Nummer 54. Donderdag 7 Juli 1887. 10e Jaargang.
t IBIS,
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
GEWAAGD SPEL,
ANTOON TIELEN,
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
Spanje.
Engeland.
Duitschland.
UITGEVER.-
Waalwijk.
De Echo van het Zuiden,
Ak-cb -
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
1 1111m - „X-HL'aigJ1"* '■jj iLUiiigggg»1-"
De „Moniteur" van 1 Juli kondigt eindelijk
de wet af, waarbij opnieuw invoerrechten ge
heven worden van vee eu vleesch tegelijk met
een omvangrijk koninklijk besluit tot uitvoering
der wetwaarbij o. a. worden bepaald de grens-
rayons de voorwaarden der tijdelijke ontheffing
voor den invoer over zee de formaliteiten voor
proviaioneelen vrijen invoer bij onmiddelijke te
koop bieding op eene openbare marktde vrij
dom voor het weiden aan de grenzen enz.
Tc Spa is een 7Ojarig grijsaard Lambret-
te geheeten die gerechterlijke bewaarder was
van de verzegelde nalatenschap van eene rijke
oude juffrouw die 's zomers in eene eigene
villa te Spa, en 's winters te Nizza verblijf
hield, door drie revolverschoten gedood, terwijl
de zegels verbroken en het geheele huis geplun
derd is. Behalve edelgesteenten en andere klei
ne zaken van waarde is een bedrag van 3000 fr.
in biljetten gestolen. De moord is in den nacht
van Maandag op Diosdag gepleegden eerst
Woensdag namiddag heeft men zich over het
onzichtbaar blijven van den bewaarder bezorgd
gemaakt en de misdaad ontdekt.
De kamer heeft aangenomen artikel 29 der
militaire wetwaarbij eene zekere belasting
wordt ingesteld voor hen die wegens lichame
lijke onbruikbaarheid voor den dienst, of omdat
zij broodwinners zijn voor het gezin worden
vrijgesteld.
De acte van beschuldiging tegen P^anzini,
beschuldigd van drievoudigen moord in de Rue
Montaigne in den nacht van 16 pp 17 Maart
is thans openbaar gemaakt. Het is een zeer
lijvig stuk, dat den lezer onder anderen bekend
maakt met Pranzini's verleden, hetwelk zoo on
gunstig mogelijk is. Hij is ten einde toe blijven
ontkennen dat hij de dader is van den drie
voudigen moord. De zaak zal den lln dezsr
voor het hof van assises in behandeling komen.
Vrij naar het Hoogduitsch van HERMINE
FRANKENSTEIN,
14 door LUCIFER.
Hoofdstuk VIII.
DE TERUGKEER VAN NINA ROKEBY.
Hare schooljaren waren thans voorbij en zij
was op weg naar haar te huis, dat zij in jaren
niet had gezien en naar eene hoedster die zij
niet ker.deen die in 't geheim hare vijandin
was.
Zij had de vriendelijke zekerheid van de kost
school verlaten en een terrein van allerlei ge
varen betreden.
Zij scheen reeds van duistere vermoedens ver
vuld want een smartelijke reikhalzende uitdruk
king over hare verlatenheid kwam in hare tchoone
oogen.
Weinige schreden van haar verwijderd en ook
tegen de omheining geleund stond een jonge
man wiens blikken schijnbaar op de Fransche
kust gevestigd waren maar welke toch ook
tusschenbeide met een uitdrukking van bewon
dering en belangstelling over de sprekende trek
ken van het jonge meisje heengleden.
Hij dacht zoo bij zichzelve dat hij vroeger
nooit zoo'n frisch, zacht, rein en zeldzaam schoon
wezen had gezien.
Zij scheen geheel alleen te zijn. Niemand
vroeg hoe zij zich bevond. Niemand bood baar een
stoei aan of bekommerde zich om haar, en haar
jeugdige bewonderaar vroeg zich af of zij wer
kelijk zoo alleen in de wereld zou staan als het
den schijn had.
Advertentiön 1—7 regels ƒ0,60 daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel,
L-»-MtLJ i M—
De ministercrisis in Spanje is voorbij. Door
een buitengewoon gestrengen maatregel beeft de
regeering aan deze crisis een einde gemaakt.
De mandie het der regeering in de kamer
lastig maakte was generaal Primo de Rivero
die zich aan het hoofd der oppositie tegen de
legerhervorming had gesteld.
Daar het vrij uitkomeD voor zijn gevoelen
door een officieral is hij lid der kamerals
een tekortkoming io eerbied jegens den minister
van oorlog, het hoofd van het leger, wordt be
schouwd heeft de minister Zaterdag openlijk
in de kamer medegedeeldwaar bedoelde gene
raal ook tegenwoordig wasdat hij van den
rang van generaal werd vervallen verklaard.
Generaal Primo de Rivero heeft getracht zich
te verdedigen door te verklaren dal hij niet de
bedoeling gehad heeft generaal Cassola t« kwet
sen doch de minister van oorlog bleef bij zijn
besluit hetwelk in de liberale kringeu zeer
goedgekeurd wordt.
Wij vinden 't alles behalve liberaal.
De deserteurs en de soldateu wegens lichte
insubordinatie gestrafthebben van de koningin
bij gelegenheid der jubileumfeesten gratie ge
kregen. Dienteugevolge komen dagelijks de de
serteurs met houderden aan de militaire depots
wat wel een bewijs is dat het lot van den En-
gelschen soldaat toch altijd nog iets aantrekke
lijks heeftof wel dat het werk zoo schaarsch
is, dat velen gelukkig zijn weder onder de wa
penen te kunnen kometi.
6000 maneen budget van 120,000 pd. st.
vertegenwoordigdedeserteeren gemiddeld per
jaar uit het leger. Voor de financiën zou sec
herhaalde amnestie dus niet slecht zijnof an
ders een vermindering van straf tegen deserteurs,
die vrijwillig terugkeeren wat wel denzelfden
uitslag zou hebben.
De Goble meldt dat het bestaan in een
proviuciestad van eer. bond van dynamietman-
r.en aan de politie bekend is. Men vreestdat
men na de stemming over de lersche strafwet
van wanhopige daden zal hooren.
Nog peinsde hij hierover, toen een plotselinge
stoot, dien de korte hoog gaande golven van het
kanaal aan het schip gaven, Niüa verschrikt de
verschansing deed loslaten waardoor zij over het
dek naar hem werd toe geslingerd.
Hij sprong vooruit eu ving haar op in zijne
armen.
Dadelijk kwam zij weder in evenwicht, pakte
de verschansing vast en stamelde blozend en
verward haren dank voor zijne hoffelijkheid.
„De zee is vandaag nogal stormachtig," merkte
de jonge man op. „Zal ik een stoel voor
u zoeken.?"
Neenik dank uantwoordde Nina zacht.
z/Ik sta liever
Deze woorden waren zeer eenvoudig en haar
uiterlijk was kalm en terughoudend, maar hare
stem drong den jongen man in 't hart.
Hij bleef voor haar staan en Nica zag hem
verrast aan.
Toen hij den vollen blik barer schoone oogen
ODtmoette bloosde hij, zijne oogen glinsterden
en een vroolijke lach speelde om zijne lippen.
„Pardon maar heb ik niet het genoegen mis
Rokeby van Ilookhurst te zien?" vroeg de jonge
man. Nina knikte toestemmend, hem met stijgende
verwondering aanstarende.
/Zoodra ik uwe oogen zag," riep de jonge
man uit„was ik overtuigd dat gij Nina Ro
keby moest zijn. Ik zie dat gij u mijner niet
meer herinnert. En toch toen gij naar het
pensionaat te Parijs moest, hebben wij bcideu, gij
en ik, bij 't afscheid tranen vergoten en gij be-
loofdet mij getrouw te blijven kleine Nina.
„En nu hebt gij mij vergeten
„Neen," riep het jonge meisje met insgelijks
van vreugde schitterende oogen. Zijt gij 't wer
kelijk Ronald Wat zijt gij veranderd."
Zij reikte hem de hand, die hij hartelijk drukte.
Hare oogen bleven onderzoekend op hem ge-
Te Swanseain Engeland heerscht groot
watergebrek. Men heeft thans zijn toevlucht
genomen tot het water uit verlaten steenkolen
mijnen van waar het in karren naar de stad
wordt gebracht. Het bestuur van Swansea be
steedde onlangs 300,000 voor nieuwe water
werken. Uit de omgelegen dorpen komen de
bewoners mijlen ver water zoeken.
Verscheidene fabrieken in Wales worden door
watergebrekeen gevolg van de droogtetot
stilstand gedwongen en een aantal arbeiders
zijn daardoor zonder werk.
De kapitein de twee stuurlieden en een
matroos van het Britsche schip „Lady Douglas"
stonden DoLderdag te Londen terecht wegens
der» moord vau een Maleisch zeeman onder zeer
verzwarende en buitengewone omstandigheden.
De Maleier scheen niet op goeden voet met de
andere zeelieden te hebben omgegaanen moest
herhaaldelijk wegens plichtverzuim gestraft wor
den. Dit ging zoover tot hij gezegd werd ge
vaarlijk voor de veiligheid van het schip te zijn
gewordeneu nadat men allerlei maatregelen
met hem genomen had besloot men hem te
dooden. Dit geschiedde werkelijk en men
schoot den man doodterwijl hij zich in het
ruim schuil hield en weigerde daaruit te komen.
De vraag was of de verslagene werkelijk de
veiligheid van het schip in gevaar had gebracht
in die mate dat de beschuldigden in het doo
den van den man gerechtvaardigd waren.
De jury was niet van dat gevoelen en ver
klaarde de vier mannen aan moord schuldig.
Deze zijn daarop door den rechter Stephen allen
ter dood veroordeeld.
Volgens een bericht in de „Vossische Ztg."
heeft een Eogelscli consortium aan de Egyptische
regeering aangeboden, de gezamenlijke Egyptische
spoorwegen voor 10 jaren in pacht te nemen.
Hei consortium waarborgt eene pachtsom van
gelijk bedrag als de tegenwoordige jaarlijksche
opbrengst, en neemt de verplichting op zich om
de lijn Port-SaïdIsmaila bij te houden, aan
de spoorwegen in Boven-Egypte uitbreiding te
geven en een station te bouwen en eeD centraal
vestigd en zij bloosde ziende hoe schoon hij
was en hoe nabij bij het ideaal kwam, dat zij
zich had voorgesteld.
Hij was licht van kleur met donkerblauwe
oogen goudbloud haar en knevel. Zijne trekken
waren fijn en regelmatig besneden. Hij had een
edel, open gelaal en uit zijne schitterende oogen
blonk eene grootmoedige ziel, onverschrokken
heid, moed, een helder verstand en een sterk
vast karakter.
Terwijl zij hem zoo vluchtig beschouwde, dacht
Nina dat hij ef uitzag als een held.
„Ik kan nauwelijk gelooven dat het Ronald
is" zeide zij lachend en opnieuw kleurend. „Gij
ziet er heel anders uit dan de Ronald Stonefield,
dien ik kende en toch herken ik die oude vroo-
lijkheid en levenslustigheid wederdie gij als
knaap bezat. Uw knevel heeft uw uiterlijk bui-
teDgewooon veranderd lord Stonefield."
„Hij doet mij misschien ouder schijnen dan ik
beo" zeide lord Stonefield. „Daar ik echter pas
drie en twintig jaar ben en reeds eene pupil heb
van achttien, paste het mij te trachten er zoo
eerbiedwaardig mogelijk uit te zien. Gij weet
natuurlijk dat ik een der 3 mannen van vertrou
wen ben, door uwen vader bij zijn uiterste wils
beschikking aangewezen voor het beheer van uw
gansche vermogen
„Ja, ik weet het reeds sedert een jaar," ant-
woorddde Nina wier trekken eenigszins verduis
terden. Mr. Harpe heeft mij breedvoerig over
papa's testament geschreven."
„Mr. Harpe en sir George Markham zijn de
beide andere mannen van vertrouwen. Gij zijt
•^zcer jong voor zulk een ambt niet waar graaf
Stonefield?"
„Dat is een gebrek, dat de tijd zal heelen
zeide de graaf lachend. Ik ben jong voor zoo'n
betrekkingmaar sir Henry Rokeby wistdat
hij mij vertrouwen kondete meer daar mij
station te bouwen te Kaï. Al deze nieuwe wer
ken zouden na afloop van den pachttermijn kos
teloos het eigendom der Egyptische regeering
worden.
De aanhoudende pogingen van vorst Ho-
henlohe, stadhouder van Elzas-Lotharingen, van
graaf Henckel Von Donnersmarck en den heer
von Kramstra, zoo zwaar getroffen door de ucase
van den czaar, aangaande de eigendommen van
vreemdelingen, in de grensprovinciën van Rus
land, hebben nog tot geen resultaat geleid en
te Petersburg is voor niemand eene uitzondering
gemaakt. Alleen de etablissementen Kramsta
hebben bijna 8000 werklieden aan het werk, de
chef en de meesterknechts zijn Duitachers en
zouden als zoodanig genoodzaakt zijn Rusland te
verlaten.
Aan de „Kreuz-Zeitung wordt uit Londen
gemeld dat tusschen Turkije en Engeland onder
handelingen gevoerd worden over het sluiten
van een offensief en defensief verbond. De sul
tan moet duidelijk zijn wil te kennen hebben
gegeven om onder deze voorwaarde de Egyptische
conventie te bekrachtigen. De Porte is bevreesd
voor onlusten in Bulgarije en Servië. Ook wordt
beweerd dat Rusland voornemens is in Centraal-
Azie den strijd te openen. De toestand wordt
te Londen als zeer ernstig beschouwd.
In het proces bij het rijksgerechtshof tegen
Klein, Grebert en Erhart heeft Klein bekend,
dat hij in 1881, op voordracht van den Fran-
scben grenscommissaris Fleureville, spion voor
de Fransche regeering is geworden dat hij in
die betrekking 200 francs per maand van Hir-
schauwer uit Parijs ontving en gedetailleerde
plannen van Straatsburg en Metz aan Fleure
ville en Hirschauwer heeft gezonden. In 1885
werd hij door Schnaebele naar Pont-a-Mousson
ontboden, alwaar hij bevel kreeg, zijne werk
zaamheden te Straatsburg te concentreeren. Zijne
betrekking met Schnaebele heeft geduurd tot
aan zijne arrestatie. Verder verklaarde hij, dat
Grebert hem in het teekenen is behulpzaam ge
weest. (Grebert ontkent dit.) Klein ontving zijne
brieven door tusschenkomst van Eckart maar be
twijfelt dat deze met de zaak is bekend geweest.
Ten processe werden nog overgelegd drie brie-
twee andere ambigecooten ter zijde staan.
Ik ben de minste der drie en mijne jeugd
dient alleen als tegenwicht voor sir George Mar-
ham's ouderdom. Uw schooltijd is nu voorbij,
niet waar miss Rokeby
„Ja, die is voorbij," zeide Nina zuchtend.
„Ik ben op weg naar een nieuw leven naar
nieuwe bekenden en vrienden.
Ik heb een zekere angst voor de toekomst, lord
Stonefield.
Ik weet dat het dwaas van mij is maar ik
sidder als ik denk aan mijn terugkeer naar huis.
Mijn tehuis 1 Ach alles is weg, wat het oude
gebouw tot een tehuis maakte. Mijn arme broe
der George ligt in het verre Indie begraven
En Papa mijn arme papa. Zij kon niet
meer zeggen en wendde het hoofd af. De jonge
graaf Stonefield kwam dichter bij haar. Hij
wenschte haar de hand te drukken en haar een
bewijs te geven zijner deelneming.
Hij begreep hare troosteloosheid en haren jam
mer over Sir Henry's lot. Zijn hart bloedde
om haar.
Hij had Nina Rokebv van af hare prilste jeugd
gekend. Samen hadden zij in de bosschen van
Rockhurst gespeeld en eer Nina naar het pension-
naat werd gezonden, hadden de beide kinderen
elkander eeuwige trouw gezworen.
De overleden graaf Stonefield Ronalds vader
en sir Henry Rokeby waren studiegenooten ge
weest en 't was eenmaal hun lievelingswensch
hunne familiën in de personen hunner kinderen
vereenigd te zien maar zij waren te verstandig
geweest aan het jonge paar iets hiervan te zeggen.
Zij hadden echter de neiging van Nina en
Ronald voor elkander aangemoedigd en zagen
hoopvol den tijd te gemoetwaarop deze kin
derlijke genegenheid zoude aangroeien tot een
echteinnige wederzijdsche liefde.
(Wordt vervolgd.)
