Nummer 68.
Zondag 26 Augustus 1888. lle Jaargang
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON.
ANTOON TIELEN,
Staatkundig overzicht.
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
UITGEVER:
Waalwijk.
10
E. Werner.
Echo van het Zuiden,
Waalwij ksclie en Lingslraalsche Courant,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden J 1,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Advertentiën 17 regels f 0,60 daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
De verkiezing van Boulanger is weder de
hoofdschotel der politiek, dien de buitenland-
sche bladen opdisschen. Behalve door de
Duitsche bladen wordt het feit kalm opge
nomen; de Germaansche politici vertrouwen
den toestand aan gene zijde Jder Vogeezen
niet en vreezen, dat, wanneer een krachtig
éénhoofdig bestuur in Frankrijk optreedt, de
revanche-kreet luider klinken zal dan te voren,
want het is een feit, dat het Fransche leger
oneindig beter georganiseerd is dan vóór 1870
en er alle kans bestaat, dat een eerzuchtige
van dit machtig wapen gebruik zal maken
om te trachten zijne macht te vestigen. Bij
gelijke legersterkte is het zeer wel mogelijk,
dat de eerste veldslagen ten voordeele der
Fransche legermacht uitvallen en daardoor
de veldtocht beslist wordt. Het is dan ook
geen wonderdat de Duitsche bladen in 't
algemeen zich zoo ingenomen toonen met
het bezoek van Crispi te Friedrichsruhe.
Dit onderhoud wordt natuurlijk druk be
sproken in de toongevende couranten. Wat
feitelijk daar behandeld wordt, dat zullen de
tijdgenooten wel niet te weten komen en
daarom verdiept men zich in beschouwingen
over den ernst der aangelegenhedendie de
beide rijken Duitschland en Italië voerden
tot een verbond, dat beider eerste ministers
noodig achten door persoonlijke vriendschaps
betuigingen als het ware, ten aanzien van
geheel Europa te versterken. Wij willen de
kerkelijke bladen niet volgen in hunne be
schouwingen over de eigenaardige positie van
den Duitschen rijkskanselier, die de fijnste
voorkomendheid betoont jegens den paus
sinds het sluiten van den kerkelijken vrede,
en Crispi gearmd zijne woning binnenvoert
Italie's eerste minister, die door het hoofd
der kerk als de bitterste vijand wordt be
schouwd, in zake de wereldlijke macht van
den paus.
Van meer actueel belang is dat de Parijsche
DOOR
Gedurende dit gesprek was Wanda's zakdoek,
waarmede zij zien verkoeling had toegewuifd,
van haar schoot gegleden en lag nu tusschen de
klimopranken, waarmede het balkon begroeid
was; Leo zag dit en bukte zich hoffelijk om hem
op te rapen, waarbij hij zich op eene knie moest
neerlaten. In deze houding reikte hij den zak
doek aan zijne nicht over die, in plaats van hem
te bedanken, weer in een luiden lach uitbarstte.
De jonge vorst sprong driftig op. «Waarom
lacht ge
«Niet over u, LeoIk bedacht op eens, hoe
ontzettend bespottelijk uw broer er in zoo'n hou
ding zou uitzien 1"
«Waldemar? Ja, dat zou hem zeker moeilijk
afgaan. Maar dat genoegen zult ge niet licht
smaken. Hij buigt zeker nooit de knie voor een
dame en wel het allerminst voor u."
«Het allerminst voor mij herhaalde Wanda
beleedigd. «Ge bedoelt waarschijnlijk dat ik nog
zoo jong ben, dat 't niet de moeite waard is
voor mij te knielen Ik had grooten zin om u
van het tegendeel te overtuigen."
«Waardoor?" vroeg Leo lachend. «Door een
knieval van Waldemar soms?"
De ionge dame trok spijtig de lippen saam.
«En als ik mij nu eens voornam hem daartoe te
brengen
«Welnu, probeer eens uwe macht op mijn broe
der/ antwoordde hij min of meer geraakt. «Mis
schien leert ge dan inzien, dat ge niet alles kunt
wat ge wilt.*
Wanda sprong op met de opgewondenheid van
een kind, dat men een stuk speelgoed voorhoudt.
«BestWaarom zullen we wedden
Maar 't moet een voetval zijn, die in allen
ernst gemeend is, Wandal Geen aardigheid zoo
als de mijne van straks I*
«Natuurlijk! stemde de jonge gravin toe. «Lacht
ge Beschouwt ge dat als zoo'n onmogelijkheid?
beurs zeer mat was op het bericht van de
buitengewoon vriendelijke wijze, waarop Bis
marck Crispi begroette. De nota's, die tusschen
Frankrijk en Italië gewisseld worden, brengen
een onzekeren toestanddie nog geruimen
tijd kan blijven voortbestaan, en ernstig wordt
de vraag besproken: vindt Bismarck het goed,
dat de twist gevoerd wordt op deze wijze
De onaangename toon, waarin de nota's ge
steld zijn, maakt toenadering van Frankrijk's
zijde onmogelijk, doch kan zeer gemakkelijk
tot een conflict aanleiding geven. Wenscht
Bismarck nu zulk eene botsing te doen ont
staan, om vereenigd met Italië Frankrijk aan
te kunnen vallen
Het is wel zonderling dat Bismarck Crispi
laat voortgaan met die nota'sdie getuigen
van onbekwaamheden om de moeielijkheden
te vereffenen en die dus onwil doen veron
derstellen. Behalve de Kölnische Zeitung
spreekt men echter in Duitschland slechts
over den gunstigen invloed, dien het onder
houd te Friedrichsruhe voor den Europeeschen
vrede zal hebben.
Inmiddels wijdt de keizer van Duitschland
zijne bijzondere zorgen aan het leger; gene
raal Von Stiehle, de gewezen chef van den staf
van Friedrich Carl in 70-71, heeft zijn ver
zoek om ontslag ingezonden en nu zal de
reorganisatie van het ingenieurs- en pioniers
korps spoedig plaats hebben naar bijzondere
aanwijzingen van den keizer, waarmede ge
neraal Von Stiehle zich niet kon vereenigen.
Algemeen trekt het de aandacht dat een
Wurtembergsch officier voorgedragen is als
chef der derde veld-artillerie brigade, daar
steeds de hoogste commando's aan Pruisische
officieren werden toevertrouwd. Sedert eenige
dagen laat de keizer het gardekorps nabij
Spandau onder zijne persoonlijke leiding
verschillende manoeuvres uitvoeren en doet
na afloop daarvan zijn intocht in Berlijn aan
het hoofd der troep.
Uit Spanje komen weder minder gunstige
berichten men vreest voor een pronuncia-
mento. Van een artillerie-regiment in de
Nu we zullenjzien, wie van beiden de weddenschap
wint. Nog voor ons vertrek zult ge Waldemar
voor mij op de knieën zien. Alleen verzoek ik
vriendelijk, dat ge er hem niets van laat mer
ken. Ik zou vreezen dat zijn berennatuur in al
haar woede losbarstte, als hij vernam dat wij
ons verstoutten hem tot het voorwerp van een
weddenschap te maken."
«Ik zal zwijgen als het graf," verzekerde Leo,
die, door haar moedwil medegesleept, thans ook
in de grap toestemde. Eene uitbarsting van zijne
woede zullen we echter niet ontgaan, als gij
hem ten slotte uitlacht en hij merkt, hoe de vork
aan den steel zit. Of hebt ge soms plan hem
het jawoord te geven?-*
De beide kinderen want eigenlijk waren ze
nog niet veel meer dan kinderen, ondanks hun
zestien en zeventien jarenlachten en schertsten
nog een geruime poos met elkander. Ze waren
zoo gewoon elkaar weerkeerig te plagen, dat 't
hun zeer vergeeflijk voorkwam, ook eens een
derde daarin te betrekken. De gedachte kwam
niet in hun ziel op, dat Waldemar met zijn on
toegankelijk karakter de ongeschiktste persoon
was, dien ze hiertoe hadden kunnen kiezen, noch
in welken bitteren ernst hij het spel zou doen
verkeeren, dat zij in hunne jeugdige onbedacht
zaamheid op touw hadden gezet.
Eenige weken waren voorbijgegaan. De zomer
liep ten eind en op den Oldenhof gaf de oogst
ieder handen vol werk. De landheer, die den
geheelen voormiddag op de velden had doorge
bracht, om alles zelf na te zien en te regelen,
was moe en afgemat thuisgekomen en verheugde
zich thans na het eten op zijn welverdiend mid
dagslaapje. Terwijl hij de noodige voorbereidin
gen hiertoe trof, keek hij met een gemengd ge
voel van ergernis en verwondering naar zijn
pleegzoon, die in zijn gewoon rijkostuum bij het
venster stond, wachtende dat zijn paard zou wor
den voorgebracht.
«Dus wilt ge wezenlijk in die hitte naar C.
rijden?" vroeg de heer Witold. «Nu, veel plei-
zier op dien zonnigen weg 1 Twee uur lang en
dan op het heetst van den dag I Ge zult een zon
nesteek krijgen, maar ge schijnt niet meer te
kunnen leven, als ge uw moeder niet drie- of
viermaal 's weeks een bezoek brengt.'
De jonge man trok de wenkbrauwen saam.
nabijheid van Madrid zijn niet minder dan
60 officieren verplaatst en verscheidene on
derofficieren zijn gearresteerd. De minister
van oorlog gelastte de hoofdofficieren in de
kazerne te slapen en gestreng toe te zien
dat de discipline wordt gehandhaafd.
Behalve ernstige berichten uit Britsch-Indie
betreffende de cholera, geeft de invasie der
Thibetanen den Engelschen reden tot ernstige
bezorgdheid.
De regeering schijnt hier niet te staan
voor een rooftocht van ruwe grensbewone-is,
doch het voortdringen in Britsch Indie blijkt
volgens een vast plan te geschieden. De
aanvoerders schijnen zich voor te stellen de
Boedhistische leer te verbreiden en de landen
beneden het Himalaya-gebergte aan de En-
gelsche suprematie te onttrekken. Het legertje,
dat hen tegemoet gezonden is, bedraagt slechts
2300 man met acht stukken geschut.
Ook de Franschen wachten binnenkort ko
loniale moeilijkheden. De Hovas in Mada
gaskar trekken tegen de Sakalavos op, ja
stelden een prijs op het hoofd van hunne
koningin, zoomede van den koning van de
Antankaras die beiden door de Franschen
worden gesteund.
De verhoudingen tusschen Rusland en
Duitschland schijnen weder beter te zijn.
Schijnen want in de politiek heeft men
slechts schoone woorden voor elkander over,
terwijl de handelsverdragendie herziening
eischen, onveranderd van kracht blijven. Ve
len vragen zich dan ook af of de animo voor
Russische papieren kan blijven bestaan, zoo
de handel met Rusland bemoeilijkt, in vele
artikelen zelfs onmogelijk blijft. Rusland
schijnt zijnerzijds de Europeesche toestanden
zonder zorg aan te zien. Van de lichting
1884 is het grootst gedeelte naar de haard
steden gezonden, terwijl een deel van 1885
spoedig volgen zal; deze verkorte diensttijd
geeft een groote bezuiniging.
aQseesxs
«Ik kan toch niet n«en zeggen, als moeder mij
bij zich wenscht te zien. Nu wij zoo dicht bij
elkaar zijn, heeft zij bovendien recht, dat ik haar
van tijd tot tijd bezoek-'
«Ze maakt er dan ook geen karig gebruik van,'
merkte Witold aan. «Maar dat zou ik wel eens
willen weten, hoe ze 't eigenlijk heeft aange
vangen om iemand als u tot een gehoorzamen
zoon te kneden. Ik heb dat bijna twintig jaren
lang te vergeefs beproefd en zij kreeg 't in een
enkelen dag gedaan, 't Is waar, van jongsal'
heeft ze kunnen regeeren.'
«Oom ge weet best dat ik mij niet laat regee
ren antwoordde Waldemar driftig. «Moeder is
mij op liefderijke en verzoenende wijs tegemoet
gekomen en dit wil ik noch kan ik zoo ruw te
rugwijzen als gij het deedt, toen ik nog onder
uwe voogdijschap stond.
«Hoe dikwijls hebben ze u daar ginde wel ge
zegd, dat ge niet meer daaronder staat viel zijn
pleegvader hem in de rede. «Gedurende de laatste
weken brengt ge dit merkwaardig te pas. Maar
dat is geheel onnoodig, mijn jongen. Ge hebt
ongelukkig van kindsbeen af nooit iets anders
geaaan dan wat ge zelf verkoost, en hebt daar
entegen dikwijls genoeg iets tegen mijn zin ge
daan. Uwe meerderjangverklaring is enkel een
vorm, dat wil zeggen voor mij, niet voor de Ba-
ratowski's. Die zullen wel weten wat ze er mee
doen zullen en waarom ze er u voortdurend aan
herinneren.'
«Waarom komt ge mij eeuwig met die ver
dachtmakingen aan boord?* barstte Waldemar
uit. «Moet ik dan afstand doen van allen om
gang met miin bloedverwanten, alleen omdat gij
op een vijanaigen voet met hen etait?"'
«Ik wenschte, dat gij de hartelijkheid van die
lieve bloedverwanten eens op de proef kondt stel
len,' zeide Witold spottend. «Ze zouden zich
niet zooveel aan u laten gelegen liggen, als gij
niet toevallig de eigenaar van Wilicza waart.
Nu, stuif maar niet dadelijk op I Wij hebben in
den laatsten tijd zoo dikwijls over dat punt ge
twist, dat ik er mij van daag mijn middag
slaapje niet door wil laten bederven. Dat ver-
wenschte bad zal eindelijk ook wel gesloten wor
den en dan trekt de heele familie gelukkig
weer op.'
Een korte pauze volgde, Waldemar stapte on
geduldig de kamer op eo neer.
Een luchtballon, die Zondagavond te Ant
werpen was opgestegen, met den luchtreiziger
Toulet en twee officieren van de genie, om
proefnemingen te doen, werd Maandag den
geheelen dag vermist. Men vermoedde, dat
de ballon door een strooming boven in de
lucht naar de Noordzee gedreven en met
degenen, die er in zaten, verloren was. Giste
ren heeft men echter bericht ontvangen, dat
de drie reizigers behouden zijn. Zij vielen
met den ballon in zee maar werden door
den kapitein van het Britsche schip Warrior
aan boord genomen en te Duinkerken aan
wal gebracht.
De minister van buitenlandsche zaken heeft
de nota, in antwoord op die van den Itali—
aanschen minister Crispi betreffende de ca-
pitulatiën te Massowahgereed. Zij is, in
tegenstelling van Italie's nota, zeer kort en
omtrent vorm en inhoud overeenkomende met
de vorige nota van Frankrijk.
Dit stuk zal, na aan den ministerraad te
zijn medegedeeldonmiddellijk verzonden
worden ter mededeeling aan Italië en de
overige mogendheden.
De Figaro verneemt uit Berlijn, dat de
Duitsche regeering plan heelt alle processen
op te schorsen, waarbij Franschen geinteres-
seerd zijn, tot dat de te Belfort beleedigde
studenten voldoening verkrijgen. Men spreekt
van een nieuw incident tusschen Fransche
soldaten en Duitsche politie.
Eenige afgevaardigde hebben het voor
nemen gehad aan de kamer maatregelen
voor te stellen, tengevolge waarvan Boulanger
geen zitting meer in de kamer zou kunnen
hebben. De president der republiek is tegen
dergelijke maatregelen, als ook de heer Floquet
doch zij hebben den militairen gouverneur
«Ik weet niet wat ze ginds in de stallen uit
voeren. Ik heb bevolen Noorman te zadelen,
maar de stalknecht schijnt er bij ingeslapen te
zijn."
«Hebt ge weer zoo'n geweldige haast om weg
te komen P" vroeg de landheer droogjes. Ik ge
loof waarachtig, dat ze u te C. een tooverdrank
hebben ingegeven, waardoor ge nergens anders
meer rust hebt dan daar. De tijd schijnt u al
tijd lang te vallen, als ge niet in den zadel zit.'
Waldemar antwoordde niet; hij floot voor zicli
heen en sloeg met zijn rijzweep in de lucht.
«Ik hoop toch, dat de vorstin weer naar Pa
rijs teruggaat?" yroeff Witold plotseling.!
«Ik weet het niet. t Is nog niet beslist, waar
Leo zijn studies zal voltooien. Waarschijnlijk
zal zijne moeder zich hierdoor in de keus van
een aanstaande woonplaats laten leiden."
«Ik wenschte dat hij te Constantinopel ging
studeerenl* luidde Witold's verzuchting, «en dat
zijne moeder zich verplicht voelde mee naar
Turkije te trekken dan kwamen ze ten minste
niet meer hier. Die jonge Baiatowski zal zeker
een monster van geleerdheid worden. Ge praat
altijd over zijn «studies."
«Leo heeft ook veel meer geleerd dan ik."
zeide Waldemar wrevelig, «en hij is toch ruim
vier jaren jonger
«Zijne moeaer zal hem daartoe wel hebben
aangezet, daar kunt ge op aan. Hij heeft zeker
ook maar een gouverneur gehad, terwijl er hier
zes van u zijn weggeloopen en de zevende 't
slechts met moeite en inspanning bij u uithoudt.'
«En waarom ben ik niet tot leeren aangezet?"
vroeg de jonge Nordeck eensklaps, terwijl hij
de armen norsch over elkander sloeg en dicht
voor zijn pleegvader bleef staan, die hem vol
verbazing aanstaarde.
«Hoe is 't? Wilt ge 't mij tot een verwijt ma
ken, dat ik u altijd uw zin heb gegeven P" riep
hij toornig.
«Neen," antwoordde Waldemar kortaf. «Uwe
bedoeling was goed, oom, maar ge weet niet hoe
ik mij voel, als ik merk dat Leo mij in alle
dingen vooruit is, als ik voortdurend hoor, hoe
noodzakelijk 't is dat hij zich nog meei en meer
ontwikkelt, en daarbij sta en Maar daar zal
een eind aan komen. Ik ga ook naar de aca
demie."
(Wordt vervolgd.)