Nummer 89. Donderdag 8 November 1888. lle Jaargang Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. FEUILLETON. ANTOON TIELEN Staatkundig overzicht. BUITENLAND. Belgie. UITGEVER: Waalwijk. 27 E. Werner. en Lugslrulscie Courant, it blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden J 1»00. Franco per post door het geheele rijk f 1,15 Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Advertentiön 1—7 regels 0,60 daarbo /en 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch- land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. De commissie voor de herziening der Fran- sche constitutie heeft met 6 stemmen tegen 1 beslistdat er reden bestaat om de grond wet te herzien. Een lid hield zich buiten stemming en drie leden waren afwezig toen de beslissing genomen werd De pauselijke nuntius te Parijs heeft aan den minister van buitenlandsche zaken eene nota van 's pausen staatssecretaris, kardinaal Rampolla betreffende het bezoek van den Duitschen keizer te Rome overhandigd.(Eene gelijkluidende nota is ook aan de overige mogendhedeu gezonden. In dit stuk wordt naar men meldtgezegd, dat Leo XIII de Romeinsche quaestie in geen opzicht veran derd acht door het verblijf van Wilhelm II te Rome. Het souvereine recht van den paus is onvergankelijk. De Heilige Stoel kan den tegenwoordigen toestanddie ondragelijk is, niet erkennenen hij zal niet ophouden terug te eischenwat hij tot uitoefening zijner apostolische zending onmisbaar acht gelijk hij tot dusver gedaan heeft. Een proclamatie in de heftigste bewoor dingen gesteld en toegeschreven aan den in- landschen prins Sertuya, is te Mandalay aan geplakt. Daarin wordt den Engelschen de oorlog verklaard en worden de Birmeezen aangespoord hun overheerschers te vermoor den. De Engelsche ambtenaren twijfelen er aanof deze proclamatie wel het werk van dezen prins is. Onder de bevolking heerscht daardoor groo te beweging. Werd van Engelsche zijde het gerucht verspreid dat de opstandelingen aan Afrika's oostkust nieuwe aanvallen voorbereiden in Duitschland zijn meer bevredigende berichten verspreid maar welk der beide in 't gelijk is een feit blijft het, dat een optreden tegen over de inboorlingen geboden is. Een bepaalde overeenkomst moet nog niet getroffen zijn aangaande een samengaan-van DOOR De assessor luisterde met gespannen aandacht naar deze voor hem zoo hoogst belangrijke rae- dedeelingenongelukkig werden ze afgebroken, daar de administrateur naar buiten werd geroe pen. Een ongesteldheid, waaraan zijn eigen bij zonder schoon rijpaard sedert eenige dagen lij dende was, dreigde een ernstige wending te ne men. Frank ging zelf het dier inspecteeren en liet de beide jonge lieden alleen. Juffrouw Margaret ha scheen dit onverwacht tête-a-tête blijkbaar allesbehalve aangenaam' te vindende assessor was van het tegenovergesteld gevoelen. Hij draaide welgevallig aan zijn kne veltje, streek met de blanke hand door zijn krul lende lokken en besloot die gunstige gelegenheid niet ongebruikt te laten voorbijgaan. «Mijnheer Frank heeft mij zoo even verteld, dat hij plan heeft zijne betrekking neer te leg gen," begon hij. «De gedachte dat hij en zijne lamilie YVilicza verlaten, zou mij onder andere om standigheden zeer als een donderslag om zoo te zeggen getroffen hebben, maar daar ik zelf niet lang meer te L. denk te blijven «Gaat ge ergens anders wonen vroeg het jonge meisje verwonderd. De assessor glimlachte met inwendige voldoe ning. t Is u bekend, juffrouw Margaretha, dat bij ons, ambtenaren, een promotie meestal met een verplaatsing gepaard gaat, en ik hoop spue- dig bevorderd te worden.' «Wezenlijk «Ongetwijfeld. Ik ben al regeeringsasscssor, en dit wil in een staat als den onzen niet weinig zeggen, 't Is in zekeren zin de eerste stap die naar den ministeriëelen zetel voert." «Nu, dit is er toch nog ver vandaan," merkte Greta op tamelijk wantrouwenden toon aan. De kleine man wierp zich achterover, alsof de eenvoudige van teen gevlochten steel, waarop hij Duitschland en Groot-Brittannié op Afrika's Oostkust, naar het groote city-blad de Times, toont zich zeer geneigd tot een dergelijke samenwerking, mits men zich bepale tot een optreden ter zee ter bestrijding van den slavenhandeldaar een optreden te land alle zendings- en handelsstations van Enge land in midden-Afrika in gevaar zou brengen of liever er het doodvonnis voor zou zijn. Van een overeenstemmende politiek te land zou dus geen sprake zijn maar of men die houding zal kunnen blijven volhouden, is een andere vraag. Een ongehoord opzien wekt eene Zaterdag in den officieelen „Reichsanzeiger" versche nen mededeelingwelke woordelijk aldus luidt „Het op deze plaats in No. 275 openbaar gemaakte allerhoogste antwoord op het adres van den magistraat en de vertegenwoordi gers der stad Berlijn heeftondanks de on dubbelzinnige duidelijkheid daarvan aan leiding gegeven tot even tegestrijdige als boosaardige verkeerde voorstellingen in een deel van de Berlijnsche pers met name in de organen der zoogenaamde vrijzinnige en ultramontaansche partijen. „Daar het den schijn heeft dat de be doelde bladen volgens een afgesproken plan eene poging hebben beproefd om de strek king der keizerlijke woorden scheef voor te stellen zoo heeft Z. M. de keizer en koning uitdrukkelijk bevolen te verklaren dat het de inhoud en de toon der vrijzinnige Ber lijnsche bladen zijndie Hoögstdeszelfs ge voel gekwetst hebben. Bij de betrekking waarin de stedelijke autoriteiten van Berlijn juist tot dit deel der pers staan heeft Zijne Maj. gemeend, dat zij in staat waren om mede te werken tot het tegengaan van het aangeduide kwaad en afgaande op de door hen uitgesproken gevoelens daartoe ook ge neigd zouden worden bevonden." Een dergelijk officieel ingrijpen van den monarch in de aangelegenheden der pers verbluft ongemeen. De in den laten avond verschenen Freisin- plaats had genomenreeds de bovenvermelde ministerszetel was. «Binnen een jaar of wat kan men zoo iets na tuurlijk niet bereiken, maar in de toekomst moet men altijd een grootscli ideaal voor oogen hebben, lieve juffrouw men moet een verheven doel najagende eerzucht is de edelste prikkel voor den ambtenaar. Wat mij betreft, zoo wacht ik dagelijks op mijne benoeming tot regeerings- raad." «Maar daarop wacht ge al zoolang," bracht het ionge meisje hiertegen in. «Omdat nijd en afgunst mij overal den weg versperren riep de assessor met een opwelling van toorn. «Wij, jongere beambten, we worden door onze chefs zoo lang en zoo laag mogelijk bij den grond gehouden. Tot hiertoe heeft mij altijd de gelegenheid ontbroken om mij te on derscheiden, maar eindelijk heeft men de nood zakelijkheid ingezien, om een zaak van gewicht in mijne handen te stellen. De president heeft mij in eigen persoon zijne instructies medege deeld en mij opgedragen, hem persoonlijk ver slag van mijn nasporingen te doen. Als alles goed afloopt, vertrouw ik dat de post van re- geeringsraad zich niet lang meer zal laten wach ten." Bij deze laatste woorden zag hij het jonge meisje zoo veelbeteekenend aan, dat er geen twij fel voor haar overbleef, wie hij tot de vrouw van dien aanstaanden regeeringsraad bestemde zij bewaarde echter een hardnekkig stilzwijgen. «Natuurlijk zal ook mijne verplaatsing dan schielijk volgen," ging de assessor voort. „Waar schijnlijk wel naar de hoofdstad, waar ik invloed rijke familie heb. Ge kent de hoofdstad nog niet, juffrouw Greta." En daarop begon hij het leven in de residentie te beschrijven met al de genoe gens, die hetopleverde, en al de invloedrijke bloed verwanten, die hem daar opwachtten, en wist dit alles zoo aardig en geschikt ondom zijn eigen persoon te groepeeren, dat Greta met een men geling van nieuwsgierigheid en onzekerheid naar hem zat te luisteren. Al de heerlijkheden, die hij voor haar ontvouwde, hadden veel verleide lijks voor een jong, in de eenzaamheid opgevoed landmeisje; ze steunde het blonde hoofd met de hand en staarde peinzend op het tafelkleed. Zoo er nu en dan een bedenking bij haar oprees, had nige Zeitung van Eugen Richter verklaart dat onder de vrijzinnige bladen geen gedach- temvisselingen met betrekking tot het nemen van stelling tegenover de uitspraak van den monarch hebben plaats gehad. Daar buiten dien het genoemde blad zich geen kwaad bewust is verklaart het in zijne tot hiertoe aangenomen houding geen verandering te zul len brengen. Het vrijzinnige weekblad„Nation"zegtEen Russische staatsraad staat natuurlijk tegen over den czaar in eene andere positie dan de vertegenwoordigers van Berlijn tegen over hunnen koning. Voor het overige mist het stedelijk bestuur de macht om op de pers rechtstreeks invloed uit te oefenen. Te Stuttgart verwacht men gewichtige besluiten naar aanleiding van de onthulling der toestanden aan het hof. De ministers hebben nog wel niet hun verzoek om ontslag ingedienddoch den koning hebben zij te kennen gegeven, dat öf zij, öf de gunstelin gen (de 2 Amerikanen) des konings het veld moeten ruimen. De minister-president Crispi heeft, om den sultan gerust te stellen, door den hr. Blanc, Ita- lie's gezant teKonstantinopel, aan de Turksche regeering laten verklaren dat hij Blanc, ge heel vreemd is aan een artikel in de ,,Cor- respondance de l'Est" over de triple alliantie (dat te Konstantinopel geacht werd door hem te zijn ingegeven.) De triple alliantie, zeide de gezantheeft enkel een .vredelievend ka rakter en heeft de integriteit van het Otto- mannische gebied onder hare eerste begin selen opgenomen. De „C a p i t a n Francassa" beklaagt zich bitter over de artikelen door de Fran- sche pers aan Italië gewijden maakt er uit op, dat de Fransche republikeinen zich bij het Vatikaan tegen It a 1 i e willen aan sluiten. „Don Quichote" zegt dat er in den minis terraad geen beslissing genomen is omtrent het financieele vraagstuk. De meerderheid der ministers ivas voor verhooging van som mige belastingen. De ministers van finan- deze alleer. betrekking op de onvermijdelijke toe gift var. den tegenwoordigen assessor en toekom- stigen regeerir gsraad. Deze merkte evenwel de voordeden die hij behaalde en liet niet na hier van partij te trekkenhij maakte zich tot den hoofdaanval gereed. «Maar niettemin zal ik mij eenzaam en verla ten voelen," zeide hij met eenige aandoening in zijne stem, „want mijn hart blijft toch hier ach ter. Juffrouw Margaretha Greta schrikte geweldig; ze zag dat de asses sor, die na haar naam te hebben uitgesproken, met voorbedachten rade had gezwegen, nu op stond met het ontwijfelbaar voornemen om zich voor haar op de knieën te werpen. De plech tigheid en omslachtigheid, waarmede hij deze preliminairen van zijne liefdesverklaring deed vergezeld gaan, zonden hem echter noodlottig worden daar ze het jonge meisje den tijd lie ten om tot bezinning te komen. Ook zij sprong op. «Neem mij niet kwalijk, mijnheer Hubert ik meen ik geloof, dat ik daar j wist de huis deur hoor dichtslaan. Papa kan er niet in als hij terugkomt. Ik zal haar openzetten En hiermede vloog zij de kamer uit. Met half gebogen knieën en onthutst gelaat bleef de assessor achter Dit was dienzelfden dag al de tweede maal dat zijne uitverkorene de vlucht voor hem nam en die prentschheid begon hij allengs lastig te vinden. Wel is waar geloofde hij niet, dat hij ernstigen tegenstand van hare zijde had te duchten't was eigenzinnigheid, coquetterie. misschien zelfs de pretendent glim lachte, terwijl hij dit bedacht vrees voor zi.,ne onweerstaanbare persoonlijkheid. Ze durfde hem blijkbaar het jawoord niet weigeren en verschoof nu met meisjesachtige schuchterheid de beslissing. Deze gedachte had iets bijzonder vertroostends voor den assessor; en indien 't hem al speet, we derom het doel van zijn streven gemist te heb ben, zoo twijfelde hij toch niet aan ziin eindelijk succes. Hij zou die zaak wel klaarspelen. Het voorwendsel, dat het jonge meisje te baat' had genomen, was niet geheel zonder grond ge weest. De groote voordeur was werkelijk door een vreemde hand dichtgeslagen en in het slot gevallen. De administrateur behoefde nu wel is waar bij zijn terugkeer slechts aan het keuken raam te tikken en de meid toe te roepen van cien verklaarde dat hij zijne toestemming niet zal geven tot weder invoering der be lasting op het gemaal. Zijne aftreding is mogelijk. De uitreiking van de bekroningen der Brusselsche tentoonstelling gepaard aan de sluiting van de tentoonstelling, eerst bepaald op 28 Octoberdaarna op 4 Novemberis thans weder uitgesteld tot 11 dezer. In weerwil van de daartoe gedane stappen zal de koning bij de plechtigheid niet voor zitten. De tentoonstelling zal dus weldra tot het verleden behooren. Bij al de verrassingen, die deze onderneming dezen zomer het couran- tenlezend publiek heeft aangeboden is de vorige week er nog een bijgekomen en niet de minste. Als de ziel van de Amerikaansche afdeeling werd beschouwd zekere Schwarts- kopff, een 35 36jarig man die' zich aller beminnelijkst wist voor te doen en zich ook werkelijk verdienstelijk maakte voor de Amerikaansche exposanten. Hij was dan ook de gevierde man, en bij alle diners soupers en verdere feestelijkheden die tot de tentoonstelling in betrekking stonden, werd de man genoodigd. Er werden op hem toosten uitgebracht zelfs door onze mi nisters en hij deed dit wederkeerig op hen en de andere autoriteiten. Hij was zelfs naar men zegt, met minister Lejeune op zulk een vertrouwelijken voet, dat zij elkander een voudig bij de naam noemden zonder het woord m ij n h e e r te bezigen. Niemand had echter vermoedendat deze gevierde man met de justitie nog iets had af te re kenen. Op een morgen werd hij echter op last der Fransche justitie in zijn prachtig gemeubileerde appartementen ge arresteerd en naar de gevangenis overge bracht. hem binnen te laten, maar dit scheen zijne doch ter niet te bedenken, terwijl ze zoo snel als de wind door de zijkamer en de gang ijlde. Een kreet van smart en een uitroep van schrik weergalmden tegelijkertijd. Greta had de deur, die naar het voorhuis voerde, met geweld open geworpen, op hetzelfde oogenblik dat iemand van buiten de hand op de klink legde. Door den zwaren deurvleugel getroffen tuimelde de vreem deling eenige schreden terug, en zou waarschijn lijk gevallen zijnals zijn metgezel hem niet schielijk gegrepen en vastgehouden had. «Hemelwat is er gebeurd riep het jonge meisje ontsteld. ik vraag honderdmaal excuus!" zeide een bedeesde, uiterst beleefde stem. Verbaasd zag Greta den man aan, die zich zoo verontschuldigde, omdat een ander hem zoo ge- stooten had eer zij echter kon antwoorden, trad de tweede vreemdeling naderbij en wendde zich direct tot haar. «Wij wenschten mijnheer Frank, den adminis trateur, te spreken eii hoorden dat hij thuis was." „Op het oogenblik niet, maar papa zal zeker aanstonds thuiskomen," verzekerde Greta, wie dit late en onverwachte bezoek als een ongehoopte uitredding voorkwam, daar het haar een uitweg aan de hand deed, tussehen de onbeleefdheid om den assessor tot de terugkomst, van haar vader alleen te laten en de noodzakelijkheid om hem gezelschap te houden. Zij bracht de vreemden dan ook niet in haars vaders studeervertrek, zoo als gewoonlijk geschiedde, maar voerde hen zon der bedenken de huiskamer binnen. „Twee heeren, die papa wenschen te spreken, deeldè zij den verbaasd opzienden assessor mede. Deze stond op en de vreemdelingen traden groe tend binnen, terwijl het jonge meisje aanbood, hun bezoek aan haar vader te laten weten en met dit doel nogmaals het vertrek verliet. Ze had juist een van de beide meiden uitge zonden en stond op het punt de kamer weer binnen te treden, toen de assessor haar tot hare groote verbazing in de flauw verlichte huisgang tegemoet kwam, en haastig informeerde of de administrateur reeds ontboden was. Greta ant woordde van ja. (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1888 | | pagina 1