Nummer 10, Zondag 1 Februari 1891. 14e Jaargang. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. B® Qotdimid van Wtenen. ANTOON TIELEN, Staatkundig overzicht. FEUILLETON. UITGEVER: Waalwijk. Mi liaria, die niet geheel zonder afgunst, maar toch met deelneming hare vriendin had aange hoord, beloofde haar stilzwijgendheid, maar merkte aan, dat, als zij eenmaal een echtgenoot koos, dit een Hongaarsche magnaat moest zijn; de schoonste mar., dien zij tot dusverre gezien had, was graaf Emmerich lokoly; slechts beviel het haar niet in hem, dat hij amazone Helena Zriny, ofschoon deze met graaf llagoczy verloofd was, als hut ware met zijne blikken verslond. Ik zou geen man kunnen beminnen, die het mij kon vergeven, dat ik een ander boven hem verkoos, zei Maria zeer bepaalddaartoe zou hij te trotsch moeten zijn. Echo van het Zuiden, Waalwyksclic en Langslraatscbe Courant, Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00. Frauco per post door het geheele rijk f 1,15 Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Advertentiën 17 regeln J 0,60 daarboven 8 cent per regel groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitscb land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van A.DOLF Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. 't Begint in Parijs zoo langzamerhand een erg saaie boel te worden en wie weet of menig echt Parijzenaar niet likkebaardend aan den tijd dacht, toen wijlen Boulanger nog in het moderne Babel troonde, omgeven door een troep aanhangers, elk oogenblik van den dag bereid schandaaltjes of opstooties te verwekken. Dat was een goede tijd! En nu Zelfs geen kamer-incidenten meer, de ministers behouden hun portefeuilles zonder dat het hun eenigen strijd kost, er zijn zelfs geen duels meer in 't zicht. Eindelijk is er dan toch weer eens wat gekomen. In het Thé&tre Francais werd Zaterdag voor 't eerst opgevoerd »Thermidor« de laatste pennevrucht van Sardou, een stuk dat een tijdperk uit de geschiedenis behan delt en wel het van dat schrikbewind, be ruchter nagedachtenis. Nu is dat schrikbewind volgens sommige Franschen'tmooiste stuk ding van heel de revolutie en wie daaraan durft tornen, krijgt 't met hen te kwaad. Ongeluk kig is Sardou's >Thermidor« op dit punt niet heel en al zuiver op de graat, het schrikbewind verheerlijkt hij niet en tegen Maandagavond hadden eenige bewonderaars en aanbidders van het moord- en bloedbewind het doodvonnis van »Thermidor« geteekend. 't Ging er joviaal toe in het deftig Thédtre Francais. Een bende heethoofden, mei Lis- sagaray, hoofdredacteur van de „Bataille" en eenige van diens collega's van andere bladen, als „Radical," „Lanterne" enz. als leiders, zou het doodvonnis, tegen »Thermi- dor« uitgesproken, ten uitvoer brengen. De wapens waarvan de heeren zich bedienden, waren fluitjes om hun ongenoegen te betui gen, terwijl zij niet verlegen bleken door geschreeuw hun barbaarsch betoog kracht bij te zetten. Al spoedig nam het lieve leventje een aanvang, toen Coquelin in het eerste bedrijf den toestand schetste van Parijs onder het schrikbewind en 't werd al erger ondanks II. 4. DE GEBROKEN KETEN. Het was geen toeval, dat verscheiden Hongaar- sche magnaten juist thans op het slot Liechten stein de gastvrijheid van den vorst genoten. Evenals men den trots van den adel in Bohemen had gebroken, koesterde keizer Leopold het plan om de godsdienstige en burgerlijke vrijheden der Hongaren, die hun door de Ilongaa sche Gouden Bul gewoarborgd waren, te vernietigen. De zo nen der Hongaarsche edelen, die eenmaal met stouten heldenmoed hunne vestingen tegen Soli- man den prachtlievcnden hadden verdedigd, en de scharen van het Turksche leger hadden ver slagen, eer zij Ween en konden bereiken; diezelf de Hongaren, die altijd een voormuur der Christe nen tegen de Turken geweest waren, hadden thans besloten liever een verbond met de onge- loovigen aan te gaan en de hulp van den Groo- ten Heer in te roepen, dan van hunne rechten afstand te doen. De Hongaren maakten zich reeds gereed tot den krijg tegen Oostenrijkterwijl zij nog met den keizer in onderhandeling waren en enkele aan zienlijke hoofden der samenzwering op het slot Liechtenstein den vorst trachtten te bewegen, in den raad des keizers hunne partij voor te staan. Niemand vermoedde dat diezelfde magnaten, die schijnbaar hunne hoop bouwden op een minnelijke schikking, reeds in het geheim een verbond had den gesloten met de ongeloovigen. Behalve de Hongaarsche gasten vertoefde ook de dochter van den alvermogenden minister en gunsteling des keizers, Eleonora von Lobkowitz, op het slot, tot een bezoek bij hare vriendin Ma ria Liechtenstein. Beiden warelï in den eersten bloei der vrouwelijke jeugd, nauwelijks de kinds heid ontwassen. Het gedruisch der Hongaarsche gasten stoorde de jonge meisjes slechts weinig in haar stillen omgang; men hield haar verre van de feesttafel en van de drinkgelagen, waar meest staatkundige gesprekken werden gevoerd, en niet zelden woeste hartstocht losbarstte; maar zoo ge- de protesten van het publiek, toen gedurende de derde acte Lissagaray zich niet ontzag Coquelin met een fluitje en eenig klein geld te werpen. Buiten weri het spektakel voort gezet en dertig heeren lawaaimakers werden in de doos gestopt. En toch heeft het ruw geweld gezegevierd: »Thermidor« is niet meer opgevoerd inge volge een besluit, door den minister van binnenlandsche zaken en diens collega van schoone kunsten in overleg met den politie- prefect genomen. In den ministerraad was er druk over geredekaveld, maar 't was tot geen beslissing gekomen. Minister Constans zegt alleen aldus te handelen om de open bare orde te bewaren, maar in werkelijkheid heeft hij zich laten belezen door de bladen der intransigenten, die niet dulden dat de misdaden van het schrikbewind bij haar waren naam worden genoemd, en dat wel in een theater, door den staat gesubsidieerd. Bij de feestelijke viering van 's keizers verjaardag door de Duitsche kolonie te Parijs hield de Duitsche gezant, graaf Münster, als voorzitter eene beslist politieke redevoe ring, terwijl hij keizer Wilhelm prees als den bewaarder des vredes, die aan de vredelie vende tradities van zijnen grootvader en zijnen vader getrouw bleef, om zijne uitslui tend aan de beschaving gewijde roeping te vervullen. Niemand (zei le spreker) begrijpt beter dan de keizer, dat tot het vervullen dier roeping de vrede onvoorwaardelijk noo- dig is. In Spanje moeten Zondag de verkiezingen voor de kamer plaats vinden en de republi keinen zullen zich daarbij niet onbetuigd laten, getuigen de talrijke meetings. Naar aanleiding van de weder opduikende geruchten te Londen, en op het vasteland omtrent eene geheime Engelsche-Oostehrijk- sche conventie, waarbij Engeland zou aan nemen Oostenrijks eventueele bezetting van Salonica te steunen, herinnert de Times dat de Engelsche regeering die geruchten cate gorisch heeft tegengesproken. heel vertrouwelijk al9 vroeger, wanneer Maria in gezelschap harer ouders naar Weenen of Leonora naar het slot Liechtenstein kwam, was haar om gang niet meer De begroeide helling van den slotberg, in welks boschjes en beschaduwde plekjes de vriendinnen vroeger al wandelende van hare kleine geheimen konden snappenwerd thans verlevendigd door het gevolg der magnaten; on bescheiden pages maakten het haar niet zelden lastig met hunne aardigheden. Eleonora, een jaar ouder dan Maria, had hare vriendin een groot, belangrijk geheim toever trouwd: het geheim dat zij beminde en weder bemind werd. Graaf Guido van Starhemberg had haar wel is waar nog met geen woord doen blij ken, dat haar vermoeden juist was, maar hij was altijd gelijk met haar in de mis, hij bloosde tel kens als zij hem op nieuwsgierige blikken be trapte. Het is zeer treurig, zeide zij naïf, dat Guido's oom met uw vader in onmin is en niet meer hier komt, anders kondet gij hem zien en mij uw oordeel zeggen. Ik geloof dat er geen schooner, deftiger en dapperder cavalier is dan Ik zag gisteren, fluisterde Eleonora met een geheimzinnig gelaat Maria toe, hoe gravin Wes- selenyi den secretaris van haar echtgenoot een briefje in de hand stopteen dat met een blik alsof hij haar minnaar was. Eihebt gij dat gezien riep Maria. De gravin, ging zij wijsneuzig voort, beviel mij even wel al niet, zij doet alsof zij een koningin was, omdat haar man palatijn van Hongarije is; hij staat echter even goed onder den keizer als mijn vader. Haar kleeding is niet zeer zedig en zij is erg koket. Portugal begint nu Engeland te bestoken in Hindostan, en wel door eene onverhoed- sohe pretentie op eene thans Engelsche land- strook nabij Goa. Dit verhoogt de ontstemdheid onzer re- geeringskringen tegen Portugal, daar de heerschende overtuiging isdat de Portu- geesche regeering deze nieuwe moeilijkheden alleen opwerpt wegens Manikaland. Het mi nisteriele blad „Dia" schrijft„De verkla ringen der Engelsche regeering in het lager huis betreffende het charter van de Mozam bique-maatschappij schijnen beleedigend voor Portugal's waardigheid en volktrots. In dit geval kent de Portugeesche regeering haren plicht." Volgens bericht uit Soeakim heeft een sterke troep opstandelingen, behoorende tot de slavenhandelaars te Hanboeb, eenen inval gedaan en vee geroofd. De Engelschen ach tervolgden hen, heroverden het vee en vin gen 50 Arabieren, waarna zij zonder verlies Handoeb bezet hebben. Groot opzien is ontstaan door een nieuw artikel in de „Hamburger Nachrichten"; dat aan Bismarck toegeschreven wordt. Het ar tikel brengt verband tusschen het zesdaag- sche bezoek van den aartshertog Frans Fer dinand te St. Petersburg, die een eigenhandig schrijven des .keizers aan den czaar over bracht, en Oostenrijks ondersteuning van de door Rusland ingebrachte bezwaren tegen Bulgarije wegens de aldaar verblijf houdende Russische nihilisten. Het artikel wijst verder op het gevaar, dat door Oostenrijks in het oog vallende toenadering tot Rusland, Duitsch- land vervreemd wordt van het Czarenrijk. Daardoor kan Oostenrijk aan kracht en in vloed winnen in het drievoudig bondgenoot schap, zoodat Duitschland gevaar loopt in zekeren zin afhankelijk van Oostenrijk te worden. Er bestaat reden om te vreezen, dat Oostenrijk oeconomische concessien van Duitschland verlangt en buitendien eene ver betering der betrekkingen met Rusland zoekt. „En daartoe behoefde het niet te komen." Onder dit gekeuvel hadden de beide meisjes de weide bereikt, waarop nog tegenwoordig de zoo genaamde duivelsmolen klappert. Vorst Liechten stein was met zijne Hongaarsche gasten en het geheele gevolg op de jacht; de beide vriendinnen hadden aus ongehinderd hare lievelingswar.deling kunnen doen; zij zetten zich op het groene tapijt neder, en terwijl de molenaarsvrouw zich haastte haar een kan. versche melk te brengen, schikten zij de onderweg geplukte veldbloemen tot geurige ruikers. Daar kwam een vreemdeling langs den weg, en het verracsend lieflijke beeld der beide keu velende jonkvrouwen in het groen boeide zijne blikken. Hij hnd ook in den molen een verfris- sching willen vragen eer hij den berg besteeg, van welks top de Liechtensteinpche torenwachter in den omtrek kon rondzien; hij kon wel raden, dat de iijk gekleede jonkvrouwen op het slot te huis behoordenen groette haar met gepasten eerbied. Toch lag er iets vertrouwelijks in dezen groet, dat een lichten blos van 'misnoegen op de wangen van Eleonora te voorschijn riep; de jonge man, die niemand anders was, dan Max Gundacker, wekte door een glimlach bij zijn eerbiedige bui ging bij de gravin Lobkowitz die achterdocht op, waarvoor nauwelijks volwassen dames het meest gevoelig zijn, het vermoeden, dat men haar nog niet geheel voor ,/Vol" aanziet. Die man schijnt naar het slot te willen vraag hem naar zijn verlangen, fluisterle zij Ma ria toe; hij schijnt mij vrij 9tout te zijn, het kan geen kwaad, dat hij weet wie wij zijn. Maria had den vreemdeling met nieuwsgierig heid gadegeslagen; zij scheen niet recht te weten, wat zij van hem maken of waarvoor zij hem houden moest, Hij zag er noch uit als een land man, noch als een cavalierhij had voor een student kunnen doorgaan, als hij niet een ransel had gedragen, maar voor een handwerksman kon zij hem toch niet aanzien. In dit geval alleen zóu de blik, dien hij op de jonge meisjes wierp, te stout geweest zijn, gelijk Eleonora vond; maar de opene en vrije uitdrukking daarvan paste zoo geheel bij zijn voorkomen behoorde zoozeer bij zijn karakteristiek uiterlijk, dat Maria ditmaal niet met het oordeel van haar vriendin instemde. Moet gij naar het slot Liechtenstein? vroeg zij, terwijl zij den vreemdeling wenkte om nader te komen die daartoe slechts dit verlof scheen Uit Belgrado wordt gemeld dat het mi nisterie zijn ontslag heeft genomen, omdat de minister van binnenlandsche zaken de re- geeringspolitiek een meer radicale richting wilde geven. Het is waarschijnlijk dat aan Paschics de samenstelling van een nieuw ka binet zal woiden opgedragen. Het blad „Caspian", dat te Baku verschijnt, vermeldtdat tengevolge van den toevloed van joden in Samarkand eenige der oudste Russische firma's daar ter plaatse een ver toog tot de ministers van binnenlandsche zaken en financien willen richtenom te wijzen op de noodzakelijkheid om den ver deren intocht van joden in dit gedeelte van Centraal-Azie te verbieden. Het denkbeeld, dat de Russische koopman van concurrentie heeft, is eigenaardig. Hij is in de onmogelijkheid om mede te dingen met den joodschen koopman, zonder de hulp der regeering, zooals de tegenwoordige stroo ming, in zijn land hem thans eene gelegen heid geeft te vragen, en waarschijnlijk niet te vergeefs, in spijt van het bericht, dat de voorgestelde wetgeving tegen de joden, ten gevolge van de meeting in Londen, voor drie jaren is uitgesteld. Ongetwijfeld worden er voor het oogenblik geene verdere pogingen gedaan om die wetge ving door te drijven, en de pers is veel min der scherp en luidruchtig geworden. Dit kan misschien wel toegeschreven worden aan het Engelsche protest en aan het optreden van „the Times." Men zegt zelfs, zoo althans meldt de St. Petersburger berichtgever van „the Times", dat de czar een verslag van de Londensche meeting gelezen heeft en zich zeer voldaan toonde over de wijzewaarop hijzelf daar werd besproken. Volgens de laatste berichten uit Chili heb ben de opstandelingen Pisagna, Coquimbo en La Serena bezet. Op 21 Jan. hebben de troepen aan de op standelingen eene nederlaag toegebracht. Lord Salisbury heeft een langen neus ge haald de procureur generaal Miller heeft aan afgewacht te hebben. Mijn vader is niet te huis. Een hooge blos vloog over liet gelaat van den jongen man, die aan de sierlijke kleeding en de roode hakken der schoenen wel de adellijke jonk vrouw had herkend, maar in dit onschuldige wezen geenszins een prinses had vermoed. Ik ben op het slot ontboden, hernam hij zonder zijne verrassing op een andere wijze aan den dag te leggen dan door een tweede, nog diepere buiging. Meester Bockel uit Weenen zendt mij hierheen om de bestellingen te ontvangen. Niet alleen in de gelaatstrekken van Eleonora, maar ook in die van Maria, en bij de laatste zeer in het oog loopend, toonde zich bevreemding. Eleonora was minder verbaasddaar zij Max naar zijne kleeding had beoordeeld. Maria scheen een oogenblik in bedenking of zij de verklaringen van den vreemdeling kon gelooven. Dit kwam, omdat zij handwerkslieden slechts meestal in hun werk of ten minste in hun werkpak had gezien. Gelaat en handen van den vreemdeling verrieden echter nog minder dan zijne kleederen, dat hij ijzer en staal in het vuur der smederij bewerkte. Het gelaat van Gundacker was door de zuiderzon gebruind, maar had toch iets zachts, dat door de lichte haren nog verhoogd werd. De heldere witheid van zijn halskraag, waarom een zijden dasjes los en bevallig was geknoopt, viel des te meer in het oog, daar zijde toenmaals nog een kostbaar artikel was, deze zijde een bijzonderen glans had en hare kleuren niet hel tegen het witte linnen afstaken, maar aangenaam daarmee harmonieerden. De snede der uiterst zindelijke kleederen had, even als de wijze waarop Max ze droeg, iets buitenlandsch en bevalligs. Eleonora Lobkowitz, die moestal te Weenen was en daar dikwijls gelegenheid had menschen van verschil lende natiën te zien, werd daarom door het ei genaardige voorkomen des vreemdeling9 minder getroffen dan Maria, die slechts zelden bij wijze van bezoek in de residentie kwam en eerst kort geleden het klooster verliet, waar zij hare op voeding had genoten; de rijke, phantastiscne kostuinen der Hongaarsche edelen hadden daarom op haar ook een bijzonderen indruk gemaakt. Wordt vervolgd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1891 | | pagina 1