Nummer 75 Zondag 18 September 189*2. 15e Jaargang. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. antoon tielen UITGEVER: Staatkundig overzicht. FEUILLETON. Eene geschiedenis uil de Engchche rechtspleging. 64 xxvm. De Echo van het Zuiden, Waalwpscht; en Laiiffslraalselie Courant Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maandeny 1,00. Franco per post door het geheele rijk f 1,15 Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden »an den Uitgever. ■Waalwijk. Advertentiën 17 regels j 0,60 daarboven 8 cent per regel groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitscb- land worden alleen aangnoinen door het advertentiebureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. Het blijkt, dat de Belgische regeering ernstige vertoogen tot de Fransche heeft ge richt wegens de mishandelingen van Belgi sche werklieden in de Noordelijke departe menten. Ze hoopt op eene goede uitwerking hiervan. In de stad Grammont hebben de werk lieden der lucifersfabrieken den arbeid ge staakt en ongeregeldheden gepleegdtoen enkelen den arbeid hervatten wilden. Daarbij is het tot hevige gevechten gekomen met gendarmerie en burgerwacht, waarbij velen gewond werden. Uit den Kongostaat wordt gemeld, dat er bevestiging ontvangen is van het vermoorden van Poumayrac aan de Kotto door inboor lingen. Dit had plaats terwijl Poumayrac terugkeerde van eene expeditie naar den stam der Sakharas. Zoo lang hij onder dezen stam vertoefde, was hij veilig; doch aan de Kotto geraakte hij in strijd met de Boeboes, vermoedelijk doordien hij vergezeld was van eenig Sakharas, wier stam met dien der Boeboes reeds sedert lang op oorlogsvoet verkeert. Poumayrac werd met eene lans in de zijde gewond en nog levend door de Boeboes naar hun dorp gesleept, waar zij hem afmaakten. Weinigen van zijn gevolg ontsnapten. Al de anderen werden door de Boeboes opgegeten en dit feestmaal duurde verscheidene dagen. Alle bladen spreken de hoop uit dat, nu de omstandigheden waaronder de vermoording van Poumayrac heeft plaats gegrepen, bekend zijn, men in Frankrijk eerlijk en openlijk zal erkennen, dat de Kongostaat er geheel vreemd aan is. De Parijsche Gaulois kwam Donderdag met een sensatie-berichtte weten het blad meldt het op gezag van een diplomaat aan het Romeinsche Hof dat een of- en defensief verbond gesloten is, of staat gesloten te worden tusschen Frankrijk en Rusland. De onderteekening zou slechts worden ver traagd door Z. H. den Paus, wijl deze Turkije als derde in den bond - tegenover de andere Triple Alliantie wenscht te zien opgenomen. Fraai en frisch, als nu ook ,,de zieke man» wordt opgenomen in Carnot's omhelzing van den Russischen Beer, in Punch zoo geestig afgebeeld terwijl de president half verslikt uitroept: J'em brasse la Russie! Dezelfde Gaulois weet ook nog te vertellen, dat de lieden van Carmeaux beginnen te agiteeren ten gunste eener vervroegde b j- eenroeping der kamer. De protectionist Méline en zijne geestver wanten kunnen tevreden zijn. Wegens de buitensporig hooge invoerrechten komen b.v. te Havre al minder en minder vreemde schepen aan. In de maand Augustus van het vorige jaar kwamen er 215 schepen uit het buitenland, gezamenlijk 182.327 ton me tende, en in dezelfde maand van dit jaar kwamen er slechts 143 vaartuigen, metende 108,637 ton. Minder aauvoer ishet desideratum der protectionisten. Maar ook de invoert echten zijn merkelijk afgenomen, en het hooge tarief, was de voorspiegeling der protectionisten, zou het cijfer der invoerrechten doen toenemen En wat is verder het gevolg van den te genwoordigen toestand Dat er te Havre 5000 a 6000 arbeiders, die van de scheep vaart moeten leven, leeg loopen. Ook de Fransche kustvaart is verminderd. Men zegge niet dat het minder getal aan gekomen schepen te Havre in de vorige maand het gevolg is van de cholera aldaar. Vooreerst was de ziekte er toen nog van weinig beteekenis. Maar bovendien, slechts één vreemd vaartuig mocht als verdacht de haven niet binnenloopen en werd in quaran taine gelegd. Door het nieuwe Britsche ministerie thans eene eerste schrede gedaan om te ge Al was Mary door deze gruwelijke misdaad wel van eene gehate, verbintenis verlost, dan was Robert toch overtuigd, dat zij evenwel William niet meer zou aannemen, indien hij nu nog een- manl mocht wagen hare hand te vragen. Deze had toch door zijne dwaasheid haar hart te diep gekwetst, en Robert kende den trots van zijne zuster, zij zou William die handelwijze nooit vergeven. Hij zou immers ook zulk een onge hoord, bespottelijk en beleedigend gedrag niet hebben kunnen vergeten, en hij wist het, ïu zoodanige gevoelens stemde liij met zijne zuster overeen, hoeveel zij ook overigens mochten ver schillen. Robert was heden met Mary overgekomen, omdat Hetty hem had toen weten, dat haar broeder naar Londen en zij dus alleen was; maar tot een vroolijk gesprek, zooals vroeger, wilde het niet komen; zelfs op hem rustte sedert die vreeselijke tijding een last, die zijne anders zoo veerkrachtige ziel niet kon afschudden. O dat is lief van u, dat gij mij Mary gebracht hebt, en nu zult gij ons immers alleen laten, niet waar? had zij hem toegefluisterd. Zooals gij beveelt, kleine dwingeland, was zijn antwoord geweest, en daarop had hij zich stiller dan gewoonlijk verwijderd. Het was hem wel aangenaam, dat hij eens aan zijne gedachten den vrijen loop kon laten, want zijne bruid liet hem volstrekt niet tot eenige verstandige ge dachten komen; daarmede had hij zich weten te troosten en in de spoedige scheiding te schikken. Nu zijn wij geheel alleen, was Hetty be gonnen, toen de krachtige gestalte van haar bruidegom achter de boomen was verdwenen, dien zij zoo lang had nagezien, tot zij geen schaduw van den geliefde meer kon bemerken; zooals ik u reeds geschreven heb, is William naar Londen, maar gij zult nooit raden, wat liera daarheen gedreven neeft. Toen hare vriendin hierop geen antwoord gal, maar onbeweeglijk voor zien Dieet staren, begon moet te komen aan Ierland's grieven. In eene Donderdag op Dublin Castle gehouden ergadering van den raad voor Ierland, waarin het ministerie door den heer Mor ley werd vertegenwoordigd is besloten tot opheffing van alle bepalingen, welke nog krachtens de Iersche dwangwet bestaan. In afwachting der Home Rule voordracht is dit dus vast iets tot stilling van het eerste verlangen, dat aan de ongeduldige overwin naars in den verkiezingsstrijd wordt geboden. Vervelend is 't geschrijf in de Duitsche bladen over het nieuwe militaire voorstel doch schrikwekkend bijna zijn de resultaten, door hen verkregen, die eens zijn nagegaan hoeveel er sinds den vrede met Frankrijk door het keizerrijk voor het leger en de ma rine is uitgegeven. In 1872 werd er voor t leger vastgesteld 250 millioen mark; voor de marine 12 millioen en voor de pensioenen 47 millioen, dus te /.amen 309 millioen, plus 244 millioen voor éénmaal; in 1892-93: leger 427 millioen, marine 45 millioen, pensioenen 68 millioen, dus te zamen 540 millioen, plus 186 millioen voor eenmaal. In de 21 jaren des vredes heeft Duitschland meer dan li1/* milliard (11597 millioen) uitgegeven voor de verdediging des lands. Op 1 April dezes jaars, had Duitschland, dat tot 1876 na de ontvangst der Fransche milliarden geen ren- tegevende schuld had, 1684 millioen mark schuld. En nu loopen er opnieuw schrikwekkende geruchten omtrent hooge eischen, die worden gesteld op 80 ft 150 millioen! De Columbusfeesten te Genua die eigen lijk konings- of Fransche eskaderfeesten dien den te heeten, loopen ten einde. De konink lijke familie vertrok weder naar Monza, bij haar vertrek op 't hartelijkst toegejuicht. De koning bedankte opnieuw voor de schitterende ontvangst, die, zeide hij, hem eeuwig onver getelijk zou blijven. Z. M. liet 50,000 lire achter voor de armen. De voorzitter van de tentoonstellings-afdeeling voor de katho Hetty opnieuwIk verwacht zijne terugkomst met ongeduld, want ik hoop, dat hij ons de op lossing van het vreeselijke raadsel zal mede- Een zucht steeg uit Mary's beklemde borst, maar ander3 kwam geen geluid over hare lippen. De arme Charles heeft mijn broeder laten roepen, ging lletty levendig voort; het is de eenige wensch, dien hij geuit heeft en dus is William, in weerwil van zijn sombere zwaar moedigheid en wanhoop, er heen gegaan; het was immers de laatste wensch van iemand, die aan een zekeren dood is gewijd, dien hij moest vervullen en zoo zullen wij dan vernemen wat den ongelukkigen jongen tot die daad heeft gebracht. Ik heb al tegen Robert gezegddat Elisabeth hier in het spel moet z.jn; maar hij heeft mij uitgelachen en spottend geantwoord Laat mijn vader dat vermoeden niet hooren, hij zou wanhopig uitroepen Elisabeth Canning En altijd weder Elisabeth Camning! Zal die naam ons nooit met rust latenJyZal die ons tot in alle eeuwigheid vervolgen r^un toch ben ik vast overtuigd, dat, indien een zoo goedhartig mensch als Charles, zich tot zulk eene daad kon laten vervoeren, hij daartoe slechts door zijn blinden hartstocht voor Elisabeth kon aangeprikkeld worden. Is dat ook niet uw gevoelen? En zij vestigde hare schrandere, rustelooze oogen op de bleeke vriendin. In het matte, zwaarmoedige gelaat van Mary kwam geen beweging. Hetty liet zich hierdoor niet van liaar stuk brengenlevendig vervolgde zijik heb den edelen graaf in aie zaak nooit vertrouwd, hij moet tegen Elisabeth het een of ander hebben misdaan, anders zou de zachtaardige Charles hem niet ter verantwoording hebben geroepen, en daarmee zou ook de raadselachtige handelwijze van den aanzienlijken heer zijn opgehelderd, ia, dat heb ik u nog geheel niet verteld, en nu 'deelde zij op haar eigenaardige manier hare vriendin de ontdekking mede, die zij meende te hebben gedaan. Nu ben ik ten volle overtuigd, dat het de edele graaf is geweest, die mij die volksbeweging heeft op den hals gejaagd voegde zij er levendig bij. Thans schudde Mary toch ongeloovig liet hoold; dat vermoeden van Hetty kwam haar al te on gerijmd voor. En ik weet thans evenwel dat ik mij niet bedrogen heb, voer Hetty onverzettelijk voort, ik liéke missiën heeftbij het rondleideu der koningin, aan H. M. de verzekering gegeven van de onvervreemdbare verknochtheid der Ilaliaansche katholieken aan het huis van Savoye. Vrijdag vertrok het Fransche eskader. Koning Umberto heeftnaar de Perseve- ranza mededeelt, aan admirael Rieunier den wensch te kennen gegeven, dat het Fransche eskader nog eenige andere Italiaansche havens zou bezoeken, waarop de admiraal moet heb ben geantwoord dat hij dezen koninklijken wensch aan zijn regeering zou mededeelen wel overtuigd, dat aan dit verlangen zou worden voldaan. Afgevaardigden van niet minder dan 300 democratische vereenigingen zijn aan boord van de Formidable geweest om aan admiraal Rieunier het reeds door ons vermeld adres aan te bieden. De verlichting, Maandagavond, van de haven van Genua moet een tooverachtig schouwspel hebben opgaleverd. Niet alleen de schepen, doch ook de huizen de omliggende heuvel toppen, de forten, ja zelfs de torens der stad prijkten met duizenden en duizenden veel kleurige lampions. De toevloed van vreem delingen was ontzaglijk groot. Donderdag werd namens de Italiaansche pers te Genua aan de vreemde journalisten een feestmaal aangebodenwaar het aan toasten vol geestdrift niet ontbrak, gelijk ook de bladen lange artikelen, vol wijze bespie gelingen, wijden aan de beteekenis der feesten welke in de eerste plaats is bij uitstek vreed zaam en vredelievend. Uit Bulgarije komt een bericht dat wel even spoedig zal worden tegengesproken als 't in de wereld is gekomen. Er zou een aanslag gedaan zijn op het leven van prins Ferdinand van Coburg, den regeerenden vorst, doordien dwars over den spoorweg, dien de trein van den prins moest passeeren, een balk was gelegd. Die poging tot moord zou zelfs een begin van uitvoering hebben gekre- lieb zijn gelaat maar al te duidelijk herkend. Waarom verborg de aanzienlijke lieer zich onder een masker? Thans is het mij duidelijk, hij stond tot Elisabeth Canning in de eene of andere be trekking en wilde het oproer aanstoken, om met één slag eene zaak uit de wereld te maken, waaruit voor hem ook nog onaangename onthul lingen konden voortvloeien. Gij ziet het te donker in, hernam Mary, die zich een weinig hersteld had. Rn vroeger zeide men altijd, dat ik alles te licht beschouwde; maar ik kon het toch niet helpen, dat mijne oogen een gelaat herkenden, al zagen zij het slechts vluchtig, antwoordde Hetty glimlachend. Overigens is ook juffrouw Lyon vast over tuigd, dat haar verblinde zoon alleen op aanspo ring 'van Elisabeth tot zijne wandaad is geko- men. Hebt gij de arme vrouw gesproken? Zij is bij mij geweest; ik kon haar helaas weinig hoop geven, maar ik heb belookl mij tot sir Crispe te zullen wenden, opdat tenminste den gevangene eenige verzachting mocht worden toe gebracht; en dat heb ik ook gedaan. Het is to«h verschrikkelijkzeide Mary zacht, meer tot zichzelve dan tot hare vriendin. Mary, laat die zaak u niet meer ter harte gaan dan noodig is, vermaande Hettyik blijf er bij, dat de graaf een nietswaardige was, die u nameloos ongelukkig zou gemaakt hebben, en indien gij verstandig wilt zijn, moet gij dank baar wezen, dat alles zoo gegaan is. Hoe kunt gij zoo spreken en Mary maakte eene afkeurende beweging met de hand. Het is toch de waarheid, hernam Hetty. Ik ben niet sentimenteel genoeg om den dood van een slecht mensch te beklagen, terwijl wij met volle recht de voorzienigheid moeten prijzen, die hem juist op het laatste beslissende oogenblik van het wereldtooneel afriep. Ja, is dat niet de waar heid? Denk toch eens na, Mary en beken hetuzelve reeds nu, daar gij toch onvermijdelijk later tot deze gedachte zult moeten komen. Waarom wilt gij die niet reeds nu koesteren Zij bleet voor hare vriendin staan en zag haar ernstig in het bleeke gelaat- Bij deze woorden vloog toch een ilauw glim lachje over de lippen van Marymaar in het volgende oogenblik kreeg haar gelaat weer de vroegere zwaarmoedige uitdrukking. lk kan niet denken zooals gij verlangt; voor mij is geen hoop meer, ik wenschte Ik wenschte dat ik ook maar gestorven warevulde Hetty aan en liet haar vroolijken gullen lach hoorer.. Of ons een stuk speelgoed wordt gebroken of wij een aanbidder verliezen, wij jonge meisjes willen altijd maar terstond sterven. Het is zulk eene verrukkelijke gedachte op zijn achttiende jaar in de doodkist te liggen, in een wit kleed, met bloemen in de haren, even als eene bruid. Gelooft gij, dat ik dit ook niet zeer poëtisch zou hebben gevonden En als Ro bert mij dan zoo opgetooid had gezien, ware hij gewis aangegrepen door een levendig berouw, dat hij mij niet vroeger een weinig lief gehad en altijd als zijn speelmaker behandeld had Gij zijt gelukkig geworden, en En dat verdient gij ook, voegde Hetty er terstond lachend bij, dat wildet gij immers zeg gen Maar nu in vollen ernst, laat uw hart niet noodeloos bezwaard zijn, ook voor u zal nog een volkomen, onbewolkt geluk bloeien. Mary schudde treurig het hoofd. Zoo doet mijn broeder ook, ging Hetty voort, zonder op deze stilzwijgende tegenspraak verder acht te slaan, maar hij drijft het verder, zelfs nu nog, nu hij ten minste voor de vreese- lijkste wanhoop bevrijd is; maar hij wil naar niij niet luisteren; hij heeft geen hoop meer; hij beweert dat hij door deze dwaze verblinding al zijn geluk heeft verbeuzeld, en dat het voor hem hét beste zou zijn, dat hij zich een kogel door het hoofd joeg. Onder dit gesprek hadden de vriendinnen op en neer gewanaeld; slechts nu en dan had Mary, vermoeid, voor eenige oogenblikken plaats genomen op een der niatte stoelen, die in de hoeken stonden, en dan zette Hetty alleen de wandeling voort. Ook thans was Mary juist even gaan zitten, maar bij de laatste woorden sprong zij verschrikt op, en riep met alle teekenen van ontzetting! //O, dat zal hij toch niet doen!-' Hetty knikte bedaard en zeer ernstig met het hoofd. Dat is van hem wel te verwachten, zeide zij zonder een spier van haar gelaat te vertrekken, ofschoon zij toch heimelijk schalks uit de oogen keek. Alles raag hij doen, alleen niet ziclizelven het leven benemen, dat moet gij hem uit het hoofd praten, gij hebt immers zooveel invloed op hemN (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1892 | | pagina 1