BUITENLAND.
Frankrijk.
Spanje.
Engeland.
Duitschland.
Italië.
Bulgarije.
BINNENLAND.
half één na middernacht werd geteekend en
gisteren in de staatscourant stond.
Tot zoover is dus alles van een leien dakje
gegaan maar de naweeën zullen zich niet
doen wachten. De republikeinen zijn maar
niets in hun schik over de aftreding van
Constans en gerust is men ook niet, terwijl
de rechterzijde en in 't bijzonder de boulan-
gisten juichen. Constans was de ziel van
het ministerieTirard en Maandag reeds had
het kabinet een aanval te doorstaan in den
vorm van een interpellatie over het gebeur
de. Die interpellatie is gedaan door den af
gevaardigde Dreyfuss. Hij verklaarde te
twijfelen dat zijne aftreding het gevolg is van
eene woordenwisseling in den ministerraad,
naar aanleiding der benoeming van een amb
tenaar (den voorzitter van het hof van cas
satie). Hij geloofde veeleer dat Constans'
heengaan het gevolg is van sinds eenigen
tijd bestaande oneenigheden in het kabinet.
Het is voor de republikeinen tijd om de te
volgen politiek uiteen te zetten.
De minister-president Tirard betwistte de
juistheid van hetgeen door de bladen omtrent
de reden van Constans' aftreden is medege
deeld. Hij, spreker, heeft niets terug te ne
men van, of toe te voegen aan het program
ma, dat de regeering reeds herhaaldelijk
heeft bekend gemaakt. De regeering wil,
gelijk altijd, de eensgezindheid onder de re
publikeinen bevorderen, door het ter zijde
stellen van quaestien, welke strijd onder hen
kunnen uitlokken, om zich te kunnen bezig
houden met de door het land gewilde aan
gelegenheden en hervormingen. De door de
regeering ingediende begrooting is een werk
van hervorming.
Verder noemde de minister zeker aantal
ontwerpen op, die de regeering voornemens
is bij de kamer in te dienen.
Dreyfus verklaarde vervolgens dat alle
Fransche harten getrild hebben bij het ver
nemen, dat Fiankrijk ging deelnemen aan de
conferentie te Berlijn.
De minister Tirard antwoordde dat de
ministers zoo vaderlandslievend mogelijk wa
ren Het kabinet zal de economische en
sociale quaestie onderzoeken. Hij zeide ver
volgens (het ging ontstuimig toe in de kamer),
dat het kabinet nooit voor eene verantwoor
delijkheid is teruggedeinsd. Hij zal de kamer
een votum van vertrouwen vragen, want het
geldt hier het belang van Frankrijk. Eenige
toejuichingen deden zich hooren.
De heer Bourgeois, de nieuwe minister,
zeide dat de regeering met en door de
kamer sterk moet zijn. Even als zijn voor
ganger, wiens voorbeeld hij volgen zal, zal
de minister krachtig zijn en wenscht hij
hervormingen in het belarfg der zwakke leden
van de maatschappij voor te stellen De
regeering is voornemens met alle republikei
nen naar vooruitgang te streven. (Toejuichin
gen der linkerzijde.) De minister keurt de
onbestendigheid der ministerien af. De kamer
heeft aan de zeer duidelijke staatkunde van
het kabinet steeds hare goedkeuring gehecht.
(Langdurige toejuichingen in het linker cen
trum.)
Na sluiting der beraadslagingen werd de
eenvoudige orde van den dag, welke de
regeering bestreed, afgestemd met 319 tegen
210 stemmen. De minister-president Tirard
verklaarde zich te vereenigen met eene door
Bardoux voorgestelde motie, behelzende dat
de kamer, vertrouwen stellende in de regee
ring, zich verzekerd houdt dat deze volhar
den zal in eene beslist republikeinsche
staatkunde, overeenkomende met 's lands
wenschen. Deze motie werd met 249 tegen
200 stemmen aangenomen.
Men ziet het, de regeerings meerderheid
is niet bijzonder groot.
De arbeids-conferentie te Berlijn houdt de
regeeringen der verschillende landen onledig.
Frankrijk heeft nog immer ten aanzien der
gedelegeerden geen besluit genomen. Oosten
rijk is reeds verder gevorderd, Italië eveneens
en Spanje is uit zijn humeur omdat het wel
te Bern was genoodigd maar geen invitatie
voor Berlijn heeft ontvangen.
Nader blijkt dat de Bulgaarsche regeering
niet zoo vlug is geweest met de inwilliging
van Ruslands eischen aangaande de afdoening
der bezettingsschuld, als men wel meende.
Een som van 8.867.000 fr. heeft zij ter be
schikking van baron Wangenheim gedeponeerd
bij de Nationale bank te Sofia, maar over
de kosten van bewapening en de levering
van munitie moet men eerst nog eens na
denken en daartoe heeft men de rekeningen
aangevraagd.
De uitslag der herstemming in het 5e ar
rondissement van Parijs, is voor de regee
ring ook niet gelukkig geweestNaquet, de
boulangist, wiens verkiezing was ongeldig
verklaard, is herkozen met groote meerder
heid, waardoor dus der boulangisten over
winning in Parijs een volkomene mag heeten.
Uit Nice wordt gemeld, dat aldaar een
vreemdeling gevangen is genomen, wiens gan
gen reeds sedert geruimen tijd door de po
litie werden nagegaandaar hij verdacht
werd van spionnage. Hij zeide Pierre Con-
tin te heeten, en men gelooft dat hij een
Italiaansch ingenieur is, hoewel hij het te
genspreekt. Bij huiszoeking in de kamer van
het hotel, waar hij zijn intrek had genomen,
heeft men plannen van Frankrijks vesting
werken aan de zuidelijke grenzen gevonden.
Naar zijn zeggen, heeft hij die alleen uit
liefhebberij gemaakt.
Bij de manoeuvres der troepen in het vo
rige jaar was hij reeds als verdacht aange
houden doch daar men* geene voldoende
bewijzen tegen hem had, werd hij toen op
vrije voeten gesteld. Sedert heeft men hem
in het oog gehouden.
De koningin onderteekende het besluit
eener uitgebreide amnestie ter eere van den
verjaardag des konings (17 Mei). Wegens
politieke en persmisdrijven veroordeelden wor
den geheel vrijgesteld, voor anderen wordt
vermindering van straf gegeven, behalve voor
hen, die gevangen zitten wegens beleediging
van vreemde vorsten en ingevolge straffen,
uit particuliere processen voortspruitend. Graaf
Benomar, de gewezen gezant, wordt mede
begenadigd.
In de laatste dagen hebben hevige stormen
op de Oostkust van Spanje gewoed gepaard
met geweldige slagregens. De benedenstad
te Valencia is gedeeltelijk onder geloopen,
en de inwoners hebben hulp moeten inroe
pen. De klokketorens luidden alarm. Ver
scheidene huizen zijn ingestort. Ook te Bar
celona zijn aanhoudend zware regens ge
vallen.
Dépêches uit Montreal maken melding van
het vormen eener liga om Canada's onaf
hankelijkheid te verkrijgen. Eene geheime
junta bestuurt deze liga, en zal aan de re
geeringen der Nieuwe Wereld een manifest
zenden om haar uit te noodigen gemeen
schappelijk saam te werken tot het verkrij
gen van Canada's onaihankelijkheid. De En-
gelsche organen steken den spot met deze
beweging.
In het Britsche Lagerhuis kwam verle
den week in lang hadden we daar niets
gehadweer eens een scène voor. 't Was
bij de beraadslaging over het, door de re
geering aangevraagd crediet van 3,725,103
pond sterling.
De bekende radicale afgevaardigde Labou-
chère (eigenaar en redacteur van het krasse
weekblad Truth) achtte die som veel te hoog
en een geringer bedrag ruim voldoende. Wie
wist of van dat geld niet lieden betaald zou
den worden, die eigenlijk in handen der
justitie behoorden te wezen Hij bracht daar
bij de schandalen in het West end in herin
nering (ontdekking van een zeer slecht huis,
door leden van de hoogste aristocratie ge
frequenteerd) en beschuldigde lord Salisbury
onomwonden, een paar schuldige „vriendjes,"
van wie hij wist, dat ze zouden worden in
hechtenis genomen, intijds te hebben ge
waarschuwd, zoodat ze het land konden ver
laten. Ook andere overheidspersonen hadden
dergelijke dingen op hun geweten.
Hier verklaarde de advocaat-generaal, de
heer Webster, dat, zoolang het parlement
bestaat, nog nooit dergelijke beschuldigingen
tegen de overheid waren ingebracht. „Gij
beschuldigt," riep hij den heer Labouchère
toe, „den eersten minister van niets minder
dan medeplichtigheid aan bij de wet straf
bare conspiratie eene beschuldiging, welke
deze zeker met verontwaardiging van zich
zal wijzen."
Toen hierop Labouchère brutaalweg te ken
nen gaf, niet aan het woord van Salisbury
te gelooven, riep de speaker (voorzitter) hem
tot de orde en sommeerde hem die woorden
in te trekken, en toen hij zulks weigerde,
werd hij, overeenkomstig het reglement van
orde, bij besluit van het Huis, met 177 te
gen 96 stemmen als lid van het lagerhuis
geschorst.
Alstoen is, bij afwezigheid van Labou
chère (die aanstonds de zaal moest verlaten)
op aandringen der regeering 's mans voorstel,
om eene commissie van onderzoek te benoe
men, met 206 tegen 68 stemmen verworpen en
het debat tot Maandag verdaagd.
De schorsing wordt o. a. door Daily News
en de P. M. Gazette onrechtvaardig geacht,
vooral ook wanneer men het gedrag des
speaker's vergelijkt met zijn lauw en flauw
optreden, toen Parnell en de zijnen destijds
in 't parlement beschuldigd werden van me
deplichtigheid aan moord.
Lord Salisbury daarenboven heeft zoo wei
nig den naam van strikt geloofwaardig te
zijn, dat men in de parlementaire wereld een
heele of halve onwaarheid „een Salisburietje"
noemt. De Pall Mall herinnert aan zulk een
„Salisbury"'s ministers ontkenning van de
door hem en Schouwaloff gesloten Engelsch-
Russische overeenkomst een onwaarheid,
waarop hij zich later zelfs beroemde.
Met het oog op lord Salisbury's eigenaar
digheden in zulk soort van verklaringen acht
het blad Labouchère gerechtvaardigd en te
vens het benoemen van een „Salisbury-com-
missie" tot het onderzoeken van de beschul
digingen tegen den minister hoogst nood
zakelijk.
Men vat ook niet waarom de Attorney
General, de heer Webster, bekend door zijn
partijdig optreden in het Parnell-proces, maar
volstrekt weigerde het papiertje aan te ne
men, waarop Labouchère den naam van zijn
zegsman geschreven had, of eigenlijk men
vat hst wel. Het moet namelijk niemand
minder dan de prins van Wales wezen, die
den, trouwens altijd goed geinformeerden re
dacteur van Truth, op de hoogte heeft ge
steld. Anderen weer noemen sir Francis Knol-
lys, een intimus der koninklijke familie.
't Zal echter de vraag zijn of het geluk
ken zal de zaak in de doos te doen. Er is
onrecht gepleegd: twee zondaars van min
deren rang, maar ook van mindere schuld,
heeft men gestraft en lord Arthur Somerset
heeft men stil laten ontsnappen. Indien niet
lord Salisbury, dan is een ander hier schul
dig aan verzuim, en dat is toch wel de moeite
van een onderzoek waard.
De prins van Wales zegt Labouchère
heeft iemand naar lord Salisbury gezonden
om te spreken over de wenschelijkheid om
lord Somerset te doen in hechtenis nemen,
wat hij beloofde, maar tevens beweert La
bouchère waarschuwde Salisbury de fa
milie, zoodat lord Arthur kon vluchten. Het
is dus zeer wel mogelijk, dat de prins hier
over gebelgd want hij wenschte de vervol
ging den redacteur van Truth in zijn ver
trouwen heeft genomen of doen nemen.
Het programma van de te Berlijn te houden
internationale conferentie over de regeling
van den arbeid, door den keizer afgezonden
aan de Duitsche gezanten bij de uitgenoo-
digde mogendheden, is in vragen opgesteld,
die betrekking hebben op de regeling van
den arbeid in de mijnen, van den arbeid op
Zondag, van den kinderarbeid, van den ar
beid van jongens en van den vrouwenarbeid.
Behalve de vijf genoemde punten, die elk
weer in ondergeschikte deelen verdeeld zijn,
is er nog een zesde, gewijd aan bijzonderhe
den betreffende de uitvoering der overeen
gekomen bepalingen en de vraag stellende
a. of beschikkingen moeten genomen wor
den ten einde de uitvoering der genomen
besluiten te doen geschieden.
b. of de conferentie van de vertegenwoor
digers der deelnemende regeeringen op nieuw
moet bijeenkomen en zoo ja, welke vragen
hun dan zullen moeten worden voorgelegd.
Omtrent de voorbereidende werkzaamheden
tot het Berlijnsche arbeids congres in de af-
deelingen van den Duitschen raad van state
wordt gemeld, dat keizer Wilhelm daaraan
ijverig heeft deelgenomen en al de functien
van den voorzitter, het houden b. v. van een
lijst der sprekers, waarnam..
Aan het slot heeft de keizer een toespraak
gehouden, waarin hij zich min of meer spot
tend uitliet over en dringend waarschuwde
tegen al te groote verwachtingen van den
tegenwoordigen arbeid des raads. Men moet
niet denken dus sprak de keizer onge
veer dat we hier bijeen zijn om maar
zoo in eens het geheim te ontdekken ter
voorziening in alle maatschappelijke nooden
en gebreken. Wij hebben slechts ons uiterste
best gedaan om middelen te vinden, teneinde
rechtmatige wenschen en aanspraken der
arbeiders te bevredigen, en van harte hopen
we, dat onze arbeid tot iets goeds zal mogen
leiden.
Er zullen misschien lieden wezen, die ook
hierin een soort van terugkrabbelen zien,
gelijk er zijn, die door hel, thans openbaar
gemaakt programma voor het Berlijnsch
congres zijn teleurgesteld, omdat daar een
paar punten niet op voorkomen, door den
keizer in zijn allereerste schrijven over dit
onderwerp aangeroerd, het instellen b. v.
van permanente arbeiders-commissien, om met
de patroons „voeling" te houden. Het bewijst
onzes inziens slechts dat de keizer wijselijk
niet alles op eens wil. Hoe Z. M overigens
over het punt van quaestie denkt en dat hij
het niet voorbijziet, kan blijken uit het feit,
dat sedert een paar dagen dergelijke arbei
ders commissien zijn ingesteld bij de aan
den staat toebehoorende mijnen in het Saar-
district.
Zoo als blijkt uit den hiervoor medege-
deelden uitslag der herstemmingen zijn vrij
zinnigen en sociaal-democraten nog steeds
zeer aan den winnenden kant, zeer tot er
gernis der „Kölnische Zeitung" b. v. die
reeds voor de opening der s embus, zeker
als ze was van de te lijden nederlaag, het
volgend giftig proza ten beste gaf„De
onbeschaafde meerderheid van het Duitsche
volk zal door de herstemmingen haar oordeel
over de rijkspolitiek bevestigen. Met de
grootste geringschatting zien we dit tegemoet,
laat de uitslag maar zoo ellendig mogelijk
wezen, opdat de rijksdag aan iedereen ten
gruwel en afschuw worde. Laat die voor
treffelijke nieuwe rijksdag zich maar zoo ver
achtelijk maken als hij kan, laat hij maar
goed zijn onmacht toonen, laat het juk, dat
de onwetende klassen der maatschappij ons
hebben opgelegd, ondragelijk worden Een
geluk is, dat in Duitschland de keizer gebiedt
en de bondsraad regeert en hoe dieper de
rijksdag zinkt, des te hooger zullen deze
twee in de achting der natie stijgen 1"
Het geheele stemrecht en het begrip van
volksvertegenwoordiging dus maar wegge
smeten, wanneer het ons niet dient, en den
lof gezongen van het verlichte despotismus
Is het wonder, dat de kiezers aan zulk een
stelsel den rug keerden en werd ooit eene
nederlaag op minder waardig wijze gedra
gen, dan dit gedaan wordt door het Keul-
sche blad
Generaal Waldersee moet te Rome zijn
aangekomen om met den minister van oor
log en den chef van den generalen staf te
confereeren.
Het aantal hoofdofficieren, dat gepensio
neerd zal worden, bedraagt 250. De minister
van oorlog, die de officieren eerst successie
velijk in twee jaar wilde pensionneeren, is
thans van zienswijze veranderd en wil ze
allen te gelijk op pensioen stellen.
De Paus ontving Zondagmiddag de
kardinalen en prelaten, die hem kwamen
gelukwenschen met zijn 81sten geboortedag,
samenvallend met den twaalfden gedenkdag
van zijn pontificaat.
De receptie ving ten twaalf ure aan met
de lezing van het adres van gelukwensching
door kardinaal Monaco Lavaletta, deken van
het heilig college. De Paus was zeer wel en be
antwoordde de heilwenschen met eene rede,
waarin hij zeide dat het wederkeeren van
dien dag hem een waarschuwing was, dat
zijne dagen geteld waren.
Vele jaren waren over zijn hoofd gegaan
met al hunne nooden en de toekomst schijnt
ernstig, doch hij was getroost; zijne krachten,
zijn leven heeft hij gewijd aan de glorie van
God en aan het welzijn der Kerk Hij sprak
den wensch uit, dat het God moge behagen
aan de Kerk en haar hoofd de vrijheid en
onafhankelijkheid te hergeven. Het verheven
doel van zijne regeering is het onderwijzen
van de waarheid en het Evangelie aan allen.
Daarvoor heeft hij encyclieken geschreven
om de volkeren te onderrichten. Heeft hij
de grondslagen van het familie- en het po
litieke leven gegeven, hem rest nog de
sociale quaestie te behandelen.
Zij, die daartoe in staat zijn, moeten me
dewerken tot de oplossing van dit vraagstuk
in de school en in de pers. Hij zal hen
voorgaan, werkende zoolang het dag is en
zich door niets laten weerhouden.
Hierna onderhield de Paus zich met ver
schillende prelaten.
Later op den dag kwamen de gezanten.
Dépêches uit Weenen melden, dat de
Bulgaarsche regeering andermaal stappen
doet te Konstantinopel, om de erkenning van
Bulgarije door de groote mogendheden te
verkrijgen. Zij onderhandelt voorts over de
uitgifte van eene nieuwe leening van 80
millioen frank voor den aanleg van spoor
wegen tusschen Varna, Bourgas en Sofia,
alsook tusschen Tirnova en Schoemla. Een
Anglo-Fransch syndicaat deed eene aanbie
ding, maar de Landerbank krijgt vermoedelijk
het contract.
De Standard verneemt uit Sofia, dat de
regeering aan de mogendheden alle bijzon
derheden omtrent het complot verstrekt heeft,
ook den naam van den dictator, door de
Russische regeering voor de Bulgaren gereed
gehouden, namelijk den vroeger hoogge-
plaatsten generaal Dumnatovitsch.
1 - 11 i'
Rijkspostspaarbank.
Aan het postkantoor te Waalwijk en de
daaronder ressorteerende hulpkantoren, werd
gedurende de maand Februari 1889
Ingelegd f1899,16.
Terugbetaald f 1972,49.
Het laatste, door dat kantoor uitgegeven
boekje draagt het nummer 947.
WAALWIJK, 5 Maart 1890.
Bij kon. besluit zijn met ingang van 1
April a.s., benoemd
1°. tot inspecteur van hét lager onderwijs
in de tweede inspectie, J. C. Fabius, lid van
de tweede kamer der staten-generaal
2°. tot inspecteur van het lager onderwijs
in de derde inspectie, A. G. baron Sloet tot
Oldhuis, schoolopziener in het district Zwolle.
Door de politie alhier is heden ochtend
een partij bedorven visch in beslag ge
nomen en tegen den verkooper proces-ver
baal opgemaakt.
In de parlementaire kroniek van het
Rott. N lezen wij het volgende
Een dag der verrassingen, Vrijdag. Twee
maal twee aan bod.
Ten eerste bij de verkiezing van een com
miesgriffier. Twee honden (sans comparaison)
vochten om een been en de derde loopt er
mee heen. Vos de Wael, de katholiek, en
De Savornin Lohman, de protestant, vochten
om den zetel in het bureau en de liberaal,
de piepjonge advocaat Patijn, gaat met den
buit strijken. Aardig en curieus waren de
stemmingen. De laatste, de beslissende, vooral
was zeer karakteristiek. „Liever Turksch dan
Paapsch" zeiden blijkbaar eenige anti-revo
lutionairen en zij lieten Vos de Wael los,
om aan den liberaal de voorkeur te geven.
„Entre ces deux le coeur ne balan^ait pas
un moment!"
Treffende eensgezindheid inderdaad tus
schen de verbondenen
Nog kenmerkender wasde wedstrijd tus
schen de liberale en antiliberale partijen over
de politieke interpellatie, die in de aanstaande
