Nummer 81. Zondag 9 October 1892. 15e Jaargang. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. UITGEVER: ANTOON TIELEN, Staatkundig overzicht. FEUILLETON Eene geschiedenis uil de Engelsche rechtspleging. 68 xxix. BUITENLAND. Frankrijk. Spanje. Engeland. De Echo van het Zuiden, f lalwpsche en Langstraatsche Courant, Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden,/l,00. Franco per post door het geheele rijk f 1,15 Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Waalwijk. Advertentiën 17 regel» f 0,60 daarboven 8 cent per regel groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitscb land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. Hoewel nu juist niet kan gezegd, dat er met betrekking tot de quaestie van vorm, in acht genomen bij de verzending van het nieuwe militaire voorstel, in Duitschland veel leven om niets gemaakt wordt, dient toch wel in aanmerking genomen, dat bij onze naburen in 't Oosten de zaken in den regel minder warm genuttigd worden dan zij gekookt wor den m. a. w.'t loopt er zoo'n vaart niet. Wie zoo leest van een conflict tusschen het Pruisisch ministerie en den kanselier des Duitschen rijks, tevens premier van den Prui- sischen ministerraadgaat allicht gelooven aan de mogelijkheid op een crisis. Zóó tragisch zullen de militairement gedrilde ministers van Pruisen 't wel niet nemen protesteeren zou gelijkstaan bijna met insub ordinatie en bovendien is 't niet de eerste maal, dat deze weg wordt gevolgd: de beruchte schoolwet van wijlen minister Zedlits is den ministers ook niet ter goedkeuring voorgelegd en dezen hebben 't zaakje maar blauw blauw gelaten in de zalige en geruststellende over tuiging, dat de openbare meening en het huis van afgevaardigden den rechten weg wel zouden vinden. Zoo ook houdt men zich nu overtuigd, dat 's keizers beslissing wel de ware zal zijn en al mocht 't anders zijn, wat zouden hun tegenwerpingen dan nog baten of schaden? Een ministerieele crisis,een conflict tusschen de regeering des rijks en het Pruisisch ministerie niemand, die er aan denkt dan hij wellicht, die in dwaze zelfbegoocheling zijn wensch voor de werkelijkheid neemt. 't Eenige wat als moraal uit de gedachten- wisselingen in de Duitsche bladen overblijft, is de noodzakelijkheid om de staatsinrichting van Duitschland te wijzigen, d. w. z. meer in overeenstemming te brengen met den geest des tijds een noodwendigheid, die reeds sinds lang, zeer lang is gebleken, doch waarin wel geen voorziening te wachten is. Afgaande op 't geen de Russische zoowel als de Italiaansche pers als haar meening ten Ik heb slechts één verzoek, mijnheer, begon zij eindelijk met eene zacht bevende stem; men wil mij niet toestaan, dat ik mijn zoon bezoek, en ik moet hem toch nog eenmaal zien, eer Zij kon niet voortgaan, een krampachtig snikken belette haar den zin te voleindigen. De lordmayor hoorde hare woorden met een verlicht hart; hij had gevreesd, dat zij hem zou vragen, al zijn invloed aan te wenden om genade te verwerven, en hij wist dat dit vergeefsch zou zijn, en dat hvj zelfs een poging daartoe niet mocht wagen. Dezen wensch echter kon hij ge makkelijker vervullen; hij zeide daarom vriende lijk: Zeker, juffrouw Lyon, ik zal er voor zorgen dat men u den toegang vergunt. En wanneer vroeg zij dof, en hare oogen rustten met bange verwachting op het gelaat van den lordmayor. Dat zal ik u zoo spoedig mogelijk door mijne vriendin Hetty Davistown doen weten; misschien overmorgen of morgen reeds. Zal het dan niet te laat zijn vroeg zij op nieuw dof en bijna onverstaanbaar, en wederom sloeg zij hare oogen in angstige spanning tot den lordmayor op. Deze stelde de ongelukkige vrouw gerust, waarop zij na een korte dankbetuiging haastig Reeds den volgenden dag werd werkelijk door den invloed van sir Crispe de deur der gevangenis voor de moeder geopend; zij zag haar zoon weder, en drukte hem sprakeloos aan haar smartelijk kloppend hart. O moedermeer kon Charles niet uitbrengen; hare komst was te onverwacht, hij had reeds met het leven afgerekend, en niet de geringste hoop gekoesterd, dat hij vóór zijn einde naar nog zou wederzien, die hem na Elisabeth het naast aan het hart lag. o Charles, waarom hebt gij dat gedaan! klonk beste geven over Kalnoky's redevoering ten aanzien van den algemeenen politieker, toe stand zou men werkelijk meenen te staan voor een periode, die gerustelijk de gouden eeuw zou kunnen worden geheeten. Zoo wijst b.v. het officieuse Journal de St. Péters- bourg er nadrukkelijk op, dat Kalnoky me- dedeeling heeft kunnen doen van de meest besliste verzekeringen van alle regeeringen een offensieven oorlog als in niemands voor nemen heetend te liggen. Zoo zou men dus een oorlog kunnen wanen een schrikbeeld een boeman om de ondeugende kindertjes vrees aan te jagen, doch de legers zijn er nog en hun numerieke sterkte wordt nog immer grooter, zóó zelfs dat bekwame statistici hebben becijferd, dat een gewapende vrede meer verslindt dan een oorlog, terwijl er wel zijn die meenen, dat de gereedheid tot den oorlog zoo licht kan verlokken om het spel (paradeeren en manoeuvreeren) op 't onver wachts te doen verkeeren in bitteren ernst. Te Rome is men over Kalnoky's uitlatingen wonderwel tevredenalleen heeft men een raadselspelletje aangevangen over de vraag waarom het Italiaansch—Oostenrijksche ver drag zoo gestreng geheim moet worden ge houden en een snuggere kop is tot de ge volgtrekking gekomen dat in het tractraat aan Italië het onverdeeld bezit van Rome is gegarandeerd, welke bepaling, indien zij open baar werd, bij het Vaticaan kwaad bloed zou zetten. Slim bedacht, jammer dat 't zoo niks nie mendal op de waarheid gelijkt Terwijl minister Grimaldi van Italië het tekort op de loopende begrooting stelt op 20 millioen. schat hij het deficit van het dienst jaar 1893/94, gebaseerd op het door di Rudini c.s. gevolgde bezuinigingssysteem, op 47 mil lioen. Den heilstaat voor den sociaal-democraat zou men het Zwitsersche kanton Tessin kunnen heeten. De nieuwe grondwet, die er Zondag 11. bij volksstemming is aangenomen met 11000, tegen 2500 stemmen, bezorgt het kanton de meest democratische instellingen van het zacht klagend van de lippen der ongelukkige vrouw. Id kon niet anders, moeder! zeide deze ter stond, en met een hartstochtelijkheid, die hij steeds ten toon had gespreid, zoo zijne onzalige liefde voor Elisabeth in het spel kwam. De graaf heeft te slecht en gemeen met Elisabeth gehandeld, ik moest hem rekenschap vragen. De moeder hield nog altijd haar zoon liefde vol in de armen gesloten; bij deze woorden liet zij hem plotseling los en stiet hem bijna onzacht van zich. Dus heeft mijn vermoeden mij niet bedrogen, zeide zij met bevende lippen, terwijl hare borst zich heftig bewoog. Die ellendige nietswaardige deerne heeft u tot den moord aan gezet Zij is onschuldig, moeder, laat mij u zeggen de graaf. Verder kwam Charles niet; zijne naoeder viel hem in de rede met een drift, die duidelijk bewees hoe diep en vreeselijk de haat was, dien zij tegen dat schepsel koesterde. Al hare smart, al hare ellende werd vergeten in den woesten toorn tegen haar, die haar armen ver blinden zoon zoo nameloos ongelukkig had ge maakt: Zwijg mij ran die slang, die al ons geluk heeft verwoest 1 Gij zoudt anders oordeelen, indien gij wist Ik weet, dat zij ons vreedzaam huis in het verderf heeft gestort, en dat zij het is, aan wien ik het te danken heb, dat nu mijn eenig, dier baar kind aan de galg moet komenriep zij bitter en wanhopig uit. Charles kromp ineen, hij had zich van zijn naderend einde nog geen voorstelling gemaakt, en zijne veroordeeling zeer onverschillig opge nomen. Sedert hij wist, dat de arme Elisaoeth krankzinnig was geworden, bekommerde hij zich weinig om zijn eigen lot, het hare kwam hem veel verschrikkelijker voor. Ziet gij nu eindelijk in, waartoe uwe liefde voor dat slechte schepsel u gebracht heeft? vroeg de moeder, en hare vraag klonk als een bittere schimp en als een smartvol verwijt tevens. Ik kon niet anders, zeide hij zacht, en richtte het hoofd, dat hij op de borst had laten zakken, weer een weinig op. Zijne moeder streek met de hand over het steeds meer verhitte voorhoofd, zij haalde nog eens diep adem en zeide toen met een vaste stem Neen gij moogt niet in handen van den beul vallen, ik Helvetieen dat wel overeenkomstig den wensch van de- liberalen en radicalen niet alleen, maar zij beantwoorden ook aan de verlangers van vele conservatieven en ka tholieken. Alles gaat er nu voortaan door hët volk: de verkiezing van den grooten raad en de constituanten bij proportioneele vertegenwoordigingterwijl de staatsraad direct door 't volk wordt gekozen, evenals de rechterlijke autoriteiten. De regeering kan elk oogenblik door 't volk worden afgezet terwijl voor grondwetsherziening en wets voorstellen het initiatief aldus is geregeld 5000 handteekeningen voor wetsinitiatieven en 7000 voor grondwetsinitiatieven. Uit Dahomey is een telegram ontvangen van kolonel Dodds, behelzende dat hij met de expeditie kolonne onder zijn bevel de Ouémé rivier den 2en dezer overgetrokken is en voornemens is het leger van Dahomey, dat zich tegenover hem bevindt in eene ver versterkte plaats, genaamd Poignessa, eerst daags aan te rallen. Méline, de protectionist, is sterk aan het ageeren tegen het Fransch-Zwitsersch han delsverdrag hetwelk hij meent dat inbreuk maakt op de bepalingen, door het parlement gesteld. De betrokken ministers verklaarden van dit verdrag, als zijnde in het belang van Frankrijk, een portefeuille quaestie te zullen maken. Als een gevolg van de te Carmaux plaats gehad hebbende onlusten, zijn 10 per sonen veroordeeld tot gevangenisstraf van 8 dagen tot 4 maanden. Te Sevilla heeft een aanslag plaats gehad op het leven van generaal Coello, kapitein- generaal von die stad. Een apotheker had wil geen kind ter wereld gebracht hebben om het aan de galg te zien sterven een trek van woeste trots vertoonde zich om haar mond, alsof zij in staat was zich door haar wil alleen tegen het noodlottige vonnis te verzetten en het te vernietigen. Het is nu eenmaal gebeurd, ik moet mijn lot dragen, hernam Charles en sloeg zijn oogen naar den grond. Errst de woorden van zijne moeder brachten hem tot het volle bewustzijn van de schande, die hij te gemoet ging, maar dat was dan ook het laatste wat hem nog kon overkomen. Nooit! riep zijne moeder, en met door angst, aandoening en wanhoop geheel verwrongen trek ken, fluisterde zij hem toe: Gij moogt u niet aan den beul* overgegeven, hier breng ik u iets, dat u daarvan bevrijden zal, en met bevende handen haalde zij haastig een klein fleschje te voorschijn. Beloof mij dit te zullen ledigen in den nacht voor uwe terechtstelling zweer mij dat, en ik zal u het leed en de smart vergeven, die gij mij hebt aangedaan 1 Toen haar zoon ontzet en niet in staat een woord uit te brengen, aarzelde het fleschje aan te nemen, ging zij in hartstochtelijke opgewon denheid voort. Ik kan de gedachte niet verdra gen uw jeugdig leven door beulshanden te zien eindigen, zij maakt mij krankzinnig. Die schande is te verschrikkelijk wat ik u geef, veroorzaakt een snellen dood. O, wist gij wat het mij kost, zelve u het doodelijk vergift te moeten toereiken, ik, die u waaraehtig en grenzeloos heb liefgehad, want ik ben uwe moe der Zij leunde snikkend aan zijne borst en Charles kon haar stuiptrekkenddoor woeste smart verscheurd hart duidelijk hooren kloppen. Geef mij het fleschje, ik zal het drinken en wel terstond, zeide Charles, die door de wanhoop van zijne moeder, krachtig uit zijne verdooving was wakker geschud. Neen, nu niet! riep juffrouw Lyon vol ont zetting uit, en hield het fleschje, waarnaar haar zoon de hand uitstak krampachtig vast; weet gij wat het voor eene moeder te zeggen is, haar eigen kind het vergift te brengen Maar ik kan u niet voor mijne oogen zien sterven, ik wil u slechts voor een nog verschrikkelijker dood, voor den strop van den beul behoeden. Een huivering voer den zoon door de leden den generaal, te spreken gevraagd. Bij hem toe gelaten, knoopte hij een revolutionair geest- ademend gesprek met hem aan en stelde hem ten slotte voor de republiek te procla- meeren. Generaal Coello dacht natuurlijk dat de man gek was; wat hij niet verheelde. Plotseling haalde de apotheker een revolver te voorschijn, die hij op den generaal afschoot, die ernstig gewond werd, maar wiens toestand niet doet vreezen. Alweder is in Engeland een van de oude garde, een der illustratien van de Victorian aera, heengegaan ter onsterfelijkheid. Alfred Tennyson, gelijk men hem ondanks zijn jongste verheffing tot het lordschap steeds is blijven noemen, overleed van Donderdag vroeg. Hij bereikte den gezegenden ouderdom van 83 jaren. Als dichter, ook als hofdichter, (Poet Lau reate) heeft hij zich een eereplaats verworven onder de groote mannen onzer eeuw. Zijne gedichten Enoch Arden, Maud, The Princess, In memoriam, Idylls of the King om maar eenige te noemen werden in alle landen, waar Engelsch gelezen wordt, bewonderd en in vele talen overgebracht. Naast zijnen vriend Gladstone in de politiekwas in de letterkunde Tennyson Engelands „groote oude man", hoewel beider levensbeschouwing zeer verschilde, gelijk o. a. destijds, in 1886, bleek uit Gladstones artikel in de Nineteenth Cen tury, waarin hij, de optimistische grijze staats man, de vijftig jaren van Victoria's regeering verdedigde, tegen de pessimistische beschou wingen van den grijzen dichter in diens ge dicht Nog eens Locksley Hall. Reeds op 18jarigen leeftijd begon Tennyson te dichten en gaf hij te zamen met zijn broe der Charles een bundel gedichten uitmaar hij had daarmee niet veel succes, evenmin als in 1830 met zijn bundel Poems. Eerst met de twee deelen „gedichten", welke in 1842 verschenen, behaalde hij roem, die steeds hooger steeg en hem tot groot fortuin en aanzien bracht. Gij hebt gelijk moeder, laat mij het fleschje hier; ik zal aan de menschen het schouwspel niet ver schaffen mij te zien hangen; ik heb het nooit verdiend, zelfs indien Nu zal ik weer kalm worden, zeide juffrouw Lyon zacht. Ach Charles, gij weet niet hoe die gedachte mij vervolgd en gekweld, en mijn brein femarteld heeft mijn eenig kind door beulshan- en te zien sterven alles, alles, slechts dat niet... En ik heb lang nagedacht hoe ik u helpen zou. Zij hield op en staarde voor zich en in hare groote, flikkerende oogen scheen zich een begin van ^waanzin te vertoouen. Ja, gij brengt mij de beste hulp, heb dank o mijne dierbare moeder! Vergeef mij alles!.... >en nu overweldigde ook hem de smart. Onder hevig snikken viel hij aan den hals van de vrouw, over wie hij zoo onbeschrijfelijk veel leed had gebracht, dat hij zich in dezen oogenblik plotse ling helder bewust was geworden. Zijne moeder was geschokt tot in het diepst van haar gemoed, maar zij trachtte het eerst zich te herstellen. Ween niet mijn Charles, blijf sterk tot het laatste oogenblik, en nu.... Vaarwel Wij zien elkander, hoop ik spoedig weder en zij sloeg hare betraande blikken naar het kleine tralievenster, waardoor slechts een flauwe streep van den hemel zichtbaar was. Juffrouw Lyon voelde dat hare krachten haar verlieten en dat zij niet langer mocht vertoeven, indien zij niet van smart en wanhoop wilde be zwijken. Nog ééne innige, sprakelooze omhelzing en.... moeder en zoon hadden elkander £p aarde voor het laatst gezien. XXX. Toen Mary van het bezoek bij hare vriendin terug- keerd waskon de vroolijke, gelukkige stemming, waarin zij de kamer binnentrad, hare moeder niet ontgaan. Alle zwaarmoedigheid was van haar gelaat verdwenen, de schoone, zoo lang be- nevelae oogen schitterden met een eigenaardigen glans en haar geheele voorkomen scheen geluk en zonneschijn uit te stralen. Welk geluk is u heden te beurt gevallen? vroeg de moeder, en liet hare blikken vol teeder welgevallen op de beminde dochter rusten. (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1892 | | pagina 1