Nummer 13.
Zondag 14 Februari 1892.
15e Jaargang.
Toegewijd aan Hande!, Industrie en Gemeentebelangen.
BEKENDMAKING.
UITGEVER:
ANTOON TIELEN,
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON.
Ëcnc geschiedenis uit de Engehche rechtspleging,
v.
BUITENLAND.
Frankrijk.
De Echo van het Zuiden,
Wul»yksfhf en Lngslraatscb Courant,
Dit blad verschijnt Woensdag- en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden .ƒ1,00.
Frauco per post door het geheele rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., frunco te zenden
aan den Uitgever.
Waalwijk.
Advertentien 17 regels 0,60 daarboven 8 cent per regel
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitscb-
land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
De burgemeester der gemeente Waalwijk
brengt ter algemeene kennnis, dat overeen
komstig art. 15 der wet op de grondbelasting
van 26 Mei 1870 (Staatsblad no. 82) ter se
cretarie der gemeente van af heden geduren
de dertig dagen ter inzage liggen, opgaven
van de uitkomsten der schatting, bedoeld bij
artt. 15, 23 en 43 der genoemde wet.
Waalwijk, 6 Februari 1892.
De burgemeester voornoemd.
De vereenigde rechterzijde van de Belgi
sche kamer en den senaat heeft, omtrent het
referendum, een voorstel van transactie aan
genomen. In plaats van den koning onmid
dellijk het recht te verleenen om de kiezers
te raadplegen, zooals de regeering het in haar
voorstel bedoelde, zal de wet uitdrukkelijk de
omstandigheden en de voorwaarden vaststel
len, waaronder de koning van dit recht ge
bruik zou maken.
In naam van het kabinet heeft de heer
Beernaert verklaard, deze transactie aan te
nemen, waarbij ook de leider der rechterzijde,
de heer Woeste, zich aangesloten heeft, zoodat
de ministerieele crisis, welke dreigde, voor
komen is.
Engelands parlement is Woensdag geopend
met een troonrede, die geen enkele verrassing
heeft gebracht en den leren moeite genoeg
zal geven als zij blijven volharden bij hun
plan om reeds bij de discussie over het adres
van antwoord de poppen aan het dansen te
brengen. Een gewone formaliteit is een
woord van waardeering over de ontvangen
bewijzen van belangstelling in het overlijden
van den hertog van Clarence; een formaliteit
oftewel banaliteit is de stereotype verzekering,
><3
8.
Elisabeth, waar komt gij vandaan Wat is
er met u gebeurd? riep meester Lyon.
Geef u geen moeite, meester, gij zult toch
niets uit haar krijgenzeide de meesterknecht
Scarrat; zij heeft mij een paar woorden toege
fluisterd, toen ik haar naar binnendroeg; maar
daarna schijnt zij de spraak te hebben verloren.
Hebt gij haar naar binnen gedragen? Hoe
kwam dat?
Wij waren juist met het opruimen gereed,
en wilden naar huis gaan verhaalde de knecht,
die zichzelven als het middelpunt van een steeds
aangroeienden kring van nieuwsgierigen, voor
een gewichtig persoon begon te houden toen
wij aan de tuindeur hoorden kloppenJames
ging opendoen maar kwam haastig terug loopen
met den uitioep: een spook! een spook!
En gij liet haar daar buiten in wind en
weder staan voer Charles uit.
Slechts een oogenblik, verontschuldigde zich
Scarrat; toen het kloppen herhaald werd en
wij een klagende stem hoorden smeelcen, dat wij
om Godswil zouden opendoenzeide ikAlle
goede geesten en ging heen. Nu zag ik dan ook
dat het een arm ellendig menschenkind wasen
liet haar binnen maar eerst toen zij mij in de
armen was gevallen, herkende ik Elisabeth en
droeg haar in huis.
Hebt gij haar gevraagd, waar zij van daan
kwam
Ja, en zij antwoordde: uit een huis aan den
straatweg naar Hertfordshire, waar men haar
heengesleept en gevangen gehouden had. Ten
slotte bleek het, dat zij hij moeder Wells geweest
is, voegde hij er zacht bij terwijl hij zijn mond
dicht aan het oor van meester Lyon bracht.
In hetzelfde oogenblik sprong Charles open
riep: Wat wil zij toch? Zij mompelt aanhou
dend Wills of Wells, ik kan haar niet verstaan.
Meester Lyon zag zijn knecht aan.
Moederhelp haar tochde ongelukkige
sterft, smeekte Charles.
dat de relation met al de mogendheden bij
voortduring vriendschappelijk zijn. Een enkel
woord over Tewfik-pacha's dood en de ver
melding van zijn opvolging door zijn zoon
Abbas-pacha, van wien men een even wijze
lees: leidzame politiek verwacht en
de buitenlandsche vraagstukken zijn afgehan
deld, tenzij men eene enkele vermelding van
de Behringstraat aangelegenheid en van
de verheffing van Zanzibar tot vrijhaven, be
langwekkend mocht heeten. Op het gebied
der binnenlandsche politiek worden de ver
wachte wetsvoorstellen aangekondigdde
vestiging in Ierland van een plaatstlijk bewind
naar het Engelsche regeeringssysteemeen
wet, waarbij de verantwoordelijkheid der
werkgevers tegenover de werklieden wordt
verscherpt en een voorstel, waarbij de con
ventie tusschen de regeering en de bank van
Engeland gewijzigd wordt.
De agitatie tegen de Pruisische onderwijs
wet houdt aan.
Zoo heeft het corps professoren van Halle,
zonder onderscheid van partijgezindheid, een
protest geteekend tegen de nieuwe schoolwet
en dat verzonden aan de kamer van afge
vaardigden. Dit voorbeeld is gevolgd door
de professoren van de univesiteit te Posen
en reeds wordt den vader van het veel be
streden wetsontwerp, graaf Von Zedlitz, het
plan toegedicht om in zijn hoedanigheid van
minister van eeredienst en onderwijs, gestreng
op te treden tegen de professoren, die ver
geten dat zij ambtenaren zijn en dus niet
mogen deelnemen aan protesten tegen de
regeering Dat zou dus de practische toe
passing zijn van het bekende „wiens brood
ik eet, wiens lied ik zing,, een treurige
fraaiigheid. Zoo maakt Van Zedlitz van zijn
schoolquaestie dus een maagquaestie: reeds
is een dreigbul afgezonden aan de autoriteiten
der verschillende hoogescholen.
Doen dat alles zal niet baten: van alle
zijden komen teekenen van verzet, zoo zijn
de protestmeetings in Silezie aan de orde
Juffrouw Lyon maakte eene beweging alsof zij
het meisje wilde te hulp snellen; hoe zij op haar
had gescholden, het medelijden woog op dit oogen
blik zwaarder dan ieder ander gevoel; rc aar toen
zij zag hoe Charles zich op nieuw over haar
heenboog, haar snikkende en juichende de teederste
namen toevoegde, sloot zich haar hart weder.
Geef haar te eten, en breng haar te bedl beval
zij de dienstmaagd.
Kate wilde gehoorzamen, maar Elisabeth weerde
haar af.
Breng mij niet weer naar die donkere kamer
zuchtte zij.
Naar welke donkere kamer? vroeg William,
die zich nu ook begon te vermannen.
Waar mij die oude zwarte vrouw opgesloten
heeft, antwoordde zij dof en voor zich uit sta
rende.
Hoe zijt gij daar gekomen vroeg Lyon, die
zich het oogenblik, dat zij de spraak teruggekre
gen hadwilde ten nutte maken om meer te
vernemen.
Twee mannen hebben mij daar heengesleept.
Hoe kwaamt gij in hunne handen
Zij bracht de hand aan het hoofd en scheen
zich te bedenken.
Toen ik door Moorfield ging, overvielen zij
mij, sloegen mij en sleepten mij mede, ant
woordde zij afgebroken.
En toen
Toen? Ik weet niet Moeder Wells,
sprak zij met moeite en onduidelijk; daarop zonk
haar hoofd weder op haar borsthare tanden
sloegen klapperend op elkander, er was geen
woord meer uit haar te krijgen.
Plaag haar niet, zij kan niet meer spreken
zeide Scarrat.
Wij moeten toch wetenwaar zij geweest
is, riepen verscheidene omstanders.
Morgen, mensclien, morgen! zeide William
om de nieuwsgierigen tevreden te stellenzij
moet eerst wat bekomen.
Wij weten het immers al, zij is bij moeder
Wells geweest, riep een ander.
Juist, bij moeder Wells, die heks zal ervoor
boeten slaat haar dood, met haar geheele hei-
dengebroed.
Bedaard, bedaard, kinderenvermaande de
bedachtzame meester Lyon, dat is nog volstrekt
niet bewezen; begaat geen dwaasheid!
Dat oude wijf mag niet ontkomen riep men
weder.
van den dag en in Hannover zullen 22 dezer
de voornaamste steden haar afgevaardigden
naar een meeting zenden om als één man te
protesteeren. Te Berlijn wordt een monster
meeting voorbereid door de onderwijzerswe -
reld en 't is de vraag of 's ministers bedrei
gingen met'bestraffing, in deze niet een uit
werking zullen hebben, tegenovergesteld aan
die, welke hij er mee beoogt: actie wekt
reactie, zelfs in het onvolprezen Germanie
waar de vrijheid der gedachte en de vrijheid
der pers telkenmale blijken ijdele klanken te
zijn. 't Is er mee als met dien vader ineen
weeshuis, die er zich op verhief, dat de aan
hem toevertrouwden de meest mogelijke vrij
heid genoten zij konden thuis komen zoo
laat zij wilden, als: ze maar vóór negen binnen
waren. Zoo mag men in Duitschland gelooven
en denken wat men wil, als men door woord
of daad maar niet toont iets anders te ge
looven of te denken dan de regeering!
De Spaansche regeering heeft zich'over de
resultaten van haar flink en doortastend op
treden tegenover de oproerige elementen
niet te beklagen: de executie van de vier
rebellen, Woensdagmorgen te Xeres geschied,
is kalm afgeloopen. Van ongeregeldheden te
Xeres, Barcelona of elders hoort men niets,
hoewel de ontploffing Dinsdagavond, van een
dynamiet-patroon te Barcelona, waardoor één
persoon gedood en drie gewond werden, wel
vrees had gewekt voor incidenten.
Volgens berichten uit Rio de Janeiro heeft
de minister van binnenlandsche zaken zijn
outslag genomen, en zijn de bezettingstroepen
in de provincie Matto-Grosso in opstand ge
komen, waarbij de gouverneur door hen is
afgezet.
Volgens de Times is er eene nieuwe om
wenteling op til. Drie ministers hebben hun
ontslag genomen. De telegraaflijn tusschen
Porto Alegro en Pelotas is doorgesneden.
Dat zal ook niet gebeuren, de wet zal haar
weten te vinden, morgen zult gii alles vernemen.
En gaat nu naar huis, voegde juffrouw Lyon
er bij, het is laat, mijn huis is geen herberg.
Met een zeer begrijpelijk handgebaar dreef zij
den troep naar buiten, die zich onder brommen,
schelden en tieren verwijderde, maar zich toch
tegen het bevel der huisvrouw niet bepaald durfde
verzetten.
Slechts William Davistown was nog gebleven.
Hij staarde onafgewend naar de plaats, waar
Elisabeth had gezeten, die inmiddels door Kate en
nog een dienstmaagd naar een ander vertrek was
gebracht.
Nu, ror. Davistown, hoe bevalt u uwe toe
komstige lady? vroeg juffrouw Lyon schimpend.
William sprong op: dat woord scheen hem te
doen schrikken, en hij had niet terstond een ant
woord gereed. In zijne plaats zeide Charles ver
wijtend tot zijne moederHoe kunt gij op dien
toon van uwe schoondochter spreken
Zijt gij nog niet verstandig geworden her
nam de vrouw die deerne wordt in eeuwigheid
mijn schoondochter niet, ik wil haar in mijn huis
niet dulden.
Juffrouw Lyon_ wees barmhartig, smeekte
William.
Gij kunt haar toch heden niet op straat
willen zetten zeide meester Lyon.
Zoo onchristelijk ben ik niet, hernam zijne
vrouwlaat zij dezen nacht hier slapen, maar
morgen kan zij haars weegs gaan.
Waar moet zij dan heen, moeder? vroeg de
goedhartige meester.
Dat is mijne zaak niet, hier zal zij niet blij
ven als gij daarop staat, dan ea ik heen
Hier zal zij ook niet blijven, dit huis is
geen tamelijk verblijf voor mijn toekomstige ge
malin 1 riep eensklaps William Davistown.
Weet gij nu wat gij met uwe liefste zult
aanvangen vroeg juffrouw Lyon met een spot-
teuden lach. Wilt gij haar niet naar Chesney-
Wood brengen? Uwe zuster zal zich zeker zeer
verheugen
Al was William misschien een oogenblik voor
nemens geweest haar een onderkomen te Ches-
ney-Wood te bezorgen, dan deed deze aanmer
king hem toch terstond tot andere gedachten
komen.
Gij behoeft mij niet te leeren wat voor mijne
bruid past, riep hijik zal zelf wel weten,
wat mij te doen staat; maar wees gerust, mor-
De herovering der openbare vrijheden
heeft zich een volksliga te Bordeaux teu
doel gesteld, en behalve dat, tracht zij de
schoolwet te doen wijzigen en de erkenning
te verkrijgen der clericale eischen; de hoofd
man van dien bond is Gaston David, een
zwager van president Carnot.
In verschillende wijken van Roubaix
werden door de anarchisten biljetten tegen
de muren geplakt, waarin met al wat vader
landsliefde heet den gek werd gestoken, en
de militie-plichtigen opgeruid werden om niet
te gaan loten en nog minder zich te laten
inlijven. Twee der daders werden gearres
teerd en naar Lille overgebracht.
Een dertigjarig Fransch officier is te
Nizza op treurige wijze om het leven geko
men. Bij het Chateau Smith werd het paard,
dat hij bereed, schichtig; het holde een hel
lenden weg af, in steeds wilder vaart, totdat
het eindelijk een woesten zijwaartschen sprong
deed en met zijn berijder over de rotsen in
zee viel. Alle pogingen om ros en ruiter te
redden bleven vruchteloos.
Te Parijs stond dezer dagen een
herbergierster terecht, die haren man een
dronkaard, van wien zij veel verdriet had
ernstig gewond had door vier revolverschoten.
De dronkaard had haar al lang met den
dood bedreigd, en zij droeg steeds een re
volver bij zich, tot zelfverdediging. Toen hij
haar nu, in een vlaag van woede, met een
groot blok hout wilde doodslaan, schoot zij,
na lang aarzelen, het vuurwapen op hem af.
De rechtbank oordeelde, dat, wat de vrouw
deed, niets anders dan wettige zelfverdedi
ging was, en zij werd vrijgesproken.
gen zult gij bijtijds van de onwelkome gast verlost
zijn.
Met een kort afscheid haastte hij zich weg, en
liep rechtstreeks naar de abdyMary, zijn goede
gezellin, moest raad schaffen. Het liefst zou hij
gezien hebben, dat deze zelve het meisje tot zich
genomen hadmaar hij vreesde toch, dat de
squire en zijne vrouw dit niet gedoogen zouden.
Zij zal haar onder hare bescherming nemen
en dan is zij geborgen, zeide hij met een verlicht
hart. Hij ondervond toch, dat de zorg voor de
teruggevondene een grooter last was, dan hij zich
had voorgesteld.
In de abdy gekomen, vernam hij dat Mary bij
zijne zuster te Chesney-Wood was; zonder zich
een oogenblik op te houden, snelde hij derwaarts;
de lichamelijke inspanningen en de gemoedsaan
doeningen hadden hem echter zoo afgemat, dat
hij met den uitroepZij is gevonden in de
kamer zijner zuster aan de voelen van Mary be
wusteloos neerviel.
VI.
Mary Wintlebury en Hetty hadden William,
zoodra hij weer bijgekomen was en haar zijn
wedervaren met betrekking tot de zoo geheim
zinnig verdwenen en thans weer te voorschijn
gekomen Elisabeth Canning, medegedeeld had,
met groote bereidwilligheid hare hulp had toe
gezegd. Zijne zuster deed hem echter opmerken,
dat net voorshands verkieslijk zou zijn, haar in
een zeer bescheiden omgeving te brengen tot het
onvermijdelijk onderzoek geëindigd, en de duis
ternis, die over haar lot verspreid lag, opgehel
derd was. Toi verbazing van Mary maakte Wil
liam hiertegen geen bedenkingen. Het vurig ver
langde terugvinden der geliefde scheen hem meer
ontsteld dan verheugd te hebben.
Hetty wierp llary een veelbeduidenden blik
toe; hare voorspelling scheen reeds bewaarheid te
worden.
Laten wij haar naar Nancy Forbes brengen,
stelde Hetty voor; dit was eene vrouwdie vele
iaren te Chesney-Wood gediend had, daarna ge
huwd was en nu als weduwe in een klein huisje
met een tuintje woonde, dat haar door sir Ralph
voor een billijken huurprijs was afgestaan, en
evenver van de Abdy als van Chesney-Wood ver
wijderd lag.
(Wordt vervolgd.)