Nummer 2. IbiJerdag 5 Januari 1888. lle Jaargai, m «6, Toegev nciel, Industrie en Gemeentebelangen, GEWAAGD SPEL. I u rovER; ANTOON T1ELEN, Frankrijk. BUITENLAND. Beigie. U Tentoonstelling te Parijs in 1889. Waalwijk. r De Ecko van het Zuiden, Dit blad v suiJut Woensdag en Zaterdag avond., Abonneir its; per 3 maanden./1,00. Franco p i loor het geheele rijk f 1,15. Brieven, ^ingezonden stukken, gelden enz., frano i zend aan den Uitgever. Wij ontviagen de volgende mededeeling Op 24 November jl. waren in het Hotel Keizershof te VGravenhage opnioau verga derd de afgevaardigden van le Besturen der navolgende vereenigingen Nederlandsche Maatschappij tot bevordering van nijverheid. Vereeniging ter bevordering var, fabriek en Handvrerksnij'verheid, in Nederland. Vereeniging van eu voor Nederl. indus- trieelen. Centrale Vereen'Hng van Nederl. indus- trieelen Nederlandsch Landbouw-Comité. Het doel der vergadering was het verslag •SBH0WCTMMWWT' ismv»,- «'jsgKyjg- Advertenticn 17 regels J 0,fi0 auïu.v.»»<.>> j daarbo/en 8 cent pc. regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentie» 3 maal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Adrertentiën voor Diu'.seh- land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van Adolf Steixer, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. IIMIIHiBI«|p_II..1» K J der Commissie, in de verga- October gevormd uit de voor- billende vereenigingen. welke, Hracl.it had ontvangen zich sci iiftüliik in betrekking te aan te hooren dering van 2' zitters der v. commissie de mondeling en schriftelijk in betrekking te stellen met de Nederlandsche en met de Fransche Regeering, ten einde te onderzoeken in hoeverre de Nederlandsche inzenders op officieelen steun zouden kunnen rekenen. in 't bijzonder nog, zich te vergewissen w. de beteekenis van de toezegging der Ned. Regeering, dat zij, ofschoon besloten heb bende niet officieel aan de tentoonstelling deel te nemen, bereid was aan de Nederlanders, die daaraan wenschen deel te nemen, elke medewerking te verleenen, die van haar zoude afhangen. Uit het verslag der Commissie, bij monde van den Heer J. F. W. Conrad uitgebracht, bleek A. Dat dc Nederlandsche Regeering, door hare officieele weigering, zoowel de benoeming f van Regeeringswcge van een Commissaris- gaielml en van jurvi-k als liet »ooifc* g-.ri lau een subsidie uitgesloten acht. e Retiring meent derhalve dat het nun do Nad/rlandsHie industrie/- R staat om teii deze nitiatief to -.cihen en zich voor liet be- doel te vereenigen en te organiseeren. bereid hart tusschenkomst te' verleenen :t verstrekken van inlicht ingen, tot ver- ïudiging van de douane formaliteiten, w>. oor" zooveel in haar vermogen is, tot ver iijging van lagere vrachtprijzen voorliet ver er. 00 g' Zij tét eer cn z'jii, naar jgtd.- omstandigheden, zich in. verbinding te stellen met de vertegenwoor- d< e tuinbouw, de koloniën, i ;en en de wetenschap, ten einde menwerking te verkrijgen, de vergadering vertegenwoor digde of met haar samenwerkende vereeni gingen of personen zullen zich per circulaire wenden tot alle belanghebbenden op het ge bied van nijverheid en landbouw, met het tigers van sóhoone kun de nocdige 2°. De c verzoek voor l u Janna?' srneus 8 te wil zijn aan leel te o. zij itfgc. Af r. ;ii klaren of. zij voorn» 3 Dat de Fransche Regeer ing bereid was toonstelling te Por ijs r een- co. missie, door de betrokken particu» Belanghebbenden kuun: n, onvervj iillig t Hen vvreeni ,i igen of door de voornaamste al dan niet eene circulaire Hebben ontvangen, belanghebbenden gevormd, te erkennen als j zich opgeven bij eer der secretarissen der de vertegenwoordigers der Nederlandsche in- betrokken vereenigingen. de »;h. 1 F van zenders, en dat zij' Nederland zoude behan- j Leden, te Haarlem. ?U. II. zMless< an Mr. delen op den voet der meest begunstigde m natie. Daaruit volgt, dat de Nederlandsche in-z miers, even als de andere vreemde in zenders en ook de Franschen, geen huur te bedden hebben voor de ruimte welke zij in- ?.uen, maar gezamenlijk de kosten van de r o ren en van de inwendige versiering van V u ne afdéoling, benevens de kosten van de long der afdeeling moeten dragen. -A, v» telag der commissie gaf aanleiding lot zeer vourige besprekingen/ Men vms A i ilgeraeen van dat, nu gebleken was iat de Nederlandsche i.izmiders kunnen. re- men op dezelfde voordeel-u Gke die van idere natiën te Parijs genieu zaak ,-:.s J an wenk der Nederlandsche Rc^ unng je volgei en zich zelf te organiseeren. IV vergadering nam derhalve het volgende b.t- sluit: li 1°. De commissie van voorzitters zal, als commissie van voorbereiding erch re maatregelen, in stand blijven. Zij zal bevoei? C C. E. d'Fngelbron.. t D. Joöephus Jitta, L- Amsterdam. F. Bultman, te Haarlemmerme In nader overleg met de toegetreden b^'bnghebbenden z tl, ^oo mogelijk, eene com missie gevormd worden, die Heli u- 1 ver tegen woovli ging'der Nederlandsche be mi gen i.r, Parijs zui belasten, en aan "de inzénd'e.rs ïiets meer in rekening zal brongen n werkelijke uitgaven, welke har, o u ae schillende inzenders zullen worden omgesla gen, in evenredigheid van de ruimte wel/te zij innemen ministratie staan der heeren Warocqué en Guinotte en waaraan de heer Weiier inge nieur is die zich voor en tijdens de troebe- I van 1886 zou verdienstelijk gemaakt zijne pogingen tot verzoening raa werknemc.:, -verkgevers. De helft van 'cii raad is gekozen door de 1 Imjnistratie uit hare «agents gradés» nl.de .abtonaren met een graad, als; <*•- ingenieurs, de kantoorbedienden de ploeg Mori ons), de meesterknechts enz tem dcre helft gekozen is door de o vdie-;.s; Dezen hebben uit hun midden nmu legeerden gekozen, welke lart$- •- - v---- hebben aangewezen wie hu r .•co- -ëèg mijnwerkers zitting zullen ne,' x-o déa., raad Met belangstelling wordtin (ie i sche nijverheidssTel-ei de werkinu. eersten Belgischenverzoeningsrac-"r..- ët* vooral ook omdat sociaal-demch: i;- af Herm. j chisten dv. en arbeidt wekken. ellir trouwen daa Zondagavond, tusschen is het «Alhambra-theater» te gebrand. Pr werd geene vert Persoonlijke ongelukken zijn betreuren maar alleen stotfe j'ieii cn i)i) jen trachten 10 en 12 uren, Antwerpen af- geliikkig niet te In Rave mnnniag ver orgene oorzaak, die ik niet ken. „En die gij ook in 't geheel niet behoeft op te sporen," onderbrak hein zijn vader. „Wees Tc Mor iveizih Henegouwen, is eerste „raaa eni ïg ar h leven geroepen, e mijnen Niariemont co Bascoup een artikel geplaatst ten gunste van dei her tog van Aurnale. Hij verlangt dat voer hem I het verbinningsböSluit opgeheven v. orc'e. Men (hefatoAr r.ch dat - «uw Limou I zin onlan s wegens opli'chdng Ale. ducoratie- i quaestie) tot 2 maanden gevangenisstraf oorbeeld werd. In hooger beroep is zij ech- ter gisterenbij gebrek aan bewijs \Tiige- minister :atie heeft last ge- Lebc (geweren Vrij naar het Hoogduitsch van HERMINE FRANKENSTEIN, 37 door L Up IF ER. Hoofdstuk X V1IT. NINA ONTSLAAT ZICH VAN EEN MINNAAR. Bij zijn terugkomst in het hdtel van Rookham, werd Ralph reeds door zijn vader in diens ka mers opgewacht. De oude Borne zag zijn zoom vrager.a aan, en deze knikte hem opgeruimd toe en zeide Welnu, vader, ge zult tevreden over mij zijn. Ik heb heden aanzoek gedaan bij miss Rokeby." Digby Borne schrok. „En heeft zij het aangenomen?" „Nog niet; zij Ivil de zaak eerst overwegen en ik heb haar een bedenktijd van acht dagen, toegestaan. Ik beschouwde als een goed vooi - teeken dat zij mij niet onmiddelijk beeft afge wezen. Haar talmen bewijst, dat ik haar nic? geheel onverschillig ben. „Of een plichtgevoel tegenover een ander A mompelde Digby Borne onverstandig. „Vervloekte brief! Haddc ik het meisje vroeger gezien ik had hem nooit geschreven." „Wat zegt gij, vader? Ik versta u niet. „Och, ik sprak zoo maar in mij zelve. Du? miss Rokeby verlangde eene week tijd, om uw aanzoek te overwegen, 't Zou goed zijn, als gij^ morgen niet naar Rookhurst gingt. Ik zal haar zeggen dat gij uit bescheidenheid weg blijft. „Dat zal ik niet doen," antwoordde Ralph ge ërgerd. „Ik zal morgen avond naar Rooklnust gaan. Ik zal lord Stonefield de baan niet yrj- Iaten. Hij is een graaf, rijk, schoon, geestigj— de rechte man cm het hart van het meisje te boeienen daar ik mijzelven kenzal ik li^m geen vrij spel laten, Hij bemint haar veel meer dan ik en slechts door aanhouden kan ik den voorrang krijgen, 't Is mij werkelijk een raadsel dat zij mijmet afweesterwijl zij lord Stonefield kan krijgen als zij wil. Raar dralen heeft eenen grond, eene cr u bescho- tc spore.., tevreden en geniet wat het geluk ren heeft." Ralph besloot dezen raad tc volgen Den volgenden morgen kleedde Dlgb" Borne zilch met ongewone zorgvuldighei besteeg^ een gjehuurd rijpaard en reed langzaan en alleen naar. •Rookhurst. Hij wist dat de erfgename gewo m was 's morgens êen wande n i.uikc illeen vergezeld van een rijknech tamelijk goed den weg, dien 'j g 'i: 'k s l Op het slot zelve kon hij haar or.n ogclijk een afzonderlijk onderhoud vragen, zonder lady keby's argwaan op te wekken, en hij was beslo ten de erlgename alleen te spreken om te weten te komen of hij hoop had door haar te worden aangenomen. Hij wilde zich niet aan dc weduwe des baro nets met hare rente van vierduizend pond ver binden zoolang hij niet zeker was de dochter des baronets te gelijk niet hare kolossale rijkdom men niel te kunnen krijgen. Hij reed naar de poort van het park van Rook hurst, waarvoor het zoontje van den parkwachter speelde. Digby Borne wierp den jongen een geld stuk toe en vroeg hem of miss Rokeby reeds was uitgereden en waarheen. „Naar de Jungle hoeve, antwoordde de knaap; zij is reeds lang weg." „Wie is bij Jiaar," vroeg Digby Borne. „Alleen de rijknecht Sepp." Borne gaf aijn paard de sporen en rende voort. Hij wist in welke richting de Jungle-hoeve lagdaiir lady Rokeby ze nem eens had laten zien. Dit was een lievelingsweg van Nmaom cle vele afwisseling, die hij aanbood, De weg liep door een bosch, dan over eene heide en eindelijk langs eene kalkgroeve van ongewone uitgebreid heid en diepte. Langs een korten binnenweg kwam Digby Bor ne in het bosch en vervolgens na een korten snellen rit op de uitgestrekte heide waar hij een vrij uitzicht had. Aan de andere zijde lag de thans niet gebruikte kalkgroeve. De wég liep op korten afstand langs den rand des afgronds en een omheining was er niet aangebracht. Verderop, tusschen bloemen verscholen, lag de statige hoeve. De morgen was helder1 en zonnig. Toen Digby Borne uit het bosch kwam, liet hij zijne blikken over de heide f tan en bespeurde aan 't einde derze'v. ui." Ko- eby's gestalte, de kalkgroeve naderend. Zij bereed een prachtig paard en haar rijknecht' •nlgde op eenigen afstand. /j'fo zoo vei af moest Digby Borne zien hoe schoon Sin ie paard zat, hoe recht "ich hare slanke lenig» gestalte hield, hoe fier het kleine hoofd 'icli op d<-schouders bewoog. 'Z;j kwam Vem in fijolon te g>moet gereden en haar gjoeii rijkleed fladderde in 'Cn morgenwind. Zij zal eene vrouw zi.nvaarop men met recht trolsch zal mogen zijn, '<.,;ht Digi Bon e, ter ijl een vreemd gevoel mei. van hem meester aakte. Iio.; onbevreesd is zm no.n zou niet .dooven dat j langs den rand va en afgrond rijdt Zij had de kalkgroeve reeds vér ach toen hij hasr genaderd vyas, co zij hem koel m oir hoffelijk gnette „Goeden morgen, missRokeVyv* zeide Mr. tome. „Gij hebt daareven een gev .ar- ijken rit gemaakt, 'ik sidderde toen ik u zag tankomen. De kleinste misstap van uw paard Had u onfeilbaar in den afgrond gestort." „O, mijre Diana en ik, wij kennen elkander," ieide Niniden trotsch gebogen nek van haar paard strolend. „Ik berijd geen paard, Mr. Borne, dat ik ni(t volkomen in mijne macht heb." Jaar d weg is op dit punt te smal en te ge- vaa- lijk," zeide Digby Borne, zijn paard omwen den!. en neven haar aanrijdend. „G{. hfbt gelijk. Mr. Borne, de weg moet ver beterd vordenik zal daarover met Stonefield sprekev En w trom niet met mr Harpe of sir George Markhaa, vroeg Digby Borne op schertsende toon. „Deze ijn toen ook beheerders van uw vermo gen." „Ourat ik geloof dat ik lord Stonefield het eerst zien," hernam Nina ernstig. „Wat zegt gij va een wedrenmr. Borne Ik zie dat gij met i j vilt terugkeeren.' Digby Borne keek even (q. De rijknecht was ver genoeg van hen af, ou niet te kunnen hooren wat gesproken ;verd Nu was voor hem het oogenblik gekomen om ajn 'efdesverklaring te doen, zulk een gelegen- dieid.ou hi., nooit meer treffen. „Le aarheid is, miss Rokeby, riep hij uit, dat ik \utred met het plan om u te ontmoeten. Ik woi r;ia-ne met u spreken, als gij mij wilt aan hoo N'1*! bx>g eerst het hoofd, en de teugels hin- gen jn hare handen. Zij waren nu op de uitgestrekt bosch voo: heul hei:. hoeve lag achter hen, het doen Iw naar in oogv i. eigenlijk .vel kunnen gissen, - "b.'leelingcr. zijn, die ik n te ■••■.kke ha&r l o|;=arde min ed) ter o aar g n ie ggen neblaai wel g esc hik i. i- zéggen, ihijne knieëé bekend h in den ouden tijd hunnt „O, sneller L op bb(o'.cc - -e lieide verklua. zeide Nina „zou-lep.-.wij met lie er ij'den PiT, Bpyme?' „ftvoket, evenal j alle andere van fff* geslacht," hf-cnam mr. Borne, dichter bij haar k A|,;nde rij den. (y weet dat ilc u bemin ik di. vroe ger uooiL beuiind heb." „Ei4 riep Ninn, meteen schelmsch'.n blik ui*- Uare bruine oogen.gij hebt toch ?ekc-.r -o-1 meineed gedran toen gij de raosd t uws :ooaf ten .iRaafvoerdet „Digby Borne beet zich van erg nis'p d lippen maar zeide toch lachend. „Dit huwelijk werd slechts uit ben:.", sloten. Van mijne zijde ten minste liefde in 't spel. Nooit beminde ik, voo.,. u zag, schoone Nina. Gij hebt jongere minnar maar geen hunner zal voor u. zijn wat ik zijn uw slaaf uw dienaar, uw onderdar- „En ik zou willen dat mijn echtgenoot koning en ik zijn koningin ware, zeidr zacht." Die verdceling zou mij volkomen passeiï klaarde Digby Borne Borne eeniezins vei want hij was niet zeker of Nina liem nie mei ijk uitlachte. „Ik zou gaarne uw willen zijn mis Nina Geërgerd hield hij op toen 's meisjes «roo. helle lach hem in de ooren klonk. Zijne boosh nam toe, toen het meisje hem met een sci sche uitdrukking in 't gelaat keek „Gij zijt zeer goedaardig," zeide het lachend; maar met uw permissie, ik nietmr. Borne dat gij van de stof zij' koningen gemaakt worden zooals ik Digby Borne's bleek gelaat kleur trok hij aan zijn blonden baard. T ken schoten uit zijne oogen. .nei'! g'

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1888 | | pagina 1