buitenland.
Engeland.
Spanje.
Duitschland.
Rusland.
BINNENLAND.
jScHETSEN UIT j^ARIJS.
gloeilampje voortspruitende nit een bouquet van
driekleurige b'oemen. Op den achtergrond in
den zoogenaamden wintertuin zijn rijk gedra
peerde trofeëu aangebracht, waarin de borstbeel
den des konings, der koningin en het prinsesje
prijken. De tuin zelve bevat een rijkdom van
palmen en azaleas. Het geheel is een lusthof,
geordend onder leiding van den kunstschilder
Stortenbeker.
Ook de Warmoesstraat zelve wordt smaakvol
versierd, evenals de Utrechtsche, de Leidsche
straten, Damstraat, Haarlemmerdijk, de Heere
en Keizersgracht, vele nieuwe stadswijken.
In 't kort, Amsterdam gelijkt op een toover-
tuin in Armida, waardig om vooral nu bezocht
en bezichtigd te worden.
Voor de verlichting, welke van wege de ge
meente geschieden zal, zijn vier plaatsen uitge
kozen aan de beide zijden van de Magerebrug
over den Amstel, waar 1400 lampions worden
opgehangen, op het Kattenburgerplein een
Romeinschs tempelwaaraan 6000 lampions
en die door een W. van gas gekroond wordt,
voor de Willemspoort aan de stadszijde een
versieriug met 4000 lampions, en aan het
hek van het raadhuis een nieuwe gas-illumina-
tie.
Maandag was de aanblik, dien Amsterdam
opleverde onbeschrijfelijkprachtig lenteweder
lokte de gansche bevolking op de straat, zoodat
bijna overal eene ontzaggelijke menigte zich
verdrong, vooral in de Jordaan de Jodenbuurt
(waar ceremoniemeesters op uitstekeude wijze
de orde handhaafden) de Kalverstraat en den
Nieuwendijk.
Er bewogen zich honderde rijtuigen met stad-
genooten en vreemdelingen, die met treinen vol,
voornamelijk langs de Oosterlijnen, aankwamen;
de trams waren bezet tot de imperiales toe.
Overal heerschte een voortreffelijke geest en
de grootste orde, tot zelfs in de geringste buur
ten. Van dronkenschap nog geen spoor.
In de Jordaan werden Oranje-liederen ver
kocht, op den rug waarvan het programma voor
de feestelijkheden vermeld werd. Daaruit blijkt,
dat Woensdag a. s. HH. MM. een bezoek zullen
brengen aan de Willemsstraat, waar een geschenk
zal aangeboden worden en gratie zal worden ge
vraagd voor „de noodlottig veroordeelden van
het Juli-oproer."
Alles droeg het kenmerk, dat Amsterdam aan
den vooravond staat van een zeldzaam schoon
en indrukwekkend feest.
Van Dinsdag wordt gemeld
De koning komt. Het Oranje-zonnetje ver
spreidde met welgevallen zijn liefelijken glans over
de feestvierende stad. Het lang verbeide uur,
zoo ongeduldig verwacht, nadert.
De straten of grachten der stad kunnen nau
welijks een span ver worden afgezien. Elk
vergezicht wordt benomen om de eenvoudige
reden, dat er geen huis hoe gering ook, met het
nauwlettendste oog te bespeuren is, waar de drie
kleur of het Oranje niet van den gevel of uit
de iamen wappert.
Al zeer vroeg bewoog zich de nieuwsgierige
menigte, wier tal hij dnizendeD niet te ramen
is, Daar het station of vatte post iangs den weg,
dien de vorstelijke bezoekers naar 't paleis zouden
nemen. Eindelijk is het half drie en heeft de
koninklijke trein het station in alle stilte bereikt,
waar de directie der Holl. Spoor de koninklijke
familie verwelkomde.
Het was Z. M. aan te zien, dat hij zich ver
heugde over de algemeene uiting van gehecht
heid aan zijn doorluchtig stamhuis.
Op het perron weerklonk, na de korte be
groeting, reeds een leve de koning, leve de ko
ningin, wat door duizendeu werd herhaald, toen
H.H. M.M. in de open rijtuigen plaats namen.
Bouquetten werden der koningin en het prin
sesje aangeboden door twee kinderen, waarvoor
het prinsesje met kusjes dankte.
Op het Stationsplein waren „en haie" geschaard
de h den der vereenigir.gen van oudstrijders en
van het Indische Kruis, waarbij de gebroeders
Mens als eereleden tegenwoordig waren, alsmede
Christina van der Woude, (die bij het palingop
roer het leven van een inspecteur van politie
redde), versierd met de bronzen medaille.
Sonnemans kapel maakte bij de eerste eere-
pooit muziek.
Onder aanhoudend jubelen reden zij naar 't
paleis, waar de burgemeester van Amsterdam,
de commissaris des konings in Noord-Holland,
de commandanten der stad en der marine, be
nevens nog eenige andere autoriteiten de vor
stelijke personen opwachtten.
Oumiddeüijk na aankomst alhierwaar ook
eenige leden der hofhouding en de dames du
palais den koning en dö koningin met de prinses
opwachtten, verscheen de vorstelijke familie op
't balcon waarop weder een storm van toejui
chingen losbarstte en die door het wuiven met
de hand zoowel door den koning als de koningin
en het prinsesje werden beantwoord.
Duidelijk was het voor hen die in de na
bijheid stonden te merken dat Z. M. een blik
van welgevallen wierp op de prachtig versierde
Dam en de Kalverstraat en als 't ware aan de
koningin de geestdrift der bewoners der hoofd
stad recht duidelijk wilde maken,
Als altijd gapen weer duizenden en duizenden
den sleenen kolossus van 't paleis aan wat van
den ochtend tot diep in den nacht duurt zoolang
de hooge bezoekers in de hoofdstad vertoeven
hetzij dan dat deze uitgereden of in diepe rust
ziju.
Des avonds ivas er diner ten hove van 25
couverts waaraan o. a. deelnamen de burge
meester de commissaris des konings de com
mandant der marine die van de stad, enz.
De partij van van Gladstone en Parnell hield
Maandag in Hyde Park eene bctooging tegen de
Iersche dwangwet. Zestien redenaars, waaronder
verscheidene leden van het parlementspraken
het volk toe. Do politie was in grooten getale
aaLwezig doch tot dusverre had niet de ge
ringste ongeregeldheid plaats.
De in Hydepark saamgestroomde volksmenigte
wordt op honderdduizend menschen geschat. Zij
ging te ongeveer vijf nur rustig uiteen en bestond
voor een groot deel uit nieuwsgierigen, die door
het mooie weder naar buiten waren gelokt. Er
heerschte meer onverschilligheid dan geestdrift.
Socialisten waren in vrij grooten getale aanwezig,
ook werden er verscheidene roode vlaggen rond
gedragen. Gladstone vertoonde zich aan een
venster in Piccadilly waar de optocht voorbij
trok en werd luide toegejuicht.
Powderley de grootmeester der Knights
of labour komt, volgens berichten uit New York,
naar Europateueiude iu dit werelddeel aange
sloten vereenigingen in het leren te rovpen.
Spanje heeft de kuststreek van Afrika, van
kaap Blanco tot kaap Bajador. ten zuiden vau
Marokko, bij zijn gebied ingelijfd.
De politie heeft in een kruidenierswinkel te
Madrid 200 geweren en kisten met dynamiet
gevonden. Verscheidene personen zijn tenge
volge dier ontdekking gearresteerd. De patronen,
die bij de wapens gevonden zijn, waren gevuld
met nitro-glycerine.
Duitsehland gaat aanhoudend voort zijn mi
litaire organisatie in alle kleinigheden te ver
beteren. Dit blijkt weder uit de volgende maat
regelen
In alle stations moeten elke drie maanden de
wagens geleld worden, die gebruikt kunnen
worden om troepen te transporteeren. Zaterdag
is dit voor de eerste maal geschied. Men heeft
ongeveer 7000 waggons geteld in de verschil
lende stations langs de beide oevers van den
Rijn. Elke waggon kan 40 man bevatteD, dus
280,000 kunnen op deze lijn getransporteerd
worden.
Een tweede maatregel is de benoeming van
een comité, dat zorgen moet dat de examens,
die afgenomen worden aan hen, die een jaar als
vrijwilliger in dienst willen treden, overal uni
form zijn.
In zijne dankbetuiging naar aanleiding van
den gelukwensch, hem door den gemeenteraad
van Metz toegebrachtheeft keizer Wilhelm
verklaard te hopen „dat de vredestoestand van
blijvenden aard zal zijn".
Het ministerie heeft bepaald, dat het be
sluit van 31 December 1886, volgeus hetwelk
ieder die tot het Fransche leger behoort of daar
toe in betrekking staat, vergunning moet vragen
om in het rijksland te vertoeven, voortaan van
toepassing is op alle Franschen, uitgezonderd
degenen die reeds in het land wonen.
Volgens bericht uit Petersburg is eene grooie
hoeveelheid dynamiet gestolen uit het artillerie
magazijn te Libau. Zeer vele personen werden
er gevangen genomen.
Uit Petersburg wordt aan de Neue Zeil.
berichtdat het ministerie van financiën voor
nemens is ook de in Ruslanct gevestigde of bij
Russische nijverheids- of handels-or.dememingen
aangestelde vreemdelingen voor reispassen naar
het buitenland belasiing te laten betalen. Vrij
daarvan zullen slechts diegenen blijven, die op
reis gaan om hoogstens drie maanden op hunne
buiteulaudsche bezittingen te vertoeven.
In diplomatieke kringen alhier wordt verhaald
dat bij de verdere inhechtenisnemingen, welke
te St. Petersburg plaats hadden Woensdag jl.
twee jeugdige studenten (een man en eene vrouw)
die naarhet heet ontplofbare stoffen bij zich
hadden, in eene straat zijn aangehouden, weike
juist door de politie was afgezetomdat kort
daarna het keizerlijke paar haar zou doorrijden.
Het is nog onbekend of men hier te maken heeft
gehad met eene toevallige vangstdan we! met
eene nieuwe poging tot aanslag op het leven
vau den czaar.
Te Taganrogin Zuid-Rusland is door
een dynamiet-ontploffing een hevige brand ont
staan wi-lke nagenoeg een derde deel der stad
in de asch gelegd moet hebben.
Een telegram aan de Times uit St.Petersburg
meldtdat op den 22sten Maart te Baku een
nieuwe naphta-fontein ontsprong. De omstan
digheden daarbij vermeld, klinken tamelijk kras
in de ooren Oliezand en groote steenen
zoo beet bet werden tot eene hoogte van
350 voeten geworpen. Verscheidene groote ver
gaarbakken voor de ontvangst van de petro
leum in gereedheid gebracht, liepen over,en de
vloeistof, na een uitgebreid petroleum-meer
gevormd te hebben vond ten slotte baar weg
naar de zee. Een der steenen die met de
naptha werden uitgeworpenwoog 23 pond.
Alle pogingen om den machtigen olie-stroom te
regelen waren te vergeefs.
BULGAARSCHE AANGELEGENHEDEN.
Uit Konstantinopel meldt de „Daily News",
dat Bulgaarsche vluchtelingen, aanhangers van
Zankoff, naar St. Petersburg vertrekken, ten einde
Ruslands tusschenkomst in Bulgarije te verzoe
ken. Naar het heet, is aan de deputatie eene
ofticieuse ontvangst beloofd.
De Porte heeft een met buskruit geladen
Italiaansch vaartuig den doortocht vergund door
de Dardanellen met bestemming naar Odessa,
nadat Rusland daarop had aangedrongen echter
slechts op voorwaarde dat .een Turksch officier
aan boord zal gaar., om de zekerheid te hebben
dat het buskruit niet aan de Turkache kust
gelost worden.
De „Standard" verneemt uit Sofia, dat de
regeering te Konstantinopel officieel heeft doen
tegenspreken, dat zij voornemens zou zijn, Bul-
garije's onafhankelijkheid uit te roepen.
Uit Konstantinopel wordt aan hetzelfde
blad geseind, dat de Porie, Ruslands antwoord
op hare voorstellen oubevredigend achtende, be
sloten was van verdere pogingen af te zien om
Ruslands medewerking in de Bulgaarsche zaken
te verkrijgen, en daarom een beroep op Europa
te doen. Reeds was de nota gereed, toen Ne-
lidoff tusschenbeide trad en verkreeg dat de
verzending der nota verdaagd werd.
Waalwijk, 13 April 1887.
In de gisteren avond gehouden raadsver
gadering werd medegedeeld dat zijn ingekomen:
lo. het besluit van Ged. Staten houdende
goedkeuring van een raadsbesluit tot instel
ling van twee nieuwe en wijziging van 4
bestaande jaarmarkten.
2o. id. tot goedkeuring van eenige af- en
overschrijvingen op de begrooting van 1886.
3o. Aanvraag door dr. Gribling om eer
vol ontslag als gemeentegeneesheerzonder
hoofdelijke stemming verleend.
Besloten is een oproeping te doen voor
een nieuwen gemeentegeneesheer, tegen eene
jaarwedde van f 1000.
Verder zijri met gesloten deuren behandeld
het kohier van den hoofdei, omslag over
1887 en eenige reclames tegen dat van'86.
Het uitvoerig verslag iu het volgende
nummer.
De tweede kamer is bijeengeroepen tegen
Dinsdag 19 April a.s.; 's namiddags ten half
drie ure.
Laatstleden Woensdag had te 's Gra-
venhage de aangekondigde vergadering plaats
van voorzitters van R.K. kiesvereenigingen
EEN TERECHTSTELLING.
Verschillende malen was het mij gegeven eene terechtstelling
bij te wonen. Ik zag onder anderen in 1878 tijdens de we
reld-tentoonstelling de dubbele onthalzing van Barré en
Lebier, twee jongemenschen, die een oude vrouw in stukken
gesneden hadden. De heer Deibier was toen te Parijs «Rech
ter van den Scherpen Zwaarde," zooals men vroeger zeide.
De man had al aan heel wat misdadigers de vreeselijke straf
oefening volbracht en kon dus geacht worden zijn vale te ken
nen. Maar, hij had nooit meer dan een «patiënt" te gelijk te
behandelen gehad en toen er nu twee aan hem werden toe
vertrouwd bleek zijn handigheid te kort te schieten. Het
schouwspel dat hij te zien gaf was verschrikkelijk was wal-
felijk. Trouwenshij zelf was de eerste die zijne te kort-
omingen begreep. Hij trok ze zich zelfs in die mate aan
dat hij er ziek van werd en kort daarna stierf.
Bij allen die de onthalzing dier beide jeugdige deugnieten
bijwoonden heeft de wijze, waarop daarbij te werk is gegaan,
een diepen indruk achter gelaten. Bovendien het lijk-blauwe
gezichtde starende oogen van Barrédie het eerst zijn
schuld aan de maatschappij betaalde en meer naar het folter
tuig gesleept moest women dan gezegd kan worden er naar tc
gaan die stellig al bewusteloos was voor dat hij op de nood
lottige plank werd geworpen, zal geen der omstanders ooit uit
het geheugen worden gewischt.
Maar, niettegenstaande al het verschrikkelijke, dat die twee
voudige terechtstelling kenmerkte is er nog een andere een
enkelvoudigegeweest welke ik bijwoonde en die misschien
no<* blijvender indrukken bij mij heeft achter gelaten. Niet
zoo zeer om de wijze waarop Deibler's opvolger zich daarbij
van zijn taak kweetmaar hoofzakelijk om het eigenaardige
lichtdat een terechtstelling werpt op een zeker gedeelte van
het publiek der groote wereldstad. Op het publiek der terecht
stellingen dat even goed bestaat als dat der eerste voorstel
lingen van tooneelstukken.
Ik bedoel de onthalzing van Campiin het voorjaar van
1884. Daarbij was dit bijzonder publiek tegenwoordig, zonder
dat één man ontbrak. Het tooneel dat de plaats waar hier
recht gedaan wordt bij die gelegenheid aanbood kan aange
nomen worden als type.
Als zoodanig geef ik het.
Vooraf een enkel woord over den misdadiger, ter verklaring
waarom de voltrekking van zijn vonnis zooveel «belangstelling"
wekte.
In Augustus 1883 op het midden van den dagwerd te
Parijs een dubbele moord gepleegd. De moordenaar werd
weinige oogenblikken na de volvoering van zijn euveldaad ge
vat het was nog in den goeden ouden tijd toen de parij-
sche politie misdadigers in handen wist te krijgen.Dadelijk
kwam de man tot bekentenis doch op de vraag wie hij was
gaf hij ten antwoorddat doet er niet toe het is niet noodig
mijn algemeen geachte familie schande aan te doen noem mij
eenvoudig Michel Campi."
Omtrent zijn ouderdom zijn geboorteplaats zijn verleden
heeft hij ook voortdurend het diepste slilzwijgen bewaard.
Steeds hield hij vol geen Campi te heeten, maar alle pogingen
om zijn werkelijken naam of iets van zijn vroeger leven te
ontdekken hieven vruchteloos een omstandigheid welke hem
eenigermate tot een geheimzinnig persoon maakte.
Behoort hij werkelijk tot eene fatsoenlijke tot een geachte
familie en was het hem ernst als hij zeide deze niet tot oneer
te willen versrtekken, of wel had hij reeds meermalen met het
gerecht kennis gemaakt? Was misschien zijn kerfstok al lang
vol en vreesde hij dat hij er niet dan bij verliezen kon als
hij zijn werkelijken naam bekend maakte Niemand kan dit
zeggen.
Campi werd ter dood veroordeeld. Zijn beroep werd door
het verbrekingshof verworpen en op een goeden avond ver
breidde zich de mare door Parijs dat zijn verzoek om gratie
door den voorzitter van de republiek eveneens verworpen was.
Met andere woorden dat den volgenden ochtend zijn vonnis
zou ten uitvoer gelegd worden.
Het was reeds eenige dagen bekend geweest, dat de heer
Grévy, die anders een ruim gebruik maakt van zijn recht van
gratie thans den arm des gerechts niet wilde tegenhouden.
De advokaat van den veroordeelde had dit reeds onverholen
te kennen gegeven en men wist dus dat binnen weinige dagen
de guillotine op het plein voor de gevangenis la Boquette zou
worden opgericht.
Reeds een nacht of 3 lang bood deze plaats dan ook een
walgelijk schouwspel aan. Tal van vagebonden, echte galge-
brokken verzamelden er zich om toch vooral niet te laat te
komen ter bijwoning van dit vreeselijke tooneel. Het begin
was vechten om de beste plaatsen bet einde zich te slapen leggen
op de banken en trottoirs. Tegen den ochtend gingen zij heen,
teleurgesteld maar niet ontmoedigd. Het «feest" scheen nog
een dag uitgesteldwelnuzij zouden 's avonds wel terug
komen. En zij kwamen 's avonds terug.
Natuurlijk was op den avoud van den dag, waarop de ver
werping van het verzoek om gratie door den heer Grévy was
hekend geworden geen een achter gebleven.
Men zag er het neusje van den zalm der huiten-boulevards,
al die jonge mannen wier plat op het hoofd geplakt haar
wier laag aan den hals uitgesneden boordjes en zwierige das,
sen, wier wijd op den voet uitloopende broekspijpen voldoende
zijn om hen te doen kennen als behoorende tot het ras der
«beschermers" dat walgelijke soort van leegloopers waarvan
Parijs zulk een treurige vermaardheid heeft en die geen politie,
naar het schijntin staat is uit te roeien. Voorts de vaste
klanten van de gevangenissen vrouwen van de laagste en
schandelijkste klasse met kindeven op den arm en aan de hand,
allen door elkaar schreeuwende en tierende. Daar tusschen
eenige hoopjes zingende en joelende nachtbrakers met het twij
felachtige gezelschap dat zij opgedaan hadden in de koffiehuizen,
welke zij het laatst verlieten.
Een paar kerels die men hang zou zijn 's avonds op eenza
men weg tegen te komen zoeken nu en dan met. een aange
stoken steksken naar het viertal groote steenen waarop de
guillotine wordt neergezet.
Anderen die ook geen gunstiger uiterlijk hebben vertellen
aan hun vrienden de bijzonderheden van den moord en kriti-
seeren de houding vau den moordenaar gedurende de behande
ling der zaak voor het Hof. Volgens hen was Campi «een
kerel en een kranige kerel ook".
«Wat maar zeker is" hoorde ik een dier beminnelijke
heeren zeggenisdat hij de politie en de rechters er bij
toch ongemakkelijk hun vet heeft gegeven."
Een ander een kerel die nooit hij terechtstellingen schijnt
te ontbreken, is druk bezig in het patois aan ziju soort van
lieden eigen zijn toehoorders met ijzingwekkende nauwkeurig
heid de inrichting van de guillotine uit te leggen terwijl hij
zijn verhaal doorspekt met de meest terugstootende aardighe
den en gebaren.
En gij hadt eens moeten zien met welk een blijkbaar genot
zijn verhalen werden aangehoord
Het is onbegrijpelijk hoeveel honderden en duizenden naar
de Place de la Boquette waren toegestroomd om menschenbloed
te zien stroomen. Zelfs de hoornen zaten vol straatjongens
die hoopten daar door de politieagenten niet opgemerkt te
zullen worden en zoo doende als het ware zich van een plaatsje
op den eersten rang te hebben verzekerd.
Een dier jongens tuimelde op een gegeven oogenblik naar
beneden. Met verbrijzelden hersenpan viel hij vlak voor mijn
voeten neer. Stervend werd hij weggedragen.
En op '10 schreden afstands joelde en tierde het gepeupel
maar voort
Toch is er van al die duizenden niet één die zelfs maar iet®
te zien zal krijgen van hetgeen waarvoor hij gekomen is.