Nummer 67. Zondag 21 Aug^us 1892. 15e Jaargang. Toegewijd aan Ha^el, Industrie en Gemeentebelangen. UITGEVER: ANTOON TIELEN, Staatkundig overzicht. BUITENLAND. Belgie. FEVÏLLETO •<~V f-dVct &■*-««!) ichieJeris TO! urojta Frankrijk. oho vaü het Zuiden, Waalwyksche en Langstraalsche (miranl, Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden .ƒ1,00. Frauco per post door het geheele rijk f 1,15 Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Waalwijk. Advertentiën 17 regels f 0,60 daarboven 8 cent per regel groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsclr- land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. Sinds de 83jarige staatsman Gladstone voor Duren vierde maal het bewind heeft aanvaard, kunne}s dus de vereenigde conservatieven en unionisten voor de liberalen en Ieren het veld hebben geruimd, sinds 't bekend is ge worden, dat Rosebery optieedt als minister van buitenlandsche zaken en men tot de overtuiging komt door 't woord en door de pen veel leven om niets te hebben gemaakt, de mogelijkheid op wijzigingen in de buiter landsche politiek voorstellende als een z* kerheid, sinds dus de reden tot diepzin£e betoogingen en redeneering is opgehoien' is 't vrij stil geworden in de Engelsch Pers> dank zij der kalme berusting van d?ver~ wonnenen en der passende nederireid van den overwinnaar tevens. Dat is n0S eeiis wijsheid: de een kromt zich ni' slagen van het noodlot, om m- onder de den moed der wanhoop zich te verzetterce8en rooving van het bewind en e anc^r niet uittartend over een r061"^ bevochte zege, door Fortuna gescho^en- Men blijft alleen voort,;^etneer.en ?.^er *re bijzaakjes zooals: Glad£0nes uiterlijk; de jeugd van den nieuwer onderkoning van Ier land, lord Houghton, die eerst 34 jaar is en wiens eenige verdiePte moet zlJn de om standigheid, dat zi;i vader heroemd was en dat hij zelf een g>ed sportsman is; de nood zakelijk geworde1 persoonsveranderingen in het paleis der koningin, een traditie even dwaas als tv-aniek, enz. Over t geheel on- besciur-/ti Zoo zegt crisiek zeifs de z'üdt O'- f-:s prijstC' i'ze van Rose v. een onpartijdige- conservatieve blad ery. welke lofwaar- echter niet weer- I geven doo met blÜdschaP te boekstaven, j t P, i^ne niet meer dezelfde is als toen hij jn ^oppositie was. De Times wil wach ten wajr komen zal, doch ontzegt der re- erip a^e onafhankelijkheid, Gladstone on- bepe*" gezaghebber heetend. ^ïerika schijnt wel het land der werksta- Lpen bij uitnemendheid te zijn en den ,'ropeesc.hen arbeiders die meenen, dat in oeste geweldpleging alle heil gelegen is cunnen de Amerikaansche «strikes» als aan moedigend voorbeeld dienen't gaat daar alles op groote schaal en met behulp van de allernieuwste uitvindingen als daar zijn: brand stichting dynamietontploffing enz. Nauw is uit het land van den dollar de tijding tot ons gekomen, dat in Homestead de zaakjes weer op dreef waren en 't is daar heusch niet van zelf gegaan of uit Nashville (Tennessee) en uit Buffalo worden we ver ontrust door sensatie-wekkende verhalen van nieuwe werklieden-bewegingen op groote schaal, met al den treurigen aanhang er van. Te Nashville zijn 't de mijnwerkers, die zich den ledigen tijd verdrijven met allerlei wandaden, zooals een aanval op de gevangenis ter bevrijding der gevangenen en aldus het treffendste bewijs leveren, dat de ledigheid inderdaad des duivels oorkussen is en te Buffalo zijn 't de wisselwachters van de spoor lijnen New-York, Buffalo-Pittsburg en Buffalo- Rochester, die hemel en aarde i.i beweging brengen en goede helpers vinden in hun vriendjes de mijnwerkers van Oliversprings, die dynamiet onder de rails leggen om de soldaten af te schrikken, die r.mr de be- dre:b:d.c r.\ ke:. wc: cu gezonden. ade koetsiers zich zich tot enkele., i en werklustige pratend over het zeiven van ge- kije's sultan onwederlegd en hoewel men nu niet dadelijk geloof behoeft te hechten aan de opzienbarende voorspellingen van hen, die Turkije's toetreding tot de triple-alliantie aan staande heeten, is er toch wel iets te zeggen voor de geestdrift van Stambouloffs Swo- boda, die spreekt van een triomf der Bul- gaarsche politiek. 'tl narijs iieb >en ae sta ie totnogtoe rustig gehouel ushuidelingen /*n nijv. - makkers bepalend cn raeei nut der staking, dan zij Den Russische» beer -n ;n trouwen Fran- ;hen vriendjea tc.\ spijt, l lijft het feit De heer Leopold de Wael, de Woensdag namiddag overleden burgemeester van Ant werpen had den ouderdom van 67 jaren bereikt. In 1872 tot lid van den gemeente raad van Antwerpen gekozen werd hij kort daarna tot burgemeester benoemd. Hij was lid der kamer van afgevaardigden van 1878 tot 1880 toen hij tegelijk met alle andere liberale Antwerpsche kamerledenvoor de clericalen het veld moest ruimen. In de Wael verliest Antwerpen een be kwamen, ijverigen en verlichten eersten ma gistraat. Slaaf van zijnen plicht, heeft de burgemeester nog in de laatste maanden terwijl zijne gezondheid afnemende was en herhaalde lichte aanvallen van beroerte het zorgwekkende van zijnen toestand deden bevroeden, aan al de vermoeienissen van zijn ambt het hoofd willen bieden. Zaterdag was hij er nog weder op gesteld geweest, in per soon de leden van het staathuishoudkundige congres en van anderetegelijkertijd verga derende vereehigiflgenop bet stadhuis te ontvangen, en men vermoedt dat de inspan ning aan die langdurige en drukbezochte receptie, ouder eene groote warmte, verbcn- uen de naaste oorzaak hecic kunnen zijn van de beroerte, door-welke de burgemeester, Zondag, op het oogenbiik dat hij den koning in de stad welkom wilde gaan heeten, opnieuw getroffen werd. 3 ~X waar wij bediend werf 200 voornaam uitzagen, door hen de schotels te la Leut f ook WTvrc Wat meisje tm iak voo H de Eiicehi ieUWC£lt:rj£ rd. Meert >ik kan tr lief k .nd I was :ij iat een pair unstandicheden mwen, al is zij Y ij moeten getrouwd geheele -verhaal Den gek: i.r :-t vï -erDergen; eerst leven wij heel stil op mijn kasteel, dan gaan wij naar Frankrijk en naar Italië, en als ik dan terug kom en mijne gemalin medebreng vraagt niemand meer waar ik haar gekregen heb. Ach Charles, zijne woorden klonken zoo aan genaam, zoo verleidelijkeeno heidin had mij voorspeld, dat ik eens eene groote dame zou worden, ik reed zoo heerlijk in de zachte kussens van het rijtuig, in mijn geheel leven had ik het nog niet zoo goed gehad. En dit was eerst het voorspel. Toen wij na ongeveer een uur rijdens stil hielden, vervolgde zij, droeg de graaf mij op zijne armen door een donkere gang een trap op en toen hij den doek, dien hij weder over mij geworpen had, wegnam, stond ik in eene wonder traaie kamer, waaruit men er nog een geheele rij achter elkander zag, de eene al fraaier dan de andere. Dat zijn uwe vertrekken, zeide hij, en kuste mij op het voorhoofd, en nu, verkleed u 1 Hij verliet de kamer, en in zijne plaats ver scheen een oude vrouw, die mij als mylady aan sprak, en mij naar de laatste kamer van de rij bracht, die zij mijne toiletkamer noemde. Zij baadde mij, vlocht mijne haren, trok mii flje linnengoed en kostbare kleederen aan, deea mij juweelen om den hals en om de armen, en toen ik mij in den grooten spiegel beschouwde, kende ik mijzelve niet meer. Daarop kwam de graaf terug, zeide mij veel vleierijen over mijne.scnoon- lieid, en bracht mij door nog veel prachtiger kamers naar de eetzaal, waar alles schitterde van W':" - ha»! inboezemde. .gouden rn\ rgen wer de oude vloeh;, m; opdat ik er volkom .3 zij zeide; toei h? mij aaax* ee.? priester oae w vroeg Charles, slechts dit eene ze'fseen krans in als een bruid kwam de graaf - Sommige dagbladen hebben flat oencien trameren ue xaji i;-.m ci ■om el cl - .oua deze trouwde rn3 Eiiaabé riep Chari pg 1 c na zijt gij l?.«.y Waver ford .p.jpringencL V iai >ru k t ij dit niet iceds .auggozegd P Waarom u Geduld Charles, geduld 1 Luister verder, de tijd verloopt, en ik heb u nog veel te zeggen. Maak het kort smeekte hii, ik kan ik kan de pijniging niet langer verdragen Wij werden getrouwd, ik hield mij voorde vrouw van den graaf; de dienstboden er waren er slechts weinig op het kasteel noemden mij mylady, en uw lordschap, de oude die mij be diende, deed dat ook. Ik bemerkte wel, dat zij dikwijls lachten en fluisterden in het geheim, maar ik schreef dit toe-' aan mijn nog zoo onhandig gedrag, en nam mij voor, wanneer ik eerst in gezelschap kwam, wel op te passen, en te doen zooals andere dames. Als ik daarvan sprak, lachte de graaf en zeide, dat ik hem beviel zooals ik nu was, en dat ik maar lang zoo moest blijven. De eene dag ging voorbij even als de andere; toen er eene week verloopen was, ging de graaf voor een paar da gen van huis en liet mij alleen. Ach Charles, ik had nooit gedacht, dat men zich in fraaie kleederen, bij goed eten, in prachtvolle kamers, zoo ongelukkig kon gevoelen als ik toen deed. Ik was zoo alleen, zoo verlaten; de oude Dina sprak niet met mij, maar zoodra ik slechts mijne kamer verliet, volgde zij mij als mijne schaduw, en verder dan op het terras mocht ik niet gaan, ik was als eene gevangene. Toen de graaf terugkwam, beklaagde ik mij, maar hij lachte mij uit, en daar ik met mijne klachten niet ophield, werd hij boos en gebood mij te zwijgen. Charles, toen zag ik voor het eerst hoe verschrikkelijk hij in zijn toorn kon zijn. Daarop werd hij weder vriendelijk en har telijk, ik was b.-og vi c htm geworden. Wederom ging hij van huis en biet i' langer weg en toen hij terugkeerde, ontstond er oen nog he viger too nee!. Zou ging hei meermalen; ik merkte dat ik den graai' begon té vervelen, en Je o. ene boden moes ten het ook gemerkt hebben, want zij werden nalatte en beleed:geu t, cn de ode Dina behan delde "mij niet meer aJ. hare gebiedster, ro ;a<- als j hare gevangene. Toer raakt;: ui jr. ged n-d tea ei ade; waarvoor was ib gravtu vVave-.-sford, als ik hier op dit e i-.stnt kasteel 'noest lijven, <c j van a! ie he ?lij kb eden de»' .vereld n et mocht genieten én de gr Af op zekeren ing v««k-4« jacht ie huis kwam, zeide ik dat alles, en eischte van hem dat hij mij zou behandelen zooals mij toe kwam. Tegen zijne gewoonte hoorde hij mij be daard, met over elkander geslagen armen in een leuningstoel gezeten, aan. Gij verlangt dat ik u zal behandelen zooals u toekomt, zeide hij, toen ik verhit en opgewon den zweeg, en mat mij met een blik, die mij het bloed in de aderen deed stollen, weluu gij zult uw zin hebben, onze wenschen zijn dezelfde. Dus zult gij uwe gemalin in de wereld brengen vro;g ik, ofschoon zijn gelaat niet in overeenstemming was met zijne woorden. Hij lachte luid en verachtelijk. Mijne gemalin zal ik in de wereld brengen, eer veel maanden verloopen zijn, maar dat zijt gij niet. Niet! schreeuwde Charles en wilde opsprin gen, maar zij hield hem vast. Blijf bedaard, ik ben spoedig aan het einde. Ik zag hem ontsteld en verstrooid aan; ik kon den tin van zijne woorden niet vatten, hij ver klaarde ze mij, ruw, scherp: Slechts eene gren» zelooze ijdelheid, een volslagen onverstand, had zich kunnen inbeelden, dat de grraf van Wavers- ford eene gemalin van de straat zuu oprapen, zeide hij; hij had dat van mii ook niet gedacht, en gemeend dat ik zeer goed geweten had, dat er slechts eene komedie was gespeeld, ik moest toch den priester reeds lang herkend hebben James, zijn kamerdienaar, kwam mij immers dagelijks onder de oogen. Hij was dit kluchtspel al lang moede, maar nu ik zelfs van vermeende rfchten begon te spreken, moest aan de zaak een einde gemaakt worden. laba afgezakt zijn en zich verder naar Stanley Fals hebben begeven. In den Congo-staat zijn nu dépêches ont vangen van den gouverneur te Boma, waarin bericht wordtdat de toestand den lBden dezer uitmuntend ?was aan de Stanley Falls en dat men er niet eenige vrees koesterde. Het gerucht heeft te Brussel geloopen, dat de buskruitfabriek bij Arendonck in de Campine in de lucht zou zijn gesprongen. Er zouden 19 dooden en vele gekwetsten zijn. Blijkens ingewonnen inlichtingen heeft de ontploffing alleen stoffelijke schade aangericht en geen slachtoffers gemaakt. ARLON, 17 Augustus. Deelnemende aan een officieel banket van de Luxemburgsche landbouw-maatschappij, heeft koning Leopold gisteren avond den op hem uitgebrachten heildronk beantwoord met deze woorden „Dat België welvaart geniet, heeft het daaraan te danken dat het steeds met beleid en voorzichtigheid te werk is gegaan. Het waren edelmoedige en vaderlandslievende gedachten, die de ontwerpers der 'grondwet van 1830 bezield hebben, en het is te hopen dat die zelfde geest degenen bezielen moge, die zich thans met de herziening der hoogste staats wet bezig houden." De koning eindigde met op den voorspoed van Luxemburg te drinken. Volgens verscheidene dagbladen heeft de vrouw van den anarchist Meunier bekend, dat haar echtgenoot de dader is var der aanslai op de restaura ie Ver/, i Te Lanaemezan, ;n de Pyrenecn, een j plaatsje tl aarheon 3 zc-n e"::; velen hunne schre* den iihadden Voensdag om er hel j eiol jf oos aantrekkeV-jker tc naken, voc-r t e etr te mard wedrennru plaats. Nog vóór- dat de eerste r.i v.'as begonnen, stortte een der tribunes «teen, tengevolge waai van een i g -oot aantal perso itu onder het hout als het d.3n. Vijftig .tunner w»r- aen gewond vers, ei-vxnj- ,:iv ötowi eerst»' veiedjfd, toeh sshree wde, ;,ierde, raasde ik, graaf z:*g het zonder r •.de- lijden met over eikaiuer geslagen armen a&n. Zoo bevalt gij j nij, mij» duitje, dat is nog eene eene ..fvrisselij g', riep hij. Uw on, lachend gezicht was tot vertwijfelen» ;.oe verve- leed, de ni m brei vefande-.iog. Hij wilde raij ou ir aen, maar ik si; ft l.em vol verachting terug; daerop vertrok zijn ^e aafc als dat vnn een Waf durft gij v? Teasiste hij. Gij zijt mijnt slavin, jvi.inè A gene, gij ':jt in mijne macht, v... nj haugi lu i of gij het daglicht liragfiö o£ tui/cht-i donkere muren levens lang tsgraveu Litvci den dood, dan uwe uaoijheiu schreeuwde ik. Hij schelde, de oude Dina verscheen. Van dit oogenbiik af zal mylady deze ka mers niet meer bewonen; breng haar waar zij behoort, tot het duifje zich bedacht heeft. Grijn zende van leedvermaak greep de oude mij bij de haren, sleurde mij de kamer uit, de trap af door een donkere gang naar een akelig, vochtig ver trek, dat nauwelijks het noodwendigste bevatte. Zij rukte mij de kleederen van het lijf, wierp mij ellendige lompen toe, en riep op een toon van verbittering en verachtingEindelijk be hoef ik dat apengezicht niet meer te bedienen De vingers hebben mij al lang gejeukt om je dat in te peperen Zij gaf mij een stoot, dat ik op het armzalige leger neertuimelde. Daar bleef ik bewusteloos liggen, hoe lang, weet ik niet. Toen ik weer tot nij zelve kwam, was het nacht, daarop werd het weder morgen en de oude bracht mij wat slecht voedsel; zoo ging de dag voorbij. Ik onderzocht mijne gevangenis; het venster was hoog en ge tralied, aan ontvluchten was niet te denken. Den volgenden avond kwam de graaf. Hebt gij u nu bedacht, vroeg hij. Ik keerde hem den rug toe. Laat die kuren na! beval hij ruw; denkt gij dat ik nog lust zou hebben met u den min naar te spelen maar ik heb medelijden met u, ik zal u naar mijn kasteel in Schotland zenden, hier kunt gij niet blijven, want ik zal weldra mijne gemalin hier brengen. Ik wil niet naar Schotland gaanl riep ik. (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1892 | | pagina 1