Nummer 16. Zondag 23 Februari 1890. 13e Jaargang De blinde Gravin, ï7 n km.anTT Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. ANTOON TIELEN, Staatkundig overzicht. FEUILLETON. Frankrijk Spanje. Portugal. UITGEVER: Waalwijk. 27 Emilie Heinrich's. en Laiiffislraalsche Courant, Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden f1,00. Franco per post door het geheele rijk f 1,15 Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Advertentiën 17 regel» J 0,60 daarho/eu 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch- land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van Adolf Steinbr, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. Woensdag is de commissie der Fransche kamer samengekomen, die zich heeft bezig te houden met de supplementaire kredieten ten bedrage van 28 millioen, welke hooge aanvragen de commissie had teruggezonden naar de regeering, opdat deze er zoo moge lijk verlaging in zou brengen en een gedeelte op de volgende begrooting overbrengen. Indien de commissie 't met de regeering niet eens wordt, zal deze laatste waarschijn lijk de benoeming afwachten van de nieuwe begrootings-commissie om haar de supple mentaire kredieten voor te leggen. Dingsdag heeft Engelands lagerhuis de discussie ten einde gebracht over Parnell's amendement op het adres van heoniwonrdi-- der troonrede, in welk amendement 1 iitiek, door de regeering in Ierland e >1 wordt gelaakt. De regeering behaalde de victorie, maar het was lang geen volkomene met 307 te e 240 stemmen werd het amendement Parnel: verworpen, dus met 67 stemmen meerderheid Neemt men nu in aanmerking, dat na de algemeene verkiezingen de regeering over een meerderheid van 110 stemmen beschikte, dan kan zij den dag van Dinsdag zeker niet tot haar gelukkigste rekenen te minder om dat de hoofdquaestie der regeeringspoiitiek er bij betrokken was en de regeering juist in de laatste maanden gematigd is opgetre den in Ierland. Over keizer Wilhelm's gedenkwaardige ge schriften raakt men niet uitgepra t en uit geschreven, kolommen druks worden er nog dagelijks in de Duitsche pers aan gewijd en ook de bladen buiten Duitschland blijven zich er onverdeeld mee bezighouden en tot in 't oneindige verdiept men zich in be Schouwingen aangaande de deelneming van Frankrijk en Engeland, aangaande de grooter of kleinere kans op welslagen. Intusschen houdt de Zwitsersche bondsraad DOOR Ik heb een mannelijken steun noodig, indien ik mijn laatste dagen' in rust eindigen zal, en daar ik alle reden heb om te gelooven, dat uw hart nog geheel vrij is, lieve Hilda, zoo zult gi.i mijn wensch vervullen en uwe hand reiken aan den man, dien ik tot mijn eigenlijken erfgenaam en opvolger op het kasteel Lörach bestemd heb." „Ik weet niet wien gij bedoelt, lieve tante," stamelde de jonge gravin, terwijl zij een schuwen blik op de blinde wierp. „Welnu, wien zou ik anders bedoelen, dan graaf Von Weilburg, mijn kind! Hem heb ik tot mijn erfgenaam en dus ook tot uw gemaal be stemd, en ik hoop, dat gij, als een goed kind, het eerst aan uwe moeder en in de tweede plaats ook aan uw eigen belang zult denken. De graaf is met alle goede hoedanigheden van geest en hart toegerust, die de voorwaarden zijn voor een ge lukkigen echt; hij is uit een eeuwenoud, duitsch geslacht voortgesproten en waardig zijn oogen op een ndelijke dame, zooals gij, te laten vallen. Het zoude hem geen moeite behoeven te kosten als toekomstige erfgenaam van Lörach eene ge malin van gelijke geboorte te onderhouden, en indien gij zoo dwaas waart om te weigeren....,." „O, tante," smeekte de gravin in hooggaande zielesmart, „laat mij toch den tijd om dezen man te leeren kennen. Gij zelf kent hem niet eens." „Ik ken hem genoeg om hem mijn volste ver trouwen te schenken. Waartoe mij langer te be denker:? Mijn dagen zijn geteld, ik wil mij op den dood voorbereiden, reeds heden of morgen.... Wie stoort mij?" wendde zij zich misnoegd tot den binnentredenden bediende. „Mijnheer de graaf Von Weilburg," zeide deze. „Hij is welkom." „Tante, liefste tante," smeekte Hildegard buiten zich zelve. „Mag ik mij verwijderen?" „Neen, gij blijft, dwaas kind, ik wil mij op den dood voorbereidenvoor mij hebben de mi- nog geregeld beraadslagingen over de inter nationale arbeids-conferentie door hem ont worpen. Onderhandelingen met de Duitsche regeering schijnen te lijden tot een nieuwe verdaging, zoodat het congres, eerst te Berlijn bijeengekomen, zoo noodig later te Bern te zamen zou komen. De groote zaak van den dag is de uitslag der rijksdag verkiezing. Voor zoover het zich thans laat overzien, hebben te Berlijn van de 352,01'0 kiezers ongeveer 252,80'» gestemd. Van dit laatste getal zijn 127,162 stemmen uitgebracht op sociaal democratische,49 356 op conservatieve en 75,317 op Duitsch-vrijzinnige candidaten. Ongeveer 1000 stemmen zijn ver snipperd. In het geheel hebben alhier de. sociaal democraten 33.827 stemman meer irtgebracht, de Duitsch - vrijzinnige 7240 -mmen meer en daarentegen de Kartell •art'jc 22 4'JO-st< mmen minder. ui de provincie:: zijn de socialisten, Mjkens tol dusver ontvangen berichten, sterk s'.emmental vooruitgegaan. Bij de Italiaansch kamer van afgevaardig- ien is Woensdag door den minister president Crispi een wetsontwerp ingediend, strekkende om de regeering te machtigen in Abessynie de wetten van het koningrijk af te kondigen en alle maatregelen te nemen, de adminis tratie der kolonie betreffende. De kamer besloot deze aangelegenheid te behandelen als eene spoedvereischende zaak. Een afgevaardigde der oppositie in de Italiaansche kamer, een specialiteit op finan - cieel gebied, acht een verhooging van de inkomstenbelasting van 13 1/5 op 20 percent noodig maar noch de regeering, noch de kamer is 't met zijn voorstel eens. De berichten omtrent de gezondheid van den Paus zijn weer minder gunstig. De dood van zijn broeder heeft hem zeer aangepakt. Een paar audientien, welke op Vrijdag en Zaterdag waren bepaald, moesten plotseling uitgesteld worden. Uit St. Petersburg wordt aan de Daily News geseind, dat, naar dé Panslavisten nuten evenveel waarde als dagen, ja als weken." De graaf trad de kamer binnen, in fiere hou ding, smaakvol gekleed, met driesten blik, een cavalier van het hoofd tot de voeten. „Ga hier naast mij zitten, mijnheer de graaf," begon de gravin op deftigen toon, „ik heb iets gewichtigs met u te bespreken." De graaf sloeg een onderzoekenden blik op de jonge gravin, die sidderendbleek als een ver oordeelde, op haar stoel zat en zijne eerbiedige buiging nauwelijks in staat was te beantwoor den daarna volgde hij het bevel der blinde op en nam aan hare zijde plaats. „Ik heb met de gravin Wildenfels, mijn achter nicht, zoo even over uwe hoop en wenschen ge sproken, waarde graaf," ging de blinde haastig voort, .en durf u de verzekering geven, dat zij er niet afkeerig van is." „O, hoe gelukkig maakt mij dit woord van mevrouw uwe tante, genadigsts gravin riep de graaf, terwijl hij haastig opstond en de jonge, bevende dame de hand kuste. „Veroorloof mij, in tegenwoordigheid uwer tweede moeder uit te spreken, hoe vurig mijn hart naa.- dit oogenblik verlangd heeft, om u te zeggen dat uw eerste blik beslissend geweest is voor mijn geheele leven.- Te vergeefs worstelde Hildegard naar woorden; de keel was haar als 't ware toegesnoerd zij be zat te weinig geestkracht, om het huwelijksaan zoek van een man, die haar in dit oogenblik meer dar. ooit afschrik kei ijk voorkwam, ontkennend te beantwoorden, en gevoelde ook een grooten angst voor de blinde gravin, een vrees, dit- eiken tegen stand reeds in zijn kiem deed verstikken. „Gij antwoordt den graaf geen enkel woord, Hildegard?" sprak deze eindelijk ongeduldig Het arme meisje wierp een smeekenden blik op Weilburg, waarop de graaf dadelijk het woord voor haar opvatte, ..Gun aan de maagdelijke schroomvalligheid den 'ijd om zich de gedachte eig n te maken een vreemden m n voor het geheele leven toe te be- hooren, mevrouw de gravin!* sprak hij op inni- gen, smeekenden toon, waarvoor de jonge gravin nem met een dankbaren blik beloonde. „Het zij zoo," hernam de blinde„doch zij zal naar ik lioop verstandig genoeg zijn om er zich spoedig aan te gewei nen, daar ik binnen veertien dagen het huwelijk wil vaststellen." „Gij schijnt zeer ontroerd te zijn, waarde gra- verzekeren, nieuwe verwikkelingen in Bul garije ophanden zijn. In Brazilië zal de nieuwe regeering het nu wel niet lang meer maken, want ze ont wikkelt eene onrustbarende roerigheid.Thai.s wederom heeft ze, in het besef dat alleen met behulp van een stelsel van openbare feesten de idee der algemeene broederschap kan worden levendig gehouden, een negental dagen tot feestdagen gestempeld, als b. v. 1 Januari (feest der broederschap), 21 April (herdenking der vrijheidshelden), 3 Mei (viering der ontdekking van Brazilië) enz. enz. De min ster van binnenlansche zaken be studeert een voorstel aangaande de verkie zingen voor den Parijschen gemeenteraad, in Mei te houden hij wenscht naar aanleiding van den noodlottigen uitslag der verkiezing voor de kamer Zondag 1.1.de verkiezingen per lijst te laten plaats hebben en niet per wijk. Het gerucht, dat een der gezanten zich dringend lot den president der republiek gewend heeft ten behoeve van den hertog van Orleans en aan den minister van buitenland- sche zaken deswegen eene nota overhandigd, is onjuistde Russische gezant heeft geen stappen gedaan en slechts als zijn persoonlijk gevoelen uitgesproken, dat gratie, aan den hertog verleend, den czaar aangenaam zou zijn. Hoewel de partijgenooten de gravin van Parijs de reis hebben ontraden op grond van hunne meening, dat de prins spoedig vrij zal zijn, is de gravin toch daar aangekomen. De laatste berichten maken het niet waar schijnlijk, dat de prins zonder gevangenisstraf vrijgelaten zal worden. De Panama-commissie is te New-York aangekomen. Het bericht over het gunstige oordeel der ingenieurs over het voortzetten aMwam» ■mm wmiiwiwraa—wwi wi wiiiiam—jbwimi vin," sprak de graaf, „mag ik u met verlof van mevrouw uwe tante naar uwe kamer geleiden?" De blinde knikte toestemmend, waarna Hilde gard haastig opstond en onder het geleide van den graaf, dat zij niet waagde af te slaan, de kamer verliet. Na weinige oogen blikken keerde do laatste terug. „Nijne nicht is eenigszins vertroeteld," merkte de gravin schouderophalende aan, gij moet ge duld met haar hebben." „Daaraan zal het van mijnen kant niet ontbre ken," verzekerde Weilburg, terwijl hij zegevierend lachend de hand door zijn gevulden baard streek; „ik hoop door aanhoudedde oplettendheid en liefde het hart der gravin, dat toch, naar ik hoop, nog viij zijn zal, te verwinnen." De blinde zweeg een oogenblik. „Gij kent toch door den baron Von Könnering de geschiedenis mijner eerste en eenige liefde, graaf?" „Ik ken ze, mevrouw de gravin.' „Verder weet gijdat ik aan den zoon goed maken wil, wat ik aan den vader te kort kwam, en dat. gij slechts als de gemaal mijner achter nicht erfgenaam van Lörach kunt worden." „Ik weet alles, mevrouw, en geloof op den besten weg te zijn, om deze voorwaarde te kunnen ver vullen." „Ik hoop het insgelijks, miin vriend, waarom ik heden het initiatief wilde nemen, om den weg te banenmijn dagen zijn geteldde laatste ake lige gebeurtenissen hebben mij een wei.k gege ven, om mij bij tijds op den dood voor te berei den. opdat deze allerlaatste katastrofe mij niet nog ten slotte onvoorbereid verrnsse. Gij zelf schijnt intusschen nog weinig vorderingen bij de gravin gemaakt te hebben." „Ik vlei mij „Bah, mijn -aaarde, ik haat alle vleierijen, het meest echter die waarmede men-zich zelve omtrent de waarheid zoekt te misleiden. Ik zeg u: gij hebt nog geen voetbreed terrein gronde in de liefde mijner achternicht gewonnen, om de een voudige reden, dat het er op aankomt een vreemde betoovering te verbreken. Ik geloof, dat de ge wonde op net kasteel Lörach, graaf Waldsteir. de oorspronkelijke erfgenaam van Lörach de toovenoar is, die het hart der gravin Wildenfels gevangen houdt. Ginds, in den rechtervleugel van het werk moet echter overdreven zijn. Verscheiden ingenieurs, die van wege de New-York Herald werden geïnterviewd, zei den, dat zij nog zoo zeker niet waren van den gunstigen afloop van het werk. Uit Nevers wordt gemeld, dat er in eene steenkolenmijn, in bet kanton Decaze brand is ontstaan tengevolge waarvan 34 mijnwerkers het leven verloren hebben. Hunne lijken zijn naar boven gebracht. De ministerraad heeft zich bezig gehouden met de quaestien rakende Gibraltar en Ma- lokko. Het antwoord is vastgesteld, dat de regeering morgen in de kamer van afgevaar digden te dier zake zal geven. De ministerraad heeft besloten de begroo ting van den minister van oorlog met twee millioen pesetas te verhoogen. De republikeinsche afgevaardigden heb ben in vergadering besloten de volgende motie in te dienen: De regeering wordt uitgenoodigd alle gegevens over te leggen over het bouwen der nieuwe dokken te Gi braltar, en tevens meöedeeling te doen, be treffende haar politiek in Afrika. De gewezen keizer van Brazilië moet, ten gevolge van de rampen, welke hem troffen vervallen zijn tot een toestand van „zenuw achtigheid," zooals de zachte term der be richten luidt. De oude man heeft geen besef van zijn veranderde positie en wil volstrekt leven op een voet alsof hij nog keizer was. Daardoor raken zijn financien deerlijk in de wartemeer daar de aangelegenheden be treffende zijn bijzondere eigendommen in Brazilië vooreerst nog niet geregeld kunnen zijn. Men vreest, dat de groote som, welke de verkoop van die eigendommen zal ople veren, geheel zal opgaan met het betalen van nieuwe schulden. Voorts moet Dom Pedro in de de gesta- 1 van mijn kasteel ligt onze gevaarlijkste vijand.... Ik zou hem tot geen enkelen prijs onder mijn dak behouden hebben," ging de gravin zachter voort, waarbij hare van licht, beroofde oogappels rusteloos heen- en wederrolder., „indien de ge neesheer niet verklaard had, d t zijn leven door een vervoer naar elders gevaar liep; mijn goede naam vordert dus dit offer van mij. Naar ik hoop, zal hij weldra op de een of andere wijze genezen." Zij hield op en stak hem de hand toe. De graaf verstond den wenk, stond schielijk Op, r.adat hij hare hand gekust had en verwijderde zich met een zonderlingen glimlach. HOOFDSTUK VII, „Gij hebt mij dus begrepen, mijn brave Claus?' vroeg juffrouw Armgard, die den ouden jager der gravin door de wijngaarden vergezelde. „Zoo goed, als ik door mijn ouden Bello begre pen word, juffrouw!" verzekerde Claus, terwijl hij zijn geweer over den schonder wierp. „In mij zult gij u niet bedrogen zien, ofschoon ik anders het spelen voor spion als den dood haat. Hier echter is 't te doen om een aangeschoten stuk edel wild voor de kaken van den wolf te bewaren, en dan is de oude Claus op zijn post, dat zweer ik u, juffrouw Armgard, en de gravin zal het briefje ontvangen; ik zal mijne neusgaten er wijd voor opensperren." „Goed, Claus, ik dank u van harte, gij verricht een goed werk; er staat zeer veel, er staat het leven en 't geluk van een mensch bij op het spel." „Ik weet alles," knikte de jager, „het kasteel Lörach is een wolvenknil geworden, maar de zon brengt het toch aan het licht, dat is mijn geloof.' Hij groette vriendelijk en ging heen, terwijl Armgard naar de pastorie terugkeerde. Toen Claus het kasteel binnentrad, kwam de kamenier der jonge gravin de trap af snellen. „Mijn hemel, welk een haast, juffrouw Na nette," merkte hij aan. „Is er weder een moord gepleegd P' „Ach, jager," zuchtte de kamenier, bijna ang stig in 't rond ziende, „op dit verwenschte kas teel volgt de eene schrik den andere, sedert zelfs teedere vrouwen het bloedig handwerk van een moordenaar uitoelenen. Mijn arme gravin iseeen oogenblik zonder koorts.' (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1890 | | pagina 1