Narnmer 51.
Donderdag 27 Juni 1889. 12e Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON.
YINETA
ANTOON TIELEN,
Staatkundig overzicht.
UITGEVER:
Waalwijk.
die zich voor het
volgend kwartaal op
dit blad abonneeren, ontvangen
de nog deze maand verschijnende
nummers gratis.
8*2 E. W ERNER
Echo van het Zuiden,
IVaalwijksclie en Langstratschc Courant,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden J 1,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Advertentiën 17 regels f 0,60 daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van
A.DOLI Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
De leden der rechterzijde van de Fransche
Kamer van Afgevaardigden hebben het oogen-
blik geschikt geoordeeld om een manifest
uit te vaardigen, waarin zij verklaren, dat de
partij, die thans sedert elf jaren aan het roer
is, en de Republikeinsche meerderheid, welke
het bestuur ten haren bate exploiteert, ver
oordeeld is. Veroordeeld is ook de staat
kunde van omverwerping, waarbij geestelijken,
leden der rechterlijke macht en de prinsen
werden weggejaagd.
Het uur is nu gekomen, waarin het be
drogen land de wonden kan peilen, die men
het geslagen heeft in zijn eer en zijn ver
mogen
Laat thans dus vervolgt het manifest-
de kiezers, welke dan ook hunne staatkun
dige overtuiging moge wezen, of ze royalisten
zijn of imperialisten of ook republikeinen,
laat thans alle eerlijke mannen, die het wel
meenen, van elke overtuiging, een enkel
leger vormen en slechts ééne partij uitmaken,
die van Frankrijk. Op die wijze zal in het
Parlemept worden verkregen eene meerder
heid yan eerlijke mannen, die het bewind in
handen aal nemen en het land bevrijden
van de parlementaire feudaliteit, die het land
te gronde richt. Op die wijze zal dan tevens
aan Frankrijk de waarborg worden geschon
ken van vrede, daar binnen zoowel als daar
buiten.
Voor een verkiezings manifest komt het
stuk zeker vroeg genoeg, maar misschien is
het nog maar een voorlooper. Hel stuk is
overigens geheel in den geest van het bou-
langisme geschreven en op zijn inhoud kun
DOOR
„Hebt gij 't gehoord, Emilius?" vroeg de jonge
vrouw, zoodra zij weer in het rijtuig zaten. //Hij
is regeeringsraad géworden, acht dagen voor zijn
ontslag, om hem in zijne nieuwe betrekking nog
niet een nieuwe dwaasheid te laten begaan. Nu,
met dien titel alleen kan hij in het vervolg ze
tter nipt veql kwaad aanrichtep."
gij weidde pog in het lange en breede hier
over pit, ?QPWel al9 over hef groote nieuws, dat
graaf Morynski ontsnapt was, maar ze kreeg
slechts korte en verstrooide antwoorden. Vader en
echtgenoot waren 9edert die ontmoeting geducht
karig met hun woorden en 't was gelukkig dat
men het grondgebied van Wilicza reeds bereikt
had, daar het gesprek niet meer wilde vlotten.
De jonge vrouw van den professor had in den
loop van den dag nog menigmaal gelegenheid
om zich te verwonderen en te ergeren. Haar va
der bovenal begreep zij volstrekt niet. Hij ver
heugde zich toch ongetwijfeld dat hij zijne kin
deren eens bij zich had, hij had hen zoo harte
lijk verwelkomd en in de armen gesloten, en toch
scheen het, alsof die komst, die ze hem den vo-
rigen dag eerst per telegram gemeld hadden, hem
niet zeer welgevallig was, alsof hij ze tot later
uitgesteld had wenschen te zien. Hij zeide dat
hij liet geweldig druk had en scheen ook voort
durend zaken te hebben. Terstond na hunne aan
komst nam hij zijn schoonzoon mede naar zijn
kamer, waar hij zich bijna een uur met hem af
zonderde.
Greta's verontwaardiging nam toe, toen zij noch
in dez'é geheime beraadslagingen betrokken werd,
nppp haftr ïpan kon bewegen haar ipts van den
jniioud piedé t* 4eelPn- Er zat «Us niets anders
pp dan zelve goed uit de oogen te kijken, en zoo
ging er 'allengs een licht voor haar op. Enkele
Opmerkingen, die zij reeds onder het rijden had
gemaakt, schoten haar weder te binnenze bracht
nen beide partijen (wat dan ook zeker de
bedoeling is, zcfnder dat het gezegd wordt)
best samengaan.
De Fransche Kamer hoopt 5 Juli met de
begrooting gereed te komen om vóór het
nationale feest de militaire wet nog af te
handelen en dan 13 Juli voor goed uiteen
te gaan.
Verschillende afgevaardigden vestigden de
aandacht der Spaansrhe regeering op de aan
zienlijke strijdmacht, die de sultan van Ma-
rocco met zich voert op zijn tocht naar Tanger
om de oproerige stammen ten onder te bren
gen. De minister van oorlog verklaarde, dat
de regeering maatregelen genomen en de
garnizoenen der Spaansche bezittingen aan
Afrika's Noordkust versterkt en van levens
middelen voorzien had, zonder dat daardoor
een uittartende houding werd aangenomen;
ook was de vloot der Middellandsche Zee
order gegeven die plaatsen aan te doen, om
zoo noodig den sultan militaire eer te be
wijzen.
In de kringen der oppositie te Londen
schijnt men over lord Salisbury's houding
inzake de Britsche Atrikaansche-Compagnie
niet tevreden te zijn. Men begrijpt niet hoe
de premier er toe komt de meening uit te
spreken, dat al de kusten en landstreken van
Afrika ten noorden van Zambesi aan Portu
gal, Duitschland en den Congo-staat behooren,
waar het toch bekend is, dat Duitschlands
„Interessensphare" bijna geheel denkbeeldig
zijn, alleen bestaande op kaarten.
De Zwitsersche Bondsraad heeft geant
woord aan de Kamer op de interpellatie
over den internationalen toestand of liever
over het conflict tusschen Zwitserland en
Duitschland, naar aanleiding van de zaak
Wohlgemuth en over de buitengewone tole
rantie, volgens Rusland en Oosten: ijk aan
buitenlandsche agitatoren gelaten, die op het
grondgebied van den Bond zijn gevlucht. Plet
hoofd van het departement van buitenland
sche zaken, Droz, heeft geantwoord, flink en
duidelijk en hij mocht de algemeene instem
ming erlangen.
het een zeer behendig met het ander in verband
en kwam eindelijk tot een resultaat, aan welks
gegrondheid zij niet twijfelde.
Na het eten bevond zich het echtpaar alleen in
de huiskamer. Geheel tegen zijne gewoonte liep
de professor het vertrek op en neer. Tevergeefs
spande hij zich in, om zijne inwendige onrust te
verbergen en was zoo diep in gedachten verzon
ken, dat hij de stilzwijgendheid van zijne anders
altijd zoo spraakzame vrouw niet eens opmerkte.
Greta zat op de sofa en hield hem een gertpme
poos in het oog. Eindelijk waagde zij den aan
val.
Emiligs," bego.n zij met een stem, niet minder
plechtig én gewichtig (Jan die van Hubert, ,ik
word hier schandelijk behandeld."
Fabian zag verschrikt op. „Gij Mijn hemel
Door wie?"
Door mijn vader en, wat nog het ergste is, ook
door mij eigen man."
De professor stond reeds naast zijne vrouw en
greep hare hand, die zij verstoord terugtrok.
„Niets minder dan schandelijkherhaalde zij.
vGij vertrouwt mij nietge hebt geheimen voor
mijge behandelt mij als een onmondig kind
mijeen getrouwde vrouwde echtgenoot van
een professor aan de J'sche academie 't is
meer dan erg 1"
Lieve Greta zeide Fabian verlegen en
bleef toen eensklaps steken.
„Wat heeft papa u straks verteld, toen gewei
een uur bij hem zijt geweest? dus nam Greta
hem in het verhoor. „Waarom hebt gij mij dat
niet oververteld? Wat zijn dat voor geheimen?
Spreek 't niet tegen, EmiliusGe hebt geheimen
met elkaar.'
De professor dacht er volstrekt niet aan om
deze beschuldiging te weerleggen hij sloeg de
oogen op den grond en zag er zeer peergedruk^
uit.
„Nu dan ?al jk 't u zeggen," hernam zijne
vrouw, terwijl zij hem een bestraffenden blik
toewierp. „Op Willicza bestaat weer een kom-
ploteen samenzwering, zooals Hubert 't zou
noemen en papa heeft er ditmaal ook deel aan
en u heeft hij er nu ook in betrokken. De
geheele geschiedenis hangt samen met de bevpij-
Hij bevestigt dat Zwitserland het met
Duitschland niet eens is kunnen worden over
de zaak—Wohlgemuth en dat gedurende de
onderhandelingen is gebleken, dat men he
melsbreed in beginselen verschilde. Duitsch
land verklaarde 's lands politie onvoldoende
en meende zich daardoor in de noodzakelijk
heid op Zwitsersch grondgebied een speciale
politie in te stellen tegen de handelingen van
anarchisten en revolutionaire socialisten, ge
richt tegen Duitschland. „Als in strijd zijnde
met de onafhankelijkheid van Zwitserland,
hebben wij die eischen van de hand gewezen,"
zeide Droz.
Rusland en Oostenrijk maakten den Bonds
raad opmerkzaam op de gevaren, die voor
beide landen bestaan doordien de Bondsraad
op zijn gebied anarchisten en revolutionaire
socialisten duldt, de meening kond doend,
dat Zwitserlands neutraliteit het de ver
plichting oplegt de noodige garanden te geven
voor de vreemdenpolitie en het plan te
kennen gevend, dat anders zal worden over
wogen of Zwitserlands neutraliteit wel in het
belang der groote mogenheden is.
De Bondsraad heeft daarop geantwoord,
dat het optreden tegen de revolutionaire
elementen op den weg van het volkenrecht
ligt, niet in verband staat met de neutraliteit,
door welke laatste Zwitserlands souvereiniteit
niet beperkt wordt.
In de Weener acte van 1815 is verklaard,
dat de neutraliteit en onafhankelijkheid van
Zwitserland in *t belang der mogendheden
zijn. Zij berusten overigens op den vrijen
wil van Zwitserland en de Bondsraad zal ze
weten te handhaven, rekenende op den steun
der gansche natie aldus eindigde Droz zijn
redevoering, waardig en flink, toegejuicht door
allen, onverschillig van welke partij.
De interpellant verklaarde zich namens de
drie politieke partijen voldaan en zeide, dat
de Bondsraad rekenen mag op den steun
der vertegenwoordiging en dien des geheelen
volks.
Blijkt uit alles dat de Zwitsers nog zoo
bang niet zijn voor groote woorden, even
zeer kan men uit de taal der Keizer-mo-
ding van graaf Morynski
„Kindzwijg toch in 's hemels naamriep
Fabian ontsteldmaar Greta stoorde zich in het
minst niet aan dat verbod en ging voort:
„En mijnheer Nordeck is zeker niet op den
Oldenhof, anders zoudt gij niet zoo angstig zijn.
Wat kan u graaf Morynski en zijne vlucht
schelen? Maar uw dierbare Waldemar is er ook
bij en daarom zijt ge z;ao bevreesd. Hij zal het
wel geweest zijn die den graaf ontvoerd heeft
dat is juist een stukje van hem
De professor kwam in éene verbazing over den
combinatiegeest zijner vrouwhij vond haar on-
geloofelijk slim, maar ontstelde toch min of meer
dat zij hem al de geheimen die hij zoo ondoor
grondelijk waandestuk voor stuk opnoemde.
„En mij laat ge er geheel buitenvervolgde
Greta met steeds toenemende verstoordheid
„hoewel ge toch weet, dat ik best een geheim
kan bewaren, hoewel ik geheel alleen eens het
kasteel heb gered, door den assessor naar Janowo
te sturen. De vorstin en freule Wanda zullen
alles wel wetende Poolsche vrouwen zijn altijd
van alles op de hoogte zij zijn de vertrouwden
yan hare vaders en mannen haar laat men aan
de politiek, zelfs aan samenzweringen deelnemenl
Maar wij, arme Duitsche vrouwen, wij worden
door onze mannen maar altijd achterafgeschoven
en onderdruktmen vernedert en beleedigt ons
door ons te wantrouwen, we worden behandeld
als slavinnen en de jonge vrouw van den
professor, door het gevoel harer slavernij en ver
nedering overmand, begon luid te snikken. Haar
echtgenoot wist niet wat hij zou aanvangen.
„Greta, mijn beste Greta, schrei toch nietGe
weet immers dat ik geen geheimen voor u heb,
als ze alleen mijzelf aangaan, ruaar ditmaal be
treft het anderen en heb. ik mijn woord gegeven
om onvoorwaardelijk te zwijgen, zelfs tegen u."
„Hoe keu men een getrouwden man laten be
loven iets voor zijne vrouw te verzwijgen riep
Greta, nog altijd snikkend. „Die belofte geldt
nietdat mag niemand van hem eischen."
Ik hebt 't nu toch eens beloofd," zeide Fabian
op wanhopenden toon. „Wees toch bedaard! Ik
kan u niet zoo in tranon zien ik
„Wel, kom aan, dat's een aardige pantoffelre-
geering!" klonk het op eens uit den mond van
den administrateur, die ongemerkt was binnen-
gendheden zien, dat het met groote heeren,
zooals wij reeds vroeger zeiden, slecht kersen
eten is. De mindere zal wel weer aan het
kortste eindje blijven; voor de overmacht zal
hij moeten wijken en in 't belang van den
op zoo lossen grond staanden Europeeschen
vrede, is dit dan ook maar het beste. Of 't
voor de lijdende partij erg aangenaam is, is
een andere vraag.
Duitschland's gezant te Bern pruilt. Van
het geheele corps diplomatiquedat uitge-
noodigd was, deel te nemen aan de ont
hulling van het standbeeld van den staat-
man Escher, te Zurich, is hij de eenige ge
weest men zegt op uitdrukkelijken last
van zijn regeering die niet heeft deelge
nomen.
Ook de officieuse „Norddeutsche All-
gem. Ztg." kan haar misnoegen over de
brutaalheid en verwatenheid der Zwitsers
niet verbergendie 't nog wagen tegen te
spreken.
Het onderhoud 'van Crispi met Oosten
rijks gezant te Rome naar aanleiding van
de houding der Oostenrijksche regeering
tegenover de Italianen in Triest schijnt
niet veel uitgewerkt te hebben hoewel
Italie's premier nadrukkelijk we-es op den
slechten indrukdien het heftig optreden
van Oostenrijk op het Italiaansche volk
maakt.
De troonrede waarmede Oostenrijk's kei
zer de nieuwe zitting der Delegatiön heeft
geopend werd met spanning in de politieke
wereld tegemoetgezien niet het minst
ingevolge de gebeurtenissen of laat ons
zeggen de geruchten der laatste dagen, voor
namelijk over Servie. Men weet weldat
de vorst niet in staat is de veel besproken
oorlogs- en vredes-quaestie te beslissen
maar de openbare meeuing is nu eenmaal
sinds jaren gewoon zoo nu en dan eens 'tzij
uil Rusland't zij uit Italië Oostenrijk of
Duitschland (van hetgeen op Fransch grond
gebied wordt gezegd, wordt niet zooveel no
titie genomen) zich te goed te doen aan de
getreden en het tooneel mede aangezien had. De
jonge vrouw schijnt zich ten opzichte van die
onderdrukking en slavernij alleen in den per
soon vergist te hebben. En laat gij u dat wel
gevallen, Emilius Neem mij niet kwalijk ge
moogt een groot geleerde zijn, maar als echtge
noot speelt ge een zeer treurige rol."
Hij had zijn schoonzoon niet krachtiger te hulp
kunnen komen dan door deze woorden. Zoodra
Greta ze hoorde, trok zij partij voor haar man.
„Emilius is een voortreffelijk echtgenoot," ver
klaarde zij verontwaardigd, terwijl hare tranen
eensklaps ophielden te vloeien. „Ge behoeft geen
aanmerking op hem te maken, papa dat hij zijn
vrouw liefheeft, is niet meer dan natuurlijk
Frank lachte. „Niet zoo driftig, kind! Ik meende
het zoo kwaad niet. Overigens hebt ge u voor
niets zoo opgewonden. Wij zij nu wel verplicht
u in het komplot te doen doelen, dat ge al vooraf
geraden hebt. Er is zoo even bericht gekomen
„Van Waldemar?" viel de professor in.
Zijn schoonvader 9chudde ontkennend het hoofd.
„Neen, van Rakowicz. Van mijnheer Nordeck
kunnen we geen berichten meer verwachten. Of
hij komt zelf, öfwij moeten ons op het ergste
voorbereiden. De voretin en hare nicht komen
echter in den loop van den namiddag hier, en
zoodra zij er zijn, moet gij naar het kasteel gaan.
Het zou opzien kunnen baren, dat de beide da
mes, die zich sedert een jaar niet op Wilicza
hebben laten zien, nu zoo onverwachts hier aan
komen, terwijl de eigenaar afwezig is, en dat
zij zonder eenig motief alleen op het kasteel blij
ven. Door uwe aanwezigheid krijgt de zaak een
onsohuldig aanzien en kan men er althans een
glimp aan geven. Gij brengt een bezoek bij de
moeaer van uw voormaligen kweekeling en stelt
haar Greta al9 uwe vrouw voor. De dames we
ten wat er gaande is. Ik zelf rijd naar de hout
vesterswoning aan de grenzen en wacht hier in
de nabijheid met de paarden, zooals we hebben
afgesproken. Uw man zal u al het overige wel
vertellen, mijn kind. Ik heb geen tijd meer."
Hiermede vertrok hij en Greta ging weer op
de sofa zittenom alle verdere inlichtingen in
ontvangst te nemen, zeer voldaan, dat men haar
eindelijk als een Poolsche vrouw behandelde en
in eene samenzweering liet deelen.
(Wordt vervolgd.)