Nummer 41, Donderdag 21 Mei 1891. 14e Jaargang. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. tan ANTOON TIELEN Staatkundig overzicht. FEUILLETON. UITGEVER: Waalwijk. De Echo van het Zuiden, WiiiwyisÉe en Liifstnifecte Courant, Dit blad verschijnt Woensdag: en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maandenƒ1,00. Franco per post door liet geheele rijk f 1,15 Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Advertentiën 17 regels 0,60 daarbo ven 8 cent per regel groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitscb land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. Er gaat bijna geen dag om, dat niet een of ander kroniekschrijver zich gedrongen ge voelt de pen op te nemen om den volke te verkondigen, wat zijn meening wel is om trent de al of niet hernieuwing van de triple alliantie. En hoewel nu in de onderdeden de meeningen nogal eens uiteenloopenis men het toch in hoofdzaak daarover eens, dat een hernieuwing van het verdrag te wach ten is. Duitschland en Oostenrijk, die op het punt staan door een nieuw handelsverdrag ook op oeconomisch gebied nauwer verbonden te worden, zullen natuurlijk ook den politieken band, die ben verbindt, niet willen verbre ken. En Italië zal wel wijzer zijn, de vriend schap van deze beide rijken, waarop het staat kan maken, te verwisselen voor de mo gelijkheid op de goede gezindheid van Frank rijk, waarop het niet zoo vast kan gaan De Italiaansche radikalen spelen wel erg mooi weer met Frankrijk maar zij doen dat meer om de Italiaansche regeering wat dwars te zitten dan om de triple alliantie te doen springen. Bovendien zou Duitschland er zich weinig aan gelegen laten liggen, wanneer de Italianen trachtten zich van Frankrijk's vriend schap te verzekeren. In Frankrijk en Rusland weet men ook zeer goed, dat de vernieuwing van het drie voudig verbond te wachten staat. Natuurlijk zijn noch de Franschen, noch de Russen hier over in hun schik, maar zoolang men aan de Seine nog op revanche zint en er aan de Newa nog vijandschap gekoesterd wordt te gen Duitschland en Oostenrijk, zoolang zal de triple alliantie niet ophouden te bestaan. Aan de vernieuwing van het drievoudig verbond wordt echter door sommigen nog een nieuwe beteekenis gehecht. Gezamenlijk zoo heet het zal men maatregelen ne men om het socialisme te bestrijden. Niets is echter onwaarsch:jnlijker, daar in Italië het 31. XI. VADER EN DOCHTER. Maria was zoo verheugd, dat het haar niet in de gedachten kwam, of zij zich misschien niet aan een ijdele illusie overgaf; zij meende immers dat hare ouders niet meer konden eischen dan dat zij zich naar hun trots schikte, en hare liefde als een geheim bewaarde totdat deze het dag licht niet meer behoefde te schuwen. In de behoefte van haar hart aan liefde, ver zoening en vertrouwen, kon zij niet denken dat hare ouders meer van haar kouden verlangen, of dat zij konden eischen, dat zij ter wille van ijdele plannen de hoop var. haar hart zou opgeven. Wlaska liet langer op zich wachten dan het geduld van Maria kon verdragen. De fieidin had gisteravond, toen zij zich met grooten spoed had verwijderdbeloofddat zij heden voormiddag bericht zou brengen, maar zij bleef weg en reeds naderde het uur, waarop het vorstelijke gezin gewoon was het middagmaal te gebruiken en nog was zij er niet. Zware schreden weerklonken op den gang; Maria hoorde dat haar vader met een toornige Btem Elisabeth toeriep, dat zij zich niet had te vertoonen vóór zij gescheld werdde vorst scheen in kwade luim zijne dochter te bezoeken maar het gemoed van Maria was ten boorde toe vol het was haar alsof het haar in deze ure moest gelukken het hart van haar vader weer voor hare liefde te openen. Gij wacht zeker op die schurkachtige Heidin, zoo sprak de vorst zijne dochter aan en zijn blik scheen des te somberder te worden, naar mate zijne dochter hem hartelijker aanzag; zij zal niet komen, ik heb haar in de gevangenis laten zetten, om haar te doen geeselen. Wat heeft zij dan misdaan, vader? riep Maria verbleekend. Aan haar heb ik te danken, dat ik weer vrijer kan ademen liberalisme zulke groote vorderingen heeft gemaakt, dat geen regeering het wagen zal daar een uitzonderingswet in te voeren. Ook van Duitschland is zoo iets niet te wachten na het fiasco, dat men er eens met een uit zonderingswet geleden heeft. De overeenkomst met Engeland betreffende Afrika (de zoogenaamde Zambesi-conventie) moet reeds voorloopig zijn onderteekend. Zij schijnt tamelijk gunstig voorPortugal,want deze mogendheid verkrijgt daarbij, behalve de vroe ger erlangde voordeelen, ook een grondge bied van vijftigduizend vierkante mijlen be noorden de Zambesi en Engeland daarente gen slechts eene smalle strook in Manica- land. The Times heeft hiertegen een bezwaar, omdat door die regeling Britsch-Zambesi ge scheiden wordt van Nyassaland, en ook om dat de Portugeezen van de Transvaalsche grens af invloed over Limpopo zullen oefe nen. Het blad verklaart echter in de nieuwe overeenkomst te berusten, omdat een oud geschil er door geëindigd wordt, en vertrouwt, dat de Portugeesche Cortes zich zullen haas ten dit voordeelig tractaat goed te keuren. De dagbladpers in Portugal moet zich dan ook tamelijk gunstig over de overeenkomst uitlaten. Overigens zit men in Portugal deerlijk in de war met de financien, een gevolg van den ongelukkigen politieken toestand, die se dert de troonsbestijging van koning Dom Luis is ontstaan, door den opstand te Oporto nog is verergerd en door financieele fouten op het toppunt is gebracht. Een decreet is uit gevaardigd, waarbij zestig dagen schorsing van betaling wordt verlee d voor alle ter mijnen. Dit decreet is gebaseerd op het rapport der directie van de Portugeesche bank. De bank is reeds begonnen met het inwisselen te weigeren van haar biljetten te gen zilver, om zich niet geheel van haar voor raad metaal te ontdoen. Daardoor worden de biljetten met zeker wantrouwen door de particulieren aangenomen, misschien spoedig Wat gij liaar te danken hebt, zal haar met de geeselroede betaald worden. Mijn vermoeden heeft mij niet bedrogen, dat wijf is de tusschen- persoon 'bij uwe schande. Gisterenavond is zij ge grepen toen zij een knaap opwachtte,dien ik zal ver trappen. Elisabeth zal ik naar het tuchthuis zenden, zij heeft eveneens de hand in het spel gehad. Gij echter, ontaarde, éerlooze dochter, gij zult mij op dezen oogenblik plechtig beloven den man naar het altaar te volgen, dien ik voor u zal kiezen, of ik breng u nog heden naar het kloos ter, waar gij onder strengste tucht zult staan. Maria wankelde, hare voeten weigerden haai den dienst, haar gelaat was zoo bleek als van een lijk. Meer nog dan de dreigende woorden deden de blik en de toon van haar vader haar beven. Eene huivering voer door hare leden, zij gevoelde zich als bedwelmd en was niet "in staat een woord uit te brengen. Ha 1 riep de vorst knarsetandendehet is dus waar I Gij waagt het niet te loochenen, dat dit wijf uw bode, uw vertrouwde wasZij zal op de pijnbankzij zal bekennen, dat zij den schelm ten liefdedrank voor u heeft bereid, thans zie ik alles duidelijk. BekenGij zijt mijn eenig kind, maar liever wil ik u dood aan mijne voeten zien, dan die schande beleven 1 Beken dat gij een tooverdrank hebt gedronken, want zoo ontaard kan geen Liechtenstein zijn, dat zij zich tot een knecht zou verlagen. Hij zal het op de pijnbank bekennen, wees ten minste zijne aanklaagster, of de vloek uws vaders. De vorst kon niet voleindigen met een gil die door het geheele paleis weerklonk, stortte Maria op den grond. Toen de vorstin ontsteld kwam toeijlen, was het oog van Liechtenstein stijf op de onmachtige gevestigd. Laat zij sterven, zei hij somber, toen ook de vorstin een gil gaf, dat is beter dan dat zij zich- zelve en ons onteert. Gij hebt haar gedood, kermde de vorstin in woeste vertwijfeling. Het moederlijk gevoel ontwaakte, toen zij hare dochter in het bleeke, levenlooze gelaat zag- De vorst liet toe, dat zijne gemalin hulp inriep en dat er een geneesheer werd gehaaldhij bleef ook bij de zieke, maar niemand had uit zijne trekken kunnen lezen of hij het herstel van zijne dochter, of het tegendeel wenschte. Hij geweigerd. Ter geruststelling heeft de minis ter van financien verklaard, dat hij nieuw zilvergeld in omloop zal brengen. Het gevolg van dit alles kan zijn, dat de republikeinsche zienswijzen in Portugal hoe langer hoe meer veld winnen. „In officieuse kringen tracht men nu wel te ontkennen," schrijft een Fransch blad, „dat de val van Dom Pedro van Brazilië en de vernedering der Portugeesche monarchie door het kabinet Salisbury, in de Afrika-quaestie, ten voor- deele zijn geweest tot de ontwikkeling der republikeinsche zienswijze. Doch men vergeet niet, dat die zienswijze in de lucht hangt, dat zij getracht heeft zich te uiten in Oporto en dat zij ten rechte of ten onrechte groote vorderingen zou kunnen maken. En zoo ziet men dus de Portugeesche natie gepromoveerd tot uitgangspunt voor bespie- lingen en combinatiën van fijn-politieke kop pen. Een zalige troost rest haar zij deelt in die promotie met haar zuidelijke zuster, de Italiaansche natie. Daar kan de regeering niet samengaan met de meerderheid der ka mer telkens blijft als bewijs van protest de grootste helft thuis, wanneer de minister wil betoogen dat een motie, die Cavalotti tegen het ministerie heeft gericht, minstens twee maanden moet worden verschoven. Men spreekt er dan ook van, dat Rudini van plan is de kamerleden naar huis te zenden en een nieuwe verkiezing uit te schrijven. De begrootingen zijn nog niet aangenomen, geld is derhalve niet uit te geven. Wil men dit echter toch, en wat doet een regeering zoi.der geld, dan zal een gansche verzame ling koninkiijke besluiten noodig zijn. Boven dien wordt er beweerd, dat men op 't Qui rinaal eigenlijk liefst een zuiver conservatief ministerie zaggeen ministerie dat eenige elementen van de eene partij in zich op neemt, om de elementen der andere partij te neutraliseeren of zoo min schadelijk te maken als mogelijk is. Den lOen dezer dus herinnert het Ber- lijnsche weekblad Das Echo was het twin- bleef volkomen lijdelijk, verleende niet de minste hulp, en scheen alleen in de ziekekamer te ver toeven om af te wachten wat er gebeuren zou en de helpers gade te slaan. Zijne tegenwoor digheid had daarom voor de omgeving van Maria iets drukkends, voor Elisabeth, die het ijverigst was, iets verontrustende. Al had nie mand de woorden van de vorstin gehoord, dan raadde toch ieder wat er gebeurd was. De vorst was zeer vertoornd naar de kamer van zijn dochter gegaan, en kort daarna had men de zwakke prinses als dood op den grond gevon den. De vorstin zelve scheen geen moed te hebben, om te trachten haar gemaal door beden of vrien delijke voorstellingen over te halen tot zachtere gevoelens of betoon van deelnemingmisschien voelde zij zich ook daaraan schuldig, dat zij eerst zijn toorn had opgewekt, en beefde nu, nadat zij met schrik en angst de gevolgen zag, voor haar eigen bedrijf. De vorstin gevoelde op dezen oogenblik zeer goed, dat zij nooit voor haar kind een ware moeder geweest was. In dit uur, nu zij moest vreezen Maria voor altijd te zullen verliezen, nu de plotselinge schrik een dieperen indruk op haar had gemaakt, terwijl zij vroeger bijna altijd van de geneeslieeren hoorde, dat men zich in het onveranderlijke moest schikken, in dit uur deden zinnelijke indrukken het sluimerende natuurlijk gevoel ontwaken en het verwijt drukte haar zwaar, dat zij het aan haar driltigen gemaal had overgelaten Maria met den ouderlijken wil be kend te maken. Wat haar in het gesprek met hem over deze zaak als noodzakelijke strengheid, als een gebiedende plicht had toegeschenen, dat erkende zij thans, nu hare deelneming was opge wekt, als wreedheid, ten minste in zoover dat het ouderlijk besluit aan de zieke dochter op een verschoonender wijze had moeten worden meegedeeld. Zij sloeg haar oog steelsgewijze op haar echt genoot, om te zien of het medelijden hem niet zou vermurwen, maar zij waagde het niet een viaag te doen de trots wortelde diep in haar geheele denkwijze, dat zij zelfs in dezen oogen blik vreesde, door een deelneming, waaraan een verkeerde uitlegging kon worden gegeven, Maria eene hoop in te boezemen, die vernietigd moest worden. Zoo kwam het, dat de zieke, toen zij uit hare tig jaren geleden, dat vorst Bismarck te Frank fort het vredestraktaat met Frankrijk onder- teekende met een gouden pen, hem door een vaderlandslievend burger van Pforzheim tot dat doel geschonken en door hem aanvaard met de verklaring, dat die pen in zijne hand „niets zou onderteekenen dan wat Duitsche vaderlandsliefde en het Duitsche zwaard waar dig zou zijn." Toen Bismarck den 12en Mei 1871, uit Frankfort teruggekeerd, in den rijksdag kwam om een redevoering te houden over het trak taat, waarbij in vele opzichten nog meer ver kregen werd dan wat te "Versailles was over eengekomen, stond de geheele vergadering bij zijn verschijnen als teeken van eerbied van de zetels op. De tijden zijn veranderd sinds dien dag Volgens den berichtgever van Daily News te Moskau is de uitdrijving van israelieten aldaar niet gestaakt. Het bericht daaromtrent berustte op een vergissing. Men gaat minder ruw te werk maar de israelieten, die in de termen vallen, moeten vertrekken. Volgens officieele berichten uit Japan, te St. Petersburg ontvangen, is de toestand van den gewonden Russischen kroonprins zeer voldoende. De Grieken zijn er zeer trotsch op, dat hun prins George den aanrander van den czarevvitch neervelde juist op het oogenblik, dat hij den prins een tweeden houw wilde toebrengen. Ook de Russische bladen zijn vol lof over het gedrag van den jongen Griek- schen prins en men wil een gedenkpenning slaan te zijner eer. Te Athene werd een godsdienstoefening gehouden om te danken voor de redding van den Russischen kroonprinsde koninklijke familie was daarbij tegenwoordig. Ook te Pa rijs werd in de Russische kerk een dank dienst gehouden, welken de voornaamste re- geeringspersonages en het diplomatenkorps bijwoonden. diepe bezwijming ontwaakte, gevoelde, dat het moederhart 'niet met volle liefde voor haar klopte, dat men slechts voor haar lichamelijk welzijn zorg droeg, maar geen deel nam in de smart van haar hart. En juist hiervoor behoefde zij het vertrouwen in een moederhart. Ik wenschte, dat gij mij had laten sterven, kermde zij, dan werd om mijnentwil geen onschuldige vervolgd. Waarmee heb ik verdiend, dat gij denkt dat. ik u schande zou kunnen aandoen? Ik wilde u alles bekennen en nooit zou ik tegen uwen wil hebben gehandeld. Geef u thans niet aan zulke gedachten over, zei de vorstin, terwijl haar gemaal opmerkzaam naar ieder woord luisterde, de dokter heeft ge zegd, dat gij u voor alle aandoening moet in acht nemen. Zorg dus in de eerste plaats, dat gij u herstelt en vertrouw van uwe ouders, dat zij uw welzijn bedoelen. Het kwelt mij, dat onschuldiger» om mij moeten lijden, hernam Maria. Had ik slechts den moed gehad, u vroeger te bekennen, wat mij lang op het hart heeft gelegen, maar gij hebt het mij ook nooit gevraagd. Ik zweer u, dat ik er nooit aan heb gedacht, iets tegen den wil mijner ouders te doen, en dat ik r.ooit iets heb gedaan, wat onzen naam tot oneer kan strekken. Gij moet niet over deze dingen spreken, antwoordde de vorstin, om een antwoord te ont wijken. Zeker was het beter geweest, indien gij meer vertrouwen in uwe moeder hadt gesteld. Eene dochter moet nooit geheimen hebber, voor haar moeder, en nooit iets doen zonder haar raad en medeweten. Maria glimlachte treurig. Dat hebt ge mij vroeger nooit gezegd, daartoe hebt ge mij nooit aangemoedigd, hernam zijdan zou mijn hart zich minder eenzaam en verlaten hebben gevoeld. Het schijnt, dat ge mij vervyijten doet, riep de vorstin geraakt, maar een blik van haar ge maal legde haar het zwijgen op. Maria, zei de vorst, terwijl hij naar haar bed trad; en zijn stem klonk zacht en bevend van inneriijke aandoening, ik dank God en alle heiligen, dat ze mij hebben bewaard voor den vloek, mijn kind te hebben gedood, maar indien ik moest kiezen tusschen dezen vloek en de schande, dan zag ik u liever dood dan mijn naam onteerd. Ik geloof, dat alles wat gij tot uw moe der hebt gezegd, uit uw hart komt. (Wordt verv.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1891 | | pagina 1