Nummer 91. Zondag 13 November 1887. 10e Jaargang. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Iets over Ie Zigeuners. GEWAAGD SPEL, ANTOON TIELEN, BUITENLAND. Belgie. Frankrijk. UITGEVER: Waalwijk. 9KS=»Ï Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00. Franco per post door het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Advertentiën 17 regels ƒ0,60 daarboven 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch- land°worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau va* Adolï Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. De snelle, goedkoope en gemakkelijke verkeersmiddelen van onzen tijd hebben on getwijfeld meer dan iets anders het hunne gedaan tot onderlinge kennismaking en waar deering .der onderscheidene natiën en tot wegneming van velerlei vooroordeelen en verkeerde meeningen omtrent gebruiken en zeden bij vreemde volken. Van den anderen kant heeft het veelvuldige reizen, de bijna dagelijksche omgang van menschen uit ver- schillende deel en der aarde, tal van eigen aardigheden welke voor den vreemdeling juist om het karakteristieke bekoorlijk waren, doen verdwijnen en een zekere gelijkheid of eenvormigheid geschapen, waardoor het ver rassende van het reizen in den vreemde wel eenigszins geleden heeft. Onze eeuw draagt een cosmopolitischen stempelin menig op zicht heeft zij de grenzen uitgewiseht tus- schen de beschaafde staten, en hare kinderen zijn niet meer vatbaar voor het heimwee, maar gevoelen zich te huis in de meest ver wijderde streken, waar het stoomros in vlie gende vaart hen henen voert, en waar zij ongeveer hetzelfde vinden, wat overal elders en dus ook in het Ileimath te hunner be schikking ligt. Droomt niet menig denker reeds van één groot Europeesch rijk, waarin wel is waar de verschillende levende talen zich nog een tijd lang zullen staande hou den als dialecten, maar waarin slechts een wereldtaal het voertuig der gedachte zal zijn in den handel en het verkeer Toch zijn er nog enkele volksstammen, die, levende onder den invloed van den ni velleerenden tijdgeest, met taaie volharding zich vastklemmen aan de oorspronkelijke type van hun ras, en als het ware geisoleerd blijven te midden van het algemeene streven naar samensmelting en gelijkvormigheid. Zij Vrij naar het Hoogduitsch van HERMINE FRANKENSTEIN, 32 door LUCIFER. Hoofdstuk XIV. DE EERSTE ONTMOETING TUSSCHEN NINA EN RALPH. //Ik vraag u excuus," zeide Ralph verlegen den hoed afnemend „maar ik zoek mis9 Ro- keby." „Dat ben ik", antwoordde Nina hoffelijk. De verlegenheid des jongen mans nam toe bij deze woorden. „Lady Rokeby heeft mij uitgezonden om u te zoeken", sprak hij. „Ik ben Ralph Burne", Nina schrok en zag hem met hare groole ernstige oogen onderzoekend aan. Hij zag er in zijne nieuwe kletding zeer voordëelig uit en de bleekheid veroorzaakt door den kommer om LiUy en de uitspatting, waaraan hij zich dieu dag had schuldig gemaakt, stond hem niet slecht, en toen hij haar open en eerlijk aanzag sprak ongehuichelde bewondering uil zijne blikken. Nina's wangen kleurden lichtelijk en haar hart klopte Ralph Borne had op dien eersten oogenblik in 'i geheel geen onguri9tigen indruk op haar gemaakt. Zij keerdeu om en gingen langzaam samen langs het pad dat naar de groote laan voerde. Ralph deed zijn best om zijne ougewone verlegenheid meester te worden eu aan Nina over welker schoonheid hij ver rukt waste bevallen. Langzaam gingen zij verderhier en daar staan blijvend om bloemen te plukken, eu als zij uit het park kwamen en de weide opgingen was een opgewekt gesprek doen dit echter niet straffelooshun leven is een dolend omzwerven zonder uitzicht op lotsverbetering naar den geest of het lichaam zij blijven vreemdelingen te midden der volkeren, die elkander de hand reiken, verstootelingen overal, paria's in den echten zin van het woord. De meest merkwaardige en meest bekende van deze zeldzaam geworden stammen zijn wel de Zigeuners, die sedert eeuwen omdolen van land tot land, nergens geduld worden en niettemin tot heden zich niet laten ver dringen. Zij zijn over de gansche aarde verspreid en hebben trots alle vervolgingen hunne eigenaardige karaktertrekken, hun zucht naar het nomaden-leven en de oor spronkelijkheid van hun taal onbesmet be waard. De mannen verstaan het ketellappen, het touwslaan en het scharenslijpen en de vrouwen treden 't liefst op als waarzegsters; beiden hebben een groote aandrift en een verbazenden aanleg tot.diefstal. Waar schijnlijk uit Indië afkomstig verschenen zij in 't jaar 1417 voor het eerst in Europa, maar waren hier alles behalve welkom. In 1548 bande Karei V hen uit zijne landen en 13 jaren later volgde Erankrijks koning zijn voorbeeld. In het begin der achttiende eeuw waren zij zoo veracht en gevreesd, dat zij in verschillende staten van Duitschland ougeveer gelijk werden gesteld met schade lijk wild, dat men vrijelijk mocht dooden, en een feit is het, dat een jager, die eene zigeunerin met haar zuigeling had doodge schoten door de rechtbank in die dagen werd vrijgesproken. In Pruisen luidde men in een gemeente de alarmklok, zoodra Zi geuners in aantocht waren, en aan de gren zen des lands waren voor hen afzondei lij ke galgen met toepasselijke inschriften opgericht. In 1725 werd eene verordening uitgevaar digd, welke beval, alle Zigeuners boven de achttien jaar oud, die de grenzen des rijks tusschen hen in gang en zij schenen met elkan der op den besten voet te zijn. En toch gevoelden beideu zich beklemd van harte. Nina dacht aan datwat had kunnen zijn, en was innerlijk getroffen bij de gedachte dat de echtgenoot dien haar vader, naar zij meende, voor haar gekozen had, niet de man was naar wien haar hart het meest verlangde. En Ralph treurde in zijn hart meer dan ooit om zijn verlorene jonge echtgenoote en gevoelde dat hij nooit troost zoude kunnen vindeu. Digby Borne on lady Rokeby sloegen hen gade, toen zij het huis naderden, en de oude Borne mompelde op boonenden toon: „Zoo vervliegen de smarten der jeugd j Onbestendig als water Ralph bemiut dat meisje reeds." „Zij schijoen elkander wederkeerig te beval len," antwoordde lady Rokeby. Haars vaders vermeende wenschen en de belangwekkende droefgeestigheid van dezen jongen man zullen lord Stonefiekl's beeld spoedig uil Nina's hart verdringen als hij ooit eenigen indruk op haar heeft gemaakt." 't Scheen inderdaad alsof de meening dezer beide samenzweerders bevestigd zoude worden. Het jonge paar bleef op de wtide staan en Nina's ernst en Ralph's zwaarmoedigheid begon nen te vervliegen toen plotseling de poort van het park geopend werd en drie heeren door de laan kwamen aanrijden, 't Was reeds schemer donker en zelfs Nina's scherpe blikken konden de aankomenden niet herkennen en zoodoende praatte zij vrooiijk met Ralph verder. Toen ech ter de ruiters dichter bij kwamen en Nina hen beter konde zien werd ze eensklaps buitengewoon stilzwijgend en schuchter. Dat was een kritisch oogenblik in het gewaagde spel dat lady Rokeby en Digby Borne speelden en de nieuw gekomenen kwamen juist op tijd overschreden schuldig of niet schuldig aan overtreding der wetten op te hangen, en in 1748 werd dat voorschrift door Fre- derik den Groote opnieuw bevestigd. Des niettegenstaande is het niet mogen gelukken hen uit te roeien of op te nemen in de algemeen maatschappelijke samenle/ing en ook nog tegenwoordig zwerven zij overal rondin het Noordelijk Zweden en Noor wegen dragen zij den naam van Tatern, in Frankrijk beeten zij Bohémiensin Spanje worden zij Gitanos genoemdzelfs op de Noordkust van Afrika en in de Sahara treft men grootere of kleinere troepen Zigeuners aan. De toestand van deze menschen is onge twijfeld in alle opzichten ellendig, en, hoewel zij dit slechts aan zich zeiven hebben te wijten, toch ligt er wel iets eerbiedwaardigs in het hardnekkige vasthouden aan aarts vaderlijke en eeuwenoude gebruiken en voor schriften en in de overdreven zorg om elk vreemd element uit hun midden te weren. Als een bijzonderheid zij hier nog ver meld, dat de Zigeunervrouwen in hunnen lichaamsbouw de volmaaktheid nabij komen. Door de fabrikanten en kooplieden te Luik wordt eene beweging op hot getouw gezet om de regeering te nopen de bestellingen van nieuw oorlog9materieel met name kanonnen en pant seringen voor forten waarvan een gedeelte door het ministerie van oorlog in den vreemde wordt aangeschaftuitsluitend in Belgie te doen geschieden. Oproepingen zijn gezonden aan de kamers van koophandel en aan alle andere vcr- eenigingen welke tot handel en nijverheid in betrekking staan tot het bijwonen eener ver gadering in het Casino Gretry te Luik op den 20en dezer. Het Brusselsche syndicaat voor om or een nieuwe wending aan te gever., want Nina erkende hen als de drie beheeiders van haar vermogen: Sir George Markham, Mr. Harpe en de jonge lord Stouefield. Hoofdstuk XV. LILY BORNE VINDT HULP IN DEN NOOD. Toen Lilly Borne want zoo moeten wij haar blijven noemen in weerwil van Digby Bor- ne's hoon eu leugens in woeste vertwijfeling uit hare woning vloog, wist zij in 't eerste oogenblik niet waai heen zij zich zou begeven. Hare eenige gedachte was slechts de tegenwoor digheid te ontvluchten van haars mans vader wiens schrikkelijke woorden haar bijna waan zinnig hadden gemaakt en haar tot de bitterste vertwijfeling hadden gedreven. Als zinneloos rende zij de eene straat in de anders uit. De voorbijgangers keken haar ver wonderd aan maar bekommerden zich verder niet om haardaar zij spoedig daarop weder veidwenen was. Arm kind zij had inderdaad een zwaren last te dragen. Op 't zelfde oogenblik van haren echtgenoot gescheiden en tevens van haren eerlijken uaam beroofd was 't geen wonder dat aanvankelijk de gedachte bij haar opkwam in de rivier te springen en daar vergetenheid voor al haar lij den te zoeken. Ongeveer een uur was zijzonder op den weg acht te slaan van straat tot straat voortgeloopen, tot zij zich eindelijk bevond voor een openbaren tuin, wiens donkere schaduwen en stille eenzaam heid haar aanlokten. Zij ging er binnen en viel geheel uitgeput op eene bank onder een hoogen ouden kastanje boom nedernadat zij daar eenigen tijd als levenloos gezeten had begon zij wat te bekomen en was langzamerhand in staat helder over haren den handel in kolen en metalen dat beschouwd wordt in zekeren zin deze takken van nijverheid in geheéP België te vertegenwoordigen, heeft dc oproeping aangenomen en vau zijnen kant alle belanghebbenden uitgenoodigd deel te nemen aan eene beweging, welke bedoelt verbetering te brengen in eenen stand van zaken „die den goeden naam van de geheele Belgische nijver heid dreigt te zullen beuadeelen." Een treurig misdaad is Maandag te Brus sel gepleegdiu de Rue du Remorqueur. Daar is een 53-jarige vrouw, de Wed. Dethuyn, in een haar toebehoorend huis waar zij met baar 3-jarig kleinzoontje kwam zien naar het doen van herstellingen moorddadig aangevallen door een 20-jarig schilder. De jonkman die daar alleen was deed haar onzedelijke voorstel len en toen zij weigerde viel hij met een mes op haar aan en bracht haar tusschen de 40 en 50 wonden toe. De arme vrouw is onken baar verminkt, zij had, toen men haar vond nog kracht genoeg om de toedracht der zaak te verhalen maar haar toestand is zeer bedenke lijk. De moordenaarJean Francois Heyde- broeck genaamd, is Maandagavond iu hechtenis genomen. Heydebrocck is door de gewonde en haar kleinzoontje als de moordenaaar herkend; maar hij zelf blijft lijn schuld ontkennen. Uit het rapport van den heer Menard-Dorian over de begrooting van marine blijktdat de Fransche oorlogsvloot op 1 Januari 1888 in het geheel zal bestaan uit 386 vaartuigen. In den loop van het volgende jaar zullen voorts nog 92 nieuwe schepen gebouw worden die eene uit gave van 46 millioen vereischen. Voor een paar dagen i? te Parijs overle den zekere Eugène Pottier die lid was van de commune en litdjesdichter iu revolutionairen zin. Om zijne liedjes meer algemeen bekend te ma- keu had hij die te vorigen jare in een bundel vereenigd en uitgegeven. Die man werd deze week ter aarde besteld en hierbij is het geheel onstuimig toegegaan. Een 2000 personen waren toestand na te denken. Nadat de eerste afkeer en schrik over Digby Borne's gruwzame woorden voorbij waren, en zij wat kalmer kon denken, kwam haar in hare trouwe liefde voor haren echtgenoot, iets van den waren stand der zaken voor den geest. Zij konde haar hart er niet toe brengen te gelooven dat Ralph valsch was en wel valsch tegenover haar. Zij kende zijn innerlijk wezen nauwkeuriger dan zijn vader. Eene straal der hoop viel in hare zielals zij zich voorstelde hoe liefdevol en goed hij altijl voor haar ge weest was en als de overtuiging zich aan haar opdrong dat alles slechts een intrige was rijns vaders die Ralph thans in zijue macht had en hem misschien wilde dwingen volgens zijn goed dunken te handelen. „Ja zekerRalph beminde haar nogen als hij haar had verlaten of het scheen dat hij het gedaan had dan had hij zeker niet met zijn eigen vrijeu wil gehandeld. Om zijnent wille dus den moed niet te laten zinken eu weder tot haar vroeger arbeidzaam leven terug te kee- ren dat zij meende voor immer vaarwel te heb ben gezegd. Middelerwijl was het avond geworden en in hare nabijheid had men eene lantaarn aange stoken. Zij haalde hare beurs voor den dag en telde bij den zwakken schijn der lamp haren mageren schat. Nadat zij hare buur betaald had, waren haar nog twee pd. en eenige shillingen overge bleven. Daarmede konde zij ongeveer twee we ken leven en intusschen hoopte zij werk te vinden. Tegelijkertijd wilde zij zich zekerheid verschaffen wat er van Ralph geworden was want haar liefdevol hart verzette er zich tegen den armen zwakken, wankelmoedigen Ralph hulpeloos iu de handen zijns vaders te laten. Wordt vervolgd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1887 | | pagina 1