Nummer 91. Zondag 13 November 1887. 10e Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Iets over Ie Zigeuners.
GEWAAGD SPEL,
ANTOON TIELEN,
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
UITGEVER:
Waalwijk.
9KS=»Ï
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Advertentiën 17 regels ƒ0,60 daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land°worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau va*
Adolï Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
De snelle, goedkoope en gemakkelijke
verkeersmiddelen van onzen tijd hebben on
getwijfeld meer dan iets anders het hunne
gedaan tot onderlinge kennismaking en waar
deering .der onderscheidene natiën en tot
wegneming van velerlei vooroordeelen en
verkeerde meeningen omtrent gebruiken en
zeden bij vreemde volken. Van den anderen
kant heeft het veelvuldige reizen, de bijna
dagelijksche omgang van menschen uit ver-
schillende deel en der aarde, tal van eigen
aardigheden welke voor den vreemdeling
juist om het karakteristieke bekoorlijk waren,
doen verdwijnen en een zekere gelijkheid of
eenvormigheid geschapen, waardoor het ver
rassende van het reizen in den vreemde wel
eenigszins geleden heeft. Onze eeuw draagt
een cosmopolitischen stempelin menig op
zicht heeft zij de grenzen uitgewiseht tus-
schen de beschaafde staten, en hare kinderen
zijn niet meer vatbaar voor het heimwee,
maar gevoelen zich te huis in de meest ver
wijderde streken, waar het stoomros in vlie
gende vaart hen henen voert, en waar zij
ongeveer hetzelfde vinden, wat overal elders
en dus ook in het Ileimath te hunner be
schikking ligt. Droomt niet menig denker
reeds van één groot Europeesch rijk, waarin
wel is waar de verschillende levende talen
zich nog een tijd lang zullen staande hou
den als dialecten, maar waarin slechts een
wereldtaal het voertuig der gedachte zal zijn
in den handel en het verkeer
Toch zijn er nog enkele volksstammen,
die, levende onder den invloed van den ni
velleerenden tijdgeest, met taaie volharding
zich vastklemmen aan de oorspronkelijke
type van hun ras, en als het ware geisoleerd
blijven te midden van het algemeene streven
naar samensmelting en gelijkvormigheid. Zij
Vrij naar het Hoogduitsch van HERMINE
FRANKENSTEIN,
32 door LUCIFER.
Hoofdstuk XIV.
DE EERSTE ONTMOETING TUSSCHEN
NINA EN RALPH.
//Ik vraag u excuus," zeide Ralph verlegen
den hoed afnemend „maar ik zoek mis9 Ro-
keby."
„Dat ben ik", antwoordde Nina hoffelijk.
De verlegenheid des jongen mans nam toe bij
deze woorden.
„Lady Rokeby heeft mij uitgezonden om u
te zoeken", sprak hij. „Ik ben Ralph Burne",
Nina schrok en zag hem met hare groole
ernstige oogen onderzoekend aan. Hij zag er
in zijne nieuwe kletding zeer voordëelig uit
en de bleekheid veroorzaakt door den kommer
om LiUy en de uitspatting, waaraan hij zich dieu
dag had schuldig gemaakt, stond hem niet slecht,
en toen hij haar open en eerlijk aanzag sprak
ongehuichelde bewondering uil zijne blikken.
Nina's wangen kleurden lichtelijk en haar
hart klopte Ralph Borne had op dien eersten
oogenblik in 'i geheel geen onguri9tigen indruk
op haar gemaakt. Zij keerdeu om en gingen
langzaam samen langs het pad dat naar de
groote laan voerde. Ralph deed zijn best om
zijne ougewone verlegenheid meester te worden
eu aan Nina over welker schoonheid hij ver
rukt waste bevallen. Langzaam gingen zij
verderhier en daar staan blijvend om bloemen
te plukken, eu als zij uit het park kwamen en
de weide opgingen was een opgewekt gesprek
doen dit echter niet straffelooshun leven
is een dolend omzwerven zonder uitzicht
op lotsverbetering naar den geest of het
lichaam zij blijven vreemdelingen te midden
der volkeren, die elkander de hand reiken,
verstootelingen overal, paria's in den echten
zin van het woord.
De meest merkwaardige en meest bekende
van deze zeldzaam geworden stammen zijn
wel de Zigeuners, die sedert eeuwen omdolen
van land tot land, nergens geduld worden
en niettemin tot heden zich niet laten ver
dringen. Zij zijn over de gansche aarde
verspreid en hebben trots alle vervolgingen
hunne eigenaardige karaktertrekken, hun
zucht naar het nomaden-leven en de oor
spronkelijkheid van hun taal onbesmet be
waard. De mannen verstaan het ketellappen,
het touwslaan en het scharenslijpen en de
vrouwen treden 't liefst op als waarzegsters;
beiden hebben een groote aandrift en een
verbazenden aanleg tot.diefstal. Waar
schijnlijk uit Indië afkomstig verschenen zij
in 't jaar 1417 voor het eerst in Europa,
maar waren hier alles behalve welkom. In
1548 bande Karei V hen uit zijne landen
en 13 jaren later volgde Erankrijks koning
zijn voorbeeld. In het begin der achttiende
eeuw waren zij zoo veracht en gevreesd, dat
zij in verschillende staten van Duitschland
ougeveer gelijk werden gesteld met schade
lijk wild, dat men vrijelijk mocht dooden,
en een feit is het, dat een jager, die eene
zigeunerin met haar zuigeling had doodge
schoten door de rechtbank in die dagen
werd vrijgesproken. In Pruisen luidde men
in een gemeente de alarmklok, zoodra Zi
geuners in aantocht waren, en aan de gren
zen des lands waren voor hen afzondei lij ke
galgen met toepasselijke inschriften opgericht.
In 1725 werd eene verordening uitgevaar
digd, welke beval, alle Zigeuners boven de
achttien jaar oud, die de grenzen des rijks
tusschen hen in gang en zij schenen met elkan
der op den besten voet te zijn.
En toch gevoelden beideu zich beklemd van
harte. Nina dacht aan datwat had kunnen
zijn, en was innerlijk getroffen bij de gedachte
dat de echtgenoot dien haar vader, naar zij
meende, voor haar gekozen had, niet de man was
naar wien haar hart het meest verlangde. En
Ralph treurde in zijn hart meer dan ooit om
zijn verlorene jonge echtgenoote en gevoelde dat
hij nooit troost zoude kunnen vindeu.
Digby Borne on lady Rokeby sloegen hen
gade, toen zij het huis naderden, en de oude
Borne mompelde op boonenden toon:
„Zoo vervliegen de smarten der jeugd j
Onbestendig als water Ralph bemiut dat
meisje reeds."
„Zij schijoen elkander wederkeerig te beval
len," antwoordde lady Rokeby. Haars vaders
vermeende wenschen en de belangwekkende
droefgeestigheid van dezen jongen man zullen
lord Stonefiekl's beeld spoedig uil Nina's hart
verdringen als hij ooit eenigen indruk op haar
heeft gemaakt."
't Scheen inderdaad alsof de meening dezer
beide samenzweerders bevestigd zoude worden.
Het jonge paar bleef op de wtide staan en
Nina's ernst en Ralph's zwaarmoedigheid begon
nen te vervliegen toen plotseling de poort van
het park geopend werd en drie heeren door de
laan kwamen aanrijden, 't Was reeds schemer
donker en zelfs Nina's scherpe blikken konden
de aankomenden niet herkennen en zoodoende
praatte zij vrooiijk met Ralph verder. Toen ech
ter de ruiters dichter bij kwamen en Nina hen
beter konde zien werd ze eensklaps buitengewoon
stilzwijgend en schuchter.
Dat was een kritisch oogenblik in het gewaagde
spel dat lady Rokeby en Digby Borne speelden
en de nieuw gekomenen kwamen juist op tijd
overschreden schuldig of niet schuldig
aan overtreding der wetten op te hangen,
en in 1748 werd dat voorschrift door Fre-
derik den Groote opnieuw bevestigd. Des
niettegenstaande is het niet mogen gelukken
hen uit te roeien of op te nemen in de
algemeen maatschappelijke samenle/ing en
ook nog tegenwoordig zwerven zij overal
rondin het Noordelijk Zweden en Noor
wegen dragen zij den naam van Tatern, in
Frankrijk beeten zij Bohémiensin Spanje
worden zij Gitanos genoemdzelfs op de
Noordkust van Afrika en in de Sahara treft
men grootere of kleinere troepen Zigeuners
aan.
De toestand van deze menschen is onge
twijfeld in alle opzichten ellendig, en, hoewel
zij dit slechts aan zich zeiven hebben te
wijten, toch ligt er wel iets eerbiedwaardigs
in het hardnekkige vasthouden aan aarts
vaderlijke en eeuwenoude gebruiken en voor
schriften en in de overdreven zorg om elk
vreemd element uit hun midden te weren.
Als een bijzonderheid zij hier nog ver
meld, dat de Zigeunervrouwen in hunnen
lichaamsbouw de volmaaktheid nabij komen.
Door de fabrikanten en kooplieden te Luik
wordt eene beweging op hot getouw gezet om
de regeering te nopen de bestellingen van nieuw
oorlog9materieel met name kanonnen en pant
seringen voor forten waarvan een gedeelte
door het ministerie van oorlog in den vreemde
wordt aangeschaftuitsluitend in Belgie te doen
geschieden. Oproepingen zijn gezonden aan de
kamers van koophandel en aan alle andere vcr-
eenigingen welke tot handel en nijverheid in
betrekking staan tot het bijwonen eener ver
gadering in het Casino Gretry te Luik op den
20en dezer. Het Brusselsche syndicaat voor
om or een nieuwe wending aan te gever., want
Nina erkende hen als de drie beheeiders van
haar vermogen: Sir George Markham, Mr. Harpe
en de jonge lord Stouefield.
Hoofdstuk XV.
LILY BORNE VINDT HULP IN DEN NOOD.
Toen Lilly Borne want zoo moeten wij
haar blijven noemen in weerwil van Digby Bor-
ne's hoon eu leugens in woeste vertwijfeling
uit hare woning vloog, wist zij in 't eerste
oogenblik niet waai heen zij zich zou begeven.
Hare eenige gedachte was slechts de tegenwoor
digheid te ontvluchten van haars mans vader
wiens schrikkelijke woorden haar bijna waan
zinnig hadden gemaakt en haar tot de bitterste
vertwijfeling hadden gedreven.
Als zinneloos rende zij de eene straat in de
anders uit. De voorbijgangers keken haar ver
wonderd aan maar bekommerden zich verder
niet om haardaar zij spoedig daarop weder
veidwenen was.
Arm kind zij had inderdaad een zwaren last
te dragen.
Op 't zelfde oogenblik van haren echtgenoot
gescheiden en tevens van haren eerlijken uaam
beroofd was 't geen wonder dat aanvankelijk
de gedachte bij haar opkwam in de rivier te
springen en daar vergetenheid voor al haar lij
den te zoeken.
Ongeveer een uur was zijzonder op den weg
acht te slaan van straat tot straat voortgeloopen,
tot zij zich eindelijk bevond voor een openbaren
tuin, wiens donkere schaduwen en stille eenzaam
heid haar aanlokten.
Zij ging er binnen en viel geheel uitgeput op
eene bank onder een hoogen ouden kastanje
boom nedernadat zij daar eenigen tijd als
levenloos gezeten had begon zij wat te bekomen
en was langzamerhand in staat helder over haren
den handel in kolen en metalen dat beschouwd
wordt in zekeren zin deze takken van nijverheid
in geheéP België te vertegenwoordigen, heeft dc
oproeping aangenomen en vau zijnen kant alle
belanghebbenden uitgenoodigd deel te nemen
aan eene beweging, welke bedoelt verbetering te
brengen in eenen stand van zaken „die den
goeden naam van de geheele Belgische nijver
heid dreigt te zullen beuadeelen."
Een treurig misdaad is Maandag te Brus
sel gepleegdiu de Rue du Remorqueur.
Daar is een 53-jarige vrouw, de Wed. Dethuyn,
in een haar toebehoorend huis waar zij met
baar 3-jarig kleinzoontje kwam zien naar het
doen van herstellingen moorddadig aangevallen
door een 20-jarig schilder. De jonkman die
daar alleen was deed haar onzedelijke voorstel
len en toen zij weigerde viel hij met een mes
op haar aan en bracht haar tusschen de 40
en 50 wonden toe. De arme vrouw is onken
baar verminkt, zij had, toen men haar vond
nog kracht genoeg om de toedracht der zaak te
verhalen maar haar toestand is zeer bedenke
lijk. De moordenaarJean Francois Heyde-
broeck genaamd, is Maandagavond iu hechtenis
genomen.
Heydebrocck is door de gewonde en haar
kleinzoontje als de moordenaaar herkend; maar
hij zelf blijft lijn schuld ontkennen.
Uit het rapport van den heer Menard-Dorian
over de begrooting van marine blijktdat de
Fransche oorlogsvloot op 1 Januari 1888 in het
geheel zal bestaan uit 386 vaartuigen. In den
loop van het volgende jaar zullen voorts nog 92
nieuwe schepen gebouw worden die eene uit
gave van 46 millioen vereischen.
Voor een paar dagen i? te Parijs overle
den zekere Eugène Pottier die lid was van de
commune en litdjesdichter iu revolutionairen zin.
Om zijne liedjes meer algemeen bekend te ma-
keu had hij die te vorigen jare in een bundel
vereenigd en uitgegeven. Die man werd deze
week ter aarde besteld en hierbij is het geheel
onstuimig toegegaan. Een 2000 personen waren
toestand na te denken.
Nadat de eerste afkeer en schrik over Digby
Borne's gruwzame woorden voorbij waren, en
zij wat kalmer kon denken, kwam haar in hare
trouwe liefde voor haren echtgenoot, iets van
den waren stand der zaken voor den geest.
Zij konde haar hart er niet toe brengen te
gelooven dat Ralph valsch was en wel valsch
tegenover haar. Zij kende zijn innerlijk wezen
nauwkeuriger dan zijn vader. Eene straal der
hoop viel in hare zielals zij zich voorstelde
hoe liefdevol en goed hij altijl voor haar ge
weest was en als de overtuiging zich aan haar
opdrong dat alles slechts een intrige was rijns
vaders die Ralph thans in zijue macht had en
hem misschien wilde dwingen volgens zijn goed
dunken te handelen.
„Ja zekerRalph beminde haar nogen als
hij haar had verlaten of het scheen dat hij het
gedaan had dan had hij zeker niet met zijn
eigen vrijeu wil gehandeld. Om zijnent wille
dus den moed niet te laten zinken eu weder
tot haar vroeger arbeidzaam leven terug te kee-
ren dat zij meende voor immer vaarwel te heb
ben gezegd.
Middelerwijl was het avond geworden en in
hare nabijheid had men eene lantaarn aange
stoken.
Zij haalde hare beurs voor den dag en telde
bij den zwakken schijn der lamp haren mageren
schat. Nadat zij hare buur betaald had, waren
haar nog twee pd. en eenige shillingen overge
bleven. Daarmede konde zij ongeveer twee we
ken leven en intusschen hoopte zij werk te
vinden. Tegelijkertijd wilde zij zich zekerheid
verschaffen wat er van Ralph geworden was
want haar liefdevol hart verzette er zich tegen
den armen zwakken, wankelmoedigen Ralph
hulpeloos iu de handen zijns vaders te laten.
Wordt vervolgd.