Nummer 76. Donderdag 22 September 1887. 10e Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
'GEWAAGD SPEL,
ANTOON TIELEN
UITGEVER:
Waalwijk.
Groote internationale Prijskamp van
wetenschappen en nijverheid en
internationale wereld-ten
toonstelling te Brussel
in 1888.
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden J 1.00.
Franco per post door het gekeele rijk f 1,15.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
||J"JL ÜÜÜJMJli-111 ilËBBJ-üBHfiSS
Advertentiën 1—7 regels f 0,60 daarbo ^eu 8 cent per regel,
eroote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, -worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land°worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel,
in ■■■Mg'!'»1»1*»"üüi-J
In ons nummer van 1 September gaven
wij de desiderata der looierijwij laten liier-
ondnr die der schoenmakerij volgen en daarna
een uittreksel uit het algemeen reglement.
Schoeisel en lederen handschoenen belmo
ren tot prijskamp 20 kleeding en toilet,
en tot onderafdeeling 20a, kleediug voor
beide geslachten hoeden, schoeisel, lederen
handschoenen.
Het hoofdbureau v&n prijskamp no 20
bestaat uit de heeren
Eduard Jonniaux, industrieel te Brussel
voorzitterVaxelaire—Claesindustrieel te
BrusselLéon Sacré industrieel te Brussel
en Pirmin Mignot, industrieel en senator te
Brusselonder-voorzittersSchuermans te
Brussel Jean Yinindustrieel te Brussel
Robyn Stocquart te Brussel, Eugène Pavoux,
industrieel en ingenieur te Molenbeek Sint
Jan, secretarissen.
Het bureau van onderafdeeling 20a is
samengesteld als volgt
VoorzitterVaxelaire-Claesindustrieel
te Brussel;
Ondervoorzitters §wyenoud-industrieel,
te Brussel en Clément van Marcke, industr.
te Brussel.
Secretarissen: Schuermans, industrieel te
Brussel en Eug. van Marckeindustieel te
Brussel.
Voorgestelde vrageu. (Desiderata.)
Lederen Handschoenen.
19. Eene studie voorstellen, die den werk
lieden veroorlooft onder hen vereenigingen
op te richten en prijskampen uit te schrijven,
die gemakkelijk zijn te beloonen, zonder de
hulp der patroons.
Schoeisel.
20. Een schoeisel fabriceeren voor den
werkman, stevig werk, breede zolen, genaaid
met een dikken draad.
21. Een paar jachtlaarzen, waarbij vóór
alles gestreefd is naar waterdichtheid en
lichtheid.
22. Door alle berekeningen prijzen van
grondstoffen en werkloonhet middel te
bepalen om onder de beste voorwaarden van
goedkoopte te leveren
a. Alle soort pantoffels en schoeisel van
vilt, of van vilt en leder.
b. Alle lichte en goedkoope artikelen
voor mannen en vrouwenals pan
toffels en schoenen van zeildoek
linnen en lichte stoffen enz. <jn zee
bad-artikelen.
c. Schoeisel van weelde, schoeisel van
dagelijksch gebruik, met de hand en
machinaal vervaardigd.
Uittreksel uit het alg. reglement:
ARTIKEL I.
V OORWERP.
De groote internationale prijskamp heeft
voor doel
le J)e inrichting van eenen prijskamp
tusschen de nijverheidsvoortbrengselen van
alle landen, met preiniën voor degene welke,
volgens opgegeven voorschrift, het volmaakste
en volledigste gebruik der stoffen onder
oogpunt der kunst en huishoudkunde, zullen
verwezenlijkt hebben.
Ie .De inrichting van eene internationale
wereld- tentoonstelling,
waaraan kunnen deelnemen al de voortbreng
selen van handel, nijverheid, land— en tuin
bouwkunde, zooals aan de vroegere wereld
tentoonstellingen.
ARTIKEL III.
8o De commissarissen der vreemde vertegen
woordigde landen.
1. De commissarissen der vreemde lan
den, belast met de vertegenwoordiging van
hunne landgenooten, onderhandelen door de
tusschenkomst van het algemeen staats-
commissarissariaat met de naamlooze maat
schappij van den grooten prijskamp voor
alles wat de instelling van hunne landge
nooten betreft.
2. Zij richten elk voor zijn land, eene
nationale afdeeling op van de internationale
en wereld-tentoonstelling, volgens voorwaar
den van het algemeeD reglement en de al-
gemeene rangschikking.
3. In die afdeelingen verschijnen al de
voortbrengselen van den zelfden aard, ge
rangschikt per land, zooals in al de inter
nationale wereld-tentoonstellingen.
9o De internationale jury der belooningen.
Er zal een internationale jury der beloo
ningen benoemd wordenwaarvan de leden
door het staatsbestuur van hun land zullen
aangewezen zijn.
De leden van de jury der landen, welke
niet officieel vertegenwoordigd zijn, zullen
voorgesteld worden door de deelnemers van
hun land aan prijskamp en tentoonstelling.
De benoeming dezer juryleden zal, in geval
van noodzakelijkheiddoor het Belgische
staatsbestuur bekrachtigd worden, op voorstel
van den raad van het algemeen staats-com-
missariaat.
10o De internationale comiteiten van
proefnemingen.
Er zullen comiteiten van proefnemingen
kunnen gevormd worden, zooals het in vorige
prijskampen en
werd.
tentoonstellingen gedaan
ARTIKEL IV.
Tentoongestelde voorwerpen.
Worden aangenomen
lo Voor den prijskamp
1. Al de voortbrengselen of documen
ten zonder onderscheid, welke aan een de
sideratum voldoen of een werkelijken voor
uitgang daar stellen.
2. De documenten, zooals beschrijvin
gen, uittreksels, verslagen, teekeningen, ont
werpen schetsen enz., zullen in den prijs
kamp aangenomen worden, maar slechts tén
titel van inlichting.
§3 E. r kan nochtans van dezen maat
regel afgeweken wordenkrachtens een be
paald en bijzonder besluit, ten voordeele van
documenten betreffende de voortbrengselen
of voorwerpen, waarvan de stoffelijke voor
stelling, hetzij in uitvoerbare grootte often
minste in eene verminderde grootte onmoge
lijk zou wezen in de besloten ruimte van
den prijskamp.
4. Deze laatste documenten kunnen
deel nemen aan de vereerende belooningen.
2o Voor de internationale en wereld-ten
toonstelling.
5. Al de voortbrengselen zonder on
derscheid zooals in de voorgaande wereld
tentoonstellingen.
§6. De verzamelingen, aau landen toe-
behoorende welke niet officieel vertegenwoor
digd zijn zullen aanvaard worden met de
toestemming van het uitvoerend comiteit.
7. Ingeval de jury geen premie zou
toekennen aan een bepaalden prijskamp
behoudt het uitvoerend comiteit het recht
aan dien prijskamp voorwerpen uit de ten
toonstelling te laten deelnemen.
Wordt vervolgd.
Vrij naar het Hoogduifsch van HER MI NE
FRANKENSTEIN,
23 d o, r L U O I F E R.
Hoofdstuk XI.
LADY ROKÈBY'S DENKBEELD WORDT
UITGEVOERD.
Een oogerililik, heerschte er eene doodelijke
stille; toeu stut Ralph langzaam het antwoord
uil: „Ik - zal - haar verlaten. De hemel -
helpe - ons beiden!"
„Dat ie goed",, sprak Digby Borne op iets
vriendelijker toon. „Gij koudot niet anders
handelen. Nu' bevalt u dat meisje, maar eer
een jaar verlocipen is lacht gij om uwe tegen
woordige domheid. Waarom zoudt gij om eene
jongensachtigs verliefdheid alle uitzicht op toe
komstig geluk, op rijkdom en eer opgeven?
Wees opgeruimd, Ralph. Werp die vertwijfe
ling van u en r.eem aan wat de goden voor n
bestemd hebben. Het meisje zal spoedig een
anderen huwen, wat gij ook moet doen. Uwe
toekomstige bruid is op Rookhurst aangekomen
en morgen avond zal ik u aan haar voorstellen.
Ik geloof dat gij sedert van morgen niets hebt
gegeten en vo'ór alles hebt gij :iu een stevig
avondmaal r.oodig."
Hij bestelde er een en liet het op zijne kamer
opdienen hij nam Ralph mede derwaarts en
plaatste hem iu een leunstoel. Het hoofd des
jongenmaus zonk op zijn borst eu zwijgend zat
hij "daar; maar Digby Borne, wien hel gelukken
van zijn plan in een goede luim had gebracht,
sprak zonder ophouden over al de heerlijkheden
van het slot Rookhurst en van lady Rokeby's
goede eigenschappen, en van Niua, die hij nog
nooit had gezien.
Het souper werd gebracht en mr. Borne be
stelde twee flesschen wijn.
Aanvankelijk weigeide Ralph te eten, maar
hij dronk een hëele flesch wijn ledig zonder de
minste terughoudingten slotte liet hij zich
toch overhalen om iets te eten. Toen hij ge
daan had stond hij plotseling op en trok zich
op zijne kamer terug.
Digby Borne was alleen gebleven. Hij bleef
een oogeublik stil in zich zelve lachend op zijn
gloei zitten; vervolgeus stond hij op, sloot de
kamerdeur af, nam uit een kast eeu eleganten
lesseuaar en zette dieu op tafel. Daarna Opende
hij een pakje hem door lady Rokeby gegeven.
Het bevatte ongeveer een dozijn vellen post
papier van dezelfde soort als sir Henry steeds
gebruikte, 't Was buitengewoon dik, glad papier
met het monagram en het wapen des baronets.
Bijna alle brieven, door den baronet aan zijne
dochter gericht, wareu op zulk papier geschreven.
Groote vierkante euveloppen met een zelfde
monogram en wapen lagen er bij, en een flesr
inkt van eigenaardig zwarte kleur, een pyp tak,
sir Henry's cachet en eenige brieven van sir
Henry maakten den verderen inhoud van het
pakje uit.
De venstergordijnen waren dicht getrokken en
mr. Borne had zorgvuldig het sleutelgat dicht'
gestopt; toen leuudc hij met een weldoend ge
voel van zekerheid achterover eu verdiepte zich
iu de studie der brieven.
Vijf daarvan waren door sir Henry aan ziju
vrouw geschreven kort na zijn aankomst in
Indië zij droegen don Indischen poststempel.
De zesde brief was voor Nina ingesloten in
een aan lady Rokeby gericht schrijven, 't Was
duidelijk dat sir Heury dezen had ingesloten in
de vaste meening dat Nioa de zomervacantie
te huis zoude doorbrengen.
Lady Rokeby had hem geopend en gelezen, en
't was' haar in' 't geheel niet ingevallen hem aan
de rechtmatige eigenares ter hand te stellen.
„Hoe vergoodde de baronet zijne vrouw 1"
dacht Digby Borne, toen hij den brief zorgvul
dig las. Wat eer. diepe hartstocht spreekt er
ui", 't Is vreemd dal Victoria niet getroffen is
geworden door zooveel liefde en toewijding en
ween moeite heeft gedaan om die te beantwoorden.
Maar zij had zulk. eeu hartstocht voor mij,
dat zij hem slechts als een hinderpaal beschouwde,
die uit den weg moest geruimd worden. Nooit
heb ik eene vrouw bemind, zooals sir Henry
haar lief had. Ik geloof zelfs niet dat ik voor
een zoo diep gevoel vatbaar zoude zijn. Ik
houd zeer veel van Victoria, veel meer dan ik
ooit van eenig andere vrouw gehouden heb. Zij
is schoon, deftig en bij de hand. Hare neigingen
komen overeen met de mijnezij zal mij tot
een rijk en diensvolgens tot een gelukkig man
maken.
Vier duizend pond 'sjaais van haar en tien
duizend pond 'sjaars van Ralph, als hij miss
Rokeby huwtdat is zoo slecbt niet. Met zuike
vooruitzichten zou ik ook eeu zwarte getrouwd
hebben."
Tamelijk lang bestudeerde hij stijl en schrift
der brieveD., vervolgens nam hij den achterge
houden brief van sir Henry aan zijne dochter
ter hand.
De inhoud was buitengewoon liefdevol en
teeder en in de diepste droefenis, kort na den
dood zijns zoons geschreven.
Sir Henry drukte zijn vaste overtuiging uit
nooit meer zijn huis, zijn vrouw en zijn dochter
te zullen zien; hij bezwoer Nina bij hare liefde
voor hem tegenover hare stiefmoeder gehoor
zaam, zacht en teeder te zijn, en lady Rokeby
te troosten in de smart, die haar zijn dood
zoude veroorzaken, als zijn voorgevoel bewaar
heid werd en hij in Indië stierf.
„Vrouwen zijn toch meestal dwaasmom
pelde Digby Borne ongeduldig. „Waarom heeft
Victoria het meisje dezen brief niet gezonden?
Veimoedclijk omdat sir lienry daarin spreekt
van hare waarschijnlijke smart over zijnen dood
eu zij reeds ongeduldig het oogenblik tegemoet
zag, waarop zij van hem ontslagen zou zijn. En
sir Henry schrijft alsof bij verwacht had, dat
zijne dochter hare vacantie op Rookhurst zou
doorbrengen en Victoria wilde haar op dien tijd
uiet te huis hebben.
Het meisje moet dezen brief in handen krij
ger. hij zal Victoria's invloed op haar buiten
gewoon vergrooteo."
Na een uur ijverige studie greep Digby Borne
peu en inkt e.i bootste op papierstrooken het
eigenaardige karakteristieke schrift van sir Heury
na. Hij had een merkwaardig talent voor dit
soort vervalsching, en legde zich met ijver en
lust op die taak toe.
Hij maakte een opstel voor een brief, over
woog zorgvuldig elke z iu snede om hare uitwer
king na te gaan, bediende zich van enkele der
meest geliefde wendingen eu uitdrukkingen des
baronets, en schreef daarna den brief over op
een dier vellen postpapier, hem door lady Ro
keby gegeven terwijl hij het handschritt van
sir Henry met bedriegelijke juistheid namaakte.
Urenlang werkte hij aan den brief en toen hij
hem tindelijk tot zijn volle tevredenheid gereed
had begon het reeds dag te worden.
Zijn schandelijk stuk zag er uit, alsof het
een laatste brief was var. sir Henry Rokeby aan
zijne dochter door dezen in Indie geschreven
ouder den indruk van het duister voorgevoel
des doods.
Wordt vervolgd.
