Nummer 43. Zondag 27 Mei 1888. lle Jaargang. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. GEWAAGD SPEL ANTOON TIELEN, Staatkundig overzicht. BUITENLAND. Belgie. Frankrijk. UITGEVER: Waalwijk. De Echo van het Zuiden, Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden J 1,00. Franco per posr door het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Advertentiën 17 regels J 0,60 daaroo en 8 cent per regeJ, groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Adrertentiën voor Duitsch- land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau va» Adolï Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. Woensdagavond heeft te Parijs een verga dering plaats gehad van afgevaardigden se natoren gemeenteraadsleden en journalisten, bijeengeroepen door Clemenceau Joffrin en Ranc ter samenstelling van een republi- keinsche partij tegenover de beweging tot vorming van een plebisciet. De bijeenkomst heeft niet aan de ge koesterde verwachting voldaan. De „Temps" sprekende over de wijze en practische republikeinen zegt „Men organiseert zich aan de uiterste lin kerzijde evenals aan de rechterzijde zullen zij tusschen die twee hun even vijandige legers werkeloos blijven zitten De plublicatie van het decreet aangaande het vreemdelingen-verkeer in Elzas-Lotha ringen (zie onder Duitschland) is een ernstig feit. Men moet de aanleiding er toe dieper zoeken dan in de kleine incidenten aan de grenzen men kan dit decreet beschouwen als het begin eener campagne, die reeds lang is voorbereid. Bismarck moet in Europa het gevoelen levendig houdendat Frankrijk een onrust stoker en spelbreker is bij uitnemendheid. Dit gevoelen moeten zijn toegedaan: Oos tenrijk en Italië (zijn beide bondgenooten) alsook Engeland en voornamelijk Rusland. Men moet denken dat Frankrijk onverzoen lijk is. Wat Frankrijk doen zal is nu de groote vraag. Zal het (wat toch eigenlijk niet meer dan billijk zou zijn) van de Duitschers die over de Elzas-Lotharingsche grens trekken, een pas vragen, afgeteekend door de Fran- sche ambassade te Berlijn? Indien de regee ring niet uit eigen beweging dit besluit neemt of ten minste een dat er mede gelijkstaat zal naar alle waarschijnlijkheid een gedeelte Vrij naar het Hoogduitsch van HERMINE FRANKENSTEIN, 68 door LUCIFER. Hoofdstuk XXXVII. NINA'S WEDERSTAND DUURT VOORT. „Celeste, ge kunt hier blijven om de juffrouw bij het ontkleeden te helpen," zeide Digby Bor ne, „en „Ik zal alleen wel andere kleederen aantrek ken" viel Nina hem op zachten toon in de rede, „ik wensch alleen te zijn." „Celeste moest zich liever met Victoria bezig houden," zeide mrs. Luttrell. „Victoria heeft den ganschen dag als een wederspannig kind gehan deld, Digby, zij heeft in den regen blootshoofds buiten gestaan,' totdat zij doornat was en erg ver kouden geworden is. Ze is zeer ziek." „Ik zal onmiddellijk warme dranken laten ge reedmaken," zeide Digby Borne, „Victoria, ge moet een warm bad nemen. Celeste, breng miss Rokeby ook een warm bad." Hij verliet Nina's kamer en de anderen volg den. Celeste sloot de deur van buiten en stak den sleutel in den zak. Victoria ging naar hare ka mer, zonder ophouden kort en droog hoestend. „Hoort:/ ge," zeide mrs. Luttrell, Digby Borne in het portaal staande houdend.' De poging tot ontvluchting schijnt miss Rokeby niet geschaad te hebben, maar Victoria is zwaar verkouden. Gij moet haar zorgvuldig verplegen. Bij uw stre ven om jaarlijks tien duizend pond meer te heb ben, moet gij de vier duizend niet wegwerpen, die gij reeds hebt. Vergeet niet dat wij beiden bedelaars zijn als Victoria sterit." „Wat zijt ge toch een onheilkraaister," zeide Digby Borne geërgerd, „'t Is niet noodig mij mijne armoede te verwijten. Als Victoria kin derachtig genoeg geweest is uit ang9t in den re gen te gaan staan, dan moge zij zich zelve ver zorgen. Ik ben zelf geheel bevroren en uitge hongerd en denk eerst voor mij zeiven te zor gen." Hij deed dit ook met groote omzichtigheid. De Franjaise bracht Nina een warm bad en der openbare meening eischendat re vanche wordt genomen, en het zou niet te verwonderen zijn als Boulanger c.s. deze gelegenheid aangrepen om te trachten het gezag te herwinnen dat zij verloren heb ben. In ieder geval kunnen uit dit incident tal van gevolgen voortvloeien van zeer groot belang. Het is opmerkelijk, dat deze beweging samengaat met een anti-Russische campagne. Sedert eenige dagen wordt in de Duitsche officieuse pers aangedrongen op invoerrech ten ten einde den invoer van Russisch koren tegen te gaaneen maatregeldie te St Petersburg zeker^ groote verbittering zou wekken. De officieuse pers slaat zulk een toon aan, dat men kan'veronderstellen dat deze maat regel spoedig tot verwezenlijking zal komen en de liberale Nationale Ztg. eischt een definitief antwoord in dezeuit de ofïi cieuse bladen kan men in de laatste dagen niet meer wijsworden. De Gladstonianen hebben een schitterend succes behaald bij de verkiezing te Southamp ton. De heer Evans heeft zijn conservatief- unionistischen tegenstander Guest met een meerderheid van 1000 stemm. geslagen. Sedert de laatste verkiezing hebben de Gladstonia nen 700 stemmen gewonnen. In Belgie is men druk bezig voor de verkiezingen. Te Antwerpen hebben de katholieken geen candidaten gesteld voor de verkiezingen voor de provinciale staten op a. s. Zondag. Zij geven daar 21 zetels prijs. Ook te Nivelles is geen katholieke lijst aan geboden. Bij de verkiezing van leden der kamer en van den senaat zal het te Brussel warm toegaan. De twee fracties der liberale partij die het zoo lang oneens zijn geweest, hebben eindelijk een gemeenschappelijke can- een glas dampende punchhierna spoedde zij zich weg om hare meesteres te bedienen. Nina nam haar bad, verwisselde de natte kleederen tegen droge, ledigde het glas punch en ging toen te bed. Zij begon te transpireeren; de koorts, die haar gedreigd had, verdween, haar hoofd werd koel, zij viel in een verkwikkenden slaap en ont waakte eerst laat in den avond. Toen zij hare oogen opsloeg stond mrs. Luttrell bij haar bed en voelde haar ae pols. „Hoe gaat het u vroeg de vrouw, het meisje met overmoedige blikken aanziende. „Ik ben heel wel, alleen wat moede." „Slechts moede," herhaalde Luttrell; Alleen wat vermoeid na al het voorgevallene? Victoria is bepaald ziek. Ge zult zoo spoedig geen gelegen heid hebben om den streek van heden morgen te herhalen, mijne fijne, jonge dame. Celeste en ik zullen u voortaan gemeenschappelijk bewaken, 't Was dwaas van Victoria alleen bij u te ko men, maar zij kende u nog niet zoo goed als wij u nu kennen. Op Digby s bevel hebben wij u een warm souper gebracht, maar morgen vroeg komt ge weder op water en brood, als gij in uwe eigenzinnigheid volhardt." Celeste stond aan 't voeteneinde en rolde thans een rond tafeltje naderbij, waarop brandende lichten en een blad met spijzen stonden. Nina at zoolang zij honger had, en verborg het overschot van een gebraden hoen in haar koffer. 't Was goed dat zij dit gedian had, want den volgenden ochtend bracht Celeste haar weder wa ter èn brood. Verder werd zij op dien ellendi- gen schralen kost gehouden. Eenmaal daags kwa men mrs. Luttrell en Celeste bij haar om haar eten te brengen, en gedurende dien tijd stond Digby Borne voor de deur, om een nieuwe po ging tot ontvluchten te beletten. Eene week verliep op deze wijze eer Victoria weder in Nina's kamer kwam. „Wat hebt gij van daag te zeggen?' vroeg Victoria met schorre stem. „Niets/ antwoordde Nina kalm. „Ge hebt ons vreeselijk veel last aangedaan; ik heb mij door uw toedoen een hevige verkoudheid op den hals gehaald en een vreeselijken hoest gekregen en gij zit hier nog zoo eigenzinnig alsof fij eene vorstin waart en wij uwe onderdanen. al ni ts uwen trots kunnen buigen? Bevallen u water en brood en strenge gevangenschap dan zoo goed dat gij die verkiest boven een huwelijk met een hupscnen jongen mandie u aanbidt didatenlijst aangenomen die men hoopt te doen zegevieren. Is dit het geval dan zou dit in de kamer een verplaatsing geven van 32 stemmen. Berichten uit Rome melden dat Crispi besloten is zich niet te scheiden van zijn minister van financien Magliani. De finantieele commissie der kamer heeft alle door den minister Magliani ontworpen maatregelen goedgekeurd. De minister pre sident Crispi heeft aan de commssie ver klaard dat hij het bestaan van het kabinet liet afhangen van het aanblijven van den mi nister van financien. De tijdingen uit Rusland luiden voortdu rend meer of min zorgwekkendzoo heeft de czar thans aan generaal Gourko bevel gezonden om vóór 1 November de fortifica- tiewerken van Nové-Georgewski en van Ivangorod gereed te hebben. Op 't oogen - blik zijn 1000 metselaars en 10000 andere werklieden in beide forten werkzaam. De Brusselsche bladen spreken met een grofheiddie wij niet gaarne voor onze rekening zouden nemen, over de schan dalen, waarvan het bal van de tentoonstelling en van den grooten wedstrijd, door den voor zitter den heer de Somzée den exposanten en abonné's aangeboden, maar waar iedereen werd toegelaten, het tooneel is geweest. De „Gazette" is in dit opzicht zeer dui delijk. De „Chronique" spreekt van een inval van het gemeen (voyoucratie). De clericale Patriote zelf erkent dat er ge plunderd is. Volgens het zeggen van de bladen en van de inwoners der hoofdstad zal de tentoonstelling niets anders zijn dan een groote knip, waar men zal trachten geld „In alle geval geef ik de voorkeur aan deze levenswijze boven een meineed. Ik verkies eene tijdelijke gevangenschap boven levenslang be rouw." „Eene korte gevangenschap herhaalde Victo ria. „Zij zal niet zoo kort zijn als gi., meent. Als 't noodig is blijven wij den heelen winter hier om u tot onderwerping te brengen. Wij hebben een pad betreden, waarvan terugkeer niet mogelijk is. Men zegt mij dat de winter in het Hoogland vreeselijk zal zijn. Weldra zullen wij hier door sneeuw en stormen ingesloten zijn. In geen geval kan uw verloofde uw spoor tot hier volgen; en zelfs, al konde hij net, dan nog zou hij in den winter niet in staat zijn tot de „Wil dernis" door te dringen. Wij zullen een droe- vigen winter hebben, en gij bijzonder Nina, Wat zegt gijNina", en haar toon werd angstig. „Zult gij toegeven „Nooit!" antwoordde Nina kalm. „Ik ben geen kind dat men met honger en koude schrik kan aanjagen, en ik verkoop mijne ziel niet voor de vreugden der tafel. Ik zal hier blijven leven totdat ik oud ben en sterf, liever dan toegeven," voegde zij er bij. Een donkere schaduw vloog over Victoria's gezicht. Zij vreesde den gruwzaraen harden winter in het Hoogland, en een namelooze vrees, waarvan zij zich geen rekenschap konde geven week dag noch nacht van haar. Maar, zooals zij gezegd had, zij bevond zich op eenen weg, waar van terugkeeren niet mogelijk was. Vroeger of later, maakte zij zichzelve wijs, moet Nina toegeven, daar hare lichaamskrachten haar daartoe wel zullen dwingen. „Heel goed," zeide mrs. Borne opstaande. „Wij zullen aanstalten maken om den winter hier door te brengen. Digby zal met het yacht naar In- verness gaan om voorraad en levensmiddelen voor het koude jaargetijde op te doen. Als gij wilt besluiten als Ralph's bruid met hem naar Inver ness te gaan, behoeft gij het mij maar te laten weten voor hij vertrekt." Zij verwijderde zichsloot de deur en gaf den sleutel aan Celeste, die buiten stond te wachten. Hoofdstuk XXXVIII. LILLY IN HET HOOGLAND. In den namiddag van denzelfden dag, waarop bovengemeld onderhoud tusschen Victoria en Nina Rokeby had plaats gehadkwam Lilly Lark onder geleide van mrs. Brown te Inverness aan. Er was eene week verloopen na Nina's mislukte te maken door alle soort spelen en feesten van welken aard ook. De ballondie te Brussel gedurende de tentoonstelling als ballon captif zou dienst doen, en fr. 40,000 gekost heefthangt aan flarden in de boomen op het oude Plaine de manoeuvres, het tegenwoordige tentoonstel lingsterrein. Nadat hij Zondag voor de eerste maal was opgegaanniet meer echter dan eenige meters hoog, is hij Dinsdag middag te één ure met een hevigen slag ontploft. De heer Godard was zelfbij deze ontploffing tegenwoordig, waarbij geene ongelukken zijn te betreuren. Een soort paniek heerscht te Parijs ten gevolge der ontdekking van valsche bankbil jetten van 500 fr. Die paniek nam nog toe door het bericht, dat de Fransche bank wei gert ze in te wisselen Aanvankelijk meende men reden te hebben om aan te nemen dat ze in Nederland waren vervaardigd; thans is men eene bende Ame rikanen op het spoor, die men verdenkt ze gemaakt te hebben. Hoe dit zij men maakt er der bank een grief van, dat zij door verkeerde zuinigheid steeds geweigerd heeft de noodige uitgaven te doen om een volmaakt bankbiljet te heb ben, dat wil zeggen een dat niet kan nage maakt worden. Tusschen de patroons en de werklieden der glasfabrieken in de departementen der Seine en Seine-et Oise is een vergelijk ge troffen, zoodat met gemeen overleg het werk hervat wordt. Uit Dmnkerken wordt bericht, dat vier vischschuiten van daar en van Grevelingen bij IJsland zijn vergaan. Met de reeds be kende schipbreuken bedraagt het aantal der verongelukten bij de IJslandsche vischvangst nu honderd. poging om te ontvluchten, en weder viel er een dichte, koude, motregen. Lilly overnachtte met hare geleidster in een hótel te Inverness, om eerst den volgenden dag de reis naar de bergheiden voort te zetten. Den volgenden ochtend hield de regen nog steeds aanen toen Lilly naar buiten keek zeide zij „Ik vrees dat het dwaas van mij was in dit jaargetijde raar Schotland te gaan." 'tWas liet beste wat wij doen kunnen, miss Lilly," zeide mrs. Brown. „In Londen zoudtgij u dood getobd hebben." „Maar als wij daar gebleven waren had ik Ralph wellicht wedergezienzeide het jonge meisje op klagenden toon. „Wat scheen hij getrof fen, toen hij mij zag. Hij keek mij aan als een geest. Ik geloof dat hij reeds lang opgehouden heeft mij te beminnen. Hij bemint nu eene an dere. En tochmrs. Brown, ter wille van de lieve, oude dagen, toen ik voor hem de gansche wereld was, had hij mij kunnen volgen naar het rijtuig, mij kunnen nakomen naar huis." „Ik zeide hem dat gij eene arme gouvernante waart, miss," zeide Brown, welke aan hare jonge meesteres in 't geheel niet had verraden, dat Ralph Borne, dien zij in't geheel niet mocht lijden, zijne jonge vrouw werkelijk naar huis gevolgd was. „Wellicht moe9t de jonge man terug naar de rijke erfgename, met welke hij verloofd is. Waarlijk, miss Lilly, ge zoudt hem toch niet terugnemen nu hij eene andere gaat huwen?" Lilly bloosde en hare oogen glinsterden. „Vraag mij dat niet, Brown," zeide zij zacht. „Hij is niet zoo erg te laken als gij meent. Zijn vaaer heeft hem gedwoagen mij prijs te geven. Hij is nog zoo jong, Brown, en vandaag is t zijn ve-jaardag. Hoe heeft hij zich op dien dag ver heugd. 't Is waar, hij was zwak en laf, maar men kan aan hem zien, dat hij geleden had Brown. Hij zal die schoone jonge dame huwen; zij is de dochter van een baronet en hij zal met haar aan het hof komen en zijne bruid zal hem aanbidden, terwijl ik Zij hield op en zucht te diep. „Terwijl gij een anderen voornamen man zult trouwen en ook aan het hof zult komen, miss Lilly." zeide Brown. Lilly schudde treurig het hoofd. Wordt vervolgd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1888 | | pagina 1