BUITENLAND.
Frankrijk.
Portugal.
Engeland.
Duitsehland.
Italië.
Rusland.
Amerika.
BINNENLAND.
sinds Italië zich is gaan scharen onder de
groote mogendheden: met staten, die boven
hun stand gaan. loopt 't al even treurig als
met menschen, die dit doen, hun bestaan is
één harde strijd, eindigend in den regel met
ondergang en ellende.
V
In Belgie zal generaal Pontus als minister
van oorlog aftreden en vervangen worden
door generaal Brassine. Generaal Pontus is
een tegenstander van den algemeenen dienst
plicht en zag zijne populariteit juist niet toe
nemen, na de krachtige wijze, waarop hij de
jongste ongeregeldheden deed bedwingen.
Met algemeene stemmen besliste de Duit-
sche rijksdags-commissie in zake Ahlwardt
dat de stukken, door dezen bij haar overge
legd, niets bevatten tot staving der hoogst
ernstige beschuldigingen door hem tegen
verschillende menschen ingebracht. Zelfs
Alhwardt's geestvenvant in de commissie, de
anti-semiet PiCkenbach, moest 's mans vol
slagen onbetrouwbaarheid erkennen.
Gisteren kwam de zaak voor den rijksdag.
In het verslag der commissie zou Ahlwardt
worden gesommeerd alsnu zijne onware be
schuldigingen in te trekken, die hij, het zij
terloops gezegd, in volksvergaderingen, waar
men hem geweldig toejuicht, nog maar steeds
volhoudt.
Ook in deze commissie-zittingen is het soms
zeer heftig toegegaan en heeft men Ahlwardt
uitgescholden, dat het een aard had. Zelfs
de president kon een gevoel van wrevel jegens
den man zoo weinig onderdrukken, dat hij
hem aanmerkingen maakte over het weinig
zorgvuldige van zijn toilet, waarop Ahlwardt
den volgenden dag verscheen in zijn beste
plunje, verzoekende nu ook naar zijn kleeren
te worden behandeld.
Met de hoogst-ernstige legerwet-quaestie
die thans beslissing komt vragen, zal deze
onverkwikkelijke aangelegenheid nu wel van
de baan worden geschoven.
Volgens de Fransche bladen spreekt men
in Italië veel over een voorval aan den feest
maaltijd op het Quirinaal. De keizer had in
het Duitsch eene toespraak gehouden. Toen
hij zijne geestdriftvolle toost die overigens
door weinigen verstaan werdzeggen de
Fransche bladen geëindigd had, richtte
grootvorst Wladimir zich tot mevrouw Billot,
de echtgenoote van den Franschen gezant,
die aan zijne rechterzijde gezeten was, en
zeide in het Fransch, zoo luid dat de om
ringenden het verstonden „Ik, mevrouw, ik
drink op uw vadeiland, zonder frasen en van
heeler harte."
In Frankrijk ontving men bericht uit
Dahomey, volgens welke de Franschen in
den laatsten tijd geen enkel wapenfeit be
dreven. Koning Béhanzin handhaafde zich
nog steeds benoorden Abomey.
Te Toulouse is eene vergadering van
jeugdige katholieken gehouden,waaronder vele
aanzienlijken, waar besloten is zich in geen
geval bij .de republiek aan te sluiten.
Alle rapporten uit de verschillende
steden van Frankaijk leggen met belangwek
kende eenstemmigheid getuigenis af van eene
volkomen kalmte.
In het circus te Lissabon is de Fransche
dierentemmer Mauhimin, die bij vijf leeuwen
zwaarste schuld zuiveren. Dat gij niet reddet
waar gij kondt en moest redden, dit staat niet
aan ops'om te beoordeelen. Dit moet ge voor je
eigen geweten verantwoorden. Maar Arthur be
hoeft althans niet langer te gelooven, dat zijn
voornaamste tegenstander ook de moordenaar van
zijn vader is. Zeker is het thans te laat voor een
verzoening! Gij hebt het te ver laten komen. Ik
weet eerst sedert een paar uren, wat er gebeurd
is en wat er misschien nog gebeuren zal, als er
morgen opnieuw een aanval tegen de mijnen
wordt ondernomen. Hartman en de jonge
vrouw was onvoorzichtig genoeg, dicht bij hem
te komen en de hand smeekend op zijn arm te
leggen „Hartman, een schrikkelijke ontknoo
ping van dit alles staat voor de deur. Gij hebt
mijn echtgenoot gedwongen, zichzelf en de zijnen
ten koste van eiken prijs te verdedigen, en hij is
besloten, dat te doen. Als er morgen bloed vloeit,
bloed vloeien moet, denk dan, op wien het neer
komt.
Hare nabijheid, die hand op zijn arm, bleyen
niet zonder uitwerking op Ulrich; die uitwerking
was echter niet gunstig. Zijne stem verloor meer
en meer haar doffe kalmte, terwijl hij antwoordde:
„Op mij, meent ge? Neem u in acht, mevrouw!
't Kon ook op u neerkomen, als iemand, dien gij
lief hadt, toevallig het slachtoll'er werd. Mijnheer
Berkow bij voorbeeld blijft zeker niet thuis, als
er buiten gevochten wordt, dat weet ik; en ik
weet ook, wien ik het eerst zoek, zoodra het ge
vecht in vollen gang is."
Eugenie had hare hand reeds lang teruggetrok
ken, toen zljzelve ook achteruitweek. Zij hoorde
dien toon én zag dien blik; ze waarschuwden
haar; het was altijd slechts de getemde tijger, die
dit oogenblik nog aan hare stem gehoorzaamde,
om misschien reeds het volgende met al zijn wilde
natuurkracht tegen haar op te staan, en dat oo
genblik scheen thans aangebroken, die blik be
dreigde ook haar.
„Hartmangij spreekt tot de vrouw van ie
chef," riep zij, een vergeefsche poging doende om
hem tot bezinning te brengen; „als ge hem haat
„Mijn chef?" dus viel hij haar schamper in de
rede. „Daarnaar vraag ik thans niet; daarmede
heb ik alleen aan de spits mijner kameraden te
maken. Arthur Berkow is lietdien ik haat,
in het hok was geweest* juist toen hij het
wilde verlaten, door een leeuwin aangevallen.
Na een gevecht van 10 minuten werd het
woedende dier door een schot van een clown
gedood. Mauhimin was toen zoo deerlijk
gewond, dat hij stervend naar het hospitaal
werd gebracht. Gedurende hel gevecht had
de dierentemmer Poisson de andere leeuwen
in bedwang gehouden.
Naar aanleiding van eene groote werk
staking op Zaterdag in de Victoria-dokken,
toen 700 dokwerkers hun gereedschap neer
wierpen, dewijl eenige manschappen van den
reedersbond aldaar werden ingevoerd, be
sloot eene groote meeting van 3000 dokwer
kers Zondag gehouden, tot eene algemeene
werkstaking. Geene aanvoerders waren daarbij
tegenwoordig; maar opmerkelijk was de ver
klaring der eensgezinde sprekers, dat de
werkstakers een eigen werkstakers-comité
zullen vormen, indien de bekende tegenwoor
dige volksmenners thans de aanvoering wei
geren. De laatstgenoemden blijken trouwens
tegen elkander verdeeld. Wilson, sprekend
in een Zondag gehouden vergadering, be
pleitte weder sterk eene algemeene werksta
king; maar Burns opponeerde even sterk in
eene andere volksmeeting, waar hij verklaarde
dat op het oogenblik eene algemeene werk
staking eene daad van nationalen waanzin
zou zijn.
Intusschen seint men uit Huil dat de
werkstakerspartij hoopvoller en vastberadener
is dan ooit. De uitbetaling der werkstakers-
gelden op Zaterdag schijnt daarvan de oorzaak
te zijn. De kas heet thans goed vootzien te
zijn. Verscheidene parlementsleden moeten
bijdragen gezonden hebben. Tillet verklaarde
een vergelijk onmogelijk. De vrouwen der
werkstakers zijn voornemens eene demonstra
tie te houden ten gunste der voortzetting van
den strijd.
In de hofkringen wordt niet de minste
waarde gehecht aan de mededeeling van
den New-York Herald, welke het overhaast
vertrek van koningin Victoria van Florence
in verband brengt met haar verlangen om
een ontmoeting met keizer Wilhelm te ver
mijden. Als reden van deze verhouding zegt
het blad, dat er opnieuw geschillen zijn
gerezen tusschen keizerin Frederik en keizer
Wilhelm, waarbij de koningin van Engeland
partij zou hebben gekozen voor haar dochter,
tegen haar kleinzoon. Ook zou de hertog van
York te Rcme tegenover den keizer een zeer
gereserveerde houding hebben aangenomen.
De onderhandelingen tusschen de re
geering en een deel der vrijzinnigen zoowel
als van het centrum over het legerontwerp
hebben eindelijk tot eene gewenschte uitkomst
geleid. Baron Huene zal een voorstel indienen,
dat den eisch der regeering voor het eerste
jaar mei 30,000 man vermindert. De regeering
heeft daarmee vrede. Voor dit voorstel is
eene meerderheid „in plenum" verzekerd,
daar een deel van de vrijzinnigen en van het
centrum er voor zullen stemmen. De regeering
haalt dus, zij het ook met een jaar vertra
ging, haar gansche ontwerp er door.
Te Berlijn is, terwijl niet minder dan
zeventien bedienden in het huis sliepen, een
brutale en kwaadaardige inbraak gepleegd in
de villa Saloschin. Gestolen is er niet zoozeer,
maar een groot aantal kunstwerken, schilde
rijen, beelden, oudheden, kostbare behangsels
enz., zijn er moedwillig vernield, zoodat men
aan eene wraakneming denkt.
omdat gij zijne vrouw zijt, en ik, ik heb u lief,
meer dan iemand op de wijde, wijde wereld.
Schrik maar niet zoo! Ge hebt het immers al
lang geweten; want ik kon liet niet verbergen,
zoodra ik u van verre zag. Ik heb het met kracht
en geweld willen onderdrukken het ging niet;
het gaat ook nu niet, al heb ik de oude geschie
denis: soort zoekt soort zich eerst heden weer
zien herhalen, al heb. ik opnieuw moeten onder
vinden, dat er voor ons slag van menschen niets
anders dan een voornaam schouderophalen over
blijft, zelfs dan, als men zijn leven heeft veil
gehad. Maar als er nu weer een leven te ver
liezen is, dan ben ik het niet, die zich weer zoo
dwaas voor u opoffer als dien dag na uw huwe
lijk; dan is er een ander mede gemoeid. Ik heb
al eens een Berkow met mijn geheele ziel gehaat
en ik dacht toen, dat ik niemand ter wereld ooit
bitterder zou kunnen haten. Nu weet ik beter!
Zijn moordenaar ben ik niet geweest, maar daar
leeft nog één persoon, één enkele, wiens moor
denaar ik zou kunnen worden. De vader was
het nietmaar als ik eens op die wijs met den
zoon in aanraking kom, dan zal 't zijn: hij of ik
of wij bei'den!"
Het was een vreeselijk oogenblik, toen de bijna
tot krankzinnigheid opgevoerde hartstocht van
dien man de perken overschreed als een losge
broken, alles vernielende stroom, die door niets
kon worden gestremd of bedwongen. Eugenie
zag, dat ieder woord, iedere terechtwijzing thans
te laat was en begreep, dat zij met hare macht
hier niets meer kon uitrichten. Zj kon niet
vluchten; hij versperde haar den uitgang; maar
zij vloog naar het schelkoord en trok hieraan met
alle kracht. De bedienden waren, wel is waar
aan den anderen kant van het gebouw; misschien
zou het geluid niettemin tot hen doordringen.
Hartman was haar gevolgd. Ilij stond op het
punt haar het koord uit de hand te trekken, toen
hij op hetzelfde oogenblik achteruitgerukt werd
door een arm, waaraan de drift thans kracht ge
noeg verleende, om de reusachtige gestalte als een
kina op zijde te slingeren. Arthur stond tusschen
hen, en met een kreet van vreugde, maar niet
minder van angst, klemde Eugenie zich aan haar
echtgenoot vast; zij wist wat er thans zou volgen.
Ulrich had zich vermand, zonder een woord te
De gala-voorstelling in het théater San
Carlo te Napels, was Vrijdag zeer druk be
zocht. Evenals gedurende het gansche verblijf
van het koninklijk paar in Italië, was ook
hier de geestdrift zeer groot.
De tocht der vorstelijke personen in de
golf van Napels is naar wensch afgeloopen.
De keizer heeft de evoluties van het eskader
met de meeste aandacht gevolgd en herhaal
delijk zijn ingenomenheid betuig 1 met hetgeen
hi' zag. Later heeft hij zich aan boord van
een torpedo begeven die met petroleum
gestookt werd en er een kleinen tocht mee
gemaakt.
Zaterdagavond werd in de sociëteit „de
Unie" een bal gegeven. Zes honderd perso
nen uit de hoogste standen waren tegenwoor
dig. De vorstelijke personen verschenen om
half elf met hun gevolg. Om twaalf uur
vertrokken de keizer en de keizerindie
vermoeid waren, en de koning, de koningin
en de prins van Napels deden hun uitgeleide.
Daarna zijn echter de drie laatstgenoemden
teruggekomen wat door de aanwezigen ten
zeerste gewaardeerd werd. Na zich op de
innemendste wijze met de genoodigden on
derhouden te hebben zijn de koning de
koningin en de prins van Napels vrij laat
vertrokken.
Zondagmorgen hebben de keizer en de
keizerin met hun gevolg in de Protestantsche
kerk de godsdienstoefening bijgewoond, ter
wijl de koning en de koningin de werken
zijn gaan zien die men uitvoert om den
gezondheids toestand der stad te verbeteren.
Te Pompeji hebben de vorstelijke per
sonen twee uur vertoefd. In hun tegenwoordig
heid werden verschillende opgravingen ge
daan waarbij vooral amphora's gevonden
werden. Alles, wat in bijzijn van den keizer
en de keizerin opgegraven is, heeft men hun
aangeboden.
De trein, waarmee de keizer van Rusland
naar de Krim reisde, werd, volgens den Rus-
sischen berichtgever van The Standard, on
derweg tot stilstaan gedwongen door een
eigenaardige oorzaak. Er waren daar namelijk
een paar duizend boeren gekomen, om een
adres aan te bieden, die op het spoor gingen
liggen en weigerden op te staan voor hun
gehoor was toegezegd. De soldaten, die den
spoorweg bewaakten, trachtten hen met geweld
te verjagen de boeren wilden niet opstaan.
In het nu volgend gevecht werden 15 soldaten
gedood en 42 boeren werden neergeveld door
kogels of verpletterd door den keizerlijken
trein. De czar moet ziek geworden zijn door
dit voorval.
CHICAGO, 1 Mei. De inwijding der ten
toonstelling door Cleveland had plaats onder
de grootste geestdrift. Het weder was on
aangenaam; de lucht bewolkt; maar toch waren
de tentoonstellingsterreinen overvol met
duizenden menschen. Tijdens den gang van
Cleveland en de ministers, met den hertog
en de hertogin van Veragua, werden al deze
personen levendig toegejuicht, vooral de her
togin, wier rijtuig vol bloemen was, haar door
de toeschouwers toegeworpen.
Nadat de muziek nationale liederen had
doen hoorennadat er een gebed gedaan
was en eene ode aan Cleveland was opgezegd,
werd de openingsrede uitgesproken, waarin
o. a. de vertegenwoordigers van vreemde
mogendheden welkom werden geheeten en
waarin, in de tegenwoordigheid der afgezanten
spreken, doch met van woede verwrongen wezen
strekken. Wat daar in zijne oogen vlamde en
flikkerdetoen hij zijn vijand herkende 't
drukte moord en doodsl g uit; maar Arthur had
reeds een van de pistolen gegrepen, die boven
zijn schrijftafel hingen en, den linker arm om
zijne vrouw slaande, hield hij den ongevraagden
indringer met den rechter het doodelijk wapen
voor.
„Terug, Hartman! Waag het niet, nog één stap
te naderen! Nog eene schrede en ik schiet je
neer!"
De bedreiging bleef niet zonder gevolg; ondanks
de drift, waarmede Ulrich voorwaarts wilde drin
gen, zag hij toch, dat de loop van het pistool vast
en zeker op hem gericht was en dat de hand niet
beefdedie het deze richting gaf; reeds bij den
volgenden stap moest de kogel hem treffen. Hij
was wel gedwongen, voor zijn vijand te wijken,
maar balde de vuist, waaraan datzelfde wapen
ontbrak.
„Ik heb geen pistool," zeide hij knarsetandend.
„Had ik het ook, dan waren de partijen gelijk
man tegen man stonden we nog nooit tegenover
elkander. Gij zijt beter gewapend dan ik;ik heb
alleen mijn vuisten om uwe kogels af te weren;
en dan behoeft men niet te vragen, wie aan het
kortste eind is."
Arthur wendde de oogen niet van hem af. „Gij
hebt het er naar gemaakt, Hartman, dat men te
genwoordig altijd geladen wapens bij de hand
heeft. Mijn huis en mijne vrouw zal ik tenminste
tegen je beschermenal komt dit mij op een
kogel te staan. Terug, zeg ik je nog eens!"
Weer zagen beiden elkander een oogenblik aan
in dezelfde ademlooze spanning, als bij hunne
eerste •ontmoeting, toen zij hunne krachten als
schenen te meten, en weer bleef de jonge chef
overwinnaar, al was het thans ook zoover ge
komen, dat hij een ander wapen dan alleen zijn
blik ter zijner verdediging behoefde. Hij stond
nog altijd onbeweeglijk, met den vinger op den
overgehaalden haan van het pistool en iedere
beweging van zijn tegeslander onafgebroken vol
gend, tot dat deze eindelijk terugweek.
Wordt vervolgd.
van de oude wereld, nadruk werd gelegd op
de groote dingen, door den jongen morgen
tot stand gebracht.
Om twaalf uur drukte Cleveland op den
knop, die onmiddellijk alle werktuigen in de
werktuigengaanderij in werking bracht, even
als alle fonteinen. De artillerie loste salvo-
schoten, de klokken luidden: een groot koor
zong Handel's Hallelujah. Daarna lunch.
Donderdag 4 Meijaarmarkt
Waalwijk.
WAALWIJK, 3 Mei 1893.
„Waalwijk en de naburige gemeenten zou-
„den den 1 Mei een optocht te zien krijgen
„van sociaal-democratendie optocht zou
„georganiseerd worden te Sprang, nadat aldaar
„een meeting zou zijn gehouden."
Aldus liepen de geruchteu de laatste dagen
en namen voortdurend in nauwkeurigheid en
omvang toezoodat men ten slotte reeds
sprak van wel 3 A 400 socialen.
Naar aanleiding daarvan waren door de
autoriteiten behoorlijk voorzorgsmaatregelen
genomen die onnoodig zijn gebleken, want
er is niets te doen, niets te zien geweest.
Wel zegt men, dat Maandag te Sprang aan
een welbekend adres, op heel geheimzinnige
wijze, zoodat niemand er iets van gemerkt
heeft, zijn aangekomen drie vreemde mannen
en eene vrouw, die echter oo dezelfde wijze
verdwenen zouden zijn. Hoe dit zij, wij ver
heugen er ons over, dat er geen schijn van
betooging en dus geen aanleiding tot botsing
geweest is. Waalwijk en de naburige ge
meenten zijn gelukkig nog geen gunstig terrein
voor de beginselen der sociaal-democraten.
Onze bevolking lacht met hunnen eisch van
achturigen werkdagwaarom 'c meest ge
schreeuwd wordt. Onze schoenmakers en
stiksters verlangen niets meer dan volkomen
VRIJHEID VAN ARBEID.
Als 't hun lust, willen zij 't er eens een
heelen of hal ven dag van nemen en weinig
of niet werken, om daarna de schade door
verdubbelden arbeid in te halen; maar het
denkbeeld om geregeld 8 uur per dag, niet
meer of minder, te werken lacht hun in 't
geheel niet toe.
Wat de loonquaestie aangaat, zij beseffen
heel goed, dat de fabrikanten en bazen dat
zoo hoog stellen als maar eenigszins mogelijk
is, en dat, zoo dezen soms verplicht zijn het
af te zetten of andere kleine voordeelen in
te trekken, dit alleen geschiedt omdat anders
de concurrentie niet is vol te houden; en als
dan de knechts kunnen goedvinden een paar
per week meer te maken, wat zij zeer goed
kunnen, blijft hunne wekelijksche verdienste
even groot. Daarbij komt dat de fabrikanten,
als de omstandigheden het medebrengen,
langzamerhand van zelf de loonen weder
verhoogen, zooals nog Maandag heeft plaats
gehad op de schoenenfabriek van de firma
Gebrs. van Leeuwen.
Neen, wij herhalen het, de Langstraatsche
gemeenten zijn geen geschikt terrein voor de
sociaal -democratische beginselen. De Lang
straatsche werklieden hebben te veel gezond
verstand om zich door groote woorden en
bombastische redeneeringen te laten aftrekken
van hun eigen belang.
Moge dit steeds zoo blijven!
Gisteren avond omstreeks 9 uur brak
alhier brand uit in de Stationsstraat, in een
pand, behoorende aan den heer F. A. Baijens
en bewoond door dewed. J. Verhulst en A.
de Werdt, op wiens zolder het vuur het eerst
ontdekt moet zijn volgens de loopende ge
ruchten. Aanvankelijk liet zich de brand
nog al ernstig aanzien, maar zoodra spuit l
op het terrein kwam, was alle gevaar geweken;
niettegenstaande het water 130 140 M. ver
moest aangevoerd worden, deed zij in D/j
minuut dienst en wierp zulk eeu massa water
in 't vuur, dat men dit laatste spoedig meester
was, zoodat alleen het dak en de zoldering
verbrandden.
Van de Werdt is nogal inboedel gered;
van dewed. Verhulst is bijna niets verbrand
dan eenig bedstroo en bedden; schilderijen,
lampen en gordijnen zijn alle ongedeerd aan
den muur blijven hangen.
Alles was verzekerd bij 3 verschillende
assurantie maatschappijen.
Ten HP/s uur kon de brandweer inrukken.
Door de heeren A. den Dekker, te Alra-
kerk, en mr. P. C. 't Hooft, vroeger te 's Bosch
thans te Arnhem woonachtigis ontslag ge
nomen als leden der provinciale staten van
Noordbrabant, waarin zij zitting hadden voor
het district Heusden.
Men schrijft uit het Noord-Westelijk
gedeelte van Noordbrabant het volgende
Het voortdurend droge weder wordt thans
zeer nadeelig voor het beetwortelgewas. Op
enkele velden komen de plantjes reeds te
voorschijn, doch kunnen niet genoeg ontwik
kelen wegens gebrek aau vochtigheid. Ge
durende de beide laatste dagen waait boven
dien een koude noordoosten wind, waardoor
de grond nog sterker uitdroogt, en er veel
kans bestaatdat het gewas door insecten
zal worden aangetast. Op honderden velden
is het bietenzaad reeds gezaaid doch ziet
men niets opkomen, daar de droogte de ont
kieming van het zaad belet. De vooruitzichten
zijn dus zeer ongunstig. Ook werkt de droogte
I nadeelig op de vlasteelt. Het gewas komt
