Nummer 21 Donderdag 13 Maart 1890. 13e Jaargang. De blinde Gravin Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. ANTOON TIELEN, Staatkundig overzicht. FEUILLETON. UITGEVER: Waalwijk. 32 Emilie Heinrich's. De Echo van het Zuiden, en Langstraafsclie Courant, Dit blad verschijnt Woensdag- en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden J-1,00. Franco per poss door het gehecle rijk f 1,15 Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Al schijnen de betrekkingen der mogend heden onderling voor 't oogenblik geen reden te geven tot bezorgdheid voor het behoud van den Europeeschen vrede, toch ontbreken de binnenlandsche moeilijkheden en crisissen niet. In Duitschland heeft de uitslag der her stemmingen nog meer de nederlaag der re- geerings-meerdeiheid komen bevestigen en de ernstige gevolgen, welkeeene stelselmatige oppositie tegen den tot nu toe steeds zege vierenden wil des grooten kanseliers na zich kan slepen. De keizer, die zich misschen eenigermate onbedacht in den partijstrijd heeft geworpen, heeft dezer dagen 'in eene te Brandenburg uitgesproken redevoering dui delijk zijnen wil te kennen gegeven om de binnenlandsche staatkunde van zijn grootva der en van zijn alvermogenden minister te handhaven door den strijd voort te zetten door hen tegen het socialisme ondernomen. Welke zal, van een anderen kant, de uitslag zijn der conferentie, die binnen eenige dagen te Berlijn zal bijeenkomen, om te beraadsla gen over de maatschappelijke toestanden, waarvan de keizerlijke aanschrijvingen het programma hebben aangegeven Mag men hopen door haar de algemeene regelen te zien aangenomen betreffende de arbeids voor waarden en de verhouding tusschen patroons en werklieden? Dit is uiterst weinig waarschijnlijk, met welken goeden wil men de zaak ook aan- pakke. In dit geval zal Wilhelm II weder staan tegenover het aangroeiende socialisme en zich verplicht zien öf wel gevaarlijke con cessies te doen, die hij niet kan willen, of wèl de maatregelen ter beteugeling te ver dubbelen. Daarin schuilt voor Duitschland en voor Europa een vreeselijke onbekende, en er zal niets minder noodig zijn dan Bismark'sgenie om dien te bezweren. DOOR «.Waarschijnlijk, mevrouw de gravin/ sprak de assessor; „ik brand natuurlijk van verlangen den knoop van dit bloedige drama te ontwarren en het kasteel van den vloek der onrust te be vrijden.* //Dus zoekt gij den moordenaar nog ergens an ders dan in uwe gevangenissen vroeg de blinde op ironischen toon. Ja, mevrouw de gravin, en ik hoop hem ook inderdaad nog ergens anders te vinden." „Nu ik wensch u er veel geluk mee, mijnheel!" Dit zeggende maakte zij een echt koninklijke beweging met de hand, ten teelten, dat zij kon den heengaan, en de lieeren verwijderden zich, om den zieke, die inderdaad aanmerkelijk beter was, zoo spoedig mogelijk te doen vervoeren, hetgeen door de krachtige hulp van den assessor boven verwachting gelulde. «Victorie juichte .Nanette, tot haar meesteres, die vermoeid en bleek op de sofa lag en zich bij hare tante had laten verontschuldigen, terwijl zij de kamer b'nnenstormde. «De graaf is gered; zoo ever werd hij, door den dokter begeleid] naar de pastorie van Rothensee gebracht/' «God zij geloofd fluisterde de gravin; «de onrust om hem zoude mij zeker nog voor de zen nacht gedood hebben". «Jacques is nog altijd niet teruggevonden," ging de kamenier geheim zinnig voort. «Wie weet misschien was ook hij den on- rustigen geesten op 't kasteel een doorn in 't oog en heeft men hem uit den weg geruimd, hetgeen men ook van plan was graaf Ulrich te doen. Ach mijn lieve gravin, waren wij toch gelukkig uit dit betooverae nest verlost!" «Ja, waren wij goed en wel weg," zuchtte de gravin met een innerlijke huivering; «o Nanette, liever sterven, dan dezen gruwelijaen man toe- behooren." «Dat zeg ik ook/ bevestigde de kamenier; «ik worgde hem voor het altaar." In Hongarije schijnt eene ministerieele crisis, ontslaan door een verschil in den boe zem van het kabinet over de terugkomst van Kossuth, het aftreden tengevolge te zullen hebben van Tisza, vroeger de meest populaire man des lands en een der warmste voor standers van het verbond met Duitschland. In Italië dreigt de economische crisis, in t leven geroepen door de onbedachtzame en doldriftige staatkunde van Crispiaan de regeering, en misschien zelfs aan het koning schap, de grootste moeilijkheden te berok kenen. Te midden van dit alles schijnt in Frank rijk de toestand voor 't oogenblik nog de meest geruststellende. Ten minste men zal het thans niet meer beschuldigen de baker mat te zijn van revolutionnaire propaganda en den Europeeschen vrede te storen, 't Is waar, op zijne beurt heeit het eene minister-crisis gehad, maar deze is gemakkelijk opgelost door de vervanging van Constans door Bour geois aan binnenlandsche zaken; en de kamer van afgevaardigden zelve heeft een bewijs van verstand gegeven, door bijna met alge meene stemmen het besluit der regeering goed te keuren, ooi Duitschlands uitnoodiging voor de arbeids-conferentie aan te nemen. In ons vorig nummer wezen wij er op dat de mpellatie Laur in de Fransche kamer, zoo gunstig voor den minister van builen- landsche zaken, Spuller, en dus indirect voor het kabinet afliepdit mag een bewijs voor de waarheid der bewering zijn, dat op de poli tiek geen berekeningen zijn te maken. Juist dien dag had Crispi weer een overwinning behaald in de kamer met zijn koloniale politiek blijkbaar was er dus van een mi nisterieele crisis geen sprake de bord jes zijn echter sinds verhangen en wij hebben hier een bewijs te meer van de onvastheid der politiek. Zaterdag interpelleerden de radicale afge vaardigden Ferrari en Imbriani den premier Crispi over de ontbinding der gemeenteraden «God beware meliever zeg ik neen, of zoek mijn heil in de vlucht." «O, dat is een prachtig idéé, dierbare gravin," riep Nanette van blijdschap in de handen klap pende„wij gaan op de vlucht, niemand zal 'tons kwalijk nemen, dat wij ons leven niet prijs willen geven." «Ach het was maar een gedachte, kind Waar zouden we heen vluchten? Naar mijne moeder?— Zij zóu om onze vlucht lachen en mij zelf naar Lörach terugbrengen. Gij weet, dat hét hier om meer dan een eenvoudig huwelijk te doen is: het is de vorstelijke erfenis mijner genadige tante die op het spel staat. Ik zelf zou haar met blijd schap opofferen en met graaf ririch zijn verlaten uilen nest deden, indien ik vrij kiezen'mocht." «Nanette trok ongeduldig de schouders op. «Dan weet ik geen anderen r ad, dan dat de gravin zich in ha<-r lot schikt en den Amerikaan van wien men niet weet of hij een masker laat zien of zijn eigen gelaat vertoont, tot geiuaul aanneemt." Eene huivering overviel de gravin. «Gij spreekt van een masker/ fluisterde zij zeg mij, Nanette, gelooft gij werkelijk, dat hij het geweest is «Ik geloof het vast. Toen ik hem heden mor gen nazag, kon ik mij niet bedriegen. Vat moed, dierbare gravin, laat u niet als een offerlam ter slachtbank slepen. Verzet u met kracht tegen de plannen der gravin zij moet. het ondervinden, dat het bloed der gravin Von Lörach door uwe aderen vloeit. O, ware ik in uwe plaats, genadige meesteres, de araerikaansche avonturier zou nim mer de gebieder op dit kasteel worden." «Ik benijd u uwen moeden uwe volharding Nanette/ zuchtte Hildegard. «Gij hebt volkomen gelijk, dat ik me zelve in mijne schroomvallig heid niet begrijp.* In de voorkamer lieten zich voetstappen hoo- ren. Beiden luisterden angstig. Nanette snelde naar de deur, om te zien wat er was. Laurette kwam haar tegemoet. «Hare grafelijke genade wenscht de gravin te spreken," zeide Laurelte. «Het spijt mij, maar de genadige gravin ver keert in zoo'n lijdenden toestand, aat zii rust noodig heeft." De kamenier trachtte een blik door de halfge opende deur te werpen. «Mevrouw de gravin heeft het echter bevolen," rraatlToTJ °'60 daa'"t>°ven 8 cent per regel, groote letters na,ar p.aatsruimte. Ad verten tien 3 maal ter plaatsing aCIJ' morden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch? Wc alleen aangnomen loor het advertentiebureau van Adolf Steinbr, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. van Terni en Copcaro, wegens hun irreden- tistische manifestaties en natuurlijk bleven die heeren niet altijd in den parlementairen toon. Crispi liet ook zijn tanden zien tot Imbriani eensklaps den premier van Jezuïtis me beschuldigde. Dat wa9 den grijzen staats man te veel; hij vloog op, schopte zijn stoel achterwaarts, nam zijn papieren op en ver liet de zaal, zeggende „onder dezen presi dent die mijne waardigheid niet weet te handhaven, zet ik geen voet meer in het parlement." Men begrijpt de agitatie. Onmiddellijk schreef Crispi aan den ceremonie-meester van het paleis, dat hij tengevolge van een parlementair incident niet aan het diner ten hove kon verschijnen en 's avonds kwamen de ministers bijeen. De president der kamer, Biancheri, zal 't kind van de rekening wel zijn, want inzake als deze is de wet van het recht van den sterkste nog immer geldig en dus zou er dan een ministerieele crisis niet het gevolg zijn. Crispi heeft tot aftreding geen lust, dus blijft Biancheri niets anders over dan zijn congé te nemen wat hij dan ook reeds gedaan heeft. Zes verkiezingen voor de kamer hebben Zondag in Frankrijk plaats gehad en de resul taten zijn maar weer zoo zoo; juichen kunnen de regeeiingsmannen weer niet. 't Gold vijf invalidatien (4 boulangisten en 1 republikein) benevens de vervanging van den ex-minister Cons'ans te Toulouse, ingevolge diens be noeming tot senator, en gekozen zijn drie reactionairen en één republikein, terwijl her stemming moet plaats vinden in Toulouse, le en 2e conscriptie, waar de kansen voor de republikeinen nogal gunstig staan. De Fransche minister van financien wil spoed achter het werk zetten; zijn voornemen is alles aan te wenden, opdat zijn leenings- plannen vóór Paschen worden aangenomen, zoodat de uitgifte gedurende de paaschva- cantie kan geschieden. merkte zij vinnig aan. «Toch zeer zeker niet om eene zieke te plagen Laurette," antwoordde Nanette haastig. «Ah, de mejuffrouw handelt alsof zij de mees teres wareik zal het mevrouw de gravin vertellen." Trotsch ruischte zij de kamer uit. Nanette keerde naar hare meesteres terug. «Gij had vriendelijker moeten zijn, Nanette," zeide deze bezorgd; «ik zal daardoor een onaan genaam tooneel moeten verdurbn." «Daar hebben wij het/ pruilde de kamenier, «altijd maar lief, aardig en gehoorzaam, opdat de genadige tante niet boos worde." /.Drijf den spot maar met mij, ik heb het ver diend, gij zult echter zien." Zij hield zich stil. De deur der voorkamer werd zonder gedruiseh geopend; het ruischen van zij den kleederen werd hoorbaar. «De blinde gravin," fluisterde Nanette. «Zal ik weggaan?" «Neen, neen, blijf bij mij, uw blik zal mij be moedigen," De kamenier trok zich in een hoek terug, toen de liooge vleugeldeuren geopend werden én de trotsche gestalte der blinde gravin verscheen.'' Hildegard stond op, om •haar tegemoet te gaan. «O, waarde tante, gij neemt de moeite om tot mij te komen," riep zij op een toon, die te ver geefs naar vastheid streefde. «Zijt gij alleen, Hilde vroeg de blinde gravin koud. b «Ja, tante." Zij sprak den leugen moedig en op vasten toon uit, toen zij een aanmoedigenden blik van Na nette opving. De blinde zette zich op een stoel neder. "Zijt gij ziek begon zij haar onderzoek. «Ach ja, zeer lijdende, dierbare tante." «Gij verwent u met al die grillen. Uwe mama heeft u zeer vertroeteldik houd van zoo iets niet, ik verlang sterkte can karakter en zedelijke wilskracht, die in staat zijn de lichamelijke zwakte te overwinnen. Op uw leeftijd zou ik mij over zulk een zwakheid geschaamd hebben." «Ik wil beproeven mijne genadige tante na te streven.* «Ik verwacht zeker, dat gij in staat zult zijn reeds in het volgende oogenblik uw toilet te maken, om mij op een rijtoertje te vergezellen en hoop het des te meer, daar ik morgen uwe' Formeel wordt de crisis in het Hongaar- sche kabinet door Tisza's aftreding eerst 12 dezer, als s vorsten schrijven aan Szapary, den nieuwen premier, openbaar wordt. Daar alle ministers overigens aanblijven en het nieuwe kabinet, dat zich Zaterdag a. s. aan het parlement zal voorstellen, dezelfde bui- tenlandsche politiek zal blijven volgen, is deze persoons verandering over 't geheel van weinig belang voor het overige Europa, te meer daar Tisza aan het nieuwe ministerie zijn steun heeft toegezegd. De keizer laat Tisza's bekwaamheid en verdienste alle recht wedervaren en er komt als 't ware een omkeer in de gemoederen, zoodat men nu eerst begint in te zien wat men eigenlijk in Tisza verliest. Een echte crisis moet zijn uitgebroken in het Servische kabinet, waar de minister van binnenlandsche zaken Tauschanovitch zijn ontslag moet hebben aangeboden, omdat zich onder de candidaten naar het regent schap een vrijzinnig oud minister bevond. De regeering der Zuid-Afrikaansche repu- bliek heeft een telegram ontvangen van den gouverneur der Engelsche kolonie Natal, waarin de gouverneur het afkeurt, dat Engel- schen hebben deelgenomen aan de jongste ongeregeldheden te Johannesburg en zijn leedwezen betuigt, dat de Transvaalsche vlag is verscheurd. De Transvaalsche regeering beschouwt de ongeregeldheden als van geen beteekenis en acht het niet noodig strenge maatregelen te nemen. De Braziliaansche regeering ontkent, dat ze voornemens is eene constituante bijeen te roepen bij decreet. Dat is niet beweerd. Men verdenkt de regeering, dat ze de constitueerende verga dering zal laten blijven, bij decreet eene grondwet invoeren en dan eene gewone kamer bijeenroepen zal. En zoolang ze zoo ver vaarlijk lang wacht met het invoeren van geregelde toestanden, zal men dit waarschijn lijk blijven denken. tegen mijn officieele verloving met graaf Weilburg, waarvoor ik lieden de uitnoodigingen rondzenden wil vast gesteld heb." «Tante!" riep Hilda doodelijk verschrikt «dat is onmogelijk." Zij vestigde haar blik op hare trouwe Nanette die ijverig bezig was haar door teekens en krach tige gebaren tot tegenstand aan te sporen. «Onmogelijk herhaalde de gravm verbaasd. «Wie waagt het zulk een woord in mijne tegen woordigheid uit te spreken «Nu, ik dacht, dat de verloving toch inzonder heid mij betrof, dierbare tante!" waagde Hilda cr bij te voegen. «Zeer zeker, maar toch zult gij. naar ik hoop u gaarne en gewillig aan mijn wil onderwerpen!" «Aan eiken anderen wensch zeker, waardste tante, doch aan dezen nooit!" «Deze taal is nieuw en ongewoon voor mij* begon de blinde na een korte pauze, en haar stem klonk als de loeiende storm, die het hart van Hildegard angstig deed kloppen. «Gij zijt dus werkelijk besloten u wil te verzetten «Ik wil mij niet als een waar laten verkoopen - en wel liet allerminst aan een man, dien ik niet ken wiens verleden u, tante, zoowel als mij en mijn goede moeder geheel vreemd is, die mij daarom schrikwekkend toeschijnt, ja mij zelfs met afschuw vervult." "Gij zijt een dwaas kind/ riep de gravin, en hare van licht beroofde oogen vestigden zich op hare nicht; «ik heb de toestemming uwer mama en zal u opsluiten totdat gij gewilliger en dank baarder zijn zult, zoo niet, u als bedelareë vers too ten." «Ik hoop, dat het niet zoo ver zal komen/ voegde zij er ietwat goediger bij „romantische neigingen passen niet in onzen tijd morgen wordt de verloving gevierd, in minstens veertien dager, de bruiloft. Maak thans uw toilet; in een uur verwacht ik u." „Dat is mij onmogelijk/ verzekerde de gravin, «dezen eenen dag zal ik ten minste tot rust noo dig hebben, lieve tante!" „Goed, vertroeteld popje, rust dan heden nog uit" Zij stak h ar de hand tot kussen toe en ging met trotsch zelfvertrouwen heen, als had ze nooit liet gezicht gemist. Buiten de deur stond Lau rette om de gebiedster naar hare vertrekken te rug te brengen.' (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1890 | | pagina 1