Nummer 66. Zondag 21 Augustus 1887. 10e Jaargang. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. GEWAAGD SPEL, ^buitenland! ANTOON TIELEN, Waardeering. Frankrijk. UITGEVER: Waalwijk. Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden ./1,00. Franco per post door het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Advertentiëh 17 regels f 0,60 daarboven 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch- land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. Het is een eere voor het Nederlandsche volkdat het sirids den aanvang van zijne geschiedenis een lange reeks van mannen uit zijn midden zag verrijzen, wien de onsterfe lijkheid liet zegel van haren ring op het voorhoofd drukte, een eer te grooter, wijl on ze drassige bodemde neveligekille at mosfeer, het weinig verheffende en indruk wekkende natuurschoon tal van personen kweektendie zich waarlijk niet behoefden te scharen in de achterste gelederen van het kleine keurkorps der inenschheidwaarin alleen het Genie recht heeft opgenomen te wordenop elk gebied van kunst, op ieder veld van wetenschapin den krijg ter zee zoowel als ter land vertegenwoordigen ook Nederlanders den echten, den eenigen adel ran het menschelijk geslacht, en met fier heid mogen we zeggen dat hun aantal en hun gehalte in omgekeerde verhouding staan tot de enge grenzen van onzen geboortegrond. z/Het Genie wordt geboren, het talent ge vormd en ontwikkeldWie zal het wagen, wie zal het vermogen de waarheid van deze beide stellingen, van de eerste bovenal, met wiskunstige juistheid aan te toonen of omge keerd de valschheid er van bloot te leggen Maar dit is een feit: het leven der groote man nen, der reuzen naar den geest was en is gedurende langeren of korteren tijd gewoon lijk een harde worsteling om het bestaan hunde machtigen der aardedie met be wustheid gevoelen, hoe hoog de menscli staat boven het hem omringende organische leven, moest niet zelden genadebrood worden uitge reikt. Van waar dit vreemde, of liever, dit treurige verschijnsel Gelooft gij, dat het in 't algemeen een onverbiddelijke eisch is, zon der welks vervulling het Genie niet gebracht kan worden tot volkomen rijpheid Of Vrij naar het Hoogduitsch van HERMINE FRANKENSTEIN, 19 door LUCIFER. Hoofdstuk IX. EEN SPOEDIG OPGELOSTE VRAAG. wNeen maar ik ken bare stiefmoeder die aangesteld is tot hare persoonlijke hoedster verklaarde Digby Borne. „Herinnert gij u niet meer de schoone weduwe mrs. Leeds die gij eenmaal met mij in den schouwburg zaagt. Zij is gehuwd geweest met sir Henry Rokeby. Deze is verleden jaar in Indie gestorveu haar goed verzorgd achterlatende Onlangs kwam ik her waarts om haar te bezoeken cn zij koestert nog steeds voor mij dezelfde neiging. Met één woord Ralph ik ben met lady Rokeby verloofd en in October zullen wij trou- weD. Zooals ik u bereids zeidezij is voogdes over hare stiefdochter en zal met den groote» invloed, die haar ten dienste staatuw aanzoek kunnen steunen. Het doel ligt nu duidelijk ▼oor u. Stuur er op los en win." Ralph werd nog bleeker en zijne stem klonk heesch toen hij zcide „En is dat nu uw plan om mij rijk te maken?" „Ja dat is 't. Het meisje bezit een onbe perkt jaarlijksch inkomen van vijftig duizend pond. Als haar echtgenoot zult ge in alle geval een man vaL aanzien zijn. Zij heeft een groot huis in Londen een jachtslot in het Schotsche hoogland en eene menigte andere bezittingen in Engeland. Gij zult er paarden honden en als ge wilt neemt ge niet liever aandat domheid, be krompenheid afgunsteigenbelang ei genbelang meer, dan al het andere samen het hare niet bijbrachten om den zeld zaam gezegenden van geest ruimschoots te voorzien in de luttele behoeften van het lichaam Het is geen eere voor het Nederlandsche volk dat het zoo dikwerf in waardeering te kort geschoten is tegenover zijne groote zo nen gedurende hun leven en niet genoeg heeft gedaan na hunnen dood om dat onrecht te herstellen en hun leven en streven als een voorbeeld ter navolging onvergetelijk te ma ken voor de nakomelingschap. Welke recht geaarde Nederlander ergert zich niet, als hij in zijn verbeelding den stokouden Vondel ziet zitten met strammen rug gekromd over het journaal in een pandjeshuis waar hem als een groote gunst een armzalige betrekking den grooten dichter onwaardig wordt opgedragen Hugo de Groot „de mond van 't Ilollandsche rechtdoor niemand in zijn tijd overtroffen in wijsheid en geleerdheid zuchtende in den kerker, verstooten door zijn vaderland, omzwervende in den vreemde komt ons gemoed bij de gedachte daar aan niet onwillekeurig in opstand Zie een ander grijsaarddiep gebukt onder den last van zeveutig vermoeiende jaren, beklimt het schavot om onthalsd te worden door een beulszwaard. Is hij schuldig De antwoor den van specialiteiten op deze vraag zijn verward en tegenstrijdig. Hij heet Olden- barneveldis eerste stuurman op het schip van Staat, dat worstelende met den storm nog verre is van de veilige haven der vrij heid en zelfstandigheid; hij wordt door gansch Europa erkend en hooggeacht als een der bekwaamste diplomaten. Het dankbare va derland, trotsch op zulk een zoon zal hem als een huldeneen het gunt dat af geleefde geniale hoofd niet eens een eerlijk 11 1 1 i' zelfs een yacht op na kunner. houden en steeds cene welgevulde beurs op zak hebben. Dan kunt ge schilderen zooveel als ge will en u door de voorname lui laten loven en prijzen. Ge kunt ook lid worden van het parlement. Want den gelukkige, die Nina Rokeby krijgt, staan alle wegen open." Dit tafereel was verblindend genoeg voor den vertwijfelden half verhongerden jongen man. Hij had eene groote voorliefde voor al deze door zijn vader opgesomde dingen huizen, paarden, overvloed aanzien en eerepostru. Hij had het moeilijk gevonden te arbeiden en nog moeilijker zijn werk te gelde te maken. Al de bitterheid en hardheid van zijn lot traden in schrille tegenstelling voor hem op met den glans en de heerlijkheid bestemd voor hem, die de uitverkorene van Nina Rokeby zou zijn. Ralph stond op en ging met onzekere schreden de kamer op en nederterwijl smart en ver langen uit zijne oogen spraken. Zijn vader bespiedde hem met den loerendeD blik eener kat, die eene muis zo :kt te vangen, 't Was voor zijne plannen noodig dat Ralph Nina Rokeby huwde en hij koesterde de hoop dat huwelijk te kunnen tot stand brengen. „Nu zeide hij eiudelijk, toeu het zwijgende heen en weerloopec» van zijn zoon hem te lang begon te duren „wat zegt gij er van „hls onmogelijk," antwoordde Ralph stiel. „En waarom, als ik vragen mag?" riep zijn vader verwonderd en met stijgende ergernis. „Omdat omdat de jonge dame heeft misschien andere plannen voor hare toekomst. Ik kan Lilly niet laten loopen." „Dat jong meisje dat muzieklessen gaf dat de dochter is van een ouden kramerEn gij geeft aan dit slecht opgevoed wezen van lage afkomst, de voorkeur boven een rijke jonge dame als mis Rokeby? Voor een jongen man, die sterfbedMoeten we niet blozen van schaamte bij de gedachtedat het Ne derlanders warendie het edele broederen- paar de Wit hebben doodgeranseld, hunne lijken over de straatsteenen gesleurd in den llaag en hunne lichamen aan de wipgalg hebben opgehangen en gruwelijk verminkt om de afgesneden ledematen er van bij op bod te verkoopen aan den meestbiedende? Die mannen hadden het vaderland grootere en meerdere diensten bewezen dan het ge- zamelijke plebsdat hen vermoordde en al de voomameren die het lijdelijk en wellicht niet zonder leedvermaak aanzagen. Genoeg voorbeelden zij zijn helaas! met nog vele te vermeerderen tot staving van wat we zooeven voorop stelden, 't Is waar geduren de hun leven kwamen misschien de leer en de beginselen van welken aard dan ook der groote mannen in botsing met die van een aanzienlijk deel hunner landgenootenen werd daardoor min of meer die versmading verklaarbaar, doch wat te denken van een natiewelke na hunnen dood moedwillig de oogen gesloten houdt voor het goede, dat zij hebben gewrocht en hen met een soort hooghartigheidwelke in den grond der zaak niets anders is dan botte domheid, doodzwijgt wat te denken van zulk een bekrompenheid, die zich alleen thuis gevoelt en zich iminer verscholen houdt in haar eng broos kalken huisje uit vreeze de teere voe- lertjes te kwetsen aan hetgeen buiten haar is? Het Nederlandsche volk kent zijn mannen van beteekenis niet. Dat is niet zoo in Frankrijk, in Duitschlandin Engeland, in Belgiewaar de herinnering aan hen ver nieuwd en levendig wordt gehouden door woord en daad bij elk opkomend geslacht en waar de aankweeking van deze maat schappelijke deugd als een eerste plicht wordt beschouwd der vaderlandsliefde. Een volk dat te klein is van geest om zijn groote een opvoeding genoot zooals gij hebt gij een vreemden smaak. Ik moet u zeggen gij hebt een zeldzame voorliefde voor voorname kringen. Welke bekoorlijkheden bezit die Lilly, welke gij niet kunt laten loopen Is zij schoon „Ic mijne oogen wel." „Wat zooveel wi! zeggen als dat zij anders voor niemand schoon is. De schoonheid, welke de oogen der liefde noodig heeft om erkend te worden wordt gewoonlijk door anderen hate lijkheid genoemd. „Van geringe afkomst en slecht opgevoed" herhaalde Mr. Bornealsof deze woorden hem bijzonder behaagden „met een heelen sleep arm", gemeene bloed vei wanten, die haar aanhangen hatelijk volgens uw eigen bekentenis wat was zij een schitterende partij voor den zoon van den hooggeboren Digby Borne „Zij heeft geen arme bloedverwanten zeide Ralph bits. „Zij heeft in 't geheel geen familie dan een bejaarde oudtante welker naam zij niet eens kent en die haar bestaan wellicht zelfs niet vermoedt, 't 19 waar dat Lilly's vader maar een kramer was maar hij was een eerlijk man en daarbij verstandig en ontwikkeld. Gij haalt de schouders op ahof't niet mogelijk ware koopman te zijn en icgelijkenijd gentleman. AI9 het woord gentleman zin heeftdan was hij er een." „Wij zullen niet redet i9ten over den zin van woorden ilc schat ze immer op de waarde, die de maatschappij hun toekent. Lilly's stam boek boezemt mij geen 't minste belang in. Ik wil verder niets van u weten dan of gij Nina Rokeby wilt huwen en rijk ziju of met Lilly trouwen en honger lijden. Eu al zijt gij al bereid tot dit laatstewilt gij dan ook Lilly zien verhongeren. Bij uwe heldere begrippen van eer verwondert het mij dat gij een meisje zoudt willen verleiden lot een huwelijk, dat voor zonen openlijk waardeering te schenken en te koud van hart om voor hen geestdriftige vereering te gevoelen, is der verstijving nabij, een volk, dat den invloed miskentdie de koningen naar den geest hadden en hebben op zijn bestaan, mist op den duur de kracht op eigen beenen te staan en sterft den roemloozen, smadelijken dood der vergetelheid. Jule9 Grévy, de president der Fransche re publiek, heeft Zondag te Mont-sous-Vaudrey zijü tachtigsten verjaardag gevieid. Bij die gelegeuheid is hem door de bevol king eene serenade gebracht. Een aantal offi- cieele perso.ieu uit den omtrek waren dien dag tot hem gekomen om hem hunne gelukwen- schen aan te bieden. Het achtste jaarlijksche Parij9che congres van de gemachtigden der revolutionnaire socia listen, zich betitelende „de werkliedenpariij" is na eenige vrij wal rumoerige zittingen gesloten. Er zijn verschillende resolutien aangenomen in den bekenden geest 0. a. de volgendeDe werkliedenpartij zal niet afwijken van hare tak- tiek totdat de volledige zegepraal van de econo- nomische en staatkundige gelijkheid behaald zal zij< zij zal zonder zwakheid of eenig vergelijk den strijd tegen de bourgeoisie voortzetten. Zij verklaart zich voor de socialistische orga nisatie van de arbeid. Zij eischt dat de ge meenten de werkplaatsen, gereedschappen eu grondstoff-n ten behoeve van gemeentewerken ter beschikking stelle van de werklieden. Zij eischt onmiddelijk de vermindering van den arbeidsdag tot acht uren. Zij zal middelen aanwenden tot afschaffing van het tegenwoordi ge stelsel van openbaren onderstand en van de gemeenten de organisatie cischen van den open baren dienst io socialistischen zin. Het „Journal offiiciel" maakt de begroo ting vaa het protectoraat in Annam en Tong kin over 1887 openbaar, De uitgaven bereiken haar niets anders kan zijn dan een langzame dood." „Ein zucht ontsnapte aan de lippen des jongen mans. Vertwijfeld wrong hij de handen, terwijl hem de bekentenis van zijn huwelijk op de lippen zweefde. Maar hij waagde het niet zich te verraden. Hij koesterde een grenzelooze vrees voor zijn vader en daarbij hoopte hij nog steeds eenige hulp van hem te krijgen zoolang deze van zijn huwelijk onbewust was. „Ik kan haar niet verlaten vader," zeide hij somber. „Ik bid u mij op de eene ot andere wijze te helpen en mij dan vrij te laten. Ik weet dat gij niet rijk zijtmaar gij hebt in vloedrijke vrienden. Gij kunt mij eene betrek king bij een miuisterie ot als geheimschrijver bij iemand bezorgen. Als gij dat voor mij wilt doen zal ik a zegenen, zoolang ik leef. O vader, wees barmhartig. Help mij maar een weinig in mijnen nood cp. laat mij dan mijns weegs gaan." „Neen bij den hemel dat wil ik niet. Als gij u aan dat meisje houdtzult ge geen cent van mij hebbengeen woord van aanbeveling. Ge kuDt jammerlijk ten gronde gaan en ik zal geen vinger uitsteken om u te helpen. Dat zweer ik." Digby Borne sprak deze woorden uit op zoo vasten toon dat Ralph vast overtuigd was dat zijn vader nooit of nimmer zou toegeven. Een grenzelooze wanhoop maakte zich van hem meester tn luide riep hij uit „Ik moet haar trouw blijvenvader 1 Verstoot, vervloek mij, als gij wilt maar Lilly is mijne vrouw!" Een oogeublik was Digby Borne verbluft. Een donkerroode kleur overtoog zijn gelaat en zijne oogen fonkelden onheilspellend. Wordt vervolgd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1887 | | pagina 1