Nummer 90. Donderdag 10 November 1892. 15e Jaargang. Gltiek auf Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen. UITGEVER: ANTOON TIELEN Staatkundig overzicht. FEUILLETON B UI TEN L AN 07 Belgie. «o Lugsfrutsrtf Courant, Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs' per 3 maanden j 1,00. Franco per post door het geheele rijk f 1,15 Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Waalwijk. Advertentiën 1 7 regels ƒ0,60 daarboven 8 cent per regel groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitscb- land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van .•Vdolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. Nog toeven de leden van den rijksdag van Duitschland aan den gezelligen huise- lijken haard, zich niet meer dan hoog noo- dig is bezig houdend met de voorbereiding op de dingen (eigenlijk zou „het ding" taal kundig juister zijnomdat 't het militaire voorstel geldt) die komen zullen, nog hebben de discussión in Frankrijks kamer geen groote beteekenis, wijl de algemeene beraadslagingen over de begrooting voor 't volgend dienstjaar eerst binnen enkele dagen aanvangen en toch laat het politieke menu van de week, die zoo pas js aangevangen zich zeer substantieel aanzien of liever: dragen de aangekondigde gerechten het karakter van groote voedzaam heid. Daar zijn de algemeene verkiezingen voor de kamer van Italië, die Zondag hebben plaats gevonden en die naar alle waarschijn lijkheid tot uitslag zullen geven een beslissende meerderheid voor het kabinet, 't Kenmer kende van de vóór ruim een maand aan gevangen campagne zijn geweest de buiten gewone onverschilligheid der kiezersbent en de weergalooze inmenging van de regeering in den strijd, terwijl de ministers zich niet al te zeer verontrusten over de reeds nu aan gekondigde interpellatie betrekkelijk de door hen en hun vele duizenden helpers gespeelde rol, intimidatie zeer' nabij komende. Daar is de presidentsverkiezing in de Vereenigde Staten ran Noord Amerika, welke ter be slissing zal brengen wie gedurende de 4 eerstvolgende jaren zal zetelen in het Witte Huis en ten aanzien van de oplossing van welk vraagstuk de profetiëu in gelijke mate zijn toegenomen in aantal, als de groote dag is nader gekomen. Daar zijn de geruchten van in 't geheim uitgebroken, hangende of nog ter rechter tijd geschikte ministerieele crisissen in Spanje en in Hongarije en daar is de opening van Belgie's parlement, een hervatting van den arbeidte belangrijker voor onze buren in 't zuiden, omdat in deze E. WERNER. Vertaling van Hermina. (Overgedrukt met toestemming van den uitgever P. Gouda Quint, te Arnhem) 3 ooo— //Begint ge weer op het oude aanbeeld te slaan? Kunt gij t zelfs heden niet laten?" riep de oude opzichter gramstorig uit. //Nu, laat dan een van de anderen naar boven klimmen De mijnwerkers zagen Ulrich aan, alsof zij een toestemmend teeken van hem verwachtten, maar daar dit niet volgde, bleven allen op hun plaatsen staan; slechts een hunner maakte een beweging, om aan de oproeping gehoor te geven; de jonge aanvoerder keerde zich echter om en zag hem aan. Die gebiedende, blauwe oogen wierpen hem met meer dan een enkelen blik toe, maar deze had dezelfde uitwerking als een bevel; de man trad terug, geen enkele hand bewoog zich meer. *Ik wenschte dat de geheele toestel op je eigen zinnige hoofden neerkwam!" riep de opzichter, nu in heftigen toorn ontstoken, terwijl hij met jeugdige vlugheid zelf naar boven klom en den vlaggestok vastbond. //Misschien leerdet ge dan, hoe men zich op een feest moet gedragen! Lorentz is ook al bedorven; tot dusver was hij nog de beste onder u; doch nu doet hij niet anders, dan wat Ulrich, zijn heer en meester hem beveelt!" «-Moeten we ons soms verheugen, dat we hier weer een nieuwen meester krijgen?" mompelde Ulrich. „Ik dacht, dat wij aan den ouden meer dan genoeg hadden." De opzichter, druk met de vlag in de weer, verstond dit gezegde gelukkig niet; doch het jonge meisje, dat tot dusver zwijgend ter zijde had ge staan, keerde zich haastig om en wierp een be zorgden blik naar boven. „Foei, Ulrich Wel zweeg de ionge weerspannige mijnwerker bij deze op vermanenden toon uitgesproken woorden, doch zachter of toegevender werd de zitting beslist zal worden over de kiesrecht uitbreiding. En als ware dit alles nog niet genoeg voor ,één week wordt er nog een krachtig schoteltje opgedragen, overgebleven van den politieken disch der vorige zeven- daagsche periode en bevattende de laatste (voorloopig natuurlijk!) openbaringen en ont hullingen van Duitschlands ex-kanselier, nieuw gekruid door geruchten van 's keizers toorn vis vis den ouden Bismarck en van de eTe.ctïeve stra-fbaarheid van dergelijke, met de militaire discipline geenszins strookende han delingen. Zoolang niet de volledige cijfers bekend zijn van den uitslag der verkiezingen in Italië, zoolang zijn er geen beschouwingen te leverentenzij men naar 't voorbeeld der Fransche bladen welker onpartijdigheid lang niet boven verdenking staat altijd weer opnieuw zou willen hameren op 't zelfde aambeeld: verlaging van het legereftectief en verlaging der militaire lasten een zeer goede, maar zeer onheusch ontvangen raad welks opvolging niet in't bijzonder aan Italië behoeft te worden aanbevolen, maar die ook aan al de overige Europeesche staten, Frank rijk incluisheilzaam zou zijn. Zooals we reeds vroeger hebben gezegd, is de numerieke meerderheid van een Italiaansch kabinet niet beslissend voor zijn levensduur, rekening dient vóór alles en boven alles te worden gehouden met de cameleons-natuur van de meerderheid der afgevaardigden, zij wisselen van politieke kleur wanneer 't hun goeddunkt en hun leus is: de kleur der regeering gedurende de kies campagne en de eigenlijke, echte k'eur ge - duren le de verdere mandaatsvervulling, ook al is die gansch en al afwijkend van 't geen het kabinet tentoonspreidt. Een klaarheidin vergelijking waarmee de bekende helderheid van waterchocolade haar reputatie verliest, is het kenmerkende van de gansche nieuwsmassa betrekkelijk de positie der regeering van Hongarije, zoowel als van Spanje. Voor vele dagen reeds is uit Pest, zoowel als uit Madrid gemeld, dat 't er in de kabinetten niet pluis was, dat zelfs uitdrukking: op zijn gelaat niet. Het meisje was voor hem blijven staan en scheen hem nog iets te willen vragen of eigenlijk te verzoeken, dat haar niet over de lippen wilde komen; eindelijk zeide zij half fluisterend „En komt ge dus van avond niet op het feest?" „Neen.* „Ulrich „Laat mij met vrede, Martha; ge weet immers dat ik niet van danspartijen houd." Martha trad schielijk achteruit; gekwetst eer gevoel stond op haar gelaat te lezen en de voch tige nevel, die eensklaps hare oogen bedekte, was meer een gevolg van toorn dan van spijt over dit onheusche antwoord. Ulrich merkte dit niet, of lieverhij lette er niet op; over het geheel scheen hij zich weinig om haar te bekommeren. Zonder hem verder een woord toe te voegen keerde het meisje hem den rug toe en begaf zich naar den anderen kant. De oogen van den jongen mijnwerker, die zoo even met de vlag had willen helpen, volgden haar onafgebroken; waarschijnlijk had het hem niet onverschillig gelaten, zoo hare uitnoodiging tot hem gericht was geweest, en zeker had hij deze niet zoo koel afgewezen. De opzichter was intusschen weder beneden gekomen en beschouwde juist zijn werk met bui tengewone tevredenheid, toen het eerste pistool schot zich van den heuvel deed hooren, met korte tusschenpoozen door een tweede en derde gevolgd. Dit lang verwachte teeken, dat het rijtuig in net gezicht was, bracht natuurlijk eenige opschudding teweeg. De heeren in het verschiet geraakten hierdoor zelfs in een soort van opgewondenheid. De directeur ging in allerijl nog de verschillende toebereidselen na, de hoofdingenieur en de heer Scheffer knoopten hunne handschoenen dicht en YVilberg snelde op Martha toe, om haar wellicht voor de twintigste maal op het hart te drukken, zich niet door ontijdige beschroomdheid van de wijs te laien brengen en zijn roem als dichter aldus op het spel te zetten. Zelfs de mijnwerkers legden eenige belangstelling aan den dag, om de jonge vrouw van hun toekomstigen meester te leeren kennen, wier schoonheid zij reeds hadden hooren roemen. Menigeen trok den lederen gordel wat vaster om de lenden en drukte den hoed dieper in de oogen. Alleen Ulrich bewoog zich niet; het was, alsof alles buiten hem om geschiedde, niet eens wierp hij een blik naar den kant, van de mogelijkheid op een kabinetscrisis niet geheel was buitengesloten en sinds is er geen dag voorbijgegaan of met een afwisseling, den politieken komkommertijd waardig, heb ben de meest onderscheiden berichten de ronde gedaan, 't Nieuwste nieuws uit de schoone stad aan de Manzenares is, dat er eene verdaging van de oplossing der moeie- lijkheden wordt verwacht tot na het bezoek van het vorstelijk echtpaar van Portugal, zon der dat er echter kans bestaat dat uit dit uitstel afstel zal worden en uit Pest meldt men na tal van berichten, afwisselend over bijlegging der moeilijkheden en toeneming ervan, dat Szapary nog eens, en nu voor 't laatst, naar Ween en is vertrokken om met den keizer—koning ruggespraak te houden. De godsdienstquaestie en meer in 't bijzon der het vraagstuk aangaande het burgerlijke huwelijk, zou het punt van verschil wezen mocht Franz Joseph op het verplichtend stellen .van het burgerlijk huwelijk niet ingaan, dan zou het geheele Iiongaarsche kabinet aftreden. Natuurlijk zou dit van de meeste ministers een fausse-manoeuvre zijn op een tweetal na zouden zij in een nieuw kabinet-Szapary 't weer best kunnen klaar spelen. Hoewel er te lang reeds en te veelvuldig is gediscussieerd over de le verwachten nieuwe militaire wet in Duitschland, om de hoop te kunnen koesteren, dat Bismarck's inmenging nieuwe gezichtspunten zou openen, geeft dit optreden toch aanleiding tot meer of minder breedsprakige betoogen, welke meer gelden het feit der uitlatingen zelf, dan den inhoud. Dat Bismarck het verdrag, met Engeland gesloten betreffende Oostafrika en Helgoland, onaannemelijk heet, is niet te verwonderen en evenmin dat hij de wijze van optreden in Afrika sterk gispt, terwijl ook de afkeu ring van Schlözer's ontslag geen groote be teekenis heeft; Bismarck toch redeneert niet aldus„de regeering doet iets en omdat zij t doet, is 't goed," doch in dier voege: „de regeering doet iets en dus moet 't slecht zijn waar de reizigers verwacht werden. De met zooveel moeite en inspanning voorbe reide ontvangst zou echter geheel anders afloopen, dan men gedachten gehoopt had. Een kreet van schrik, door den opzichter geslaakt, die buiten de eerepoort stond, deed aller oogen zich derwaarts richten, en wat men thans aanschouwde, billijkte zeker ieders ontsteltenis. Langs den grooten dorpsweg, die zich van de hoogte herwaarts richtte, kwam of liever vloog een rijtuig, welks paarden blijkbaar op hol waren. Waarschijnlijk door het schieten schichtig gewor den, stormden zij in vliegende vaart voorwaarts, zoodat het rijtuig op den hobbeligen weg heen en weer werd geslingerd en in groot gevaar verkeerde van rechts de steile helling af te storten of links tegen de groote boomstammen te pletter te stooten. De koetsier scheen al zijn tegenwoordigheid van geest verloren te hebben; hij had de teugels laten glippen en klemde zich in doodelijken angst aan den bok vasten onderwijl ging men van den heuvel, waar men door de boomen werd verhin derd om het ongeluk te zien, dat men had aan gericht, nog altijd voort met schot op schot te lossen, wat de verschrikte dieren tot steeds woes tere vaart aandreef. Het eind was gemakkelijk te voorzien: bij de brug beneden zou de ontknoo ping plaats hebben. De bij het huis verzamelde toeschouwers deden, wat een groote menigte gewoonlijk bij dergelijke gelegenheden doet: Deze en gene liet een kreet van schrik, men liep radeloos door elkander, doch het kwam niemand in de gedachte, zoo mogelijk de noodige hulp te verleenen. Op dit beslissend oogenblik had zelfs geen van de mijnwerkers den moed of de tegenwoordigheid van geest, om hier tusschenbcide te treden. Eén enkele nochtans verloor zijne bedachtzaamheid niet. Het gevaar in al zijn omvang met één blik te overzien, zijn vader en zijne makkers op zijde te duwen en het rijtuig tegen te snellen, dit was voor Ulrich het werk van één oogenblik. Met drie sprongen had hij de brug bereikt, een angstkreet van Martha klonk hem nog achterna te laat, hij had zich reeds vóór de paarden geworpen en greep hen met krachtige hand bij de teugels. Schuimbekkend steigerden de verschrikte dieren achteruit, maar in plaats van stil te staan, deden zij een nieuwen sprong voorwaarts en wilden hem met zich voortrukken. Ieder ander zou Hoewel deze taktiek vrij helder doorsche mert, zou 't der regeering in Duitschland met den allerhoogsten Wilhelm II aan 't hoofd, toch ongetwijfeld een lief ding waard zijn, als zij den in en door den dienst ver grijsde voor goed 't zwijgen kon opleggen. Le Peuple bevat een manifest van den werkliedenbond in het Centrum, waarin gezegd wordt dat, tegenover de weigering der kamer om het algemeen kiesrecht toe te staan, er een groote gewestelijke betooging zal plaats hebben te Haine St. Pierre en omliggende gemeenten. In de nijverheids-steden in het Centrum zullen volksbijeenkomsten in de open lucht gehouden worden. Uit Brussel wordt van Maandag gemeld: De gemeenteraadsleden Turnemont en Vandendorpe belegden eene vergadering op de Kapel-plaats waar duizenden menschen de Marseillaise en de Carmagnole zongen. Een officier der politie kwam het verbod tegen openbare vergaderingen in herinnering bren gen, waarop de menigte naar het Volkshuis trok, voor hetwelk redevoeringen gehouden en kreten van: „Leve het algemeene kies recht! Weg met Graux!» aangeheveu werden. Daarna begaf men zich naar St. Gilles, waar eene avond vergadering belegd was. Te Cureghem werd eene groote volksver gadering gehouden, waarvan de deelnemers na afloop naar het Volkshuis trokken. Er was daar veel drukte. In de aangrenzende straten bewogen zich talrijke hoopen volks. Verscheidene escouades politie-agenten be waarden de orde. Te St. Gilles namen ongeveer tweeduizend personen aan de meeting deel. Een optocht van twee- of drieduizend menschen begaf zich naar het Volkshuis, waar tegen den avond eene groote betooging wordt voorbereid. Voor het Volkshuis werden drie meetings S5S5——5—-55-5—9 medegesleurd en onder hunne hoeven vertrapt zUn geworden, maar Ulrich's reuzenkracht wist hen te breidelen. Een bijna bovenmenschelijke ruk aan den teugel, dien hij niet had losgelaten, deed het eene paard ter aarde storten; het trok in zijn val ook het andere met zich mede en het rijtuig stond stil. De jonge mijnwerker was aan het portier ge treden, niet anders denkende,, dan dat hij de zich hierin bevindende personen, ten minste de dame, in zwijm zou vinden. Volgens zijn begrip was dit de gewone toestand der aanzienlijken, als zij zich door het een of ander gevaar bedreigd zagen; maar niets van dit alles bij deze gelegen heid, nu men, zoo ooit in zijn leven, inderdaad alle recht had gehad om flauw te vallen. De jonge vrouw stond in het rijtuig, zich met beide handen aan het rugku9sen vastklemmend, terwijl zij de oogen strak op de helling hield gevestigd, in welker diepte de rit waarschijnlijk een oogen blik later een schrikkelijk eind zou hebben ge nomen; maar geen geluid, geen enkele angstkreet was aan hare samengeperste lippen ontsnapt. Gereed om, indien het tot het uiterste kwam, den sprong te wagen, die evenwel niet anders dan ongelukkig kon afloopen, had zij den dood kalm en moedig onder de oogen gezien, en haar uiterlijk toonde, dat zij dit met volle bewustheid deed. Ulrich had haar schielijk omvat en uit het rijtuig getild, daar de op den grond liggende, doch schuimbekkende en trappelende dieren dit nog altijd in gevaar deden verkeeren. Het waren niet meer dan eenige seconden, die hij noodig had om haar over de brug te dragen, maar in deze weinige seconden vestigden zich twee don kere oogen vol belangstelling op den man, die zich zoo koelbloedig onder de hoeven der paarden had geworpen, en gleed zijn blik over het schoone bleeke gela.it, dat het gevaar zoo moedig getrot seerd had misschien was het den jongen mijn werker wel wat vreemd, op eens een zacht, blinkend zijden kleed in de armen en het geritsel van een witten, doorschijnenden sluier om zich heen te voelen. Eenige verlegenheid was althans op zijn gelaat te bespeuren, en haastig, bijna onstuimig, zette hij de jonge vrouw op den grond neder. Een lichte siddering voer Eugenie door de leden, terwijl een diepe zucht aan haar mond

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1892 | | pagina 1