IN ummer 19.
Donderdag 7 Maart 1889
12e Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON.
YHsFETA,
ANTOON TIELËN,
Staatkundig overzicht.
BUITENLAND.
Belgie.
UITGEVER:
Waalwijk.
In de kamer van afgevaardigden heeft de
heer Laguerre de regeering geinterpelleerd
over de zaak van de Ligue des Patriotes.
Hij vroeg aangaande de vervolging der Ligue
opheldering waarom de regeering bij de
kamer geen aanvraag had gedaan om hem
te vervolgen.
De minister-president Tirard antwoordde
en verdedigde de door de regeering genomen
maatregelen. Zij zal niet zwak bevonden
worden tegenover de manoeuvres van de vij
anden der republiek.
De heer Thévenet, minister van justitie
noemde de Ligue eene huichelachtige ver-
eeniging, die het er op toegelegd had, iemand
tot het hoogste gezag in den staat te ver
heffen. De heer Laguerreliet hij er op
volgen, zal vervolgd worden op het oogenblik,
dat de justitie daarvoor zal kiezen.
De kamer heeft ten slotte met 348 stemmen
tegen 220 eene motie aangenomen, door den
heer Mérillon voorgesteld,waarbij zij verklaart,
vertrouwen te stellen in de geestkracht der
regeering, om de wetten te doen eerbiedigen.
Ten langen leste heeft Engeland, voor den
drang der omstandigheden wijkendeeen
nieuwen gezant benoemd bij de Vereenigde
Staten in de plaats van lord Sackvilledie
zoo als men weet, is teruggeroepen ingevolge
zijn inmenging in Amerika's binnenlandsche
aangelegenheden.
'tSch'jnt, dat Engeland de bedreigingen
van Amerika belangrijk genoeg heeft gevon
den en daarom nog vóór de verandering van
president sir J u 1 i e n Pauncefote
heeft benoemd.
In het Engelsche lagerhuis werd, na lange
redevoeringen van Gladstone en Parnel, met
348 tegen 260 stemmen het amendement
verworpen, door den oud-minister Morley op
het adres van antwoord op de troonrede
voorgestelden strekkende om het beleid
der regeering tegenover Ierland als ondoel
treffend en onmenschelijk te veroordeelen.
57
E. Werner.
De Parnell-zaak blijft de openbare meening
in Engeland bezig houden. Men gelooft dat
een der gevolgen van het terug trekken van
de valsche, thans berucht geworden brieven
zal zijn een belangrijke discussie, eerdaags
bij het behandelen van het rapport der Par-
nell commissie te houden. Men zegt dat de
liberalen en de parnellisten van plan zijn .de
regeering rechtstreeks aan te vallen over den
steun aan de „Times" verleend. Het gou
vernement ziet niet zonder ongerustheid den
uitslag tegemoet. "L
Duitschland schijnt 't met de Samoa eilan
den ernstig genoeg te nemen. Het eskader
voor Zanzibar zal worden vervangen door
een ander en zelf naar Samoa gaan welk
feit in de Vereenigde Staten heel wat s'.of
opwerpt.
Men gelooft niet, dat Samoa het ware doel
is van Duitschlands streven, daar de schepen,
die reeds in den Archipel zijn, voldoende
mogen worden geacht ter verdediging van
Duitschlands belangen en zoo noodig tot het
nemen van represailles tegenover koning
Mataafa.
Het nieuwe eskader zou zich bereid moe
ten houden tot een aanval op de haven van
San Francisco ingeval Amerika Duitsch
lands vermeende rechten op Samoa niet
erkent op de conferentie die te Berlijn zal
plaats vinden.
De zeemacht der Puitschers in den Stillen
Oceaan staat verre boven die van de Ver
eenigde Staten en Bismarck zou die over
macht aanwenden als pressie-middel om van
het kabinet van Washington de gcwenschte
concessien te verkrijgen.
Dit nieuwtje fantastisch genoeg, is afkom
stig van de „Ncw-York Herald", maar kan
in ieder geval als bewijs dienen van de on
gerustheid in Amerika verwekt door een
samenbrenging van zulk een belangrijke zee
macht van een Europeesche mogendheid in
den Stillen Oceaan.
Het land der crisissen is Italië.
Parlementscrisis landbouwcrisis, bouwcri-
sis, wisselen elkander geregeld af en 't valt
niet te verwonderendat er tal van profeten
opstaandie het schoon Italië een zwarte
toekomst voorspellen.
Dat in het land vele zaken anders gaan
dan zij moesten gaan, dat de economische
toestand ingevolge de verbreking van het
handelsverdrag met Frankrijk den hoofdaf
nemer van de Italiaansche producten een
gevoeligën stoot heeft gekregen weet men
maanden lang Italië heeft behoefte
aafi^ilieuwe markten voor zijn landbouw- en
Vsdustrie-voortbrengselen.
De Fransche markt is voor Italië gesloten
en de zuidelijke provinciën zuchten onder
een economische malaise zonder gelijke.
Het aanbod is grootenorm groot, maar de
vraag nihil. Op Sicilië liggen twee wijn
oogsten onverkocht en evenzoo is het in
boven - Italië.
Rome was ieders toevluchtdat was hei
beloofde land en toen de bouwcrisis uitbrak,
vroegen duizenden om werk en brood en bij
hun kreten voegden zich de verwenschingen
en bedreigingen van die breede schare land
bouwers wijnbouwers kooplieden enz., die
alles op rekening stellen van de regeering,
zoodat deze een moeilijken strijd heeft te
doorstaan. Crispi staat echter vasthij weet
van geen wijkenal mogen enkele zijner
medestrijders vallen hij staat pal, zich sterk
wetend door een oppositie welke uit weinig
flinkedoortastende mannen bestaat.
Ook nu weder zal Crispi een nieuw kabi
net samenstellen. Het ministerie heeft de
portefeuilles beschikbaar gesteld in 't belang
van 'tland (lees: omdat Crispi vreesde te zul
len vallen bij de beraadslagingen over de finan-
cieele maatregelen).
Heel vlot schijnt het met de samenstelling
niet te gaan en er wordt zelfs gefluisterd
dat Crispi niet ongaarne aan een ander de
taak zou overlaten. Een gerucht wil dat het
nieuwe Italiaansche ministerie in zijn pro
gramma als hoofdpunt zal plaatsen een
toenadering te bewerken tot Frankrijk, in de
hoop een commercieel modus vivendi te
verkrijgendie de crisis op het gebied
van landbouw en nijverheid zou kunnen
bezweren.
Tisza heeft zich weder eens doen hooren
in het Oostenrijksche parlement naar aan
leiding van den tegenstand der oppositie bij
de paragrafen 24 en 25 van de militaire wet.
Hij heeft er op aangedrongen dat men de
kroon buiten de debatten late en de aan
neming der wet gevraagd in 'tbelang des lands
en der jongelingschapdoor de oppositie
slecht verzorgd.
De boodschap van den nieuwen president
der Vereenigde Staten is bij het Congres in
gekomen. Daarin wordt een nauwkeuriger
onderzoek gevraagd naar den goeden naam
en de zedelijkheid der personendie de
Amerikaanschn nationaliteit verlangen. Dien
tengevolge zal de wet op de naturalisatie
gewijzigd moeten worden. Doch er mag
geen hinderpaal worden gesteld aan de land
verhuizing. Sprekende van het Panama
kanaal protesteert de president tegen het
plan dat de Ver.-Staten blootstelt aan een
vijandelijk toezicht.
De nationale rechten op de Samoa-eilanden
worden gehandhaafd.
De president zal trachten de vriendschap
pelijke betrekkingen met de Europeesche
mogendheden uit te breiden.
Hij stelt vertrouwen in de voortzetting van
het protectionistisch handelsstelsel en in de
ontwikkeling van Amerika's nijverheid. Hij
twijfelt er niet aan dat het economisch
stelsel eene volledige eensgezindheid on
der het Amerikaansche volk zal teweeg
brengen.
De boodschap eindigt met aan het con
gres eene vermeerdering der marine aan te
bevelen.
De Echo van het Zuiden,
Waalwyksche cd Laiigstraalsclie Courant,
Dit blad verschijnt Woensdag- en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden J 1,00.
Franco per posi door het geheele rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Advertentiën 17 regels J 0,60 daarbo.eu 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg Reclames 15 cent per regel.
DOOR
„Branislaw heeft alles van jongsaf zoo zwaar
opgenomen,* hernam de vorstin. „Ik had gehoopt
dat Leo's voortdurend bijzijn meer invloed op
zijn oom zou hebben uitgeoefend. Hij bezit nog
al de veerkrachtal de geestdrift van de jeugd
hij beschouwt eiken twijfel aan de zegepraal
onzer zaak als verraad. Ik wenschtc dat hij zijn
onwrikbaar vertrouwen op den goeden ailoop
ook aan de ai deren kon meedeelen ze hebben
dat hoog noodig."
Weer nam zij den brief van haar zoon op en
doorliep nogmaals den inhoud. „Leo zal ondanks
alles recht gelukkig zijn,* ging zij voort. „Mijn
broeder heeft eindelijk aan zijn verzoek voldaan
en hem het commando over een afdeeling opge
dragen. Ilij ligt ine* zijn schaar ruiters nu
slecnts twee uren van de grenzen en zijne
moeder en aanstaande kunnen hem zelfs geen
minuut te zien krijgen I*
„Om Gods wilbreng dit Leo niet in de ge
dachte,* viel Wrnda hier in. „Hij zou in staat
zijn het dolzinnigste, roekeloosste waagstuk te
ondernemen, om dit gedaan te krijgen.*
„Hij zal 'tniet doen," antwoordde de vorstin
ernstig. „Hij heeft streng bevel ontvangen, niet
van zijn post te wijken, en hij blijft dus. Maarwat
schrijft hij u eigenlijk Zijn brief aan mij is
zeer kort en vluchtig; de uwe schijnt des te uit
gebreider.*
„De inhoud heeft- niet veel te beduiden," ver
klaarde de jonge gravin op ontevreden toon.
„Nauwelijks een enkel woord van datgene, wat
voor ons, die hier zoo werkeloos den uitslag
zitten af te wachten, het belangrijkste is. Leo houdt
bladzijden lang allerlei uitwijdingen over zijne
liefde en schijnt midden in het rumoer van den
strijd nog tijd te vinden, om zichzell en mij met
zijn ijverzucht te kwellen.*
„Dat verwijt klinkt vreemd in den mond van
een verloofd meisje," merkte de vorstin met een
spottenden glimlach aan. „Ieder ander zou zich
trotsch en gelukkig gevoelen, dat haar aanstaan
de zelfs in zulke tijdennog geheel met haar
bezield is."
„Er wordt thans op leven en dood gevochten
in zulk een tijd verlang ik daden van een man
en geen liefdesbetuigingen," zeide Wanda met
kracht en nairuk.
De vorstin fronste het voorhoofd. „Hij zal het
aan daden niet laten ontbreken nu hem einde
lijk de gelegenheid daartoe wordt geboden of
meent ge dat men daarvoor juist koel en terug
getrokken behoort te zijn
Wanda stond op en ging naar het venster; zij
begreep de bedoeling dier woorden, maar ze kon
noch wilde zich langer aan den blik dier door
dringende oogen blootstellendie zich zoo on
verbiddelijk op haar gelaat vestigden alsof ze
haar geheimste gedachten wilden raden. De vor
stin hield zich ook ten opzichte van hare nicht
aan denzelfden .stelregeldien ze tegenover Wal-
demar in acht nam, Ze had ééns alles gezegd
wat haar op het hart lag en dit was haar vol
doende. Herhalingen beschouwde zij even nut
teloos als gevaarlijk. Sedert dien avond, toen
zij het noodzakelijk achtte de jonge gravin „de
oogen te openen,* was er geen woord meer tus-
sehen haar beiden over dit onderwerp gewisseld,
maar Wanda wist maar al te goed, dat zij van
dien tijd af zonder ophouden werd gadegeslagen,
en dat ieder iiarer woorden, ja, zelfs ieder harer
blikken een streng examen moest ondergaan, wat
haar niet zeer op haar gemak in het bijzijn harer
tante maakte.
Deze had onderwijl de brieven van broederen
zoon dichtgevouwen. Het laat zich dus aanzien
dat er in de eerste dagen gevechten dicht bij de
grenzen zullen plaats hebben," hervatte zij het
gesprek. „Wat had Wilicza in zulk een tijd
voor ons kunnen zijn en wat is 'tnu!*
De jonge gravin keerde het hoofd om en ves
tigde nare donkere oogen op de spreekster. „Wi
licza?" herhaalde zij.
„Tante, ik zie de noodzakelijkheid in, dat gij
daar b ij ftmaar ik zou niet tegen die taak zijn
opgewassen. Ik zou elk otïer kunnen brengen,
slechts dat niet van dag op dag op die wijs te
genover iemand te staan als gij tegenover uw
zoon.'
„Dat zou een ander behalve wij beiden ook
zoo licht niet volhoue K" zeide de vorstin met
bittere ironie. „Ik moet bekennen, Wanda, dat
uw oordeel over Waldemar juist is geweest. Ik
heb mij den strijd met hem te gemakkelijk voor
gesteld. In plaats van hem uit te putten, ben
ik er nu na aan toe voor hem te wijken. Ik
verzeker u hij is tegen mij opgewassen."
„Hij is uw zoon," merkte Wanda aan. „Dat
vergeet gij altijd weer."
De vorstin steunde het hoofd met de hand en
keek somber voor zich. „Hijzorgtwel.dat ik het
niet vergeet; hij laat mij dagelijks zien, wat deze
vier jaren van hem gemaakt hebben. Ik had
niet gedacht dat hij zich ooit met zulk een on
gelooflijke kracht uit den ruwen en verwilderden
toestand, waarin hij in zijne jeugd verkeerde,
hnd kunnen opheffen. Hij heeft zichzelf leeren
beheersehen daarom beheerscht hij ook zijn ge
heele omgeving, ondanks haat en tegenstand.
'tValt mij immers nu al moeilijk, mijne bevelen
evenals vroeger te doen eerbiedigen, zoodra hij
zich daartegen verklaarten toch is het geheele
personeel mij onveranderlijk genegen gebleven.
Maar ze hebben hem leeren vreezen; hij imponeert
hen met zijne onbuigzame geestkracht, met zijn
gebiedenden toon. Ze hebben meer angst voor
zijn blik, dan ze den mijnen ooit gevreesd hebben.
Ik wenschte dat Nordeck hem als kind onder
mijne hoede had gelaten ik zou hem tot een
der onzen hebben opgevoed en hij zou waar
schijnlijk meer voor ous zijn geworden, dan alleen
de heer en meester van Wilicza, Nu behoort hij
slechts tot het volkwaaraan zijn vader is ont
sproten, en hij zal die gelederen niet verlaten
daarvoor ken ik hem al hield men hem het hoog
ste voor, dat wij van onze zijde te bieden hebben
't Is een ongeluk geweest, dat ik nooit een moede»-
voor hem heb kunnen zijn. Dit wreekt zich nu
aan ons beiden."
Deze woorden klonken bijna als een zelfbe
schuldiging en werden op smartelijken toon geuit,
wat iets zeldzaams was in den mond der vorstin,
als zij van haar oudsten zoon sprak. Al die
zachtere opwellingen, die zoo zelden de overhand
bij haar kregen golden anders uitsluitend haar
jongsien. Ook thans scheen zij die aandoening
met geweld te onderdrukkenwant eensklaps
stond zij op en zeide op harden, geheel veran
derden toon
„Om het even 1 We zijn nu ééns vijanden en
De Belgische regeering laatop grond van
door haar ontvangen berichten, de handwerks-
zullen dat ook wel blijven. Dat moeten wever-
duren evenals zooveel andere dingen.
Hier werd het gesprek afgebroken. Een knecht
trad binnen met bet bericht, dat de hofmeester
van Wilicza was aangekomen en zijne meesteres
dringend verlangde te spreken. De vorstin
zag op.
„Pawlick? Dan is er iets gebeurd. Laat hem
dadelijk binnenkomen,"
Reeds het volgend oogenblik stond Pawlick
op den drempelPawlickde bediende van den
overleden vorst Baratowski, die de vorstelijke
familie in den verbanning vergezeld had en thans
de betrekking van hofmeester op Wilicza
vervulde. De oude raati scheen zenuwachtig eu
gejaagd maar toch verloor hij niet den gewonen
eerbied uit het oog, terwijl hij op zijne meesteres
toetrad.
„Kom hier, Pawlick!* riep deze ongeduldig.
„Welk nieuws brengt ge mede? Wat is er op
Wilicza gebeurd?'
„üp Wilicza zelf niets,* meldde Pawlick.
„Maar in de houtvesterswoning op de grenzen—"
„Nu
„Zijn schermutselingen met de militairen
voorgevallen, zooals reeds verscheidene malen in
den laatsten tijd. De houtvester en zijn knechts
hebben de patrouilles allerlei hindernissen in den
weg gelegd en zelfs beleedigd 't zou bijna tot
een openbaar gevecht zijn gekomen."
De vorstin kon een uitroep van verstoordheid
niet weerhouden. „Dat de domheid van die on
dergeschikten ook eeuwig en altijd onze plannen
moet dwarsboomen Juist thans, nu 'k van het
grootste gewicht is de algemeene opmerkzaam
heid van dien kant af te leiden, vestigen zij er
dubbel de aandacht op. Heb ik Osiecki niet be
volen zicli rustig te houden en ook zijne knechts
te verhinderen het een of ander waagstuk te on
dernemen Er moet terstond een boae derwaarts
gaan, die hein dit nogmaals met alle gestrengheid
onder het oog brengt
Ook Wanda was nadeigekomen. De houtves
terswoning op de grenzen, die algemeen zoo ge
noemd werdomdat zij de laatste op de goede
ren van Nordeck en nauwelijks een halfuur van
de grenzen verwijderd wasscheen ook haar
belang \n boezemen.
(Wordt vervolgd.)
