Nummer 12. Donderdag 11 Februari 1892. 15e Jaargang. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. UITGEVER: ANTOON TIELEN, Staatkundig overzicht. FEUILLETON. Eenc geschiedenis uil de Engelsche rechtspleging. BUITENLAND. Engeland. Spanje. Zwitserland. Waalwijksdie en Laiigslraalselie Courant, Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden f 1,00. Frauco per post'door het geheele rijk f 1,15 Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Waalwijk. Advertentiën 17 regels f 0,60 daarboven 8 cent per regel groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitscb- land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van Adolf Stefner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. Evenals de planeetwaarop we leven schijnt ook de geschiedenis zich heel regel matig om haar as te wenden, waar zij tel kenmale dezelfde gebeurtenissen kan doen wederkeeren. 't Is bijna om aan den voor uitgang te gaan wanhopen En toch is er eigenlijk reden tot kalmte en stille berusting want 't zijn en blijven immers altijd dezelfde oorzaken, die dezelfde gevolgen hebben. In navolging van vorst Bismarck, die er indertijd graaf Von Arnim zwaar voor heeft doen boeten, dat hij partij had gekozen te gen hem, inzake het Concilie van Rome en de onfeilbaarheid des Pausen, heeft graaf Caprivi een vervolging doen instellen tegen den graaf von LimburgStirum, naar aan leiding van een door dezen in de Kreuzzei- lung gepubliceerd artikel over de handels verdragen. Zonderling feitterwijl de groote meerderheid der Duitsche pers de vervol ging zelf scherp heeft gegispt en men er in zag een inbreuk op de vrije uiting der ge dachte, schijnt de uitspraak onze naburen in 't oosten zeer koud te hebben gelaten, getuige de volkomen afwezigheid van mede- deelingen dienaangaande in de Duitsche bla den. Het vonnis luidtontslag uit den dienst d. i. verlies van alle rechten op pen sioen en van het recht tot voering van den; titel van gezant. Men ziet, dat het militaire regime in Duitsch- land nog niet aan kant is gezet: strikte ge hoorzaamheid en slaafsche onderworpenheid worden zelfs geeischt van een gepensioneerd diplomaat, tevens lid van het huis van af gevaardigden, in welke laatstgenoemde quali- teit de delinquent zich „vergrepen" had. Die discipline is een schoone zaak, doch schenkt den Duitschers niet immer vermaak Indien 't in de macht der regeering stond die discipline-maatregelen toe te passen op elkeen, zonder onderscheid des persoons, wie weet of niet allen, die zich verzetten tegen de onderwijswet, één, twee, drie, onschade- IV. 7. Hij mocht en zou nooit vernemen, hoe haar hart ineenkromp als haar vriend haar van Elisa beth voordweepte en door geen andere gedachte bezield scheen, dan het meisje, dat op zulk een raadselachtige wijze was verdwenen, eindelijk nog terug te vinden. Hetty, die niettegenstaande haar zorgeloozen aard, in het hart der geliefde vriendin nad gelezen, trachtte haar wel is waar te troosten over die plotselinge liefde van William en deze te doen voorkomen als eene onbeduidende, oogenblikkelijke afdwaling, die bij het dweep zieke karakter van haar broeder nauwelijks ver wondering kon baren, en van zelf zou verdwijnen, zoodra Elisabeth weer te voorschijn kwam; maar Mary kon deze hoop niet deelen. Zij geloofde niet, dat William's liefde voor de vermiste slechts een spel zijner phantasie was, zooals Hetty steeds beweerde; zij kende de halsstarrigheid der Da- vistowns. In treuriger, smartelijker gedachten dan ooit zat lieden Mary Wintlebury in haar lievelings hoekje, eene vensternis in de groote zaal der Abdy, dat prachtige aloude verblijf, waarin de "Wintleburys met denzeifden trots konden wonen, als menig hoog oudadellijk geslacht op zijn kasteel. De anders zoo vlijtige handen van het meisje rustten werkeloos in den schoot, een boek lag achteloos naast haar; steeds treuriger en smartelijker moesten de gedachten zijn, die haar heden bezig hielden, want tusschen de fijne lange wimpers parelde traan op traan. Haar jong hart was overvol, zij moest het ten minste in de diepste eenzaamheid eens ontlasten, of het zou barsten. Het streed tegen haar in zich zelf ge keerd karakter, iemand deelgenoot te maken van haar leed; zelfs hare lieve, dierbare moeder mocht niets vernemen, hoe gegriefd en gewond haar hart was; haar kon immers niemand helpen. En haar vader had haar bovendien reeds zoo aangedaan gemoed nog meer verontrust. Graaf lijk werden gemaakt. De comm. uit het huis van afgevaardigden van Pruisen, begon Maan dag de beraadslagingen over de schoolwet, welke naar luid een veel besproken gerucht, een nieuw conflict zou hebben gewekt tus schen den jongen keizer en zijn moeder, kei zerin Frederik. Deze laatste zou namelijk te gen het schoolwetsontwerp-Zedlitz gekant zijn en zelfs prins Heinrich in den arm hebben willen nemen. De keizer evenwel, door de praktijk willende bewijzen, dat slechts hij „Herr im Lande" is en dat hij „keinen an deren neben sich duldet," zelfs zijn eigen moeder of broeder niet, was zeer ontstemd over deze inmenging in staatszaken en spoedig reeds gaat de keizerin-weduwe op reis naar Italië en Griekenland. Zoo zegt het gerucht. De laatste zitting van Engelands parlement kan nog belangwekkend zijn. Onmiddellijk na de opening zal het 't wetsvoorstel betrek kelijk plaatselijk zelfbestuur in Ierland ont vangen, doch het eerst na het voorstel be trekkelijk het kleine grondbezit in behande ling nemen. Van het Balkan-Schiereiland kwamen weer allerlei nieuwtjes. Zoo zou Busland den Bul- gaarschen uitgewekene Rizoff" de naturalisatie aangeboden of reeds verleend hebben en zelfs zou hij benoemd zijn tot inspecteur der scheepvaart-maatschappij, terwijl de Oosten- rijksche gezant Thoemmel, Rizoff een vrij geleide heeft aangeboden door Oostenrijk- Hongarije, tot de Russische grens. Rizoff schijnt 't öf in de vesting Belgrado goed naar den zin te hebben öf wel de vriendelijkheid van Oostenrijk niet goed te vertrouwen, hij heeft ten minste bedankt en wil blijven waar hij is. Bovendien komt uit Belgrado de mededee- ling, dat de czaar den Franschen kolonel Bange, die op 't oogenblik te Belgrado ver toeft voor een groote kanonnenleverantie, als zijn wensch heeft te kennen gegeven, dat het Servische leger spoedig in orde moge zijn en uit Sofia meldt men, dat binnenkort Waversford, een der rijkste en voornaamste grondbezitters, had zijn hernieuwd bezoek in de Abdy aangekondigd en de squire had er met eenigen ophef bijgevoegd, hoe de edele graaf niet onduidelijk had laten doorschemeren, dat Mary hem geenszins onverschillig was, ja dat hij trach ten zou hare genegenheid, en als hij die verkregen had, hare hand te verwerven. Mary kon aan de waarheid van deze woorden niet twijfelen, want zoo dikwijls zij in den laat- sten tijd met den graaf in aanraking was ge komen, was liet haar niet ontgaan, dat zijne scherpe donkere oogen met zichtbare bewondering op haar hadden gerust en haar overal hadden gevolgd. Hoe trotsch en zelfbewust ook haar vader gaarne zijn eigen weg ging, wist zij toch wel, dat dit hooge aanzoek om hare hand zijne eerzucht vleide en dat het hem gelukkig maken zou, zijne Mary eenmaal als lady Waversford te begroeten. Hare moeder dacht er anders over; zij gevoelde tegen den graaf een onverklaarbaar wantrouwen, en hoe ook de fijn beschaafde man zijn best had gedaan zich eveneens inharegun9t in te dringen, zij had hem tot dusverre de groot ste terughouding getoond, en niet onduidelijk te verstaan gegeven, dat zij hem als toekomstig schoonzoon geenszins zoo welkom kon heeten als haar gemaal. Zij koesterde nog altijd haar lievelingswensch, dat Mary eens de vrouw van William Davistown mocht worden. Hare kinderen door huwelijk met elkander te verbinden, was steeds de droom geweest van haar en hare vroeg ge-torven vriendin, en zij hield aan dit denkbeeld met de grootste volharding vast. Zelfs het tegenwoordige streven van William kon haar daarin niet doen wankelen; zij beschouwde dit als een voorbijgaande afdwaling, en hoopte, dat de goede, overigens zoo brave en beminnens waardige jongeling weldra weder tot rede zou komen. Ach I dat hoopten zij allen, alleen Mary niet. Haar levensgeluk was voor altijd verwoest; zelfs wanneer zij den aandrang haars vaders volgde en den graaf hare hand schonk, en ieder haar lot benijdenswaardig zou achten gevoelde zij toch, dat de ware zonneschijn uit haar hart ver dwenen was, en daarenboven, zij wist zelve niet waarom, maar het karakter van den graaf kwam haar verdacht voor; zij schrikte terug bij de ge dachte voor altijd aan zijne zijde verbonden te een groot aantal officieren naar Berlijn zul len reizen omdat men het Bulgaarsche leger geheel naar 't Duitsche wil hervormen. In de Italiaansche kamer is Donderdag de quaestie der werkloozen te Rome ter sprake gekomen. Minister Nicotera verklaarde, in antwoord op de hem gedane vragen, dat in den loop van deze en de volgende maand aan twee duizend man werk zou worden verschaft, doch dat het der regeering niet mogelijk was allen te helpen. Bij een strikte handhaving der orde verzekerde hij echter al 't mogelijke tot leniging van den nood te zullen doen. De afgevaardigde Barzilai noemde deze maatregelen onvoldoende en andere sprekers sloten zich bij hem aan, de regeering ver wijtend hare zuinigheids-politiek in deze te ver te drijven.Hiertegenover echter handhaafde de regeering de volslagen onmogelijkheid om voor het oogenblik verdere openbare werken te doen uitvoeren. Te Milaan hebben Donderdag ernstige on geregeldheden plaats gehad bij de uitdeeling van brood en soep aan de werkloozen, die door een aantal anarchisten werden opge hitst. Eenige politie-agenten werden gewond. De onruststokers werden met groote moeite in hechtenis genomen en eerst met behulp van de troepen werd de orde hersteld. De Hongaarsche minister-president, graaf Szaparyi, heeft te Temesvar eene redevoering gehouden, waaruit nu juist nog niet blijkt, gelijk beweerd wordt, dat besef van zwakte hem aansluiting zal doen zoeken bij de op positie. Onwrikbare trouw beloofde hij namens zijne partij, aan het vergelijk, in 1867 tus schen Oostenrijk en Hongarije gesloten, en de voornaamste taak der regeering in de eerstvolgende zitting zou wezenmaatregelen te nemen om het misbruik maken van 't vrije woord te beteugelen. Dat is niet het spek, waarmede men in Hongarije oppositie-muizen pleegt te vangen. zijn, en toch 'Uit haar somber, smartelijk gepeins werd Mary plotseling opgewekt door de stem van William. Nauwelijks had hij over zijne vriendin plaats genomen, of hij begon alweder te spreken over zijne onafgebroken pogingen, om een spoor van de afwezige te ontdekken. Ik zal niet rusten, eer ik het dierbare meisje heb gevonden, riep hij uit; de arme Charles moet haar maar uit zijn hoofd stellen; zulk een schoon wezen als Elisabeth is niet bestemd, om de vrouw van een timmerman te worden; zij zal als mijne echtgenoote allen overschaduwen, riep hij met ontstuimigen hartstocht; dunkt u dat ook niet? Mary sloeg hare wonderschooneprachtige oogen tot hem op, en indien de zijne niet met een dichten sluier waren bedekt geweest, zou hij gezien hebben, dat het edel, regelmatig gelaat, dat hij voor zich had, de vergelijking niet be hoefde te vreezen met het schoone beeld, dat zijne phantasie hem van de vermiste had voorgetoo- verd; en hier was een vrouwelijk, aanminnig we zen, getooid met al de bekoorlijkheden van be schaving en verstand, terwijl dat meisje verder niets bezat dan hare schoonheid, die wel is waar thans door allen als onvergelijkelijk werd ge roemd, maar ook thans, nu ieder haar lot en haar verdwijnen beklaagde. Ik hoop dat haar bezit u gelukkig zal ma ken, zeide Mary, en trachtte te glimlachen, terwijl zij moeite had de tranen te weerhouden, die met onweerstaanbaar geweld wilden uitbreken. Dat is de vraag niet meer, antwoordde Wil liam met groot zelfvertrouwen. Ik moet zeker haar bezit moeielijlt genoeg verwerven, maar als ik haar vind, ben ik voor al mijne inspanningen ook rijkelijk beloond. Immers Robert zegt, dat zelfs de oogen van graaf Waversford hadden geschitterd, toen hij vroeger in uw huis Elisabeth had gezien; en de graaf heeft verstand van vrouwelijke schoonheid, dat moet men hem toegeven. Bij deze woorden gevoelde Mary een pijnlijken schok; haar overviel te veel in eens; zij kon zich niet langer bedwingen, hare oogen vulden zich met tranen, die te overvloediger stroomden, hoe meer William zijne verbazing over hare plotse linge droefneid te kennen gaf. Waarom weent gij, Mary? Dat moet gij mij zeggen 1 Weet gij niet meer, dat wij altijd de Uit officieele opgaven blijkt, dat er 24 stuks van het aan mond- en klauwzeer lij dende Deensche vee reeds verkocht en weggehaald waren, toen het verbod op het vervoer te Islington aankwam. Deze runderen werden te Chatham, Rochester, Colchester, Aldershot en Shorncliffe achterhaald en af gemaakt. Op genoemde plaatsen mag voor eerst geen veehandel plaats hebben. De Times slipte hierbij_ aan, dat de vorige epidemie van mond- en klauwzeer in 1880, door invoer van één ziek beest veroorzaakt, aan den Britschen veestapel een verlies van 2,500,000 pond berokkende terwijl de hoogere vleeschprijzen aan de verbruikers een verlies van minstens 6,000,000 pond toebrachten. Het blad vraagt: Zouden zulke offers het alge- heele en bestendige verbieden van den invoer van vreemd levend vee niet wettigen De Times verneemt uit Santiago dat Noord - Amerika's optreden tegen Chili in Zuid-Amerika eene algemeene verontwaar diging heeft gewekt, zoodat het denkbeeld van eenen Amerikaanschen statenbond aldaar vooreerst heeft afgedaan en de Zuid-Ameri- kaansche republieken niets meer willen hooren van eene aansluiting aan Noord-Amerika. De pogingen van de te Xeres gearresteerde anarchisten, om door valsche verklaringen eenige soldaten van medeplichtigheid be schuldigd te zien, is totaal mislukt. De soldaten ontkenden niet alleenmaar het onderzoek bracht bovendien aan het licht, dat de beschuldiging der militairen slechts op praatjes berustte. De Bond van Zwitsersche landbouwers verlangt van den Bondsraad de toepassing beste vrienden zijn geweest? Ik kan u niet be droefd zien, dat smart mijl Hij zette zich dicht bij haarvatte hare bevende hand en streelde haar liefkozend over de dikke, rijke haren, alsof hij een snikkend kind tot bedaren moe9t brengen. Zij rukte zich plotseling met een snelle bewe ging van hem los, en terwijl zij hare tranen met geweld terugdrong, zeide zij met een krampach- tigen lach: Het is alweer over, lieve William; wij meisjes hebben dikwijls zulke aanvallen; maar nn moet ik weg, wij verwachten bezoek, vaarwel! Zij zag tot afscheid 'nog eenmaal naar hem om beproefde te glimlachen en verliet toen met haas tige, lichte schreden de zaal. De jonge baronet staarde zijne vriendin zeer verwonderd na; zoo had hij haar nog nimmer ge zien Wat kan haar toch gescheeld hebben? mompelde hij in zichzelven. Als het Hetty ge weest ware, die kan lachen en schreien tegelijk, maar Mary van haar had hij nooit gedacht, dat zij ook zulke Aprilbuicn kon hebben. Hij kon dat ongewone gedrag van Mary maar niet verklaren. Daar werd hij door den hoefslag van paarden uit zijn gepeins opgeschrikt; hij zag naar beneden eenige ruiters draafden naar de poort der Abdy; vooraan een zeer rijk gekleed lieer op een edel ros; het was graaf Waversford. De don kere oogen van den graaf richtten zich juist naar het venster, waar William stond. De lord moest eene heel andere gedaante gezocht hebben, want toen hij den jongen baronet zag, betrok zijn zoo- even nog opgeruimd gelaat en uit zijne oogen schoot een zoo koude, vijandige blik naar boven, dat William onwillekeurig huiverde. Hij kon zich niet terstond verklaren, waardoor hij zich dezen plotselingen haat van den graaf had op den hals gehaald; eindelijk viel hem eene gedachte in. Hade edele graaf streeft mis schien naar cle gunst van Mary, en is jaloerscli hij kan gerust zijn, wij zullen elkaar niet in den weg staan, mompelde hij; en zonder, zooals ge woonlijk, eerst nog naar de gezondheid van zijne moederlijke vriendinmevrouw Wintlebury te vernemen, verliet hij door een achterdeurtje de Abdy. V. ('^Sïeer dan vier weken waren er sedert den nood- lottigen St. Michielsdag (29 December) en het

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1892 | | pagina 1