomverwerping van alle bestaande
toestanden.
Immers het ideaal van de voorstanders
van samenwerkende maatschappijen kan niet
anders zijn, dan de geheeie opheffing van
den kleinhandel. In de winkels, zeggen zij,
betaalt men te duurword lid van onze
maatschappij, roepen zij ieder toe, dan krijgt
gij alles veel goedkooper, want ge deelt zelf
mede in de winst. Natuurlijk hopen zij, dat
ieder aan wie zij dit toeroepen, ook zal toe
treden. Stel nu eens, dat ieder dat doet.
Met den kleinhandel is het dan uit. Maar,
hoe moeten dan al de neringdoenden aan de
kost komen Hoe al de handelsreizigers,
die thans in één stad misschien 50 winke
liers hebben te bezoeken, maar dan naar
eenige weinige maatschappijen zullen hebben
te gaan Zij allen zullen zich gelukkig-
rekenen met een baantje, waaraan zij de helft
verdienen van hun tegenwoordige inkomsten.
Verlaging der loonen zal het eerste gevolg
wezen van dit vermeerderde aanbod van
arbeidskrachten. En wie zal de winkels
huren, die de ten onder gebrachte nering
doenden verplicht zullen zijn te verlaten
Door mindere vraag er naar zullen zij voor
een appel en ei te krijgen zijn. De eige
naren, hun inkomsten daardoor aanmerkelijk
verminderd ziende, zullen genoodzaakt wor
den hunne uitgaven in te krimpen; in de eerste
plaats alle weelde artikelen af te schaffen.
Zij, die in den kleinhandel daarvan hun brood
verdienen, en die voor het oogenblik mis
schien het minst van de samenwerking te
duchten hebben, worden dan op hunne beurt
getroffen. Velen zullen dan geen feesten
meer geven, geen paarden en rijtuigen meer
houden; dat wil zeggen, dat de groente
winkels, de banket- en suikerbakkers, de
wagen- en zadebnakers, de smeden en zoo
veel anderen er door zullen lijden. De ge
heeie reeks van hen, die totaal ten onder
gebracht - zouden wordenis waarlijk te
lang om te noemen.
Zeggen wij in het kort dat de samen
werkende maatschappijen eenvoudig beoogen
den kleinhandel op te heffen en dat juist
op dien kleinhandel de geheeie maatschappij
drijft.
En nu spraken wij nog niet eens van de
groote maatschappijen, in de eerste plaats
van onze groote middelen van vervoervan
de ijzeren wegen en booten, waaraan ook
zooveel duizenden hun brood verdienen
ja het is waar, waaraan sommigen een rijk
bestaan te danken hebben, soms wel een
beetje al te rijk, maar dat zijn toch uit
zonderingen, en nog meer uitzonderingen
zijn het, als die al te ruim betaalde ambte
naren hun geld ook niet weer onder de
menschen brengen.
Hoe zou het met die maatschappijen gaan,
als er zooveel minder reizigers kwamen, als
zij zooveel kleine pakjes, die het best betalen,
niet te vervoeren hadden? Vermindering van
personeel zou alweer het eerste gevolg zijn
en een nieuwe vermeerdering van het aanbod
van werkkrachten zou de loonen opnieuw
doen dalen.
In gemoede, wij gelooven niet, dat de
voordeelen eener algemeene toepassing van
het beginsel der samenwerking zou kunnen
opwegen, tegen de nadeelen, welke er on
vermijdelijk aan verbonden zijn.
De samenwerking, zooals zij thans wordt
toegepast, beoogt niet meerder of minder
dan den ondergang van de maatschappij.
Te Antwerpen is eene -.r.aatschappij, de Soeiété
Anglo Beige tot stand gekomen, die rich ten
doel stelt Engeland te voorzien van vruchten,
boter, melk, groenten en wild. De maatschappij
zal rechtstreeks van Belgische landbouwers koo-
pen en het zonder tusschenkomst van den mid
delman trachten te stellen.
De gemeenteraad van Marseille, die Vrijdag
eene manifestatie deed in den geest der commu
nards, door de zitting op te heffen ter gelegenheid
van den verjaardag der commune vaü 1871, zal
waarschijnlijk worden ontbonden.
De minister van binnenlaudsche zaken wacht
het rapport af van den prefect.
De Fransche commissaris voor de Egyp
tische schuld heeft aan zijne collega's kennis
gegeven, dat de rekeningen over 1886, geregeld
in strijd met de overeenkomst van Londen, aan
de beslissing der rechtbanken zullen worden on
derworpen.
Een driedubbele moord is Donderdagnacht
te Parijs in de rue Montaigne gepleegd. Aldaar
woouden een 35-jarige dame, mevrouw De Mon-
tille met een kamenier eu een keukenmeid, welke
laatste alleen des daags kwam. De kamenier
sliep met haar 12 jarig dochtertje in het mei-
denkamettje. Donderdagmorgen kreeg de meid,
die als naar gewoonte kwam, op haar bellen geen
gehoorzij waarschuwde den concierge en deze
kwam spoedig met een commissaris van politie
en een smid terug. De deur werd opeugebroken
en een vreeselijk schouwspel bood zich aan.
Naast het bed in de slaapkamer lag het lijk
van de bewoonster met een gapende woud aan
de keel, en de rechterschouder onwricht.
Voor de deur van het vertrek, dat de slaap
kamer van mevrouw scheidde van die der kame
nier, lag de laatste met een tweetal dergelijke
wonden als hare meesteres. In het meidenka
mertje lag het kind der kamenier op haar bed
met bloed bedekt en een mes geheel door den
hals gestooten. De misdaad schijnt zich als volgt
te hebben toegedragen. Op het geschreeuw van
mevrouw de Montillc is de kamenier komen aan-
loopen en is zij insgelijks door den moordenaar
neergestooten. De val van het lichaam heeft
het kind wakker gemaakt, dat daarna met een
enkelen stoot is vermoord, ten einde haar het
schreeuwen te beletten.
De moordenaar is gepakt, 't Is een blond
mager jongmensch, tamelijk wel gekleed. Reeds
tweemaal had hij zijn slachtoffer bezochtde
meid had zijn signalement kunnen geven.
Volgens een telegram aan de Paris is het
of- en defensief verbond tusschen Oostenrijk
Duitschland en Italië een beklonken zaak. De
acte zal eerstdaags worden geteekend door graaf