ammer 55.
Donderdag 11 Juli 1889. 12e Jaargang
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
ANTOON TIELEN
Staatkundig overzicht.
Spr
BUITENLAND.
Belgie.
•anje.
Engeland.
Frankrijk.
Duitschland.
UITGEVER:
Waalwijk.
V
De vrede is ongetwijfeld het einddoel van
alle politiek zonder onderscheid der natio
naliteit, maar evenzeer is het waar, dat elke
natie, in verband met de trap van ontwik
keling, waarop zij staat, zich er een andere
voorstelling van maakt. De eene natie stelt
zich als haar vredes-ideaal voor de handha
ving van den bestaanden toestand, de andere
is even belust op vrede maar wil dezen
eerst door oorlog verwerven, bij haar is de
vrede het resultaat van den strijd. Nu kun-
n.?n beide opvattingen natuurlijk zijn, maar
zij zijn met elkander in strijd, vroeger of
later komen zij met elkaar in botsing en
dan storten beide van leem gebouwde afgoden
ineende zich verschillend uitende wensch
naar vrede heeft den oorlog veroorzaakt.
Nu schijnt de wereld geen voedsel genoeg
te bieden om iedere staatsmaag tevreden
te stellen en dientengevolge zijn alle volkeren
als individuen steeds bedacht op den strijd
om t bestaan en die strijd zal voortduren
zoolang niet alle natiën in het Volapllk hun
eerste klanken voortbrengen en slechts de
vrees voor den verzadigden en sterken buur
man zal den hongerigen staat een oogenblik
tot nadenken stemmen, alvorens aan zijn lust
tot het bezit van hetgeen 'eens anders eigen
dom is, gevolg te geven. Daardoor is de
weg aangegeven langs welken schijnbaar het
gemeenschappelijk doel „de eeuwige vrede,"
kan worden bereikt: de grenzen der nationali
teiten moeten weggeruimd, de volksindividua
liteit vernietigd en een wereldrepubliek op
gericht worden. Maar die weg brengt op een
dwaalspoor; de wereldrepubliek is evenzeer
een utopische waan als de republiek der com
munisten, want al zou het ook gelukken deze
maar voor een oogenblik te verwezenlijken,
dan zou, zoolang er nog individuen zijn, zoo
lang de mensch nog gevoelt en zoolang de
zondaar evenals voor eeuwen nog steeds zijns
naasten vrouw en zijns naasten koe begeert,
de oude strijd toch spoedig opnieuw moeten
beginnen, want de personen zouden zich tot
familiën, de familiën tot groepen, de groepen
tot stammen en de stammen tot natiën ver
eenigen en een nieuwe Babylonische spraak
verwarring zou een einde maken aan het
heerlijk ideaal.
Wat is nu echter het doel van die zooge
naamde vrienden van den vrede, die iaar-
lijks bijeenkomen om te discussieeren over
den vrede? Hun bond is internationaal en
hun doel moet dus zijn de oprichting van
een wereldrepubliek, welker verwezenlijking
veel van het bestaande zou omverwerpen
zonder er ons, zooals wij gezien hebben, iets
beters voor in de plaats te geven.
Voor enkele dagen vergaderde het inter
parlementaire vredescongres te Parijs en dui
delijker dan ooit blijkt het, welke luchtkas-
teelen men bouwt. 30 Juni beraadslaagde
men over de door de commissie goedge
keurde besluiten en reeds onmiddellijk nadat
een voorstel tot sluiting van verdragen voor
de instelling van scheidsgerechten was goed
gekeurd, bleek dat het nationaal bewustzijn
een factor is, die niet door praatjes is weg
te redeneeren, maar die den Chineesohen
muur vormt, waardoor verdere onderhande
lingen eigenlijk reeds bij voorbaat als nutte
loos konden worden aangewezen.
Het voorstel luidde aldus „Daar er van
de sluiting van deze verdragen in 't bijzonder
tusschen de Vereenigde Staten en Frankrijk
aan de eene en de Vereenigde Staten en
Italië aan de andere zijde, geen moeielijk-
heden in den weg staan, zoo moeten onmid
dellijk de noodige stappen worden gedaan.
Het voorstel zal navolging vinden."
Wat gebeurde nu Italianen en Franschen
zoowel als Amerikanen protesteerden er te
gen, dat juist hun land was genoemdgeen
van hen wilde den wereldvrede een offer
brengen ten koste van zijn nationaliteit.
Andere voorstellen is het niet beter ge
gaan, het eenig nul van deze congressen en
van dat te Parijs in 't bijzonder, kan zijn,
dat de heeren uit de discussiën een leering
voor de toekomst trekkenin allen ernst wil
men anderen zegeningen opdringen, die men
zelf niet kent dan bij naam en van welker
onbruikbaarheid men uit de praktijk over
tuigd wordt.
De volgende voorstellen zijn nog door het
congres aangenomen.
„Dat het wenschelijk is in elk verdrag tus
schen twee staten een scheidsrechterlijke be
paling op te nemen en dat ingeval deze be
paling wordt aangenomen, de benoeming van
een scheidsrechter verplicht is, dat het be
ginsel van een internationaal scheidsgerecht
de grondslag moest zijn van de Grondwet
van eiken Staat; dat elke Staat, die een
verdrag met een andere Mogendheid sluit,
vooraf rechters benoemt, te zijner vertegen
woordiging bij het scheidsgerecht dat naar
de overtuiging van het congres, de openbare
meening in alle beschaafde landen de uit
spraak van scheidsgerechten zal ondersteunen.
„Men noemt geen koe bont of er is een
vlekje aan" zegt het oude spreekwoord, dat
nu weeris bewaarheid door de geruchten
van boulangistische zijde verspreid, als zou
de procureur-generaal Quesnay de Beaure
paire wegens oneenigheden met de enquête
commissie uit den Senaat zijn ontslag hebben
aangevraagd. Dat vlekje is echter menigmaal
zeer klein en ook in dit geval heeft men
de feilen zeer vergroot. En was juristische
twijfel ontstaan over de vraag of Boulanger
wegens „onregelmatigheden" in zijn ambt
voor den krijgsraad moest worden gedaagd
dan wel of de hierop betrekking hebbende
aanklacht met die wegens samenzwering
moest worden vereenigd, welke laatste door
de rechtbank uit den Senaat zal worden be
oordeeld. Zaterdag heelt de procureur-generaal
in de commissie van beschuldiging voorlezing
gedaan van zijn requisitoir en dat moet van
dien aard zijn geweest, dat 's procureurs
bekwaamheid er ten zeerste uit gebleken is,
terwijl het een grooten indruk heeft gemaakt!
Ook het gerucht dat de minister van ma
rine plan heeft zijn ontslag te nemen, is
ontstaan door verschil van meening in den
ministerraad, omdat dc meerderheid van het
ministerie van opinie is, dat de tijdsomstan
digheden 's ministers voorstel tot aanvrage
van een krediet van 60 millioen, over vijf
jaren verdeeld, voor den aanbouw van nieuwe
schepen voor de kustverdediging, ongunstig
is gekozen. Voor het jaar 1890 zou dus 12
millioen komen en Maandag zou de minister
in de Kamer geïnterpelleerd worden over
zijn plannen, ontstaan ingevolge de gebreken
die bij de laatste manoeuvres aan 't licht
zijn gekomen.
De leden der linkerzijde van den Senaat
willen van toegeven op het punt der begroo
ting niets weten. De minister van financien
heeft nog een laatste, maar vergeefsche po
ging gedaan om hen over te halen door be
loften tot latere aanbrenging van de door
den Senaat geëischte veranderingen. Zoo
gaat dus de Senaat van heden af aan 't
wijzigen en zendt de begrooting dan weer
terug aan de Kamer, waardoor 't hoogst
onwaarschijnlijk wordt dat de Kamer vóór
13 Juli uiteengaat.
De publicatie van de drie nota's van vorst
Bismarck over de zaak Wohlgemuth heeft
in Zwiterland geen goeden indruk gemaakt
en t schijnt ook alsof bij de behandeling
van deze quaestie in Duitschland een dubbele
strooming bestaateen vreedzame, waarvan
de keizer een voorstander is, eu een andere,
mindere vredesgezinde, haar vertolkers vinden
de in bladen als „Norddeutsche en Hamburg.
Nachr."
Deze toestand heeft groote overeenkomst
met den loop van het onderzoek naar de
werkstakingen en te hopen is het dat het
incident overeenkomstig 's keizers wenschen
geregeld worde,
De Fransche Kamer schijnt het mono
polie van de stormachtige zittingen niet te
hebben, ook in Spanje schijnt men ze te
kennen. Sinds drie dagen gaat 't er in de
Cortes al even ongegeneerd toe als in Frank-
rijks Kamer, dank zij de houding van den
ex-president Martos, die Vrijdag een rede
voering heeft gehouden tegen Sagasta den
premier. Deze wilde antwoorden, maar daar
in verhinderde hem de oppositie en nu ont
stond een tumult, waaruit zich een gevecht
met wandelstokken zou hebben ontwikkeld
tusschen meerderheid en minderheid, hadden
niet de boden alles gedaan om de verwoe
den te scheiden. De liberale dissidenten
dragen van deze schandalen de grootste
schuld en hun eenig doel is Sagasta te dwin
gen voor de tweede maal de zitting optehefifen
en zoo mogelijk tot ontbinding der Cortes.
Aangaande 's Pausen eventueel vertrek
naar Spanje wordt nu gemeld, dat de Spaan-
sche bisschoppen de koningin-regentes formeel
hebben voorgesteld dat zij zich tot de ver
leening van een verblijfplaats aan den Paus
zou bereid verklaren.
De dervishen zijn nog maar niet aan den
Nijl en hun verliezen zijn groot. Behalve 900
man dooden en gekwetst~n hebben zij 700
gevangenen en deserteurs verloren, terwijl
de Egyptische troepen de door den vijand
verlaten posten in de bergen bezet houden.
PARIJS 8 Juli. Het hof van assises der
Seine heeft uitspraak gedaan in de zaak van
„1 Intransigeant" en „La Presse vervolgd op
verzoek van den heer Beaurepaire. De re
dacteur van de „Intransigeant" is veroor
deeld tot eene maand gevangenisstraf, 1000
fr. boete en 2000 fr. schadevergoeding; die
van de Presse» tot f 200C fr. boete en
1000 fr. schadevergoeding.
Te Antwerpen wordt stellig verwacht, dat
keizer Wilhelm II voor zijn bezoek aan En
geland zich aldaar zal inschepen. Zijne
komst wordt op 2 Augustus tegemoetgezien
en het voornemen bestaat het kortstondig
verblijf van den Duitschen keizer met schit
terende feesten op te luisteren waartoe ook
zou behooren eene militaire revue, waartoe
een groot aantal garnizoenen des lands de
troepen zouden leveren.
Tegen het einde dezer maand verwacht
men op de reede van Antwerpen het schitte
rend schouwspel van een aantal groote En-
gelsche en Duitsche oorlogsschepen, bestemd
cm het koninklijk Engelsche jacht „Victoria
and Albert", aan boord waarvan de keizer
zich inschepen zal, te escorteeren.
Wederom zijn moeielijkheden gerezen met
Marocco. De brik „Angelita", te Agadir
vastgelegd door de beambten van den sultan,
werd losgelaten op dringende vertoogen van
den consul-generaal. De bevelhebber van
Agadir beval de brik echter te vertrekken
in een storm. Toen de kapitein weigerde,
liet de commandant weten, dat, zoo hij niet
binnen een uur vertrokken was, de haven
met geschut vrij gemaakt zou worden. De
brik heesch hierop zeil, doch leed ongeveer
zes uur van Agadir schipbreuk. De consul-
generaal heeft nu Marocco aansprakelijk ge
steld voor het verlies en schadevergoeding
voor de equipage geëischt.
De Duitsche gezant heeft een conferen
tie gehad met den minister van buitenlandsche
zaken. Was het aangekondigde doel dezer
bijeenkomst om mededeelingen te doen, welke
ten goede zouden komen aan graaf Benomaz,
den gewezen gezant ie Berlijn, die in staat
van beschuldiging is gesteld, reeds spoedig
bracht de gezant het gesprek op de voorge
nomen vestiging des Pausen in Spanje. De
markies Vega de Armyo verklaarde, dat de
Spaansche gezant bij het Vaticaau geen
officieel verzoek van den Paus had overge
legd zich te Grenada te mogen vestigen,
terwijl ook de nuntius, te Madrid geaccredi-
teeid, geen officieele nota desbetreffende
had ingeleverd.
De Kamer beraadslaagde Zaterdag over
het plan voor een spoorweg in het Zuiden.
De heer Montand diende een amendement
in, om de werken te doen uitvoeren door
den staat. De minister Cochery bestreed dit
en zeide, dat, met het oog op den ijver,
ontwikkeld aan de andere zijde van de Alpen,
men de uitvoering van dezen spoorweg niet
kon vertragen. Het amendement van Mon
tand werd daarop verworpen.
De pogingen tor redding van de slacht
offers der mijnontploffing bij Saint Etienne
213 in getal, zijn vruchteloos gebleven. Het
bovenbrengen gaat zeer langzaam. Van alle
kanten komen giften voor de nagelaten be
trekkingen der verongelukte arbeiders.
Vrijdag zijn 19 der slachtoffers begraven.
De ministers Constans en Yves Guyot woon
den de treurige plechtigheid bij. Laatstge
noemde hield daarbij een toespraak.
De stierengevechten te Parijs zijn voor-
loopig verboden, omdat de toreador Lagar-
tija door de toeschouwers aangespoord
tegen het uitdrukkelijk verbod der overheid
in, een dier gedood heeft.
De politie kwam aanstonds na het dooden
van den stier tusschenbeide en na een adres
der voreeniging voor dierenbescherming,waar
in deze nogmaals tegen de stierengevechten
protesteerde, volgde het verbod.
Naar aanleiding van de gruwelijke berichten
uit Wady Haifa, meldende hoe de geslagen
derwischen door de Engelsche en Egyptische
soldaten meedoogenloos worden teruggedre
ven van het water, zoodat talloozen hunner
onder de brandende Afrikaansche zon van
dorst moeten sterven, brengt een Londensch
blad in herinnering, dat indertijd de opstan
deling Aribi, door de Engelschen in het
nauw gedreven, weigerde het zoewaterkanaal
af te snijden, omdat hij het als strijdig met
Mohammed's leer beschouwde, zelfs eenen
vijand van drinkwater te berooven. Hadde
Arabi gedaan wat thans de Engelschen doen,
deze laatsten zouden hunne gemakkelijke
overwinning bij Tel-el-Kiber niet hebben
kunnen bevechten.
De Reichs-anzeiger bevat het verslag van
den rijkscommissaris Wissmann over de be
storming der legerplaats van het inlandsche
hoofd Bushiri op den 8en Mei en de daarop
gevolgde gevechten.
Daaruit blijkt dat Wissmann, na den vo-
rigen dag eene verkenuing gemaakt te heb
ben, op den genoemden datum van Baga-
moyo oprukte met 6 compagniën Sundanee-
zen, 1 comp. Sulus, 30 Somalis, 3 veldstuk
ken en eene afdeeling van 200 marinesol
daten, ieder man voorzien van 40 patronen,
ieder stuk vergezeld van 25 schoten.
De marsch was heet en moeilijk. Bushiri's
kamp lag op eene hoogte te midden van een
palmbosch, en bestond uit eene vierhoekige
ruimte, elke zijde ongeveer 200 meter lang*
door palissaden en boomstammen omgeven,
met eene houten poort in iedere zijde. Tus
schen de palissadeering waren schietgaten
gemaakt, door overdekkingen van aard en
palmbladeren beschut. Er stond een kanon
in batterij, waaruit stukken ijzer geschoten
ttaalwijltsolic en Langslraalsck Courant,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden J 1,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
1_~?i reSel® f °>60 daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Adrertentiën voor Duitsch?
land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van
i Adoij Steiker, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
