BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
Spanje.
Engeland.
Duitschland.
Italië.
Rusland.
Amerika.
Over den vorm, in acht te nemen bij de
blootlegging van het bekende dossier en reeds
heeft de regeering een nieuwe slag getroffen
wel niet doodelijk, maar toch vrij gevoelig.
Klakkeloos heeft de kamer met groote meer
derheid (met 293 stemmen tegen 253) op 't
onverwachtst een hervorming onmogelijk ge
maakt, welke sinds een twintigtal jaren door
de groote meerderheid der republikeinsche
partij wordt geeischt en voor een tweetal
weken zeker scheen van haar welslagen. Met
genoemd aantal steramen is namelijk een
voorstel van den afgevaardigde Chiché aan
genomen, de vermeerdering van het aantal
vergunningen tot den verkoop van sterken
drank verbiedend en daardoor is een der
belastingen afgewezen, welke moest dienen
als vergoeding voor de algeheele opheffing
der rechten op de dranken en is er in de
begrooting een bres geschoten van 20 mil-
lioen, terwijl de mogelijkheid, dat de regee
ring als 't zoo voortgaat 1893 niet eens haalt,
volgens velen weer grooter is geworden.
De enquête-commissie zit onderwijl niet
stilbehalve met de getuigenissen van de
door haar opgeroepenen, houdt zij zich ook
bezig met de inzage der acten in het tegen
De Lesseps aangevangen proces en reeds
zijn zes leden benoemd om inzage ervan te
nementwee leden der rechterzijde en vier
der linkerzijde. De beslissing om inzage te
geven van de dossiers kan verschillend be
oordeeld worden, doch wel zal ieder 't eens
zijn, dat de wijze van handelen in deze sinds
de voorlezing der boodschap in de kamer,
de regeering moet verzwakken en meer en
meer moet verlagen tot een werktuig in han
den van de commissie van enquête. Wie
toch zou uit minister Ribots betoog van
Donderdag hebben kunnen opmaken, dat de
regeering zoozeer de commissie ter wille zou
zijn
Dagen lang is de kabinetscrisis in Spanje
hangende gebleven 't zij door Canovas'
volhardingsvermogen, 't zij door de mindere
gezindheid van koningin Isabella om te ver
anderen van kabinetdoch nauw was de
attreding van het conservatieve gouvernement
een feit en Sagasta belast met kabinetsformatie
of 't ging van een leien dakje: Zondagmorgen
reeds hebben de nieuwe titularissen den eed
afgelegd en volgt de ministerieele verklaring,
terwijl als eerste en onvermijdelijk gevolg van
de regeeringsverwisseling mag gelden de ont
slagaanvrage van tal van prefecten en ge
zanten bij vreemde hoven. Sagasta is premier
en onder of liever nevens hem zetelen: Armijo
voor buitenland; Montero voor justitie: Lopez-
Dominguez voor oorlog; Gamazo voor finan
cien; Gonzalez voor binnenland; Moret voor
openbare werken; Maura voor koloniën, terwijl
men nog geen titularis heeft voor marine.
De eerste lezing der militaire wet is
Zaterdag in Duitschlands rijksdag aangevangen
en men kan nu juist niet zeggen, dat de toe
komst zich voor de regeering heel rooskleurig
laat aanzien: de eenige uitkomst ziet men
of in een accoordje met het centrum dat
in elk geval niet goedkoop zal zijn of in
de verzending naar een commissie. Richter
(de leider der vrijzinnigen) zeide, dat de
kanselier bij welslagen altijd meer zal vragen;
de conservatief Mauteuffel sprak tegen den
tweejarigen diensttijd en Hühne, de leider
van het centrum, deed duidelijk uitkomen
dat zijn partij het voorstel in de tegenwoordige
samenstelling niet aannemelijk acht een
aangenaam vooruitzicht voor Caprivi!
grenzelooze onverschilligheid lag iets, dat iederen
slag pareerde en hem in enkele oogenblikken
zelfs een geheimzinnig overwicht op de trotsche,
hartstochtelijke vrouw verleende, die zichzelve
niet altijd voldoende wist te beheerschen. Hij
had zich een diepe vernedering moeten laten
welgevallen op dien eersten avond, toen ze hem
met verpletterende oprechtheid de waarheid ont
huld had; ook heden had hij zijn onrecht moeten
inzien, toen zij hem onder het oog bracht, hoe
verkeerd hij hun beider redder beoordeelde, en
beide malen had hij dit beantwoord op een wijs,
waartegen alle verachting machteloos bleek. Zij
wilde dit niet toestemmen, noch aan zichzelve
bekennen, hoezeer zij zich beleedigd achtte, dat
hij na die eerste en laatste verklaring tusschen
hen beiden geenerlei poging, al was het met een
enkel woord, meer had aangewend om in hunne
koele verhouding eenige verandering te brengen.
Wel zou zij iedere dergelijke poging met al de
minachtende fierheid hebben afgewezen, die haar
ten dienste stond; maar dat zij in het geheel
geen aanleiding hiertoe ontving, dat hij zich
nooit de moeite gaf, slechts ééne schrede verder
te gaan, dan de uiterlijke vormen van hem
eischten, dit griefde haar onwillekeurig. Eugenie
placht anders niet lang in het onzekere te zijn,
of zij iemand liefhad of haatte, en wat haar
echtgenoot betreft, zoo had zij geweten, welk
gevoel haar jegens hem bezielde, nog eer zo hem
hare hand beloofde doch hoe het zij, ze kon
du eens niet van dezelfde ongenaakbare hoogte
op hem neerzien als op zijn vader. Een onbe
stemd gevoel hiervan vervulde het hart der jonge
vrouw, al vermocht zij zich geen rekenschap te
geven, waaruit het eigenlijk ontsproot.
Toen Arthur de vestibule doorging, ontmoette
hij den directeur en den hoofdingenieur, die nog
een onderhoud met Berkow gehad hadden en
thans op het punt stonden het huis te verlaten.
De jonge Berkow bleef plotseling staan.
Mijnheer de directeur, mag ik vragen, waarom
het eerst aan mijne vrouw werd gemeld, dat
Hartman weigerde de hem toegedachte som aan
te nemen, terwijl ik er geen woord van vernam?'
vroeg hij bits.
Waarachtig 1" antwoordde de directeur, min
of meer verlegen, „ik wist niet, mijnheer Berkow,
dat het u iets kon schelen. Persoonlijk hebt ge
u nooit met dit geval ingelaten, terwijl mevrouw
er van den aanvang af zooveel belang in scheen
Nieuwenhuys en Uytterelst, die bij de
opening van het parlement door den koning,
aan hun anti-royalistische gevoelens lucht
gaven door te roepen: „Weg met den pa
pieren koning!» zijn deswege veroordeeld
ieder tot zes maanden gevangenisstraf en 300
francs boete.
Maandagavond manifesteerden te Gent
400 werkeloozen, aangevoerd door socialisten
met eene zwarte vlag voorop, on lanks het
verbod der politie.
Ten 9 ure was eene meeting van werke
loozen afgeloopen, nadat Anseele, Van Be-
veren en Millo het woord gevoerd hadden.
De socialistische leiders hitsten de werklieden
op tot het houden eener betooging. Er werd
een stoet gevormd op de Houtlei voor het
lokaal Parnassus, met een zwart vaandel en
toortsen aan het hoofd. Daarna' ging men op
weg in de richting naar den katholieken kring,
waar de politie den stoet uiteen joeg. De
door de politie te hulp geroepen gendarmes
te paard namen een tienlal oproermakers
gevangen, die eerst in den katholieken kring
opgesloten en vervolgens naar het huis van
bewaring overgebracht werden. De pompiers
werden onder de wapenen geroepen.
Het oproer tooneel duurde slechts enkele
minuten, maar was verschrikkelijk. Zoodra
de politie den weg versperde, losten de wer
keloozen revolverschoten en sloegen zij met
bijlen en brandende toortsen. De politie
sloeg er met de sabel op en schoot. Er
zullen een zestigtal revolverschoten gelost zijn.
De werkeloozen liepen met hunne gekwetsten
weg. De woeling duurde voort voor het politie
bureau aan het stadhuis.
Omstreeks 7 uren hadden werkeloozen een
bakkerswinkel in de Anonciadestraat geplun
derd.
Er zijn in 't geheel een dertigtal gekwet
sten, waaronder vijf politieagenten. Daarvan
drie ernstig.
Maandagavond had te Parijs eene bijeen
komst van tweeduizend personen plaats om
tegen de Panama schandalen te protesteeren.
De gewezen afgevaardigde Keiler presideerde
en verscheidene conservatieve afgevaardigden
waren aanwezig.
Een aantal socialisten in de vergadering
poogden herhaaldelijk tumult te maken. Ein
delijk ontplofte er een kleine bom onder eene
estrade, zonder veel schade, waarna de ver
gadering in verwarring uiteenging.
De Figaro van Maandagmorgen bevat
een telegram uit Berlijn, waarin Von Caprivi
opnieuw het voornemen wordt toegedicht
zijn ontslag te willen nemen, ingevolge de
weigering van het centrum om het militaire
voorstel ongewijzigd tot wet te verheffen. Nog
in deze week zou de ontbinding van den
rijksdag plaats vinden en de militaire wet
zou bij decreet worden ingevoerd.
Te Feignies zijn acht reizigers, komende
uit Nederland, in het bezit bevonden van 860
patronen van het Mauser-geweer. Zij zijn
gearresteerd en voor den officier van justitie
te Avesnes gebracht. Een hunner, die rrij
is gelaten, is de zoon van een wapenfabrikant
te Maastricht-Luikhij wilde zich naar zijn
vader te St. Denis begeven om er met de
patronen vergelijkende proeven te nemen.
te stellen, dat ik mij verplicht achtte
«Zoo?» viel Arthur hem in de rede, terwijl
de zenuwachtige trek zich weer vluchtig om zijn
lippen vertoonde, «natuurlijk moeten de wenachen
van mevrouw geëerbiedigd worden, maar ik
verzoek u nochtans, mij bij dergelijke „handels
zaken," hij legde een bijzonderen nadruk op dit
laatste woord, „niet ten eenenmale over het hoofd
te zien, zooals thans is gesehied. Ik wensch in
het vervolg evenzeer en wel in de eerste plaats
hiervan verwittigd te worden.'
Hiermede liet hij den uit het veld geslagen
beambte staan en begaf zich naar zijne vertrek
ken. De directeur zag zijn collega aan. «Wat
zegt ge er nu van
De hoofdingenieur lachte. „De wonderen zijn
nog niet uit ae wereld Mijnheer Arthur begint
zich om handelszaken te bekommeren Mijnheer
Arthur verlangt op de hoogte gehouden te worden!
Iets dergelijks is nog nooit vertoond zoolang ik
hem ken."
„Maar dit is immers volstrekt geen handels
zaak!" riep de directeur verstoord, ,,'t Is een
zaak van zuiver persoonlijken aard; doch ik kan
wel nagaan, hoe de vork 'in den steel zit. Hart
man zal zich zeker op zijn gewone beminnelijke
wijs tegenover mevrouw gedragen hebben. Ik
zag er terstond bezwaar in, toen zij hem bij
zich ontbood hij met zijn volslagen gebrek
aan alle vormen in haar salon Hij is in staat
geweest, haar in het aangezicht te zeggen, wat
hij mij heden op het bureel durfde antwoorden:
dat hij geen betaling verlangde en dat hij zijn
leven niet voor geld op het spel had gezet. Me
vrouw zal boos hierover zijn en de jonge heer
niet minder, en zeker zal de oude heer mij ook
nog wel een hartig woordje toevoegen, dat ik
dit bezoek heb toegestaan."
„Nu, 't zou de eerste maal zijn, dat mijn
heer Arthur in iets belang stelt, waarin zijn
jonge vrouw mede betrokken is," hernam zijn
collega droogjes, terwijl zij samen de stoep af
gingen. „Ik vind, dat de gletscheratmosfeer, die
in hun huwelijk heerscht, zich langzamerhand
ook over de geheele omgeving begint uit te
breiden. Men wordt zelf als net ware gekristalli
seerd, zoodra men met hen in aanraking komt.
Vindt ge ook niet?"
„Ik vond, dat mevrouw Berkow er van daag
bekoorlijk uitzag. Wel wat koel, wel wat voor
naam, maar toen verrukkelijk schoon
Zaterdag morgen om 9 uur heeft te
Nivillers de opgraving plaats gehad van het
lijk van baron De Reinach, ten overstaan o.a.
van den rechter van instructie, [en den pro
cureur der republiek. Nadat de identiteit
van het stoffelijk overschot was vastgesteld,
werden onmiddellijk alle mogelijke maarre
gelen genomen, opdat niemand het lijk zou
kunnen zien. Het lichaam was nog niet tot
ontbinding overgegaan, ofschoon het gelaat
zeer was opgezwollen. Bij het lijk was in 't
geheel geen lucht. Alleen het gelaat werd
aan de getuigen getoond. Tijdens het on
derzoek, dat vrij lang duurde, liep het gerucht,
dat de medici een onnatuurlijken dood zouden
hebben geconstateerd.
Tengevolge der weigering om toegelaten
te worden tot de zaal, waar de lijkschouwing
plaats had, hebben de vertegenwoordigers der
pers een adres aan het parket verzonden. Zij
verklaren daarin, dat hun, met het oog op de
opgewondenheid en de emotie in het gansche
land, door den dood van De Reinach ver
oorzaakt, toegang moet worden verschaft. De
procureur der republiek gaf op dit adres ten
antwoord, dat hij bij zijn weigering bleef. Zelfs
het verzoek der pers om maar even de iden
titeit van De Reinach te constateeren, werd
formeel geweigerd.
Het dagblad Libre Parole verhaalt, dat
baron De Reinach zich vergiftigd heeft met
akoniet of monniksap en dat de dokters het
daarover reeds eens zijn.
In den senaat las Sagasta het koninklijk
besluit voor, krachtens hetwelk de zitting van
den senaat verdaagd wordt, evenals die der
kamer. De vergadering begroette deze me-
dedeeling met het geroep: Leve de koning!
waarop de republikeinen antwoordden met
Leve de republiek! Toen werd de zitting
onder algemeene verwarring gesloten.
De Britsche minister voor Iersche aange
legenheden, John Morley, hield Donderdag
te Newcastle eene redevoering, waarin hij
ontkende, dat sedert het optreden van het
nieuwe ministerie het aantal misdrijven in
Ierland weer eene vermeerdering was gaan
aanwijzen. Het tegendeel was waar. Toege
ven wilde hij, dat orde en wet met dwang
iets konden uitrichten, maar met rechtvaar
digheid en vrijheid nog veel meer. Hij be
sloot zijne redevoering met de verklaring,
dat de regeering in Februari voor het parle
ment zou treden „met een home rule-ontwerp,
't welk Ierland behoort aan te nemen en
Groot Brittannic niet mag en zal weigeren."
Bladen der tegenpartij blijven verzekeren,
dat op dit punt in den boezem van het mi
nisterie zich reeds sterke tweedracht open
baart en dat met name geen minder iuvloed-
rijk lid van het kabinet als lord Rosebery
den weg, dien Gladstone op wil, bedenkelijk
heeft geoordeeld.
In een te Cardiff gehouden vergadering
van Iersche kiezers is besloten aan te drin
gen op het ontslag van den liberalen afge
vaardigde voor deze stad, Edwards Reed,
die de houding van Gladstone ten aanzien
der home-rule quaestie scherp heeft gelaakt.
De stoomboot „Pibsberg," van Middles-
borough naar Civita-Vecchia, is vergaan op
de zandbanken van Kenti- Knock. Zes per
sonen en de kapitein kwamen in de golven
om. De reddingsboot, die het schip kon be-
»Om 's hemels wil!" riep de hoofdingenieur
met voorgewenden schrik, ,,'t is, als of men
Wildberg hoort! Gelukkig, dat gij de vijftig al
achter den rug hebt! Maar van Wildberg ge
sproken de jongen gaat letterlijk op in roman
tische bewondering en aanbidding! Ik geloof
evenwel niet, dat hij en zijn dichterlijke uit
stortingen eenige ijverzucht op het Huis gaande
maken. Mijnheer Arthur schijnt even weinig
geneigd zijne sehoone vrouw zijne aanbidding te
vrijden, als zij begeerig is deze te ontvangen.
Nu, 't is geen buitengewone zaak, en dagelijks
worden er huwelijken om allerlei redenen, be
halve uit liefde, gesloten; maar toch hebikzoo'n
idee, dat dit alles zich niet op de gewone manier
zal ontwikkelen, dat er zoo iets als een vulkaan
onder die ijskorst verborgen ligt, die zich eens
op een goeden dag onder bliksem en donder
ontwikkelen en ons een voorproefje geven zal
van een aardbeving of den ondergang der wereld.
„Althans eenige poëzie in de woestijn van het
alledaagsche leven I' zou Wilberg dan kunnen
uitroepen, gesteld ten minste, dat hij en zijn
guitaar bij de uitbarsting gespaard bieven
Maar hier scheiden zich onze wegen. Gliick auf,
collega I"
Meer dan vier weken waren sedert het diner
op het landhuis verloopen, maar de heer Berkow
scheen er niet de gewenschte voldoening van
gehad te hebben, dat hij „zijne kinderen was
komen verrassen," zooals hij zijn wel wat vroeg
tijdig bezoek bij de jonggehuwdeu geliefde te
noemen; reeds na verloop van eenige Sagen was
hij althans naar de residentie teruggekeerd. Eerst
heden werd hij weer buiten verwacht, om hier
ditmaal wat langer dan den eersten keer te blij
ven. In het leven van het jonge paar had zich
ondertusschen weinig of geen verandering ge
openbaard; alleen was de omgang tusschen de
echtgenooten zoo mogelijk nog stijver en koeler
en afgepaster geworden, dan in het begin. Van
beide zijden scheen men evenzeer te verlangen
naar het einde van deze „wittebroodsweken," die
men zich nu eens had voorgenomen in landelijke
eenzaamheid door te brengen, tot dat de zomer
elegenheid zou geven, om een groote reis te
oen, van waar men dan tegen het najaar in de
residentie wilde terugkeeren, ten einde zich hier
voor goed te vestigen. De toekomstige huishou
ding werd ondertusschen van den kant der Ber-
reiken, heeft de overledenen te Ramsgate aan
land gebracht.
Sedert de uitlevering van Frar.cis schijnt
t alsof zich meer en meer verdachte vreem
delingen in Londen gaan vestigen. Bij het
ministerie van binnenlandsche zaken en het
Britsch gezantschap te Parijs zijn gelijklui
dende dreigbrieven ontvangen, zoodat het
toezicht op de vreemdelingen verscherpt is.
In het laster-proces Ahlwardt is uitspraak
gedaan vijf maanden gevangenisstraf wegens
drie strafbare beleedigingen. De eisch was
geweest anderhalf jaar.
Het vonnis verklaart, dat de aangeklaagde
zonder kennis van zaken, de geweren van
Löwe, die voortreffelijk zijn gebleken, heeft
veroordeeld. De bewering van valsche stem
peling van 1500 geweren is mede geheel on
gegrond gebleken. Verder wordt van andere
lasterlijke aantijgingen gewag gemaakt, ter
wijl het vonnis sluit met de, voor een vonnis
opmerkelijke zinsnede „als er honderd Ahl-
wardts waren, zou op't laatst niemand meer
over straat durven gaan 1"
Admiraal Racchia, benoemd tot minister
van marine, heeft zijn portefeuille aanvaard.
In marinekringen wordt deze keuze gunstig
opgenomen.
De geschenken, welke den Paus zullen
worden aangeboden bij gelegenheid van zijn
jubileum, komen langzamerhand op het Va-
ticaan aan. Onder deze geschenken zijn er
vele van regeerende vorsten op het vasteland
van Europa.
Bij de behandeling der begrooting vaa
handel en nijverheid ontstond Woensdag in
de Italiaansche kamer eene levendige dis
cussie over een voorstel om de som, welke
op de begrooting uitgetrokken is voor de
verbetering van het paardenras, in plaats
daarvan te gebruiken tot bestrijding der pel
lagra, de ziekte, waardoor de plattelandsbe
volking zoozeer wordt geteisterd.
Toen de regeering echter verklaarde dit
voorstel ni?t te kunnen aannemen, omdat de
verbetering van het paardenras ook een zeer
nuttige zaak is, werd met bijna algemeene
stemmen eene motie aangenomen, waarin de
regeering uitgenoodigd wordt op de begroo
ting van het volgende dienstjaar een grootere
som uit te trekken tot leniging van het lij-
dent der pellagra lijders en deze meerdere
uitgave te dekken door bezuinigingen op
andere posten.
Generaal-majoor Draszgowskigewezen
voorzitter van den krijgsraad van Taschen,
in welke qualiteit hij al heel wat politieke
onruststokers heeft moeten veroordeelen, is,
uit wraak door de nihilisten vermoord.
PITfSBURG, 12 Dec. Er is een complot
ontdekt om de niet tot het syndicaal behoo-
rende werklieden van Homestead te vergif,
tigen. Het aantal slachtoffers is 40, terwijl er
60 gevaarlijk ziek zijn. Reeds hebben 9 ar-
restatien plaats gevonden. De koksjongen,
aan wien de chef kok alles had geopenbaard!
deed mededeeling van het boos opzet aan
kow's met buitensporige weelde en onbekrompen
pracht in orde gebracht.
Het morgenwerk in de mijnen was afgeloopen
toen UI rich Hartman naar zijns vaders huis terug
keerde, maar hij zag zich ditmaal verplicht zijn
anders zoo vluggen stap aanmerkelijk te matigen
want naast hem liep de lieer Wilberg, die ook
van zijn bureel komende, hem toevallig ontmoet
en zich bij hem aangesloten had. Wel was het
vreemd, dat een der beambten zoo vertrouwelijk
met den opzichter Hartman omging, die niet hoog
bij zijn superieurs stond aangeschreven, en zeker
was het nog vreemder, dat deze vertrouwelijk
heid juist van den kant des heereu Wilberg kwam
wellicht alleen te verklaren door de oude leer
dat de twee uitersten altijd elkander aantrek
ken; maar toch bestond hiervoor thans r.og
een andere reden. De hoofdingenieur wist inderf
daad niet, hoeveel kwaad hij met zijn los daar
heen geworpen gezegde had aangericht; zijn
spottenderwijs gemaakte opmerking toch, dat het
ongeval bij den feestelijken intocht zoo uitnemend
geschikt was, om in een ballade te worden ver
eeuwigd, was, helaas 1 in een maar al te vrucht
baren bodem gevallen. Wilberg had in allen
ernst het plan opgevat, dit onderwerp in poëti-
schen vorm te ldeeden, en alleen was hij het
nog niet met zichzelf eens, of dit meesterstuk
als ballade, heldendicht of treurspel uit zijn
brein te voorschijn zou komen; voorloopig stond
het echter bij hem vast, dat het al de voortreffe
lijkheden van deze drie dichtvormen in zich
vereenigen zou. Ongelukkig voor Ulrich had
diens doortastende en moedige daad den over
zijn onderwerp broedenden dichter op het denk
beeld gebracht, dat de jonge redder uitnemend
geschikt was, om als held in dit dichtstuk op te
treden, zoodat hij hem thans overal aanklampte
waar hij hem slechts zag, om zulk een hoogst
belangrijk karakter nader te bestudeeren.
Toen Hartman nu daarenboven de liera aange
boden aanzienlijke belooning met fierheid van
de hand had gewezen, waartegen zelfs de direc
teur niet was opgewassen, nam de romantische
gloriekroon, die zijn hoofd versierde, in Wil berg's
oogen nog in luister toe; en noch de onbeleefde
zelfs lompe bejegening van den bewonderden
persoon zelf, noch de aanmerkingen der liooger
geplaatste machten, die dezen vertrouwelijken
omgang met leede oogen aanzagen, vermochten
dien luister te doen tanen. (Wordt vervolgd.)
