Nummer 4-
Zondag 13 Januari 1889.
12e Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON.
YI2<rETA3
ANTOON TIELEN,
Staatkundig overzicht.
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
UITGEVER:
Waalwijk.
43
E. Werner.
De Echo van het Zuiden,
Waal wij ksche en Lanptnialsclie Courant
it blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden .ƒ1,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Advertentiën 17 regels f 0,60 daarbo en 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Zoowel de kamer als de senaat zijn in
Frankrijk weder geopend met de tradi-
tioneele redevoeringen, die niets buitenge
woons bevatten. Tot president der kamer
werd bij derde stemming herkozen de heer
Méline.
De candidaat der republikeinen voor de
verkiezing op 27 dezer, de heer Jacques, heeft
een kortmaar krachtig manifest tot de
kiezers gerichtwaarbij alle geschilpunten
tusschen de republikeinen zorgvuldig zijn
vermeden en hij de keus stelt tusschen de
republiek en het dictatorschap een goede
weg om de verschillende republikeinsche
fracties ditmaal eens te doen samengaan.
Nadat Boulanger zich had voorgesteld als
de vervolgde onschuld wien alles wordt ten
laste gelegd wat anderen misdrijven, en zich
reeds bij voorbaat had onschuldig ver
klaard aan alle eventueele manifestaties
met het oog op de verkiezing van 27 dezer,
blijkt nudat de generaal een groot zelf
vertrouwen heeltwant volgens een der
bladen zal hij zijn ontslag nemen als afge
vaardigde van het Noorder-departement, ten
bewijze dat hij van zijn verkiezing te Parijs
zeker is.
Als de generaal de huid maar niet verkoopt
voor de beer geschoten is
De algemeene opinie is echter, dat des ge
neraals kansen met den dag stijgen.
Is aangaande den financieelen toestand
der Panama-maatschappij geen verbetering
te constateeren te Panama zelf schijnt de
orde weder hersteld te zijn de werklieden
hebben den arbeid hervat en tot 15 Febru
ari zullen de aannemers op eigen risico door
werken.
Bij de opening der kamers in Spanje is
het Maandag levendig toegegaan. In den
senaat gaven dé conservatieven hun voor
nemen te kennen het kabinet te interpel-
door
Op den avond van dezen zelfden dag heerschten
er volkmaakte rust en stilte op Willicza, zeer in
tegenstelling met den vorigentoen het overal
van gasten wemelde. Na afloop van de jacht
had er nog een souper plaats gehad, dat tot laat
in den nacht duurde, en het meerendeel der ge-
noodigden had eerst dien morgen het kasteel
verlaten. Ook graaf Morynski en Leo waren
vertrokken om een bezoek van eenige dagen bij
een der naburige landedellieden af te leggen.
Wanda bleef onderwijl bij hare tante om deze
gezelschap te houden.
De beide dames bevonden zich dus dien avond
alleen in het salon. De lichten waren reeds op
gestoken en de gordijnen overal neergelaten
zoodat men hier binnen niets merkte van den
ruwen Novemberstormdie buiten woedde. l)e
vorstin zat op de sofaterwijl de jonge gravin
van haar stoel was opgestaanzij had dezen
wrevelig achteruitgeschoven en liep rusteloos het
vertrek op en neer.
„Wat ik il verzoeken mag, Wanda, spaar mij
die Ca8sandra-waarschuwingen," zeide de eerste.
„Ik herhaal u nogmaals, dat uw oordeel alleen
een uitvloeisel is van uwe antiphathie tegen
Waldemar. Is 'tdan noodig, dat hij ons aller
vijand is, omdat gij voortdurend op voet van
oorlog met hem staat
Wanda bleef even staan en wierp de spreekster
een somberen blik toe. „Misschien zal het u nog
wel eens berouwen, tante, dat ge nu mijn waar
schuwingen in den wind slaat/ antwoordde zij.
„Ik blijt er bij: ge vergist u in uw zoon. Hij
is noch zoo blind, nog zoo onverschillig als gij
allen gelooft/
f Wilt ge mij, in plaats van al die gdieimzin-
nige voorspellingendan niet liever klaar en
duidelijk zeggen, wat ge eindelijk vreest'/' vroeg
de vorstin. „Ge weet, dat ik in zulke zaken
niets om meeningen en gevoelens -geef ik ver-
leeren over den ecomischen toestand des
lands.
De rest van het regiment uit Wales is uit
Soeakim vertrokken naar Suez.
De stadhouder van Soeakim heelt een ma
nifest van de Engelsche regeering uigevaar-
digd aan de stammen van den kustom
hen optewekken tegen de dcrwischen de wa
pens op te vatten. Osma Digma heeft naar
Khartoem om hulp gezonden.
Stanley en Emin-pacha doen niets van
zich hooren en dat is zeer verontrustend.
De bekende Afrika-reiziger dr. Junker zegt
dat alle berichten omtrent Stanley en Emin
als niet te vertrouwen moeten worden aan
gezien en dat slechts twee zaken vaststaan
dat Stanley's karavaan niet is verwoest en
dat Emin niet in handen van den mahdi
is. In Tippo Tips oprechtheid blijft hij ge-
looven.
Indien 'twaar is, is 't verblijdend, kan wor
den gezegd van een gerucht, als zou de
Russische militaire attaché in Weenen pas
uit Rusland op zijn post teruggekeerdvan
den czaar een opdracht hebben ont
vangen keizer Franz Jozef de meest
besliste verzekeringen te geven van zijn (des
czaars) vredelievende bedoelingen tegen
over den keizer van Oostenrijk. De czaar
overtuigd van Oostenrijks goede politiek
in zake de Oostersche aangelegenheden gaf de
verzekeringdat Ruslands vorst besloten
was niets te zullen doen om de vriend
schappelijke relatien tusschen beide rijken te
verstoren.
De Duitsche rijksdag heeft zijn werkzaam
heden hervat en het meest zal wel de aandacht
trekken de begrooting van marine, in verband
met de koloniale politiek der regeering, die
tot nog toe lang niet gelukkig kan worden ge-
heeten.
De indruk, dien de berichten uit Samoa
waar de Duitschers zulke belangrijke ver
liezen hebben geleden, te Berlijn hebben ge
maakt, is lang niet verblijdend. Voor een
lang alleen bewijzen. Hoe komt ge toch aan al
die wantrouwende gedachten waarvan gij r.iet
zijt af te brengen? Wat heeft Waldemar eigen
lijk gezegd, toen ge hem in de houtvesterswo
ning ontmoettet
Wanda zweeg. Die ontmoeting bij het kleine
meer op de weide niet bij de houtvesterswo
ning, zooals ze hare tante had gelieven mede te
deeien had haar eigenlijk geen nieuwen grond
voor hare bewering geleverd, want Waldemar
had haar niet het allerminste toegestemd, en voor
geen geld van de wereld zou zij het gevoerde ge
sprek in alle bijzonderheden weer oververtellen.
Ze kon niets aanvoeren om haar gezegde te sta
ven, dan dat zondexding instinct, dat haar van
liet begin af geleid had bij de oordeeling van
een karakter, dat zelfs de vorsti:. met haar schei'-
pen blik niet vermocht te doorgronden; nvarze
wist zeer goed, dat ze niet van vermoedens en
instinctmatige gevoelens kon reppen, zonder hare
tante een spottenden glimlach af te dwingen.
„Wij hebben maar weinig samen gesproken/
antwooi'dde zij eindelijk, „maar genoeg om mij
te overtuigen, dat hij ai veel meer weet dan hij
moest weten.'
„Dat's best mogelijk," hernam de gravin met
groote bedaardheid, „en hierop moeten we ons
ook vroeger of later geprepax-eerd houden. Ik
betwijfel liet wel is waar zeerdat Waldemar
zelf het een of ander op het spoor is gekomen
maar men zal hem ginds in het rentmeestei'shuis
wel de noodige inlichtingen hebben verstrekt. Hij
komt daar meer dan mij lief is. Hij weet het
zelfde wat de administrateur weet en wat ook te L.
geen geheim meer is, dat wij ons bij onze partij
nebben aangesloten. Er meer van te weten is
hem even onmogelijk als de andeien; daarvoor
hebben wij onze maatregelen genomen. Overigens
bewijst zijn geheele houding tot dusver, dat de
zaak hem volkomen overschillig is, en dat kan
ze ook zijn, daar ze hem persoonlijk in het minst
niet aangaat: in elk geval heeft hij genoeg gevoel
van betamelijkheid om zijn naaste bloedverwan
ten niet te coinpromitteei-en. Ik heb hem in dit
opzicht op de proef gesteld, toen dat ontslag van
Frank ter sprake kwam dit hinderde hem dat
weet ik maar toch aarzelde hij geen oogenblik
om zich aan mijne zijde te scharen, daar ik reeds
te ver was gegaan en hij de zaak niet had kunnen
herroepenzonder mij prijs te geven. Ik zal
groot deel meent men de nederlaag te moeten
toeschrijven aan de opstokerijen van de En-
gelschen en Amerikanen, die de opstande
lingen in 't geheim helpen.
De naijver speelt ook hier een groote rol,
daar Engeland en de Vereenigde Staten de
zelfde rechten op de Samoa-eilanden kunnen
doen gelden als Duitschland.
Te Berlijn worden reeds stemmen gehoord
dat de regeering moet protesteeren te Was
hington.
Ook in het Zuidwesten van Afrika, in
Damaranland, is de Duitsche maatschappij
niet gelukkig met haar plannen, daar nu blijkt
dat de Engelschman hun reeds is voorge-
weest en zij daar eigenlijk achter 't net vischte.
Zooals men weet, zijn de resultaten van
keizer Wilhelm's bezoek aan den czaar van
Rusland nu niet zoo bijzonder gunstig geweest,
het werkelijke nut moet nog bewezen worden
en de Kölnische grijpt nu met beide handen
de gelegenheid aan om het artikel van de Daily
Chronicle aangaande de toenadering van den
czaar en keizer Frans Jozef, als een vrucht
van Bismarck's politiek aan te wijzen en te
gelijk den wraaklust der westelijke naburen
eens een flinken houw te geven.
De Oostenrijksche premier Tisza heeft te
kennen gegevendat hij de onveranderde
aanneming van de nieuwe militaire wet tot
een kabinets quaestie zal maken. De premier
wil besliste aanneming of besliste verwerping
van het wetsontwerp en heeft dit besluit on
getwijfeld genomen met het oog op de op
positie niet alleen, maar ook op een groot
aantal regeeringsmannendie verandering
noodig achten. De commissie uit het Hee
renhuis heeft het ontwerp reeds aangenomen.
De ministerieele crisis in Servie is uitge
steld, doordien de ministers hun portefeuilles
nog eenige weken zullen blijven behouden
als het geen maanden worden. Koning Milan
zal hoop koesteren de radicalen wat handel
baarder te maken en wat minder veeleischend.
zorgen dat hem ook in ernstiger gevallen geen
keus overblijft, als hij vroeger of later geneigd
mocht zijn, zich als eigenaar van Willicza of als
Duitscher te laten geinen."
„Ge wilt niet hooren," zeide Wanda op berus
tenden toon. „In de toekomst zal het blijken,
wie van ons beiden gelijk heeft. Nu nog een
verzoek, tantelief! Ge hebt er immers niets tegen
dat ik morgen ochtend naar huis ga?"
„Zoo schielijk al? We hadden aqjesproken dat
ge uw vader hier zoudt afwachten/
„Ik ben alleen hier gebleven, om eens onge
stoord met u over dit onderwerp te praten
anders zou niets mij hier hebben teruggehouden
't Was te vergeefszooals ik merk en dus
laat mij gaan
De vorstin haalde de schouders op. „Ge weet,
mijn kind, hoe gaarne ik xx bij mij heb, maar ik
kom er rond voor uit, dat ik na ons samenzijn
van heden middag niets tegen uw verhaast ver
trek heb in te brengen. Aan tafel hebt gij en
Waldemar geen woord met elkander gewisseld
en ik moest voortdurend doctor Fabian mede in
het gesprek wikkelen, om dat pijnlijke uur door
te komen. Ik stem u toe, dat als ge u bij die
onvermijdelijke ontmoetingen niet meer kunt be-
heerschen, het inderdaad beter is dat ge heen
gaat."
Ondanks den verstooi'den toon, waarop deze
toestemming geschiedde, haalde de jonge gravin
toch verruimd adem, alsof haar een pak van het
hart viel.
„Dan zal ik papa mededeelen, dat ik hem op
Rakowicz zal afwachten en dat hij niet eerst den
omweg over Wilicza behoeft te maken," zeide zij
schielijk. „Mag ik even aan uw schrijftafel gaan
zitten
De vorstin knikte toestemmend. Ditmaal had
zij er werkelijk niets tegen, dat hare nicht zoo
schielijk vertrok, daar het haar verveelde, onop
houdelijk tusschen haar en Waldemar te moeten
staan, om het een of ander heftig tooneel, mis
schien wel een bepaalde vredebreuk te voorkomen;
en beiden waren te eigenzinnig om zich te laten
leiden. Wanda begaf zich naar het aangrenzend
schiijfkabinet van hare tante, dat slechts door
een half geopende portière van het salon was
gescheiden, en zette zich aan de schrijftafel. Nau
welijks had zij echter een paar woorden op het
papier gezet, toen de deur van het salon haastig
Het Brusselsche blad „Nouvelles du Jour"
bericht, dat men geen geloof moet hechten
aan de tegenspraak aangaande een ophanden
zijnd huwelijk van prinses Clementine van
Belgie, dochter van het koninklijk echtpaar,
met den kroonprins van Ilalie. Binnenkort
zal de verloving bekend gemaakt worden en
een Brusselsche firma heeft reeds de opdracht
ontvangen het uitzet der prinses gereed te
maken.
De rijksbelastingen hebben in 1888 77 mil-
lioen francs meer opgebracht dan 1887 en 40
millioen meer dan de begrooting aanwees.
Deze week is in de St. Augustijnenkerk
te Parijs de jaarlijksche lijkdienst voor Na
poleon III gehouden. Duizend menschen
ongeveer woonden den dienst bij. Incidenten
hadden bij het verlaten van het kerkgebouw
niet plaats.
De Soir beweert, dat Boulanger aan de
Lanterne 500000 francs heeft geboden, wan
neer het blad zijn candidatuur in het Seine-
departement wil steunen. De Soir heeft ge
gronde hoop, dat deze poging tot omkooping
zal mislukken. In elk geval staat het vast
dat Boulanger terrein wint en dat hij veel
kans heeft gekozen te worden.
Men zal zich het verschrikkelijke lot
der vier ongelukkige negers van Alcatzar
herinneren die achtergelaten op een eiland
op de kust van Afrika, van honger en dorst
zijn omgekomen. De oud-gouverneur van
Senegal was dientengevolge aangeklaagd we
gens moord door onvoorzichtigheid en is
deswege ook veroordeeld tot 600 francs boete.
Geen zware straf, voorwaar
Er valt in de departementen Gard
Aveyron, Ardèche en Aude veel sneeuw. De
geopend werd en een vaste, zekere stap, die zelfs
op net zachte tapijt hoorbaar was, tot haar door
drong. Onmiddellijk daarop hoorde zij Walde-
mar's stem. Langzaam legae de gravin de pen
uit de hand; men kon haar hier in het kabinet
onmogelijk zien zitten en zij gevoelde zich niet
verplicht hare tegenwoordigheid te verraden. Zoo
bleef zij onbeweegliik met het hoofd in de hand
zitten en ontging haar geen woord van het in
het salon gevoerd gesprek.
Ook de vorstin zag verrast op, toen haar zoon
binnentrad. Hij placht haar op dit uur van den
dag nooit te bezoeken. Waldemar bracht de
avonden steeds in zijne eigene vertrekken door
met doctor Fabian tot gezelschap. Ditmaal scheen
hij echter een uitzondering op dien regel te maken,
want na een vluchtige begroeting nam hij aan
de zijde zijner moeder plaats en begon over de
jacht van den vorigen dag te praten.
Eenige minuten lang liep het gesprek over on
verschillige zaken. Waldemar had een album
xixet aquarellen van de tafel opgenomen en bla
derde hierin, terwijl de vorstin achterover in de
kussens van de sofa leunde.
„Hebt ge al gehoord dat uw administrateur
plan heeft, zelf landeigenaar te worden?" zeide
zij als ter loops. „Hij schijnt zich hier ei'gens
in de buurt te willen vestigen. Zijne betrekking
op Willicza schijnt hem geen windeieren gelega
te hebben, want Frank bezat, zooveel ik weet,
geen vermogen toen hij hier kwam."
„Maar hij heelt twintig jaren lang een groot
inkomen gehad," merkte Waldemar aan; zonder
van de teekeningen op te zien. „En zooals zijn
huishouding is ingericht, kan deze hem niet de
helft gekost hebben."
„En bovendien zal hij ook wel zijn voordeel
in het oog hebben gehouden, waar en wanneer
hem dit mogelijk was. Maar dit zullen we laten
rusten ik wilde u vragen of gij al aan een
plaatsvervanger voor hem gedacht hebt?"
„Neen."
„Dan wilde ik u een voorstel doen. De pachter
van Jonowo kan het niet langer volhouden hij
is door allerlei tegenspoed buiten zijne schuld
achteruitgegaan en ziet zich verplicht weer af
hankelijk te worden. Voor die betrekking op
Wilicza zou hij uitnemend geschikt zijn, dunkt
mij."
(Wordt vervolgd.)
