lXtimmer 88. Donderdag 7 November 1889. 12e Jaargang. De blinde Gravin Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. ANTOON TIELEN, Staatkundig overzicht. FEUILLETON. BUITENLAND. Belgie. UITGEVER: Waalwijk. 1 Emilie Heinrichs. Waalwijksclif en Langstraalsclif Courant, Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden J 1,00. Franco per post door het geheele rijk f 1,15 Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Advertentiën 17 regels J 0,60 daar to /en 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch- land worden alleen aar.gnomen ioor liet advertentiebureau van Adolf Steinbr, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. Daar het ons gebleken is, dat De Schoone Zilversmidsvrouw aan zeer vele onzer leze ressen en lezers reeds bekend is, hebben wij het beter geoordeeld niet met de opname voort te gaan wij hebben een ander feuil leton gekozen, dat naar wij vertrouwen, wel algemeen in den smaak zal vallen. Redactie. Naar alle waarschijnlijkheid zullen de reizen van de grooten dezer aarde nog eenigen tijd de buitenlandsche politiek blijven beheerschen en in 't belang van het lezend publiek, is er voor al dat reizen en trekken van vorsten en staatslieden wel iets te zeggen, zoolang de meeste parlementen nog een verdiende rust genieten. Nog is Duitschi mds heerscher te Konstan- tinopel, waar, volgens de mededeeling in» Duitsche bladen, de ontvangst, wat betreft de geestdrift en het enthousiasme, alle ver wachting overtreft en reeds wordt gesproken over het bezoek van den Russischen troon opvolger aan den sultan, binnen enkele dagen, terwijl het gerucht loopt, dat de czaar zelf het volgend jaar naar Konstantinopel zal stevenen, daartoe min of meer gedwongen door zijn gezant, Von Nelidoff, die als een echt „ambassadeur terrible" in een gesprek met Turksche staatslieden de mogelijkheid moet hebben gesteld van 's czaren bezoek, 't Schijnt, dat de gezant dat op zijn eigen houtje heeft gedaan en dat dus de czaar nu voor de keus staat zijn gezant tegen te spre ken of wel een reis te ondernemen, die weinig aanlokkends voor hem heeft. Uitteraard heeft het bezoek van Duitschlands keizer zeer de aandacht getrokken, want men weet het: de heerscher van het groote Duit sche rijk kan geen voet verzetten of de po litiek wordt er met de haren bijgesleept, en wekenlang reeds hebben de Fransche, En- DOOR HOOFDSTUK I. Een groote vijftig jaar geleden baarde het on verklaarbaar verdwijnen van een jongen man in het stadje S. op het eiland A. buitengewoon veel opzien, en dit te meer, daar de familie, aan welke de gewaande vluchteling door nauwe ban den verbonden was, tot de aanzienlijksten van het stadje behoorde, ia, onder de voornaamsten van het geheele eiland gerekend werd. Mathilcle, de eenige dochter van den koopman en senator Tomsdorf, was met den jongen ar chitect Theodoor Wiepreeht verloofd en 't hu welijk op den verjaardag der bruid, den lsten Juni, bepaald. Het geheele stadje zag met zeer begrijpelijke opgewondenheid naar dezen dag uit, die in glans nooit te voren overtrolïen was, en op den avond voor de bruiloft bevond zich eene dicht opeengedrongen menschenmassa in de straat ▼oor het huis der bruiloft, om de prachtige mas kers te zien, die tooneelen uit de mythologie zouden voorstellen. De bruid was pas achttien jaren oudhaar frisch gelaat, dat op dezen dag van geluk en gezondheid schitterde, kon niet beeldschoon ge noemd worden, maar toch maakte een goedhar tige en schalksche uitdrukking het zeer aantrek kelijk. Matliilde Tomsdorf had haar verloofde hartstochtelijk lief; ze geloofde natuurlijk aan zijne wederliefde, die hij haar zoo dikwijls ver zekerd had, en zag in zijn bezit alle illussien, alle verlangens van haar hart bevredigd. Wie preeht moest op den laatsten dag van haar bruid- staat nog een reisje doen, waarover de bruid geen bizonder vroolijk gezicht zette, doch hij wist liet haar als zoo noodzakelijk te doen beschouwen, dat zij hem lachende vaarwel had gezegd. Vaar wel het was immers slechts voor een paar uren, zooals Mathilde geloofdehoe had het arme mei-je kunnen denken, dat het een vaarwel voor altija zoude zijn. gelsche en Russische bladen gekermd over al het kostbare geld, dat de ontvangst van den Duitschen vorst te Konstantinopel zou verslinden; zij hebben den armen sultan be klaagd en natuurlijk de toebereidselen voor de feestelijke ontvangst geducht overdreven. De schatten, aan al de pracht en praal ten koste gelegd, werden op millioenen gesteld en de eenvoudige lezer, die alles gelooft wat er gedrukt staat, kreeg een idéé alsof geheel Stamboel ter eere des keizers even gauw is afgebroken en weer opgebouwd. Dat naijver de hoofdoorzaak is van die schromelijk overdreven mededeelingen valt te begrijpen en de Fransche pers heeft reeds vooiaf eene poging gedaan om de ontvangst vanwege de bevolking alle beteekenis te ont nemen door voor te stellen alsof het een „enthousiasme op commando" was. Een officieele commissie zou namelijk, omdat het publiek geen geneigdheid toonde den keizer hulde te brengen, alle groote winkels afge- loopen hebben, den eigenaars door beloften en bedreigingen trachtende over te halen om te vlaggen en te illumineeren. Men schijnt in de regeeringskrin0en te Konstantinopel de beteekenis van het bezoek naar waarde te schatten, men ziet er een bewijs in, dat Duitschland 's sultans politiek de goede acht en meent, dat de goede relatien er door versterkt worden, maar zeggen de volgelingen van Mahomed Duitschland tracht naar de bestendiging van den vrede door coalitie, welnu, wij beoogen hetzelfde doel door isolement. De samenkomst van de beide kanseliers te Friedrichsruhe is misschien van heel wat grooter politieke beteekenis dan die te Kon stantinopel. De triple-alliantie is er gewis druk besproken, voornamelijk in verband met 's czaren bezoek aan Berlijn en dit laatste zal dan ook wel de hoofdaanleiding geweest zijn tot de reis van Kalnoky, want nog kor telings, bij het bezoek van keizer Frans Jozef aan Berlijn, heeft hij gelegenheid gehad met Bismarck van gedachten te wisselen, maar sinds dat oogenblik is er veel belangrijks Ras vervlogen de uren. -Het gezelschap was reeds verschenen, vroolijke bruiloftsgasten in schitterende kleederen die niet snellen tred door de zaal gingen, om zich, onopgemerkt door het bruidspaar, in een afzonderlijke zaal te verzame len, waar spoedig een vroolijk gewoel ontstond. Met klimmende onrust stond de bruid in haar kamer, want nog altijd ontbrak een der hoofd personen van het feest, de bruidegom. De eene bode voor, de andere na werd naar zijne woning gezonden, maar ze kwamen altijd met het eensluidende bericht: *Nog niet te huis ge komen,* terug. Er moest iets bijzonders voorgevallen zijn, dat den bruidegom op dezen dag verwijderd hield, in elk geval een ongeluk. Spoedig deelde zich de angst en schrik der familie Tomsdorf ook aan de gasten mede, en toen dezen eindelijk heen gingen en het zonderlinge geval van het uitblij ven den bruidegom aan anderen vertelden, door liepen de avontuurlijkste geruchten het stadje. De bruilofsmorgen brak aan zoo vroolijk en schitterend als had de hemel ook zijn prachtigst kleed aangetrokken, om dezen eeredag der bruid te verheenijken. Ach, hoe verlangde deze naai den geliefde, die nog altijd niet teruggekeerd was, hoe angstig had zij den nacht doorgebracht en hoe bleek was het anders zoo blozend gelaat der arme, hoe rood van tranen en treurig zagen hare oogen er uit, die tot nu alleen door vreug de en geluk waren toegelachen. Ook deze dag verstreek zonder van den zoo raadselachtig ver dwenen bruidegom slechts het geringste spoor te doen ontdekken. Den derden dag brachten eenige visschers het bericht, dat zij een jongen man geheel alleen 's avonds op het meer hadden zien roeien. Ook naar dien kant uit werden nu be richten ingewonnen die evenmin eenige zeker heid opleverden. Theodoor Wiepreeht was ver dwenen. Het vermoeden dat hij op zijn terug tocht over het meer verongelukt was, begon steeds meer grond te winnen, ofschoon noch de boot, noch het lijk van dien geheimzinnigen schipper, dien de visschers beweerden gezien te hebben, ooit werden teruggevonden. Toen de dagen weken, de weken maanden en jaren werden, zonder het raadsel te hebben opgelost, geraakte deze geschiedenis ook spoedig in vergetelheid. Werd de naam van den verdwenene door den een of ander genoemd, dan heette het altijd //Ach, geschied dat een nieuwe besprekimg schijnt noodig te maken. Spoediger dan misschien iemand kon den ken wordt Kalnoky opgevolgd door den Italiaanschen premier Crispi, die, op uitnoo- diging van Duitschlands vorst, reeds spoedig eens naar Berlijn komt en dan natuurlijk ook den collega een visite gaat maken. Men kan van de Franschen niet zeggen, dat zij buitengewoon practisch zijn, maar er is geen regel zonder uitzondering, zooals ook in deze blijkt, want uit Parijs wordt bericht, dat men in regeeringskringen, voor 't geval dat het tegenwoordige kabinet-Tirard na de definitieve constitueering der kamer, eens gedwongen mocht worden af te treden, een ministerie Ribot Casimir Périer kant enklaar ter eventueele aflevering gereed heeft. Dat is nog eens eene vlugge bediening! Men meent, dat met de eerste lezing der socialisten-wet in den Duitschen rijksdag, die Maandag een aanvang genomen heeft, een drietal zittingen zullen gemoeid zijn. Met de nationaal-liberalen zal de regeering weinig of geen moeite hebben, maar de mannen van het centrum moeten plan hebben o. a. voor te stellen de wet opnieuw voor een bepaalden tijd aan te nemen, wat, zooals men weet, in lijnrechten strijd is met de plannen der regeering. Maar eer het zoo ver kwam zou Bismarck als het noodig bleek, wel een woordje komen meepraten. Men heeft den datum van de opening van het parlement in Italië maar met enkele da gen verlengd en hem gesteld op 25 dezer, omdat de koning persoonlijk de zitting zal openen en men nog niet bepaald is aangaande de aankomst van het Duitsche keizerpaar. Prins Ferdinand van Bulgarije is weer goed en wel te Sofia en heeft Zondag, da delijk na aankomst, de Sobranje geopend met een troonrede, welker inhoud niet veel nieuws heeft gebracht. Bij de ontvangst van den Engelschen troonopvolger te Kairo heeft het de aan- hij is reeds lang door de visschen opgegeten 1" De ongelukkige bruid wier myrtenkrans en sluier nog onaangeroerd in de kast lagen, was de eenige, die niet aan zijn dood konde gelooven. Hoezeer haar gelukkige jeugd door deze ake- lige gebeurtenis verwoest was, had het nood lottig ongeluk ook de ouders getroffen, en nau welijks ging een jaar voorbij, of noen droeg hare moeder uit hare woning naar het stille kerkhof. De vader volgde liaar spoedig. Het was, alsof het noodlot zijn zwarte schaduwen zonder eenige erbarming over het leven der ongelukkige Ma thilde uitspreidde, die meteen soort van stille be rusting verdroeg, wat haar door de wereld als onverschilligheid, ja zclls als verstoktheid werd aangerekend. Wat bekommerde men zich nog om de nu eenzame en verlatene, toen haar ver mogen na den dood haars vaders niet zoo schit terend bleek te zijn, als men algemeen dacht? Wat konde haar nog meer treffen dan de haar door het noodlot opgelegde verliezen Dadelijk na de regeling harer zaken vernam zij, dat haar slechts een kleine spaarpenning van al haar ge- waanden rijkdom was overgebleven. Iets wat naar berusting zweemde, vervulde hare ged°c'n- ten, dat zij van nu af op eigen krachten ver trouwen en zelve den ttrijd des levens moest be ginnen. Van het rijke, zorgelooze kind was plotseling eene ervaren vrouw geworden, die het lachen scheen verleerd te hebben en besloten was, zonder de minste illusie haar verder levenslot af te wachten. HOOFDSTUK II. Door bemiddeling van een be vrienden arts, wiens vrouw gouvernante bij een adelijke fa milie in de Rijnprovincie geweest was, vond zij eer. betrekking als gezelschapsjuffrouw bij een oude, blinde dame, ae gravin Löraeh, en spoedig was ook zij in haar vaderlund geheel vergeten evenals lu^r vedwenen verloofde, wiens beeld nog slechts in 't hart der verlatene voortleefde. Aan de heerlijke oevers van den Rijn,omgeven door wijngaarden, stond het landhuis van de gravin Löraeh dat veel op een slot geleek en waarin Mathilde Tomsdorf een toevlucht had gevonden. Tien jaren waren sedert dien ongelukkigen dag, die als een bliksemstraal uit een heldere dacht getrokken, dat de gezanten van Frankrijk en Turkije schitterden door hun afwezigheid, hoewel de khedive hen heeft uitgenoodigd. De Engelsche bladen zijn verontwaardigd over deze kinderachtige onbeleefdheid. Er wordt'op 't oogenblik gestreden over de quaestie waar Stanley weder in de be schaafde wereld zal komen, op Engelsch of Duitsch grondgebied. Wij achten dit weinig belangrijk tegenover het bevestigend ant woord of Stanley komen zal. 'tWaar of wanneer komt er voor 't oogenblik minder op aan. In een vergadering van 1500 mijnwerkers te La Louvière is de algemeene werkstaking verklaard. De menigte werd tot kalmte aange spoord en ieder ging rustig zijns weegs. Aan de werklieden in de kolenmijnen Haine St. Pierre zijn belangrijke verhoogin gen van loon toegezegd. Ook ouder de havenarbeiders te Ant werpen dreigt in de laatste dagen eene werk staking. De arbeiders moeten tegenwoordig langer werken dan sinds onheugelijke tijden in dit seizoen het geval was en eischen ook meer loon. Er werden vergaderingen gehou den en 600 mannen besloten het werk te stakenmaar zij zijn daartoe nog niet over gegaan. Intusschen moet er meer en meer kans komen op een schikking met de patroons. Dinsdag verscheen de maar al te be kende Pourbaix voor het hof van gezwore nen van Henegouwen. Deze zaak belooft zeer belangrijk te zullen wordende heer Paul Janson zal namelijk als civile partij optreden voor Georges Defuisseaux, een der hoofd- beschuldigden in het groote sociafisten-proces van Mei jl., hetwelk tengevolge van de be kende onthullingen zulk eene sensatie maakte en met de vrijspraak der beschuldigden is geëindigd. lucht haar levensgeluk verwoest had, voorbijge sneld tien jaren van een diensttijd, wiens kete nen haar dikwijls tot vertwijfelens toe gekneld hadden. De gravin was, ondanks hare tachtig jaren nog altijd een indrukwekkende verschij ning, ofschoon hare blindheid haar ten deele dat voorname zelfvertrouwen ontnam, dat soms als bij zonder kenmerk der aristocratie wordt aangezien. Sedert twintig jaren geheel en al van het licht der oogen beroofd, werd haar bijna mannelijk vast karakter steeds onvriendelijker, wantrou- wender jegens hare huisgenooten, zoodat hun verblijf aldaar niet zeer benijdenswaardig was. In haar kamertje, waaruit men de prachtigste gezichten op den Rijn heeft, slaan we de gezel schapsjuffrouw der gravin de ongelukkige Ma thilde Tomsdorf, gade. Hoe hadden deze tien jaren haar veranderd, hoe verwoestend de stormen des levens hare schoonheid geknakt! Geen spoor meer van het bekoorlijke kind, welks vroolijke lach eens alles, wat met haar in aanra king kwam, betooverde! Zij was acht en twin tig jaren oud geworden, oud en het leven moede. Met onafgewenden blik staarde zij naar buiten, naar de ondergaande zon, die met hare stralen de kabbelende golven van den Rijn too- verachtig deed schitteren. Uit de vertrekken der gravin klonk een kort, schel geluid; het gold haar; zij stond haastig op cm een boek, waarin zij iets geschreven had, weg te sluiten; in haar angst en haast, daar het geluid zich ten tweede male liet hooien, vergat zij den sleutel mede te nemen, en vloog toen meer dan zij liep door den langen gang, die haar kamertje van de prachtige ver trekken der oude dame scheidde. Bij de schemering die reeds in dezen gang heerscht, bemerken we een mannis uit den grond opgekomen hij gaat onhoorbaar over het zachte tapijt, dat den grond bedekt, naar het kamertje der gezelschapsjuffrouw, waarvan hij de deur zonder gedruisch opent. Deze man mocht omstreeks vijftig jaar oud zijn; zijne klei ne, scherpe oogen waarden onderzoekend in het vriendelijk vertrekje rond, terwijl zich op zijn hoog gekleurd gelaat een sluwe lach vertoonde. Hij was de kamerdienaar der gravin, die reeds dertig jaren de voorname familie ge diend had, en oiu zoo te zeggen de rechterhand der blinde dame wasgeworden. (wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1889 | | pagina 1