Nummer 27.
Zondag 2 April 1893.
16e Jaargang.
Glück auf
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
UITGEVER:
ANTOON TIELEN,
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
Engeland.
De Echo van het Zuiden
Waalwijksdir en Langslraalsehe Courant
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden f 1,00.
Franco per posl door het geheele rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Waalwijk.
Advertentiën 17 regels J 0,60 daarboven 8 cent per regeJ
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitscb-
lar.d worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
In Frankrijk zit men weer te midden eener
ministerieele crisis. Het kabinet Ribot heeft
zijn ontslag ingediend en is, niettegenstaande
het aandringen van president Carnot, daarbij
gebleven; het heeit zich als volgt toegedra-
gein de begrooting van 1893 had de kamer
ingevlochten eene belangrijke wijziging in de
belasting op de dranken, welke door het
verlies, dat zij der schatkist bezorgde de
aanneming tengevolge had gehad van ver
schillende nieuwe belastingen, als het ontwerp
op de beursoperatits, eene wijziging van de
patentwet, de belasting van piano's, livreien,
rijwielen enz. Desenaat heeft gedaan wat
velen hoopten, en, als zijn oordeel uitspre
kende, dat dergelijke belangrijke hervormin
gen niet als terloops in de wet op de middelen
aangenomen, maar zelfstandig beoordeeld
moesten worden, waartoe bovendien ditcollege
geen tijd gehad had, de hervormining in de
belasting op de dranken afgescheiden van
de begrooting. Het was een van de weinige
hervormingen, die de kamer, welke gaat
sterven, had kunnen verwezenlijken. Zij hoopte
daarmede op goed succes voor de kiezers.
De senaat heeft door die verwachting eene
streep gehaald. Hoe zou de kamer de2e
daad van den senaat opnemen Welke zou
de houding zijn van het ministerie Het
eerste gedeelte der zitting, welke voor deze
bijzondere gelegenheid te één uur werd ge
opend, was zeer rumoerig, maar tevens weinig
interessant.Elke poging om tot eene ver
zoening of een vergelijk te komen met den
senaat werd met geschuifel en rumoer ont
vangen. Blijkbaar zou de kamer het liefst de
begrooting zonder discussie en ongewijzigd
weer aan den senaat hebben teruggezonden.
Eindelijk na tal van artikelen, welke de kamer
met opsteken der handen op het oorspron
kelijke cijfer handhaafde, kwam de afscheiding
der belasting op de dranken aan de orde.
Tirard, de minister van financien, sprak ten
gunste er van, en op hem volgden Salis, Yves
Guyot, Jamais, de premier Ribot, Lockroy,
Preytal, met uitzondering van den tweede en
van Ribot, allen zich verklarende tegen de
E. WERNER.
Vertaling van Hermina.
(Overgedrukt met toestemming van den uitgever
P. Gouda Quint, te Arnhem)
44 ooO—
De jonge vrouw zag er echter niet zoo kalm
en bemoedigd uit, als men met het oogi op zulk
een gelukkige toekomst met grond had kunnen
verwachten. Reeds verscheidene weken was zij
nu in haars vaders huis en nog altijd wilde de
kleur maar niet op hare wangen terugkeeren, nog
altijd wilde haar mond zich maar niet tot een
glimlach plooien. Ondanks al de liefde en zorg,
waarmede vader en broeders haar omringden
bleef zij hier even bleek en stil, als zij het ooit
aan de zijde van den haar opgedrongen echtgenoot
was geweest, en ook thans zag zij op al dat gewoel
daar aan hare voeten neer, zonder dat het aan
een dier gedurig wisselende gedaanten mocht ge
lukken, hare opmerkzaamheid één oogenblik tot
zich te trekken, 't Was een doffe, starende blik,
waarmede men niet ziet, wat voor oogen is, maar
in de plaats daarvan iets geheel anders, op een
geheel verschillende plek. //In uwe residentie ver
leert men alles, zelfs om te verlangen naar de
stilte van een woud." Dat scheen hier niet het
geval te zijn. Men kon zien, dat Eugenie er innig
naar verlangde.
Eer de baron tegen den avond zijn gewonen
rijtoer deed, placht hij doorgaans een half uur bii
zijne dochter te komen praten. Dit geschiedde
ook heden; maar zijn voorkomen was gewichtiger
dan anders. Hij had een papier in de hand.
„Ik moet je ditmaal met zaken lastig vallen,
mijn kind," begon hij, nadat de eerste begroeting
was afgeloopen. //Ik iieb zoo even een samenkomst
afscheiding. Laatstgenoemde besloot zijne
rede met de verzekering dat de kamer het
maar moest weten. Toen na eene vermoeiende
dicussie, waarnaar bijna niemand luisterde,
de vraag afscheiding of niet? door den voor
zitter in stemming zou worden gebracht,
verklaarde Ribot, dat de regeering de af
scheiding verzocht, ter verantwoording van
de kamer de politieke gevolgen latende,
welke een tegenovergesteld votum zou heb
ben. Met die woorden was de kabinets-
quaestie gesteld.
Precies te kwart over vijf kwam het bureau
weder de kamer binnen en de voorzitter
maakte den uitslag der stemming bekend
489 stemmen waren uitgebracht waarvan 247
tegen 242 voor de afschaffing. Uit naam van
het kabinet verklaarde Ribot nu eenigeu tijd
noodig te hebben tot overleg, waarom hij
de kamer voorstelde de vergadering te ver
dagen tot des avonds en zoo besloot de kamer
tot eene tweede zitting te negen uur.
De zitting werd geopend te ruim negen
uur om even daarna weder geschorst te wor
den. Tusschen opening en schorsing viel
slechts de mededeeling van Tirard, den eeni-
gen minister die tegenwoordig was, dat de
president der republiek het demissionaire
kabinet had gemachtigd tot het afdoen der
loopende zaken en tot het deponeeren van
twee nieuwe voorloopige twaalfden. Het
commissoriaal onderzoek dat aan de behan
deling in openbare zitting van dit wetsvoor
stel moest voorafgaan, maakte een schorsing
noodzakelijk. Te kwart voor tien bracht
Lockroy namens de commissie verslag uit
zich verklarende voor een enkel voorloopig
12de met opsteken der handen, waarmede
alle stemmingen geschiedden en waarbij de
leden in hun after dinner stemming zich
vermaakten om de handen met een klap op
de lessenaars te laten neerkomen, werd het
voorstel der commissie aangenomen, waarna
Tirard zich naar den senaat begaf om dit
college het kamerbesluit te laten bekrachtigen.
In afwachting van dit votum werd de kamer
zitting opnieuw geschorst. De crisis wordt
beschouwd van geen langen duur te zullen
zijn, haar verklaring vindende in de ont
stemming der kamer tegen den senaat en
tegen Ribot, die reeds op de nominatie stónd
met onzen advocaat gehad, die boven alle ver
wachting gunstig is afgeloopen. De zaakgelastigde
van de andere partij heeft onvoorwaardelijke vol
macht gekregen om al onze wenschen en verlan
gens te gemoet te komen; de beide heeren zijn het
al volkomen eens, welke stappen er moeten gedaan
worden, en de geheele zaak zal oneindig schielijker
en gemakkelijker van stapel loopen, dan wij ooit
hebben durven hopen of denken. Wilt ge dus zoo
goed zijn. dit papier te onderteekenen
Hij legde haar het blad voor. Snel stak de jonge
vrouw er de hand naar uit, maar even snel liet
zij deze weer zinken.
„Wat moet ik
„Niets anders dan je naam hieronder zetten ,-
zeide de baron kalm, terwijl hij het papier op de
schrijftafel legde en een stoel naderbij schoof. Eu
genie aarzelde,
„Is het een notariëele akte? Zou ik den inhoud
niet eerst eens lezen
Windeg kon een glimlach niet bedwingen.
„Als het een stuk van eenig belang was, zouden
wij het je natuurlijk ter inzage hebben gegeven;
maar dit is niet anders dan een aanvraag tot de
scheiding, die de rechter in uw naam doet en.
waartoe hij je liandteekening noodig heeft
eer. bloote vorm ter inleiding van het proces.
Dc nadere bijzonderheden volgen eerst later.Wilt
ge evenwel den wooidelijken inhoud weten
„Neen, neen 1" viel de jonge vrouw hem haastig
in de rede, „dat is niet noodig. Ik zal er mijn naam
onder zetten, maar dit behoeft immers niet ter
stond? Op het oogenblik ben ik er niet toe
gestemd."
De baron zag haar verbaasd aan. „Gestemd?
Daar wordt niets vereischt dan je handteekening;
't is binnen een minuut gedaan en ik heb den
rechter beloofd, hem het stuk nog van daag
terug te zenden, daar hij het morgen wil in
dienen."
„Dan zal ik 't u nog van avond ingevuld
brengen. Nu op dit oogenblik niet, ik kan nu
niet."
De jonge vrouw sprak op zonderling beklem
den, bijna angstigen toon. Haar vader schudde
om le worden omgeworpen. Er kwam bij
dat de zwakke houding van Tirard in den
senaat de stoutheid van dit college heeft be
gunstigd en dus van radicale zijde moest
gestraft worden.
De Nordd. Allg. Ztg. behandelt in een
blijkbaar door het ministerie van buitenland-
sche zaken geïnspireerd hoofdartikel de ver
banningen uit Parijs van twee rustige Duitsche
correspondentenVon Wedell en Brandes.
(Zie onder Duitschland.) In de eerste plaats
zet de Norddeutsche uiteen wat voor hatelijke
en ongerijmde dingen de Fransche pers en
de Agence Havas systematisch tegen Duitsch
land hebben uitgekraamd. Tot nu is de
Fransche regeering althans sedert 1871 erin
geslaagd door hare correcte houding te
verhinderen dat het van zulk een ,,woest
twiststoken" tot daden kwam. In den laatsten
tijd echter schenen de Fransche staatslieden
geenen weerstand meer te kunnen bieden
aan de verleiding om zich door geheel ou-
rechtvaardige en vijandelijke daden tegen
Duitschers populair te maken bij de Frausche
menigte. Die twee Duitsche correspondenten
werden eenvoudig verbannen in weerwil van
de aangetoonde ongegrondheid der tegen hen
ingebrachte beschuldigingen; zij werden ver
bannen om de opgewekte volkshartstochten
van de Panama-gebeurtenissen en andere
binnenlandsche moeilijkheden af te leiden.
Znlk een politiek van afleiding door opstoking
van den volkshaat levert echter een perma
nent oorlogsgevaar op, en herinnert aan de
stelselmatige verbittering van het nationaal
gevoel, welke in het jaar 1870 tot den roep
ff Berlin heeft gevoerd.
Sedert Bismarck's optreden is zulk een
krasse toon nog niet tegen Frankrijk aange
slagen
Terwijl overigens alle bladen eenstemmig
zijn in de veroordeeling van de laatste voor
vallen te Parijs, speurt Eugen Richter's Frei-
sinnige Zeitung in het dreigend artikel der
Norddeutsche Allgemeine Zeitung van Don
derdagmorgen tegen Frankrijk eenen onge-
pasten, oflïcieusen schaakzet tot ondersteuning
der Duitsche militaire wetsvoorstellen. In dien
geest, schoon minder grof, laat zich de Ger-
mania uit.
min of meer ontevreden het hoofd.
„Dat is een wonderlijke inval, Eugenie. Ik
begrijp je niet. Waarom kunt gij dien eenen
pennetrek nu niet in mijne tegenwoordigheid
doen? Evenwel, als gij er bij blijft dan reken
ik er op, dat gij mij van avond bij de thee het
papier teruggeeft'; 't is dan ook nog vroeg genoeg
om het te verzenden."
Hij zag niet, hoe verruimd zijne dochter bij
de laatste woorden ademhaalde, maar trad naar
liet balkonvenster en liet zijn blik over de woe
lige menigte gaan.
„Komt Koenraad niet eens bij mij vroeg
Eugenie na een korte pauze. „Ik heb hem nog
niet anders dan van middag aan tafel gezien."
„Hij zal nog moe zijn van de reis en misschien
wat rust genomen hebben. O, Koenraad, zijt
ge daar! Wij spraken juist van je."
De jonge officier, die op dit oogenblik binnen
trad, scheen er blijkbaar op gerekend te hebben,
zijne zu9ter alleen te vinden; hij zeide ten minste
met onmiskenbare verrassing en teleurstelling in
den toon zijner stem
„Gij hier, papa? Ik dacht dat gij een samen
komst met den advocaat in de bibliotheek hadt."
„Die is al afgeloopen, zooals ge ziet."
Koenraad wenschte waarschijnlijk, dat zij langer
geduurd had; hij antwoordde echte* niets, maar
stapte op zijne zuster toe en ging vertrouwelijk
naast haar zitten. Hij was inderdaad eerst heden
middag uit de provincie thuisgekomen; door een
wonderlijk, den baron hoog9t onaangenaam toe
val, was het regiment, waarbij zijn oudste zoon
diende, juist nu naar de stad verlegd, die het
meest in de buurt der Berdowsche bezittingen
was gelegen, juist nu, terwijl men alle betrek
kingen daar liad afgebroken! Er was geen denken
aan om "2n poos verlof voor den jongen officier
aan te vragen, daar de onlangs uitgebroken be
weging onder de arbeiders in die 9treek de geheele
provincie in rep en roer bracht. Daar waren on
lusten te verwachten, waarbij de militaire macht
te hulp moest komen en zoo kon Koeni'aad
zich niet aan den dienst onttrekken. Hij vertrok
du9 met den bepaalden last zijns vaders, in zijn
Ten Vaticane schijnt men vast besloten
geen bezoeken te ontvangen van vorsten, die
naar Rome zijn gekomen ter gelegenheid van
koning Umberto's zilveren feest. Keizer Wil
helm, weet men paste er een mouw aan
door een uitstapje naar Napels te bedenken,
van waar terugkeerend hij dan rechtstreeks
naar 't Vaticaan gaat met allures alsof hij
kersversch uit Berlijn komt. Maar ten opzichte
b. v. van den Oostenrijkschen aartshertog
Reinier schijnt het strenge consigne onver
biddelijk te zullen worden gehandhaafd, zeer
tot leedwezen van keizer van Franz Jozef en
het Oostenrijksche hof.
De zitting der kamer was Donderdag ta
melijk levendig. In naam der uiterste linkerzij
de legde de heer Féron eene verklaring voor,
behelzende dat, indien het algemeen stemrecht
in den ruimsten zin niet aangenomen werd
de vooruitstrevende linkerzijde en andere li
beralen zich zouden verbinden om te stemmen
voor den leeftijd van 25 jaren en voor het
toekennen van eene dubbele stem aan hoof
den van gezinnen.
Een nieuw onderzoek naar den gezond
heidstoestand van Cornelius Herz, door vier
geneesheeren en sir Andrew Clarke gedaan,
heeft tot de eenstemmige verklaring geleid
dat zijn genezing bijna onmogelijk is en zijn
vervoer thans de ernstigste gevolgen kan
hebben.
De gezel Calaud, onder den naam Zo
d'Axa bekend als hoofdredacteur van een
anarchistisch blad, is wegens aansporing tot
doodslag veroordeeld tot zes maanden ge
vangenisstraf en 200 francs boete.
In hel lagerhuis is bij de tweede lezing
beraadslaagd over de wet, waarbij de uit
hunne hoeve uitgezette Iersche pachters in
nieuwe garnizoensplaats, waar Berkow natuurlijk
algemeen bekend was, nog niet van de aanstaande
scheiding te gewagen. De baron bleef zijn oor
spronkelijk plan getrouwde wereld eer9t met
een fait accompli te gemoet te treden, en voor het
overige beschouwde hij het als iets, dat van zelf
sprak, dat zijn zoon iedere persoonlijke aanraking
met zijn voormaligen bloedverwant zooveel mo
gelijk zou trachten te vermijden.
Deze onderstelling scheen zich ook te bevesti
gen; in de brieven kwam Arthur's naam ten minste
nooit voor, terwijl er van de voorvallen op zijne
goederen slechts als ter loops gewag werd ge
maakt, totdat Koenraad wegens dienstzaken naar
de residentie, was ontboden. Gedurende de weinige
uren, die sedert zijne aankomst verstreken waren,
had men niet vrij met elkander kunnen praten. Aan
tafel had de tegenwoordigheid van eenige gasten
de familie hierin verhinderd; thans echter, nu het
anders zoo streng vermeden punt door de van
Eugenie vereischte handteekening toch was aan
geroerd vroeg de baron ook terloops, even on
verschillig als men zich naar den welstand van
een verren bloedverwant informeert, hoe het ei
genlijk op de goederen van Berkow gesteld was.
„Slecht, papa, zeer slecht!" antwoordde Koen
raad, het woord uitsluitend tot zijn vader rich-*
tende, zonder nochtans zijne plaats nevens zijne
zuster te verlaten. „Arthur gedraagt zich voor
beeldig onder al het ongeluk, dat hem van alle
kanten bedreigt, maar ik vrees toch, dat hij er
eindelijk onder zal bezwijken. Hij heeft het nog
tienmaal erger te verantwoorden dan zijn collega's
op de andere bergwerken; al de zonden, waardoor
zijn vader zich in de laatste twintigjaren gehaat
heeft gemaakt, al diens dwingelandij en uitzuiging,
al diens dwaze speculaties van den laatsten tijd
moet hij thans boeten. Ik weet niet, hoe hij het
hoofd nog boven water houdt. Een ander zou
al lang de vlag hebben gestreken."
„Als de beweging hem te machtig wordt, ver
wondert het mij, dat hij nog geen militaire hulp
heeft aangevraagd," merkte de baron op tamelijk
ktfelen toon aan.
Wordt vervolgd.
