N iimmcr 45. Donderdag 6 Juni 1889. 12e Jaargang. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. FEUILLETON. VINETA ANTOON TIELEN, Staatkundig overzicht. BUITENLAND. Belgie. Frankrijk. UITGEVER: Waalwijk. 77 E. W ERKER en Langstraalsche Courant, Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden J 1,00. Franco per post door het geheele rijk f 1,15 Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Advertentiën 17 regels f 0,60 daarboven 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch- land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. De Fransche Kamer zal vóór half Juni met de begrooting niet klaar komen en de Senaat denkt de begrootings discussie in vijf zittingen te kunnen doen afloopen om 30 Juni gereed te zijn. Belangrijke incidenten worden niet meer verwacht, een paar elk jaar wederkeerende interpellaties is alles. Tusschen Servie en de Fransche regeering is een conflict ontstaan, doordat bij ukase de regeering van eerstgenoemd land besloten heeft de exploitatie van spoorwegen, tot nog toe in handen van een Fransche maatschappij, zelf te aanvaarden. Pogingen van de regeering der republiek om dezen maatregel te doen intrekken, zijn mislukt; men wil den spoor weg ook voor het technisch gedeelte in eigen beheer hebben en stoort zich niet aan ge sloten overeenkomsten, tal van voorgewende grieven tegen de maatschappij als reden opgevend. De Duitsche regeering heeft maatregelen in overweging genomen om voortaan langs ordelijken weg moeielijkheden tusschen werk gevers en werklieden, zooals die zich in Westfalen hebben voorgedaan, uit den weg te ruimen. Hoewel 't met de pensioenwet voor ouden en gebrekkigen nu een gangetje kan gaan in Duitschland, daar de Bondsraad er beslist vóór is, zal men toch nog moeite hebben met de uitvoeringsbepalingen, die na regeling van tal van moeielijkheden in de verschillende staten van het Duitsche rijk, moeten worden vastgesteld. De Amerikaansche en Engelsche leden van de Samoa-conferentie maken zich/tot vertrek gereed. Misschien, dat nog een enkele slot zitting plaats vindt en daarna volgt de open baarmaking van de resultaten. Hoewel de Vereenigde Staten ook twee schepen naar de Behringzee hebben gezonden gelooft men niet, dat er door de vischvaugst DOOR Een rilling voer de jonge gravin door de leden. Waarschijnlijk zag zij in, dat zijne schets waar heid bevattemaar zij volhardde in haar stilzwijgen. „En neemt uw vader dat ongeloofelijk groote offer ann ging Waldemar al meer en meer op gewonden voort. „Laat mijne moeder dat toe t Is waar, ge moet aan mijne armen ontrukt worden, en om dat doel te bereiken, zouden ze u levend willen laten begraven. Als ik in plaats van Leo was gestorven en uw vader zijn tegen woordig lot had getroffen, dan zou hij u bevelen achter te blijvendan zou mijne moeder de rech ten van haar zoon handhaven en u terughouden, nu hebben zij zelf u die martelaarsgedachten in gegeven, hoewel zij weten dat dit u den dood zal aandoenmaar het maakt elke verbintenis tusschen ons ook in de verste toekomst onmoge lijk, en dit is hun voldoende.' //Wees niet zoo bitter!" viel Wanda hem inde rede. „Ge beoordeelt hen verkeerd; ik geel u mijn woord, dat ik alleen dat besluit heb geno men. Papa wordt oud en zwakzijne langdurige gevangenschap en bovenal onze nederlaag heb ben hem geestelijk en lichamelijk doen vermin deren. Ik Den het eenige, wat hem is overgeble ven, de laatste band, die hem nog aan het leven hecht ik behoor bij hem. Wat gij straks met zulke vreeselijke woorden hebt geschetst, dat is zijn lot. Denkt ge, dat ik slechts één uur rustig aan uwe zijde zou kunnen leven, als ik wist dat hij alleen en verlaten zulk een ellende tegemoet gaat, dat ikzelve hem de laatste en bitterste smart van zijn leven zou bereiden door een huwelijk met u, dien hij onherroepelijk als zijn vijand beschouwt? Het eenige, wat ik van zijne mee- doogenlooze rechters gedaan kon krijgen, was dat ik papa mocht vergezellen, en dit heelt mij nog moeiie genoeg gekostIk wist dat mij een zware strijd met u wachttehoe zwaar dat in genoemde zee moeilijkheden zullen ont staan tusschen Amerika en Engeland. Zaterdagmiddag is koning Humbert van Italië in zijn residentie teruggekeerd van zijn reis naar Berlijn, en door het volk en het parlement buitengewoon enthousiastisch ont vangen. Onder juichtonen voor den koning, voor Duitschland en zijn keizerdeed de koning zijn intocht door de versierde straten. Na de Zondag gehouden wapenschouwiug kwam aan de ovaties geen einde, wel een teeken, dat de Italiaansche natie den bond op prijs stelt. Tegen den zin van de begrootings commissie heeft de Italiaansche Kamer op verlangen van de ministers van openbare werken en financien 20 millioen voor den dienstl889/90 geschrapt, voor den bouw van spoorwegen bestemd. Een redevoering van aartshertog Rainer van Oostenrijk tegen de agitatie tegen het openbaar onderwijs, maakt te Weenen te meer indruk, omdat men zegt, dat keizer Frans Jozef de speech eerst heeft goedgekeurd. De czaar heeft een toast gehouden op den vorst van Montenegro, waarin hij dezen den eenigen oprechten en trouwen vriend van Rusland noemt, en daardoor, ondanks de verwantschap, waarin de czaar met 'svorsten dochter komt, niet weinig opzien verwekt. Stroomen inkt heeft die toast, voornamelijk te Weenen en Berlijn doen vloeien. Dat het geen praatjes waren, bleek uit de officieele pu blicatie van dien toast in het Staatsblad. Men vindt het niet erg, dat de czaar een of ander vorst al is het er dan ook een van zoo weinig beteekenis als de vorst van Monte negro zijn vriend noemt, maar dat hij hem zijn eenigen getrouwen en oprechten vriend noemt, vindt men niets aardig, omdat de gevolgtrekking voor de hand ligt, dat de vriendschap van Oostenrijk en Duitschland, öf den vorst van geen waarde zijn óf hem verdacht voorkomen. Wat er van zij er, er is reeds heel wat over geschreven en gewreven en dat de le- merk ik eerst thans. Spaar mij, Waldemar! Ik heb niet veel kracht meer over." „O neen, voor mij niet/' hernam Waldemar bitter. „Wat gij aan kracht en liefde bezit, dat komt alleen uw vader toehoe het met mij zal gaan, hoe ik die scheiding zal verdragen, dat is u onverschillig. Ik ben een dwaas geweest, dat ik ooit geloof heb gehecht aan de opwelling, waarmede gij u in een oogenblik van doodsge vaar in mijne armen wierpt. Slechts een minuut waart ge Wanda voor mij toen ik u den vol genden dag terugzag, hoorde ik weer freule Mo- rynski tot mij spreken, en 't is ook thans freule Morynski, die het woord tot mij voert. Moeder heeft gelijk: uwe nationale vooroordeelen zijn de levenssappen, waarmede ge van uwe jeugd af gevoed zijt en die ge niet missen kunt, zonder het leven zelf te verliezendaarom offert uw vader zijn eenig kind op. Nooit zou hij hebben toegestemd dat gij hem vergezeldet, als het een Pool was die u liefhad. Nu ik het ben, keurt hij elk plan goed, dat u van mij verwijdert. Wat komt het er op aan, als hij u slechts voor het ongeluk bewaart van een Duitscher toe te be- hooren, als hij slechts aan zijn ouden, nationalen haat kan voldoen Kunt gij, Polen, dan alleen haten en niets dan haten, zelfs tot aan gene ziide van het graf „Als papa in vrijheid was gesteldzeide Wanda, nauwelijks hoorbaar, dan zou ik mis schien den moed hebben gehad om uwentwil hem en alles, wat gij vooroordeel noemt, te trot- seeren. Nu kan ik het niet, en nu wil ik 't ook niet!" liet ze er met haar oude geestkracht op volgen, „want ik zou in mijn kinderplicht te kort schieten. Ik ga met hem mede, al moet ik er onder bezwijken. In zijn ongeluk laat ik hem niet alleen." Uit de wijs, waarop zij deze woorden sprak, bleek maar al te duidelijk, dat haar besluit on wrikbaar was, en ook Waldemar scheen dit te begrijpen. Hij gaf allen tegenstand op. „Wanneer vertrekt ge vroeg hij na een pauze. „De volgende maand. Ik mag papa eerst te O. weerzien, waar ik met hem zal samenkomen tante zal hem waarschijnlijk dan ook nog eens mogen spreken. Zij brengt mij naar O. Vandaag of morgen behoeven we dus nog geen afscheid te nemen, zooals ge merkt, 't Duurt nog eenige weken. Maar beloof mij, onderwijl niet op Ra- zingen over 's czaren bedoelingen onderling nog al verschillen, ligt voor de hand. De een meent, dat hij heeft willen te verstaan geven, dat hij de vriendschap van Duitschland en Oostenrijk kent en zijn gereserveerde houding zal handhaven, zonder op de pogingen tot toenadering in te gaan. Een ander meent, dat Frankrijk zich den toast van den czaar ook heeft aan te trekken; een derde is van meening dat de czaar er niets kwaads mee bedoeld heeft, maar alleen den vorst eens bijzonder in de hoogte heeft willen steken. Zoo legt iedereen den toast uit naar eigen welgevallen en reden tot ernstige bezorgd heid is er voor 't oogenblik niet. Opnieuw loopen er geruchten over nihilis tische woelingen in Rusland. De politie zou hoogst belangrijke ontdekkingen hebben ge daan van plannen om den czaar en zijn familie te vergiftigen of door bommen om t leven te brengen. Men zou naar alle landen detectives hebben gezonden en den draad van een vreeselijke samenzwering reeds in handen hebben een bericht, te mooi en te belangrijk om zoo maar voetstoots voor waar aan te nemen. De uitslag der te Brussel plaats gehad hebbende verkiezing van een afgevaardigde was aldus de Becker, candidaat der inde- pendenten, 6410 stemmen; Janson, candidaat der radicale Association, 4818, en Graux, gematigd liberaal en candidaat der Ligue libérale, 4201. Nadat de uitslag in de Association was bekend gemaakt, ging Janson naar het lokaal der Ligue libérale, wier candidaat geslagen was. Graux verzocht toen de leden der Ligue libérale bij de herstemming hunne stem uit te brengen op Janson, ten einde den candi daat der independenten te doen vallen. Deze woorden werden met bijval begroet. Janson kowicz te komen en mij niet meer zooals heden met beden en voorstellingen te bestormen. Ik heb al mijn moed hoog noodig voor het uur van scheiden en gij beneemt mij dien door uw wan hoop. Wij zien elkaar dus nog niet voor het laatst; tot zoolang -r- vaarwel!" „Vaarwel!" zeide hij kortaf, bijna ruw, zon der haar aan te zien, zonder de hand aan te ne men, die ze hem toestak. „Waldemar I" Hare stem klonk verwijtend, maar scheen geen invloed op den jongen man uit te oefenen. Zijn toorn en de angst van haar te verliezen waren sterker dan zijn gevoel van rechtvaardigheid. „Misschien hebt ge gelijk,' zeide hij op zijn bittersten toon, „maar ik kan zoo'n verheven le vensbeschouwing, zoo'n zelfopoffering niet be grijpen en nog minder kan ik ze deelen. Mijn geheele natuur komt daartegen in opstand. Als gij er echter op gesteld zijt, als gij die scheiding onherroepelijk tusschen ons beschikt, dan moet ik mij zoo goed en kwaad als 't gaat in mijn lot voegen. Klagen kan ik niet dat weet ge. Mijn bittere gezegden hinderen u't is dus be ter dat ik zwijg. Vaarwel, Wandal" Ze scheen het met zichzelve oneens te zijn. Ze wist dat ze slecht i een woord behoefde te spre ken, om den onbuigzamen man zacht en mee gaand te maken, maar dit was hetzelfde als den zoo even doorgestanen strijd weer vernieuwen, de zoo zwaar bevochten zege weer op te geven. Zij zweeg, boog na een oogenblik aarzelens het hoofd en verliet het vertrek. Waldemar liet haar gaan. Met afgewend gelaat stond hij aan het venster. Al de bittere gevoe lens, die hem inwendig verteerdenstonden op zijn aangezicht te lezenvan de berus ting, die zij van hem eischte, was geen spoor te zien. Met het voorhoofd tegen de glasruit ge drukt bleef hij geruimen tijd in deze houding staanen zag niet eer op, dan toen hij zich bij zijn naam hoorde roepen. 't Was de vorstin, die ongemerkt was binnen getreden. Welk een geweldigen invloed had het laatste jaar met al zijn droevige ondervindingen op haar uitgeoefend Toen haar zoon haar des tijds te C. terugzag, voor de eerste maal na ver scheidene jaren, had zij ook een zwaar verlies geleden, was zij ook in rouwgewaad gekleed evenals nu. De dood van haar echtgenoot had gaf de hoop te kennen, dat de herstemming het uitgangspunt zou zijn van de vereeniging der beide deelen varu de liberale partij op een gemeenschappelijk programma. Ook hier op volgden toejuichingen. De graaf van Parijs heeft eergisteren op Sheen House zijne zilveren bruiloft gevierd. Hij heeft bij die gelegenheid den kardinaal aartsbisschop van Parijs 10,000 fr. doen toe komen om die onder de armen te verdeden. Tal van royalisten zijn, alsook verschei dene dames, naar Sheen House vertrokken tot het bijwonen van het feest en om het zilveren paar geluk te wenschen. Ook zijn vele adressen van gelukwensching naar Sheen House gezonden. Nadat den graaf van Parijs onder de repu bliek reeds de terugkeer in Frankrijk was veroorloofd, is het tegenwoordige feest, even als vóór 25 jaren het huwelijk, in ballingschap voltrokken. - Te Cherbourg, Caen, Pont-Audemer en in verscheidene andere plaatsen aan de kust van het Kanaal gelegen, zijn Zaterdag avond omstreeks 8 uur schokken van aard beving gevoeld, te Caen zelfs eenige malen na elkander. Ook te Parijs is door sommigen eene golvende beweging waargenomen. Op merkelijk mag het heeten dat, gelijk uit Pont-Audemer gemeld wordt, de een den schok gevoeld heeft en zijn buurman niet. Ook op het eiland Wight, op Guernsey en in het graafschap Dorset zijn schokken waargenomen. Van ongelukken heeft men echter niet gehoord. Op Hemelvaartsdag, werd de tentoon stelling bezocht door 250,908 betalende per sonen. Op gewone dagen is het cijfer tot dusver dikwijls meer dan 50,000. Het electrisch licht op den Eiffeltoren is in hoofdzaak gelijk aan dat van gewone vuurtorensalleen is het terwille van het nationaal gevoel, afwisselend blauw, wit en die krachtige natuur pchter niet kunnen buigen; ze was zich klaar en helder bewust, welke plich ten de weduwe zoowel als de moeder te vervul len hadze ontwierp en ondernam met vaste hand een nieuwen werkkring, en kreeg het ge daan dat ze een tijdlang geheel Wilicza onder haar beheer had. Zij kwam het gemis van haar echtgenoot te boven, omdat dit noodig was, om dat andere plichten op zijne weduwe rustten dan alleen die van hem te betreuren, en vorstin Jad- wiga had van jongsaf het benijdenswaardig talent bezeten, zelfs haar gevoel aan de noodzakelijk heid ondergeschikt te maken. Nu was dit alles veranderd. Wel was hare houding niet minder fier en opgeheven dan vroe ger en scheen haar geheele uiterlijk op het eerste gezicht geen merkbare verandering te hebben ondergaanmaar wie haar meer van nabij be schouwde, wist wat Leo Baratowski's dood zijne moeder gekost had, Een strakke, doffe rust lag over hare wezenstrekken verspreid, maar het was niet die van kalmte en onderwerping, het was een doodelijke rust, die niets meer te hopen en niets meer te verliezen heeft, die met het leven en al zijn belangen voor goed heeft afgedaan. Die eens zoo gebiedende oogen staarden nu dof en raat voor zich uit; op dat voorhoofd, voor een iaar nog zoo trotsch en ongerimpeld, waren nu aiepe lijnen gegroefd, terwijl het donker haar reeds hier en daar begon te vergrijzen. Men kon haar aanzien dat de slag, die het hart tegelijk met den trots van de moeder had getroffen, haar een doodelijken knak had toegebracht, en de ne derlaag van haar volk, het ongelukkig lot van haai broeder, die haar, na Leo, van alle men- schen het dierbaarst was, hadden het overige ge daan, om de geestkracht van de eens zoo onbuig zame en onwrikbare vrouw te fnuiken. „Zijt ge Wanda opnieuw lastiggevallen?' zeide zij maar ook hare stem was veranderd en had een doffen klank gekregen. „Ge weet immers dat 't vergeefsclie moeite is." Waldemar keerde zich om. Zijn gelaat stond nog even somber als straks, terwijl hij verstoord antwoordde „Ja, 't was vergeefsche moeite." (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1889 | | pagina 1