Nummer 90. Donderdag 10 November 1892. 15e Jaargang.
Gltiek auf
Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen.
UITGEVER:
ANTOON TIELEN
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON
B UI TEN L AN 07
Belgie.
«o Lugsfrutsrtf Courant,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs' per 3 maanden j 1,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Waalwijk.
Advertentiën 1 7 regels ƒ0,60 daarboven 8 cent per regel
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitscb-
land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van
.•Vdolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Nog toeven de leden van den rijksdag
van Duitschland aan den gezelligen huise-
lijken haard, zich niet meer dan hoog noo-
dig is bezig houdend met de voorbereiding
op de dingen (eigenlijk zou „het ding" taal
kundig juister zijnomdat 't het militaire
voorstel geldt) die komen zullen, nog hebben
de discussión in Frankrijks kamer geen groote
beteekenis, wijl de algemeene beraadslagingen
over de begrooting voor 't volgend dienstjaar
eerst binnen enkele dagen aanvangen en toch
laat het politieke menu van de week, die zoo
pas js aangevangen zich zeer substantieel
aanzien of liever: dragen de aangekondigde
gerechten het karakter van groote voedzaam
heid.
Daar zijn de algemeene verkiezingen voor
de kamer van Italië, die Zondag hebben
plaats gevonden en die naar alle waarschijn
lijkheid tot uitslag zullen geven een beslissende
meerderheid voor het kabinet, 't Kenmer
kende van de vóór ruim een maand aan
gevangen campagne zijn geweest de buiten
gewone onverschilligheid der kiezersbent en
de weergalooze inmenging van de regeering
in den strijd, terwijl de ministers zich niet al
te zeer verontrusten over de reeds nu aan
gekondigde interpellatie betrekkelijk de door
hen en hun vele duizenden helpers gespeelde
rol, intimidatie zeer' nabij komende. Daar is
de presidentsverkiezing in de Vereenigde
Staten ran Noord Amerika, welke ter be
slissing zal brengen wie gedurende de 4
eerstvolgende jaren zal zetelen in het Witte
Huis en ten aanzien van de oplossing van
welk vraagstuk de profetiëu in gelijke mate
zijn toegenomen in aantal, als de groote dag
is nader gekomen. Daar zijn de geruchten
van in 't geheim uitgebroken, hangende of
nog ter rechter tijd geschikte ministerieele
crisissen in Spanje en in Hongarije en daar
is de opening van Belgie's parlement, een
hervatting van den arbeidte belangrijker
voor onze buren in 't zuiden, omdat in deze
E. WERNER.
Vertaling van Hermina.
(Overgedrukt met toestemming van den uitgever
P. Gouda Quint, te Arnhem)
3 ooo—
//Begint ge weer op het oude aanbeeld te slaan?
Kunt gij t zelfs heden niet laten?" riep de oude
opzichter gramstorig uit. //Nu, laat dan een van
de anderen naar boven klimmen
De mijnwerkers zagen Ulrich aan, alsof zij een
toestemmend teeken van hem verwachtten, maar
daar dit niet volgde, bleven allen op hun plaatsen
staan; slechts een hunner maakte een beweging,
om aan de oproeping gehoor te geven; de jonge
aanvoerder keerde zich echter om en zag hem
aan. Die gebiedende, blauwe oogen wierpen hem
met meer dan een enkelen blik toe, maar deze
had dezelfde uitwerking als een bevel; de man
trad terug, geen enkele hand bewoog zich meer.
*Ik wenschte dat de geheele toestel op je eigen
zinnige hoofden neerkwam!" riep de opzichter,
nu in heftigen toorn ontstoken, terwijl hij met
jeugdige vlugheid zelf naar boven klom en den
vlaggestok vastbond. //Misschien leerdet ge dan,
hoe men zich op een feest moet gedragen! Lorentz
is ook al bedorven; tot dusver was hij nog de
beste onder u; doch nu doet hij niet anders, dan
wat Ulrich, zijn heer en meester hem beveelt!"
«-Moeten we ons soms verheugen, dat we hier
weer een nieuwen meester krijgen?" mompelde
Ulrich. „Ik dacht, dat wij aan den ouden meer
dan genoeg hadden."
De opzichter, druk met de vlag in de weer,
verstond dit gezegde gelukkig niet; doch het jonge
meisje, dat tot dusver zwijgend ter zijde had ge
staan, keerde zich haastig om en wierp een be
zorgden blik naar boven.
„Foei, Ulrich
Wel zweeg de ionge weerspannige mijnwerker
bij deze op vermanenden toon uitgesproken
woorden, doch zachter of toegevender werd de
zitting beslist zal worden over de kiesrecht
uitbreiding. En als ware dit alles nog niet
genoeg voor ,één week wordt er nog een
krachtig schoteltje opgedragen, overgebleven
van den politieken disch der vorige zeven-
daagsche periode en bevattende de laatste
(voorloopig natuurlijk!) openbaringen en ont
hullingen van Duitschlands ex-kanselier, nieuw
gekruid door geruchten van 's keizers toorn
vis vis den ouden Bismarck en van de
eTe.ctïeve stra-fbaarheid van dergelijke, met de
militaire discipline geenszins strookende han
delingen.
Zoolang niet de volledige cijfers bekend
zijn van den uitslag der verkiezingen in
Italië, zoolang zijn er geen beschouwingen te
leverentenzij men naar 't voorbeeld der
Fransche bladen welker onpartijdigheid
lang niet boven verdenking staat altijd
weer opnieuw zou willen hameren op 't zelfde
aambeeld: verlaging van het legereftectief en
verlaging der militaire lasten een zeer
goede, maar zeer onheusch ontvangen raad
welks opvolging niet in't bijzonder aan Italië
behoeft te worden aanbevolen, maar die ook
aan al de overige Europeesche staten, Frank
rijk incluisheilzaam zou zijn. Zooals we
reeds vroeger hebben gezegd, is de numerieke
meerderheid van een Italiaansch kabinet niet
beslissend voor zijn levensduur, rekening dient
vóór alles en boven alles te worden gehouden
met de cameleons-natuur van de meerderheid
der afgevaardigden, zij wisselen van politieke
kleur wanneer 't hun goeddunkt en hun leus
is: de kleur der regeering gedurende de kies
campagne en de eigenlijke, echte k'eur ge -
duren le de verdere mandaatsvervulling, ook
al is die gansch en al afwijkend van 't geen
het kabinet tentoonspreidt.
Een klaarheidin vergelijking waarmee
de bekende helderheid van waterchocolade
haar reputatie verliest, is het kenmerkende
van de gansche nieuwsmassa betrekkelijk de
positie der regeering van Hongarije, zoowel
als van Spanje. Voor vele dagen reeds is uit
Pest, zoowel als uit Madrid gemeld, dat 't
er in de kabinetten niet pluis was, dat zelfs
uitdrukking: op zijn gelaat niet. Het meisje was
voor hem blijven staan en scheen hem nog iets
te willen vragen of eigenlijk te verzoeken, dat
haar niet over de lippen wilde komen; eindelijk
zeide zij half fluisterend
„En komt ge dus van avond niet op het feest?"
„Neen.*
„Ulrich
„Laat mij met vrede, Martha; ge weet immers
dat ik niet van danspartijen houd."
Martha trad schielijk achteruit; gekwetst eer
gevoel stond op haar gelaat te lezen en de voch
tige nevel, die eensklaps hare oogen bedekte, was
meer een gevolg van toorn dan van spijt over
dit onheusche antwoord. Ulrich merkte dit niet,
of lieverhij lette er niet op; over het geheel
scheen hij zich weinig om haar te bekommeren.
Zonder hem verder een woord toe te voegen
keerde het meisje hem den rug toe en begaf zich
naar den anderen kant. De oogen van den jongen
mijnwerker, die zoo even met de vlag had willen
helpen, volgden haar onafgebroken; waarschijnlijk
had het hem niet onverschillig gelaten, zoo hare
uitnoodiging tot hem gericht was geweest, en
zeker had hij deze niet zoo koel afgewezen.
De opzichter was intusschen weder beneden
gekomen en beschouwde juist zijn werk met bui
tengewone tevredenheid, toen het eerste pistool
schot zich van den heuvel deed hooren, met korte
tusschenpoozen door een tweede en derde gevolgd.
Dit lang verwachte teeken, dat het rijtuig in net
gezicht was, bracht natuurlijk eenige opschudding
teweeg. De heeren in het verschiet geraakten
hierdoor zelfs in een soort van opgewondenheid.
De directeur ging in allerijl nog de verschillende
toebereidselen na, de hoofdingenieur en de heer
Scheffer knoopten hunne handschoenen dicht en
YVilberg snelde op Martha toe, om haar wellicht
voor de twintigste maal op het hart te drukken,
zich niet door ontijdige beschroomdheid van de
wijs te laien brengen en zijn roem als dichter
aldus op het spel te zetten. Zelfs de mijnwerkers
legden eenige belangstelling aan den dag, om de
jonge vrouw van hun toekomstigen meester te
leeren kennen, wier schoonheid zij reeds hadden
hooren roemen. Menigeen trok den lederen gordel
wat vaster om de lenden en drukte den hoed
dieper in de oogen. Alleen Ulrich bewoog zich
niet; het was, alsof alles buiten hem om geschiedde,
niet eens wierp hij een blik naar den kant, van
de mogelijkheid op een kabinetscrisis niet
geheel was buitengesloten en sinds is er geen
dag voorbijgegaan of met een afwisseling,
den politieken komkommertijd waardig, heb
ben de meest onderscheiden berichten de
ronde gedaan, 't Nieuwste nieuws uit de
schoone stad aan de Manzenares is, dat er
eene verdaging van de oplossing der moeie-
lijkheden wordt verwacht tot na het bezoek
van het vorstelijk echtpaar van Portugal, zon
der dat er echter kans bestaat dat uit dit
uitstel afstel zal worden en uit Pest meldt
men na tal van berichten, afwisselend over
bijlegging der moeilijkheden en toeneming
ervan, dat Szapary nog eens, en nu voor 't
laatst, naar Ween en is vertrokken om met
den keizer—koning ruggespraak te houden.
De godsdienstquaestie en meer in 't bijzon
der het vraagstuk aangaande het burgerlijke
huwelijk, zou het punt van verschil wezen
mocht Franz Joseph op het verplichtend
stellen .van het burgerlijk huwelijk niet
ingaan, dan zou het geheele Iiongaarsche
kabinet aftreden. Natuurlijk zou dit van de
meeste ministers een fausse-manoeuvre zijn
op een tweetal na zouden zij in een nieuw
kabinet-Szapary 't weer best kunnen klaar
spelen.
Hoewel er te lang reeds en te veelvuldig
is gediscussieerd over de le verwachten nieuwe
militaire wet in Duitschland, om de hoop te
kunnen koesteren, dat Bismarck's inmenging
nieuwe gezichtspunten zou openen, geeft dit
optreden toch aanleiding tot meer of minder
breedsprakige betoogen, welke meer gelden
het feit der uitlatingen zelf, dan den inhoud.
Dat Bismarck het verdrag, met Engeland
gesloten betreffende Oostafrika en Helgoland,
onaannemelijk heet, is niet te verwonderen
en evenmin dat hij de wijze van optreden
in Afrika sterk gispt, terwijl ook de afkeu
ring van Schlözer's ontslag geen groote be
teekenis heeft; Bismarck toch redeneert niet
aldus„de regeering doet iets en omdat zij
t doet, is 't goed," doch in dier voege: „de
regeering doet iets en dus moet 't slecht
zijn
waar de reizigers verwacht werden.
De met zooveel moeite en inspanning voorbe
reide ontvangst zou echter geheel anders afloopen,
dan men gedachten gehoopt had. Een kreet van
schrik, door den opzichter geslaakt, die buiten
de eerepoort stond, deed aller oogen zich derwaarts
richten, en wat men thans aanschouwde, billijkte
zeker ieders ontsteltenis.
Langs den grooten dorpsweg, die zich van de
hoogte herwaarts richtte, kwam of liever vloog
een rijtuig, welks paarden blijkbaar op hol waren.
Waarschijnlijk door het schieten schichtig gewor
den, stormden zij in vliegende vaart voorwaarts,
zoodat het rijtuig op den hobbeligen weg heen en
weer werd geslingerd en in groot gevaar verkeerde
van rechts de steile helling af te storten of links
tegen de groote boomstammen te pletter te stooten.
De koetsier scheen al zijn tegenwoordigheid van
geest verloren te hebben; hij had de teugels laten
glippen en klemde zich in doodelijken angst aan
den bok vasten onderwijl ging men van den
heuvel, waar men door de boomen werd verhin
derd om het ongeluk te zien, dat men had aan
gericht, nog altijd voort met schot op schot te
lossen, wat de verschrikte dieren tot steeds woes
tere vaart aandreef. Het eind was gemakkelijk
te voorzien: bij de brug beneden zou de ontknoo
ping plaats hebben.
De bij het huis verzamelde toeschouwers deden,
wat een groote menigte gewoonlijk bij dergelijke
gelegenheden doet: Deze en gene liet een kreet
van schrik, men liep radeloos door elkander, doch
het kwam niemand in de gedachte, zoo mogelijk
de noodige hulp te verleenen. Op dit beslissend
oogenblik had zelfs geen van de mijnwerkers den
moed of de tegenwoordigheid van geest, om hier
tusschenbcide te treden. Eén enkele nochtans
verloor zijne bedachtzaamheid niet. Het gevaar
in al zijn omvang met één blik te overzien, zijn
vader en zijne makkers op zijde te duwen en het
rijtuig tegen te snellen, dit was voor Ulrich het
werk van één oogenblik. Met drie sprongen had
hij de brug bereikt, een angstkreet van Martha
klonk hem nog achterna te laat, hij had zich
reeds vóór de paarden geworpen en greep hen
met krachtige hand bij de teugels.
Schuimbekkend steigerden de verschrikte dieren
achteruit, maar in plaats van stil te staan, deden
zij een nieuwen sprong voorwaarts en wilden
hem met zich voortrukken. Ieder ander zou
Hoewel deze taktiek vrij helder doorsche
mert, zou 't der regeering in Duitschland
met den allerhoogsten Wilhelm II aan 't
hoofd, toch ongetwijfeld een lief ding waard
zijn, als zij den in en door den dienst ver
grijsde voor goed 't zwijgen kon opleggen.
Le Peuple bevat een manifest van den
werkliedenbond in het Centrum, waarin gezegd
wordt dat, tegenover de weigering der kamer
om het algemeen kiesrecht toe te staan, er
een groote gewestelijke betooging zal plaats
hebben te Haine St. Pierre en omliggende
gemeenten. In de nijverheids-steden in het
Centrum zullen volksbijeenkomsten in de open
lucht gehouden worden.
Uit Brussel wordt van Maandag gemeld:
De gemeenteraadsleden Turnemont en
Vandendorpe belegden eene vergadering op
de Kapel-plaats waar duizenden menschen
de Marseillaise en de Carmagnole zongen.
Een officier der politie kwam het verbod tegen
openbare vergaderingen in herinnering bren
gen, waarop de menigte naar het Volkshuis
trok, voor hetwelk redevoeringen gehouden
en kreten van: „Leve het algemeene kies
recht! Weg met Graux!» aangeheveu werden.
Daarna begaf men zich naar St. Gilles, waar
eene avond vergadering belegd was.
Te Cureghem werd eene groote volksver
gadering gehouden, waarvan de deelnemers
na afloop naar het Volkshuis trokken. Er
was daar veel drukte. In de aangrenzende
straten bewogen zich talrijke hoopen volks.
Verscheidene escouades politie-agenten be
waarden de orde.
Te St. Gilles namen ongeveer tweeduizend
personen aan de meeting deel. Een optocht
van twee- of drieduizend menschen begaf
zich naar het Volkshuis, waar tegen den avond
eene groote betooging wordt voorbereid.
Voor het Volkshuis werden drie meetings
S5S5——5—-55-5—9
medegesleurd en onder hunne hoeven vertrapt
zUn geworden, maar Ulrich's reuzenkracht wist
hen te breidelen. Een bijna bovenmenschelijke
ruk aan den teugel, dien hij niet had losgelaten,
deed het eene paard ter aarde storten; het trok
in zijn val ook het andere met zich mede en
het rijtuig stond stil.
De jonge mijnwerker was aan het portier ge
treden, niet anders denkende,, dan dat hij de
zich hierin bevindende personen, ten minste de
dame, in zwijm zou vinden. Volgens zijn begrip
was dit de gewone toestand der aanzienlijken,
als zij zich door het een of ander gevaar bedreigd
zagen; maar niets van dit alles bij deze gelegen
heid, nu men, zoo ooit in zijn leven, inderdaad
alle recht had gehad om flauw te vallen. De
jonge vrouw stond in het rijtuig, zich met beide
handen aan het rugku9sen vastklemmend, terwijl
zij de oogen strak op de helling hield gevestigd,
in welker diepte de rit waarschijnlijk een oogen
blik later een schrikkelijk eind zou hebben ge
nomen; maar geen geluid, geen enkele angstkreet
was aan hare samengeperste lippen ontsnapt.
Gereed om, indien het tot het uiterste kwam,
den sprong te wagen, die evenwel niet anders
dan ongelukkig kon afloopen, had zij den dood
kalm en moedig onder de oogen gezien, en haar
uiterlijk toonde, dat zij dit met volle bewustheid
deed.
Ulrich had haar schielijk omvat en uit het
rijtuig getild, daar de op den grond liggende,
doch schuimbekkende en trappelende dieren dit
nog altijd in gevaar deden verkeeren. Het waren
niet meer dan eenige seconden, die hij noodig
had om haar over de brug te dragen, maar in
deze weinige seconden vestigden zich twee don
kere oogen vol belangstelling op den man, die
zich zoo koelbloedig onder de hoeven der paarden
had geworpen, en gleed zijn blik over het schoone
bleeke gela.it, dat het gevaar zoo moedig getrot
seerd had misschien was het den jongen mijn
werker wel wat vreemd, op eens een zacht,
blinkend zijden kleed in de armen en het geritsel
van een witten, doorschijnenden sluier om zich
heen te voelen. Eenige verlegenheid was althans
op zijn gelaat te bespeuren, en haastig, bijna
onstuimig, zette hij de jonge vrouw op den
grond neder.
Een lichte siddering voer Eugenie door de
leden, terwijl een diepe zucht aan haar mond