Nummer 75 Zondag 18 September 189*2. 15e Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
antoon tielen
UITGEVER:
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON.
Eene geschiedenis uil de Engchche rechtspleging.
64 xxvm.
De Echo van het Zuiden,
Waalwpscht; en Laiiffslraalselie Courant
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maandeny 1,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
»an den Uitgever.
■Waalwijk.
Advertentiën 17 regels j 0,60 daarboven 8 cent per regel
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven,
worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitscb-
land worden alleen aangnoinen door het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Het blijkt, dat de Belgische regeering
ernstige vertoogen tot de Fransche heeft ge
richt wegens de mishandelingen van Belgi
sche werklieden in de Noordelijke departe
menten. Ze hoopt op eene goede uitwerking
hiervan.
In de stad Grammont hebben de werk
lieden der lucifersfabrieken den arbeid ge
staakt en ongeregeldheden gepleegdtoen
enkelen den arbeid hervatten wilden. Daarbij
is het tot hevige gevechten gekomen met
gendarmerie en burgerwacht, waarbij velen
gewond werden.
Uit den Kongostaat wordt gemeld, dat er
bevestiging ontvangen is van het vermoorden
van Poumayrac aan de Kotto door inboor
lingen. Dit had plaats terwijl Poumayrac
terugkeerde van eene expeditie naar den
stam der Sakharas. Zoo lang hij onder dezen
stam vertoefde, was hij veilig; doch aan de
Kotto geraakte hij in strijd met de Boeboes,
vermoedelijk doordien hij vergezeld was van
eenig Sakharas, wier stam met dien der
Boeboes reeds sedert lang op oorlogsvoet
verkeert. Poumayrac werd met eene lans in
de zijde gewond en nog levend door de
Boeboes naar hun dorp gesleept, waar zij
hem afmaakten. Weinigen van zijn gevolg
ontsnapten. Al de anderen werden door de
Boeboes opgegeten en dit feestmaal duurde
verscheidene dagen.
Alle bladen spreken de hoop uit dat, nu
de omstandigheden waaronder de vermoording
van Poumayrac heeft plaats gegrepen, bekend
zijn, men in Frankrijk eerlijk en openlijk zal
erkennen, dat de Kongostaat er geheel vreemd
aan is.
De Parijsche Gaulois kwam Donderdag met
een sensatie-berichtte weten het blad
meldt het op gezag van een diplomaat aan
het Romeinsche Hof dat een of- en
defensief verbond gesloten is, of staat gesloten
te worden tusschen Frankrijk en Rusland.
De onderteekening zou slechts worden ver
traagd door Z. H. den Paus, wijl deze Turkije
als derde in den bond - tegenover de andere
Triple Alliantie wenscht te zien opgenomen.
Fraai en frisch, als nu ook ,,de zieke man»
wordt opgenomen in Carnot's omhelzing van
den Russischen Beer, in Punch zoo geestig
afgebeeld terwijl de president half verslikt
uitroept: J'em brasse la Russie!
Dezelfde Gaulois weet ook nog te vertellen,
dat de lieden van Carmeaux beginnen te
agiteeren ten gunste eener vervroegde b j-
eenroeping der kamer.
De protectionist Méline en zijne geestver
wanten kunnen tevreden zijn. Wegens de
buitensporig hooge invoerrechten komen b.v.
te Havre al minder en minder vreemde
schepen aan. In de maand Augustus van
het vorige jaar kwamen er 215 schepen uit
het buitenland, gezamenlijk 182.327 ton me
tende, en in dezelfde maand van dit jaar
kwamen er slechts 143 vaartuigen, metende
108,637 ton.
Minder aauvoer ishet desideratum der
protectionisten. Maar ook de invoert echten
zijn merkelijk afgenomen, en het hooge tarief,
was de voorspiegeling der protectionisten, zou
het cijfer der invoerrechten doen toenemen
En wat is verder het gevolg van den te
genwoordigen toestand Dat er te Havre
5000 a 6000 arbeiders, die van de scheep
vaart moeten leven, leeg loopen.
Ook de Fransche kustvaart is verminderd.
Men zegge niet dat het minder getal aan
gekomen schepen te Havre in de vorige
maand het gevolg is van de cholera aldaar.
Vooreerst was de ziekte er toen nog van
weinig beteekenis. Maar bovendien, slechts
één vreemd vaartuig mocht als verdacht de
haven niet binnenloopen en werd in quaran
taine gelegd.
Door het nieuwe Britsche ministerie
thans eene eerste schrede gedaan om te ge
Al was Mary door deze gruwelijke misdaad
wel van eene gehate, verbintenis verlost, dan was
Robert toch overtuigd, dat zij evenwel William
niet meer zou aannemen, indien hij nu nog een-
manl mocht wagen hare hand te vragen. Deze
had toch door zijne dwaasheid haar hart te diep
gekwetst, en Robert kende den trots van zijne
zuster, zij zou William die handelwijze nooit
vergeven. Hij zou immers ook zulk een onge
hoord, bespottelijk en beleedigend gedrag niet
hebben kunnen vergeten, en hij wist het, ïu
zoodanige gevoelens stemde liij met zijne zuster
overeen, hoeveel zij ook overigens mochten ver
schillen.
Robert was heden met Mary overgekomen,
omdat Hetty hem had toen weten, dat haar
broeder naar Londen en zij dus alleen was; maar
tot een vroolijk gesprek, zooals vroeger, wilde
het niet komen; zelfs op hem rustte sedert die
vreeselijke tijding een last, die zijne anders zoo
veerkrachtige ziel niet kon afschudden. O dat
is lief van u, dat gij mij Mary gebracht hebt,
en nu zult gij ons immers alleen laten, niet waar?
had zij hem toegefluisterd.
Zooals gij beveelt, kleine dwingeland, was
zijn antwoord geweest, en daarop had hij zich
stiller dan gewoonlijk verwijderd. Het was hem
wel aangenaam, dat hij eens aan zijne gedachten
den vrijen loop kon laten, want zijne bruid liet
hem volstrekt niet tot eenige verstandige ge
dachten komen; daarmede had hij zich weten te
troosten en in de spoedige scheiding te schikken.
Nu zijn wij geheel alleen, was Hetty be
gonnen, toen de krachtige gestalte van haar
bruidegom achter de boomen was verdwenen,
dien zij zoo lang had nagezien, tot zij geen
schaduw van den geliefde meer kon bemerken;
zooals ik u reeds geschreven heb, is William
naar Londen, maar gij zult nooit raden, wat liera
daarheen gedreven neeft.
Toen hare vriendin hierop geen antwoord gal,
maar onbeweeglijk voor zien Dieet staren, begon
moet te komen aan Ierland's grieven. In
eene Donderdag op Dublin Castle gehouden
ergadering van den raad voor Ierland, waarin
het ministerie door den heer Mor ley werd
vertegenwoordigd is besloten tot opheffing
van alle bepalingen, welke nog krachtens de
Iersche dwangwet bestaan.
In afwachting der Home Rule voordracht
is dit dus vast iets tot stilling van het eerste
verlangen, dat aan de ongeduldige overwin
naars in den verkiezingsstrijd wordt geboden.
Vervelend is 't geschrijf in de Duitsche
bladen over het nieuwe militaire voorstel
doch schrikwekkend bijna zijn de resultaten,
door hen verkregen, die eens zijn nagegaan
hoeveel er sinds den vrede met Frankrijk
door het keizerrijk voor het leger en de ma
rine is uitgegeven. In 1872 werd er voor t
leger vastgesteld 250 millioen mark; voor de
marine 12 millioen en voor de pensioenen
47 millioen, dus te /.amen 309 millioen, plus
244 millioen voor éénmaal; in 1892-93: leger
427 millioen, marine 45 millioen, pensioenen
68 millioen, dus te zamen 540 millioen, plus
186 millioen voor eenmaal. In de 21 jaren
des vredes heeft Duitschland meer dan li1/*
milliard (11597 millioen) uitgegeven voor de
verdediging des lands. Op 1 April dezes
jaars, had Duitschland, dat tot 1876 na de
ontvangst der Fransche milliarden geen ren-
tegevende schuld had, 1684 millioen mark
schuld.
En nu loopen er opnieuw schrikwekkende
geruchten omtrent hooge eischen, die worden
gesteld op 80 ft 150 millioen!
De Columbusfeesten te Genua die eigen
lijk konings- of Fransche eskaderfeesten dien
den te heeten, loopen ten einde. De konink
lijke familie vertrok weder naar Monza, bij
haar vertrek op 't hartelijkst toegejuicht. De
koning bedankte opnieuw voor de schitterende
ontvangst, die, zeide hij, hem eeuwig onver
getelijk zou blijven. Z. M. liet 50,000 lire
achter voor de armen. De voorzitter van
de tentoonstellings-afdeeling voor de katho
Hetty opnieuwIk verwacht zijne terugkomst
met ongeduld, want ik hoop, dat hij ons de op
lossing van het vreeselijke raadsel zal mede-
Een zucht steeg uit Mary's beklemde borst,
maar ander3 kwam geen geluid over hare lippen.
De arme Charles heeft mijn broeder laten
roepen, ging lletty levendig voort; het is de
eenige wensch, dien hij geuit heeft en dus is
William, in weerwil van zijn sombere zwaar
moedigheid en wanhoop, er heen gegaan; het
was immers de laatste wensch van iemand, die
aan een zekeren dood is gewijd, dien hij moest
vervullen en zoo zullen wij dan vernemen
wat den ongelukkigen jongen tot die daad heeft
gebracht. Ik heb al tegen Robert gezegddat
Elisabeth hier in het spel moet z.jn; maar hij
heeft mij uitgelachen en spottend geantwoord
Laat mijn vader dat vermoeden niet hooren, hij
zou wanhopig uitroepen Elisabeth Canning En
altijd weder Elisabeth Camning! Zal die naam
ons nooit met rust latenJyZal die ons tot in alle
eeuwigheid vervolgen r^un toch ben ik vast
overtuigd, dat, indien een zoo goedhartig mensch
als Charles, zich tot zulk eene daad kon laten
vervoeren, hij daartoe slechts door zijn blinden
hartstocht voor Elisabeth kon aangeprikkeld
worden. Is dat ook niet uw gevoelen? En zij
vestigde hare schrandere, rustelooze oogen op de
bleeke vriendin.
In het matte, zwaarmoedige gelaat van Mary
kwam geen beweging.
Hetty liet zich hierdoor niet van liaar stuk
brengenlevendig vervolgde zijik heb den
edelen graaf in aie zaak nooit vertrouwd, hij
moet tegen Elisabeth het een of ander hebben
misdaan, anders zou de zachtaardige Charles hem
niet ter verantwoording hebben geroepen, en
daarmee zou ook de raadselachtige handelwijze
van den aanzienlijken heer zijn opgehelderd,
ia, dat heb ik u nog geheel niet verteld, en nu
'deelde zij op haar eigenaardige manier hare
vriendin de ontdekking mede, die zij meende te
hebben gedaan. Nu ben ik ten volle overtuigd,
dat het de edele graaf is geweest, die mij die
volksbeweging heeft op den hals gejaagd voegde
zij er levendig bij.
Thans schudde Mary toch ongeloovig liet hoold;
dat vermoeden van Hetty kwam haar al te on
gerijmd voor.
En ik weet thans evenwel dat ik mij niet
bedrogen heb, voer Hetty onverzettelijk voort, ik
liéke missiën heeftbij het rondleideu der
koningin, aan H. M. de verzekering gegeven
van de onvervreemdbare verknochtheid der
Ilaliaansche katholieken aan het huis van
Savoye.
Vrijdag vertrok het Fransche eskader.
Koning Umberto heeftnaar de Perseve-
ranza mededeelt, aan admirael Rieunier den
wensch te kennen gegeven, dat het Fransche
eskader nog eenige andere Italiaansche havens
zou bezoeken, waarop de admiraal moet heb
ben geantwoord dat hij dezen koninklijken
wensch aan zijn regeering zou mededeelen
wel overtuigd, dat aan dit verlangen zou
worden voldaan.
Afgevaardigden van niet minder dan 300
democratische vereenigingen zijn aan boord
van de Formidable geweest om aan admiraal
Rieunier het reeds door ons vermeld adres
aan te bieden.
De verlichting, Maandagavond, van de haven
van Genua moet een tooverachtig schouwspel
hebben opgaleverd. Niet alleen de schepen,
doch ook de huizen de omliggende heuvel
toppen, de forten, ja zelfs de torens der stad
prijkten met duizenden en duizenden veel
kleurige lampions. De toevloed van vreem
delingen was ontzaglijk groot.
Donderdag werd namens de Italiaansche
pers te Genua aan de vreemde journalisten
een feestmaal aangebodenwaar het aan
toasten vol geestdrift niet ontbrak, gelijk ook
de bladen lange artikelen, vol wijze bespie
gelingen, wijden aan de beteekenis der feesten
welke in de eerste plaats is bij uitstek vreed
zaam en vredelievend.
Uit Bulgarije komt een bericht dat wel
even spoedig zal worden tegengesproken als
't in de wereld is gekomen. Er zou een
aanslag gedaan zijn op het leven van prins
Ferdinand van Coburg, den regeerenden vorst,
doordien dwars over den spoorweg, dien de
trein van den prins moest passeeren, een
balk was gelegd. Die poging tot moord zou
zelfs een begin van uitvoering hebben gekre-
lieb zijn gelaat maar al te duidelijk herkend.
Waarom verborg de aanzienlijke lieer zich onder
een masker? Thans is het mij duidelijk, hij stond
tot Elisabeth Canning in de eene of andere be
trekking en wilde het oproer aanstoken, om met
één slag eene zaak uit de wereld te maken,
waaruit voor hem ook nog onaangename onthul
lingen konden voortvloeien.
Gij ziet het te donker in, hernam Mary, die
zich een weinig hersteld had.
Rn vroeger zeide men altijd, dat ik alles te
licht beschouwde; maar ik kon het toch niet
helpen, dat mijne oogen een gelaat herkenden,
al zagen zij het slechts vluchtig, antwoordde
Hetty glimlachend.
Overigens is ook juffrouw Lyon vast over
tuigd, dat haar verblinde zoon alleen op aanspo
ring 'van Elisabeth tot zijne wandaad is geko-
men.
Hebt gij de arme vrouw gesproken?
Zij is bij mij geweest; ik kon haar helaas
weinig hoop geven, maar ik heb belookl mij tot
sir Crispe te zullen wenden, opdat tenminste den
gevangene eenige verzachting mocht worden toe
gebracht; en dat heb ik ook gedaan.
Het is to«h verschrikkelijkzeide Mary
zacht, meer tot zichzelve dan tot hare vriendin.
Mary, laat die zaak u niet meer ter harte
gaan dan noodig is, vermaande Hettyik blijf
er bij, dat de graaf een nietswaardige was, die
u nameloos ongelukkig zou gemaakt hebben, en
indien gij verstandig wilt zijn, moet gij dank
baar wezen, dat alles zoo gegaan is.
Hoe kunt gij zoo spreken en Mary maakte
eene afkeurende beweging met de hand.
Het is toch de waarheid, hernam Hetty. Ik
ben niet sentimenteel genoeg om den dood van
een slecht mensch te beklagen, terwijl wij met
volle recht de voorzienigheid moeten prijzen, die
hem juist op het laatste beslissende oogenblik van
het wereldtooneel afriep. Ja, is dat niet de waar
heid? Denk toch eens na, Mary en beken hetuzelve
reeds nu, daar gij toch onvermijdelijk later tot
deze gedachte zult moeten komen. Waarom wilt
gij die niet reeds nu koesteren Zij bleet voor
hare vriendin staan en zag haar ernstig in het
bleeke gelaat-
Bij deze woorden vloog toch een ilauw glim
lachje over de lippen van Marymaar in het
volgende oogenblik kreeg haar gelaat weer de
vroegere zwaarmoedige uitdrukking. lk kan
niet denken zooals gij verlangt; voor mij is geen
hoop meer, ik wenschte
Ik wenschte dat ik ook maar gestorven
warevulde Hetty aan en liet haar vroolijken
gullen lach hoorer.. Of ons een stuk speelgoed
wordt gebroken of wij een aanbidder verliezen,
wij jonge meisjes willen altijd maar terstond
sterven. Het is zulk eene verrukkelijke gedachte
op zijn achttiende jaar in de doodkist te liggen,
in een wit kleed, met bloemen in de haren, even
als eene bruid. Gelooft gij, dat ik dit ook niet
zeer poëtisch zou hebben gevonden En als Ro
bert mij dan zoo opgetooid had gezien, ware hij
gewis aangegrepen door een levendig berouw,
dat hij mij niet vroeger een weinig lief gehad
en altijd als zijn speelmaker behandeld had
Gij zijt gelukkig geworden, en
En dat verdient gij ook, voegde Hetty er
terstond lachend bij, dat wildet gij immers zeg
gen Maar nu in vollen ernst, laat uw hart niet
noodeloos bezwaard zijn, ook voor u zal nog een
volkomen, onbewolkt geluk bloeien.
Mary schudde treurig het hoofd.
Zoo doet mijn broeder ook, ging Hetty
voort, zonder op deze stilzwijgende tegenspraak
verder acht te slaan, maar hij drijft het verder,
zelfs nu nog, nu hij ten minste voor de vreese-
lijkste wanhoop bevrijd is; maar hij wil naar
niij niet luisteren; hij heeft geen hoop meer; hij
beweert dat hij door deze dwaze verblinding al
zijn geluk heeft verbeuzeld, en dat het voor hem
hét beste zou zijn, dat hij zich een kogel door
het hoofd joeg.
Onder dit gesprek hadden de vriendinnen
op en neer gewanaeld; slechts nu en dan had
Mary, vermoeid, voor eenige oogenblikken plaats
genomen op een der niatte stoelen, die in de
hoeken stonden, en dan zette Hetty alleen de
wandeling voort. Ook thans was Mary juist even
gaan zitten, maar bij de laatste woorden sprong
zij verschrikt op, en riep met alle teekenen van
ontzetting! //O, dat zal hij toch niet doen!-'
Hetty knikte bedaard en zeer ernstig met het
hoofd. Dat is van hem wel te verwachten,
zeide zij zonder een spier van haar gelaat te
vertrekken, ofschoon zij toch heimelijk schalks
uit de oogen keek.
Alles raag hij doen, alleen niet ziclizelven
het leven benemen, dat moet gij hem uit het
hoofd praten, gij hebt immers zooveel invloed
op hemN
(Wordt vervolgd.)