Nummer 2. IbiJerdag 5 Januari 1888.
lle Jaargai,
m
«6,
Toegev nciel, Industrie en Gemeentebelangen,
GEWAAGD SPEL.
I
u rovER;
ANTOON T1ELEN,
Frankrijk.
BUITENLAND.
Beigie.
U
Tentoonstelling te Parijs in 1889.
Waalwijk.
r
De Ecko van het Zuiden,
Dit blad v suiJut Woensdag en Zaterdag avond.,
Abonneir its; per 3 maanden./1,00.
Franco p i loor het geheele rijk f 1,15.
Brieven, ^ingezonden stukken, gelden enz., frano i zend
aan den Uitgever.
Wij ontviagen de volgende mededeeling
Op 24 November jl. waren in het Hotel
Keizershof te VGravenhage opnioau verga
derd de afgevaardigden van le Besturen der
navolgende vereenigingen
Nederlandsche Maatschappij tot bevordering
van nijverheid.
Vereeniging ter bevordering var, fabriek
en Handvrerksnij'verheid, in Nederland.
Vereeniging van eu voor Nederl. indus-
trieelen.
Centrale Vereen'Hng van Nederl. indus-
trieelen
Nederlandsch Landbouw-Comité.
Het doel der vergadering was het verslag
•SBH0WCTMMWWT'
ismv»,-
«'jsgKyjg-
Advertenticn 17 regels J 0,fi0
auïu.v.»»<.>> j daarbo/en 8 cent pc. regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentie» 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Adrertentiën voor Diu'.seh-
land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van
Adolf Steixer, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
IIMIIHiBI«|p_II..1»
K J
der Commissie, in de verga-
October gevormd uit de voor-
billende vereenigingen. welke,
Hracl.it had ontvangen zich
sci iiftüliik in betrekking te
aan te hooren
dering van 2'
zitters der v.
commissie de
mondeling en schriftelijk in betrekking te
stellen met de Nederlandsche en met de
Fransche Regeering, ten einde te onderzoeken
in hoeverre de Nederlandsche inzenders op
officieelen steun zouden kunnen rekenen.
in 't bijzonder nog, zich te vergewissen w.
de beteekenis van de toezegging der Ned.
Regeering, dat zij, ofschoon besloten heb
bende niet officieel aan de tentoonstelling deel
te nemen, bereid was aan de Nederlanders,
die daaraan wenschen deel te nemen, elke
medewerking te verleenen, die van haar zoude
afhangen.
Uit het verslag der Commissie, bij monde
van den Heer J. F. W. Conrad uitgebracht,
bleek
A. Dat dc Nederlandsche Regeering, door
hare officieele weigering, zoowel de benoeming f
van Regeeringswcge van een Commissaris-
gaielml en van jurvi-k als liet »ooifc*
g-.ri lau een subsidie uitgesloten acht. e
Retiring meent derhalve dat het nun do
Nad/rlandsHie industrie/- R staat om teii deze
nitiatief to -.cihen en zich voor liet be-
doel te vereenigen en te organiseeren.
bereid hart tusschenkomst te' verleenen
:t verstrekken van inlicht ingen, tot ver-
ïudiging van de douane formaliteiten,
w>. oor" zooveel in haar vermogen is, tot
ver iijging van lagere vrachtprijzen voorliet
ver er.
00 g'
Zij
tét
eer
cn
z'jii, naar jgtd.- omstandigheden, zich
in. verbinding te stellen met de vertegenwoor-
d<
e tuinbouw, de koloniën, i
;en en de wetenschap, ten einde
menwerking te verkrijgen,
de vergadering vertegenwoor
digde of met haar samenwerkende vereeni
gingen of personen zullen zich per circulaire
wenden tot alle belanghebbenden op het ge
bied van nijverheid en landbouw, met het
tigers van
sóhoone kun
de nocdige
2°. De c
verzoek voor
l u Janna?'
srneus
8 te wil
zijn
aan
leel te
o.
zij
itfgc.
Af
r.
;ii klaren of. zij voorn»
3 Dat de Fransche Regeer ing bereid was toonstelling te Por ijs r
een- co. missie, door de betrokken particu» Belanghebbenden kuun: n, onvervj iillig t
Hen vvreeni ,i igen of door de voornaamste al dan niet eene circulaire Hebben ontvangen,
belanghebbenden gevormd, te erkennen als j zich opgeven bij eer der secretarissen der
de vertegenwoordigers der Nederlandsche in- betrokken vereenigingen. de »;h. 1 F van
zenders, en dat zij' Nederland zoude behan- j Leden, te Haarlem. ?U. II. zMless< an Mr.
delen op den voet der meest begunstigde m
natie. Daaruit volgt, dat de Nederlandsche
in-z miers, even als de andere vreemde in
zenders en ook de Franschen, geen huur te
bedden hebben voor de ruimte welke zij in-
?.uen, maar gezamenlijk de kosten van de
r o ren en van de inwendige versiering van
V u ne afdéoling, benevens de kosten van de
long der afdeeling moeten dragen.
-A, v» telag der commissie gaf aanleiding
lot zeer vourige besprekingen/ Men vms
A i
ilgeraeen van
dat, nu gebleken was
iat de Nederlandsche i.izmiders kunnen. re-
men op dezelfde voordeel-u Gke die van
idere natiën te Parijs genieu zaak
,-:.s J an wenk der Nederlandsche Rc^ unng
je volgei en zich zelf te organiseeren. IV
vergadering nam derhalve het volgende b.t-
sluit: li
1°. De commissie van voorzitters zal, als
commissie van voorbereiding erch re
maatregelen, in stand blijven. Zij zal bevoei?
C C. E. d'Fngelbron.. t
D. Joöephus Jitta, L- Amsterdam.
F. Bultman, te Haarlemmerme
In nader overleg met de toegetreden
b^'bnghebbenden z tl, ^oo mogelijk, eene com
missie gevormd worden, die Heli u- 1 ver
tegen woovli ging'der Nederlandsche be mi gen
i.r, Parijs zui belasten, en aan "de inzénd'e.rs
ïiets meer in rekening zal brongen n
werkelijke uitgaven, welke har, o u ae
schillende inzenders zullen worden omgesla
gen, in evenredigheid van de ruimte wel/te
zij innemen
ministratie staan der heeren Warocqué en
Guinotte en waaraan de heer Weiier inge
nieur is die zich voor en tijdens de troebe-
I van 1886 zou verdienstelijk gemaakt
zijne pogingen tot verzoening raa
werknemc.:, -verkgevers.
De helft van 'cii raad is gekozen door de
1 Imjnistratie uit hare «agents gradés» nl.de
.abtonaren met een graad, als; <*•- ingenieurs,
de kantoorbedienden de ploeg Mori
ons), de meesterknechts enz tem
dcre helft gekozen is door de o vdie-;.s;
Dezen hebben uit hun midden nmu
legeerden gekozen, welke lart$- •- - v----
hebben aangewezen wie hu r .•co- -ëèg
mijnwerkers zitting zullen ne,' x-o déa.,
raad
Met belangstelling wordtin (ie i
sche nijverheidssTel-ei de werkinu.
eersten Belgischenverzoeningsrac-"r..- ët*
vooral ook omdat sociaal-demch: i;-
af Herm. j chisten dv.
en arbeidt
wekken.
ellir
trouwen daa
Zondagavond, tusschen
is het «Alhambra-theater» te
gebrand. Pr werd geene vert
Persoonlijke ongelukken zijn
betreuren maar alleen stotfe
j'ieii cn i)i)
jen trachten
10 en 12 uren,
Antwerpen af-
geliikkig niet te
In
Rave
mnnniag
ver orgene oorzaak, die ik niet ken.
„En die gij ook in 't geheel niet behoeft op
te sporen," onderbrak hein zijn vader. „Wees
Tc Mor iveizih Henegouwen, is
eerste „raaa eni ïg ar
h leven geroepen, e mijnen
Niariemont co Bascoup
een artikel geplaatst ten gunste van dei her
tog van Aurnale. Hij verlangt dat voer hem
I het verbinningsböSluit opgeheven v. orc'e.
Men (hefatoAr r.ch dat - «uw Limou
I zin onlan s wegens opli'chdng Ale. ducoratie-
i quaestie) tot 2 maanden gevangenisstraf
oorbeeld werd. In hooger beroep is zij ech-
ter gisterenbij gebrek aan bewijs \Tiige-
minister
:atie
heeft last ge-
Lebc (geweren
Vrij naar het Hoogduitsch van HERMINE
FRANKENSTEIN,
37 door L Up IF ER.
Hoofdstuk X V1IT.
NINA ONTSLAAT ZICH VAN EEN MINNAAR.
Bij zijn terugkomst in het hdtel van Rookham,
werd Ralph reeds door zijn vader in diens ka
mers opgewacht. De oude Borne zag zijn zoom
vrager.a aan, en deze knikte hem opgeruimd toe
en zeide
Welnu, vader, ge zult tevreden over mij
zijn. Ik heb heden aanzoek gedaan bij miss
Rokeby."
Digby Borne schrok.
„En heeft zij het aangenomen?"
„Nog niet; zij Ivil de zaak eerst overwegen
en ik heb haar een bedenktijd van acht dagen,
toegestaan. Ik beschouwde als een goed vooi -
teeken dat zij mij niet onmiddelijk beeft afge
wezen. Haar talmen bewijst, dat ik haar nic?
geheel onverschillig ben.
„Of een plichtgevoel tegenover een ander A
mompelde Digby Borne onverstandig. „Vervloekte
brief! Haddc ik het meisje vroeger gezien ik
had hem nooit geschreven."
„Wat zegt gij, vader? Ik versta u niet.
„Och, ik sprak zoo maar in mij zelve. Du?
miss Rokeby verlangde eene week tijd, om uw
aanzoek te overwegen, 't Zou goed zijn, als gij^
morgen niet naar Rookhurst gingt. Ik zal haar
zeggen dat gij uit bescheidenheid weg blijft.
„Dat zal ik niet doen," antwoordde Ralph ge
ërgerd. „Ik zal morgen avond naar Rooklnust
gaan. Ik zal lord Stonefield de baan niet yrj-
Iaten. Hij is een graaf, rijk, schoon, geestigj—
de rechte man cm het hart van het meisje te
boeienen daar ik mijzelven kenzal ik li^m
geen vrij spel laten,
Hij bemint haar veel meer dan ik en slechts
door aanhouden kan ik den voorrang krijgen,
't Is mij werkelijk een raadsel dat zij mijmet
afweesterwijl zij lord Stonefield kan krijgen
als zij wil. Raar dralen heeft eenen grond, eene
cr u bescho-
tc spore..,
tevreden en geniet wat het geluk
ren heeft."
Ralph besloot dezen raad tc volgen
Den volgenden morgen kleedde Dlgb" Borne
zilch met ongewone zorgvuldighei besteeg^ een
gjehuurd rijpaard en reed langzaan en alleen naar.
•Rookhurst. Hij wist dat de erfgename gewo m
was 's morgens êen wande n i.uikc illeen
vergezeld van een rijknech
tamelijk goed den weg, dien 'j g 'i: 'k s l
Op het slot zelve kon hij haar or.n ogclijk een
afzonderlijk onderhoud vragen, zonder lady
keby's argwaan op te wekken, en hij was beslo
ten de erlgename alleen te spreken om te weten
te komen of hij hoop had door haar te worden
aangenomen.
Hij wilde zich niet aan dc weduwe des baro
nets met hare rente van vierduizend pond ver
binden zoolang hij niet zeker was de dochter
des baronets te gelijk niet hare kolossale rijkdom
men niel te kunnen krijgen.
Hij reed naar de poort van het park van Rook
hurst, waarvoor het zoontje van den parkwachter
speelde. Digby Borne wierp den jongen een geld
stuk toe en vroeg hem of miss Rokeby reeds was
uitgereden en waarheen.
„Naar de Jungle hoeve, antwoordde de knaap;
zij is reeds lang weg."
„Wie is bij Jiaar," vroeg Digby Borne.
„Alleen de rijknecht Sepp."
Borne gaf aijn paard de sporen en rende voort.
Hij wist in welke richting de Jungle-hoeve
lagdaiir lady Rokeby ze nem eens had laten
zien.
Dit was een lievelingsweg van Nmaom cle
vele afwisseling, die hij aanbood, De weg liep
door een bosch, dan over eene heide en eindelijk
langs eene kalkgroeve van ongewone uitgebreid
heid en diepte.
Langs een korten binnenweg kwam Digby Bor
ne in het bosch en vervolgens na een korten
snellen rit op de uitgestrekte heide waar hij een
vrij uitzicht had.
Aan de andere zijde lag de thans niet gebruikte
kalkgroeve. De wég liep op korten afstand langs
den rand des afgronds en een omheining was er
niet aangebracht. Verderop, tusschen bloemen
verscholen, lag de statige hoeve. De morgen was
helder1 en zonnig. Toen Digby Borne uit het
bosch kwam, liet hij zijne blikken over de heide
f tan en bespeurde aan 't einde derze'v. ui." Ko-
eby's gestalte, de kalkgroeve naderend.
Zij bereed een prachtig paard en haar rijknecht'
•nlgde op eenigen afstand.
/j'fo zoo vei af moest Digby Borne zien hoe
schoon Sin ie paard zat, hoe recht "ich hare
slanke lenig» gestalte hield, hoe fier het kleine
hoofd 'icli op d<-schouders bewoog. 'Z;j kwam
Vem in fijolon te g>moet gereden en haar gjoeii
rijkleed fladderde in 'Cn morgenwind.
Zij zal eene vrouw zi.nvaarop men met recht
trolsch zal mogen zijn, '<.,;ht Digi Bon e, ter
ijl een vreemd gevoel mei. van hem meester
aakte. Iio.; onbevreesd is zm no.n zou niet
.dooven dat j langs den rand va en afgrond
rijdt
Zij had de kalkgroeve reeds vér ach
toen hij hasr genaderd vyas, co zij hem koel m oir
hoffelijk gnette „Goeden morgen, missRokeVyv*
zeide Mr. tome. „Gij hebt daareven een gev .ar-
ijken rit gemaakt, 'ik sidderde toen ik u zag
tankomen. De kleinste misstap van uw paard
Had u onfeilbaar in den afgrond gestort."
„O, mijre Diana en ik, wij kennen elkander,"
ieide Niniden trotsch gebogen nek van haar
paard strolend. „Ik berijd geen paard, Mr. Borne,
dat ik ni(t volkomen in mijne macht heb."
Jaar d weg is op dit punt te smal en te ge-
vaa- lijk," zeide Digby Borne, zijn paard omwen
den!. en neven haar aanrijdend.
„G{. hfbt gelijk. Mr. Borne, de weg moet ver
beterd vordenik zal daarover met Stonefield
sprekev
En w trom niet met mr Harpe of sir George
Markhaa, vroeg Digby Borne op schertsende toon.
„Deze ijn toen ook beheerders van uw vermo
gen."
„Ourat ik geloof dat ik lord Stonefield het
eerst zien," hernam Nina ernstig. „Wat zegt
gij va een wedrenmr. Borne Ik zie dat gij
met i j vilt terugkeeren.' Digby Borne keek
even (q. De rijknecht was ver genoeg van hen
af, ou niet te kunnen hooren wat gesproken
;verd
Nu was voor hem het oogenblik gekomen om
ajn 'efdesverklaring te doen, zulk een gelegen-
dieid.ou hi., nooit meer treffen.
„Le aarheid is, miss Rokeby, riep hij uit, dat
ik \utred met het plan om u te ontmoeten. Ik
woi r;ia-ne met u spreken, als gij mij wilt aan
hoo
N'1*! bx>g eerst het hoofd, en de teugels hin-
gen jn hare handen. Zij waren nu op de
uitgestrekt
bosch voo:
heul
hei:.
hoeve lag achter hen, het
doen Iw
naar in oogv
i. eigenlijk .vel kunnen gissen,
- "b.'leelingcr. zijn, die ik n te
■••■.kke ha&r l o|;=arde min
ed) ter o aar g
n ie ggen neblaai
wel g esc hik i. i- zéggen,
ihijne knieëé bekend h
in den ouden tijd hunnt
„O,
sneller
L
op
bb(o'.cc - -e
lieide verklua.
zeide Nina „zou-lep.-.wij met lie er
ij'den PiT, Bpyme?'
„ftvoket, evenal j alle andere van fff* geslacht,"
hf-cnam mr. Borne, dichter bij haar k A|,;nde rij
den. (y weet dat ilc u bemin ik di. vroe
ger uooiL beuiind heb."
„Ei4 riep Ninn, meteen schelmsch'.n blik ui*-
Uare bruine oogen.gij hebt toch ?ekc-.r -o-1
meineed gedran toen gij de raosd t uws :ooaf
ten .iRaafvoerdet
„Digby Borne beet zich van erg nis'p d
lippen maar zeide toch lachend.
„Dit huwelijk werd slechts uit ben:.",
sloten. Van mijne zijde ten minste
liefde in 't spel. Nooit beminde ik, voo.,.
u zag, schoone Nina. Gij hebt jongere minnar
maar geen hunner zal voor u. zijn wat ik
zijn uw slaaf uw dienaar, uw onderdar-
„En ik zou willen dat mijn echtgenoot
koning en ik zijn koningin ware, zeidr
zacht."
Die verdceling zou mij volkomen passeiï
klaarde Digby Borne Borne eeniezins vei
want hij was niet zeker of Nina liem nie
mei ijk uitlachte. „Ik zou gaarne uw
willen zijn mis Nina
Geërgerd hield hij op toen 's meisjes «roo.
helle lach hem in de ooren klonk. Zijne boosh
nam toe, toen het meisje hem met een sci
sche uitdrukking in 't gelaat keek
„Gij zijt zeer goedaardig," zeide het
lachend; maar met uw permissie, ik
nietmr. Borne dat gij van de stof zij'
koningen gemaakt worden zooals ik
Digby Borne's bleek gelaat kleur
trok hij aan zijn blonden baard. T
ken schoten uit zijne oogen.
.nei'!
g'