Spanje.
Engeland.
Duitschland.
Oostenrijk,
Italië.
BINNENLAND.
UIT VO ER INGEN.
kroondiamanten heeft opgebracht, een be
stemming wordt gegeven. De opbrengst der
kroondiamanten, waarvan de verkoop onge
veer twee jaren geleden heeft plaats gehad
vermeerderd met de interest sedert dien tijd,
bedraagt thans ongeveer zeven millioen.
De minister stelt voor dit bedrag als volgt
te bestemmen2 millioen voor het vormen
van een fonds ten behoeve van musea2
millioen voor den herbouw van de nationale
school voor decoratieve kunst; 2 millioen voor
de oefenscholen; een millioen voor algemeene
ondersteuningsfondsen. De ministerraad heeft
het ontwerp in handen gesteld van de minis
ters, bij het voorstel betrokken namelijk
die van schoone kunsten, handel, binnenland-
sche zaken en financien.
Over de terugkomst van den hertog van
Aumale wordt veel gesproken. De een zegt
dat het verbaimingsbesluit voor zijn persoon
zal ingetrokken worden daags na de verkie
zing in het Seine-departement, de ander be
weertdat dit alleen dan geschieden zal
wanneer Boulanger de nederlaag heeft gele
den. Een correspondent van een Belgisch
blad meent te weten, dat de ministers zich
noch officieus noch officieel met deze zaak
bezighouden.
Te Chomai en Tschotschu hadden zich
een groot aantal Tongkineesche roovers ver
zameld die het den bewoners der omgeving
zeer lastig maakten. Generaal Borgnes des
Bordes deed daarom een aanval op de roovers
en joeg hen na een hardnekkigen strijd, op
de vlucht.
De Franschen verloren een officier en 12
manschappen. Generaal Borgnes des Bordes
zette zijn tocht naar Tschotschu voort.
De groote machinenfabriek te St.
Denis is door brand vernield. Dank zij de
stoomspuit die in de fabriek aanwezig was,
zijn de aangrenzende gebouwen behouden
gebleven.
De officieele „Gaceta" maakte, ter gele
genheid van het naamfeest des jeugdigen
konings een regeerings-besluit bekend, waar
bij gratie wordt verleend aan zeker aantal
personen. Deze daad van goedertierenheid
strek zich niet zoover uitals men gedacht
had dat het geval zou zijn. Kwijtschelding
van verdere straf is verleend aan hen die
veroordeeld zijn wegens drukpers-vergrijpen,
met uitzondering echter van dezulken die
zich schuldig gemaakt hebben aan hoon en
lasteren van hen die door middel van de
drukpers vreemde souvereinen en hunne ver
tegenwoordigers hebben beleedigd.
Ook ten aanzien van het leger is de gra
tie beperkt. Zij is enkel ten deel gevallen
aan militairen beneden den rang van officier.
De politie te Madrid heeft een depot van
valsche obligatien van binnenlandsche schuld
4% ontdektloopende tot een bedrag
21/2 millioen
De groote wijnhandelaren te Valencia
hebben wederom vergaderd en besloten
den exporteurs naar Zuid-Amerika twintig
dagen tijds te verleenen om hunne verbin
tenissen te effectueerenzoo zij beloven
den Italiaanschen wijn in entrepot te laten
en verder geen Italiaansche wijnen in te
voeren. De handel heeft den minister van
financien medegedeeld, dat zij hunne pak
huizen zullen moeten sluiten zoo de bepa
lingen op invoer niet de importatie van
vreemde wijnen beletten. Bij de groote hoe
veelheid wijn bij de wijnbouwers voorhan
den zou deze maatregel ernstige onlusten
veroorzaken.
De kalme houding der Gladstonianen in
den laatsten tijd wordt toegeschreven aan de
voor de voorstanders van home rule ongun
stige wending, welke het proces-Parnell tegen
den Times neemt.
Bij het graven van een tunnel op den
Zuid-Wales spoorweg is een hoeveelheid aarde
en steenen naar beneden gestort, waaronder
zeven personen begraven werden, wier dood
onvermijdelijk is.
Op den Caledonon-spoorwegnabij
Glasgow is een trein gederailleerd tenge
volge waarvan acht waggons schade hebben
bekomen. 19 personen zijn gewond, waarvan
de meesten naar het ziekenhuis te Glasgouw
vervoerd zijn moeten worden. Enkele ge
wonden verkeeien in levensgevaar.
De leiders der Fortschrittspartij hebben be
sloten te stemmen tegen de verhooging der
civiele lijst van den keizer met drie en een
half millioen en dit wel naar aanleiding der
beleediging door den keizer een der voor
naamste leden hunner partij aangedaan. Von
Forckenbeckde bekende burgemeester van
Berlijn door keizer Frederik met de orde
van den rooden adelaar vereerdwerd niet
genoodigd op de ordefeestenten paleize
gegeven. Deze impolitieke daad wekt ook
buiten de partijgenooten verontwaardiging
daar zulk een algemeen geacht man getroffen
werd.
Drie reizigers, waaronder een Italiaan,
slaagden er in de Fransch-Duitsche grenzen
zonder pas te overschrijden, door zich onder
de bank van hun waggon te verbergen. Op
aanwijzing van andere reizigers werden alle
drie toen zij te Muhlhausen uit den trein
stapten, gearresteerd. Twee van hen wer
den weder over de grens teruggebracht de
Italiaan alleen werd in hechtenis genomen.
In Elzas-Lotharingen wordt art. 144 van
het strafwetboek in herinnering gebracht
waarbij ieder met een maand tot twee jaren
gevangenisstraf gestraft wordt, die onder het
geven van valsche inlichtingen Duitschers
tot emigratie overhaalt.
De gezant van het Duitsche keizerrijk,
prins Von Reusz, heeft tegen Zondag de
aristocratie op een groote soirée genoodigd,
waarmede de geruchten worden tegengespro
ken, dat de prins zich uit het ambtelijk le
ven zou terugtrekken, daar de post te Wee-
nen hem te zwaar werd, wegens de minder
goede verhouding tegenover graaf Taaffe, den
Hongaarschen minister. Openlijk wordt ver
klaard, dat Von Bismarck zich persoonlijk
gemengd heeft in het geschil, en aan graaf
Taaffe alle voldoening gegeven heeft voor de
onaangename behandeling van keizer Wilhelm
bij zijn bezoek te Weenen, toen deze den
minister gepasseerd heeft, zoowel bij de be
groeting als bij het uitreiken van ridderorden.
De tegenstanders der regeering trachten
de verschillende groepen te vereenigen. Eene
voorloopige vergadering zal dezer dagen be
legd worden om de te volgen gedragslijn te
bespreken. De oppositie zal voornamelijk de
financieele politiek aanvallen, waarbij zij zich
verzekerd houdt van den steun der afgevaar
digden uit de provincie, die als hun oordeel
uitspraken, dat het volk onmogelijk nog zwaar
der belast kan worden.
Te Casola-Valequia bij Ravenna, heeft
over een lengte van 200 meter een aardstor
ting plaats gehad, waardoor vier huizen zijn
vernield. Reeds tien dooden zijn voor den
dag gehaald en men vreest, dat meer slacht
offers onder de aarde bedolven liggen.
WAALWIJK.
Zondag 27 dezer zal door de harmonie
l'Espérance op de harmoniezaal uitgevoerd
worden
1. Marche militaire. Curth.
2. Freuet Euch des I.ebens
Walzer. Strauss.
3. Grand air varié, solo pour
tuba Christophe.
4. Slingers Gruss. Latam.
WAALWIJK, 26 Jan. 1889.
'Het met zoo groote verwachting te gemoet
geziene concertverleden Woensdag avond
gegeven door de liedertafel „Oefening en
Vermaak" van Waalwijk en Bezooien, met
welwillende medewerking van den heer Wil
lem C. Deckers, is uitmuntend geslaagd, in
weerwil van eene niet te qualificeeren paging
om het te doen mislukken. Op den dag na
melijk der uitvoering, even voor het uur voor
zijn vertrek uit Utrecht bepaald, ontving de
heer Hol een schrijven, oogenschijnlijk uit
gaande van het bestuur der liedertafel, hem
meldende, dat het concert, wegens ziekte van
een der leden, veertien dagen was uitgesteld.
Het hatelijk individu dat getracht heeft
aldus veler genoegen te storen, heeft echter
geen voldoening van zijn werk gehad, want,
na het wisselen van eenige telegrammen kwam
de heer Hol toch, zij 't dan ook eenigen tijd
na 't begin van 't concert.
Alvorens nu over te gaan tot het eigenlijk
verslag, vragen wij onze lezers verschooning,
dat wij hen een oogenblik hebben moeten
bezig houden met een zoo akelig personage,
als de schrijver van den brief aan den heer
Hol getoond heeft te zijn.
De ruime zaal „Musis Sacrum" was geheel
gevuld met kunstminnaars, zoowel uit deze
als uit de naburige gemeenten.
De heer Deckers werd bij zijn intrede met
gejuich begroet, dat hij op zijne eigenaardige
vriendschappelijke wijze beantwoordde.
Voor den aanvang der uitvoering gat de
directeur het publiek kennis van de onder
vonden teleurstelling, sprak de hoop uit den
heer Hol nog hier te zien en gaf de verze
kering dat de zangers, ook buiten diens aan
wezigheid hun uiterste best zouden doen om
het publiek tevreden te stellen.
Aan deze toezegging is in alle opzichten
voldaan. De liedertafel zong, zooals zij ge
woon is, nagenoeg onverbeterlijk, en al de
nummers van het program werden uitstekend
ten gehoore gebracht.
Maar, hoe de zangers zich ook inspanden,
zij konden niet beletten, dat er een zekere
onrustige stemming onder de aanwezigen
heerschte; ieder zag verlangend uit naar de
komst van den heer Hol, en toen eindelijk,
omstreeks half negen, de groote meester in
de zaal verscheen, klonk hem een donderende
jubelkreet tegemoet, duidelijk toonende hoe
welkom hij was en hoezeer zijne komst op
prijs werd gesteld.
De heer Hol, blijkbaar aangenaam getrof
fen, beklom na de eerste begroetingen de estra
de en dankte voor de sympathieke ontvangst.
Hij zeide daarbij dien dag een nieuwe erva
ring te zijn rijker geworden. Hij wist wel
dat er in Waalwijk, zooals trouwens overal
veel brave menschen waren, maar hij had
thans ondervonden, dat er hier ook onver
laten zijn, die iemands pleizier misgunnen.
De uitvoering was intusschen gevorderd tot
no 6 van het programma: in Leedhet stuk
door den heer Hol gecomponeerd voor en
opgedragen aan de liedertafel.
In Leed is naar onze meening eene com
positie, die men meermalen dient te hooren
om haar te begrijpen. Zij bevat tal van
moeilijke passages en struikelblokken, die
echter door onze zangers met glans werden
overwonnen, 't Geheel maakte overigens een
zeer gunstigen indruk en ongetwijfeld zal deze
nieuwe schepping van den grooten componist
een eervolle plaats innemen neven de andere
producten van zijn muzikaal genie.
Het auditorium ontving het stuk met groo
ten bijval en de componist betuigde aan den
directeur en de zangers zijne tevredenheid
over de wijze, waarop zij zijn werk vertolkt
hadden; het publiek nam deze gelegenheid
te baal om èn componist èn executanten op
nieuw hulde te brengen.
Hierna nam de heer Henri Witlox hel woord
en sprak ongeveer het volgende:
„Reeds meer dan eens, bij verschillende
gelegenheden, M. H., viel mij de eer te beurt
hier in deze zaal, sprekende uit naam van
Waalwijk, een woord van hulde op de rechte
plaats te brengen.
Ook thans ben ik zoo vrij voor datzelfde doel
voor eenige oogenblikken uwe attentie te ver
zoeken en even als vroeger, durf ik
weder, niet alleen mij zeiven vleien, maar u
de verzekering geven, dat al hetgeen ik zeg
gen zal, geheel in uwen geest zal zijn.
Ik moet beginnen, M. H., met u openhar
tig te bekennen, dat ik niet, dan na de
grootste aarzeling heb kunnen besluiten, ge
hoor te geven aan de vereerende uitnoodi-
ging, om in dit gevalhier als spreker op te
treden maar de tweede rondborstige
bekentenis moet volgen, dat eene zekere om
standigheid mij heeft uitgelokt, de bezwaren,
aan die taak verbonden, niet dan van de
lichtzijde te beschouwen en aan het verzoek
te voldoen.
Wat was dan wel de reden van mijne aar
zeling? Wat de rede, dat ik stoutmoedig
over die bezwaren heen stap
Ik aarzelde, omdat ik hier het woord zal
moeten richten, tot iemand, in den wer-
kelijken zin, gewoon aan huldeblijken van den
eet sten rangin den meest uitgebreiden zin
ik stap over die bezwaren heen, omdat ik
waarschijnlijk nooit meer zoo gelukkig zal
zijn in de gelegenheid te komen, het woord
te kunnen richten tot iemand van die be-
teekenis.
Na een en ander, M. H zal het voor u wel
niet meer raadselachtig zijn, wieu ik hier
bedoel. 7 Is tot u Richard Hol, dat ik mij
uit naam van Waalwijk wend.
En, M. H., wat zal ik thans zeggen Zal
ik met mijne zwakke krachten pogen hulde
te brengen aan een talent, reeds zoo lange
jaren erkend en geeerd in Nederland, en ver
buiten deszelfs grenzen Zal ik het wagen,
„een lauwertak" te strengelen om dat hoofd,
reeds honderde malen met welverdiende lau
weren getooid Ja, Richard Holdil zal ik
uit naam van onze gemeente doen.
't Zijn deze lauweren, die Waalwijk u
gevierde componist, u minnaar der schoone
muziek bij uitnemendheid bij deze gele
genheid aanbiedt. Wij weten het deze
krans is van geen stoffelijke waardehij is
van weinig beteekenis, vergeleken bij zooveel
anderen van heinde en ver u aangebracht
Maar van eene zaak ben ik overtuigd, en
dat is deze dat de kransu thans aan
geboden, in uw oog niet de minst van al
len zal zijn, als ik u verklaar, dat hij
voor u is saamgevlochten, in de innigste ge
voelens van dankbaarheidvoor de welwil
lendheid waarmede iemand van uw talent,
van uwen rang, Waahvijks liedertafel steunt.
Waalwijk is u dankbaar, omdat het weet,
dat de gebeurtenis van dezen dag, voor zijne
zangers zal zijn een spoorslag, om op den
ingeslagen weg moedig voor te schrijden.
Met de wetenschap gesteund te worden door
den sterken arm van Richard Holzullen zij
met stalen moed alle bezwaren overwinnen
en in eensgezind streven, de volmaaktheid
op muzikaal gebied zoo nabij mogelijk ko
men met onverflauwden ijver zullen zij er
voor zorgen, dat gij nooit berouw behoeft te
gevoelen over den steun hun verleend.
Aanvaard dan, beroemde componist, dezen
lauwerkrans, u met de gevoelens der grootste
welgemeendheid door Waahvijks ingezete
nen aangeboden en later bij aanschou
wen van dien krans, denk er dan steeds op,
dat er een nederig dorpje in Noordbrabant
bestaat, waar talrijke harten warm kloppen
voor RICHARD HOL.
Ten slotte, M. H., één wensch:
De held van dezen dag is gekomen in den
herfst zijns levens 64 jaren zijn reeds, met
al hun lief en leed, over dat achtbaar hoofd
heengevaren. God geve, dat Richard Hol
in onvermoeide kracht, tot zijn eigen geluk
en het welzijn der schoone toonkunst, nog
jaren, jaren lang, voor Nederland gespaard
blijve.»
Een daverend applaudissement bewees de
instemming van de aanwezigen met het gespro
kene en op verzoek van den directeur ston
den allen op en zongen geestdriftig den heer
Hol het «Hij leve Lang!» toe.
Thans volgde een kleine pauze.
Na afloop daarvan werd het programma
voortgezet, 't Was of de zangers begeesterd
waren door de tegenwoordigheid van den
beroemden maestro, want Opwaartsde Nor-
ns7i en Hollands gloriedit laatste op
de piano geaccompagneerd door den heer
Holwerden gezongen met een gevoel en
een vuur, waardoor de toehoorders werden
medegesleeptdie zich buitengewoon voldaan,
toonden.
De heer Willem C. Deckers droeg zeer
veel bij om het genot van den avond te ver-
hoogen en oogstte als naar gewoonte, zeer
veel bijval in van het dankbaar publiek.
In het tweede gedeelte nam de voorzitter,
de heer Jud. Timmermans Wz. het woord
namens de liedertafel.
Hij schetste het ontstaan van de aange
name en voor Oefening en Vermaak veree
rende verstandhouding, tusschen den geachten
en gevierden componist, in het bijzonder met
den directeur, den heer De Cortie, waaraan
het te danken wasdat de heer Hol het
koor, getiteld „In Leed" componeerde, aan
de liedertafel geliefde op te dragen en de
eerste uitvoering met zijne tegenwoordigheid
vereerde.
De president betuigde daarvoor den dank
der liedertafel en verzocht den heer Hol het
eerelidmaatschap te willen aanvaarden. Hij
overhandigde ZEd. daarbij een gouden me
daillon met inscriptie in étuien eindigde
met den wensch, dat dit eenvoudige onder
pand van hoogachting en erkentelijkheid, den
heer Hol nog menigmaal aan Waalwijk zal
herinneren en zijn hooggewaardeerde vriend
schap voor Oefening en Vermaak moge le
vendig houden.
De heer Hol verklaarde het hem aange
boden eerelidmaatschap en eerepenning gaar
ne aan te nemen, en Waalwijk steeds in aan
genaam aandenken te zullen houden, al werd
hij zoo oud als Methusalem.
Later verleende de voorzitter hel woord
aan bet bestuurslid, den heer V. Hoffmans
die ongeveer het volgende zeide:
„Was het den heer Witlox gegeven den heer
Hol een lauwerkrans aan te bieden uit naam
der geheele gemeente, had onze geachte pre
sident, de heer Timmermans, het aan zich
voorbehouden uit naam der liedertafel hem
dank te zeggen en hulde te brengen voor de
groote eer en voorrecht ons geschonken, en
hem tevens te benoemen tot eerelid onzer
vereeniging, iets waarop wij zeker allen trotsch
gaan, mij rest voor het laatst eene hoogst
moeilijke taak, om namelijk de heer Deckers
ook dank te zeggen en ook hulde te brengen
voor zijne zoo gewaardeerde medewerking.
Reeds meermalen, neen reeds dikwijls hadden
wij het genoegen den heer Deckers in ons
midden te hebben, reeds dikwijls mochten wij
hier door hem en met hem genoegelijke uren
doorbrengen en ook dikwijls is hem van ver
schillende zijden en door verschillende heeren
dank gezegd, zoodat mij als 't ware niets
overblijft, zoo ik niet in herhalingen verval
len wil. Ten dien einde heb ik besloten,
hoe beknopt en onvolledig ook, eene kleine
biographie te geven van Deckers leven en wer
ken als zanger. Geboren te 's Bosch uit welge
stelde ouders gingen zijne kinderjaren voorbij
zooals van ieder sterveling, ofschoon van
kindsbeen af reeds bleek de muziek in hem
geboren scheen. De kinderschoenen ont
wassen werd hij door zijne ouders voor een
vak bestemd, alhoewel men toen al iets
grootsch van hem verwachte, want toen reeds,
keken priester en leek elkander in stomme
verwondering aan, toen de dertienjarige jon
geling zijne metaalheldere, stem deed weer
galmen door de beuken van de St. Pieter.
Deckers leefde en werkte, studeerde en zong
als kind en jongeling nergens anders dan
in 's Bosch, en werd eindelijk man; maar zoo
als ik gezegd heb, geboren uit welgestelde
ouders en" gelukkig in zijne ondernemingen
kon hij zich vroegtijdig aan zijne zaken ont
trekken en behoefde als 't ware den strijd
om het bestaan niet te voeren. Van dit
oogenblik af kon Deckers zich geheel en al
en onbekommerd aan zijne geliefde muziek
wijden; hij werkte, studeerde en zong, klom,
klom hooger en hooger, verhief zich en werd
eindelijk een ster van de eerste grootte aan
den Nederlandschen kunsthemel.
Wat heeft hij in dien tijd niet geschitterd,
wat heeft h:j niet afgezongen! Zoowel in
gewijden als profanen zang, stond hij altijd in
de eerste gelederen en had 's Bosch, maar
vooral hare liedertafel, het aan hem te danken,
dat zij bij wedstrijden, zoowel binnen als
buiten het land, eene gevreesde mededingster
was. Ook onze vereeniging stond hij by
dergelijke gelegenheden met nuttige wenken
en raadgevingen ter zijde, zoodat wij het ook
grootendeels aan hem verschuldigd zijn meer
malen gelauwerd te kunnen terugkeeren.
Verschillende malen werd hij ten hove
geroepen om daar voor koningen en vorsten
zijne talenten ten toon te spreiden; zelfs viel
hem de eer te beurt nog geen jaar geleden
de zalen van 't Vaticaan in tegenwoordigheid
van Z.H. te doen weergalmen met zijn on
geëvenaard: Tu es Petrus. Maar bij al zijne
talenten had hij ook een gouden hart.
Zong hij voor vorsten en grooten der aarde
ook voor de arme lijdende natuurgenooten
had hij zijne gaven dienstbaar; hoe dikwijls