Nummer 38. Donderdag 10 Mei 1888.
lle Jaargang.
111
L
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Staatkundig overzicht dei week,
"GEWAAGD SPEL
W&wiii&Üen.
ANTOON TIELEN
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
UITGEVER:
Waalwijk.
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden J 1,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Advertentiën 17 regels f 0,60 daarl.o en 8 cent per regeJ,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, •worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van
Adolf Steineb, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
De kalmte in den staatkundigen toestand
van Europavoor acht dagen door ons ge
constateerd heeft ook de afgeloopen week
voortgeduurd. Toch zijn de ernstige vraag
stukken van wederzijdsch belangdie de
volkeren verdeelen, en die geen enkel oogen-
blik hebben opgehouden de regeeringen bezig
te houdennoch opgelost, noch op het punt
zulks te worden. Maar als er den laatsten
tijd tusschen de mogendheden staatkundige
onderhandelingen hebben plaats gehad, dan
zijn deze gevoerd met de grootste omzichtig
heid en hebben zij geen enkel merkbaar
resultaat opgeleverd, noch den wederzijd-
schen toestand gewijzigd. De toongevende
indruk dien de toekomst blijft inboezemen, is
dus niet een gevoel van gerustheid, maar inte
gendeel van afwachting en terughoudendheid.
De algemeene aandacht wordt voortdurend
naar Berlijn getrokken want zeker is 't dat
vooral de hopelooze gezondheidstoestand van
keizer Fredèrik III alles in onzekerheid
houdten de kuiperijen, die openlijk aan
gaande zijn persoon plaats hebben zijn het
duidelijke bewijs van den ernstigen invloed,
dien zijne verdwijning zal hebben op de Duit-
sche staatkunde en misschien op die van
gansch Europa. In afwacht;ng dat dit lange
en moedige martelaarschap een einde zal ge
nomen hebben, heeft de kanselier zijne
hooge betrekking behouden en wacht onge-
twijteld zijn uur af, om aan de aangelegen
heden des rijks de richting te geven, die haar
moeten voeren tot het voorgestelde doel.
Rusland gaat voort met zijne legerscharen
bijeen te trekken op zijne westelijke grenzen,
gereed voor alle gebeurlijkheden; Oostenrijk,
hoe langer zoo minder vertrouwende op den
steun, dien het bij voorkomende gelegenheid
zal vinden bij het drievoudig verbond, neemt
de in zijn neteligen toestand noodige voor
zorgsmaatregelen door over te gaan tot
nieuwe wapeningen en door drie klassen der
Vrij naar het Hoogduitsch van HERMINE
FRANKENSTEIN,
63 door LUCIFER.
Hoofdstuk XXXV.
EENE LOTSBESCHIKKING-.
Den dag, volgende op de begrafenis, bracht Lilly
door op hare kamer, en verliet deze zelfs voor
de maaltijden niet. Daags daarna kwam zij wel
in de eetzaal, maar trok zich dadelijk na den
maaltijd in hare vertrekken terug.
Zij las geene nieuwsbladen, geen boek, maar
zat urenlang, in sombere overpeinzingen verdiept,
in het haardvuur te staren toen dit zoo reeds
meerdere dagen geduurd had, bemerkte Brown
met ontzetting, hoe hare jonge meesteres steeds
bleeker werd en hoe zij meer en meer verviel,
zoodat het allen schijn had, dat zij hare tante
spoedig zoude volgen.
In haren angst wendde Brown zich tot de huis
houdster en maakte deze deelgenoot van hare vrees.
„Ik geloof dat een sterke wind in staat zou
zijn miss Lilly weg te blazen," zeide zij. „Zij
tobt zich dood. Wat moet ik er toch aan doen?"
„Wie had gedacht dat zij onze meesteres zoo
liefhad!" zeide de huishoudster.
„'t Is niet alleen dit" antwoordde Brown, .of
schoon ze werkelijk onze goede meesteres teedere
liefde toedroeg; ze heeft echter vroeger andere
bekommeringen gehad, waarover ik niet mag
sprekendeze drukken haar ter neder en zullen
haar, naar ik vrees, met de droefheid over hare
oudtante, in 't graf helpen. Ze is gelijk aan een
vogel, en toont in niets belangstelling Bij het
aanschaffen der rouwkleeding heeft zij in't geheel
niets gezegd, als dat zij ze uiterst eenvoudig verlang
de; al het andere liet zij aan mij over. Ik zal mr.
Burgesz of een dokter vrager, wat ik met haar
doen moet."
„Nu, wat weet een man van zulke dingen
riep de huishoudster. Zoo gaat de jonge dame
reserve op te roepenonder voorwendsel
den manschappen de behandeling van het
nieuwe geweer te leeren.
De reis van president Carnot naar het
Zuiden is gelukkig afgeloopen; op zijn door
tocht is aan het hoofd van den staat de
best mogelijke ontvangst ten deel gevallen
maar toch is daardoor nog in verre na niet
de toestand der republiek vaster geworden.
De boulangistische beweging is namelijk nog
niet op het punt van uit te stervenzooals
men veinst te geloovenwat nog erger is
is de geestgesteldheiddie zij aan den. dag
brengt bij de bevolkingvermoeid en ont
goocheld door een regeeringsvorm, die niets
heeft opgeleverd dan verwarring der partij
en zwakte der uitvoerende macht en finan-
.cieele en gouvernementeele moeilijkheden
welke het land hebben in wanorde gebracht.
De ophanden zijnde bijeenkomst der kamers,
welker handelingen dezen toestand in 'tleven
hebben geroepen zal ongetwijfeld het uit
gangspunt zijn van nieuwe innerlijke twisten,
die Frankrijk dreigen te werpen in avonturen,
waarvan het onbekende zoozeer te vreezen is
voor zijne welvaart en toekomst.
De Gazette deelt het volgende mede om
trent de opening van de Brusselsche „Ten
toonstelling" en van den „Grooten Prijs
kamp."
Verleden Zaterdag zijn de tuinen der ten
toonstelling die den eersten tijd tegen be
taling van tien en de laatste acht dagen van
50 centimes steeds voor het publiek toegan
kelijk waren officieel zonder eenige plech
tigheid geopend.
Men zalevenals vroeger, het recht heb
ben te wandelen in een park met onvoltooide
wegen, en langs meerendeels nog onafgewerkte
gebouwen.
Er is niets gereed dan enkele tapperijen.
voor onze oogen ten. gronde. Het groote hui?
hier is zoo eenzaam en somber en nog steeds
heerscht er de treurigheid des doods. De jonge
dame heeft afwisseling noodig, dat is het. Ga
met haar naar eene badplaats of breng haar op
het vasteland in een andere omgeving en gij
zult zien, dat zij weder frisch en vroolijk- als
als een vogel terugkomt." Dat voorstel beviel
mrs. Brown.
Zij spoedde zich naar de gele kamer en kwam
met lichten tred binnen. Lilly zat in een leun
stoel voor den schoorsteen en staarde onafgewend
met droeven blik in het vuur.
Zij zag op naar hare bediende, die haar met
droefheid in het hart, maar uiterlijk volkomen
kalm naderde,
„Ik heb u iets te zeggen, miss Lilly," sprak
Brown, onmiddellijk met haar verlangen voor
den dag komend. „Ik heb er eens over nagedacht
hoe somber en treurig ons huis is zonder onze
dierbare oude meesteres, en gij zit hier zooveel
in de kamer, dat gij zeker ziek zult worden, als
er geen verandering komt. En daar ook ik voor
eenige weken eenige afleiding hoog noodig heb,
ben ik gekomen om u te verzoeken voor eene
maand naar eene badplaats te gaan."
Het meisje schudde treurig het hoofd.
„Niet daarheen," antwoordde zij. „Ik kan de
vele opgeruimde gezichten, de vroolijlce levens
wijs op zulke plaats niet verdragen."
„Laat ons dan raar de heuvelen gaan uwer
Schotsche bezitting," drong Brown aan. „Reeds
eenmaal ben ik daar geweest en wij kunnen
Topper medenemen. De opzichter, die daar woont,
kan ons aan bedienden helpen. Veroorloof mij
hem nog heden te telegrafeeren, en laat ons mor
gen vertrekken."
„Mij goed," antwoordde de jonge meesteres on
verschillig. „Als gij het wilt gaan wij op reis".
Het ernstige gela-t der trouwe bediende hel
derde op en zij drukte haren dank in gevoelvolle
bewoordingen uit.
„Ik zal onmiddellijk telegrafeeren, miss Lilly/
zeide zij „maar het is bijna nog beter dat ik
Topper vooruit zend om onze aankomst te melden
en alles voor te bereiden, Hij moet met den
eersten trein vertrekken, als gij het veroorlooft
miss Lilly."
Lilly stemde toe en mrs. Brown ging heen om
Zal er misschien eiken namiddag muziek ge
maakt worden
Gisteren werd er over gesproken; 'tschijnt
dat men concerten gaat geven maar nie
mand weet hiervan iets met zekerheid te
zeggen,
't Is overigens een der meest verwonde
ringwekkende dingen in de organisatie van
den Grooten Prijskamp dat de lieden die
er het meeste belang bij hebben nauwkeurig
op de hoogte te zijn van al wat daar op
het oude Plaine des Manoeuvres voorvalt
met niets worden in kennis gesteld, niet weten
wien zij moeten aanspreken om inlichtingen
te krijgen. Zij kunnen wel gaan naar de
Rue Royale 217 maar dat is wel wat ver,
Rue Royale 217!
Eene wandeling in de onmetelijke hallen,
gelegen achter de twee groote paviljoenen,
heeft voor 't oogenblik nog niets aanlokke
lijks. Met koortsachtige gejaagdheid wordt
er gewerkt, en de indringer, die het inden
zin krijgt zich daar te wagen, heeft groote kans
langs de hellingen in de diepten te rollen
welke de hallen van elkander scheiden of
wel eene plank op het hoofd te krijgen, die
van een dak komt gevallen, of een steen af
komstig van een in aanbouw zijnden muur.
Zich een denkbeeld te vormen van wat de
uitgestrekte gallerijen zullen zijn is nog on
mogelijk daar er nog geen enkele uitstal
ling in is.
De openingsdag is dan ook nog niet bepaald
vastgesteld.
De financiëele commissie voor de wereld
tentoonstelling van 1889 heeft eene bijeen
komst gehad met den minister van koophan
del, waarin gehandeld is over eenige aan
gelegenheden, die nog te regelen waren. Er
is besloten dat de tentoonstelling zes dagen
van de week geopend zal zijn van 's och
tends 8 tot 'smiddags 12 uur, tegen betaling
van 2 fr.; van 'smiddags 12 tot 6 uur 's avonds
tegen betaling van 1 fr.; van zes ure af is
de toegang echter weer bepaald op 2 fr.
den bediende de plannen harer meesteres mede
te deelen en hem te bevelen onmiddellijk naar
het Noorden op reis te gaan.
Toen hij weg was keerde zij tot Lilly terug.
„Topper is reeds op weg naar het station miss,"
zeide zij. „Hij zal alles voor onze komst in ge
reedheid laten brengen, 'tls koud op de heide-
lieuvelenmiss Lillyen gij zult u goed van
warme kleederen moeten voorzien.
„Bestel alles voor mijwat ik noodig heb
Brown," zeide Lilly op onverschilligen toon.
„Dat zal ik doen, maar gij moet ook een pels
mantel hebben, en dien moet gij toch zelve koopen,
om te kunnen zien of hij u past," antwoordde
Brown. „Ook moeten wij boeken muziek en
handweikjes medenemen. en die kunt het best
zelve uitkiezenmiss. Ik zal het rijtuig laten
inspannen dan kunnen wij uitrijden om onze
inUoopen te doen."
Toen het rijtuig voorkwam waren Lilly en
hare geleidster reeds gereed; zij gingen naar be
neden, stegen in en reden van den cenen winkel
naar den andere, om het benoodigde in te slaan.
Toen zij reeds bijna met alles klaar waren,
liet Lilly stilhouden voor een platenwinkel, waar
een kleine schilderij voor hel winkelraam hare
opmerkzaamheid getrokken had.
't Was een eenvoudig genrestukje, maar 't
herinnerde haar aan den tijd van haar kortston
dig huwelijk, toen Ralph iets dergelijks geschil
derd haden daar dit schilderstuk goed was,
besloot zij het te koopen.
Zij ging den winkel binnen, liet zich hetschil-
ders'tuk toonen, onderzocht het zorgvuldig, vroeg
naar den prijs, en daar deze haar niet te hoog
voorkwam, zeide zij
„Ik zal het nemen. Ik zal er nog eene passende
1 st voor uitzoeken, en nog heden kunt ge het
mij laten bezorgen. Hier is mijn adres."
De platenlianaelaar liet haar een groot aantal
lijsten zien, en terwijl zij aan 't kiezen was
kwam een jongraensch in den winkel, die dicht
in hare nabijheid bleef staan, om een oude schil
derij te beschouwen, waaraan eene kaart hing,
die het stuk voor een echten Murillo verklaarde.
„Dat is evenmin een Murillo als ik er een ben,"
sprak de binnengekomene met luider stem, zich
half tot deri eigenaar van den winkel omkee-
rende. Een Murillo I Belachelijk eene gebrekkige
Voor de Zondagen blijft de toegang van het
middaguur af bepaald op 1 fr.
Voorts is besloten dat alleen voor de ex
posanten, het administratief personeel der
tentoonstelling en de vertegenwoordigers der
dagbladen, zoowel van het buitenland en de
departementen als van Parijs, kosteloos door-
loopende toegangkaarten zullen beschikbaar
worden gesteld. Die kaarten zijn alleen per
soonlijk; het photografisch afbeeldsel van den
houder moet er op voorkomen, alsook diens
handteekening.
De leden van verschillende commissien
van de tentoonstelling kunnen bij uitzonde
ring een abonnement bekomen voor 26 fr.
Op de terreinen der tentoonstelling zal
een schouwburg verrijzen, die avond aan
avond voorstellingen zal geven. Met dat
doel is eene overeenkomst getroffen met het
bestuur van les Folies-Parisiennes.
La Lanterne meldt dat er in de pa-
tronenfabriek te Douay negentien patronen
voor het Lebel-geweer gestolen zijn. De
werklieden en de onderofficieren zijn nu allen
opgesloten en buiten toegang gesteld, en de
chefs bij de verschillende afdeelingen zijn
geroepen om ondervraagd te worden.
Zaterdagavond om half zes zal Bou-
langer te Rijssel aankomen. Des avonds zal
hem een banket van 600 couverts worden
aangeboden.
Van de eerste editie van Boulanger's
brochure getiteld „de inval der Duitschers"
zijn door den generaal 250000 exemplaren
gratis verspreid. De schrijver begint zijn
werkje met een woord aan den lezer, waarin
het volgende wordt gezegd „Mijne tegen
standers stellen mij als een oorlogs-apostel
voor. Het staat aan u te beoordeelen, wan
neer ge dit boek gelezen hebt van een pa
triot, die geen ander doel heeft dan het be
houd der nationale waardigheid. Boulanger.
In de glasblazerijen in het departement
Seine-et-Oise blijft het werk gestaakt.
Bij de proefnemingen met kogels, ge
vuld met meliniet, in het kamp van Chd-
navolging er van, dat is het."
Bij den klank van de stem des vreemden had
Lilly verschrikt de lijst laten vallen, die zij in
de hand hield. Zij keerde zich om en keek hem
met wijd geopende oogen, verbleekend en naar
adem hijgend aan.
De vreemde criticus, die zoo stoutweg zijne
meening omtrent den vermeenden Murillo geuit
had, was Ralph Borne. Hij was de eenzaamheid
op Rookhurst moede geworden en naar Londen
gekomen, om zich een dag te verstrooien.
De platenwinkel, waar Lilly aan 't koopen
waswas voor hem eene geliefkoosde plaats,
waar hij in vroegere dagen dikwijls stof ge
vonden had voor de armzalige schilderstukjes,
die hij gemaakt had om voor zich en zijne jonge
echtgenoote brood te verdienen. Zijn gelaat was
half afgewend, maar Lilly erkende hem en een
doodelijke zwakte maakte zich van haar meester.
Hij was smaakvol gekleed en zag er zeer voor
naam uit. Zijne haren kwamen in sierlijke krul
len onder een grooten kunstenaarshoed te voor
schijn en zijne trekken waren van bezijden ma
ger en spitstoch schenen zij de laatste maanden
vaster geworden te zijn.
Den eigenaar zoekendewendde Ralph zich
langzaam naar de meisjesachtige in 't zwart ge-
kleede gestalte. Een lichte kreet ontsnapte aan
Lilly's lippen. Ralph hoorde dien en hij keek
haar aan. Haar dichte crêpe sluier was terug
geslagen en haar teder gelaat zag er in die
zwarte omlijsting zoo bleek, zoo treurig klagend
uit, dat Ralph het voor eene verschijning, een
gezichtsbrog, voor een fantaisiebeeld hield. Ont
zet week hij terug.
„Ralph! o Ralph I" riep de verlatene jonge
echtgenoote onwillekeurig op smeekenden toon.
Mrs. Brown hoorde den naam en wist dus on
middellijk wie de jonge man was. Zij trad Lilly
ter zijde en weerde met een somber gelaat en
toornige blikken den jongen man af.
„Kom, liefste," zeide zij„laat ons gaan I"
„Ralph, o Ralp!" zuchtte de arme jonge vrouw
weder, niets ziende dan het van ontzetting bleeke
gelaat van haren echtgenoot, niets hoorende dan
zijne zware ademhaling.
Ralph streek langzaam met de hand over het
voorhoofd. „Hemel I" mompelde hij. „Lilly's ge
zicht, Lilly's stem!" (Wordt vervolgd).
