Nummer 24, Donderdag 24 Maart 1887. 10e Jaargang. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. ANTOON TIELBN, Samenwerking. Frankrijk. BUITENLAND. Belgie. UITGEVER: Waalwijk. De Echo van het Zuiden, III, Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00. Franco per post' door het geheeie rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. "Jill mi Advertentiën 17 regels ƒ0,60 daarbo ven 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch- land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. In verschillende plaatsen van ons land bestaan tegenwoordig samenwerkende coöperatieve noemt men ze vereenigingen, opgericht met het doel om aan de leden de eerste levensbehoeften en verdere benoo- digdheden op goedkoope wijze te verschaffen. Tegen het beginsel kan men niet zijn niemand kan op beslisten toon zeggen //ik ben tegen samenwerking, alleen kan men wezen tegen enkele geheel op zicli zelf staande toepassingen van dat beginsel. En inderdaadwij zijn niet tegen het beginsel, en de neringdoenden kunnen er ook niet tegen zijn, maar wij zijn tegen de wijze, waarop dat beginsel al meer en meer begint toegepast te worden, en waarbij men onzes inziens een geheel verkeerden hveg inslaat. Ieder zoekt zijn voordeel, dat is begrijpe lijk, dat is natuurlijk. De strijd om het bestaan wordt voortdurend* zwaarder; dat is ook een uitgemaakte zaak. Dat hij, die vreest er alléén niet te kunnen komen, steun zoekt bij anderen, door zich met een of meer anderen te vereenigen om zoodoende den strijd beter te kunnen volhouden, zie, dat nemen wij aan; dat heeft men trouwens altijd gedaan. Zoodanige samenwerking bil lijken wij. In beginsel zijn wij er dus niet tegen. Maar waar wij wel tegen zijn, is tegen de toepassing, welke zij thans verkrijgt. Wij zijn tegen de oprichting van samenwerkende maatschappijen, die zich ten doel stellen schier alle neringdoenden overbodig te maken. Wij zijn daartegen niet alleen omdat daar door aan duizenden en tienduizenden het brood uit den mond wordt gestooten, maar vooral en in de eerste plaats omdat daardoor heel de maatschappij uit haar ver band wordt gerukt; omdat, naar onze meening, de oprichting dier maatschappijen een veel, een ontzaglijk veel verdere strekking heeft dan alléén de opheffing van den kleinen handel; men wil daardoor geheel onze maat schappelijke inrichting op hare grondvesten doen schudden Wij zeiden //men wil/ maar wij willen dadelijk erkennen daarbij te bout gesproken te hebben. Bij sommigen zit die bedoeling voor, slechts sommiger blik rijkt zoo ver. Het meerendcel denkt alleen aan persoon lijk en dadelijk voordeel, maar biedt niet temin ondoordacht de behulpzame hand aan de verwezenlijking der plannen van die vèr- zienersomverwerping van alle bestaande toestanden. Immers het ideaal van de voorstanders van samenwerkende maatschappijen kan niet anders zijn, dan de geheeie opheffing van den kleinhandel. In de winkels, zeggen zij, betaalt men te duurword lid van onze maatschappij, roepen zij ieder toe, dan krijgt gij alles veel goedkooper, want ge deelt zelf mede in de winst. Natuurlijk hopen zij, dat ieder aan wie zij dit toeroepen, ook zal toe treden. Stel nu eens, dat ieder dat doet. Met den kleinhandel is het dan uit. Maar, hoe moeten dan al de neringdoenden aan de kost komen Hoe al de handelsreizigers, die thans in één stad misschien 50 winke liers hebben te bezoeken, maar dan naar eenige weinige maatschappijen zullen hebben te gaan Zij allen zullen zich gelukkig- rekenen met een baantje, waaraan zij de helft verdienen van hun tegenwoordige inkomsten. Verlaging der loonen zal het eerste gevolg wezen van dit vermeerderde aanbod van arbeidskrachten. En wie zal de winkels huren, die de ten onder gebrachte nering doenden verplicht zullen zijn te verlaten Door mindere vraag er naar zullen zij voor een appel en ei te krijgen zijn. De eige naren, hun inkomsten daardoor aanmerkelijk verminderd ziende, zullen genoodzaakt wor den hunne uitgaven in te krimpen; in de eerste plaats alle weelde artikelen af te schaffen. Zij, die in den kleinhandel daarvan hun brood verdienen, en die voor het oogenblik mis schien het minst van de samenwerking te duchten hebben, worden dan op hunne beurt getroffen. Velen zullen dan geen feesten meer geven, geen paarden en rijtuigen meer houden; dat wil zeggen, dat de groente winkels, de banket- en suikerbakkers, de wagen- en zadebnakers, de smeden en zoo veel anderen er door zullen lijden. De ge heeie reeks van hen, die totaal ten onder gebracht - zouden wordenis waarlijk te lang om te noemen. Zeggen wij in het kort dat de samen werkende maatschappijen eenvoudig beoogen den kleinhandel op te heffen en dat juist op dien kleinhandel de geheeie maatschappij drijft. En nu spraken wij nog niet eens van de groote maatschappijen, in de eerste plaats van onze groote middelen van vervoervan de ijzeren wegen en booten, waaraan ook zooveel duizenden hun brood verdienen ja het is waar, waaraan sommigen een rijk bestaan te danken hebben, soms wel een beetje al te rijk, maar dat zijn toch uit zonderingen, en nog meer uitzonderingen zijn het, als die al te ruim betaalde ambte naren hun geld ook niet weer onder de menschen brengen. Hoe zou het met die maatschappijen gaan, als er zooveel minder reizigers kwamen, als zij zooveel kleine pakjes, die het best betalen, niet te vervoeren hadden? Vermindering van personeel zou alweer het eerste gevolg zijn en een nieuwe vermeerdering van het aanbod van werkkrachten zou de loonen opnieuw doen dalen. In gemoede, wij gelooven niet, dat de voordeelen eener algemeene toepassing van het beginsel der samenwerking zou kunnen opwegen, tegen de nadeelen, welke er on vermijdelijk aan verbonden zijn. De samenwerking, zooals zij thans wordt toegepast, beoogt niet meerder of minder dan den ondergang van de maatschappij. Te Antwerpen is eene -.r.aatschappij, de Soeiété Anglo Beige tot stand gekomen, die rich ten doel stelt Engeland te voorzien van vruchten, boter, melk, groenten en wild. De maatschappij zal rechtstreeks van Belgische landbouwers koo- pen en het zonder tusschenkomst van den mid delman trachten te stellen. De gemeenteraad van Marseille, die Vrijdag eene manifestatie deed in den geest der commu nards, door de zitting op te heffen ter gelegenheid van den verjaardag der commune vaü 1871, zal waarschijnlijk worden ontbonden. De minister van binnenlaudsche zaken wacht het rapport af van den prefect. De Fransche commissaris voor de Egyp tische schuld heeft aan zijne collega's kennis gegeven, dat de rekeningen over 1886, geregeld in strijd met de overeenkomst van Londen, aan de beslissing der rechtbanken zullen worden on derworpen. Een driedubbele moord is Donderdagnacht te Parijs in de rue Montaigne gepleegd. Aldaar woouden een 35-jarige dame, mevrouw De Mon- tille met een kamenier eu een keukenmeid, welke laatste alleen des daags kwam. De kamenier sliep met haar 12 jarig dochtertje in het mei- denkamettje. Donderdagmorgen kreeg de meid, die als naar gewoonte kwam, op haar bellen geen gehoorzij waarschuwde den concierge en deze kwam spoedig met een commissaris van politie en een smid terug. De deur werd opeugebroken en een vreeselijk schouwspel bood zich aan. Naast het bed in de slaapkamer lag het lijk van de bewoonster met een gapende woud aan de keel, en de rechterschouder onwricht. Voor de deur van het vertrek, dat de slaap kamer van mevrouw scheidde van die der kame nier, lag de laatste met een tweetal dergelijke wonden als hare meesteres. In het meidenka mertje lag het kind der kamenier op haar bed met bloed bedekt en een mes geheel door den hals gestooten. De misdaad schijnt zich als volgt te hebben toegedragen. Op het geschreeuw van mevrouw de Montillc is de kamenier komen aan- loopen en is zij insgelijks door den moordenaar neergestooten. De val van het lichaam heeft het kind wakker gemaakt, dat daarna met een enkelen stoot is vermoord, ten einde haar het schreeuwen te beletten. De moordenaar is gepakt, 't Is een blond mager jongmensch, tamelijk wel gekleed. Reeds tweemaal had hij zijn slachtoffer bezochtde meid had zijn signalement kunnen geven. Volgens een telegram aan de Paris is het of- en defensief verbond tusschen Oostenrijk Duitschland en Italië een beklonken zaak. De acte zal eerstdaags worden geteekend door graaf

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1887 | | pagina 1