Nummer 48, Zondag 14 Juni 1891.
14e Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Be Goudsmid van Wee&en.
ANTOON TIELEN
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON.
UITGEVER:
Waalwijk.
>Zij, die zich voor het
volgend kwartaal op
„de Echo van het Zuiden" abon-
neeren, ontvangen de nog deze
maand verschijnende nummers
9£9
De Echo van het Zuiden,
Waalwljisclie Ni Lanptiiatsck fonrant,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden f 1,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
'ian den Uitgever.
Advertentiën 17 regels f 0,60 daarboven 8 cent per regel
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeveft, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitscb
land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
GRATIS.
De vraag of de triple-alliantie reeds weer
is vernieuwd en zoo ja, voor hoe lang en op
welke conditiën wil de wereld maar niet
uit, want een goed dienaar van de pers is
ook een vraagal om voor weetal door te gaan.
Dat vragen doet hij evenwel op een eenigs
zins zonderlinge manier hij meldt eenvou
dig, dat 't met de verlenging van de alliantie
zoo en zoo staat, dat Engeland zich even
tueel tot hulp en steun aan de triple-alliantie
heeft bereid verklaard en doet dus net of hij
wonder wat van de zaak afwist. Dat noemt
men in goed Hollandsch een leugentje om
achter de waarheid te komen, en men kómt
er op die wijze dan ook wel eens achter.
Allicht toch doet zich hier of daar een
ijverig weet- en nieuwsgierig volksvertegen
woordiger op, die den premier 't zij deze
Salisbury, Taaffe, di P.udini ot hoe dan ook
heet eens op den tand wil voelen. Dat
is dan een van die afgevaardigden, die eens
wil zien welk verband er bestaat tusschen 't
geen „de krant schrijft" en 't geen er ach
ter de coulissenvan het staatstooneel geschiedt.
Ongelukkig komt men niet immer op de
hoogte van het verschil of de overeenkomst
tusschen krantennieuws en officieel nieuws,
want premiers hebben er dooreengenomen
heel aardig slag van de interpellanten met
een kluitje in 't riet te sturen. Toch zijn er
nog immer velen, die op grond van geruch
ten interpellatiën richten tot de regeeringen
en op 't oogenblik is 't de radicale Italiaan-
36.
XIII.
DONKERE WOLKEN.
Van Guido vernam Eleonora, dat een stout
woord van Gundaeker er veel toe bijgedragen
had om den keizer verzoenlijk jegens haar vader
te stemmen, en het speet haar, dat zij Max daar
voor niet persoonlijk haar dank kon betuigen.
Het gezantschap, dat met Albert Caprara naar
Constantinopel was gegaanwas sedert lang te
ruggekeerd, maar Max Gundaeker was niet onder
de teruggekeerden men zei, dat hij op een on
verklaarbare wijze was verdwenen het scheen
dat men zich ook weinig om dit ondergeschikte lid
van het gevolg hadbekommerd. Sommigen wilden
weten dat hij twist gekregen haden daarbij
waarschijnlijk zijr. dood had gevonden anderen
geloofden dat hij het gewaagd had zijn oog te
slaan op eene dame van den harem, en daardoor
gevallen was als een offer van het onverbiddellijk
lot, dat hij had getrotseerd.
Eleonora schudde bij zulke berichten ongeloo-
vig het hoofden Guido vond in verscheidene
opmerkingen, die hij had gedaan, insgelijks aan
leiding om in haar gevoelen te deelen dat deze
jonge man naar zijn karakter, dat men had leeren
kennen en waardeeren, bezwaarlijk ontrouw had
kunnen worden aan zijn ideaal. Guido koesterde
een onbestemd vermoeden tegen vorst Liechten
stein sedert Eleonora hem had verzekerd, dat
Maria de gevoelens van Gundaeker deeldetoen
er aan het hof eens over den verdwenene was
gesproken, had hij gezien dat Liechtenstein zon
derlinge blikken had gewisseld met graaf Oaetha-
no en het was hem opgevallen dat deze, die anders
altijd zijne trekken volkomen wist te beheerschen
in verwarring was geraakt, toen de keizer bij het
noemen van den naam van Gundaeker hem scherp
aanzag en op bijna dreigenden toon zei: Ware
die man hier, dan had ik iemand, die mij van
uwe kostbare proeven de waarheid kon zeggen
maar hij zal wel terugkomenmen moet hem
vinden of onderzoekenwat er van hem is ge-
sche afgevaardigde Cavallotti, die iets naders
wil weteci omtrent Engelands verhouding tot
Italië en omtrent de vernieuwing der triple
alliantie.
Om te beginnen heeft de premier de dis
cussie doen uitstellen tot na de begrootings-
debatten en als 't dan zoover is, zegt men
nog wat men noodig en nuttig acht om aan
de groote klok te hangen. Volgens een ge
rucht zou Di Rudini aan Engeland tegenover
Italië dezelfde plaats hebben toegekend als
die welke Rusland tegenover Frankrijk in
neemt en volgens een ander on-dit zou de
Eransche premier De Freycinet naar Alix
les-Bains zijn gereisd om daar in alle rust
en kalmte te kunnen contereeren met den
Russischen gezant.
Zou 't waar zijn? Zou 't bloot toeval zijn
of zouden de heeren met voorbedachten rade
Alix-les-Bains tot veiblijfplaats hebben geko
zen om slechts in schijn eens uit te blazen
van de politieke en diplomatieke beslomme
ringen
Te Bilbao is de rust weer zoover hersteld,
dat de staat van belet is kunnen worden
opgeheven.
Ook de Portugeesehe eerste kamer of die
der „Pairs" heeft thans de overeenkomst
met Phigeland goedgekeurd, en wel met 83
tegen 6 stemmen.
In Engeland is op 't oogenblik van niets
anders sprake dan van de zaak Gordon-
Cumming, of liever van de rol, die de prins
van Wales, Engelands troonopvolger, in deze
zaak gespeeld heeft. In zake dit beruchte
speelproces heeft de rechter den eischer, die
eenige personen van laster had aangeklaagd
omdat zij hem beschuldigd hadden valsch
gespeeld te hebben, in het ongelijk gesteld.
Daardoor heeft de rechter dus aangenomen,
dat de kolonel Gordon, een vroeger vriend
van den. troonopvolger, een valsch speler is.
De prins van Wales beleeft moeielijke da
gen een storm is er in de geheele Engel-
sche pers opgegaan tegen hem en tegen zijn
worden.
Er lag iet9 in den toon en in den blik van den
keizer, alsof hij een argwaan koesterde, dien hij
tot dusverre nog niet had aan den dag gelegd.
Verder was het in het oog loopend, dat Maria
Lichtenstein nog steeds in het kloosterpensionaat
vertoefde, ofschoon het gerucht liep, dat zij uit
gehuwelijkt zou worden aan den jongen prins
Eugenius van Savoye die onlangs in keizerlijken
krijgsdienst was getredenten einde dezen een
rijke erfdochter, en het huis Liechtenstein nieuwen
luister te verschaffen. Nog was het Eleonora
niet gelukt de vriendin barer jeugd weder te zien
Wat intusschen de belangstelling van Guido in
den vermiste vooral verhoogde en ook Eleonora
levendig bezig hieldwas het vaste vertrouwen
der oude Wlaska Barkoi, die op profetischen toon
verkondigde, dat hij leefde en al de lagen zijner
vijanden zou te schande maken. Wlaska had de
bescherming van Guido ingeroepen en bereid
willig verkregen tegen nieuwe vervolgingen van
vorst Liechtensteintoen zij hem had bewezen
dat zij een oude trouwe bediende van het geslacht
der Starhembergen was. Hare geheimzinnige
zinspelingen dat Max Gundaeker het bloed der
Starhembergen door de aderen vloeide, hadden
langzamerhand een bepaalder vorm aangenomen.
Was het dat hare onbestemde vermoedens duistere
herinneringen opwektenen van lieverlede dui
delijker uit de nevelen der vergetelheid deden te
voorschijn treden of dat zij de flauwe herinne
ringen door onderzoek en navragen bij oude
lieden tot helderheid had gebracht, genoeg, terwijl
zij vroeger zich in beeldrijke zinspelingen en om
schrijvingen had uitgedrukt, en aan de verbeelding
harer hoorders raadsels had opgegeven deed zij
thans duidelijke verstandige verklaringen. Zij
verhaalde dat Koenraad Balthasar von Starhem
bergde vader van Guido's neef, graaf Rudiger
von Starhemberg, een broeder had gehad, die naar
het HeiligeLand gereisd en daar verdwenen was. Zij
wist zich thans te herinneren, dat op de inoeder
van den vermiste een zware verdenkirg had ge
rust; dat haar gemaal dien zoon niet had willen
erkennen, en zijn gemalin als een gevangene op
zijn slot opgesloten had gehoudenmaar dat na
haar dood hare onschuld aan het licht was ge
komen. De door den vader gehate zoon was naar
het Heilige Land getrokken, om voor de vermeende
schuld van zijne moeder te boeten, en daar men
vrienden en nog immer loeit hij voort als
een orkaan, zonder den vorstelijken speler te
sparen. Het lagerhuis zal ook met de zaak
worden gemoeid reeds zijn over 's prinsen
handelingen interpellaties aangekondigd en
de afgevaardigde Morton zal zelfs voorstellen
de posten voor de bezoldiging van een veld
maarschalk en een generaal bij wijze van
protest te verlagen.
De verhouding tusschen de Pruisische re
geering en het Vaticaan is weder gespannen.
De paus eischt, dat, nu een Duitscher tot
bisschop van Straatsburg werd benoemd, de
regeering de benoeming van een Pool tot
aartsbisschop van Posen zal bekrachtigen.
De Duitsche keizer weigert langs dezen weg
der Poolsche beweging een erkend hoofd te
geven.
Bij de discussie in het huis van afgevaar
digden over het voorstel Rickkert (vrijzinnige
partij) betreffende de graanrechten, heeft Ca-
privi namens de Pruisische regeering verzocht,
i dat voorstel te verwerpen. De regeering
zeide hij, kan omtrent de zaak niet in nader
debat treden en vindt geene reden tot wij
ziging van het standpunt, hetwelk zij den 1
i dezer heeft ingenomen. Reeds in het laatst
van April zijn de onderzoekingen begonnen
maar ter voorkoming van agitatie be
perkt gebleven binnen den officieelen kring.
Uit de verzamelde stukken heeft de regeering
de overtuiging verkregen, dat ergeene sprake
was van een toestand van nood. Bij de
daarop toch gevolgde agitatie heeft de re-
geering vragen gericht tot particuliere per
sonen en consulaten en heeft zij de gereser
veerde grens van behandeling moeten over-
schrijden nog eer zij alle stukken bijeen had.
Die stukken bevatten ramingen en hebben
groote waarde maar kunnen niet aan het
huis van afgevaardigden worden voorgelegd,
omdat er geene namen openlijk kunnen wor
den genoemd. De regeering is zich hare
verantwoordelijkheid ten volle bewustmaar
zij moet thans ook de sprekers verzoeken,
er op bedacht te zijn, welke nadeelen zij door
nooit weer iets van hem had gehoord, onderstelde
men, dat hij daar was omgekomen, zonder den
troost te hebben verkregendat zijne moeder
geen zondares, maar het slachtoffer van den laster
was geweest.
Wlaska had in het huis van Koenraad Baltha
sar gediendzij was in hare vroegste kindsheid
daar als wees opgenomen, en herinnerde zich uit
hare jeugd, dat de moeder van graaf Koenraad
Balthasar in den waan had verkeerd, dat men
haar kind had ontroofd. De moeder had een ha
rer zonen bijzonder liefgehad, de schoone knaap
was tegelijk met zijne moeder zwaar ziek geweest
en gestorven, terwijl de moeder werd gered.
Deze echter had zich, toen men haar na hare
herstelling had medegedeeld, dat haar lieveling
dood en begraven was, het vaste denkbeeld in
het hoofd gezet dat men haar bedroog, en
dat haar lieveling leefde men had hem haar
ontstolen.
Toen Wlaska Max voor het eerst had gezien, en
de karakteristieke trekken van het Starnemberg-
sche huis hare aandacht hadden getrokken, toen
haar voorgevoel haar had gezegd dat deze jonge
man uit een adellijk geslacht moest zijn gespro
ten, was in haar de herinnering aan het vermoe
den der gravin het eerst levendig geworden; aan
deze herinnering had zich die van een verdwe
nen graaf Starhemberg vastgeknoopt, zij had ge
dacht, dat Max een afstammeling van den ge-
roofden knaap moest zijn. Eerst langzamerhand,
nadat zij niet alleen hare herinneringen had ge
ordend, maar het haar ook door navraag bij oude
lieden, die zich de gebeurtenissen nog konden
voorstellen, duidelijk was geworden, dat er wer
kelijk een Starhemberg in het Oosten was ver
dwenen, maar dat de roof van een kind van de
gravin Starhemberg slechts een spook in de ver
beelding van een zieke was geweest, dat zich
daar had vastgezet, had zij het gewaagd haar
vermoeden uit te spreken en hare gronden op
te geven.
Het was natuurlijk dat Guido twijfelde aan de
vermoedens van een oude vrouw, die aan hare
profetische gave geloofde en geen andere bewij
zen voor hare beweringen had, dan de overeen
komst van den gelaatsvorm, het toevallige over
eenstemmen van den ouderdom van Max met
den leeftijd, dien een zoon van den vermiste kon
hebben bereikt; eindelijk de omstandigheid, dat
opgewonden uiting van meeningen kunnen
teweegbrengen.
Terwijl men in Frankrijks kamer de dis-
cussien over het douane-tarief onafgebroken
voortzetzit men te Weenen niet stilde
onderhandelingen tusschen de Duitsche, Oos-
tenrijksche en Zwitsersche gedelegeerden met
betrekking tot een handelsverdrag gaan kalm
door, al kan de referendumsbeweging, tegen
het nieuwe tarief in Zwitserland ontstaan, er
dan ook niet gunstig voor zijn en zelfs meldt
men nu, dat reeds einde Juli de onderhan
delingen tusschen Duitschland, Oostenrijk en
Italië een aanvang nemen.
De Servische regeering liet den grensau-
toriteiten aanschrijven alle incidenten aan de
Bulgaarsc.he grenzen te vermijden en besloot
tot het versterken der werken van Pirot en
Zaïtchar als demonstratie tegen de opeen-
hooping van Bulgaarsche troepen in de grens
districten.
Vorst Ferdinand van Bulgarije is voor zijn
gezondheid naar Karlsbad gereisd en heeft
de regeering gedurende zijn afwezigheid in
handen gesteld van den premier Stamboeloff,
wel een bewijs dat het zich in dezen veel
besproken Balkanstaat nog zoo gevaarlijk niet
doet aanzien.
De voortdurende vervolgingen, waaraan de
christenen in China zijn blootgesteld, hebben
de Ver.-Staten en Frankrijk doen besluiten
tot een diplomatiek optreden bij de Chineesche
regeering. Beide staten eischen voor hun
onderdanen bescherming en om aan hun
eischen meer klem bij te zetten vertelden zij
er maar dadelijk bij, dat zij bij weigering
zouden overgaan tot een bombardement van
Nanking. De Chineesche regeering zal het
wel niet tot dergelijke krachtdadige en on
dubbelzinnige betoogen laten komen, maar
paal en perk stellen aan deze door de man
darijnen geleide, fanatische beweging.
Max in het Oosten was geboren en de Duitsche
taal in zijn vroegste jeugd had geleerd, dat hij
het blonde haar, het voorhoofd en den neus der
Starhembergen had, en dat men onwillekeurig
bij zijn aanblik gevoelde, dat hij voor iets hoo-
gers was bestemd dan voor den stand van een
handwerksman. Maar hierom was de onderstel
ling, dat Max een bloedverwant van hem kon
zijn, Guido toch niet onaangenaam. Integendeel,
hij wenschte dat de jonge man op eene hooge
geboorte had kunnen wijzen, hij zou hem gaarne
de broederhand hebben gereikt.
Aan den staatkundigen horizon hadden zich
intusschen donkere wolken saamgepakt; het scheen
alsof het onheil zou komen, dat, naar men meen
de was aangekondigd door de groote komeet van
Halley, welker verschijning reeds in 1607 kei
zer ltudolf op den Hradscnin te Praag zooveel
angst veroorzaakte. Deze komeet had in den afge-
loopen winter op nieuw met een langen rood-
achtigen staart aan den hemel geschitterd, en
men vertelde elkander, dat de Groote Heer twee
en veertig zware stukken geschut, ieder met tach
tig ossen bespannen, naar Belgrado had laten
brengenook zou de roode paardestaart reeds te
Constantinopel zijn uitgestoken.
Lodewijk XIV had, ofschoon hij vrede met liet
Duitsche rijk had gesloten, de rijksstad Straats
burg overrompeld en ingenomen; Emmerich To-
koly had de hulp van Turkije ingeroepen, om
Hongarije geheel van Oostenrijk los te maken,
en dit land, even als de Polen met hun vader
land hadden gedaan, tot een vrijen staat te ver
heffen men zei dat de Groote Heer Tokoly reeds
tot vorst van Hongarije had benoemd, en dat
Lodewijk XIV insgelijks den rebel hulp had be
loofd. De keizer had de stad Oedenburg, waar
de Hongaarsche landdag zitting hield en waar
hij zich op nieuw als koning van Hongarije wil
de laten kronen, door het regiment van Mansfeld
moeten laten bezetten, en door de kurassiers van
Palffy laten afsluiten, maar tegelijk kreeg To
koly te Buda-Pe9th van den grootvizier des sul
tans den sabel kaftan en reigerbos als hertog
der Hongaren hij rustte een leger uit om den
Jablunka pas te bezetten en in Moravie door te
dringen.
Wordt vervolgd.
