Narnmer 51. Donderdag 27 Juni 1889. 12e Jaargang. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. FEUILLETON. YINETA ANTOON TIELEN, Staatkundig overzicht. UITGEVER: Waalwijk. die zich voor het volgend kwartaal op dit blad abonneeren, ontvangen de nog deze maand verschijnende nummers gratis. 8*2 E. W ERNER Echo van het Zuiden, IVaalwijksclie en Langstratschc Courant, Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden J 1,00. Franco per post door het geheele rijk f 1,15 Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Advertentiën 17 regels f 0,60 daarboven 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch- land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van A.DOLI Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. De leden der rechterzijde van de Fransche Kamer van Afgevaardigden hebben het oogen- blik geschikt geoordeeld om een manifest uit te vaardigen, waarin zij verklaren, dat de partij, die thans sedert elf jaren aan het roer is, en de Republikeinsche meerderheid, welke het bestuur ten haren bate exploiteert, ver oordeeld is. Veroordeeld is ook de staat kunde van omverwerping, waarbij geestelijken, leden der rechterlijke macht en de prinsen werden weggejaagd. Het uur is nu gekomen, waarin het be drogen land de wonden kan peilen, die men het geslagen heeft in zijn eer en zijn ver mogen Laat thans dus vervolgt het manifest- de kiezers, welke dan ook hunne staatkun dige overtuiging moge wezen, of ze royalisten zijn of imperialisten of ook republikeinen, laat thans alle eerlijke mannen, die het wel meenen, van elke overtuiging, een enkel leger vormen en slechts ééne partij uitmaken, die van Frankrijk. Op die wijze zal in het Parlemept worden verkregen eene meerder heid yan eerlijke mannen, die het bewind in handen aal nemen en het land bevrijden van de parlementaire feudaliteit, die het land te gronde richt. Op die wijze zal dan tevens aan Frankrijk de waarborg worden geschon ken van vrede, daar binnen zoowel als daar buiten. Voor een verkiezings manifest komt het stuk zeker vroeg genoeg, maar misschien is het nog maar een voorlooper. Hel stuk is overigens geheel in den geest van het bou- langisme geschreven en op zijn inhoud kun DOOR „Hebt gij 't gehoord, Emilius?" vroeg de jonge vrouw, zoodra zij weer in het rijtuig zaten. //Hij is regeeringsraad géworden, acht dagen voor zijn ontslag, om hem in zijne nieuwe betrekking nog niet een nieuwe dwaasheid te laten begaan. Nu, met dien titel alleen kan hij in het vervolg ze tter nipt veql kwaad aanrichtep." gij weidde pog in het lange en breede hier over pit, ?QPWel al9 over hef groote nieuws, dat graaf Morynski ontsnapt was, maar ze kreeg slechts korte en verstrooide antwoorden. Vader en echtgenoot waren 9edert die ontmoeting geducht karig met hun woorden en 't was gelukkig dat men het grondgebied van Wilicza reeds bereikt had, daar het gesprek niet meer wilde vlotten. De jonge vrouw van den professor had in den loop van den dag nog menigmaal gelegenheid om zich te verwonderen en te ergeren. Haar va der bovenal begreep zij volstrekt niet. Hij ver heugde zich toch ongetwijfeld dat hij zijne kin deren eens bij zich had, hij had hen zoo harte lijk verwelkomd en in de armen gesloten, en toch scheen het, alsof die komst, die ze hem den vo- rigen dag eerst per telegram gemeld hadden, hem niet zeer welgevallig was, alsof hij ze tot later uitgesteld had wenschen te zien. Hij zeide dat hij liet geweldig druk had en scheen ook voort durend zaken te hebben. Terstond na hunne aan komst nam hij zijn schoonzoon mede naar zijn kamer, waar hij zich bijna een uur met hem af zonderde. Greta's verontwaardiging nam toe, toen zij noch in dez'é geheime beraadslagingen betrokken werd, nppp haftr ïpan kon bewegen haar ipts van den jniioud piedé t* 4eelPn- Er zat «Us niets anders pp dan zelve goed uit de oogen te kijken, en zoo ging er 'allengs een licht voor haar op. Enkele Opmerkingen, die zij reeds onder het rijden had gemaakt, schoten haar weder te binnenze bracht nen beide partijen (wat dan ook zeker de bedoeling is, zcfnder dat het gezegd wordt) best samengaan. De Fransche Kamer hoopt 5 Juli met de begrooting gereed te komen om vóór het nationale feest de militaire wet nog af te handelen en dan 13 Juli voor goed uiteen te gaan. Verschillende afgevaardigden vestigden de aandacht der Spaansrhe regeering op de aan zienlijke strijdmacht, die de sultan van Ma- rocco met zich voert op zijn tocht naar Tanger om de oproerige stammen ten onder te bren gen. De minister van oorlog verklaarde, dat de regeering maatregelen genomen en de garnizoenen der Spaansche bezittingen aan Afrika's Noordkust versterkt en van levens middelen voorzien had, zonder dat daardoor een uittartende houding werd aangenomen; ook was de vloot der Middellandsche Zee order gegeven die plaatsen aan te doen, om zoo noodig den sultan militaire eer te be wijzen. In de kringen der oppositie te Londen schijnt men over lord Salisbury's houding inzake de Britsche Atrikaansche-Compagnie niet tevreden te zijn. Men begrijpt niet hoe de premier er toe komt de meening uit te spreken, dat al de kusten en landstreken van Afrika ten noorden van Zambesi aan Portu gal, Duitschland en den Congo-staat behooren, waar het toch bekend is, dat Duitschlands „Interessensphare" bijna geheel denkbeeldig zijn, alleen bestaande op kaarten. De Zwitsersche Bondsraad heeft geant woord aan de Kamer op de interpellatie over den internationalen toestand of liever over het conflict tusschen Zwitserland en Duitschland, naar aanleiding van de zaak Wohlgemuth en over de buitengewone tole rantie, volgens Rusland en Oosten: ijk aan buitenlandsche agitatoren gelaten, die op het grondgebied van den Bond zijn gevlucht. Plet hoofd van het departement van buitenland sche zaken, Droz, heeft geantwoord, flink en duidelijk en hij mocht de algemeene instem ming erlangen. het een zeer behendig met het ander in verband en kwam eindelijk tot een resultaat, aan welks gegrondheid zij niet twijfelde. Na het eten bevond zich het echtpaar alleen in de huiskamer. Geheel tegen zijne gewoonte liep de professor het vertrek op en neer. Tevergeefs spande hij zich in, om zijne inwendige onrust te verbergen en was zoo diep in gedachten verzon ken, dat hij de stilzwijgendheid van zijne anders altijd zoo spraakzame vrouw niet eens opmerkte. Greta zat op de sofa en hield hem een gertpme poos in het oog. Eindelijk waagde zij den aan val. Emiligs," bego.n zij met een stem, niet minder plechtig én gewichtig (Jan die van Hubert, ,ik word hier schandelijk behandeld." Fabian zag verschrikt op. „Gij Mijn hemel Door wie?" Door mijn vader en, wat nog het ergste is, ook door mij eigen man." De professor stond reeds naast zijne vrouw en greep hare hand, die zij verstoord terugtrok. „Niets minder dan schandelijkherhaalde zij. vGij vertrouwt mij nietge hebt geheimen voor mijge behandelt mij als een onmondig kind mijeen getrouwde vrouwde echtgenoot van een professor aan de J'sche academie 't is meer dan erg 1" Lieve Greta zeide Fabian verlegen en bleef toen eensklaps steken. „Wat heeft papa u straks verteld, toen gewei een uur bij hem zijt geweest? dus nam Greta hem in het verhoor. „Waarom hebt gij mij dat niet oververteld? Wat zijn dat voor geheimen? Spreek 't niet tegen, EmiliusGe hebt geheimen met elkaar.' De professor dacht er volstrekt niet aan om deze beschuldiging te weerleggen hij sloeg de oogen op den grond en zag er zeer peergedruk^ uit. „Nu dan ?al jk 't u zeggen," hernam zijne vrouw, terwijl zij hem een bestraffenden blik toewierp. „Op Willicza bestaat weer een kom- ploteen samenzwering, zooals Hubert 't zou noemen en papa heeft er ditmaal ook deel aan en u heeft hij er nu ook in betrokken. De geheele geschiedenis hangt samen met de bevpij- Hij bevestigt dat Zwitserland het met Duitschland niet eens is kunnen worden over de zaak—Wohlgemuth en dat gedurende de onderhandelingen is gebleken, dat men he melsbreed in beginselen verschilde. Duitsch land verklaarde 's lands politie onvoldoende en meende zich daardoor in de noodzakelijk heid op Zwitsersch grondgebied een speciale politie in te stellen tegen de handelingen van anarchisten en revolutionaire socialisten, ge richt tegen Duitschland. „Als in strijd zijnde met de onafhankelijkheid van Zwitserland, hebben wij die eischen van de hand gewezen," zeide Droz. Rusland en Oostenrijk maakten den Bonds raad opmerkzaam op de gevaren, die voor beide landen bestaan doordien de Bondsraad op zijn gebied anarchisten en revolutionaire socialisten duldt, de meening kond doend, dat Zwitserlands neutraliteit het de ver plichting oplegt de noodige garanden te geven voor de vreemdenpolitie en het plan te kennen gevend, dat anders zal worden over wogen of Zwitserlands neutraliteit wel in het belang der groote mogenheden is. De Bondsraad heeft daarop geantwoord, dat het optreden tegen de revolutionaire elementen op den weg van het volkenrecht ligt, niet in verband staat met de neutraliteit, door welke laatste Zwitserlands souvereiniteit niet beperkt wordt. In de Weener acte van 1815 is verklaard, dat de neutraliteit en onafhankelijkheid van Zwitserland in *t belang der mogendheden zijn. Zij berusten overigens op den vrijen wil van Zwitserland en de Bondsraad zal ze weten te handhaven, rekenende op den steun der gansche natie aldus eindigde Droz zijn redevoering, waardig en flink, toegejuicht door allen, onverschillig van welke partij. De interpellant verklaarde zich namens de drie politieke partijen voldaan en zeide, dat de Bondsraad rekenen mag op den steun der vertegenwoordiging en dien des geheelen volks. Blijkt uit alles dat de Zwitsers nog zoo bang niet zijn voor groote woorden, even zeer kan men uit de taal der Keizer-mo- ding van graaf Morynski „Kindzwijg toch in 's hemels naamriep Fabian ontsteldmaar Greta stoorde zich in het minst niet aan dat verbod en ging voort: „En mijnheer Nordeck is zeker niet op den Oldenhof, anders zoudt gij niet zoo angstig zijn. Wat kan u graaf Morynski en zijne vlucht schelen? Maar uw dierbare Waldemar is er ook bij en daarom zijt ge z;ao bevreesd. Hij zal het wel geweest zijn die den graaf ontvoerd heeft dat is juist een stukje van hem De professor kwam in éene verbazing over den combinatiegeest zijner vrouwhij vond haar on- geloofelijk slim, maar ontstelde toch min of meer dat zij hem al de geheimen die hij zoo ondoor grondelijk waandestuk voor stuk opnoemde. „En mij laat ge er geheel buitenvervolgde Greta met steeds toenemende verstoordheid „hoewel ge toch weet, dat ik best een geheim kan bewaren, hoewel ik geheel alleen eens het kasteel heb gered, door den assessor naar Janowo te sturen. De vorstin en freule Wanda zullen alles wel wetende Poolsche vrouwen zijn altijd van alles op de hoogte zij zijn de vertrouwden yan hare vaders en mannen haar laat men aan de politiek, zelfs aan samenzweringen deelnemenl Maar wij, arme Duitsche vrouwen, wij worden door onze mannen maar altijd achterafgeschoven en onderdruktmen vernedert en beleedigt ons door ons te wantrouwen, we worden behandeld als slavinnen en de jonge vrouw van den professor, door het gevoel harer slavernij en ver nedering overmand, begon luid te snikken. Haar echtgenoot wist niet wat hij zou aanvangen. „Greta, mijn beste Greta, schrei toch nietGe weet immers dat ik geen geheimen voor u heb, als ze alleen mijzelf aangaan, ruaar ditmaal be treft het anderen en heb. ik mijn woord gegeven om onvoorwaardelijk te zwijgen, zelfs tegen u." „Hoe keu men een getrouwden man laten be loven iets voor zijne vrouw te verzwijgen riep Greta, nog altijd snikkend. „Die belofte geldt nietdat mag niemand van hem eischen." Ik hebt 't nu toch eens beloofd," zeide Fabian op wanhopenden toon. „Wees toch bedaard! Ik kan u niet zoo in tranon zien ik „Wel, kom aan, dat's een aardige pantoffelre- geering!" klonk het op eens uit den mond van den administrateur, die ongemerkt was binnen- gendheden zien, dat het met groote heeren, zooals wij reeds vroeger zeiden, slecht kersen eten is. De mindere zal wel weer aan het kortste eindje blijven; voor de overmacht zal hij moeten wijken en in 't belang van den op zoo lossen grond staanden Europeeschen vrede, is dit dan ook maar het beste. Of 't voor de lijdende partij erg aangenaam is, is een andere vraag. Duitschland's gezant te Bern pruilt. Van het geheele corps diplomatiquedat uitge- noodigd was, deel te nemen aan de ont hulling van het standbeeld van den staat- man Escher, te Zurich, is hij de eenige ge weest men zegt op uitdrukkelijken last van zijn regeering die niet heeft deelge nomen. Ook de officieuse „Norddeutsche All- gem. Ztg." kan haar misnoegen over de brutaalheid en verwatenheid der Zwitsers niet verbergendie 't nog wagen tegen te spreken. Het onderhoud 'van Crispi met Oosten rijks gezant te Rome naar aanleiding van de houding der Oostenrijksche regeering tegenover de Italianen in Triest schijnt niet veel uitgewerkt te hebben hoewel Italie's premier nadrukkelijk we-es op den slechten indrukdien het heftig optreden van Oostenrijk op het Italiaansche volk maakt. De troonrede waarmede Oostenrijk's kei zer de nieuwe zitting der Delegatiön heeft geopend werd met spanning in de politieke wereld tegemoetgezien niet het minst ingevolge de gebeurtenissen of laat ons zeggen de geruchten der laatste dagen, voor namelijk over Servie. Men weet weldat de vorst niet in staat is de veel besproken oorlogs- en vredes-quaestie te beslissen maar de openbare meeuing is nu eenmaal sinds jaren gewoon zoo nu en dan eens 'tzij uil Rusland't zij uit Italië Oostenrijk of Duitschland (van hetgeen op Fransch grond gebied wordt gezegd, wordt niet zooveel no titie genomen) zich te goed te doen aan de getreden en het tooneel mede aangezien had. De jonge vrouw schijnt zich ten opzichte van die onderdrukking en slavernij alleen in den per soon vergist te hebben. En laat gij u dat wel gevallen, Emilius Neem mij niet kwalijk ge moogt een groot geleerde zijn, maar als echtge noot speelt ge een zeer treurige rol." Hij had zijn schoonzoon niet krachtiger te hulp kunnen komen dan door deze woorden. Zoodra Greta ze hoorde, trok zij partij voor haar man. „Emilius is een voortreffelijk echtgenoot," ver klaarde zij verontwaardigd, terwijl hare tranen eensklaps ophielden te vloeien. „Ge behoeft geen aanmerking op hem te maken, papa dat hij zijn vrouw liefheeft, is niet meer dan natuurlijk Frank lachte. „Niet zoo driftig, kind! Ik meende het zoo kwaad niet. Overigens hebt ge u voor niets zoo opgewonden. Wij zij nu wel verplicht u in het komplot te doen doelen, dat ge al vooraf geraden hebt. Er is zoo even bericht gekomen „Van Waldemar?" viel de professor in. Zijn schoonvader 9chudde ontkennend het hoofd. „Neen, van Rakowicz. Van mijnheer Nordeck kunnen we geen berichten meer verwachten. Of hij komt zelf, öfwij moeten ons op het ergste voorbereiden. De voretin en hare nicht komen echter in den loop van den namiddag hier, en zoodra zij er zijn, moet gij naar het kasteel gaan. Het zou opzien kunnen baren, dat de beide da mes, die zich sedert een jaar niet op Wilicza hebben laten zien, nu zoo onverwachts hier aan komen, terwijl de eigenaar afwezig is, en dat zij zonder eenig motief alleen op het kasteel blij ven. Door uwe aanwezigheid krijgt de zaak een onsohuldig aanzien en kan men er althans een glimp aan geven. Gij brengt een bezoek bij de moeaer van uw voormaligen kweekeling en stelt haar Greta al9 uwe vrouw voor. De dames we ten wat er gaande is. Ik zelf rijd naar de hout vesterswoning aan de grenzen en wacht hier in de nabijheid met de paarden, zooals we hebben afgesproken. Uw man zal u al het overige wel vertellen, mijn kind. Ik heb geen tijd meer." Hiermede vertrok hij en Greta ging weer op de sofa zittenom alle verdere inlichtingen in ontvangst te nemen, zeer voldaan, dat men haar eindelijk als een Poolsche vrouw behandelde en in eene samenzweering liet deelen. (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1889 | | pagina 1