Nummer 102. Woensdag 25 December 1889. 12e Jaargang.
De blinde Gravin
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
NIEUWJAAR.
ANTOON TIELEN
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON.
UITGEVER:
Waalwijk.
die zich voor het
PDvolgend kwartaal op
dit blad abonneeren, ontvangen
de nog deze maand verschijnende
nummers gratis.
Even als vorige jaren, stellen wij
in het No., dat op WOENSDAG 1
JANUARI a. s. zal verschijnen, voor
belanghebbenden weder de gelegen
heid open hunne HEILWENSCHEN
te doen plaatsen tegen betaling
van 30 cent.
13 Emilie Heinrichs.
Langstraatschc ('oiiranl,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00.
Franco per posi door het gehecle rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Advertentiën 17 regel» J 0,60 daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangnomen loor het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Zooals te wachten was is er in de rech
terzijde der Fransche kamer naar wij reeds
mededeelden, reeds verdeeldheid gekomen
of liever verdeelingzich toonend in de
vorming van verschillende groepen, als, die
der royalisten en die der bonapartisten, een
teitdat de republikeinen in hun vuistje
doet lachen.
De veroordeeling wegens aantijgingen van
verschillende bekende personen als Jammes,
boulangist (een jaar), Baillière, ex-commu
nardboulangistisch agent (zes maanden)
Lavauzelle en Borelboulangistische jonrna
listen (elk een maand) tot de achter hun
naam geplaatste gevangenisstraffen maakt
een goeden indruk en worden reeds in ver
band gebracht met Reinachs voorstelt, dat
hoewel nog niet eens in behandeling geno
men toch op lauwheid en misdadige toe
gevendheid heeft gewezen, die niet kunnen
geloochend worden.
DOOR
En had haar hart niet hoorbaar gesproken,
toen zij even te voren zijn stem had gehoord
Was het niet zijn blik, die haar oog ontmoet
had? Waarom echter had haar plotselinge ver
schijning hem zoo geheel vreemd gelaten Moest
niet ten minste het een of ander teeken van ver
rassing haar hebben verraden, dat hij haar her
kende? Met zenuwachtige haast nam zij een sie-
radendoosje uit haar commode, waarin zich ver
scheiden kleine portretten in olieverf bevonden.
Het waren de beeltenissen van hare overleden
ouders, haar eigene en die van haren verloofde,
allen op ivoor door een kunstige hand vervaar
digd en gelijktijdig geschilderd Het eerst nam
zij de beeltenis van haar verloofde er uit en be
schouwde die langen tijd oplettend, als wilde zij
eiken trek van het mannelijk schoon gelaat be-
studeeren.
//Hij is het, hij is het," fluisterde zij, op liet
portret starendeo, mijn God en thans gevan
gen, nu misschien door een vreeselijken schur
kenstreek, een ongehoord bedrog, het gansche
levensgeluk van een jong, schoon wezen vernie
tigd wordt."
Al haar moed viel bij de gedachte daaraan in
duigen. Hoe dikwijls had de herinnering aan
hem, wien zij trouw gezworen had tot over het
graf, haar getroost en gelukkig gemaakt, thans
stortte het geloof aan liefde en trouw ineen, niet
in de diepte der zee, waar zij zich nog heden
met hem liad willen vereenigen, konde zij hem
zoeken, liij leefde, als een bedrieger, een ver
rader, een meineedige 1"
De schandaaltjes-pers zal nu wel een fat
soenlijker toon gaan aanslaan of liever zij
doet het reeds, zooals gebleken is na de
veroordeeling van Andrieux en Vergoin, respec
tievelijk tot 3 en 8 maanden gevangenisstraf,
wegens beleediging en laster.
Met het oog op de splitsing van het 16de
Duitsche legercorps en de daarmee gepaard
gaande reorganisaties van het Duitsche leger,
heeft de hoogste krijgsraad besloten de leger
macht aan de oost-grenzen te versterken, en
een tweede zesde legercorps op te richten
dat dan het rangnummer van 6 bis verkrij
gen zal.
Slechts korten tijd eerst was de kruitfabriek
te Sevran-Livry in Frankrijk aangevangen
met de fabricatie van het rookvrije buskruit,
of er werd al terstond een diefstal van een
niet onaanzienlijke hoeveelheid van het nieuwe
kruit ontdekt, wat natuurlijk een niet gerin
ge opschudding teweegbrach. Nu zou ter
stond het geheim uitlekken
De directeur der fabriek dacht er echter
anders over. Niet den minsten indruk maak
te het bericht van den diefstal op hem, over
tuigd als hij was, dat alle chemische onder
zoekingen van het kruit tot geen resultaat
zouden leiden, tenminste vooreerst zeker niet.
Het beste voorbehoedmiddel tegen analyse
van het kruit vond hij juist in de samen
stellende bestanddeelen er van daar deze
dezelfde zijn als van het gewone buskruit
met eeu wijziging natuurlijk in de wijze van
samenvoeging.
Bij de groote najaarsmanoeuvres van het
Oostenrijksche leger werd door de pers mel
ding gemaakt van verstikkingwaarvan de
manschappen te lijden hadden, wanneer met
het rookvrije buskiuit oefeningen in het
snelvuren werden gehouden.
In Duitschland zijn nu reeds wijzigingen
in de fabrikatie van het rookvrije kruit ge
bracht, en zij geschiedt alleen in de fabriek
te Hanau. Of deze nieuwe wijziging echter
het kruit tegen de koude bestand heeft ge-
gemaakt, zal de tijd nog moeten leeren.
HOOFDSTUK VIII,
Achter de wijnbergen, die tot het kasteel Löraeh
behooren, ligt het vriendelijke dorp Rothensee,
dat eveneens tiendplichtig aan de gravin was,
en waar de vacante betrekking van predikant
voornamelijk op haar aanbeveling placht vervuld
te worden, waarop sedert eeuwen aan de eige
naars van liet landgoed stilzwijgend het recht
was toegekend. Tegenover het kerkje, dat zich
op een kleinen heuvel verhief, lag de pastorie
achter wijnstokken er. kreupelhout verscholen als
een vreedzaam toevluchtsoord voor ware vroom
heid en goedheid des harten. Hier woonde de
predikant Ehrhardt, te midden zijner kleine pro-
testantsehe gemeente met zijne zuster, die aan
merkelijk ouder was dan hij en den broeder na
den vroegen dood hunner moeder als 't ware ge
heel alleen had opgevoed, nu sedert ongeveer
vijf jaren.
Hoe meer de predikant, die nu veertig iaren
oud was, door zijne gemeente bemind werd, hoe
minder de blinde gravin van hem hield, wie het
reeds in het eerste jaar berouwde hem op voor
spraak van baron von Könnering, haar vertrouwde,
wien zij dit eerste verzoek niet had willen wei
geren, .als predikant te hebben beroepen. Het
ware christendom van den predikant, de waar
lijk vaderlijke zorg, die hij aan het welzijn zij
ner gemeente wijdde, was der gravin een doorn
in het oog, waarom men hem dan ook zeer zel
den op het kasteel aantrof. De gezelschapsjuf
frouw had hij voor 't eerst opgemerkt, toen zij
zich op zoo menschlievende wijze het doofstomme
Netje had aangetrokken. Wellicht zou de gra
vin de aanwezigheid van het kind op liet slotniet
geduld hebben, als de ouders tot de protestantsche
gemeente van Doininé Ehrhardt behoord hadden,
met zekerheid kon het niet gezegd worden, doch
het werd in Rothensee algemeen geloofd, ofschoon
de predikant zelf er zich nooit over had uitge
laten. Dat de predikant sedert dien tijd de arme
Mathilde met steeds klimmende belangstelling
gadesloeg, was even natuurlijk als de wensen
om haar ongelukkig lot te verbeteren, ofschoon
hij slechts zelden of nóóit over haar sprak.
Armgard, zijn zuster, die in het dorp eenvou
dig yde juffrouw" genoemd werd, scheen iets te
vermoeden, en braent ook nu en dan het gesprek
op de gezelschapsdame van de blinde gravin, die
ver uit het noorden afkomstig was en wie het
verdriet over een mislukte levensbestemming op
het voorhoofd stond geschreven. Dan boog de
predikant nadenkend en ernstig het hooid en
zweeg of geheel, öf hij meende, dat niet allen het
hun voorgestelde levensdoel konden bereiken,
Slechts het Fransche kruit moet tegen alle
invloeden van b :iten bestand zijn, zoo dat dit
de eenige mogendheid is, die werkelijk in
staat is in oorlogstijd met succes van het
nieuwe kruit gebruik te maken.
De tijdingen die in de laatste dagen uit
Spanje ontvangen zijn, wijzen opnieuw aan
dat de toestand zeer ernstig is en tot groote
bezorgdheid aanleiding geeft. Men spreekt
van een ministerieele crisis, alsof men aan
den vooravond van een revolutie staaten
toch is het niet na te gaan, hoe ingewikkeld
de partijstrijd is, die Sagasta hoe langer hoe
meer in het nauw jaagt.
Het is thans zeker, dat een gedeeltelik
aftreden van het kabinet niet vermeden kan
worden. Niet alleen moet de minister van
marinedie zijn ontslag vroeg, vervangen
worden. Sinds geruimen tijd dringt de mi
nister van financien wiens gezondheids
toestand veel te wenschen overlaat, op zijn
ontslag aan. In een woord Sagasta ziet
zoo een voor een de steunpilaren aan zijn kabi
net ontvallen. Heeft hij niet spoedig genoeg
vervangers gevonden dan is het niet onmo -
gelijk dat de koningin regentes de vorming
van een ministerie aan den leider der con
servatieve partij opdraagt.
De quaestie tusschen Engeland en Portu
gal aangaande de grenzen van beider gebied
in Oost-Afrika is nog immer aan de orde
van den dag. Kort maar krachtig verklaart
Salusbury in eene nota aan Portugals regee
ring, dat Engeland geen vreemde inmenging
kan dulden op het gebied, door consul
Johnston genomen en evenmin de nederhaling
der Engelsche vlag. Men heeft alvast maar
een Britsch - eskader naar de Delagoa-baai
gezonden.
Men meent dat het Portugeesche gouver
nement even netjes in den vorm zal ant
woorden met blootlegging der feiten en met
handhaving van het reeds vroeger aangehaalde.
Men spreekt ook van een scheidsgerecht met
keizer Wilhelm van Duitschland als scheids
rechter.
Toen de predikant dezen namiddag, waarop
hij, als door Gods hand geleid, juist te rechter
tijd de ongelukkige gezelschapsjuffrouw ontmoet
had, naar huis terugkeerde, zag hij zijne zuster
Armgard met een gast, dien hij een paar dagen
huisvestte, voor de deur onder den grootên lin
deboom zitten.
Deze gast zag er juist zoo uit, als Mathilde
Tomsdorf den vreemdelingdien zij in park ont
moet, had, had afgeschilderd, die dan ook werke
lijk niemand anders was dan graaf Ulrich von
Waldstein, de componist en dichter en indien
alles naar recht gegaan ware de erfgenaam van
Löraeh,
Wel was het een zeer schoon man, deze jonge
graaf, die zoo ontaard was, dat hij voor loon
ging werkenja zich niet schaamde zijn oud-
adelijken naam boven feuilletons van dagbladen
te laten prijken
Op dit oogenblik scheen hij in een zeer leven
dig gesprek met de juffrouw gewikkeld, terwijl
hij lustig de blauwe rookwolkjes zijner sigaar in
den heerlijken helderen zonneschijn voor zich
uitblies. Dominé Ehrhardt was zijn tijdgenoot
op de academie geweest, en de beide mannen
van welke gia"f Ulrich verreweg de jong;
daar Ehrhardt eerst laat de hoogeschool nad kun
nen bezoekenom zich met moeite, door de
trouwe zuster ondersteund, zelf zijn levensweg te
kiezenwaren steeds door de zuiverste vriend
schap verbonden geweest.
Deze laatste wist het zeer goed, dat hij het
voornamelijk aan de geheime bemoeiingen van
den graaf te danken had, in deze stilte haven der
rust binnengezeild te zijn daar Ulrich baron
Könnering, die gaarne iedereen believen wilde,
zijne voorspraak bij de gravin was geweest.
Kruiwagens zijn nu eenmaal onmisbaar in de
wereld, en ofschoon de predikant door deze ge
dachte op pijnlijke wijze aangedaan werd, toch
troostte hij zich met het besluit,zich zijn ambt door
eigen verdiensten waardig te willen maken.
Graat Ulrich von Waldstein had reeds den ou
derdom van twee en dertig jaren bereikt, een
leeftijd, waarop hij noodzakelijk naar een we
derhelft moest uitzien, zooals juffrouw Armgard
lieden lachende zeide.
//Ik kan u dien raad geven," zeide zii, zonder
verdacht te worden van zelfzuchtige bedoelingen.
„Dat wil ik niet veronderstellen, juffrouw Arm-
In het Saar-kolendistrict is 't nog maar
niet wat 't wezen moest en een oogenblik
meende men, dat alles was geschikt, toen
eensklaps de stakers weer tot 7000 stegen,
een gevolg van de bekende veroordeeling van
eenige leiders, wegens beleediging van be
ambten. Zii, die heden niet aan 't werk
gaan, worden beschouwd als ontslag genomen
te hebben.
Ook in Belgie schijnt men in enkele kolen-
districten ontevreden te zijn en de gevolgen
van de onafgebroken gedeeltelijke stakingen
blijven niet uittal van fabrieken krijgen
reeds gebrek aan brandstof, die steeds in
prijs stijgt en welker voorraad immer kleiner
wordt.
De Oberdank-feestviering is te Rome gehou
den in besloten kring door afgevaardigden
journalisten enz., die den dader van den aan
slag op op het leven van koning Humbert
noemden „den l&atsten martelaar vanltalie's
onafhankelijkheid en eenheid."
Een manifestatie op het Corso, in het Ka-
pitool en voor Oberdanks woning, benevens
een manitest ter verheerlijking van Oberdank
had geen andere gevolgen dan dat de poli
tie de manifestanten uiteen joeg en een aan
tal republikeinen gevangen nam.
't Schijnt tusschen Servie en Oostenrijk
weer wat vriendschappelijker te worden, dank
zij der welwillendheid van de Servische mi
nisters tegenover Oosten iijks legatie-secretaris,
die bij het Nicolaas-feest(Russischen kalender)
den metropolitaan Michael een bezoek heeft
gebracht.
De Russische kroonprins schijnt nog immer
zonder bruid te zitten, hoewel men er hem
in de pers reeda zoovee) heeft toegedacht.
In den herfst van 1890 of in 't begin van
1891 zal de rector van het seminarium te
Petersburg eens gaan zoeken naar een bruidje
uit een der West-Europeesche regeerings-
huizen, welk bruidje dan zou worden voor
bereid tot den overgang in de Grieksche
kerk.
■M—
gard," antwoordde de graaf; „ik heb mij steeds
door genegenheid voor oudere personen onder
scheiden. Denk aan mijn vriendschap voor uwen
broeder Reinoudik was een knaapje van nau
welijks twintig jaren, hij bijna acht en twintig."
„Ach, ja, die arme Reinoud, zuchtte de zuster,
//het was wel hard voor hem op zulk een leef
tijd nog te moeten studeeren, ik heb hem al
tijd geraden onderwijzer te worden."
//Een zeer christelijke raadgeving," viel de
graaf lachende in, „toch is het heter in een pas
torie dan in een schoolmeesterswoning. Overigens
zocht ik bij mijne keuze alleen het eigenbelang,
ik wilde van den verstandigen medestudent, die
reeds een grooten schat van kennis en ondervin
ding had opgedaan, leeren, bijgevolg voor mij
zei ven daarvan profiteeren, dat alleen was| de
hoofdgedachte bij mijn vriendschap voor den
goeden Reinoud, die mij onbekrompen] genoeg
van zijn schatten heeft medegedeelddeze ge
dachte zon mij wellicht ook bij een keuze van
het hart leiden, om mij de veel oudere vrouw
begeerenswaardig te maken."
„Gij "zijt een ondeugende spotvogel, graaf,"
lachtte juffrouw Armgard, „maar alle gekheid
ter zijde, gij zoudt er wel aan doen Reinoud met
een goed voorbeeld voor te gaan."
„Ik heb al lang op zijn voorbeeld gewacht, be
weerde graaf Ulrich heel ernstig. „Heeft hij geen
betrekking en brood om een vrouw te kunnen
onderhouden, terwijl ik als de erfgenaam en eige
naar van een ruïne, waaraan men den trotschen
naam van jachtslot heeft gegeven, eenvoudig om
er ee.i aanzienlijke pacht van te kunnen heffen,
tot een letterkundigen vagebond veroordeeld ben,
die bij maneschijn in 't gezelschap van vleer
muizen en katuilen balladen zit te dichten en ze
tot nut en genoegen van liedjeszangers op mu
ziek zet Kan ik het van een raenscnelijk wezen
vergen zulk een lot met mij te deelen
Armgard lachte niet om deze zelfbespotting;
zij wist het maar al te goed, hoezeer graaf Ul
rich op eigen krachten moest steunen, hoezeer
hij gelijk had met de beschrijving van zijne
kleine bezitting, die hij niet eens in staat was te
restaureeren, en als het laatste erfstuk zijner fa
milie toch ook niet in vreemde handen mocht
laten overgaan.
(Wordt vervolgd.)
