buitenland. Engeland. Spanje. Duitschland. Rusland. BINNENLAND. jScHETSEN UIT j^ARIJS. gloeilampje voortspruitende nit een bouquet van driekleurige b'oemen. Op den achtergrond in den zoogenaamden wintertuin zijn rijk gedra peerde trofeëu aangebracht, waarin de borstbeel den des konings, der koningin en het prinsesje prijken. De tuin zelve bevat een rijkdom van palmen en azaleas. Het geheel is een lusthof, geordend onder leiding van den kunstschilder Stortenbeker. Ook de Warmoesstraat zelve wordt smaakvol versierd, evenals de Utrechtsche, de Leidsche straten, Damstraat, Haarlemmerdijk, de Heere en Keizersgracht, vele nieuwe stadswijken. In 't kort, Amsterdam gelijkt op een toover- tuin in Armida, waardig om vooral nu bezocht en bezichtigd te worden. Voor de verlichting, welke van wege de ge meente geschieden zal, zijn vier plaatsen uitge kozen aan de beide zijden van de Magerebrug over den Amstel, waar 1400 lampions worden opgehangen, op het Kattenburgerplein een Romeinschs tempelwaaraan 6000 lampions en die door een W. van gas gekroond wordt, voor de Willemspoort aan de stadszijde een versieriug met 4000 lampions, en aan het hek van het raadhuis een nieuwe gas-illumina- tie. Maandag was de aanblik, dien Amsterdam opleverde onbeschrijfelijkprachtig lenteweder lokte de gansche bevolking op de straat, zoodat bijna overal eene ontzaggelijke menigte zich verdrong, vooral in de Jordaan de Jodenbuurt (waar ceremoniemeesters op uitstekeude wijze de orde handhaafden) de Kalverstraat en den Nieuwendijk. Er bewogen zich honderde rijtuigen met stad- genooten en vreemdelingen, die met treinen vol, voornamelijk langs de Oosterlijnen, aankwamen; de trams waren bezet tot de imperiales toe. Overal heerschte een voortreffelijke geest en de grootste orde, tot zelfs in de geringste buur ten. Van dronkenschap nog geen spoor. In de Jordaan werden Oranje-liederen ver kocht, op den rug waarvan het programma voor de feestelijkheden vermeld werd. Daaruit blijkt, dat Woensdag a. s. HH. MM. een bezoek zullen brengen aan de Willemsstraat, waar een geschenk zal aangeboden worden en gratie zal worden ge vraagd voor „de noodlottig veroordeelden van het Juli-oproer." Alles droeg het kenmerk, dat Amsterdam aan den vooravond staat van een zeldzaam schoon en indrukwekkend feest. Van Dinsdag wordt gemeld De koning komt. Het Oranje-zonnetje ver spreidde met welgevallen zijn liefelijken glans over de feestvierende stad. Het lang verbeide uur, zoo ongeduldig verwacht, nadert. De straten of grachten der stad kunnen nau welijks een span ver worden afgezien. Elk vergezicht wordt benomen om de eenvoudige reden, dat er geen huis hoe gering ook, met het nauwlettendste oog te bespeuren is, waar de drie kleur of het Oranje niet van den gevel of uit de iamen wappert. Al zeer vroeg bewoog zich de nieuwsgierige menigte, wier tal hij dnizendeD niet te ramen is, Daar het station of vatte post iangs den weg, dien de vorstelijke bezoekers naar 't paleis zouden nemen. Eindelijk is het half drie en heeft de koninklijke trein het station in alle stilte bereikt, waar de directie der Holl. Spoor de koninklijke familie verwelkomde. Het was Z. M. aan te zien, dat hij zich ver heugde over de algemeene uiting van gehecht heid aan zijn doorluchtig stamhuis. Op het perron weerklonk, na de korte be groeting, reeds een leve de koning, leve de ko ningin, wat door duizendeu werd herhaald, toen H.H. M.M. in de open rijtuigen plaats namen. Bouquetten werden der koningin en het prin sesje aangeboden door twee kinderen, waarvoor het prinsesje met kusjes dankte. Op het Stationsplein waren „en haie" geschaard de h den der vereenigir.gen van oudstrijders en van het Indische Kruis, waarbij de gebroeders Mens als eereleden tegenwoordig waren, alsmede Christina van der Woude, (die bij het palingop roer het leven van een inspecteur van politie redde), versierd met de bronzen medaille. Sonnemans kapel maakte bij de eerste eere- pooit muziek. Onder aanhoudend jubelen reden zij naar 't paleis, waar de burgemeester van Amsterdam, de commissaris des konings in Noord-Holland, de commandanten der stad en der marine, be nevens nog eenige andere autoriteiten de vor stelijke personen opwachtten. Oumiddeüijk na aankomst alhierwaar ook eenige leden der hofhouding en de dames du palais den koning en dö koningin met de prinses opwachtten, verscheen de vorstelijke familie op 't balcon waarop weder een storm van toejui chingen losbarstte en die door het wuiven met de hand zoowel door den koning als de koningin en het prinsesje werden beantwoord. Duidelijk was het voor hen die in de na bijheid stonden te merken dat Z. M. een blik van welgevallen wierp op de prachtig versierde Dam en de Kalverstraat en als 't ware aan de koningin de geestdrift der bewoners der hoofd stad recht duidelijk wilde maken, Als altijd gapen weer duizenden en duizenden den sleenen kolossus van 't paleis aan wat van den ochtend tot diep in den nacht duurt zoolang de hooge bezoekers in de hoofdstad vertoeven hetzij dan dat deze uitgereden of in diepe rust ziju. Des avonds ivas er diner ten hove van 25 couverts waaraan o. a. deelnamen de burge meester de commissaris des konings de com mandant der marine die van de stad, enz. De partij van van Gladstone en Parnell hield Maandag in Hyde Park eene bctooging tegen de Iersche dwangwet. Zestien redenaars, waaronder verscheidene leden van het parlementspraken het volk toe. Do politie was in grooten getale aaLwezig doch tot dusverre had niet de ge ringste ongeregeldheid plaats. De in Hydepark saamgestroomde volksmenigte wordt op honderdduizend menschen geschat. Zij ging te ongeveer vijf nur rustig uiteen en bestond voor een groot deel uit nieuwsgierigen, die door het mooie weder naar buiten waren gelokt. Er heerschte meer onverschilligheid dan geestdrift. Socialisten waren in vrij grooten getale aanwezig, ook werden er verscheidene roode vlaggen rond gedragen. Gladstone vertoonde zich aan een venster in Piccadilly waar de optocht voorbij trok en werd luide toegejuicht. Powderley de grootmeester der Knights of labour komt, volgens berichten uit New York, naar Europateueiude iu dit werelddeel aange sloten vereenigingen in het leren te rovpen. Spanje heeft de kuststreek van Afrika, van kaap Blanco tot kaap Bajador. ten zuiden vau Marokko, bij zijn gebied ingelijfd. De politie heeft in een kruidenierswinkel te Madrid 200 geweren en kisten met dynamiet gevonden. Verscheidene personen zijn tenge volge dier ontdekking gearresteerd. De patronen, die bij de wapens gevonden zijn, waren gevuld met nitro-glycerine. Duitsehland gaat aanhoudend voort zijn mi litaire organisatie in alle kleinigheden te ver beteren. Dit blijkt weder uit de volgende maat regelen In alle stations moeten elke drie maanden de wagens geleld worden, die gebruikt kunnen worden om troepen te transporteeren. Zaterdag is dit voor de eerste maal geschied. Men heeft ongeveer 7000 waggons geteld in de verschil lende stations langs de beide oevers van den Rijn. Elke waggon kan 40 man bevatteD, dus 280,000 kunnen op deze lijn getransporteerd worden. Een tweede maatregel is de benoeming van een comité, dat zorgen moet dat de examens, die afgenomen worden aan hen, die een jaar als vrijwilliger in dienst willen treden, overal uni form zijn. In zijne dankbetuiging naar aanleiding van den gelukwensch, hem door den gemeenteraad van Metz toegebrachtheeft keizer Wilhelm verklaard te hopen „dat de vredestoestand van blijvenden aard zal zijn". Het ministerie heeft bepaald, dat het be sluit van 31 December 1886, volgeus hetwelk ieder die tot het Fransche leger behoort of daar toe in betrekking staat, vergunning moet vragen om in het rijksland te vertoeven, voortaan van toepassing is op alle Franschen, uitgezonderd degenen die reeds in het land wonen. Volgens bericht uit Petersburg is eene grooie hoeveelheid dynamiet gestolen uit het artillerie magazijn te Libau. Zeer vele personen werden er gevangen genomen. Uit Petersburg wordt aan de Neue Zeil. berichtdat het ministerie van financiën voor nemens is ook de in Ruslanct gevestigde of bij Russische nijverheids- of handels-or.dememingen aangestelde vreemdelingen voor reispassen naar het buitenland belasiing te laten betalen. Vrij daarvan zullen slechts diegenen blijven, die op reis gaan om hoogstens drie maanden op hunne buiteulaudsche bezittingen te vertoeven. In diplomatieke kringen alhier wordt verhaald dat bij de verdere inhechtenisnemingen, welke te St. Petersburg plaats hadden Woensdag jl. twee jeugdige studenten (een man en eene vrouw) die naarhet heet ontplofbare stoffen bij zich hadden, in eene straat zijn aangehouden, weike juist door de politie was afgezetomdat kort daarna het keizerlijke paar haar zou doorrijden. Het is nog onbekend of men hier te maken heeft gehad met eene toevallige vangstdan we! met eene nieuwe poging tot aanslag op het leven vau den czaar. Te Taganrogin Zuid-Rusland is door een dynamiet-ontploffing een hevige brand ont staan wi-lke nagenoeg een derde deel der stad in de asch gelegd moet hebben. Een telegram aan de Times uit St.Petersburg meldtdat op den 22sten Maart te Baku een nieuwe naphta-fontein ontsprong. De omstan digheden daarbij vermeld, klinken tamelijk kras in de ooren Oliezand en groote steenen zoo beet bet werden tot eene hoogte van 350 voeten geworpen. Verscheidene groote ver gaarbakken voor de ontvangst van de petro leum in gereedheid gebracht, liepen over,en de vloeistof, na een uitgebreid petroleum-meer gevormd te hebben vond ten slotte baar weg naar de zee. Een der steenen die met de naptha werden uitgeworpenwoog 23 pond. Alle pogingen om den machtigen olie-stroom te regelen waren te vergeefs. BULGAARSCHE AANGELEGENHEDEN. Uit Konstantinopel meldt de „Daily News", dat Bulgaarsche vluchtelingen, aanhangers van Zankoff, naar St. Petersburg vertrekken, ten einde Ruslands tusschenkomst in Bulgarije te verzoe ken. Naar het heet, is aan de deputatie eene ofticieuse ontvangst beloofd. De Porte heeft een met buskruit geladen Italiaansch vaartuig den doortocht vergund door de Dardanellen met bestemming naar Odessa, nadat Rusland daarop had aangedrongen echter slechts op voorwaarde dat .een Turksch officier aan boord zal gaar., om de zekerheid te hebben dat het buskruit niet aan de Turkache kust gelost worden. De „Standard" verneemt uit Sofia, dat de regeering te Konstantinopel officieel heeft doen tegenspreken, dat zij voornemens zou zijn, Bul- garije's onafhankelijkheid uit te roepen. Uit Konstantinopel wordt aan hetzelfde blad geseind, dat de Porie, Ruslands antwoord op hare voorstellen oubevredigend achtende, be sloten was van verdere pogingen af te zien om Ruslands medewerking in de Bulgaarsche zaken te verkrijgen, en daarom een beroep op Europa te doen. Reeds was de nota gereed, toen Ne- lidoff tusschenbeide trad en verkreeg dat de verzending der nota verdaagd werd. Waalwijk, 13 April 1887. In de gisteren avond gehouden raadsver gadering werd medegedeeld dat zijn ingekomen: lo. het besluit van Ged. Staten houdende goedkeuring van een raadsbesluit tot instel ling van twee nieuwe en wijziging van 4 bestaande jaarmarkten. 2o. id. tot goedkeuring van eenige af- en overschrijvingen op de begrooting van 1886. 3o. Aanvraag door dr. Gribling om eer vol ontslag als gemeentegeneesheerzonder hoofdelijke stemming verleend. Besloten is een oproeping te doen voor een nieuwen gemeentegeneesheer, tegen eene jaarwedde van f 1000. Verder zijri met gesloten deuren behandeld het kohier van den hoofdei, omslag over 1887 en eenige reclames tegen dat van'86. Het uitvoerig verslag iu het volgende nummer. De tweede kamer is bijeengeroepen tegen Dinsdag 19 April a.s.; 's namiddags ten half drie ure. Laatstleden Woensdag had te 's Gra- venhage de aangekondigde vergadering plaats van voorzitters van R.K. kiesvereenigingen EEN TERECHTSTELLING. Verschillende malen was het mij gegeven eene terechtstelling bij te wonen. Ik zag onder anderen in 1878 tijdens de we reld-tentoonstelling de dubbele onthalzing van Barré en Lebier, twee jongemenschen, die een oude vrouw in stukken gesneden hadden. De heer Deibier was toen te Parijs «Rech ter van den Scherpen Zwaarde," zooals men vroeger zeide. De man had al aan heel wat misdadigers de vreeselijke straf oefening volbracht en kon dus geacht worden zijn vale te ken nen. Maar, hij had nooit meer dan een «patiënt" te gelijk te behandelen gehad en toen er nu twee aan hem werden toe vertrouwd bleek zijn handigheid te kort te schieten. Het schouwspel dat hij te zien gaf was verschrikkelijk was wal- felijk. Trouwenshij zelf was de eerste die zijne te kort- omingen begreep. Hij trok ze zich zelfs in die mate aan dat hij er ziek van werd en kort daarna stierf. Bij allen die de onthalzing dier beide jeugdige deugnieten bijwoonden heeft de wijze, waarop daarbij te werk is gegaan, een diepen indruk achter gelaten. Bovendien het lijk-blauwe gezichtde starende oogen van Barrédie het eerst zijn schuld aan de maatschappij betaalde en meer naar het folter tuig gesleept moest women dan gezegd kan worden er naar tc gaan die stellig al bewusteloos was voor dat hij op de nood lottige plank werd geworpen, zal geen der omstanders ooit uit het geheugen worden gewischt. Maar, niettegenstaande al het verschrikkelijke, dat die twee voudige terechtstelling kenmerkte is er nog een andere een enkelvoudigegeweest welke ik bijwoonde en die misschien no<* blijvender indrukken bij mij heeft achter gelaten. Niet zoo zeer om de wijze waarop Deibler's opvolger zich daarbij van zijn taak kweetmaar hoofzakelijk om het eigenaardige lichtdat een terechtstelling werpt op een zeker gedeelte van het publiek der groote wereldstad. Op het publiek der terecht stellingen dat even goed bestaat als dat der eerste voorstel lingen van tooneelstukken. Ik bedoel de onthalzing van Campiin het voorjaar van 1884. Daarbij was dit bijzonder publiek tegenwoordig, zonder dat één man ontbrak. Het tooneel dat de plaats waar hier recht gedaan wordt bij die gelegenheid aanbood kan aange nomen worden als type. Als zoodanig geef ik het. Vooraf een enkel woord over den misdadiger, ter verklaring waarom de voltrekking van zijn vonnis zooveel «belangstelling" wekte. In Augustus 1883 op het midden van den dagwerd te Parijs een dubbele moord gepleegd. De moordenaar werd weinige oogenblikken na de volvoering van zijn euveldaad ge vat het was nog in den goeden ouden tijd toen de parij- sche politie misdadigers in handen wist te krijgen.Dadelijk kwam de man tot bekentenis doch op de vraag wie hij was gaf hij ten antwoorddat doet er niet toe het is niet noodig mijn algemeen geachte familie schande aan te doen noem mij eenvoudig Michel Campi." Omtrent zijn ouderdom zijn geboorteplaats zijn verleden heeft hij ook voortdurend het diepste slilzwijgen bewaard. Steeds hield hij vol geen Campi te heeten, maar alle pogingen om zijn werkelijken naam of iets van zijn vroeger leven te ontdekken hieven vruchteloos een omstandigheid welke hem eenigermate tot een geheimzinnig persoon maakte. Behoort hij werkelijk tot eene fatsoenlijke tot een geachte familie en was het hem ernst als hij zeide deze niet tot oneer te willen versrtekken, of wel had hij reeds meermalen met het gerecht kennis gemaakt? Was misschien zijn kerfstok al lang vol en vreesde hij dat hij er niet dan bij verliezen kon als hij zijn werkelijken naam bekend maakte Niemand kan dit zeggen. Campi werd ter dood veroordeeld. Zijn beroep werd door het verbrekingshof verworpen en op een goeden avond ver breidde zich de mare door Parijs dat zijn verzoek om gratie door den voorzitter van de republiek eveneens verworpen was. Met andere woorden dat den volgenden ochtend zijn vonnis zou ten uitvoer gelegd worden. Het was reeds eenige dagen bekend geweest, dat de heer Grévy, die anders een ruim gebruik maakt van zijn recht van gratie thans den arm des gerechts niet wilde tegenhouden. De advokaat van den veroordeelde had dit reeds onverholen te kennen gegeven en men wist dus dat binnen weinige dagen de guillotine op het plein voor de gevangenis la Boquette zou worden opgericht. Reeds een nacht of 3 lang bood deze plaats dan ook een walgelijk schouwspel aan. Tal van vagebonden, echte galge- brokken verzamelden er zich om toch vooral niet te laat te komen ter bijwoning van dit vreeselijke tooneel. Het begin was vechten om de beste plaatsen bet einde zich te slapen leggen op de banken en trottoirs. Tegen den ochtend gingen zij heen, teleurgesteld maar niet ontmoedigd. Het «feest" scheen nog een dag uitgesteldwelnuzij zouden 's avonds wel terug komen. En zij kwamen 's avonds terug. Natuurlijk was op den avoud van den dag, waarop de ver werping van het verzoek om gratie door den heer Grévy was hekend geworden geen een achter gebleven. Men zag er het neusje van den zalm der huiten-boulevards, al die jonge mannen wier plat op het hoofd geplakt haar wier laag aan den hals uitgesneden boordjes en zwierige das, sen, wier wijd op den voet uitloopende broekspijpen voldoende zijn om hen te doen kennen als behoorende tot het ras der «beschermers" dat walgelijke soort van leegloopers waarvan Parijs zulk een treurige vermaardheid heeft en die geen politie, naar het schijntin staat is uit te roeien. Voorts de vaste klanten van de gevangenissen vrouwen van de laagste en schandelijkste klasse met kindeven op den arm en aan de hand, allen door elkaar schreeuwende en tierende. Daar tusschen eenige hoopjes zingende en joelende nachtbrakers met het twij felachtige gezelschap dat zij opgedaan hadden in de koffiehuizen, welke zij het laatst verlieten. Een paar kerels die men hang zou zijn 's avonds op eenza men weg tegen te komen zoeken nu en dan met. een aange stoken steksken naar het viertal groote steenen waarop de guillotine wordt neergezet. Anderen die ook geen gunstiger uiterlijk hebben vertellen aan hun vrienden de bijzonderheden van den moord en kriti- seeren de houding vau den moordenaar gedurende de behande ling der zaak voor het Hof. Volgens hen was Campi «een kerel en een kranige kerel ook". «Wat maar zeker is" hoorde ik een dier beminnelijke heeren zeggenisdat hij de politie en de rechters er bij toch ongemakkelijk hun vet heeft gegeven." Een ander een kerel die nooit hij terechtstellingen schijnt te ontbreken, is druk bezig in het patois aan ziju soort van lieden eigen zijn toehoorders met ijzingwekkende nauwkeurig heid de inrichting van de guillotine uit te leggen terwijl hij zijn verhaal doorspekt met de meest terugstootende aardighe den en gebaren. En gij hadt eens moeten zien met welk een blijkbaar genot zijn verhalen werden aangehoord Het is onbegrijpelijk hoeveel honderden en duizenden naar de Place de la Boquette waren toegestroomd om menschenbloed te zien stroomen. Zelfs de hoornen zaten vol straatjongens die hoopten daar door de politieagenten niet opgemerkt te zullen worden en zoo doende als het ware zich van een plaatsje op den eersten rang te hebben verzekerd. Een dier jongens tuimelde op een gegeven oogenblik naar beneden. Met verbrijzelden hersenpan viel hij vlak voor mijn voeten neer. Stervend werd hij weggedragen. En op '10 schreden afstands joelde en tierde het gepeupel maar voort Toch is er van al die duizenden niet één die zelfs maar iet® te zien zal krijgen van hetgeen waarvoor hij gekomen is.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1887 | | pagina 2