Nummer 56.
Woensdag 13 Juli 1892.
15e Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
UITGEVER:
ANTOON TIELEN
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
FEUILLETON.
Engeland.
Duitschland.
Zwitserland.
Italië.
o van het Zuiden,
IVaahvijksclie en Lanptraalscbe Courant,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden J 1,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Waalwijk.
Advertentiën 17 regels f 0,60 daarboven 8 cent per regel
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitscb-
land worden alleen aangnomen loor het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Electrische spoorwegen worden tegenwoor
dig' in Belgie druk besproken. In de eerste
plaats het plan van een electrischen spoorweg,
langs welken men in 20 minuten van Brussel
naar Antwerpen en binnen 2l/9 uur uit de
Scheldestad naar Parijs zou kunnen rijden,
met eene snelheid van 132 kilometer per
uur.
Het zal echter nog wel eenigen tijd duren,
voor dat plan tot uitvoering komt, hoewel
zich reeds vier maatschappijen daarvoor aan
meldden.
Er zullen echter van staatswege proeven
genomen worden met electrische treinen op
korte lijnen, b. v. van Brussel tiaar Groenen-
daal.
De bestuurders der locaalspoorwegen den
ken ook over electrische drijikracht; o. a. is
reeds onderhandeld over het beproeven
daarvan op de lijn Petite—Espinette en de
Brusselsche tramdirectie overweegt een plan
van electrische trams op de lijn Ukkel—
Place Royale.
Maandagmorgen om 41/2 uur is Ravachol
>p de Place des Prisons te Montbrison ge
guillotineerd in tegenwoordigheid van zeer
weinig bevoorrechten. Om half twee was de
guillotine op het plein gebracht, dat met be
hulp der dragonders uit St. Etienne was af
gezet en om half vier meldden de gerechts
dienaars zich aan bij Ravachol, die hen
üiterst kalm ontving met de medeeling, dat
hij reeds gewaarschuwd was door het buiten
gewone leven. Terwijl hij werd gebonden,
kreeg hij een oogenblik van flauwte, maar
op het plein aangekomen, waar zijn hoofd
zou vallen, hield hij zich flink en onder het
zingen van Dansons la Carmagnole" schreed
hij naar 't schavot. Toen de knechts hem
Eene geschiedenis ml de Engclsche rechtspleging.
47 Sr
Zij was naar Chesney-Wood gesneld en had
zooals wij weten, door haar verhaal van het ge
vaar, waarin de lord mayor verkeerde, Hetty
aanleiding gegeven zich naar Londen te spoeden.
Toen men den Londenschen burger, dien men
verkeerdelijk voor een heiden gehouden had, liet
loopen, hoorde men plotseling een spottende
stem „Zij zullen wel zorgen, die heidens, zich
hier niet te laten zien
De spreker was een man, die, ondanks de on
aanzienlijke kleeding die hij droeg, tot de hoogere
standen scheen te behooren, wellicht een Tory,
die persoonlijk het vuur wilde aanstoken. Hij
moest ovei'igens bij eene vechtpartij reeds tamelijk
wat medegekregen hebben, want een breede zwarte
band bedekte ae eene helft van zijn gelaat.
Waarem gaat gij niet naar Newgate en haalt
er de ware misdadigers uit? ging hij schimpend
voort.
Hij heeft gelijk! Naar Newgate! Naar
Newgateklonk het uit den hoop.
Hier blijvenEerst den lorclmayor zijn deel
geven hoorde men! van eene andere zijde.
Die zal niet vegloopen 1 hernam weder de
spottende stem. Binnen drie a vier uren zijn de
waardige heeren daarboven niet gereed. In dien
tijd kunt gij al lang afgedaan hebben met de
heidens, die men u wil onthouden I
Naar NewgateNa^r Newgate brulde het
weder.
Neen, naar de Giltspui-gevangenis! riep een
jonge man, die, om beter gehoord te worden,
tegen een lantaarnpaal opgei-lommen was; daar
zit Elisabeth Canning, bevrijdt, haar
Bravo! Bravo! schreeuwde de eerste spreker
met den zwarten band over htt oog; bevrijdt
Elisabeth Canning, slaat de heideks dood, dan is
het geheele proces in eens uit!
Laat u niet tot zulke gewelddadigheden
verleiden, menschen! Wij staan onder de wet!
aangrepen, wilde hij gaan spreken, maar dit
werd hem verhinderd, zijn hoofd werd op
het blok gelegd, men hoorde de woorden
„Vive 1' an en 't was gedaan.
PARIJS, 10 Juli. De regeering heeft van
den gouverneur der Fransch Indisch-Chi-
neesche bezittingen een telegram uit Hanoi
ontvangen, waarin gemeld wordt dat een
convooi met bestemming naar Langson in
eene Chineesche hinderlaag nabij Bac-lé
gevallen is. De kommandant Bonneau, de
kapitein Charpentier, benevens tien man zijn
gedood en 17 gewond. De dooden en ge
wonden zijn met een convooi naar Bac-lé
gebracht.
Wij hebben gemeld, dat in de hartstochte
lijkheid, door de verkiezingen gewekt, een
man overleden was uit leedwezen over de
zege van den candidaat die hem onlief was.
Te Sheffield is nu een man gestorven, alleen
ten gevolge der ontroering van het stemmen,
voordat de bu9 geopend werd.
Een bekend wielrijder van Northamton
J. A. Smith, die meer dan 200 prijzen had
gewonnen, is bij Grafton-Regis dood op den
weg gevonden; zijn wiel lag naast hem. De
onderstelling is gewettigd, dat hij zich over
spannen had met rijden.
Donderdag is Neill, die beschuldigd
wordt van de vergiftigingen met strychnine,
weder voor den rechter is gebracht. Er werden
zeer bezwarende getuigenissen tegen hem
ingebracht door vier vrouwen. Toen Neill
naar de gevangenis werd teruggevoerd, jouwde
het volk hem uit.
Opzien baart het gedrag van een oud-redac
teur der Débats, thans consul-generaal van
Frankrijk te Leipzig, Jocquot geheeten, die
Woensdagmorgen te ongeveer 4 uur in het
café Bauer met verscheidene bezoekers twist
moet gezocht hebben en hen volgens ver-
riep een schrille stem. Fielding werkte zicli door
het gedrang en trachtte met al de kracht van zijn
longen zich gehoor te verschaifen.
Een oogenblik gelukte hem dit, 'nij werd her
kend. FieldingFieldingklonk het rondom.
Gaat naar huis, menschen! Loopt de gerech
tigheid niet vooruit! vermaande hij.
Gerechtigheidriep de man met den zwarten
band, er is immers geen gerechtigheid
De lordmayor houdt het met de heidens,
dat hebt gij immers zelf gezegd, mr. Fielding!
riep de man op den lantarenpaal, wij willen ons
reent nemen, tegen heidens en voorname dames
en tegen mijn eigene moeder! voegde hij er tan
denknarsend bij, terwijl hij zich van den paal
liet glijden.
De man met den band was tot hem doorge
drongen. Als wij de gevangenis bestormen,
houd u dan slechts bij mij, fluisterde hij hem
toe; ik zal u helpen, om uwe bruid in veiligheid
te brengen. Gij zijt immers Charles Lyon
Kent gij mij En gij
Stil, stilI)e vreemdeling legde met een
veelbeteekenend gebaar den vinger op den mond.
Vooruit! vooruit! riep hij uit.
KinderenVrienden BurgersLaat afver
maande Fielding.
Gij hebt het immers zelf gezegd, oude dwaas!
schimpte de man met den band. Wat staat er
anders in uw geschrift, dan dat wij de heidens
moeten doodslaan
God! mijn God! Gij zijt mijn getuige! Dat
heb ik niet gewild! jammerde Fielding.
De ander bracht zijn mond dicht aan zijn oor
en beet hem toe Men moet vooraf overleggen,
wat het zeggen wil brandstof onder de me
nigte te werpenknappe lieden weten daar
van een vuurtje te maken, waaraan zij hunne
tegenstanders stoven en zichzelven de handen
warmen.
Eer Fielding wist wat hem overkwam, was de
audere verdwenen.
Naar Newgate I Naar Giltspurgalmde het
weder.
Hier blijvenmet den lordmayor afrekenen!
schreeuwden anderen.
Terwijl de menigte nog heen en weder woelde,
trok een nieuw voorval ae algemeene aandacht.
Van Mansionhouse kwam eene dame op een
appelschimmel, door een rijknecht gevolgd, aan-
klaring der politie, wier tusschenkomst noodig
bleek, beleedigd heeft.
In een te Berlijn door meer dan 1000
sigarenhandelaars bezochte vergadering, in
welke de Zondagsrust aan de orde gesteld
was, en waar het zeer stormachtig toeging,
werd een motie aangenomenwaarbij de
wenschelijkheid wordt uitgesproken, dat het
den sigarenhandelaars veroorloofd zij des
Zondags tot 3 of 4 uur 's namiddags te ver-
koopen; een motie, betreffende de noodzake
lijkheid van Zondagsrust in 't algemeen werd
verworpen.
Een verschrikkelijke ramp heeft Zaterdag
middag om 12 uur op het meer van Genève
plaats gehad, niet ver van Ouchy, nabij
Lausanne, doordien de ketel van de stoom
boot „Mont-Blauc", even na het verlaten der
haven van Lausanne met een vervaarlijk
geraas uiteensprong. Het deksel vloog mei
zulk een geweld van den ketel af, dat het
met kracht door den wand der kajuit eerste
klasse drong, en twee kellners benevens de
vrouw van den restaurateur onmiddellijk ge
dood werden. De stoom baande zich een
weg door het in den wand ontstane gat en
vulde in een oogwenk de geheele kajuit,
waardoor de ongelukkige passagiers met he
vige brandwonden bedekt werden. Toen men
eindelijk de stoom een uitweg zag nemen,
en de kajuit kon binnentreden, bedekten
reeds 8 lijken den grond, terwijl een aantal
reizigers geheel misvormd, met geblakerd
aangezicht over den grond kropen, zich van
pijn in alle houdingen en bochten wringend,
ten prooi aan de hevigste smart. Het schouw
spel was in één woord afgrijselijk, en voor
velen mocht men het gelukkig heeten, dat
zij na eenige martelens, op weg naar het
hospitaal te Lausanne, bezweken.
De „Mont-Blanc" was een der grootste
en fraaiste booten van de maatscappij, die
de vaart op het meer van Genève exploiteert,
lederen dag maakte de boot dezelfde reis
rijden. Moeielijk baande het paard zich een weg,
maar zij had iets zoo liefelijks, zoo innemends,
dat men voor haar onwillekeurig plaats maakte.
Plotseling deed het paard een wilden zijsprong,
zoodat de dame in den zadel wankelde. Charles
Lyon had den schimmel in den teugel gegrepen.
Weet gij wel wie dat is? schreeuwde hij,
dat is miss Hetty Davistown, de dame die met
de heidens heult 1
Mr. Lyon, om Godswil, smeekte Hetty
zacht, bedenk
Hebt gij bedacht knarste hijdat is de
dame, die Elisabeth Canning in de gevangenis
heefc gebracht! Zij wil naar Guildhall, naar den
lordmayor, haar medeplichtige, laat haar niet
door
Weg met Hetty Davistown, schreeuwde de
man met den band.
Men omringde het jonge meisje, dat doodsbleek,
maar zonder vrees, in het oproer zag, dat rondom
haar woelde Vergeefs verhief Fielding zijn waar
schuwende stem, vergeefs vermaanden eenige be-
zadigden tot matiging. De man met den zwarten
Land stookte en hitste en de opgeruide menigte
eischte haar slachtoffer.
De oude rijknecht, die getracht had zijne
meesteres te hulp te komen, werd van het paard
ferukt en zou vertrapt geworden zijn, indien
ielding hem niet opgevangen en met geweld
ter zijde gebracht had.
Een steenworp trof Hetty's paard; een tweede
ging dicht langs hare hand voorbij en nam de
sierlijke karwats mede, die in het nedervallen
een der belhamels tamelijk onzacht op het
hoofd trof.
De heidenprinses slaat eerlijke lieden met
de zweepschreeuwde hij. Wacht, gij zult voe
len of slagen pijn doen Scheurt haar Yan het
paard I
Hij greep haar bij het kleed en wilde haar
naar beneden trekken; ook andere handen strek
ten zich naar haar uit. Zij sloot de oogen, zij
was verloren; maar zij wilde het afschuwelijke,
dat om en met haar gebeurde niet meer zien.
Terug! Terug! klonk plotseling eene hel
dere, kraentige stem. Wie haar aanraakt is des
doods
Wat was dat Spiegelde de doodsangst haai
de nabijheid voor van hem, met wien hare ge
dachten zich in het geheim maar al te dikwijls
laugs den oever van het meer in den tijd
van elf uren. Zij deed daarbij altijd de aan
het water gelegen plaatsen aan, die zich
alle door haar schilderachtige ligging ken
merken. Ook thans bevonden zich een groot
aantal passagiers, meest vreemdelingen, aan
boord. Op het oogenblik, dat de ontploffing
plaats had, sprongen verscheidene passagiers
te water, die gelukkig gered werdende
machinist bleef gespaard, de stoker werd ge
dood. Het getal dooden bedraagt 26. Onder
de gewonden, die radeloos waren van pijn,
waren er verscheidenen, die smeekten om
gedood of te water geworpen te worden.
Men beweert, dat de machinist vóór de
boot Genève verliet, iets ongewoons aan de
machine bespeurde, en hij gevraagd zou
hebben of hij daarmede vertrekken mocht.
Vóór de ontploffing werd een schril gefluit
waargenomen. De ramp had plaats toen de
hoogste drukking bereikt was, juist op het
oogenblik dat de machinist een veiligheids
klep wilde openen. Het getal gewonden
bedraagt 30. De slachtoffers zijn voor 't
meerendeel Franschen, drie er van zijn niet
herkend. Ook zijn eene Engelsche dame met
name mevrouw Abott, uit Brighton, alsmede
mevrouw De Bruueut met haar zoon, uit
Amsterdam, bij de ramp om het leven ge
komen.
Volgens de Revue de Lausanne, die het
bericht uit officieele bron verneemt, werd
eenigen tijd geleden door de daarvoor be
staande commissie een kleine barst in den
ketél ontdekt, die echter toen niet gevaarlijk
geacht werd. Desniettegenstaande gaf de
commissie slechts tot dit jaar verlof om met
dezen ketel te varen. In 't laatst van dit
jaar zou hij din ook vernieuwd zijn geworden.
CATANIA, 10 Juli. De uitbarstingen van
den krater van den Etna hebben eene
onrustbarende verhouding gekregen. De
lava vormt twee slroomen, de eene in de
richting van Nicolosi, de andere in die van
hadden bezig gehouden Was het een droom of
werkelijkheid, kwam in den hoogsten nood inder
daad een redder opdagen
Hetty sloeg de oogen op en zag om zich heen,
en „RobertRobert 1" ruischte fluisterend van
hare lippen.
De verschijning van Robert Wintlebury had
iets wonderbaars, en deed denken aan St. George,
die daar komt aanrennen om den strijd met den
draak te wagen. Hij reed immers ook een veel-
hoofdigen draak, een opgehitst, blind, woedend
gepeupel te geraoet.
Op een met schuim bedekt paard kwam hij
aansnellen, alles overhoop werpende wat hem
niet vrijwillig uit den weg ging, zonder acht te
slaan op de armen, die tegen hem werden opge
heven, of op de steenen, die hem werden nage-
slingerd. In de eene hand had hij een dubbel
pistool met overgehaalden haan, met de ander
bestuurde hij zijn paard. Zijn groote hond sprong
met woedena geblaf om hem neen, en liet ieder,
die het waagde zijn heer te naderen, de tanden
zien.
Terug I De pistolen zijn geladen en treffen
zekerDaarop richtte hij zijn wapen zoo drei
gend op de voorsten van Hetty's aanranders, dat
deze verschrikt terugweken, en anderen, die
achter hem stonden, meesleepten. Er ontstond
eene open ruimte, zoodat Robert zijn paard dicht
bij dat van Hetty kon brengen.
Een oogenblik verstomde het oproer, en zich
dit ten nutte makende, riep Robert Wintlebury:
Zijt gij Engelschen of barbaren, mannen of
schurken, dat gij u aan een weerlooze dame ver
grijpt? Schaamt gij u niet? Maar het zijn een
paar niets waardiger), die u op een dwaalweg
leiden, fatsoenlijke menschen doen geen vrouw
kwaad maakt plaats goede lieden, opdat ik deze
dame uit het gedrang kan brengen; wie een
rechtschapen Engelschman is, zal mij bijstaan om
een schelmstuk te verhinderen.
Hij greep het paard van Hetty bij den teugel
en wilde zich met haar een weg banen. Vrees
niets, Hetty, ik ben bij u! fluisterde hij haar toe.
De moedige en vastberaden houding van den
jongen man, en zijn beroep op den volkstrots,
misten hunne uitwerking niet. Men maakte plaats,
en er werden kreten ten eunste van de jonge
dame en van haar ridder gehoord.
(Wordt vervolgd.)
