iNuminer 25. Donderdag 28 Maart 1889. 12"Jaargang.
Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON.
VIÏXTETA
ANTOON TIELEN,
Staatkundig overzicht.
z*ckvoor
volgend kwartaal op
dit blad abonneeren, ontvangen de
nog deze maand verschijnende
nummers gratis.
UITGEVER:
"Waalwijk.
62 E. Weener.
De Echo van het Zuiden,
Waalw(jfesclie en Lanplraatsclie Courant,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden J 1,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Het eerste parlementaire fiascodoor het
Fransche kabinet Firard-Constans-Thevenet
Woensdag geleden naar aanleiding van de
interpellatie-Laur inzake de koper-crisis en
de daarmee samengaande handelingen der
geldmannen, in 't bijzonder Rothschild, moet
geweten worden aan eigen roekeloosheid,
door Laur gelegenheid te geven te interpel
leren over een zaak, die zoozeer de openbare
meening in beslag neemt, en de kroon werd
op t werk gezet toen de regeering de
eenvoudige dagorder verlangde. Wel is de
afwijzing hiervan eenigszins vergoed door de
aanneming van de dagorder door een der
afgevaardigden voorgesteld, maar een neder
laag heeft het kabinet toch geleden.
De «Ligue des Patriotesdie als bewon
deraarster van Boulanger onmogelijk met
een goed oog kan aanzien dat men Antoine
wil gebruiken om haren afgod neer te halen,
is intussehen wel zoo vriendelijk geweest,om
hem aan te bevelen voor de benoeming tot
ridder van het legioen van eer. In eene
onder voorzitterschap van Paul Déroulède
gehouden vergadering van de presidenten der
Parijsche afdeelingen heeft zij de volgende
motie aangenomen. „De raad der presiden
ten slechts gedachtig willende zijn aan het
roemrijk verleden van den dapperen protes-
teerenden afgevaardigde van Metz, en zonder
zich te bekommeren om diens nieuwe staat
kundige houding uit den wensch dat de
regeering der republiekbij wijze van uit
zondering het ridderkruis van het legioen
DOOR
Osiecki greep dril tig naar zijn geweer, maar
benacht zich nog bij tijds.
//Dat zult ge niet doen, mijnheer Nordeck/'
zeide hij op doffen toon.
Dat zal ik wel doen, als ik met ongehoor
zaamheid en tegenstand te kampen heb. Maak
er een eind aan. Ik geef u de keuszult ge mor
gen op Wilicza zijn of niet?"
„Neen en tienmaal neen!" riep Osiecki, tot liet
uiterste geprikkeld. „Ik heb last ontvangen mijne
woning niet te verlaten en wijk dus alleen
voor geweld
Waldemar ontstelde. „Last ontvangen? Van
vrien
De houtvester beet zich op de lippen; het
woord was hem onbedacht ontsnapt en hij kon
liet niet terugnemen.
//Wie gaf u dien last, die zoo lijnrecht tegen
over den mijnen staat?" herhaalde de jonge land
heer. „De vorstin Baratowska misschien?"
„Welnu, wat zou dat, indien dit zoo ware9'
vroee Osiecki driest. „Jaren lang hebben we on
der de bevelen der vorstin gestaan waarom zou
daaraan een eind komen
„Omdat de heer en meester nu zelf tegen woor-
dig is en omdat het altijd verkeerd is als twee
tegelijk het bestuur voeren," zeide Waldemar koel
en kortaf. „Mijne moeder geniet de gastvrijheid
op mijn kasteel, maar over de aangelegenheden
van Wihcza heb ik alleen te gebieden. - En dus
hebt ge last ontvangen uwe woning niet te ver
laten en slechts voor geweld te wijken Dan is
er toch iets meer in het spel dan slechts eenige
wanordelijkheden van uw onderhoorigen."
De^outyester volhardde in een norscli stilzwij
gen., Zijne eigen onbezonnenheid was thans scluil'd
aan hetgeen de vorstin tegenover hare nicht zoo
dreigend „verraad" had genoemd, wat Wanda
verhinderen wilde, toen zij zelve derwaarts snelde
Dat eené overijlde woord verried den landheer
dat de tegenstand, waaraan hij tot hiertoe geen
van eer toekenne aan Antoine uit Metz, die
in den Fransch-Duitschen oorlog te Dieden-
hove gekwetst werd."
Men decoreere hem het zij zoo zegt „la
Cocarde" in antwoord hierop, maar Antoine
geloove niet de beweging te kunnen stuiten,
die de parlementaristen en konkelaars zal
wegvagen.
Francis Magnard de hoofdredacteur van
Figaro, vraagt wat men in Frankrijk toch
wil met Antoine.
Iedereen weet dat ten dage van het gevaar
alle verdeeldheid wegvalt in één groot ge
meenschappelijk pogen. Bovendiende le-
gerwet zou, zoo het noodig ware, het persoon
lijk verzet wel te keer gaan.
Waarom dus te verstaan gegeven, dat men
om vaderlander te zijn het wezen moet naar
het evangelie van Antoine
Antoine schijnt overtuigd te zijn dat hij
Frankiijk herinnert aan Elzas-Lotharingen
dat vergeten wordt.Beleedigende onderstelling,
die niet in hem opgekomen zou zijn, indien
hij den staat der gemoederen in Frankrijk
beter had gekend. Ondanks de partijtwisten
in het land zijn alle Franschen het omtrent
zekere quaestien eens. Zij waren het giste
ren zonder Antoine; zij zullen het, nu hij in het
land is niet inniger zijn.
Zoolang - men besloten is de staatkunde
van onderwerping voort te zetten, beteekent
de tegenwoordigheid van den gewezen afge
vaardigde van Metz niets meer dan die
van elk ander geacht Elzas Lotharinger
die de Fransche nationaliteit gekozen zal
hebben.
Verschillende bladen te Parijs spreken zoo
van een aanstaand altreden van den minister
van justitie I hévenetals ware het reeds een
voldongen feit. Er wordt reeds sinds enkele
dagen een strijd gevoerd tegen den minister,
eenerzijds door de boulangistische, anderzijds
door de radicale bladen, de eerste verbitterd
over 's ministers optreden tegenover de Pa
triotten-liga de laatste vreezende dat de
regeering zoo spoedig mogelijk de begrooting
wil afhandelen en dan de kamer ontbinden,
Advertentiën 1—7 regels J 0,60 daarbo/en 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van
Adolf Striker, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
wat hen (radicalen) het officieele patronage
zou ontnemen bij de verkiezingen.
Zoo is er op het oogenblik een conflict
tusschen het ministerie en de radicale fractie
de regeering de noodzakelijkheid inziende
van verandering der kamer, omdat deze haar
steeds in t vaarwater komt en haar gezag
af breuk ziet t« doen de radicalen den per
soon van den minister aanvallende naar
aanleiding van zijn houding Donderdag 11.,om
aldus te trachten het kabinet in zijn geheel
omver te werpen.
Zaterdag heeft de Engelsche regeerings-
partij opnieuw een gevoelige nederlaag ge
leden in Gorton waar tot lid van 't lager
huis met 5155 stemmen werd gekozen een
gladstoniaan, terwijl de conservatieve candi-
daat 4309 stemmen op zich vereenigde. 't Is
een teekenend verschijnseldat daar waar
een conservatief moet worden vervangen
een liberaal in zijn plaats treedt en waar
een liberaal moet worden vervangen een
andere liberaal wordt gekozen met een twee
maal grootere meerderheid dan zijn voor
ganger evenals bij deze gelegenheid het
geval was.
Dat men wel doet geruchten als de in ons
vorig nummer medegedeelde in verband met
de plotselinge reis van graaf Herbert van
Bismarck naar Londen, onder het meest voor
behoud mede te deelen is nok ditmaal we
der bewezen. Wel mag 't eenigszins vreemd
schijnen, dat hij zoo plotseling is vertrokken
en eerst nog een langdurige conferentie
heeft gehouden met den keizer, maar dat
plotselinge wordt van officieuse zijde toege
schreven aan het feitdat in Londen tegen
Paschen iedereen uitgaat en bovendien aan
het uitstel van de Samoa-conferentie, die zoo
als men nu weet eerst in de tweede helft
van April zal plaats vinden.
Met de meeste beslistheid wordt door de
Times ontkend dat de graaf naar Londen
is gegaan ter bespreking van enkele punten
aangaande een Engelsch-Duitsch verbond.
Reeds lang heeft Bismarck de overtuiging
bijzonder gewicht had gehecht, vooraf beraamd
en bevolen was, en hij kende zijne moeder te
goed om niet {e weten, dat als zij "bevel had ge
geven de houtvesterswoning ten koste van eiken
prijs te behouden en zelfs maatregelen van ge
weld te trotseeren, hier al de draden samenlie
pen, die zij ter bereiking van haar doel in de
hand hield.
„Om het even hernam hij. „Het verleden zal
ik laten rusten en van morgen af komen huis
en omgeving hier onder ander opzicht. Wat wij
verder n°g met elkaar af te handelen hebben, kan
op Wihcza geschieden. Tot morgen dan!"
Hij maakte een beweging, alsof hi j wilde heen
gaan maar Osiecki versperde hem den weg. Snel
had hij zijn geweer opgegrepen en hield dit nu
schijnbaar nalatig maar toch veelbeteekenend
genoeg in de hand.
„Mij dunkt, we,moesten dat maar dadelijk af
doen, mijnheer Nordeck. Eens voor altijd:'ik ga
niet van hier, niet naar Wilicza of waarheen dan
ook; maar gij gaat evenmin van hier, eer gij die
verplaatsing herroepen hebt. Geen stap verder
Hij wilde de omstanders een wenk geven
maar dit was reeds overbodig Als op een gege
ven commando had ieder zijn buks weer ter hand
genomen en in een oogenblik was de landheer
aan alle zijden omringd, 't Waren norsche, drei
gende gezichten die hem aanstaarden, aangezich
ten, waarop te lezen stond, dat'die menschen zelfs
niet voor het uiterste terugdeinsden, en die ge
heele beweging werd zoo schielijk, zoo gelijktij
dig ten uitvoer gebracht, alsof alles afgesproken
werk was. Misschien voelde Waldemar op dit
oogenblik wel een opwelling van berouw, dat
hij alleen was gekomen, maar hij hield zich goed.
„Wat beteekent dat?" vroeg iiij. „Moet ik dit
soms als een soort van bedreiging opvatten
„Vat het op zooals ge wilt!" riep de houtves
ter ruw, „maar ge gaat hier niet vandaan, zon
der uw bevel te hebben ingetrokken. Nu zeggen
wij op onze beurt: „Ge zult en ge moet!" Wees
op uwe hoede! Gij zijt ook niet kogelvrij!"
„Hebt ge dat misschien al eens willen beproe
ven vroeg de jonge landheer, terwijl hij den
spreker een vorschenden blik toewierp. ^Uit'welk
geweer kwam de kogel, die mij achterna werd
gezonden, toen ik de laatste maal van hier naar
huis reèa
Een uitdrukking van doodelijken haat straalde
Osiecki de oogen uit, toen hij antwoordde, ter-
wi.i' hij zijn wapen vaster omklemde
„Ik heli nog een kogel hier op den loop en
elk mijner ondergeschikten heeft er ook een. Als
"ij t soms wilt probeeren 't is ons wel. En
us, kort en goed, gij geeft ons uw woord, dat
wij allen ongehinderd hier kunnen blijven en
dat geen enkele soldaat hier den voet zal zetten
uv woord van eer, dat bij mannen van uw
slag meer geldt dan een schriftelijke overeen
komst of
„Of?"
„01' ge komt hier niet levend vandaan," be
sloot de houtvester, bevend van woede en opge
wondenheid rö
Deze bedreiging werd door dc overigen luid
keels, biji a onstuimig toegejuicht. Zijdrongen
naderbij zes geweerloopen, veelbeteekenend op
geheven, zetten Osiecki's woorden kracht bi
maar tevergeefs. Op Waldemar's gelaat bewoog
zich geen zenuw, terwijl hij dien kring langzaam
rondzag. Ilij stond zoo kalm te midden van
zijne oproerige onderhoorigen alsof hij het vrc-
dehevendst gesprek met hen voerde; alleen trok
hij de wenkbrauwen dreigend s.raen, terwijl hij
nochthans met onwrikbare bedaardheid de armen
over elkander sloeg.
„Ge zijt dwazen!" hernam hij op minachten
den toon. „Ge vergeet ten eenenmale de gevol
gen, die dit voor uzelf zou hebben. Ge zift ver
loren als ge mij aanraakt, want natuurlijk kan
de ontdekking niet uitblijven,"
„Die behoeven we niet af te wachten," ant
woordde de houtvester met een schamperen lach.
„Waarvoor zijn we hier zoo dicht bii de gren
zen Binnen een half uur hebben wij ze achter
den ug - en daar is liet oorlog en vraagt nie
mand ons, wat onze kogels hier hebben uitge
richt. Wij hebben er bovendien genoeg van, ons
lner eeuwig stil te houden en eens niet mee le
mogen kloppen. En dus, voor dc laatste maal
wilt ge ons uw woord van eer geven
„Neen!" zeide de jonge landheer, zonder zich
te bewegen of het oog van den spreker af te
wenden.
„Mijnheer Nordeck, bedenk wat ge doet'"
de toorn verstikte bijna Osiecki's stem „bedenk
net schielijk eer 't te laat is!"
Met een paar snelle schreden trad Waldemar
achteruit naar den muur, waar hij alth uis in den
rug gedekt was.
•Neen, zeg ik. En daar het nu toch eens zoo
dat er geen mogelijkheid bestaat, dat Engeland
de verplichtingen zal aanvaarden aan een
toetreding tot de triple-alliantie verbonden en
bovendien zou hij den Engelschen geen con-
cessien kunnen geven in tegenwicht met de
door hem vereischte.
Bovendien kan Bismarck tevreden zijn met
de overtuigingdat de bedoelingen van den
„Vredebond" den zedelijken steun van En
geland hebben en in geval van nood zelfs
iets meer, zoodat de relatien tusschen beide
landen bij een reeks bepalingen in een do
cument niets zouden winnen aldus het
city-blad, dat 't wel weten kan.
Bij den Duitschen bondsraad is ingekomen
een voorstel aangaande de verandering van
het strafwetboek en der perswet, op grond
van gemeen recht.
De strafbepalingen aangaande socialistische
woelingen worden vervanger, door veel zwaar
der straffengericht tegen politieke mis
drijven als aanslagen op den nationalen
eigendom, het huwelijkde monarchie en de
maatschappij worden beschouwd, die de vorige
wet onder socialistische en communistische
woelingen rangschikte.
De voornaamste bepaling in de perswet
is die, waarbij de bladen voor goed kunnen
worden in beslag genomen en niet weer mogen
verschijnen.
Dit zal een krachtig wapen zijn in de hand
der regeering, krachtiger nog dan de tot nu
toe bestaande bepalingen.
De geruchten van belangrijke veranderin
gen in het kabinet-Tisza worden nu geïl
lustreerd door een aanstaand aftreden van
den premier zeiven een geruchtdat niet
den minsten grond heeft en afkomstig is van
hen, die reeds maanden lang met alle denk
bare middelen den premier bestrijden en wier
wensch de vader der gedachte is.
De obstructie-politiek van de oppositie in
het Hongaarsche parlement heeft zich Zater
dag met zooveel succès doen gelden, dat van
een stemming over het beruchte artikel 25
ver is gekomen" met deze woorden rukte hij
een revolver uit zijn zak en hield deze zijn aan-
randers voor bedenkt gij u eer ge de hand
tegen mij opheft Een paar van u ten minste
zullen dien moordaanslag met het leven betalen.
Ik raak even goed als gij."
Dit deed den zoolang weerhouden storm in al
zijne woede losbarsten. Een woest rumoer ont
stond toornige uitroepen, vloeken en bedrei
gingen verhieven zich van alle kanten meer dan
een bracht de hand aan den trekker en Osiecki
wilde juist het sein tot een algemeenen aanval
geven, toen de zijdeur haastig werd opengewor
pen—nog eene seconde en Wanda stond nevens
den in liet nauw gedreven .man.
Hare verschijning verhoedde althans het ergste
ten minste voor het oogenblik. De lieden bleven
onbeweeglijk staan, toen zij freule Morynsld aan
de zijde van hun landheer gewaar werden, zoo
dicht aan zijne zijde zelfs, dat een schot, op hem
gemunt, ook haar moest treffen. Waldemar stond
een oogenblik als door den bliksem getroffen-
lii-l kon zich bare plotselinge komst niet verkla
ren raqar op eens begreep hij als het ware bij
ingeving de toedracht der zaak. Wanda's doode-
Iijke bleekheid, de moed der wanhoop, die uit
haar geheele voorkpmen sprak, zeiden hem dat
z'j had geweten aan welk gevaar hij zich bloot
stelde, dat zij om zijnentwil hier was.
De toestand was te dreigend om beiden tijd te
laten, eene verklaring of ook slechts een woord
met elkander te wisselen. Wanda had zich ter
stond tot de aanranders gewend en sprak hen
mi?'3 hartstochtelijken en gebiedenden toon.
Waldemar, die de Poolsche taal niet kende en
hiermede eerst in den laatsten tijd eenigszins ver
trouwd was geworden, begreep alleen dat liet
bevelen en bedreigingen waren, die zij zijne te
genstanders voor de voeten wierp, maar 'zonder
gevolg ze stond hier aan de grenzen harer
macht Ruwe en dreigende antwoorden klonken
haar tegen en de houtvester stampte driftig met
den voet op den grond. Het korte en haastig ge
toerde gesprek duurde nauwelijks eenige minu
ten, maar niemand week een stap achteruit, nie
mand liet zijn wapen zinken. De woede dier
ruwe oende had haar toppunt bereikt en kende
geen aanzien des per3oons meer.
(Wordt vervolgd.)
