Nummer 16. Zondag 23 Februari 1890. 13e Jaargang
De blinde Gravin,
ï7 n km.anTT
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
ANTOON TIELEN,
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON.
Frankrijk
Spanje.
Portugal.
UITGEVER:
Waalwijk.
27 Emilie Heinrich's.
en Laiiffislraalsche Courant,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden f1,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Advertentiën 17 regel» J 0,60 daarho/eu 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van
Adolf Steinbr, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Woensdag is de commissie der Fransche
kamer samengekomen, die zich heeft bezig
te houden met de supplementaire kredieten
ten bedrage van 28 millioen, welke hooge
aanvragen de commissie had teruggezonden
naar de regeering, opdat deze er zoo moge
lijk verlaging in zou brengen en een gedeelte
op de volgende begrooting overbrengen.
Indien de commissie 't met de regeering
niet eens wordt, zal deze laatste waarschijn
lijk de benoeming afwachten van de nieuwe
begrootings-commissie om haar de supple
mentaire kredieten voor te leggen.
Dingsdag heeft Engelands lagerhuis de
discussie ten einde gebracht over Parnell's
amendement op het adres van heoniwonrdi--
der troonrede, in welk amendement 1
iitiek, door de regeering in Ierland e >1
wordt gelaakt.
De regeering behaalde de victorie, maar
het was lang geen volkomene met 307 te e
240 stemmen werd het amendement Parnel:
verworpen, dus met 67 stemmen meerderheid
Neemt men nu in aanmerking, dat na de
algemeene verkiezingen de regeering over
een meerderheid van 110 stemmen beschikte,
dan kan zij den dag van Dinsdag zeker niet
tot haar gelukkigste rekenen te minder om
dat de hoofdquaestie der regeeringspoiitiek
er bij betrokken was en de regeering juist
in de laatste maanden gematigd is opgetre
den in Ierland.
Over keizer Wilhelm's gedenkwaardige ge
schriften raakt men niet uitgepra t en uit
geschreven, kolommen druks worden er nog
dagelijks in de Duitsche pers aan gewijd en
ook de bladen buiten Duitschland blijven
zich er onverdeeld mee bezighouden en tot
in 't oneindige verdiept men zich in be
Schouwingen aangaande de deelneming van
Frankrijk en Engeland, aangaande de grooter
of kleinere kans op welslagen.
Intusschen houdt de Zwitsersche bondsraad
DOOR
Ik heb een mannelijken steun noodig, indien
ik mijn laatste dagen' in rust eindigen zal, en
daar ik alle reden heb om te gelooven, dat uw
hart nog geheel vrij is, lieve Hilda, zoo zult gi.i
mijn wensch vervullen en uwe hand reiken aan
den man, dien ik tot mijn eigenlijken erfgenaam
en opvolger op het kasteel Lörach bestemd heb."
„Ik weet niet wien gij bedoelt, lieve tante,"
stamelde de jonge gravin, terwijl zij een schuwen
blik op de blinde wierp.
„Welnu, wien zou ik anders bedoelen, dan
graaf Von Weilburg, mijn kind! Hem heb ik tot
mijn erfgenaam en dus ook tot uw gemaal be
stemd, en ik hoop, dat gij, als een goed kind, het
eerst aan uwe moeder en in de tweede plaats
ook aan uw eigen belang zult denken. De graaf
is met alle goede hoedanigheden van geest en hart
toegerust, die de voorwaarden zijn voor een ge
lukkigen echt; hij is uit een eeuwenoud, duitsch
geslacht voortgesproten en waardig zijn oogen
op een ndelijke dame, zooals gij, te laten vallen.
Het zoude hem geen moeite behoeven te kosten
als toekomstige erfgenaam van Lörach eene ge
malin van gelijke geboorte te onderhouden, en
indien gij zoo dwaas waart om te weigeren....,."
„O, tante," smeekte de gravin in hooggaande
zielesmart, „laat mij toch den tijd om dezen man
te leeren kennen. Gij zelf kent hem niet eens."
„Ik ken hem genoeg om hem mijn volste ver
trouwen te schenken. Waartoe mij langer te be
denker:? Mijn dagen zijn geteld, ik wil mij op
den dood voorbereiden, reeds heden of morgen....
Wie stoort mij?" wendde zij zich misnoegd
tot den binnentredenden bediende.
„Mijnheer de graaf Von Weilburg," zeide deze.
„Hij is welkom."
„Tante, liefste tante," smeekte Hildegard buiten
zich zelve. „Mag ik mij verwijderen?"
„Neen, gij blijft, dwaas kind, ik wil mij op
den dood voorbereidenvoor mij hebben de mi-
nog geregeld beraadslagingen over de inter
nationale arbeids-conferentie door hem ont
worpen. Onderhandelingen met de Duitsche
regeering schijnen te lijden tot een nieuwe
verdaging, zoodat het congres, eerst te
Berlijn bijeengekomen, zoo noodig later te Bern
te zamen zou komen.
De groote zaak van den dag is de uitslag
der rijksdag verkiezing. Voor zoover het zich
thans laat overzien, hebben te Berlijn van
de 352,01'0 kiezers ongeveer 252,80'» gestemd.
Van dit laatste getal zijn 127,162 stemmen
uitgebracht op sociaal democratische,49 356 op
conservatieve en 75,317 op Duitsch-vrijzinnige
candidaten. Ongeveer 1000 stemmen zijn ver
snipperd. In het geheel hebben alhier de.
sociaal democraten 33.827 stemman meer
irtgebracht, de Duitsch - vrijzinnige 7240
-mmen meer en daarentegen de Kartell
•art'jc 22 4'JO-st< mmen minder.
ui de provincie:: zijn de socialisten,
Mjkens tol dusver ontvangen berichten, sterk
s'.emmental vooruitgegaan.
Bij de Italiaansch kamer van afgevaardig-
ien is Woensdag door den minister president
Crispi een wetsontwerp ingediend, strekkende
om de regeering te machtigen in Abessynie
de wetten van het koningrijk af te kondigen
en alle maatregelen te nemen, de adminis
tratie der kolonie betreffende. De kamer
besloot deze aangelegenheid te behandelen
als eene spoedvereischende zaak.
Een afgevaardigde der oppositie in de
Italiaansche kamer, een specialiteit op finan -
cieel gebied, acht een verhooging van de
inkomstenbelasting van 13 1/5 op 20 percent
noodig maar noch de regeering, noch de
kamer is 't met zijn voorstel eens.
De berichten omtrent de gezondheid van
den Paus zijn weer minder gunstig. De dood
van zijn broeder heeft hem zeer aangepakt.
Een paar audientien, welke op Vrijdag en
Zaterdag waren bepaald, moesten plotseling
uitgesteld worden.
Uit St. Petersburg wordt aan de Daily
News geseind, dat, naar dé Panslavisten
nuten evenveel waarde als dagen, ja als weken."
De graaf trad de kamer binnen, in fiere hou
ding, smaakvol gekleed, met driesten blik, een
cavalier van het hoofd tot de voeten.
„Ga hier naast mij zitten, mijnheer de graaf,"
begon de gravin op deftigen toon, „ik heb iets
gewichtigs met u te bespreken."
De graaf sloeg een onderzoekenden blik op de
jonge gravin, die sidderendbleek als een ver
oordeelde, op haar stoel zat en zijne eerbiedige
buiging nauwelijks in staat was te beantwoor
den daarna volgde hij het bevel der blinde op
en nam aan hare zijde plaats.
„Ik heb met de gravin Wildenfels, mijn achter
nicht, zoo even over uwe hoop en wenschen ge
sproken, waarde graaf," ging de blinde haastig
voort, .en durf u de verzekering geven, dat zij
er niet afkeerig van is."
„O, hoe gelukkig maakt mij dit woord van
mevrouw uwe tante, genadigsts gravin riep de
graaf, terwijl hij haastig opstond en de jonge,
bevende dame de hand kuste. „Veroorloof mij,
in tegenwoordigheid uwer tweede moeder uit te
spreken, hoe vurig mijn hart naa.- dit oogenblik
verlangd heeft, om u te zeggen dat uw eerste blik
beslissend geweest is voor mijn geheele leven.-
Te vergeefs worstelde Hildegard naar woorden;
de keel was haar als 't ware toegesnoerd zij be
zat te weinig geestkracht, om het huwelijksaan
zoek van een man, die haar in dit oogenblik meer
dar. ooit afschrik kei ijk voorkwam, ontkennend te
beantwoorden, en gevoelde ook een grooten angst
voor de blinde gravin, een vrees, dit- eiken tegen
stand reeds in zijn kiem deed verstikken.
„Gij antwoordt den graaf geen enkel woord,
Hildegard?" sprak deze eindelijk ongeduldig
Het arme meisje wierp een smeekenden blik op
Weilburg, waarop de graaf dadelijk het woord
voor haar opvatte,
..Gun aan de maagdelijke schroomvalligheid den
'ijd om zich de gedachte eig n te maken een
vreemden m n voor het geheele leven toe te be-
hooren, mevrouw de gravin!* sprak hij op inni-
gen, smeekenden toon, waarvoor de jonge gravin
nem met een dankbaren blik beloonde.
„Het zij zoo," hernam de blinde„doch zij zal
naar ik lioop verstandig genoeg zijn om er zich
spoedig aan te gewei nen, daar ik binnen veertien
dagen het huwelijk wil vaststellen."
„Gij schijnt zeer ontroerd te zijn, waarde gra-
verzekeren, nieuwe verwikkelingen in Bul
garije ophanden zijn.
In Brazilië zal de nieuwe regeering het
nu wel niet lang meer maken, want ze ont
wikkelt eene onrustbarende roerigheid.Thai.s
wederom heeft ze, in het besef dat alleen
met behulp van een stelsel van openbare
feesten de idee der algemeene broederschap
kan worden levendig gehouden, een negental
dagen tot feestdagen gestempeld, als b. v.
1 Januari (feest der broederschap), 21 April
(herdenking der vrijheidshelden), 3 Mei
(viering der ontdekking van Brazilië) enz. enz.
De min ster van binnenlansche zaken be
studeert een voorstel aangaande de verkie
zingen voor den Parijschen gemeenteraad, in
Mei te houden hij wenscht naar aanleiding
van den noodlottigen uitslag der verkiezing
voor de kamer Zondag 1.1.de verkiezingen
per lijst te laten plaats hebben en niet per
wijk.
Het gerucht, dat een der gezanten zich
dringend lot den president der republiek
gewend heeft ten behoeve van den hertog van
Orleans en aan den minister van buitenland-
sche zaken deswegen eene nota overhandigd,
is onjuistde Russische gezant heeft geen
stappen gedaan en slechts als zijn persoonlijk
gevoelen uitgesproken, dat gratie, aan den
hertog verleend, den czaar aangenaam zou
zijn.
Hoewel de partijgenooten de gravin van
Parijs de reis hebben ontraden op grond van
hunne meening, dat de prins spoedig vrij zal
zijn, is de gravin toch daar aangekomen.
De laatste berichten maken het niet waar
schijnlijk, dat de prins zonder gevangenisstraf
vrijgelaten zal worden.
De Panama-commissie is te New-York
aangekomen. Het bericht over het gunstige
oordeel der ingenieurs over het voortzetten
aMwam» ■mm wmiiwiwraa—wwi wi wiiiiam—jbwimi
vin," sprak de graaf, „mag ik u met verlof van
mevrouw uwe tante naar uwe kamer geleiden?"
De blinde knikte toestemmend, waarna Hilde
gard haastig opstond en onder het geleide van
den graaf, dat zij niet waagde af te slaan, de
kamer verliet.
Na weinige oogen blikken keerde do laatste
terug.
„Nijne nicht is eenigszins vertroeteld," merkte
de gravin schouderophalende aan, gij moet ge
duld met haar hebben."
„Daaraan zal het van mijnen kant niet ontbre
ken," verzekerde Weilburg, terwijl hij zegevierend
lachend de hand door zijn gevulden baard streek;
„ik hoop door aanhoudedde oplettendheid en liefde
het hart der gravin, dat toch, naar ik hoop, nog
viij zijn zal, te verwinnen."
De blinde zweeg een oogenblik.
„Gij kent toch door den baron Von Könnering
de geschiedenis mijner eerste en eenige liefde,
graaf?"
„Ik ken ze, mevrouw de gravin.'
„Verder weet gijdat ik aan den zoon goed
maken wil, wat ik aan den vader te kort kwam,
en dat. gij slechts als de gemaal mijner achter
nicht erfgenaam van Lörach kunt worden."
„Ik weet alles, mevrouw, en geloof op den besten
weg te zijn, om deze voorwaarde te kunnen ver
vullen."
„Ik hoop het insgelijks, miin vriend, waarom
ik heden het initiatief wilde nemen, om den weg
te banenmijn dagen zijn geteldde laatste ake
lige gebeurtenissen hebben mij een wei.k gege
ven, om mij bij tijds op den dood voor te berei
den. opdat deze allerlaatste katastrofe mij niet
nog ten slotte onvoorbereid verrnsse. Gij zelf
schijnt intusschen nog weinig vorderingen bij de
gravin gemaakt te hebben."
„Ik vlei mij
„Bah, mijn -aaarde, ik haat alle vleierijen, het
meest echter die waarmede men-zich zelve omtrent
de waarheid zoekt te misleiden. Ik zeg u: gij
hebt nog geen voetbreed terrein gronde in de
liefde mijner achternicht gewonnen, om de een
voudige reden, dat het er op aankomt een vreemde
betoovering te verbreken. Ik geloof, dat de ge
wonde op net kasteel Lörach, graaf Waldsteir.
de oorspronkelijke erfgenaam van Lörach de
toovenoar is, die het hart der gravin Wildenfels
gevangen houdt. Ginds, in den rechtervleugel
van het werk moet echter overdreven zijn.
Verscheiden ingenieurs, die van wege de
New-York Herald werden geïnterviewd, zei
den, dat zij nog zoo zeker niet waren van
den gunstigen afloop van het werk.
Uit Nevers wordt gemeld, dat er in
eene steenkolenmijn, in bet kanton Decaze
brand is ontstaan tengevolge waarvan 34
mijnwerkers het leven verloren hebben. Hunne
lijken zijn naar boven gebracht.
De ministerraad heeft zich bezig gehouden
met de quaestien rakende Gibraltar en Ma-
lokko. Het antwoord is vastgesteld, dat de
regeering morgen in de kamer van afgevaar
digden te dier zake zal geven.
De ministerraad heeft besloten de begroo
ting van den minister van oorlog met twee
millioen pesetas te verhoogen.
De republikeinsche afgevaardigden heb
ben in vergadering besloten de volgende
motie in te dienen: De regeering wordt
uitgenoodigd alle gegevens over te leggen
over het bouwen der nieuwe dokken te Gi
braltar, en tevens meöedeeling te doen, be
treffende haar politiek in Afrika.
De gewezen keizer van Brazilië moet, ten
gevolge van de rampen, welke hem troffen
vervallen zijn tot een toestand van „zenuw
achtigheid," zooals de zachte term der be
richten luidt. De oude man heeft geen besef
van zijn veranderde positie en wil volstrekt
leven op een voet alsof hij nog keizer was.
Daardoor raken zijn financien deerlijk in de
wartemeer daar de aangelegenheden be
treffende zijn bijzondere eigendommen in
Brazilië vooreerst nog niet geregeld kunnen
zijn. Men vreest, dat de groote som, welke
de verkoop van die eigendommen zal ople
veren, geheel zal opgaan met het betalen
van nieuwe schulden.
Voorts moet Dom Pedro in de de gesta-
1
van mijn kasteel ligt onze gevaarlijkste vijand....
Ik zou hem tot geen enkelen prijs onder mijn
dak behouden hebben," ging de gravin zachter
voort, waarbij hare van licht, beroofde oogappels
rusteloos heen- en wederrolder., „indien de ge
neesheer niet verklaard had, d t zijn leven door
een vervoer naar elders gevaar liep; mijn goede
naam vordert dus dit offer van mij. Naar ik
hoop, zal hij weldra op de een of andere wijze
genezen."
Zij hield op en stak hem de hand toe.
De graaf verstond den wenk, stond schielijk Op,
r.adat hij hare hand gekust had en verwijderde
zich met een zonderlingen glimlach.
HOOFDSTUK VII,
„Gij hebt mij dus begrepen, mijn brave Claus?'
vroeg juffrouw Armgard, die den ouden jager der
gravin door de wijngaarden vergezelde.
„Zoo goed, als ik door mijn ouden Bello begre
pen word, juffrouw!" verzekerde Claus, terwijl hij
zijn geweer over den schonder wierp. „In mij
zult gij u niet bedrogen zien, ofschoon ik anders
het spelen voor spion als den dood haat. Hier
echter is 't te doen om een aangeschoten stuk edel
wild voor de kaken van den wolf te bewaren,
en dan is de oude Claus op zijn post, dat zweer
ik u, juffrouw Armgard, en de gravin zal het
briefje ontvangen; ik zal mijne neusgaten er wijd
voor opensperren."
„Goed, Claus, ik dank u van harte, gij verricht
een goed werk; er staat zeer veel, er staat het
leven en 't geluk van een mensch bij op het spel."
„Ik weet alles," knikte de jager, „het kasteel
Lörach is een wolvenknil geworden, maar de zon
brengt het toch aan het licht, dat is mijn geloof.'
Hij groette vriendelijk en ging heen, terwijl
Armgard naar de pastorie terugkeerde.
Toen Claus het kasteel binnentrad, kwam de
kamenier der jonge gravin de trap af snellen.
„Mijn hemel, welk een haast, juffrouw Na
nette," merkte hij aan. „Is er weder een moord
gepleegd P'
„Ach, jager," zuchtte de kamenier, bijna ang
stig in 't rond ziende, „op dit verwenschte kas
teel volgt de eene schrik den andere, sedert zelfs
teedere vrouwen het bloedig handwerk van een
moordenaar uitoelenen. Mijn arme gravin iseeen
oogenblik zonder koorts.' (Wordt vervolgd.)