Nummer 68. Zondag 26 Augustus 1888. lle Jaargang Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. FEUILLETON. ANTOON TIELEN, Staatkundig overzicht. BUITENLAND. Belgie. Frankrijk. UITGEVER: Waalwijk. 10 E. Werner. Echo van het Zuiden, Waalwij ksclie en Lingslraalsche Courant, Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden J 1,00. Franco per post door het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Advertentiën 17 regels f 0,60 daarboven 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch- land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. De verkiezing van Boulanger is weder de hoofdschotel der politiek, dien de buitenland- sche bladen opdisschen. Behalve door de Duitsche bladen wordt het feit kalm opge nomen; de Germaansche politici vertrouwen den toestand aan gene zijde Jder Vogeezen niet en vreezen, dat, wanneer een krachtig éénhoofdig bestuur in Frankrijk optreedt, de revanche-kreet luider klinken zal dan te voren, want het is een feit, dat het Fransche leger oneindig beter georganiseerd is dan vóór 1870 en er alle kans bestaat, dat een eerzuchtige van dit machtig wapen gebruik zal maken om te trachten zijne macht te vestigen. Bij gelijke legersterkte is het zeer wel mogelijk, dat de eerste veldslagen ten voordeele der Fransche legermacht uitvallen en daardoor de veldtocht beslist wordt. Het is dan ook geen wonderdat de Duitsche bladen in 't algemeen zich zoo ingenomen toonen met het bezoek van Crispi te Friedrichsruhe. Dit onderhoud wordt natuurlijk druk be sproken in de toongevende couranten. Wat feitelijk daar behandeld wordt, dat zullen de tijdgenooten wel niet te weten komen en daarom verdiept men zich in beschouwingen over den ernst der aangelegenhedendie de beide rijken Duitschland en Italië voerden tot een verbond, dat beider eerste ministers noodig achten door persoonlijke vriendschaps betuigingen als het ware, ten aanzien van geheel Europa te versterken. Wij willen de kerkelijke bladen niet volgen in hunne be schouwingen over de eigenaardige positie van den Duitschen rijkskanselier, die de fijnste voorkomendheid betoont jegens den paus sinds het sluiten van den kerkelijken vrede, en Crispi gearmd zijne woning binnenvoert Italie's eerste minister, die door het hoofd der kerk als de bitterste vijand wordt be schouwd, in zake de wereldlijke macht van den paus. Van meer actueel belang is dat de Parijsche DOOR Gedurende dit gesprek was Wanda's zakdoek, waarmede zij zien verkoeling had toegewuifd, van haar schoot gegleden en lag nu tusschen de klimopranken, waarmede het balkon begroeid was; Leo zag dit en bukte zich hoffelijk om hem op te rapen, waarbij hij zich op eene knie moest neerlaten. In deze houding reikte hij den zak doek aan zijne nicht over die, in plaats van hem te bedanken, weer in een luiden lach uitbarstte. De jonge vorst sprong driftig op. «Waarom lacht ge «Niet over u, LeoIk bedacht op eens, hoe ontzettend bespottelijk uw broer er in zoo'n hou ding zou uitzien 1" «Waldemar? Ja, dat zou hem zeker moeilijk afgaan. Maar dat genoegen zult ge niet licht smaken. Hij buigt zeker nooit de knie voor een dame en wel het allerminst voor u." «Het allerminst voor mij herhaalde Wanda beleedigd. «Ge bedoelt waarschijnlijk dat ik nog zoo jong ben, dat 't niet de moeite waard is voor mij te knielen Ik had grooten zin om u van het tegendeel te overtuigen." «Waardoor?" vroeg Leo lachend. «Door een knieval van Waldemar soms?" De ionge dame trok spijtig de lippen saam. «En als ik mij nu eens voornam hem daartoe te brengen «Welnu, probeer eens uwe macht op mijn broe der/ antwoordde hij min of meer geraakt. «Mis schien leert ge dan inzien, dat ge niet alles kunt wat ge wilt.* Wanda sprong op met de opgewondenheid van een kind, dat men een stuk speelgoed voorhoudt. «BestWaarom zullen we wedden Maar 't moet een voetval zijn, die in allen ernst gemeend is, Wandal Geen aardigheid zoo als de mijne van straks I* «Natuurlijk! stemde de jonge gravin toe. «Lacht ge Beschouwt ge dat als zoo'n onmogelijkheid? beurs zeer mat was op het bericht van de buitengewoon vriendelijke wijze, waarop Bis marck Crispi begroette. De nota's, die tusschen Frankrijk en Italië gewisseld worden, brengen een onzekeren toestanddie nog geruimen tijd kan blijven voortbestaan, en ernstig wordt de vraag besproken: vindt Bismarck het goed, dat de twist gevoerd wordt op deze wijze De onaangename toon, waarin de nota's ge steld zijn, maakt toenadering van Frankrijk's zijde onmogelijk, doch kan zeer gemakkelijk tot een conflict aanleiding geven. Wenscht Bismarck nu zulk eene botsing te doen ont staan, om vereenigd met Italië Frankrijk aan te kunnen vallen Het is wel zonderling dat Bismarck Crispi laat voortgaan met die nota'sdie getuigen van onbekwaamheden om de moeielijkheden te vereffenen en die dus onwil doen veron derstellen. Behalve de Kölnische Zeitung spreekt men echter in Duitschland slechts over den gunstigen invloed, dien het onder houd te Friedrichsruhe voor den Europeeschen vrede zal hebben. Inmiddels wijdt de keizer van Duitschland zijne bijzondere zorgen aan het leger; gene raal Von Stiehle, de gewezen chef van den staf van Friedrich Carl in 70-71, heeft zijn ver zoek om ontslag ingezonden en nu zal de reorganisatie van het ingenieurs- en pioniers korps spoedig plaats hebben naar bijzondere aanwijzingen van den keizer, waarmede ge neraal Von Stiehle zich niet kon vereenigen. Algemeen trekt het de aandacht dat een Wurtembergsch officier voorgedragen is als chef der derde veld-artillerie brigade, daar steeds de hoogste commando's aan Pruisische officieren werden toevertrouwd. Sedert eenige dagen laat de keizer het gardekorps nabij Spandau onder zijne persoonlijke leiding verschillende manoeuvres uitvoeren en doet na afloop daarvan zijn intocht in Berlijn aan het hoofd der troep. Uit Spanje komen weder minder gunstige berichten men vreest voor een pronuncia- mento. Van een artillerie-regiment in de Nu we zullenjzien, wie van beiden de weddenschap wint. Nog voor ons vertrek zult ge Waldemar voor mij op de knieën zien. Alleen verzoek ik vriendelijk, dat ge er hem niets van laat mer ken. Ik zou vreezen dat zijn berennatuur in al haar woede losbarstte, als hij vernam dat wij ons verstoutten hem tot het voorwerp van een weddenschap te maken." «Ik zal zwijgen als het graf," verzekerde Leo, die, door haar moedwil medegesleept, thans ook in de grap toestemde. Eene uitbarsting van zijne woede zullen we echter niet ontgaan, als gij hem ten slotte uitlacht en hij merkt, hoe de vork aan den steel zit. Of hebt ge soms plan hem het jawoord te geven?-* De beide kinderen want eigenlijk waren ze nog niet veel meer dan kinderen, ondanks hun zestien en zeventien jarenlachten en schertsten nog een geruime poos met elkander. Ze waren zoo gewoon elkaar weerkeerig te plagen, dat 't hun zeer vergeeflijk voorkwam, ook eens een derde daarin te betrekken. De gedachte kwam niet in hun ziel op, dat Waldemar met zijn on toegankelijk karakter de ongeschiktste persoon was, dien ze hiertoe hadden kunnen kiezen, noch in welken bitteren ernst hij het spel zou doen verkeeren, dat zij in hunne jeugdige onbedacht zaamheid op touw hadden gezet. Eenige weken waren voorbijgegaan. De zomer liep ten eind en op den Oldenhof gaf de oogst ieder handen vol werk. De landheer, die den geheelen voormiddag op de velden had doorge bracht, om alles zelf na te zien en te regelen, was moe en afgemat thuisgekomen en verheugde zich thans na het eten op zijn welverdiend mid dagslaapje. Terwijl hij de noodige voorbereidin gen hiertoe trof, keek hij met een gemengd ge voel van ergernis en verwondering naar zijn pleegzoon, die in zijn gewoon rijkostuum bij het venster stond, wachtende dat zijn paard zou wor den voorgebracht. «Dus wilt ge wezenlijk in die hitte naar C. rijden?" vroeg de heer Witold. «Nu, veel plei- zier op dien zonnigen weg 1 Twee uur lang en dan op het heetst van den dag I Ge zult een zon nesteek krijgen, maar ge schijnt niet meer te kunnen leven, als ge uw moeder niet drie- of viermaal 's weeks een bezoek brengt.' De jonge man trok de wenkbrauwen saam. nabijheid van Madrid zijn niet minder dan 60 officieren verplaatst en verscheidene on derofficieren zijn gearresteerd. De minister van oorlog gelastte de hoofdofficieren in de kazerne te slapen en gestreng toe te zien dat de discipline wordt gehandhaafd. Behalve ernstige berichten uit Britsch-Indie betreffende de cholera, geeft de invasie der Thibetanen den Engelschen reden tot ernstige bezorgdheid. De regeering schijnt hier niet te staan voor een rooftocht van ruwe grensbewone-is, doch het voortdringen in Britsch Indie blijkt volgens een vast plan te geschieden. De aanvoerders schijnen zich voor te stellen de Boedhistische leer te verbreiden en de landen beneden het Himalaya-gebergte aan de En- gelsche suprematie te onttrekken. Het legertje, dat hen tegemoet gezonden is, bedraagt slechts 2300 man met acht stukken geschut. Ook de Franschen wachten binnenkort ko loniale moeilijkheden. De Hovas in Mada gaskar trekken tegen de Sakalavos op, ja stelden een prijs op het hoofd van hunne koningin, zoomede van den koning van de Antankaras die beiden door de Franschen worden gesteund. De verhoudingen tusschen Rusland en Duitschland schijnen weder beter te zijn. Schijnen want in de politiek heeft men slechts schoone woorden voor elkander over, terwijl de handelsverdragendie herziening eischen, onveranderd van kracht blijven. Ve len vragen zich dan ook af of de animo voor Russische papieren kan blijven bestaan, zoo de handel met Rusland bemoeilijkt, in vele artikelen zelfs onmogelijk blijft. Rusland schijnt zijnerzijds de Europeesche toestanden zonder zorg aan te zien. Van de lichting 1884 is het grootst gedeelte naar de haard steden gezonden, terwijl een deel van 1885 spoedig volgen zal; deze verkorte diensttijd geeft een groote bezuiniging. aQseesxs «Ik kan toch niet n«en zeggen, als moeder mij bij zich wenscht te zien. Nu wij zoo dicht bij elkaar zijn, heeft zij bovendien recht, dat ik haar van tijd tot tijd bezoek-' «Ze maakt er dan ook geen karig gebruik van,' merkte Witold aan. «Maar dat zou ik wel eens willen weten, hoe ze 't eigenlijk heeft aange vangen om iemand als u tot een gehoorzamen zoon te kneden. Ik heb dat bijna twintig jaren lang te vergeefs beproefd en zij kreeg 't in een enkelen dag gedaan, 't Is waar, van jongsal' heeft ze kunnen regeeren.' «Oom ge weet best dat ik mij niet laat regee ren antwoordde Waldemar driftig. «Moeder is mij op liefderijke en verzoenende wijs tegemoet gekomen en dit wil ik noch kan ik zoo ruw te rugwijzen als gij het deedt, toen ik nog onder uwe voogdijschap stond. «Hoe dikwijls hebben ze u daar ginde wel ge zegd, dat ge niet meer daaronder staat viel zijn pleegvader hem in de rede. «Gedurende de laatste weken brengt ge dit merkwaardig te pas. Maar dat is geheel onnoodig, mijn jongen. Ge hebt ongelukkig van kindsbeen af nooit iets anders geaaan dan wat ge zelf verkoost, en hebt daar entegen dikwijls genoeg iets tegen mijn zin ge daan. Uwe meerderjangverklaring is enkel een vorm, dat wil zeggen voor mij, niet voor de Ba- ratowski's. Die zullen wel weten wat ze er mee doen zullen en waarom ze er u voortdurend aan herinneren.' «Waarom komt ge mij eeuwig met die ver dachtmakingen aan boord?* barstte Waldemar uit. «Moet ik dan afstand doen van allen om gang met miin bloedverwanten, alleen omdat gij op een vijanaigen voet met hen etait?"' «Ik wenschte, dat gij de hartelijkheid van die lieve bloedverwanten eens op de proef kondt stel len,' zeide Witold spottend. «Ze zouden zich niet zooveel aan u laten gelegen liggen, als gij niet toevallig de eigenaar van Wilicza waart. Nu, stuif maar niet dadelijk op I Wij hebben in den laatsten tijd zoo dikwijls over dat punt ge twist, dat ik er mij van daag mijn middag slaapje niet door wil laten bederven. Dat ver- wenschte bad zal eindelijk ook wel gesloten wor den en dan trekt de heele familie gelukkig weer op.' Een korte pauze volgde, Waldemar stapte on geduldig de kamer op eo neer. Een luchtballon, die Zondagavond te Ant werpen was opgestegen, met den luchtreiziger Toulet en twee officieren van de genie, om proefnemingen te doen, werd Maandag den geheelen dag vermist. Men vermoedde, dat de ballon door een strooming boven in de lucht naar de Noordzee gedreven en met degenen, die er in zaten, verloren was. Giste ren heeft men echter bericht ontvangen, dat de drie reizigers behouden zijn. Zij vielen met den ballon in zee maar werden door den kapitein van het Britsche schip Warrior aan boord genomen en te Duinkerken aan wal gebracht. De minister van buitenlandsche zaken heeft de nota, in antwoord op die van den Itali— aanschen minister Crispi betreffende de ca- pitulatiën te Massowahgereed. Zij is, in tegenstelling van Italie's nota, zeer kort en omtrent vorm en inhoud overeenkomende met de vorige nota van Frankrijk. Dit stuk zal, na aan den ministerraad te zijn medegedeeldonmiddellijk verzonden worden ter mededeeling aan Italië en de overige mogendheden. De Figaro verneemt uit Berlijn, dat de Duitsche regeering plan heelt alle processen op te schorsen, waarbij Franschen geinteres- seerd zijn, tot dat de te Belfort beleedigde studenten voldoening verkrijgen. Men spreekt van een nieuw incident tusschen Fransche soldaten en Duitsche politie. Eenige afgevaardigde hebben het voor nemen gehad aan de kamer maatregelen voor te stellen, tengevolge waarvan Boulanger geen zitting meer in de kamer zou kunnen hebben. De president der republiek is tegen dergelijke maatregelen, als ook de heer Floquet doch zij hebben den militairen gouverneur «Ik weet niet wat ze ginds in de stallen uit voeren. Ik heb bevolen Noorman te zadelen, maar de stalknecht schijnt er bij ingeslapen te zijn." «Hebt ge weer zoo'n geweldige haast om weg te komen P" vroeg de landheer droogjes. Ik ge loof waarachtig, dat ze u te C. een tooverdrank hebben ingegeven, waardoor ge nergens anders meer rust hebt dan daar. De tijd schijnt u al tijd lang te vallen, als ge niet in den zadel zit.' Waldemar antwoordde niet; hij floot voor zicli heen en sloeg met zijn rijzweep in de lucht. «Ik hoop toch, dat de vorstin weer naar Pa rijs teruggaat?" yroeff Witold plotseling.! «Ik weet het niet. t Is nog niet beslist, waar Leo zijn studies zal voltooien. Waarschijnlijk zal zijne moeder zich hierdoor in de keus van een aanstaande woonplaats laten leiden." «Ik wenschte dat hij te Constantinopel ging studeerenl* luidde Witold's verzuchting, «en dat zijne moeder zich verplicht voelde mee naar Turkije te trekken dan kwamen ze ten minste niet meer hier. Die jonge Baiatowski zal zeker een monster van geleerdheid worden. Ge praat altijd over zijn «studies." «Leo heeft ook veel meer geleerd dan ik." zeide Waldemar wrevelig, «en hij is toch ruim vier jaren jonger «Zijne moeaer zal hem daartoe wel hebben aangezet, daar kunt ge op aan. Hij heeft zeker ook maar een gouverneur gehad, terwijl er hier zes van u zijn weggeloopen en de zevende 't slechts met moeite en inspanning bij u uithoudt.' «En waarom ben ik niet tot leeren aangezet?" vroeg de jonge Nordeck eensklaps, terwijl hij de armen norsch over elkander sloeg en dicht voor zijn pleegvader bleef staan, die hem vol verbazing aanstaarde. «Hoe is 't? Wilt ge 't mij tot een verwijt ma ken, dat ik u altijd uw zin heb gegeven P" riep hij toornig. «Neen," antwoordde Waldemar kortaf. «Uwe bedoeling was goed, oom, maar ge weet niet hoe ik mij voel, als ik merk dat Leo mij in alle dingen vooruit is, als ik voortdurend hoor, hoe noodzakelijk 't is dat hij zich nog meei en meer ontwikkelt, en daarbij sta en Maar daar zal een eind aan komen. Ik ga ook naar de aca demie." (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1888 | | pagina 1