Nummer 81. Zondag 9 October 1892.
15e Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
UITGEVER:
ANTOON TIELEN,
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON
Eene geschiedenis uil de Engelsche rechtspleging.
68 xxix.
BUITENLAND.
Frankrijk.
Spanje.
Engeland.
De Echo van het Zuiden,
f lalwpsche en Langstraatsche Courant,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden,/l,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Waalwijk.
Advertentiën 17 regel» f 0,60 daarboven 8 cent per regel
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitscb
land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Hoewel nu juist niet kan gezegd, dat er
met betrekking tot de quaestie van vorm, in
acht genomen bij de verzending van het
nieuwe militaire voorstel, in Duitschland veel
leven om niets gemaakt wordt, dient toch wel
in aanmerking genomen, dat bij onze naburen
in 't Oosten de zaken in den regel minder
warm genuttigd worden dan zij gekookt wor
den m. a. w.'t loopt er zoo'n vaart niet.
Wie zoo leest van een conflict tusschen het
Pruisisch ministerie en den kanselier des
Duitschen rijks, tevens premier van den Prui-
sischen ministerraadgaat allicht gelooven
aan de mogelijkheid op een crisis. Zóó
tragisch zullen de militairement gedrilde
ministers van Pruisen 't wel niet nemen
protesteeren zou gelijkstaan bijna met insub
ordinatie en bovendien is 't niet de eerste
maal, dat deze weg wordt gevolgd: de beruchte
schoolwet van wijlen minister Zedlits is den
ministers ook niet ter goedkeuring voorgelegd
en dezen hebben 't zaakje maar blauw blauw
gelaten in de zalige en geruststellende over
tuiging, dat de openbare meening en het huis
van afgevaardigden den rechten weg wel
zouden vinden. Zoo ook houdt men zich nu
overtuigd, dat 's keizers beslissing wel de ware
zal zijn en al mocht 't anders zijn, wat zouden
hun tegenwerpingen dan nog baten of schaden?
Een ministerieele crisis,een conflict tusschen de
regeering des rijks en het Pruisisch ministerie
niemand, die er aan denkt dan hij wellicht,
die in dwaze zelfbegoocheling zijn wensch
voor de werkelijkheid neemt.
't Eenige wat als moraal uit de gedachten-
wisselingen in de Duitsche bladen overblijft,
is de noodzakelijkheid om de staatsinrichting
van Duitschland te wijzigen, d. w. z. meer in
overeenstemming te brengen met den geest
des tijds een noodwendigheid, die reeds
sinds lang, zeer lang is gebleken, doch waarin
wel geen voorziening te wachten is.
Afgaande op 't geen de Russische zoowel
als de Italiaansche pers als haar meening ten
Ik heb slechts één verzoek, mijnheer, begon
zij eindelijk met eene zacht bevende stem; men
wil mij niet toestaan, dat ik mijn zoon bezoek,
en ik moet hem toch nog eenmaal zien, eer
Zij kon niet voortgaan, een krampachtig snikken
belette haar den zin te voleindigen.
De lordmayor hoorde hare woorden met een
verlicht hart; hij had gevreesd, dat zij hem zou
vragen, al zijn invloed aan te wenden om genade
te verwerven, en hij wist dat dit vergeefsch zou
zijn, en dat hvj zelfs een poging daartoe niet
mocht wagen. Dezen wensch echter kon hij ge
makkelijker vervullen; hij zeide daarom vriende
lijk: Zeker, juffrouw Lyon, ik zal er voor zorgen
dat men u den toegang vergunt.
En wanneer vroeg zij dof, en hare oogen
rustten met bange verwachting op het gelaat van
den lordmayor.
Dat zal ik u zoo spoedig mogelijk door
mijne vriendin Hetty Davistown doen weten;
misschien overmorgen of morgen reeds.
Zal het dan niet te laat zijn vroeg zij op
nieuw dof en bijna onverstaanbaar, en wederom
sloeg zij hare oogen in angstige spanning tot
den lordmayor op.
Deze stelde de ongelukkige vrouw gerust,
waarop zij na een korte dankbetuiging haastig
Reeds den volgenden dag werd werkelijk door
den invloed van sir Crispe de deur der gevangenis
voor de moeder geopend; zij zag haar zoon weder,
en drukte hem sprakeloos aan haar smartelijk
kloppend hart.
O moedermeer kon Charles niet uitbrengen;
hare komst was te onverwacht, hij had reeds
met het leven afgerekend, en niet de geringste
hoop gekoesterd, dat hij vóór zijn einde naar nog
zou wederzien, die hem na Elisabeth het naast
aan het hart lag.
o Charles, waarom hebt gij dat gedaan! klonk
beste geven over Kalnoky's redevoering ten
aanzien van den algemeenen politieker, toe
stand zou men werkelijk meenen te staan
voor een periode, die gerustelijk de gouden
eeuw zou kunnen worden geheeten. Zoo
wijst b.v. het officieuse Journal de St. Péters-
bourg er nadrukkelijk op, dat Kalnoky me-
dedeeling heeft kunnen doen van de meest
besliste verzekeringen van alle regeeringen
een offensieven oorlog als in niemands voor
nemen heetend te liggen. Zoo zou men dus
een oorlog kunnen wanen een schrikbeeld
een boeman om de ondeugende kindertjes
vrees aan te jagen, doch de legers zijn er nog
en hun numerieke sterkte wordt nog immer
grooter, zóó zelfs dat bekwame statistici
hebben becijferd, dat een gewapende vrede
meer verslindt dan een oorlog, terwijl er wel
zijn die meenen, dat de gereedheid tot den
oorlog zoo licht kan verlokken om het spel
(paradeeren en manoeuvreeren) op 't onver
wachts te doen verkeeren in bitteren ernst.
Te Rome is men over Kalnoky's uitlatingen
wonderwel tevredenalleen heeft men een
raadselspelletje aangevangen over de vraag
waarom het Italiaansch—Oostenrijksche ver
drag zoo gestreng geheim moet worden ge
houden en een snuggere kop is tot de ge
volgtrekking gekomen dat in het tractraat
aan Italië het onverdeeld bezit van Rome is
gegarandeerd, welke bepaling, indien zij open
baar werd, bij het Vaticaan kwaad bloed zou
zetten.
Slim bedacht, jammer dat 't zoo niks nie
mendal op de waarheid gelijkt
Terwijl minister Grimaldi van Italië het
tekort op de loopende begrooting stelt op 20
millioen. schat hij het deficit van het dienst
jaar 1893/94, gebaseerd op het door di Rudini
c.s. gevolgde bezuinigingssysteem, op 47 mil
lioen.
Den heilstaat voor den sociaal-democraat
zou men het Zwitsersche kanton Tessin kunnen
heeten. De nieuwe grondwet, die er Zondag
11. bij volksstemming is aangenomen met
11000, tegen 2500 stemmen, bezorgt het kanton
de meest democratische instellingen van
het zacht klagend van de lippen der ongelukkige
vrouw.
Id kon niet anders, moeder! zeide deze ter
stond, en met een hartstochtelijkheid, die hij
steeds ten toon had gespreid, zoo zijne onzalige
liefde voor Elisabeth in het spel kwam. De
graaf heeft te slecht en gemeen met Elisabeth
gehandeld, ik moest hem rekenschap vragen.
De moeder hield nog altijd haar zoon liefde
vol in de armen gesloten; bij deze woorden liet
zij hem plotseling los en stiet hem bijna onzacht
van zich. Dus heeft mijn vermoeden mij niet
bedrogen, zeide zij met bevende lippen, terwijl
hare borst zich heftig bewoog. Die ellendige
nietswaardige deerne heeft u tot den moord aan
gezet
Zij is onschuldig, moeder, laat mij u zeggen
de graaf. Verder kwam Charles niet; zijne
naoeder viel hem in de rede met een drift, die
duidelijk bewees hoe diep en vreeselijk de haat
was, dien zij tegen dat schepsel koesterde. Al
hare smart, al hare ellende werd vergeten in den
woesten toorn tegen haar, die haar armen ver
blinden zoon zoo nameloos ongelukkig had ge
maakt: Zwijg mij ran die slang, die al ons
geluk heeft verwoest 1
Gij zoudt anders oordeelen, indien gij wist
Ik weet, dat zij ons vreedzaam huis in het
verderf heeft gestort, en dat zij het is, aan wien
ik het te danken heb, dat nu mijn eenig, dier
baar kind aan de galg moet komenriep zij
bitter en wanhopig uit.
Charles kromp ineen, hij had zich van zijn
naderend einde nog geen voorstelling gemaakt,
en zijne veroordeeling zeer onverschillig opge
nomen. Sedert hij wist, dat de arme Elisaoeth
krankzinnig was geworden, bekommerde hij zich
weinig om zijn eigen lot, het hare kwam hem
veel verschrikkelijker voor.
Ziet gij nu eindelijk in, waartoe uwe liefde
voor dat slechte schepsel u gebracht heeft? vroeg
de moeder, en hare vraag klonk als een bittere
schimp en als een smartvol verwijt tevens.
Ik kon niet anders, zeide hij zacht, en
richtte het hoofd, dat hij op de borst had laten
zakken, weer een weinig op.
Zijne moeder streek met de hand over het steeds
meer verhitte voorhoofd, zij haalde nog eens diep
adem en zeide toen met een vaste stem Neen gij
moogt niet in handen van den beul vallen, ik
Helvetieen dat wel overeenkomstig den
wensch van de- liberalen en radicalen niet
alleen, maar zij beantwoorden ook aan de
verlangers van vele conservatieven en ka
tholieken. Alles gaat er nu voortaan
door hët volk: de verkiezing van den grooten
raad en de constituanten bij proportioneele
vertegenwoordigingterwijl de staatsraad
direct door 't volk wordt gekozen, evenals
de rechterlijke autoriteiten. De regeering kan
elk oogenblik door 't volk worden afgezet
terwijl voor grondwetsherziening en wets
voorstellen het initiatief aldus is geregeld
5000 handteekeningen voor wetsinitiatieven
en 7000 voor grondwetsinitiatieven.
Uit Dahomey is een telegram ontvangen
van kolonel Dodds, behelzende dat hij met
de expeditie kolonne onder zijn bevel de
Ouémé rivier den 2en dezer overgetrokken is
en voornemens is het leger van Dahomey,
dat zich tegenover hem bevindt in eene ver
versterkte plaats, genaamd Poignessa, eerst
daags aan te rallen.
Méline, de protectionist, is sterk aan het
ageeren tegen het Fransch-Zwitsersch han
delsverdrag hetwelk hij meent dat inbreuk
maakt op de bepalingen, door het parlement
gesteld. De betrokken ministers verklaarden
van dit verdrag, als zijnde in het belang van
Frankrijk, een portefeuille quaestie te zullen
maken.
Als een gevolg van de te Carmaux
plaats gehad hebbende onlusten, zijn 10 per
sonen veroordeeld tot gevangenisstraf van 8
dagen tot 4 maanden.
Te Sevilla heeft een aanslag plaats gehad
op het leven van generaal Coello, kapitein-
generaal von die stad. Een apotheker had
wil geen kind ter wereld gebracht hebben om
het aan de galg te zien sterven een trek van
woeste trots vertoonde zich om haar mond, alsof
zij in staat was zich door haar wil alleen tegen
het noodlottige vonnis te verzetten en het te
vernietigen.
Het is nu eenmaal gebeurd, ik moet mijn
lot dragen, hernam Charles en sloeg zijn oogen
naar den grond. Errst de woorden van zijne
moeder brachten hem tot het volle bewustzijn
van de schande, die hij te gemoet ging, maar
dat was dan ook het laatste wat hem nog kon
overkomen.
Nooit! riep zijne moeder, en met door angst,
aandoening en wanhoop geheel verwrongen trek
ken, fluisterde zij hem toe: Gij moogt u niet aan
den beul* overgegeven, hier breng ik u iets, dat
u daarvan bevrijden zal, en met bevende handen
haalde zij haastig een klein fleschje te voorschijn.
Beloof mij dit te zullen ledigen in den nacht
voor uwe terechtstelling zweer mij dat, en ik
zal u het leed en de smart vergeven, die gij mij
hebt aangedaan 1
Toen haar zoon ontzet en niet in staat een
woord uit te brengen, aarzelde het fleschje aan
te nemen, ging zij in hartstochtelijke opgewon
denheid voort. Ik kan de gedachte niet verdra
gen uw jeugdig leven door beulshanden te zien
eindigen, zij maakt mij krankzinnig.
Die schande is te verschrikkelijk wat ik u
geef, veroorzaakt een snellen dood. O, wist gij
wat het mij kost, zelve u het doodelijk vergift
te moeten toereiken, ik, die u waaraehtig en
grenzeloos heb liefgehad, want ik ben uwe moe
der Zij leunde snikkend aan zijne borst en
Charles kon haar stuiptrekkenddoor woeste
smart verscheurd hart duidelijk hooren kloppen.
Geef mij het fleschje, ik zal het drinken en
wel terstond, zeide Charles, die door de wanhoop
van zijne moeder, krachtig uit zijne verdooving
was wakker geschud.
Neen, nu niet! riep juffrouw Lyon vol ont
zetting uit, en hield het fleschje, waarnaar haar
zoon de hand uitstak krampachtig vast; weet gij
wat het voor eene moeder te zeggen is, haar
eigen kind het vergift te brengen Maar ik kan
u niet voor mijne oogen zien sterven, ik wil u
slechts voor een nog verschrikkelijker dood, voor
den strop van den beul behoeden.
Een huivering voer den zoon door de leden
den generaal, te spreken gevraagd. Bij hem toe
gelaten, knoopte hij een revolutionair geest-
ademend gesprek met hem aan en stelde
hem ten slotte voor de republiek te procla-
meeren. Generaal Coello dacht natuurlijk
dat de man gek was; wat hij niet verheelde.
Plotseling haalde de apotheker een revolver
te voorschijn, die hij op den generaal afschoot,
die ernstig gewond werd, maar wiens toestand
niet doet vreezen.
Alweder is in Engeland een van de oude
garde, een der illustratien van de Victorian
aera, heengegaan ter onsterfelijkheid. Alfred
Tennyson, gelijk men hem ondanks zijn jongste
verheffing tot het lordschap steeds is blijven
noemen, overleed van Donderdag vroeg.
Hij bereikte den gezegenden ouderdom van
83 jaren.
Als dichter, ook als hofdichter, (Poet Lau
reate) heeft hij zich een eereplaats verworven
onder de groote mannen onzer eeuw. Zijne
gedichten Enoch Arden, Maud, The Princess,
In memoriam, Idylls of the King om maar
eenige te noemen werden in alle landen,
waar Engelsch gelezen wordt, bewonderd en
in vele talen overgebracht. Naast zijnen
vriend Gladstone in de politiekwas in de
letterkunde Tennyson Engelands „groote oude
man", hoewel beider levensbeschouwing zeer
verschilde, gelijk o. a. destijds, in 1886, bleek
uit Gladstones artikel in de Nineteenth Cen
tury, waarin hij, de optimistische grijze staats
man, de vijftig jaren van Victoria's regeering
verdedigde, tegen de pessimistische beschou
wingen van den grijzen dichter in diens ge
dicht Nog eens Locksley Hall.
Reeds op 18jarigen leeftijd begon Tennyson
te dichten en gaf hij te zamen met zijn broe
der Charles een bundel gedichten uitmaar
hij had daarmee niet veel succes, evenmin
als in 1830 met zijn bundel Poems. Eerst
met de twee deelen „gedichten", welke in
1842 verschenen, behaalde hij roem, die steeds
hooger steeg en hem tot groot fortuin en
aanzien bracht.
Gij hebt gelijk moeder, laat mij het fleschje hier;
ik zal aan de menschen het schouwspel niet ver
schaffen mij te zien hangen; ik heb het nooit
verdiend, zelfs indien
Nu zal ik weer kalm worden, zeide juffrouw
Lyon zacht. Ach Charles, gij weet niet hoe die
gedachte mij vervolgd en gekweld, en mijn brein
femarteld heeft mijn eenig kind door beulshan-
en te zien sterven alles, alles, slechts dat niet...
En ik heb lang nagedacht hoe ik u helpen zou.
Zij hield op en staarde voor zich en in hare
groote, flikkerende oogen scheen zich een begin
van ^waanzin te vertoouen.
Ja, gij brengt mij de beste hulp, heb dank
o mijne dierbare moeder! Vergeef mij alles!....
>en nu overweldigde ook hem de smart. Onder
hevig snikken viel hij aan den hals van de vrouw,
over wie hij zoo onbeschrijfelijk veel leed had
gebracht, dat hij zich in dezen oogenblik plotse
ling helder bewust was geworden.
Zijne moeder was geschokt tot in het diepst
van haar gemoed, maar zij trachtte het eerst zich
te herstellen. Ween niet mijn Charles, blijf sterk
tot het laatste oogenblik, en nu.... Vaarwel
Wij zien elkander, hoop ik spoedig weder
en zij sloeg hare betraande blikken naar het
kleine tralievenster, waardoor slechts een flauwe
streep van den hemel zichtbaar was.
Juffrouw Lyon voelde dat hare krachten haar
verlieten en dat zij niet langer mocht vertoeven,
indien zij niet van smart en wanhoop wilde be
zwijken. Nog ééne innige, sprakelooze omhelzing
en.... moeder en zoon hadden elkander £p aarde
voor het laatst gezien.
XXX.
Toen Mary van het bezoek bij hare vriendin terug-
keerd waskon de vroolijke, gelukkige stemming,
waarin zij de kamer binnentrad, hare moeder
niet ontgaan. Alle zwaarmoedigheid was van
haar gelaat verdwenen, de schoone, zoo lang be-
nevelae oogen schitterden met een eigenaardigen
glans en haar geheele voorkomen scheen geluk
en zonneschijn uit te stralen.
Welk geluk is u heden te beurt gevallen?
vroeg de moeder, en liet hare blikken vol teeder
welgevallen op de beminde dochter rusten.
(Wordt vervolgd.)